คิดอีกแล้ว-18 อัศจรรย์ใจ

คิดอีกแลว้

Flash Thought

18. อศั จรรย์ใจ

พ.ศ. 2565

ความคดิ ท่ีแวบเขา้ มาในสมอง

ประไพ กล่นิ ขจร

คิดอีกแลว้ (Flash Thought) หนา้ 154

อัศจรรยใ์ จ

จากวนั ท่สี บั สนจนคดิ วา่ แย่แน่ คงตอ้ งคดิ จน
หวั ระเบดิ ทาํ อะไรไมไ่ ด้ ใจหอ่ เห่ียว ตอ้ งหาคน
ระบายความรูส้ กึ ท่ีย่าํ แย่นนั้ ใหอ้ อกไปเสียบา้ ง งาน
ท่ีรออยกู่ ็คงทาํ ไมไ่ ด้ เราจะทาํ อยา่ งไรกบั ชีวติ คง
ตอ้ งลม้ ตวั นอนอยา่ งกระสบั กระสา่ ยเป็นแน่

น่นั เป็นเพียงการคาดการณจ์ ากความเป็น
ตวั ตนแบบเดิมๆ วนั ท่ีหมกมนุ่ อย่กู บั ความอยากมี
อยากได้ อยา่ งท่สี งั คมกาํ หนดเป็นกฎเกณฑไ์ วใ้ ห้
เม่อื ทาํ ไมไ่ ดเ้ ชน่ มาตรฐานท่สี งั คมกาํ หนดก็มกั จะคิด
ว่า น่นั เป็นความผดิ แลว้ ชีวติ จะดาํ เนินไปในสงั คมนี้
ไมไ่ ดอ้ ยา่ งแน่นอน ในเวลานนั้ เรานาํ จิตวญิ ญาณ
ของเราใหไ้ ปอยใู่ นท่ีท่คี นอ่ืน หรอื มายา หรอื บรบิ ทท่ี
เป็นสง่ิ สมมตุ ขิ นึ้ ในสงั คมหรอื กลมุ่ ชนกลมุ่ หน่งึ ใน

คิดอีกแลว้ (Flash Thought) หนา้ 155

อาณาบรเิ วณหน่งึ ท่ียดึ ถือกนั ตอ่ มาจนเป็นความ
เช่ือว่าเป็นสง่ิ ท่ีถกู ตอ้ ง ใครทาํ ตา่ ง คดิ ตา่ ง ยอ่ มผิด
เสมอ

แต่สาํ หรบั วนั นีท้ าํ ไมเราไมไ่ ดร้ ูส้ กึ ผิด หรอื ตอ้ ง
ตีโพยตีพายอยา่ งท่เี คย ทาํ ไมใจโลง่ วา่ ง รูแ้ ตเ่ พียง
ความจรงิ ต่างๆ อยา่ งท่ไี ดเ้ ขียนถ่ายทอดเอาไว้
เทา่ นน้ั จากนนั้ จติ ใจ หรอื ความรูส้ กึ นึก คดิ ก็ยงั
กลบั มาเหมือนเดมิ ก่อนท่ีจะตระหนกั รูเ้ รอ่ื งความ
สบั สนนนั้ น่นั คือ ความน่ิง และใฝ่หาเพียงความ
ตอ้ งการท่จี ะสรา้ งสง่ิ ท่ีใครๆ เรยี กวา่ passion
ตอ่ ไป โดยไมไ่ ดม้ อี ารมณอ์ าวรณใ์ ดๆ ซ่งึ ทาํ ใหร้ ูส้ กึ
วา่ ตวั เองนนั้ แปลกไปมาก เราเป็นอยา่ งนีไ้ ปได้
อย่างไร ทาํ ไมเราตดั เรอ่ื งความเป็นอย่ขู องตนเองไป
ไดโ้ ดยวางไวน้ อกจติ ใจไดอ้ ย่างไร แต่กลบั มา

