องค์ความรู้ด้านศิลปะและวัฒนธรรม เรื่อง เทพเจ้าจีน (กิมซิ้น)

คำ�น�ำ

โครงการสร้างมูลคา่ เพ่มิ ด้านศิลปวัฒนธรรม ภมู ปิ ญั ญาท้องถิน่ และความเปน็ ไทยเพื่อสรา้ งมูลค่าเพมิ่ ทต่ี อบสนองการพฒั นา
ชมุ ชนท้องถ่นิ ในกิจกรรมที่ 8 : การอนรุ ักษง์ านประตมิ ากรรมกิมซน้ิ เพ่อื สง่ เสรมิ การทอ่ งเทย่ี วชมุ ชน ถอื เป็นกิจกรรมมุ่งส่งเสรมิ การอนรุ กั ษ์
พัฒนา และเผยแพร่ คณุ คา่ มรดกทางวฒั นธรรมของชุมชน ภายใต้การบรู ณาการกบั กจิ กรรมการเรียนการสอนในรายวิชาอนั ดามันวิวรรธ
น์ และวิชาภูมศิ าสตร์การท่องเทยี่ ว
ตำ�บลเชิงทะเล อำ�เภอถลาง จงั หวัดภเู ก็ต ถอื เป็นหนงึ่ ในตำ�บลทีม่ ศี าสนสถานเกา่ แกส่ ำ�คัญท่ีเป็น ศนู ยร์ วมจิตใจและเป็นทเ่ี คารพ
เล่ือมใสศรทั ธาของชาวไทยเช้ือสายจนี ซ่งึ อาศยั อยู่ในจงั หวดั ภูเกต็ มาช้านาน รวมไปถงึ มีต้นตระกลู ชา่ งแกะสลกั กมิ ซิน้ ภายในหมู่บา้ นมาหลาย
รุน่ โดยมศี าลเจา้ ส่ามออ๋ งหู้เชงิ ทะเลเปน็ ท่ปี ระดษิ ฐานของพระแกะสลกั เกา่ แกอ่ ายกุ วา่ รอ้ ยปีหลายองคซ์ ึ่งถูกอัญเชิญมาจากเมอื งจีน และ กิม
ซน้ิ ท่ีท�ำ การแกะสลักจากปราชญ์ชมุ ชนมาเกบ็ รกั ษาไวเ้ ปน็ จำ�นวนมาก จนมชี ่ือเสียงในดา้ นความสวยงามและความศักด์สิ ทิ ธ์ิขององค์พระเปน็ ท่ี
รู้จักและนิยมเดินทางมาเคารพสักการะ ทงั้ นกั ท่องเที่ยวชาวไทยเช้อื สายจีนและชาวตา่ งชาติ
มหาวิทยาลยั ราชภฏั ภเู กต็ นำ�โดยคณาจารย์ และนักศกึ ษา พร้อมทงั้ ความร่วมมือจากประชาชน เทศบาลตำ�บลเชิงทะเล และศาล
เจา้ สา่ มออ๋ งหเู้ ชงิ ทะเล ตา่ งตระหนกั เห็นถึงคณุ ค่าภมู ิปัญญามรดกทางวฒั นธรรมของชุมชน จงึ รว่ มกันจดั ท�ำ กจิ กรรมการเก็บรวบรวมข้อ
มูลกมิ ซนิ้ องค์พระจีน ณ ศาลเจา้ สา่ มอ๋องหู้เชงิ ทะเล โดยมีวตั ถปุ ระสงค์ เพ่อื รวบรวม และตรวจสอบข้อมลู ขององค์พระจีน อนั จะนำ�ไปสู่การ
พัฒนาเปน็ ฐานขอ้ มูลภมู ปิ ัญญามรดกวฒั นธรรมของชมุ ชนและตอ่ ยอดสร้างมลู คา่ เพิ่มดา้ นศลิ ปวัฒนธรรม ภมู ิปัญญาท้องถิน่ และความ
เป็นไทยตอ่ ไป

คณะผ้จู ดั ทำ�

ก

สารบญั

เร่ือง หน้า
คำ�นำ�…………………………………………………………………………………………………………………………...……………………………………...………………………… ก
สารบัญ…………………………………………………………………………………………………………………………...……………………………………...……………………. ข
กมิ ซนิ้ เชิงทะเล : มรดกทางวัฒนธรรมชุมชนเชิงทะเล................................................................................................................... 1
องคท์ ่ี 1 จู ฮู้ อ๋อง เอ๋ีย....................................................................................................................................................................... 5
องค์ที่ 2 เฮง หู้ ออ๋ ง เอย๋ี ................................................................................................................................................................... 6
องคท์ ี่ 3 หลุย หู้ อ๋อง เอีย๋ .................................................................................................................................................................. 8
องคท์ ี่ 4 หลีหอู้ ๋องเอย๋ี ......................................................................................................................................................................... 9
องค์ที่ 5 ตี่ หู้ ออ๋ ง เอี๋ย....................................................................................................................................................................... 10
องคท์ ่ี 6 หลิม หู้ อ๋อง เอี๋ย.................................................................................................................................................................. 11
องค์ที่ 7กวนเสง็ เต้กุ้น......................................................................................................................................................................... 13
องคท์ ่ี 8 หลฮี่ ้บู กเฉ้ยี ........................................................................................................................................................................... 14
องคท์ ่ี 9 หงอ หู้ อ๋อง เอ๋ีย.................................................................................................................................................................. 15
องคท์ ี่ 10 (จอ้ เซยี น) โคยแช้ปกั เต้า................................................................................................................................................... 16
องคท์ ่ี 11 หู้ ออ๋ ง เอ๋ยี ........................................................................................................................................................................ 17
องคท์ ี่ 12 ลยุ ฮู้ อ๋อง เอย๋ี .................................................................................................................................................................. 18
องค์ที่ 13 ฮง หู้ ออ๋ ง เอย๋ี .................................................................................................................................................................. 19
องค์ท่ี 14 กวนเส็งเต้กุ้น..................................................................................................................................................................... 20
องคท์ ่ี 15 (จอ้ เซยี น) โคยแช้ปักเต้า................................................................................................................................................... 21
องคท์ ี่ 16 ฉนิ หู้ ออ๋ ง เอย๋ี .................................................................................................................................................................. 22
องค์ท่ี 17 เปา หู้ ออ๋ ง เอี๋ย................................................................................................................................................................. 23
องค์ท่ี 18 กวนเส็งเต้ก้นุ ..................................................................................................................................................................... 24
องคท์ ี่ 19 หงอ ฮู้ อ๋อง เอยี๋ ............................................................................................................................................................... 25
องค์ที่ 20 เอ๊ียบ หู้ อ๋อง เอ๋ีย............................................................................................................................................................. 26
องคท์ ่ี 21 ตัน หู้ ออ๋ ง เอ๋ีย................................................................................................................................................................. 27
องค์ที่ 22 ฮกเตก็ เจีย่ สิน.................................................................................................................................................................... 28
องคท์ ี่ 23 กวนเส็งเตก้ ุ้น..................................................................................................................................................................... 29
องค์ที่ 24 เอียวหชู้ ิดเฉ่ยี นโสย่ ............................................................................................................................................................ 30
องค์ท่ี 25 เจง่ ฮู้ ออ๋ ง เอ๋ีย................................................................................................................................................................. 31
บรรณานุกรม......................................................................................................................................................................................................... 32

