คํานํ า
หนังสือส่งเสริมการอ่าน ชุด นิทานพ้ืนบ้านจังหวัดสตูล
เล่มที่ ๕ เร่ือง เคร่ืองบินลําแรก เป็นหนังสือท่ีจัดทําข้ึน เพ่ือใช้
ประกอบการจัดการเรียนรู้ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย
ช้ันประถมศึกษาปี ท่ี ๓ เพ่ือฝึ กทักษะการอ่านจับใจความ
นอกจากนี้ยังปลกู ฝังให้นักเรียน มีนิสัยรักการอ่าน รู้จักใช้เวลาว่าง
ให้เกิดประโยชน์ และได้ทราบถึงตํานาน เรื่องราว และที่มา
ของสถานที่ต่างๆ ในจังหวัดสตูล เน้ือเร่ืองแต่งเป็นลักษณะ
บทร้อยกรอง ประเภทกลอนส่ี มีภาพสปี ระกอบสวยงาม
หนังสือส่งเสริมการอ่านเล่มน้ี คงอํานวยประโยชน์ในการ
จัดกิจกรรมการเรยี นรู้ และสง่ เสรมิ ใหม้ ีผลสมั ฤทธ์ิทางการเรียนดีข้ึน
ขอขอบพระคุณผู้ท่ีให้คําปรึกษา แนะนํ า ในการจัดทําหนังสือ
จนสําเรจ็ เรยี บร้อยดี
ศมนวรรณ สุจรติ ธรุ ะการ
คาํ แนะนํา
จุดประสงค์ในการเรยี นรู้
หนังสือส่งเสริมการอ่าน ชุดนิทานพ้ืนบ้านจังหวัดสตูล
เล่มท่ี ๕ เร่ือง เคร่ืองบินลําแรก กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย
ช้ันประถมศึกษาปีท่ี ๓ แต่งเป็นบทร้อยกรอง ประเภทกลอนส่ี
เพ่ือฝึกทกั ษะการอ่านจับใจความสาํ คญั ของเร่ือง และเพ่ือให้เรียนรู้
เร่ืองคําคล้องจอง การแต่งกลอน และให้เกิดความสนุกสนาน
เพลดิ เพลนิ ในการอ่าน ให้นักเรียนปฏบิ ตั ติ ามลําดบั ดังน้ี
๑. อ่านจุดประสงคก์ ารเรียนรู้ เพ่ือใหท้ ราบวา่ เม่ืออ่าน
หนงั สอื นิทานแล้ว นกั เรยี นได้เรียนรอู้ ะไรบ้าง
๒. นกั เรียนอา่ นนิทานอย่างสนกุ สนาน เพลดิ เพลนิ
๓. เลือกประโยคทขี่ าดหายไปมาเตมิ ใหเ้ ป็นขอ้ ความ
ที่สมบูรณ์
๔. บอกความหมายของคาํ ศัพท์จากนิทานได้
๕. เลา่ นิทานใหเ้ พ่ือนๆ ฟังได้
๖. ทาํ แบบฝึกเสรมิ ทักษะ
๗.ทําแบบทดสอบหลังเรียน
๘. บอกขอ้ คิดทไี่ ดจ้ ากการอา่ นนิทาน
๙. เรียนรเู้ ร่ืองคําคล้องจองและการแต่งกลอนสี่
ข้อความท่ีหายไป
คาํ ชี้แจง ในเน้ือเร่อื งจะมขี อ้ ความทีห่ ายไป ใหน้ กั เรียน
จดจาํ ข้อความทีก่ าํ หนดให้ เพ่อื นําไปเตมิ ลงใน
ช่องว่างของเน้ือเร่อื งทข่ี าดหายไปให้ถูกต้อง
ขอ้ คิดที่ไดจ้ ากเร่อื ง
“กอ่ นจะทาํ การส่งิ ใด ต้องคิดไตรต่ รองใหร้ อบคอบ”
แผนทจี่ ังหวดั สตูล
เร่อื งเคร่อื งบนิ ลาํ แรก
เป็นเร่อื งเล่าจากอําเภอท่าแพ
คําศัพทน์ ่ารู้
คําศัพท์ คาํ อ่าน ความหมาย
พระราชา พระ - รา - ชา ผู้ปกครองเมอื ง
ทหาร ทะ - หาน ผูม้ ีหนา้ ทใ่ี นเร่อื งรบ , นกั รบ
ธิดา ธิ - ดา ลูกสาว