คิดอีกแลว้ (Flash Thought) หนา้ 156

มองเห็นว่าการทาํ งานท่ีตนเองรกั เป็นสง่ิ ท่เี ป็นยอด
ปรารถนามากกว่าท่ีจะเสียเวลาอยกู่ บั สง่ิ ท่ียงั มาไม่
ถงึ ณ วนั นีเ้ รายงั ดาํ รงชีวติ อยไู่ ด้ ไมไ่ ดท้ าํ ใหห้ มด
ลมหายใจ กต็ อ้ งสตู้ ่อไป ณ วนั นี้ มีแค่เพียงไดเ้ ขียน
หนงั สอื ไดเ้ พียงคดิ วาดรูปใหห้ ลากหลาย ตาม
ปณิธาน กเ็ ป็นสง่ิ สดุ ยอดแลว้ ดว้ ยภาพใน
จนิ ตนาการท่ีอยากจะเหน็ บา้ นเรามีภาพวาดของเรา
ประดบั ตกแตง่ ไวอ้ ยา่ งมากมายและมีชีวติ ชีวา อีก
ทงั้ ยงั มีงานเขียนท่ถี ่ายทอดความคดิ ความรูส้ กึ ท่ี
อาจจะเป็นความรูอ้ ยบู่ า้ งไดน้ าํ เสนอใหบ้ คุ คลท่วั ไป
ไดเ้ หน็ วา่ คนๆ หน่ึงนน้ั สามารถสรา้ งผลงานใดๆ ท่ี
ตนหลงรกั ไดอ้ ยา่ งมากมายก่อนท่ีจะรา่ งกายจะไม่
หลงเหลอื พลงั งานแลว้

คิดอีกแลว้ (Flash Thought) หนา้ 157

สง่ิ เหลา่ นนั้ เป็นความฝันท่ีดวู ่ามนั จะเป็นพลงั
อนั ย่งิ ใหญ่ท่แี ผ่ปกคลมุ ไปท่วั จติ ใจ จนทาํ ใหม้ ี
อานภุ าพท่จี ะผลกั ดนั ความคิดท่ตี ดิ ยดึ อย่มู ากวา่ 60
ปีนนั้ เรม่ิ ลอยห่างไกลออกไปเร่อื ยๆ ความฝันดจู ะ
เจดิ จรสั มากขนึ้ ทกุ ที มนั ดจู ะมีพลงั เปลง่ ประกาย
กลบความคดิ ระทมทกุ ขจ์ ากกฎเกณฑใ์ นสงั คมไป
เสียสนิ้ น่ีคอื พลังแห่งความมุ่งม่ัน พลังแห่ง
ความรัก พลังแหง่ ปัญญา พลังแหง่ ความ
ศรัทธา เราไดค้ น้ พบแลว้ เราคงจะพดู ไมไ่ ดว้ า่ น่นั
คือ การตรสั รู้ เพราะมนั ใหญ่เกินไป แตอ่ ยากจะบอก
วา่ เราไดพ้ บ สจั จธรรมอนั หน่ึงแลว้ มนั เป็น
ความสขุ อยา่ งมาก แตม่ นั เป็นความสขุ ท่เี กิดจาก
ความไมท่ กุ ขน์ ่นั เอง ซง่ึ ตลอดชีวติ 60 กวา่ ปีนนั้ เรา
จะพบความสขุ ดว้ ยการท่ีหลดุ จากความทกุ ขเ์ สมอ