ข

กิมซ้นิ เชิงทะเล : มรดกทางวัฒนธรรมชมุ ชนเชิงทะเล

ความเปน็ มา
เมือ่ ประเทศจนี ประสบปญั หาภายในประเทศ ทง้ั เร่ืองการเมอื ง เศรษฐกิจ และสังคม จนเกดิ ความระสำ่�ระสายข้ึนอยา่ งรนุ่ แรง
ประชากรส่วนหน่ึงหาทางออกด้วยการอพยพ หลบหนอี อกนอกประเทศม่งุ หนา้ สูป่ ระเทศที่มคี วามสงบกวา่ ท้งิ บ้านเกิดเมอื งนอนแสวงหา
ทท่ี ำ�กินใหม่ โดยยอมตายเอาดาบหนา้ พร้อมจะผจญภยั และเผชิญปญั หา เลอื กทจี่ ะหาถน่ิ ทำ�มาหากินท่ีอุดมสมบูรณ์ ดีกว่าอตั คดั ขดั สน
อดอยากแร้นแคน้ แบบไรอ้ นาคตและสน้ิ หวงั การอพยพของจนี โพน้ ทะเล ( OVERSEAS CHINESE ) มกั เลือกที่จะลงเรอื ทเ่ี มอื ง เอ่หมงึ หรือ
เมอื งเซยี ะเหมนิ ( XIAMEN ) มณฑลฮกเก้ียนหรือฝูเจยี้ น มณฑลทางตะวนั ออกเฉียงใตข้ องประเทศจนี โดยอาศัยเรือ โตค้ ลน่ื ดว้ ยส�ำ เภาขนาด
ใหญ่ หรอื เรอื ใบ 3 หลัก จุผู้โดยสารเต็มล�ำ เรอื หลั่งไหลเขา้ มาแต่ละปหี ลายล�ำ ลำ�ละรว่ มร้อยคนก็มี อยา่ งน้อยก็ 50 หรือ 60 คน รอนแรมมา
กับสายลมใชเ้ วลาแรมเดือน ต้องอาศยั ช่วงฤดูมรสุมเท่านน้ั เมอื่ รอดพ้นจากอนั ตรายในท้องทะเลกข็ ึ้นฝ่ัง ณ เมอื งถ่องขา่ (ทุ่งคา ซง่ึ ใชเ้ รียก
เมอื งภูเก็จในสมยั โบราณ) โดยข้นึ ฝัง่ ทบี่ า้ นท่าเรือ หา่ งจากอนุสาวรยี ์ท้าวเทพกระษัตรฯี ไม่มากนกั ปัจจบุ นั คอื ซอยหลงั ศาลเจา้ ทา่ เรือ ภาย
หลังนยิ มขึ้นทท่ี า่ เรอื สะพานหิน ท่านเรศวร์ ซง่ึ เปน็ ทา่ เรอื ใหญ่ อย่บู รเิ วณหลงั ห้องสมดุ ประชาชนในปัจจบุ ัน ซึง่ ทางการของประเทศสยาม มี
ท้ังดา่ นตรวจคนเขา้ เมอื งและด่านภาษี (จบั เส)๊ อยู่ใกล้ทา่ เรอื การเดินทางออกจากแผน่ ดินแมส่ ่เู มอื ง ถ่องขา่ มกั รวมกล่มุ กนั ในหม่เู ครือญาติ
หรอื ชินหลาง หรืออาจเปน็ คนร่วมหมู่บ้านในอำ�เภอเดียวกัน ส่วนมากจะมาขายแรงงานโดยเป็นกรรมกรเหมืองแร่ การบอกเลา่ ต่อๆกนั มา
ว่า มาถงึ ถอ่ งข่าแล้วไมอ่ ดตาย ทน่ี ี่น่าอยมู่ ากทุกอย่างล้วนอดุ มสมบรู ณ์ ชีวติ ใหม่ในแผน่ ดนิ ใหม่ตอ้ งเรมิ่ ขน้ึ ให้ได้ เมอื่ ตดั สนิ ใจแล้วจึงร่วมลง
เรอื ล�ำ เดยี วกนั และม่งุ สู่จดุ หมายอันไกลโพน้ จากแผ่นดินจีนสู่แผน่ ดนิ ใหม่ คือ ถอ่ งข่า (ชาวเรอื ในอดตี เรียกเมอื งน้วี า่ “ทองคา” Tongka เป็น
ภาษามาลายู แปลวา่ ทองคำ� ทางราชการจึงเรยี กอำ�เภอเมืองว่า “อ�ำ เภอทงุ่ คา” ) ทอ้ งทะเล ผนื น้�ำ อันกว้างใหญไ่ พศาลสดุ ลูกหลู ูกตา เวิ้งว้าง
จนมองไมเ่ ห็นแผ่นดิน อนั ตรายจากมรสมุ อนั บ้าคลัง่ ในผนื น�ำ้ ไมม่ ีใครรลู้ ว่ งหน้า จติ ใจของผู้อพยพต้องการทพ่ี ง่ึ พงิ การหวังจะได้รับความ
คมุ้ ครองจากส่ิงศกั ดส์ิ ทิ ธิท์ มี่ องไม่เห็น ยอ่ มเปน็ ทางเลอื กที่ดีท่สี ุดทางหนง่ึ (ส�ำ นักงานวฒั นธรรมจังหวดั ภูเกต็ , 2563)
ชาวจีนดั้งเดมิ มีความเชือ่ วา่ ฟ้าดินเป็นสิง่ ท่ตี ้องเคารพ ส่ิงศกั ด์สิ ทิ ธิ์ท่ีมองไมเ่ หน็ เป็นของท่ตี อ้ งเคารพนับถือ ต้องบูชากราบไหวย้ ดึ
เหน่ียวทางจิตใจ จึงคิดทจี่ ะต้องมีสง่ิ ทีเ่ ป็นตัวแทนท่เี ป็นรูปธรรม จับต้องได้ จนกลายเปน็ ประติมากรรมไม้แกะขนาดเลก็ “กม่ิ ซ้นิ ” จึงเปน็ องค์
เทพทถี่ กู รังสรรค์ขึ้น โดยอาศัยฝมี อื อนั ปราณีตบรรจงเป็นความงดงามที่มีจิตวิญญาณแฝงเรน้ อยขู่ า้ งใน เบือ้ งหลังการอพยพของชาวจนี
โพน้ ทะเล ซ่งึ รวู้ ่าเปา้ หมายเบ้ืองหน้าอนั ไกลโพน้ จากบา้ นเกิด สมั ภาระทจ่ี ำ�เป็นต้องนอ้ ยท่ีสุด เพ่อื ความสะดวกในการเคลื่อนย้าย คำ�พูดที่ว่า
“เสอ่ื ผืนหมอนใบ” นนั้ ปรากฏขน้ึ ให้เหน็ เปน็ ภาพได้ชดั เจน หีบไม้ใบหน่งึ ขนาดไม่ใหญม่ ากนักกับเส้ือผ้าจ�ำ นวนจ�ำ กดั หนึ่งในนน้ั ทีซ่ อ่ นอยอู่ ยา่ ง
ภายในอยา่ งเหมาะสมกับพื้นที่แคบๆกค็ ือ “กิม่ ซ้ิน” การเดินทางอันแสนไกลของประตมิ ากรรมชิน้ เล็ก สงู แคป่ ระมาณ 4 นิ้ว ถงึ 6 นวิ้ งดงาม
ประณีตสมกบั งานศิลปท์ ่ีมาจากแหลง่ ก�ำ เนิด ปรากฏขนึ้ ณ เมือง ถ่องขา่ หรือ ทุง่ คา ต่อมาคอื เมอื งภูเกจ็ ซ่ึงแตเ่ ดมิ มีแตช่ าวภเู ก็ตพนื้ เมอื ง
ผสมผสานกัน เทา่ นนั้ ท่ีไหนมีชาวจนี อพยพทน่ี น้ั เปน็ ชมุ ชน และทช่ี มุ ชนน้ันก็มี “กม่ิ ซิ้น” อยดู่ ว้ ยเสมอ ซงึ่ ปจั จบุ ันน้ี จะพบเหน็ ไดต้ ามบา้ นเรือน
ของชาวภเู ก็ตและศาลเจ้าเกา่ แก่ บางแห่งยงั สามารถเกบ็ รักษาสภาพเดิมไว้ แมเ้ วลาจะลว่ งเลยมาเกอื บสองรอ้ ยปีแล้วกต็ าม มเี รอ่ื งเล่าตอ่ ๆ
กนั มาวา่ ผู้อพยพรายหนงึ่ จ�ำ เปน็ ต้องอพยพออกมาจากจีนสู่ดินแดนใหม่ เช่นเดียวกับผู้อพยพอืน่ ๆ ซง่ึ รตู้ วั ดีว่าในทะเลน้นั มอี ันตรายรอบ
ด้าน ต้องการทพี่ ่งึ และที่ยดึ เหนย่ี วทางจิตใจ ไม่มีอะไรท่ดี ีกวา่ น�ำ สิง่ ศักดิ์สทิ ธทิ์ ่ีตัวเองนบั ถอื บชู ามาคุม้ ครองระหว่างรอนแรมอยกู่ ลางเวิง้ น้ำ�
อันยาวไกล จงึ ไดอ้ ันเชิญ “จอสูก่ ง” หรอื องค์ “เฉ่งจุ้ยจอ๊ สู”๊ ติดตัวมาดว้ ย เมื่อสำ�เภาลำ�น้ันเทียบท่าเมอื งทุ่งคา ทันใดนั้น ฝาหบี ทบ่ี รรจุองค์
เทพน้นั พลนั เปดิ ขน้ึ เองโดยไมม่ ีใครคาดคดิ ความศักดิ์สทิ ธ์แิ ละปาฏิหารย์ปรากฏข้นึ ทนั ที เสมือนหนง่ึ องคเ์ ทพบอกวา่ “มาถึงแล้วดว้ ยความ
ปลอดภัย”และ”ยนิ ดที ่จี ะประทบั อยูท่ ี่เมอื งทงุ่ คาแห่งน”้ี ซึง่ เป็นเรื่องเลา่ ขานตอ่ ๆกันมาจนถงึ ทกุ วันน้ี ปัจจบุ ันองค์ท่านประดษิ ฐานโดดเดน่ เป็น
สงา่ อยู่ในศาลเจ้าแหง่ หนงึ่ ในภเู ก็ต ต่อมาราชวงศ์ชงิ ก็ล่มสลาย จีนได้สถาปนาระบบสาธารณะรฐั ขนึ้ มาแทน และรัฐบาลจนี ไดป้ ิดประเทศ การ
อพยพหนีตายของผู้คนจากประเทศจนี ถือเปน็ การส้นิ สดุ ลง ทงิ้ ทุกอยา่ งเป็นอดีต การเดินทางของ
“ก่มิ ซ้ิน” กเ็ ปน็ อันส้นิ สุดลงดว้ ย ไม่มปี ระตมิ ากรรมศกั ดสิ์ ิทธ์อิ ญั เชญิ ขา้ มน้�ำ ข้ามทะเลของใครมาอีกแลว้
“กิ่มซ้นิ ” รนุ่ แรกๆทอี่ อกมาจากประเทศจนี ได้ตกทอดบูชามาถงึ ลูกหลานรุน่ หลัง ความมงุ่ ม่ันของบรรพชน ลกู หลานเป็นผ้สู บื ทอด
จนเกิดเปน็ ความผกู พันแยกกนั ไม่ออกของชาวภูเกต็ แทบทกุ บา้ นจะมีงานหัตถศลิ ป์อันทรงคณุ ค่าไวบ้ ูชา ตกทอดจากรนุ่ สู่ร่นุ จวบจนทุกวันน้ี
“กม่ิ ซ้ิน” งานแกะพระดว้ ยไม้ รงั สรรคช์ นิ้ งานดว้ ยสองมือ สรา้ งขึน้ ดว้ ยพลังศรทั ธาตามความเชอ่ื ในกลมุ่ ลกู หลานผูส้ ืบเชื้อสายจาก
แดนมงั กรโพน้ ทะเล เรื่องเล่าและตำ�นานแฝงพลังความศกั ดิ์สทิ ธิอ์ ยู่ขา้ งในถูกแปลงเปน็ รปู เคารพสถติ ไว้กราบไหวท้ ศี่ าลเจ้าและไว้กราบไหว้ที่
บา้ น
ความเชอ่ื ถอื และศรัทธา บอกเล่าเปน็ ตำ�นานถกู หล่อหลอมเขา้ ดว้ ยกนั ไดอ้ ย่างกลมกลืน โดยฝีมอื ชา่ งแกะองคเ์ ทพ เปยี่ มไปดว้ ย
คุณคา่ ทางสุนทรภี าพ ปรากฏออกมาอยา่ งชดั เจนในช้ินงาน ชา่ งแกะจะคดั เลอื กไมต้ ามขนาดท่ตี ้องการ จากนัน้ จะตัดแต่งท่อนไม้ใหเ้ ป็นรูปทรง
ส่ีเหลยี่ มสี่ดา้ น พร้อมกำ�หนดความกวา้ งและความสูงไว้ จากนัน้ สู่ขนั้ ตอนการกำ�หนดไม้ การก�ำ หนดไม้ กอ่ นแกะตอ้ งดวู ันทเ่ี ปน็ มงคล

1

คือ วนั โฉ่ยอดิ (ชวิ อิก) และ วนั จบั หงอ่ (จบั โหงว )หมายความวา่ เป็นวนั ข้ึน 1 ค่�ำ หรอื วันขน้ึ 15 คำ่� ทางจนั ทรคติ ตามปีปฏทิ ินฝา่ ยจีน จะ
ตอ้ งทำ�การสบั ไม้ 3 ครงั้ 3 รอย เปน็ ลกั ษณะสบั บงั้ พรอ้ มค�ำ สวดอธษิ ฐานขออนญุ าตบอกกลา่ วไม้ท่อนน้นั ว่า จะแกะเป็นพระอะไร ตอ้ งระลกึ
ถงึ พรอ้ มเอ่ยชอื่ แล้วปิดหนา้ ไมด้ ้วยฮู้ ซ่ึงเรยี กวา่ “เฉง่ ห”ู คอื กระดาษยันต์จนี สีเหลอื ง มีอักขระเป็นอักษรจีน ซึ่งไดผ้ า่ นพธิ กี รรมการท�ำ ฮจู้ าก
การประทบั ทรงของเจ้าเรยี บรอ้ ยแลว้ หลังจากการท�ำ พธิ ดี งั กล่าวแล้ว ช่างจะเริม่ ท�ำ การแกะวันไหนก็ไดต้ ามแต่ต้องการ ไมม่ ีข้อกำ�หนดตายตัว
ส�ำ คญั ท่สี ดุ คือ วนั ท�ำ พิธีสับไม้ จะต้องเปน็ วนั ท่กี ำ�หนดไว้ขา้ งตน้ กอ่ นทจี่ ะลงมอื แกะ จะต้องทำ�การแบง่ ไมเ้ ป็นตอนประมาณสามสว่ น เพ่อื
ก�ำ หนดสัดส่วนกายวิภาค (ANATOMY) ของช้ินงานท่ตี ้องการ จากนั้นกร็ ่างรปู ลกั ษณะเพื่อใหเ้ ห็นภาพของรปู ลักษณ์และสดั สว่ น เช่น ช่วงลำ�
ตวั แขน ขา และส่วนศรี ษะหรอื ใบหน้า พรอ้ มทงั้ ก�ำ หนดท่าทางขององคเ์ ทพ เพ่ือใหช้ ้ินงานออกมาสมจรงิ งดงามดจุ มชี ีวติ ดูแลว้ ขลังมีพลงั
ของความศักดสิ์ ิทธ์ิให้ปรากฏออกมา สะกดคนทเ่ี พง่ มองขณะบชู า และระลกึ ถงึ องคท์ า่ น
การท�ำ ความเข้าใจรปู ลักษณ์ตามธรรมชาติขององคเ์ ทพเปน็ เรอื่ งท่ีสำ�คญั มาก ช่างแกะจะตอ้ งร้จู ุดนก้ี ่อนเริม่ งานเสมอ ว่าเทพแตล่ ะ
องค์ จะมลี ักษณะ ใบหนา้ ท่าทาง อย่างไร อาทิเชน่
องค์เทพ ลโิ ลเช้ีย หนา้ ตาเปน็ เด็ก มรี อยยม้ิ ตอ้ งแกะใหห้ นา้ ดูออกกลม แววตาสกุ ใส
องคเ์ ทพกวนอู ทา่ นเป็นนักรบผู้ซ่อื สัตย์ ใบหน้าตอ้ งเครง่ ขรึม จริงจัง สงบน่ิงนา่ ศรัทธา
พระโพธสิ ัตว์ กวนอมิ หน้าต้องเป็นผู้หญิง สวยงาม มีพลงั ศักดส์ิ ิทธ์ิแฝงเร้น
องคเ์ ทพที่ถอื อาวุธ หรอื พระตระกูลฝ่ายบู้ หนา้ ตาต้องดุดนั มีตบะ มฤี ทธ์ดิ ูน่าเกรงขาม เปน็ ตน้