เมอื ง เมือง อาณาเขตหรอื ดนิ แดน
ซ่ึงเป็นที่ต้งั ของชุมชน
แร้ง แร้ง ที่รวมกันหลายๆ เขต
หรอื อําเภอ
วิเศษ วิ - เสด นกชนิดหน่ึงรูปคลา้ ยเหยย่ี ว
สุขี สุ - ขี แต่โตกวา่ กนิ สตั วท์ ี่ตาย
หวั เราะ หัว - เราะ แล้วเป็นอาหาร
มีอํานาจหรอื อทิ ธฤิ ทธ์ใิ นตวั
เหาะ เหาะ มคี วามสขุ
เปลง่ เสยี งแสดงความขบขนั
ดใี จ ชอบใจ
เคล่อื นทีไ่ ปในอากาศด้วยฤทธ์ิ
แบบฝึกทักษะทางภาษา
อา่ นให้จาํ นํามาตอบ
คําชี้แจง ใหน้ ักเรียนเลือกคาํ ทีก่ ําหนดให้
เติมในช่องวา่ งใหถ้ กู ตอ้ ง
๑. อามีนเอา ปิดรูทอ้ งควาย
๒. พระราชาอยาก ได้
๓. เขา้ ไปอยู่ในท้องควาย
๔. พระราชา ทเ่ี หาะได้
๕. พระราชาตกลงมา
แบบฝึกทักษะทางภาษา
เล่าเร่อื ง เรยี งเหตกุ ารณ์
คาํ ชีแ้ จง ให้นักเรียนเรียงลําดับเหตุการณใ์ หม่
โดยเขียนลาํ ดบั ตวั เลขลงใน
๑. อามีนเอาผ้าปิดรทู อ้ งควายที่อีแรง้
บนิ เขา้ ไปในท้อง
๒. อามนี มีวิธีให้พระราชาเหาะได้
๓. พระราชาตกลงมากระแทกพ้ืนตาย
๔. พระราชาสั่งทหารใหร้ อ้ งถาม
คนท่ที ําใหต้ นเองเหาะได้
๕. พระราชาอยากเหาะได้
ช่ือ - สกุล เดอื น เลขท่ี
วนั ที่ พ.ศ.
คําชแ้ี จง ใหน้ กั เรยี นทําเคร่อื งหมาย X ทับอกั ษร
หนา้ คําตอบทีถ่ ูกตอ้ ง
อา่ นข้อความแล้วตอบคําถาม ข้อ ๑ - ๓
มีพระราชา คิดว่าจะเหาะ
สั่งทหารสบื เสาะ เคาะรอ้ งถามไป
บอกว่าถ้าใคร ให้แกเหาะได้
จะยกเมอื งใหญ่ ไปพรอ้ มธิดา
๑. จากข้อความนี้ พระราชาคิดจะทาํ อะไร
ก. อยากจะเหาะ
ข. ยกเมืองให้ทหาร
ค. ยกเมืองให้ธดิ า
๒.จากขอ้ ความนี้ ถา้ พระราชาเหาะไดจ้ ะทําอย่างไร
ก. มอบเงนิ ให้
ข. ยกเมืองและลกู สาวให้
ค. ยกเมืองให้ลกู สาว
๓.จากขอ้ ความนี้ พระราชาส่ังทหารทําอะไร
ก. ตามหาคนไปเหาะ
ข. ตามหาคนไปดูแลลูกสาว
ค. ตามหาคนทีท่ าํ ให้พระราชาเหาะได้
อ่านขอ้ ความแล้วตอบคําถามขอ้ ๔
อแี ร้งบนิ ออก นอกทอ้ งควายส้ิน
แลว้ ก็โผผิน บนิ ไกลลับตา
ราชาพลัดลง ตรงหินชายปา่
เพราะเช่อื วาจา ของอามนี เอย
๔. จากข้อความนี้ ทาํ ไมพระราชาจงึ พลดั ตกลง
ก. อีแรง้ บนิ ออกจากทอ้ งควาย
ข. กระโดดลงจากควาย
ค. อีแรง้ บินมาไล่พระราชา
๕. ตอนจบของนิทานเร่อื งน้ีเป็นอย่างไร
ก. อามีนได้เข้าอยใู่ นเมอื ง
ข. พระราชาตาย
ค. อามนี ไดแ้ ต่งงานกบั แกว้
เฉลยแบบฝึก / แบบทดสอบ
ขอ้ ความทีห่ ายไป
๑. มองเหน็ ควายปา่
๒. ทีเ่ หาะได้ไกล
๓. บินไกลลับตา
อา่ นใหจ้ าํ นํามาตอบ
๑. ผา้
๒. เหาะ
๓. แร้ง
๔. ดใี จ
๕. ตาย
เลา่ เร่อื ง เรยี งเหตกุ ารณ์
แบบทดสอบ การอา่ นจบั ใจความ ๕.