คิดอีกแลว้ (Flash Thought) หนา้ 158

เราออกจากกรอบความคดิ ท่ีพ่อแมค่ รอบไว้
ใหอ้ ย่างแขง็ แรงและมอี ทิ ธิพลสงู สง่ มากวา่ 20 ปี ท่ี
ทาํ ใหเ้ ราเกือบจะอย่ใู นสงั คมนีไ้ มไ่ ด้ ทกุ อย่างรอบตวั
ดจู ะไมถ่ กู ตอ้ งไปหมด มตี วั เราเท่านน้ั ท่ถี กู ตอ้ งเสมอ
ในช่วงเวลานนั้ เป็นชว่ งเวลาท่ีทกุ ขท์ ่สี ดุ ในชีวติ เม่อื
สามารถปลดเปลอื้ งพนั ธนาการไปไดบ้ างสว่ น ก็รูส้ กึ
ดีขนึ้ แตก่ ็ยงั คงมตี ะกรนั แหง่ ความเช่อื ท่ีพ่อแมม่ อบ
ใหไ้ วอ้ ยอู่ ีกบา้ ง แตว่ นั หน่งึ เราก็สามารถสลดั สง่ิ ท่ี
เรามองวา่ เป็นสง่ิ ท่ีเราหนีออกมาได้ ไมต่ อ้ งทนทาํ
ตามท่ีสงั คมกาํ หนดไดด้ ว้ ยการออกจากสภาพสงั คม
ในการดาํ รงชีพท่เี ป็นแบบแผนตามความเช่ือของ
สงั คมโลก แลว้ วนั นนั้ จงึ ทาํ ใหเ้ รามีวนั นี้ วนั ท่ีเราได้
พบตวั เองมากขนึ้ น่ีคอื ตวั เราท่ีสามารถพบความสขุ

คิดอีกแลว้ (Flash Thought) หนา้ 159

ไดด้ ว้ ยการหนีจากทกุ ขท์ ่ีครอบงาํ ชีวติ อยเู่ ป็น
เวลานาน

ส่งิ ท่ีเราทาํ อยนู่ ีเ้ ป็นส่งิ ท่ีหลายคนเรยี กว่า “ผู้
แพ”้ หรอื เปลา่ เราเป็นคนท่เี ป็นองนุ่ เปรยี้ วหรอื เปลา่
เม่อื ตนทาํ เหมือนอยา่ งคนอ่นื ไมไ่ ดแ้ ลว้ ก็บอกว่าส่งิ
นนั้ ไมด่ ีหรอื เปลา่ คงไมใ่ ช่ หรอื อาจใชส่ ว่ นหน่งึ
เพราะยงั เป็นปถุ ชุ น ยงั ไมใ่ ชอ่ รหนั ต์ แตเ่ ราคงตอ้ ง
ปลอ่ ยวางวา่ ใครจะคดิ เชน่ ไร ณ เวลานี้ เรารูส้ กึ ดี ก็
น่าจะเพียงพอแลว้ ความรูส้ กึ ดี คือ อยา่ งไร มนั ก็
เป็นความรูส้ กึ ท่ีไมไ่ ดค้ ดิ ส่งิ ท่ีไมเ่ ก่ียวขอ้ งกบั เราใน
ขณะท่ีน่งั อย่ขู ณะนี้ มนั ชา่ งเป็นความรูส้ กึ ท่ีดีท่ีไมม่ ี
สง่ิ อ่ืนท่ีเขา้ มาแทรกแซงทาํ ใหจ้ ติ ใจวนุ่ วายและหมอง
มวั อนั เกิดจากความคดิ ท่ีหลากหลายในเวลา
เดียวกนั เพราะมนั จะทาํ ใหพ้ ลงั ความคดิ แกว่งตวั

คิดอีกแลว้ (Flash Thought) หนา้ 160

ความม่วั มวั เมาก็จะรุมเรา้ ทาํ อะไรก็ไมม่ เี อกภาพ
ทางความคดิ

ใช่แลว้ น่ีคอื ความอศั จรรยท์ ่ีเกดิ ขนึ้ กบั ชีวติ
ท่ีไมค่ ิดว่าจะไดพ้ บเจอ แตแ่ ลว้ มนั ก็เป็นไปไดจ้ รงิ ๆ
“Possible Miracle”

คิดอีกแลว้ (Flash Thought) หนา้ 161