การเรม่ิ แกะ เนือ้ ไมจ้ ะค่อยๆถูกแซะออกดว้ ยส่ิวคมๆ ตามแตข่ นาดที่ต้องการ เมอ่ื ไดร้ ูปลกั ษณะตามทว่ี างไว้ จะท�ำ การขัดแตง่ เพ่ือ
ใหผ้ วิ ของชิ้นงานเกลี้ยงเกลางดงาม งานชา่ งด้งั เดิมนิยมขัดผวิ ชิ้นงานดว้ ยใบไมช้ นิดหนึง่ คือ ใบปด (ใบรสสุคนธ)์ ใบไม้ตามธรรมชาตหิ าง่าย
พบเหน็ ได้ทัว่ ไป .
ขัน้ ตอนต่อไป คือการทำ�ลวดลายบนเครอื่ งทรง หรืออาภรณบ์ นเรอื นรา่ งองคเ์ ทพ ต้องศึกษาลวดลายอย่างลึกซง้ึ เทพแตล่ ะองค์ใช้ลวดลาย
ต่างกัน ส่วนมากจะเปน็ ลายมงั กร ประกอบดว้ ยก้อนเมฆและลายเสน้ ศลิ ปะจีน จะเพ่ิมความสวยงามขึน้ อีก ด้วยการประดบั เพชรพลอยที่
ต�ำ แหนง่ เหมาะสม การตกแตง่ ลวดลาย ชา่ งจะใชเ้ ขม็ ฉดี ยาใสป่ ูนเคมผี สมเสรจ็ แล้วกดลากเส้นลวดลายตามรอยท่ไี ด้ร่างไว้ดว้ ยดินสอ จาก
นัน้ สู่ข้ันตอนการลงทอง หมายถึงการปดิ ทองดว้ ยทองคำ�เปลว ใชพ้ ู่กันแตะเบาๆจนทองคำ�เปลวตดิ แนน่ กบั พ้นื ผิว ใหเ้ กดิ ประกายทองวาววับ
เปล่งสีทองสดใสเพ่ือความโดดเด่นของชิน้ งาน ซง่ึ จะข้ึนอยู่กับฝีมือและเทคนิคของช่างแตล่ ะคน กอ่ นท�ำ ลวดลาย ตอ้ งลงสรี องพน้ื ก่อนและขัด
อกี ครงั้ สีรองพืน้ ตอ้ งใชส้ คี นละสกี ับสีในเขม็ ฉีดยา ซง่ึ สตี อ้ งตัดกนั ทำ�ใหง้ ่ายตอ่ การวางเสน้ ลวดลายจากปลายเข็ม
ข้นั ตอนตอ่ มา คือการลงสที เี่ ครอ่ื งทรงหรืออาภรณบ์ นชน้ิ งาน ตอ้ งเลอื กสีทเ่ี หมาะสมกบั องคเ์ ทพแตล่ ะองค์ จากนนั้ ลงสบี นใบหน้า
มอื เก้าอ้ที ป่ี ระทบั การฝงั ธาตใุ นกิ่มซน้ิ เมือ่ องคเ์ ทพเสรจ็ ทุกขนั้ ตอนแลว้
ขัน้ ตอนสดุ ท้าย คอื การเพ่ิมความเขม้ ขลงั พลงั ศกั ด์สิ ทิ ธ์ิ ประจธุ าตุกายสทิ ธิ์ สง่ เสริมพลงั ภายในรปู ไมแ้ กะ โดยวิธีการฝงั ธาตุ อนั
ประกอบด้วยส่ิงมงคล เช่น เพชร พลอย เงนิ ทอง ช้ินเล็กๆ และดินกลางหาว (ซึง่ กค็ ือ ดนิ ของรงั หมารา่ ) แมลงชนดิ หน่ึงสรา้ งรังด้วยดิน เพื่อ
เพาะเลีย้ งตวั ออ่ น แลว้ หาอาหารประเภท มด แมลง มาบ�ำ รุงตัวออ่ นจนโต แลว้ ค่อยบนิ ออกจากรงั ท้งิ ดนิ กอ้ นหน่งึ เอาไว้ ดินชนดิ น้ีมกั ปรากฏ
บนต้นไมห้ รอื ทอ่ นไม้ จงึ เรยี กว่า กลางหาว ซ่งึ อยู่บนพนื้ ดินไม่ได้ อยู่ในท่รี ม่ ชายคาบ้านเรือนก็ใช้ไมไ่ ด้
ส่งิ อนั เป็นมงคลอกี ชนิดหนงึ่ ซงึ่ นิยมว่าศกั ดิส์ ิทธิ์และหายากย่งิ นัก คอื งูปากเป็ด (งตู วั เลก็ ๆ เกล็ดคล้ายงูแต่เรียบและละเอียดมาก มี
ทง้ั สีเงนิ หรือสีทอง สดี ำ�เขม้ หรอื ออกขาว ออกเหลอื ง ถอื เปน็ ของมงคลตามธรรมชาติ มักให้โชคกับผพู้ บเห็นหรือเกบ็ ได้ ขนาดลำ�ตัวเทา่ ก้าน
ไมข้ ีด มกี ระดกู เหมอื นงูทั่วไป แลบลนิ้ ไดเ้ หมืองงู ทค่ี อมลี กั ษณะคลา้ ยตวั อกั ษร เสียงร้องเหมอื นลกู เป็ดตวั เล็ก มักจะตายเม่ือมีผพู้ บเหน็ หรอื
เก็บได้

การฝงั ธาตุ นยิ มเจาะรดู า้ นหลังองค์เทพ เม่ือฝังธาตุแลว้ กต็ อกปิดด้วยไม้ ซึง่ จะตอ้ งใช้ไมท้ ่อนเดียวกันกบั ทอ่ นไมท้ ่แี กะองคเ์ ทพ ขั้น
ตอนนเ้ี ปน็ ขัน้ ตอนสดุ ท้าย การฝงั ธาตเุ ปน็ การประจพุ ลังเพม่ิ ความขลงั ศกั ดิ์สิทธ์ิ จะฝังหรอื ไมฝ่ งั ก็ได้ สดุ แทแ้ ตผ่ สู้ ง่ั แกะ ถ้าต้องการฝังธาตุ ผู้
เป็นเจ้าของพระจะตอ้ งเปน็ ผู้จัดหามา โดยช่างแกะจะเป็นผู้บรรจุและทำ�พธิ ีให้ และถอื การเปน็ เสรจ็ สิ้นสมบูรณ์ของการแกะ “กม่ิ ซนิ้ ”

พธิ ีกรรมเตีย้ ม (เตี้ยมงา่ น) “ก่มิ ซน้ิ ” (พธิ ีกรรมอญั เชญิ องค์เทพศักดิส์ ิทธิเ์ ขา้ ประทบั สถิต) ภายใน กิม่ ซ้นิ ชาวจีนมีความเช่ือว่า
องคเ์ ทพเจ้าประทับอยู่ในท่ีท่มี นุษย์มองไม่เหน็ เมอื่ ชา่ งได้แกะ กิม่ ซิ้นเสร็จส้ินสมบูรณแ์ ล้ว ก็จะตอ้ งทำ�พิธีอญั เชิญเทพให้มาประทบั ในกมิ่ ซนิ้ การ
ประกอบพิธีต้องท�ำ ให้ถกู ตอ้ ง เพอื่ ความเป็นสริ มิ งคลและความร่มเย็นของครอบครัว โดยมีขอ้ กำ�หนดและพิธกี รรม ดงั นี้

2

อปุ กรณท์ ต่ี ้องใช้

- กระจกเงา ขนาดพอเหมาะกับ “ก่มิ ซิน้ ” ไม่ใหญ่เกินไป 1 ชน้ิ

- ปีด หรอื พูก่ ันจนี 1 อัน

- สแี ดง ชนดิ ผง ใช้ผสมนำ�้ 1 ซอง

- กระดาษทองแผ่นใหญ่ (ตว่ั กมิ้ ) ,กระดาษทองแผน่ เล็ก (เสก้ ิ้ม) อยา่ งละชดุ

- แป้งจันทร์ มันหอม (ใช้แป้งโกริน) 1 ซอง

- กระถางธปู

- ผลไมท้ ่ีเป็นมงคล 5 ชนิด (หง่อโก)้ ( รวมลงใน 1 ถาด) 1.สบั ปะรด (ออ่ งหลาย) 1 ผล หมายถงึ นำ�โชค 2.ส้ม (ก๊�ำ ) 3 ผล หมาย

ถงึ ขอบคณุ 3. แอ๊ปเป้ลิ (เบง่ โก๊) 3 ผล 4. กล้วยขา้ ว (บเี้ จว๊ ) 1 หวี หมายถึงเชื้อเชิญ 5. แตงโม 1 ผล ผลไม้ปรับเปล่ยี นไดต้ ามความเหมาะสม

กลว้ ยน้ำ�ว้าเปน็ ของต้องห้ามและผลไมบ้ างอยา่ งทไี่ มเ่ หมาะสมกับพิธี เชน่ รางสาด (ชาวจนี ไมน่ ยิ มใช้รางสาดในการบชู าของมงคล)

ก่อนประกอบพิธีอญั เชญิ องค์เทพเจา้ เขา้ ประทับในกิ่มซิน้ ต้องเลือกดวู ันอันเหมาะสมเปน็ สิรมิ งคล ถอื เป็นวันดี ฤกษ์ดี ส�ำ หรบั ประกอบพิธี

มกั เลอื กเอาวัน “โฉ่ยอดิ ” และวนั “จับหง่อ” คอื วนั ข้นึ 1 ค�ำ่ หรอื 15 ค่ำ� ทางจันทรคตขิ องจนี สว่ นเวลา มกั จะเลือก เวลาเชา้ หรอื เวลาสาย

และเวลาที่สะดวก บางครัง้ อาจเลอื กช่วงเวลาเทศกาลท่สี ำ�คัญของจีน เช่น เทศกาลกินเจ เทศกาลตรษุ จีน เทศกาลไหวเ้ ทวดา วนั งานแซยดิ

องค์เทพเจา้ หรือพิธเี ฉี้ยโฮย่ (เชญิ ไฟ) ซึง่ มักประกอบพธิ บี ริเวณชายหาด มกั ใช้เวลาเช้าตรูของวนั หรอื ชว่ งใกลค้ ่ำ� หรือเลยหนงึ่ ทุ่มไปแล้ว

เมอ่ื “ก่มิ ซน้ิ ” ผา่ นขนั้ ตอนทกุ อยา่ งเรยี บรอ้ ยแล้ว ควรปิดใบหนา้ ด้วยกระดาษสแี ดง เพือ่ รอพธิ ีเต้ยี ม ไมค่ วรปล่อยให้ “องค์

เทพเจ้า” มีใบหนา้ วา่ งเปลา่ ควรหุ้มด้วยกระดาษสแี ดงเมื่องานเสรจ็ แลว้

เมือ่ เชญิ เจ้าเข้าประทบั ร่างทรงแล้ว เจา้ จะรถู้ งึ พธิ กี รรมและวธิ กี ารรวมท้งั การดำ�เนนิ การอนั เปน็ ขน้ั ตอน ในการเชิญเทพเข้าสถิตใน

“ก่มิ ซิ้น” โดย “ร่างทิพย์” จะเขา้ ส่ปู ฏิมากรรมอันเป็นช้นิ งานซง่ึ ส�ำ เรจ็ เปน็ องค์เทพแล้ว เป็น “กายใน” ซ้อนอยู่ใน “กายนอก” แสดงเรอ่ื งรูปรา่ ง

อันเปน็ กายนอก เรียกวา่ “กายในกาย” มีกายอนั เป็นทพิ ย์ทม่ี องไม่เห็นซอ่ นอยู่ภายใน เรียกตามภาษาฮกเก้ยี นท้องถิ่นว่า “สนี ”

การกราบไหว้ “ก่ิมซ้นิ ” มิได้หมายความว่า ไหว้ไม้แกะสลกั ซ่ึงเปน็ รา่ งสมมตุ เิ ทพในต�ำ นานจนี ฝา่ ยเดียวเทา่ นัน้ หากแตจ่ ิตของผบู้ ชู า

สง่ ไปยงั องคเ์ ทพทส่ี ถิตอยู่ภายในเปน็ ท่ตี ้งั พลงั แห่งการส่อื ระหว่างมนษุ ย์กับ เทพเจ้ามุ่งตรงเขา้ สู่กายใน ถงึ จะเปน็ การสื่อทีถ่ ูกตอ้ งตรงตาม

ความเปน็ จริง ตามเจตนาของการกราบไหว้องค์เทพทต่ี วั เองนบั ถือ

องคเ์ ทพขณะประทับทรง จะจับปดี หรอื พกู่ ัน จ้ิมสีแดง ซงึ่ “ฮวดก๊วั ” ลา่ มหรอื ผูช้ ่วยรา่ งทรงจะนำ�ผงสแี ดงเทลงบนแผน่ กระจกเงา

ผสมกับแป้งหอมและน�้ำ มนั หอมใชพ้ ูก่ ันละเลงจนเขา้ กันดแี ลว้ พร้อมเปดิ กระดาษสีแดงซึ่งปิดล้อมใบหน้าออก จิม้ สีแดงท่ีเตรียมไว้พรอ้ มแลว้