๑. ๒. ๓. ๔.
ตน้ ฉบับนิทาน
เคร่ืองบนิ ลาํ แรก
มีเมืองหน่ึงซ่ึงมีพระราชาครองอยู่ วันหน่ึงพระราชธิดาคิดว่า
ถ้าหากเหาะได้ก็จะดี จึงจัดการให้ทหารประกาศให้คนในหมู่บ้าน
ใกล้เคียงรู้ว่า ถ้าหากใคร มีความสามารถ ที่จะให้เขาเหาะได้ก็จะมี
รางวัลอย่างงาม คือยกลูกสาวให้และจะยกเมอื งให้คร่ึงหน่ึง วันหน่ึง
มีเด็กเล้ียงควายไปเล้ียงกลางทุ่งนา ได้เห็นประกาศก็นึกข้ึนมาว่า
“เออ เราเห็นควายตายอยู่ตัวหน่ึงแร้งกําลังกินอยู่ ได้การละคราวน้ี”
เม่ือนึกได้ก็เดินไปแอบหลังพุ่มไม้แร้งหลายตัวได้เข้าไปในท้อง
ควายเดก็ คนนั้นไดว้ ่ิงไปเอาผ้ามาอดุ ทแี่ รง้ เข้า เม่อื ปิดแลว้ กว็ ่งิ ตาม
ทหารไปแล้วตะโกนว่า “น่ีท่านๆ ฉันรู้วิธีเหาะได้แล้วนะ” ทหารก็
กลับไปบอกพระราชาว่า “มีเด็กวิเศษรู้วิธีเหาะได้แล้วพะยะค่ะ”
พระราชาให้ตามเด็กคนนั้น พูดว่า “ไหนล่ะของท่ีทําให้ข้าเหาะได้”
เด็กคนน้ันช้ีไปที่ควายตัวน้ันและบอกว่า “ข้ึนไปนั่งเถอะพะยะค่ะ”
เด็กบอกวิธีเหาะให้ถ้าอยากจะลงให้เอาผ้าท่ีปิดรูออก ก็ลงได้
พระราชาเช่ือแล้วข้ึนไปน่ังบนหลังควายตัวนั้น เม่ือพระราชาเหาะ
จนเหน่ือย ก็ร้องตะโกนลงมาว่า “วิเศษจริงเจ้าเด็กนอ้ ย” พร้อมท้ัง
ดึงผ้าท่ีปิดรูออก เม่ือดึงออกแร้งท้ังฝูงก็แย่งกันออกเพ่ือจะหนี
ด้วยความตกใจพระราชาเห็นดังนั้นก็ตกใจมากพลัดตกลงมา
ศีรษะปักดนิ ตายคาท่ี
บนั ทกึ ช่วยจาํ
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
บันทึกช่วยจาํ
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
บนั ทกึ ช่วยจาํ
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................
...................................................................................