ลงบนบริเวณต�ำ แหน่งหว่างค้วิ หรอื หนา้ ผาก มือทัง้ สองขา้ ง หนา้ อก เท้าท้ังสองข้าง แผน่ หลงั และเก้าอท้ี ่ปี ระทับ ขณะจม้ิ สแี ดงองค์เทพที่ผา่ น

ร่างทรง จะเรียก “สีน” เข้าประทับและสถติ ในรูป “ก่มิ ซิน้ ”

การเชญิ “สนี ” เป็นการเรยี กจิตวิญญาณขององคเ์ ทพนั้นๆเข้าสูภ่ ายในให้เปน็ ร่างทพิ ย์สถิตไวเ้ พ่อื สื่อกับผูบ้ ูชากราบไหวแ้ ละสถิต

ถาวรสืบไปตราบนานเทา่ นาน

อปุ กรณ์และเคร่ืองมือท่ีใช้การแกะ

- ส่ิวเล็บมือ

- คัดเตอร์

- สว่ิ ปากแบน

- ใบเลอื่ ยเหลก็

- คอ้ นตอกสายไฟ

- คอ้ นหัวกลม

- ขวาน

- มดี

- เลอ่ื ยเหล็ก

- เลื่อยคันธนู

- เลอ่ื ยหชู า้ ง

- บรรทัดเหล็ก

- เหลก็ ฉาก

- ปากกาหนีบไม้

- ดนิ สอ 3

พธิ กี รรมใดบา้ ง ท่ตี ้องใช้ “กิม่ ซิน้ ”
- พิธี โขก้ ๊นู (เลยี้ งอาหารทหารทมี่ ารักษาบริเวณมณฑลพิธ)ี
- พธิ สี ่งเก้ง (สวดมนต)์
- พธิ ีป้ายชดิ แช้ (บูชาเทวดา)
- พิธโี กย้ โหย้ (ลยุ ไฟ)
- พิธปี ีนบันใดมีด , เดินบนตาปู , อาบน้ำ�มัน , อาบน้ำ�รอ้ น
- พธิ อี ิ้วเก้ง (แหพ่ ระ) การออกประภาสเพอ่ื โปรดสัตว์
- พิธีโก้ยห่าน (สะเดาะเคราะห์)
- พิธเี ฉย้ี โห้ย (อันเชิญไฟเข้าศาลเจา้ )
- พธิ กี รรมในชว่ งเทศกาลถอื ศีลกนิ ผัก จังหวัดภเู กต็
- พิธกี รรมในงานแซยิด(วันเกดิ )ของเทพเจ้า
ลักษณะเฉพาะทแ่ี สดงถึงอตั ลกั ษณ์ของมรดกภูมปิ ัญญาทางวัฒนธรรม
- ลกั ษณะเดน่ ของ”ก่มิ ซิน้ ” เปน็ ประตมิ ากรรมท่ีใชม้ อื ล้วนๆ ใหเ้ กดิ ความงดงามทแ่ี ฝงจิตวญิ ญาณใหร้ ะลึกถึงองคเ์ ทพ จนตกทอดสู่
ชมุ ชน จากรนุ่ หนง่ึ ไปส่อู ีกรนุ่ หนึ่ง
- เป็นงานหัตถศิลป์ ท่สี ่ือถงึ องคเ์ ทพในตำ�นานจนี ตามความเชอ่ื ลัทธิมหายาน
- เปน็ ตวั แทนของเทพเจา้ ทีส่ ่ือถึงมนุษย์ โดยผา่ นรา่ งทรงในการประกอบพิธีกรรมของชมุ ชน
- เป็นสื่อกลางใหเ้ กดิ ความเช่อื และความศรทั ธาในองคเ์ ทพ สู่การปฏบิ ัติในสง่ิ ทีด่ งี าม
- เป็นศูนยร์ วมจติ ใจของคนในชุมชน จนเกดิ เปน็ ความสามคั คีรว่ มกัน
ที่มา : ส�ำ นกั งานวฒั นธรรมจงั หวดั ภูเก็ต. (2563). ข้อมลู วัฒนธรรม เข้าถงึ จาก https://www.m-culture.go.th/phuket/ewt_
news.php?nid=1394&filename=index

4

แบบฟอรม์ การเกบ็ ขอ้ มูลพระเจา้ จีน (กิมซน้ิ ) ศาลเจ้าเชิงทะเล

องค์ที่ 1 พระจนี (กิมซ้ิน) ศาลเจา้ เชงิ ทะเล

รปู (ดา้ นขา้ งซ้าย ด้านขา้ งขวา ด้านหน้า ด้านหลัง ดา้ นบน ด้านลา่ ง และลกั ษณะพิเศษหรือตำ�หนิ) 1. ชอ่ื ภาษาไทย จู ฮู้ อ๋อง เอย๋ี
2. ชื่อภาษาจนี 朱府王爺
ประวตั ิความเปน็ มา 3. ชื่อภาษาองั กฤษ Zhū fǔ wángyé
4. ปางองค์พระ
คนจีนอพยพเข้ามาทำ�มาหากินในบ้านตีนเลเป็นจำ�นวน องคพ์ ระชาย
มาก ตอนน้ันยังไมไ่ ดส้ รา้ งศาลเจา้ ไว้ในหมบู่ ้านแหง่ น้ี และเม่ือตอ้ งการ องค์พระหญิง
ไหว้พระในโอกาสต่างๆ ก็ตอ้ งเดนิ ทางไปไหวพ้ ระในศาลเจ้าตา่ งๆในตัว 5. สถานภาพ
เมืองภูเก็ตและกะทู้ จนกระท่งั พ.ศ.2444 นายจู้ปา่ ยตกั๊ เดินทางกลับไป 5.1 เทพเจา้ ฝ่ายบู๊
ยงั เมอื งจนี และไดอ้ ญั เชิญพระจีนกลบั มาจ�ำ นวน 3 องค์ 5.2 เทพเจา้ ฝา่ ยบนุ๋
นักบวช/โพธสิ ตั ย์
เม่ือน�ำ พระจีนกลับมายงั บ้านตนี เล กไ็ ปปรกึ ษากบั นาย ชนชั้นปกครอง (กษัตรยิ )์
จู้แจ่วตี่ และนายแปะ๊ จแู้ จว่ ตีจ่ งึ มอบท่ดี นิ เพอ่ื สรา้ งเปน็ ประดิษฐานพระ ชนชน้ั นักรบ (แมท่ พั หรอื ทหาร)
จีนทงั้ 3 องค์ โดยใชช้ อ่ื ส�ำ นกั วา่ “กิ่มฮ้ยุ เตย่ี น” โดยมอี งคท์ ั้ง 3 องค์ ชนชั้นสามัญชน
เป็นประธานซึ่งเรียกรวมวา่ “ส่ามอ๋องหู้” แปลวา่ เจา้ ส่งิ ศกั ด์สิ ิทธิ์ 3 สตั ว์/พาหนะ อ่นื ๆ................
องค์ องค์ใหญท่ ีส่ ดุ มีใบหน้าสีแดงเปน็ พระของคนแซจ่ ู้ เรยี กว่า “พระ 6. วัตถทุ ส่ี ร้างองคพ์ ระ
จูห้ ้”ู องค์ทม่ี ีใบหน้าสดี ำ�เป็นพระของคนแซเ่ ฮง เรียกวา่ “พระเฮงห”ู้ ไม้
และองค์ท่ีมีใบหน้าสเี ขียวเปน็ พระของคนแซ่หลยุ เรยี กวา่ “พระหลยุ ฮู้” เซรามิค
ตามตำ�นานเช่อื กนั วา่ พระสา่ มอ๋องหมู้ พี ีน่ อ้ งรว่ มสาบานอกี 360 องค์ 7. แหล่งทีม่ าขององคพ์ ระ
ทไ่ี ดเ้ ข้าร่วมดแู ลส�ำ นักกิ่มห้ยุ เต่ยี นแหง่ น้ี สอบถามจาก
1. คณุ นริ มิต ชา่ งเหลก็ (ประธานศาลเจ้าส่ามออ๋ งหู้ เชิง
จฉู า่ ง / จฉู าง / หนานหวาง / หนำ�อ๋อง หน้าแดงหรือ ทะเล)
สเี น้อื มอื ขวา จับเข็มขดั (ยศ) มอื ซา้ ยตง้ั ไวต้ รงหน้าขา บางองค์ ก็ก�ำ 2. คุณประสิทธิ์ ชา่ งเหล็ก (อาจารย์ผู้เชยี่ วชาญภาษาจนี
มอื บาง องค์ กแ็ บมอื บางต�ำ รา เรียกทา่ นว่า จูฮู้เชี่ยนโส่ย จูฮ้อู ๋อง และวฒั นธรรมจนี เชิงทะเล)
เอีย๋ ชอื่ เดมิ จซู ูหรง (朱叔裕) เปน็ ชาวเกียเฮ็ง (嘉興) เป็นผสู้ ุขุม 3. คณุ โชคชยั รกั ษธ์ รรมกจิ
คงแกเ่ รียน ไดเ้ ปน็ ผวู้ างแผนและออกกฎหมายในพระราชสำ�นกั โดย 4. คณุ กมลวรรณ ช่างเหลก็
เฉพาะมีใจยตุ ิธรรม สามารถตดั สนิ โดยชี้ใหเ้ ห็นความแตกตา่ งระหว่าง 5. คณุ ประเสริฐ ชูวงค์
ถกู และผิด ยดึ ถือกฎหมายอยา่ งเขม้ งวด ขณะช่วงที่จักรพรรดิถงั 8. หลักคณุ ธรรม
ก�ำ ลังบุกเบกิ ประเทศ ครง้ั หน่ึงได้รบั คำ�ส่ังใหป้ ้องกนั เมือง โดยต่อส้กู บั เสยี สละ คำ�นึงถึงผลประโยชน์ของส่วนรวมมากกวา่ ผล
ศตั รูทม่ี าตเี มือง ในชว่ งปี พ.ศ.1166 ได้เป็นผู้ส่ังการกองทัพไปยงั เมือ ประโยชนข์ องตนเอง
งกว้ งโจว (廣州) และเปน็ ผสู้ งั่ ใหท้ ำ�กำ�แพง เพอ่ื ป้องกันเมอื งโดย 9. อทิ ธิฤทธิ์
เฉพาะวดั ต้าลี่ เพื่อปกป้องป้องกนั ข้าศกึ โจมตีวัด ซงึ่ แสดงถงึ ความ ดแู ลความทกุ ข์สขุ ของมวลมนษุ ย์ ช่วยขจดั โรครา้ ยตา่ ง ๆ
เคารพเล่อื มใสในศาสนา เมือ่ สน้ิ อายขุ ยั ไดก้ ลายเปน็ เทพ และเนือ่ งจาก 10. ผู้ใหข้ ้อมูล
ความดขี องทา่ นได้ทราบถงึ องคห์ ยกอ๋องซ่งเต่ พระองคจ์ ึงทรงโปรด 1. คณุ นริ มติ ช่างเหลก็ (ประธานศาลเจ้าสา่ มออ๋ งหู้ เชิง
เกลา้ ให้มหี นา้ ทเี่ ป็นตวั แทนสวรรค์ คอยตรวจตราพทิ กั ษป์ กปอ้ งโลก ทะเล)
ในนาม โถ่ยเทียงซงุ้ ซิ่ว (代天巡狩) ในนาม จูฮ้เู ชีย่ นโสย่ (朱府 2. คณุ ประสิทธ์ิ ชา่ งเหล็ก (อาจารย์ผู้เช่ยี วชาญภาษาจีน
千歲) นอกจากนผี้ คู้ นตา่ งกราบไหว้ และยงั นบั ถือให้เป็นเทพแห่งการ และวัฒนธรรมจีน เชิงทะเล)
พิพากษาอีกดว้ ย 3. คุณโชคชยั รกั ษ์ธรรมกจิ
4. คณุ กมลวรรณ ช่างเหล็ก
5. คุณประเสรฐิ ชวู งค์
11. วันทเ่ี ก็บขอ้ มลู 08/02/64
5

ประวัติความเป็นมา องคท์ ี่ 2

คนจีนอพยพเข้ามาทำ�มาหากินในบ้านตีนเลเป็น รูป ด้านข้างซา้ ย ดา้ นขา้ งขวา ดา้ นหนา้ ด้านหลงั ด้านบน ด้านลา่ ง และลกั ษณะพิเศษหรอื ต�ำ หน)ิ
จำ�นวนมาก ตอนนนั้ ยังไมไ่ ด้สรา้ งศาลเจ้าไว้ในหมู่บา้ นแหง่ นี้ และ
เม่อื ตอ้ งการไหวพ้ ระในโอกาสตา่ ง ๆ กต็ ้องเดนิ ทางไปไหว้พระใน 1. ชือ่ ภาษาไทย เฮง หู้ อ๋อง เอี๋ย
ศาลเจ้าตา่ งๆในตวั เมอื งภเู กต็ และกะทู้ จนกระทง่ั พ.ศ.2444 นาย 2. ช่ือภาษาจนี 衡 府 王 爺
จู้ป่ายตั๊กเดินทางกลับไปยังเมืองจีนและได้อัญเชิญพระจีนกลับ 3. ชื่อภาษาอังกฤษ Héng fǔ wángyé
มาจำ�นวน 3 องค์ 4. ปางองค์พระ
เมอื่ นำ�พระจนี กลับมายังบา้ นตนี เล ก็ไปปรึกษา องค์พระชาย
กับนายจู้แจว่ ต่ี และนายแปะ๊ จู้แจว่ ตีจ่ งึ มอบทด่ี นิ เพอื่ สรา้ งเปน็ องคพ์ ระหญงิ
ประดษิ ฐานพระจีนทง้ั 3 องค์ โดยใชช้ ่ือสำ�นักว่า “กมิ่ ฮยุ้ เตี่ยน” 5. สถานภาพ
โดยมีองคท์ ้ัง 3 องค์เปน็ ประธานซึง่ เรียกรวมวา่ “ส่ามอ๋องหู้” 5.1 เทพเจ้าฝา่ ยบู๊
แปลวา่ เจ้าสิ่งศกั ดส์ิ ิทธ์ิ 3 องค์ องค์ใหญ่ทสี่ ดุ มีใบหนา้ สีแดงเป็น 5.2 เทพเจา้ ฝ่ายบนุ๋
พระของคนแซจ่ ู้ เรียกวา่ “พระจหู้ ”ู้ องค์ที่มีใบหน้าสดี �ำ เป็นพระ นักบวช/โพธสิ ัตย์
ของคนแซเ่ ฮง เรยี กวา่ “พระเฮงห”ู้ และองคท์ ่มี ีใบหนา้ สเี ขยี วเป็น ชนช้ันปกครอง (กษตั รยิ ์)
พระของคนแซห่ ลยุ เรียกว่า “พระหลยุ ฮู”้ ตามตำ�นานเช่อื กนั วา่ ชนช้ันนกั รบ (แมท่ พั หรือทหาร)
พระสา่ มอ๋องหูม้ ีพ่นี อ้ งรว่ มสาบานอีก 360 องค์ ทีไ่ ด้เข้ารว่ ม ชนชัน้ สามญั ชน
ดูแลสำ�นักกิม่ หยุ้ เต่ียนแหง่ นี้ สัตว/์ พาหนะ อ่ืนๆ................
หวางซอ่ื ชง / เฮงซชี ง หนา้ ด�ำ ตาโปนมอื ขวา ถอื 6. วตั ถทุ สี่ รา้ งองคพ์ ระ
ขวาน 1 ขา้ ง มอื ซา้ ยจับ เขม็ ขดั (ยศ) บางต�ำ รากเ็ รียกท่าน ไม้
ว่า เอ่ยี หู้อ๋องเอีย๋ หรือ เฮ่งห้อู อ๋ งเอ๋ีย บา้ นเกดิ ณ เมืองเล็ก เซรามิค
เสยี มณฑลโห่ต่งั ชวี ิตในวัยเดก็ ครอบครวั ต้องอพยพจาก 7. แหล่งทีม่ าขององคพ์ ระ
บา้ นเกดิ ไปอยู่ที่เมืองจ๋วนจิว ฮกเกย้ี น เนื่องจากเมอื งประสบ สอบถามจาก
ปัญหาน�้ำ ท่วมบอ่ ยครงั้ ท�ำ ใหค้ รอบครวั ของทา่ นค่อนข้างจะ 1. คุณนิรมิต ชา่ งเหล็ก (ประธานศาลเจา้ ส่ามออ๋ งหู้ เชิงทะเล)
ลำ�บาก เน่อื งจากเงนิ ทองหมดไปกบั การอพยพ แมค้ รอบครัวจะ 2. คณุ ประสทิ ธิ์ ชา่ งเหลก็ (อาจารยผ์ ้เู ชยี่ วชาญภาษาจนี และ
ลำ�บาก ยากจน เพียงใด ท่านก็ ยังมานะบากบ่นั เสาะหาอาจารย์ วัฒนธรรมจนี เชิงทะเล)
ผู้มคี วามรูแ้ ขนงตา่ งๆเพื่อทจ่ี ะฝากตัว เปน็ ศษิ ย์ ท�ำ ให้ทา่ นมี 3. คณุ รงุ่ โรจน์ เพ็ชรปัน (อาจารย์ผู้ใหข้ ้อมูลภาษาจีน)
ความรู้ในด้านการปกครอง การทหารและการแพทย์เปน็ อยา่ ง 4. คณุ อัฐพร พรหมมาศ (ฝ่ายพิธีกรรม)
ดี จนทา่ นมีอายสุ ิบเจด็ ปี ทา่ นได้ผา่ นการสอบคัดเลือกเพอื่ เขา้ 5. หนังสือสบื กำ�เนดิ 225 แซ่ โดย บญุ ศักด์ิ แสงระวี
รบั ราชการ ในขณะทที่ ่านรับราชการรับใช้ราชสำ�นกั ท่านได้ 6
ใช้ความรู้วิชาแพทย์ท่ีท่านเคยศึกษาในวัยเยาว์ทำ�การวิเคราะห์
รักษาอาการเจ็บป่วยของคนในราชสำ�นัก ท�ำ ให้ทา่ นได้รับการ
เลอ่ื นต�ำ แหน่งเปน็ ขนุ นางขั้นสงู ในยามศึกสงคราม หากผู้อยู่
ใตบ้ ังคับบญั ชาของท่านได้รบั บาดเจ็บจาก สนามรบ ท่านจะ
เข้าไปรักษาพวกเขาเหล่าน้ันเอง ด้วยความอ่อนนอ้ มถ่อมตน
และเอาใจใสท่ หารเชน่ น้ี ทำ�ให้ทา่ นไดร้ ับการย�ำ เกรงและเคารพ
นับถอื ของกองทพั เป็นอย่างที่สดุ เมอื สงครามสงบลงราช
สำ�นกั ได้เรียกตัวทา่ นกลบั เข้าวงั หลวงเพอื่ ป้องกันทา่ นกอ่ กบฏ
เนือ่ งจากทา่ นเปน็ คนจงรกั ภกั ดีกบั ราชวงศถ์ งั มาก และชว่ งน้นั
เกิดการเปลี่ยนแปลงราชวงศ์จากราชวงศ์ถังเป็นราชวงศ์จิว
ทา่ นจงึ ได้ขดั ราชโองการ ไมย่ อมกลบั เข้าวงั และทำ�การฆ่าตัว
ตายเพ่ือแสดงความจงรกั ภกั ดีกบั ราชวงศ์ถงั ในวันที่ 13 เดือน
1(จีน) ขณะน้นั ทา่ น มอี ายุได้เพยี ง 33 ปี หลัง จากที่ทา่ นเสียชีวติ
ลง ผู้ใต้บงั คับบญั ชา รวมไปถึงชาวบ้าน ต่างพากันสรา้ งศาลเจา้
เพ่อื ระลกึ ถงึ ทา่ น และกราบไหว้บชู าจนถงึ ปัจจุบนั

10. หลักคณุ ธรรม
มีความจงรกั ภักดี เสยี สละ คำ�นึงถึงผลประโยชน์ของสว่ นรวมมากกวา่ ผลประโยชน์
ของตนเอง
11. อทิ ธฤิ ทธิ์
ดูแลความทุกขส์ ุขของมวลมนษุ ย์ ช่วยขจดั โรคร้ายตา่ ง ๆ
12. ผู้ให้ขอ้ มูล
1. คุณนิรมติ ชา่ งเหล็ก (ประธานศาลเจ้าสา่ มอ๋องหู้ เชงิ ทะเล)
2. คณุ ประสิทธิ์ ชา่ งเหล็ก (อาจารยผ์ ูเ้ ชยี่ วชาญภาษาจนี และวัฒนธรรมจนี เชงิ ทะเล)
3. คณุ ร่งุ โรจน์ เพ็ชรปนั (อาจารยผ์ ู้ให้ขอ้ มลู ภาษาจีน)
4. คณุ อัฐพร พรหมมาศ (ฝา่ ยพิธีกรรม)
5. หนังสอื สบื ก�ำ เนดิ 225 แซ่ โดย บญุ ศกั ดิ์ แสงระวี
13. วนั ที่เก็บข้อมลู 08/02/64

7

องคท์ ่ี 3

ประวตั คิ วามเป็นมา

รูป ด้านข้างซ้าย ด้านข้างขวา ด้านหน้า ด้านหลัง ดา้ นบน ดา้ นล่าง และลกั ษณะพิเศษหรือต�ำ หนิ) คนจีนอพยพเข้ามาทำ�มาหากินในบ้าน
ตนี เลเป็นจ�ำ นวนมาก ตอนนัน้ ยงั ไมไ่ ด้สรา้ งศาลเจ้า
1. ช่ือภาษาไทย หลยุ หู้ อ๋อง เอยี๋ 4. คณุ อฐั พร พรหมมาศ (ฝา่ ย ไว้ในหมูบ่ ้านแหง่ นี้ และเมือ่ ตอ้ งการไหวพ้ ระในโอกาส
2. ชื่อภาษาจีน 雷府王爺 พิธกี รรม) ต่างๆ ก็ตอ้ งเดนิ ทางไปไหวพ้ ระในศาลเจา้ ตา่ งๆในตัว
เมอื งภเู กต็ และกะทู้ จนกระท่ัง พ.ศ.2444 นายจปู้ า่ ย
3. ชอื่ ภาษาองั กฤษ Léi fǔ wángyé 8. หลกั คุณธรรม ต๊ักเดินทางกลับไปยังเมืองจีนและได้อัญเชิญพระจีน
4.ปางองค์พระ เสยี สละ ค�ำ นงึ ถึงผลประโยชน์ของ กลับมาจำ�นวน 3 องค์
องคพ์ ระชาย สว่ นรวมมากกวา่ ผลประโยชนข์ องตนเอง เม่อื นำ�พระจีนกลับมายงั บา้ นตีนเล ก็
องคพ์ ระหญงิ 9. อิทธิฤทธ์ิ ไปปรึกษากับนายจ้แู จว่ ตี่ และนายแป๊ะจ้แู จ่วตจ่ี ึงมอบ
5. สถานภาพ ดูแลความทุกข์สุขของมวลมนุษย์ ท่ีดินเพ่ือสรา้ งเปน็ ประดษิ ฐานพระจีนทง้ั 3 องค์ โดย
5.1 เทพเจา้ ฝา่ ยบู๊ ช่วยขจดั โรครา้ ยตา่ งๆ ใช้ชือ่ สำ�นกั วา่ “กม่ิ ฮุย้ เต่ียน” โดยมีองค์ท้ัง 3 องค์
5.2 เทพเจา้ ฝา่ ยบุน๋ 10. ผู้ให้ขอ้ มูล เปน็ ประธานซึง่ เรยี กรวมว่า “ส่ามออ๋ งหู้” แปลวา่
เจา้ สิง่ ศกั ดิส์ ิทธ์ิ 3 องค์ องค์ใหญท่ ี่สดุ มีใบหน้าสี
นกั บวช/โพธิสัตย์ สอบถามจาก แดงเปน็ พระของคนแซ่จู้ เรียกว่า “พระจูห้ ู้” องคท์ ่ีมี
ชนชน้ั ปกครอง (กษัตรยิ ์) 1. คุณนิรมติ ชา่ งเหลก็ (ประธาน ใบหน้าสดี ำ�เป็นพระของคนแซ่เฮง เรยี กว่า “พระเฮง
ชนชั้นนกั รบ (แมท่ พั หรือทหาร) ศาลเจา้ ส่ามออ๋ งหู้ เชิงทะเล) หู้” และองค์ที่มีใบหน้าสเี ขยี วเป็นพระของคนแซ่หลุย
ชนชนั้ สามัญชน 2. คณุ ประสทิ ธ์ ิ ช่างเหล็ก เรยี กวา่ “พระหลุยฮู”้ ตามตำ�นานเชือ่ กนั วา่ พระสา่
สัตว/์ พาหนะ อ่นื ๆ................ (อาจารย์ผู้เช่ียวชาญภาษาจีนและวัฒนธรรม มออ๋ งหู้มีพี่น้องร่วมสาบานอกี 360 องค์ ทไ่ี ดเ้ ข้า
6. วัตถุที่สร้างองคพ์ ระ จีน เชิงทะเล) รว่ มดูแลส�ำ นกั กม่ิ หุ้ยเตีย่ นแห่งน้ี
ไม้ 3. คณุ โชคชัย รกั ษธ์ รรมกิจ หลุยส์ฮู้ออ๋ งเอยี๋ (ใบหนา้ สเี ขยี ว) เปน็
เทพสายฮู้ โหงวน้เี ชย่ี นโส่ย หรอื พระฮู้หา้ ปี ประเทศ
เซรามคิ 4. คณุ อฐั พร พรหมมาศ (ฝ่าย จีนในสมัยก่อนจะมีพิธีบวงสรวงบูชาอย่างยิ่งใหญ่
7. แหลง่ ทีม่ าขององคพ์ ระ พิธกี รรม) ทุกๆ 5 ปี สำ�หรับชุดนีจ้ ะมี 12 องค์ ไดแ้ ก่ แซ่ 1.จูฮู้
สอบถามจาก 11. วนั ทเ่ี ก็บข้อมลู 08/02/64 อ๋องเอีย๋ 2.เฮงฮูอ้ อ๋ งเอ๋ีย 3.หล่ีฮู้อ๋องเอ๋ยี 4.ตีฮ่ ู้
1. คุณนิรมติ ชา่ งเหลก็ (ประธาน อ๋องเอี๋ย 5.หวมอ๋องเอยี๋ 6.ทิฮูอ้ อ๋ งเอยี๋ 7.ไท่ฮ้อู อ๋ ง
ศาลเจา้ สา่ มอ๋องหู้ เชงิ ทะเล) เอ๋ีย 8.หลมิ่ ฮอู้ อ๋ งเอ๋ยี 9.หลุย่ ฮู้อ๋องเอย๋ี 10.หงอฮู้
2. คณุ ประสทิ ธ์ิ ช่างเหลก็ ออ๋ งเอ๋ีย 11.ถานฮ้อู อ๋ งเอยี๋ และ12.เตยี หรอื จางฮู้
(อาจารย์ผู้เช่ียวชาญภาษาจีนและวัฒนธรรม ออ๋ งเอ๋ีย เชอ่ื กนั ว่าท่านเป็นองคส์ ุดท้องใน365องค์
ท่านถือเปน็ เทพองคห์ นง่ึ ท่มี ีความสามารถ และสติ
จีน เชิงทะเล) ปัญญา ทา่ นเปน็ ท่ีรักของพๆ่ี ใน365องค์ และบาง
3. คณุ โชคชยั รักษ์ธรรมกจิ ตำ�นานกล่าวไวว้ ่า ทา่ นไม่สามารถพูดได้เลยมฉี ายา
เรียกกันว่าพระใบ้ เนื่องจากทา่ นไดล้ นั่ วาจาไว้ วา่ ต่อ
ไปจะไม่ได้ยินเสียงท่าน ทา่ นจะไม่พดู

8

รปู ด้านขา้ งซ้าย ดา้ นขา้ งขวา ด้านหน้า ดา้ นหลงั ดา้ นบน ดา้ นล่าง และลกั ษณะพเิ ศษหรือตำ�หนิ) องค์ที่ 4

ประวัตคิ วามเป็นมา 1. ชือ่ ภาษาไทย หลหี ้อู อ๋ งเอีย๋
2. ชอื่ ภาษาจีน 李府王爺
คนจนี อพยพเข้ามาทำ�มาหากินในบ้านตนี เลเปน็ จำ�นวนมาก ตอนนนั้ 3. ชอื่ ภาษาอังกฤษ Lǐ fǔ wángyé
ยงั ไม่ได้สร้างศาลเจา้ ไว้ในหมบู่ า้ นแหง่ น้ี และเมือ่ ต้องการไหวพ้ ระในโอกาสตา่ งๆ 4. ปางองคพ์ ระ
ก็ต้องเดนิ ทางไปไหว้พระในศาลเจา้ ตา่ งๆในตวั เมอื งภเู ก็ตและกะทู้ จนกระท่งั องค์พระชาย
พ.ศ.2444 นายจ้ปู ่ายตัก๊ เดินทางกลับไปยงั เมอื งจีนและไดอ้ ญั เชญิ พระจนี กลับมา องค์พระหญิง
จ�ำ นวน 3 องค์ 5. สถานภาพ
เม่ือนำ�พระจนี กลับมายังบา้ นตีนเล ก็ไปปรึกษากับนายจูแ้ จ่วตี่ และ 5.1 เทพเจา้ ฝา่ ยบู๊
นายแปะ๊ จู้แจ่วต่จี ึงมอบท่ดี นิ เพอื่ สรา้ งเปน็ ประดิษฐานพระจนี ท้งั 3 องค์ โดยใช้ 5.2 เทพเจา้ ฝา่ ยบุ๋น
ชอ่ื ส�ำ นักว่า “กม่ิ ฮยุ้ เตีย่ น” โดยมอี งค์ทั้ง 3 องคเ์ ป็นประธานซึ่งเรยี กรวมว่า “ส่า นักบวช/โพธิสัตย์
มอ๋องหู้” แปลว่า เจ้าสิ่งศกั ดิ์สทิ ธ์ิ 3 องค์ องค์ใหญท่ ี่สุดมีใบหน้าสแี ดงเปน็ พระ ชนชั้นปกครอง (กษตั ริย์)
ของคนแซ่จู้ เรียกวา่ “พระจ้หู ู้” องค์ท่มี ีใบหนา้ สดี ำ�เป็นพระของคนแซ่เฮง เรยี กว่า ชนช้ันนักรบ (แมท่ ัพหรอื ทหาร)
“พระเฮงหู”้ และองค์ทม่ี ีใบหน้าสีเขียวเป็นพระของคนแซ่หลยุ เรยี กวา่ “พระหลยุ ชนช้ันสามญั ชน
ฮู”้ ตามต�ำ นานเช่อื กันว่าพระสา่ มออ๋ งห้มู ีพีน่ อ้ งร่วมสาบานอีก 360 องค์ ทไ่ี ด้ สตั ว์/พาหนะ อื่นๆ................
เข้าร่วมดแู ลสำ�นกั ก่ิมหุ้ยเต่ยี นแหง่ น้ี
หลฮ่ี เู้ ชยี่ นโส่ย (李府千歲) ช่ือเดมิ ของท่านคือ หลตี่ า้ เหลยี ง 6. วัตถทุ ่สี ร้างองค์พระ
(李大亮) เป็นชาวเกง็ เอ๊ยี ง (涇陽) เกง่ ท้งั บุ๋นและบู๊ เปน็ ผู้นำ�ใหญส่ ดุ ใน
บรรดา 5 พน่ี อ้ ง หลังจากช่วยสถาปนาราชวงศ์ถังแล้ว ก็ได้ไปเป็นเจา้ เมืองกมิ ไม้
โจว (金州) และไปรบั ตำ�แหนง่ ผูบ้ ัญชาการคมุ ทัพท่ีเมอื งเลี้ยงโจว (涼州)
หน้าท่ีดแู ลความปลอดภัยในการเดินทางของราชฑูต เซรามิค
ผลงานท่ีโดดเดน่ ของทา่ นคือคมุ ทพั ไปตีเผ่าทาทาใชเ้ วลาเกือบ 7 ปีจงึ ตไี ด้แตก
ราบคาบ (แตกในปี พ.ศ.1184) 7. แหล่งทมี่ าขององคพ์ ระ
หลังจากสิน้ อายขุ ยั เงก็ เซียนไดแ้ ตง่ ต้ังท่านในนามไตอ่ อ๋ งหล่ฮี ้เู ช่ียน
โสย่ (大王李府千歲) ผคู้ นก็กราบไหว้บชู าทา่ นในฐานะเทพแหง่ ความ สอบถามจาก
ยตุ ธิ รรมและมนษุ ยธรรม
1. คุณนริ มิต ช่างเหล็ก (ประธานศาลเจา้ ส่ามออ๋ งหู้

เชงิ ทะเล)

2. คณุ ประสทิ ธิ์ ชา่ งเหล็ก (อาจารยผ์ ู้เช่ยี วชาญภาษา

จนี และวฒั นธรรมจีน เชงิ ทะเล)

3. คณุ โชคชยั รักษธ์ รรมกจิ

4. คุณอัฐพร พรหมมาศ (ฝ่ายพิธีกรรม)

8. หลกั คุณธรรม

ความยุตธิ รรมและมนษุ ยธรรม

9. อิทธฤิ ทธ ์ิ -

10. ผู้ใหข้ ้อมูล

สอบถามจาก

1. คุณนริ มิต ช่างเหล็ก (ประธานศาลเจ้าส่ามอ๋องหู้

เชิงทะเล)

2. คณุ ประสทิ ธิ์ ช่างเหลก็ (อาจารย์ผ้เู ชย่ี วชาญภาษา

จนี และวฒั นธรรมจีน เชิงทะเล)

3. คณุ โชคชัย รกั ษธ์ รรมกจิ

4. คณุ อัฐพร พรหมมาศ (ฝา่ ยพิธีกรรม)

11. วนั ที่เกบ็ ข้อมลู 08/02/64

9

องค์ท่ี 5 ชนชั้นสามัญชน 3. คุณโชคชัย รักษ์ธรรมกจิ
สตั ว/์ พาหนะ อ่ืนๆ................ 4. คุณอัฐพร พรหมมาศ (ฝา่ ย
1. ชอื่ ภาษาไทย ต่ี หู้ ออ๋ ง เอ๋ีย 6. วตั ถทุ ่ีสร้างองคพ์ ระ พิธกี รรม)
2. ชอื่ ภาษาจนี 池 府 王 耶 ไม้ 8. หลกั คุณธรรม
3. ชื่อภาษาองั กฤษ Chí fǔ wáng yé เซรามคิ เสยี สละ คำ�นงึ ถงึ ผลประโยชน์ของ
4. ปางองคพ์ ระ 7. แหล่งทมี่ าขององค์พระ ส่วนรวมมากกวา่ ผลประโยชน์ของตนเอง
องคพ์ ระชาย สอบถามจาก 9. อทิ ธิฤทธิ์
องค์พระหญงิ 1. คณุ นริ มติ ชา่ งเหลก็ (ประธาน การดูที่แหง่ โชค ดฤู กษ์ ช�ำ นาญ
5. สถานภาพ ศาลเจา้ ส่ามอ๋องหู้ เชงิ ทะเล) การเดนิ เรือ และเชี่ยวชาญเรอ่ื งยารักษาโรค
5.1 เทพเจา้ ฝ่ายบู๊ 2. คณุ ประสทิ ธิ์ ชา่ งเหลก็ 10. หลกั คุณธรรม
5.2 เทพเจา้ ฝ่ายบุ๋น (อาจารย์ผู้เชี่ยวชาญภาษาจีนและวัฒนธรรม เสยี สละ ค�ำ นึงถงึ ผลประโยชนข์ อง
นักบวช/โพธสิ ตั ย์ จนี เชงิ ทะเล) สว่ นรวมมากกวา่ ผลประโยชน์ของตนเอง
ชนชัน้ ปกครอง (กษัตรยิ ์) 11. อิทธฤิ ทธิ์
ชนชนั้ นักรบ (แม่ทพั หรอื ทหาร) การดทู แี่ หง่ โชค ดฤู กษ์ ชำ�นาญ
การเดินเรือ และเชี่ยวชาญเรือ่ งยารกั ษาโรค

ประวัตคิ วามเปน็ มา

คนจีนอพยพเขา้ มาทำ�มาหากนิ ในบ้านตีนเลเป็นจำ�นวนมาก ตอนนนั้ ยังไมไ่ ดส้ รา้ งศาลเจา้ ไว้ใน รูป ดา้ นขา้ งซ้าย ด้านขา้ งขวา ด้านหน้า ด้านหลงั ดา้ นบน ด้านล่าง และ
หมูบ่ ้านแหง่ น้ี และเมอื่ ตอ้ งการไหว้พระในโอกาสตา่ งๆ ก็ตอ้ งเดินทางไปไหวพ้ ระในศาลเจา้ ต่างๆในตัว ลกั ษณะพิเศษหรอื ตำ�หน)ิ
เมอื งภเู ก็ตและกะทู้ จนกระทัง่ พ.ศ.2444 นายจ้ปู ่ายตั๊กเดนิ ทางกลับไปยงั เมอื งจนี และไดอ้ ญั เชญิ พระ
จีนกลบั มาจ�ำ นวน 3 องค์ 12. ผู้ให้ข้อมูล
สอบถามจาก
เมอ่ื นำ�พระจนี กลบั มายังบ้านตีนเล กไ็ ปปรกึ ษากับนายจู้แจว่ ตี่ และนายแปะ๊ จู้แจว่ ต่จี งึ มอบทดี่ นิ 1. คุณนริ มิต ช่างเหล็ก (ประธาน
เพื่อสร้างเป็นประดิษฐานพระจีนทง้ั 3 องค์ โดยใชช้ ่อื สำ�นกั วา่ “กิ่มฮยุ้ เตีย่ น” โดยมอี งค์ทัง้ 3 องค์เปน็ ศาลเจ้าสา่ มอ๋องหู้ เชงิ ทะเล)
ประธานซ่ึงเรียกรวมว่า “ส่ามอ๋องห”ู้ แปลว่า เจ้าสงิ่ ศักดส์ิ ทิ ธิ์ 3 องค์ องค์ใหญท่ สี่ ดุ มีใบหนา้ สแี ดง 2. คณุ ประสทิ ธิ์ ชา่ งเหล็ก
เปน็ พระของคนแซจ่ ู้ เรยี กวา่ “พระจหู้ ้”ู องคท์ ่มี ีใบหน้าสดี ำ�เปน็ พระของคนแซเ่ ฮง เรียกว่า “พระเฮง (อาจารยผ์ ู้เชีย่ วชาญภาษาจีน แลวัฒนธรรม
หู้” และองคท์ ี่มีใบหนา้ สีเขยี วเป็นพระของคนแซ่หลุย เรียกวา่ “พระหลุยฮ”ู้ ตามต�ำ นานเชือ่ กนั วา่ พระ จนี เชงิ ทะเล)
สา่ มอ๋องหู้มีพ่นี ้องรว่ มสาบานอีก 360 องค์ ทไ่ี ดเ้ ข้าร่วมดแู ลสำ�นกั กิ่มหยุ้ เตย่ี นแห่งนี้ 3.คณุ โชคชัย รกั ษ์ธรรมกิจ
4. คณุ อัฐพร พรหมมาศ (ฝ่าย
ตฮ่ี ู้เช่ียนโส่ย (池府千歲) ชือ่ เดิมของท่านคือ ต่ีเมง่ิ เปยี ว (池夢彪) เปน็ ชาวทงิ่ ล้ิว ( พธิ ีกรรม)
陳留) เปน็ คนซ่ือตรงและมคี วามเฉลียวฉลาดมาก รับหนา้ ทเี่ ปน็ ครูฝึกทหาร หลังจากชว่ ยสถาปนา 13. วนั ทเ่ี ก็บข้อมลู 08/02/64
ราชวงศ์ถงั แล้ว กไ็ ดเ้ ปน็ ท่ปี รึกษาคณะกรรมการสภาบรหิ ารกองทัพ และในปี พ.ศ.1186 กร็ ับต�ำ แหน่ง
เปน็ แม่ทัพในการเกณฑ์ทหารไปยงั ประเทศเกาหลี และเปน็ ผรู้ บั ใช้ใกล้ชิดของถังไทจ่ งด้วย
ผลงานท่ีโดดเดน่ คือรบั โรคระบาดเองคนเดยี ว เรอื่ งมีอยู่ว่า เง็กเซยี นพิพากษาให้พืน้ ทห่ี น่ึงเกิดโรค
ระบาดดว้ ยการส่งเทพแห่งโรคระบาดลงมาท�ำ งานน้ี เทพโรคระบาดแปลงกายเป็นหนมุ่ รูปงามและได้
พบกับตีเ่ มง่ิ เปียวโดยบังเอญิ ทงั้ สองคยุ กันถกู คอและชวนกันดืม่ สรุ า พอเมาไดท้ เี่ ทพโรคระบาดกเ็ ปิด
เผยตวั เองและถามต่เี ม่งิ เปยี วถึงวธิ กี ารแพรก่ ระจายโรคทไ่ี ดผ้ ลดีทีส่ ดุ ต่เี ม่งิ เปยี วกน็ กึ สงสารมนษุ ย์
จงึ หลอกลอ่ เอาโรคระบาดท้งั หมดมาและกลืนลงทอ้ งไปจนตาย (พิษได้ท�ำ ใหต้ ีเ่ มง่ิ เปยี วมีรา่ งกายสดี ำ�
ตาปดู โปนกอ่ นตาย) เง็กเซยี นไดเ้ ห็นแบบนั้นก็แต่งตง้ั ให้ตเี่ มงิ่ เปียวมหี น้าท่ีคมุ และกำ�จัดโรคระบาดใน
นามยี่ออ๋ งตี่ฮ้เู ชี่ยนโส่ย (二王池府千歲) พร้อมกบั พระราชทานดาบวิเศษใหเ้ ปน็ อาวุธและทรง
แต่งต้งั ให้เป็นผนู้ ำ�แมท่ พั 36 ทหารเกราะเหล็ก เปน็ เทพเจ้าแหง่ ยทุ ธศาสตร์ นอกจากน้ีแล้ว พระตี๋ฮู้
อ๋องเอย๋ี ยงั มคี วามสามารถดา้ นการดูที่แห่งโชค ดฤู กษ์ ช�ำ นาญการเดนิ เรอื และเช่ยี วชาญเรอื่ งยา
รักษาโรคอีกดว้ ย ผู้คนก็กราบไหว้บชู าทา่ นในฐานะเทพแห่งยุทธศาสตร์

10

องคท์ ี่ 6

1. ชื่อภาษาไทย หลมิ หู้ ออ๋ ง เอย๋ี
2. ชอื่ ภาษาจีน 林 府 王 耶
3. ชือ่ ภาษาองั กฤษ Lín fǔ wáng yé
4. ปางองค์พระ
องคพ์ ระชาย
องคพ์ ระหญิง
5. สถานภาพ
5.1 เทพเจ้าฝา่ ยบู๊
5.2 ทพเจา้ ฝา่ ยบุน๋
นักบวช/โพธสิ ัตย์
ชนช้นั ปกครอง (กษัตรยิ ์)
ชนชั้นนักรบ (แมท่ พั หรือทหาร)
ชนชั้นสามัญชน
สัตว์/พาหนะ อืน่ ๆ................ รปู ดา้ นขา้ งซ้าย ด้านขา้ งขวา ด้านหน้า ด้านหลัง ดา้ นบน ดา้ นลา่ ง และลกั ษณะพิเศษหรือต�ำ หน)ิ
6. วัตถทุ ่สี ร้างองค์พระ
ไม้ ประวตั ิความเป็นมา
เซรามิค
7. แหลง่ ท่มี าขององค์พระ ไทซ่ ือ หรอื ท่ปี รึกษา ในนามว่า จวิ่ หวงไทซ่ อื กง (九皇太
สอบถามจาก 師公) ผเู้ ปน็ ที่ปรึกษาขององคก์ ิ่วหวงตา้ ต้ี หรอื กิวออ๋ งไต่เต่ ทัง้ 9
1. คุณนริ มติ ชา่ งเหลก็ (ประธานศาลเจ้าส่ามอ๋องหู้ เชิง พระองค์ เทพเจา้ หลิมฮู้ไท่ซอื เป็นองคป์ ระธานของศาลเจ้าหลมิ ฮู้ไท่ซือ
ทะเล) ทีภ่ ูเก็ต สงิ คโปร์ มาเลเซยี ตลอดจนประเทศอื่นๆในภูมิภาคน้ี รวมท้งั
2. คณุ ประสทิ ธ์ิ ช่างเหล็ก (อาจารยผ์ เู้ ชยี่ วชาญภาษาจนี ไต้หวนั และแถบมณฑลฝเู จย้ี น เป็นต้น
และ วัฒนธรรมจีน เชิงทะเล) หลมิ ไท่ซอื กง เดมิ ชอ่ื เจ๊ะฉ้วน แซ่หลิม หรือ หลินเจะ๊ ฉว้ น (
3. คณุ อฐั พร พรหมมาศ (ฝ่ายพธิ กี รรม) 林偕春) ชอ่ื รองวา่ หลินฟหุ๋ ยวน (林孚元) หรือ ลมิ เทยี นโจว๊
4.คุณสมบูรณ์ แก่นตะเคยี น 2553 ถือก�ำ เนิดในตระกูลแซห่ ลมิ ทีต่ ำ�บลอวิน๋ เฉยี้ ว หรอื ฮุนเสย้ี ว เมืองจา้ ง
5. คณุ จินวัฒน์ สนั ติวิสุทธวกุล ม้าทรง หลมิ หู้ อ๋อง เอี๋ย โจว มณฑลฝเู จยี้ น หรอื ฮกเกีย้ น เม่อื พ.ศ. 2080 ปีมะแม ตรงกับรชั
คน้ ควา้ ข้อมลู เพม่ิ เตมิ จาก เวบ็ ไซตh์ ttp://www.somboon.info สมยั ฮ่องเตห้ มงิ ซอื จง (จโู ฮว่ ชง) ในปีรัชกาลเจ่ียจ้ิงท่ี 16 จากครอบครัว
8. หลักคุณธรรม ความขยนั่ หม่ันเพยี ร ที่มฐี านะและการศกึ ษา ในวยั เดก็ หลินมคี วามเฉลียวฉลาด บดิ าจึงได้สอน
9. อิทธิฤทธิ ์ - การเขียนอ่านพนื้ ฐานและความรทู้ วั่ ไป เพอื่ เตรยี มตัวสอบเข้ารบั ราชการ
10. ผู้ใหข้ ้อมูล หลินจงึ เรียนรู้ได้รวดเรว็ ในวิชาศลิ ปศาสตรท์ ัง้ 6 สาขา คือ ยทุ ธศาสตร์
สอบถามจาก การสงคราม กฎหมายพลเรอื น การจัดเกบ็ ภาษี เกษตรกรรม
1. คณุ นริ มิต ชา่ งเหลก็ (ประธานศาลเจ้าส่ามอ๋องหู้ เชิง ภูมศิ าสตร์ วรรณคดี ลทั ธิขงจ่ือ รวมทง้ั วชิ าอืน่ ๆซงึ่ แตเ่ ดิมได้มีการเรียน
ทะเล) การสอนกนั เชน่ วิชา ดนตรี เลขคณติ การเขียน พิธกี รรมต่างๆ การ
2. คุณประสิทธิ์ ชา่ งเหลก็ (อาจารยผ์ ู้เช่ียวชาญภาษาจีน ทหาร การใชอ้ าวธุ ต่างๆ การขี่ม้า เปน็ ต้น ดังนนั้ จึงเปน็ ผทู้ ีม่ สี ตปิ ญั ญา
และ วฒั นธรรมจีน เชิงทะเล) ความสามารถ จงึ เรยี นรทู้ ั้งฝ่ายบุน๋ และฝา่ ยบู๊ เพื่อเตรียมตวั สอบเข้ารบั
3. คุณอฐั พร พรหมมาศ (ฝ่ายพิธกี รรม) ราชการและการปอ้ งกนั ตวั เอง จนในทส่ี ุดเขาไดเ้ ขา้ รบั ราชการใกลช้ ิดกับ
4.คุณสมบรู ณ์ แก่นตะเคยี น 2553 ฮอ่ งเต้ และไดส้ รา้ งผลงานไวอ้ ย่างมากมาย
5. คุณจินวฒั น์ สนั ตวิ สิ ทุ ธวกลุ ม้าทรง หลิม หู้ อ๋อง เอ๋ีย ตามลัทธิเตา๋ ได้กล่าวไว้ตอนหนึ่งวา่ ในช่วงท่เี ขามชี วี ติ อยู่ เขา
ค้นคว้าข้อมูลเพิ่มเตมิ จาก เว็บไซต์http://www.somboon.info ได้หา้ มปรามพวกอนั ธพาลทีเ่ ข้าท�ำ ลายศาลเจ้า เมือ่ ความว่นุ วายสงบ เขา
11. วันที่เกบ็ ขอ้ มลู 08/02/64 จงึ ทราบว่าเป็นศาลเจ้าเพ่ือบชู าเทพกวิ อ๋องไตเ่ ต่หรอื จวิ่ หวางตา้ ตี้ หลัง
จากกลบั บ้าน เขาฝนั ว่าไดม้ อี งค์เทพผูแ้ ทนองค์กิวออ๋ งไต่เตไ่ ดเ้ ขา้ มาหา
เพ่อื แสดงให้ทราบว่า องค์กวิ อ๋องไตเ่ ต่ทรงพอพระทยั ในการกระท�ำ ของ
เขา ที่ช่วยปอ้ งกนั ศาลเจา้ ไม่ให้ถูกทำ�ลาย ในความฝันน้ัน พระองค์ได้
พระราชทานบรรดาศกั ดิ์ให้เป็นท่ีปรึกษา หรือ ไท่ซือ ขององคก์ ิวอ๋องไต่

11

เตด่ ว้ ยในนามว่า “กวิ ออ๋ งไตเ่ ตไ่ ทซ่ ือกง” หรือ “จ่วิ หวางตา้ ตี้ไท่ซอื กง”
วนั ต่อมาเขาเดนิ ทางไปยังศาลเจ้าดังกลา่ ว ปรากฏว่า มีเก้าอต้ี วั หน่งึ
สำ�หรบั ใหเ้ ขานั่ง
ในปีพ.ศ. 2426 ปลายสมัยราชวงศช์ ิง ทางลทั ธิเต๋าได้มมี ติ
ยกยอ่ ง หลนิ เจ๊ะฉว้ น เป็น เทพเจ้าองค์หน่ึง และใชช้ อ่ื ว่า กิวออ๋ งไต่เต่ไท่ซื
อกง หรือเป็นที่เรยี กขานท่วั ไปวา่ หลมิ ไทซ่ ือ หรอื หลิมฮู้ไท่ซือกง หรือ
หลมิ ฮู้ไท่ซอื พร้อมกบั สรา้ งศาลเจ้าให้ด้วย และใชช้ ือ่ ศาลเจ้าว่า “ฮนุ ซาน
เก้ง” หรอื “อว๋นิ ซานกง” ซง่ึ เปน็ ชอื่ ท่ีใชเ้ รยี กบา้ นเดมิ ของเขา คอื อวิ๋น
เสย้ี ว
เม่ือชาวฮกเกี้ยนได้เดินทางมาเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
สิงคโปร์ มาเลเซีย ไทย ฯลฯ พวกตระกูลแซ่หลมิ ต่างได้สรา้ งศาลเจา้ ข้ึน
เพอ่ื ประดิษฐานรูปของท่าน เช่นในปพี .ศ. 2445 ครอบครัวแซห่ ลมิ ท่ี
สงิ คโปร์ได้สร้างศาลเจา้ ฮนุ ซานเก้งขน้ึ

ที่ภูเกต็ ศาลเจา้ หลมิ ฮู้ไทซ่ ือน่าจะสรา้ งครงั้ แรกทีต่ ีนเลหรอื ต�ำ บลเชิง
ทะเล ประมาณรอ้ ยปเี ศษแลว้ โดยคนในตระกลู แซ่หลมิ บา้ นตีนเล โดยใช้ชื่อ
ศาลเจา้ ฮุนซานเก้ง แลว้ ขยายมายังเมอื งภูเกต็ ทถ่ี นนทุ่งคา ทบี่ ้านสาม
กองถนน เยาวราชโดยครอบครัวแซห่ ลมิ จากตำ�บลกะทู้
หลมิ ฮู้ไท่ซือ จงึ เปน็ บรรพบุรุษคนหนึ่งในตระกลู แซ่หลมิ ท่ีได้
รบั การยกยอ่ งในคณุ งามความดีในชว่ งท่มี ีชวี ติ อยู่ เมอ่ื ถงึ แกก่ รรมไป
แล้ว ผู้คนก็ยังเชิดชอู ยู่ตลอดมาจนทกุ วนั น้ี

12

องคท์ ่ี 7 1.ชือ่ ภาษาไทย กวนเส็งเตก้ นุ้

ประวตั ิความเป็นมา 2.ชอื่ ภาษาจีน 關聖帝君

ท่านเกิดในตระกูลสามัญชนมีนาม 3.ชอ่ื พนิ อนิ Guān shèngdì jūn
เดมิ วา่ ฉางเซนิ (เชยี งเฮง) เกิดวันอังคารท่ี
13 เดอื นห้า ปขี าล ค.ศ. 161 ต�ำ บลไก่เหลยี ง 4.ปางองคพ์ ระ
มณฑล ซานซี (ซัว่ ไซ) รปู ร่างลักษณะของท่าน
สงู ใหญ่ หนา้ แดง คิว้ ดก ตาด�ำ หนวดเครายาว องคพ์ ระชาย องค์พระหญงิ
น�ำ้ เสยี งดังกงั วาล อปุ นสิ ัยรักษาคำ�พูดด้วยชวี ติ
รกั คณุ ธรรม ชอบการอ่านหนังสอื สำ�หรับ 5.สถานภาพ
หนงั สอื ท่อี า่ นประจำ� ชื่อหนงั สอื “ซุนซิว” และมี
ความสามารถในการรบ ทา่ นได้เข้ารบั ราชการ 5.1 เทพเจา้ ฝา่ ยบู๊ 5.2 เทพเจ้าฝา่ ยบนุ๋
จนได้ต�ำ แหน่ง เจ้าเมอื งเก็งจว้ิ ( หรอื เจา้ เมอื ง
เกงจ๋ิว) นกั บวช/โพธสิ ตั ย์
ช่วงแรกเร่ิมไดพ้ บกับเล่าป่ี และ เตยี ว
ฮุย ได้ร่วมสาบานเปน็ พน่ี ้องกนั ว่าจะซื่อสัตย์ ชนชัน้ ปกครอง (กษัตรยิ ์)
ตอ่ กนั จนวนั ตาย เม่อื ออกศกึ กชู้ าติบา้ นเมอื ง
อาวุธประจ�ำ ตวั ท่านคอื ง้าวหนกั 82 ชัง่ ม้าศึก ชนชนั้ นกั รบ (แมท่ ัพหรือทหาร)
ฝเี ทา้ ดีช่ือ เช็กเทา ขุนศึกคู่ใจ 2 ทา่ นคือ “กวน
เปง็ ” ซึ่งเปน็ บตุ รบญุ ธรรม และ “จิวฉอง” ต่อ ชนชนั้ สามญั ชน
มาทา่ นเสียชีวิตจากการรบ ทางราชการยกยอ่ ง
ให้เป็น เทพารักษ์เรยี กว่า “กวนต่”ี และ “บตู่ ”่ี สัตว์/พาหนะ อนื่ ๆ...............
คือ เทพเจา้ แหง่ สงคราม และ เทพเจ้าแหง่ ความ
ซือ่ สตั ย์ ชาวจีนจงึ น�ำ รปู ปัน้ ไว้บชู า เพ่อื ขจดั รูป ดา้ นขา้ งซ้าย ดา้ นข้างขวา ดา้ นหนา้ ด้านหลัง ด้านบน ด้านล่าง และลกั ษณะพิเศษหรอื ต�ำ หน)ิ
ทุกข์ ส่งิ ชว่ั รา้ ยต่าง ๆ จากบ้านเรอื น และนำ�
โชคลาภ ความเปน็ สิรมิ งคลเขา้ มาแทนที่ เพือ่ ให้ 6. วัตถทุ ี่สร้างองคพ์ ระ ไม ้ เซรามคิ
ชีวิตอย่อู ย่างมคี วามสุข ความเชือ่ ของคนสว่ น
ใหญ่ เช่อื วา่ ทา่ นชว่ ยใหค้ นดีพ้นผดิ ในเรอื่ งของ 7.แหล่งที่มาขององค์พระ
คดคี วามตา่ งๆ ทา่ นชอบคนขยนั จึงมัก ดล
บันดาลให้ ผทู้ ่ปี ระกอบอาชพี สจุ รติ และขยัน จะมี 1. คุณนริ มิต ช่างเหล็ก (ประธานศาลเจา้ สา่ มออ๋ งหู้ เชงิ ทะเล)
โชค และ ค้าขายรงุ่ เรือง เช่ือกนั ว่าใบหนา้ ทีแ่ ดง
สด ยังช่วยให้ แคล้วคลาดปลอดภัย ในการเดนิ 2. คุณประสทิ ธ์ิ ช่างเหลก็ (อาจารยผ์ ้เู ช่ยี วชาญภาษาจีน และวัฒนธรรมจีน
ทาง หากมรี ปู เคารพอยู่ในบ้านจะช่วยปัดเป่าสงิ่
ไมด่ ที ั้งปวง และ ชกั น�ำ สง่ิ ท่ีดๆี เขา้ มาสู่บ้าน และ เชงิ ทะเล)
ครอบครวั ท่านยังเปน็ เทพแหง่ ชยั ชนะ (รบรอ้ ย
ครงั้ ชนะร้อยครง้ั ) เป็นเทพท่มี คี วามซอ่ื สัตย์ มี 3. คณุ โชคชยั รกั ษธ์ รรมกจิ
น�ำ้ ใจนักกฬี า และ มีความจงรักภกั ดี ต่อผูม้ ีบุญ
คุณ เน้นเร่ืองความมีบุญคุณ ชาวบา้ นนับถอื มา 4. คณุ กมลวรรณ ช่างเหลก็
ตง้ั แต่ทา่ นยังชีวิตอยู่ ผูท้ ี่นับถือจะต้องเปน็ คน ที่
มคี วามกตญั ญู และซือ่ สตั ย์ เหนือรปู เคารพ 5. คุณประเสริฐ ชูวงค์
ของเทพเจ้ากวนอู มักจะมีตัวอักษรจีนอยู่ค�ำ
หนง่ึ คือคำ�วา่ “หงี”่ อันหมายถึง คุณธรรม ค้นคว้าข้อมลู เพ่ิมเตมิ จาก https://variety.phuketindex.com

8.หลกั คุณธรรม ความกตัญญู ความซื่อสตั ย ์ ความจงรกั ภกั ดี

9.อทิ ธฤิ ทธ ิ์ -

10.ผู้ให้ขอ้ มูล

1. คุณนิรมติ ช่างเหลก็ (ประธานศาลเจ้าสา่ มอ๋องหู้ เชงิ ทะเล)

2. คุณประสิทธิ ์ ช่างเหลก็ (อาจารย์ผูเ้ ชีย่ วชาญภาษาจีน และวัฒนธรรมจนี

เชงิ ทะเล)

3. คณุ โชคชยั รกั ษ์ธรรมกิจ

4. คุณกมลวรรณ ช่างเหลก็

5. คุณประเสริฐ ชูวงค์

ค้นคว้าขอ้ มลู เพมิ่ เตมิ จาก https://variety.phuketindex.com

11.วันท่เี ก็บข้อมูล 08/02/64

13

องคท์ ่ี 8

รปู ดา้ นขา้ งซ้าย ด้านขา้ งขวา ดา้ นหน้า ดา้ นหลัง ด้านบน ด้านล่าง และลกั ษณะพเิ ศษหรอื ตำ�หน)ิ

ประวตั คิ วามเป็นมา

1.ชอื่ ภาษาไทย หลี่ห้บกเฉย้ี หล่ีฮู้บกเฉ้ยี (李府木吒), หย่ไี ทจ้ ื้อ (二太子) (มจู้ า
หรือ บักจา) อาวุธประจ�ำ กาย : หอกและดาบ (บางทก่ี จ็ ะถอื ลูกตมุ้ คู่ หรือ
2.ชื่อภาษาจนี 李府木吒 บางท่กี จ็ ะถอื กระบแ่ี ละน้ิว หรือบางทีไ่ ม่ถืออะไรเลยก็มี ชสู องนว้ิ ช้ฟี า้
ช้ดี นิ )
3.ชอ่ื พินอนิ Lǐ fǔ mù zhā ท่านถอื ก�ำ เนิดสมัยพระเจ้าซง้ โจว บดิ าคอื หลจี่ ิง้ (李靖)
หรือ หล่เี ทยี นออ๋ ง (李天王) มารดาคอื นางอิน๋ ซือ่ มีพ่ีชายคอื หล่ีฮู้
4.ปางองค์พระ กมิ เฉีย้ (李府金吒) และนอ้ งชายคือ หลี่โลเฉี้ย (李哪吒)
ทั้งสามรับราชการอยกู่ ับบิดาทเ่ี มอื งฉาเกอ ท่านหลจ่ี ิ้งส่งบกเฉี้ยไปศึกษา
องค์พระชาย วิชาการทสี่ ำ�นักอาจารย์เตา้ หยินชอื่ เผาเหยี นจนิ หยนิ (普賢真人)
ทภี่ ูเขาจิ่วหลงซาน ภายหลงั ได้ชว่ ยเมืองซกี ี ที่ปกครองโดยธรรม โค่น
องค์พระหญิง ราชวงศ์ซางลง(ปราบนางตา๋ จีซ่ึงเปน็ นางจง้ิ จอกพนั ปี ทม่ี อมเมาฮอ่ งเต)้
ทงั้ สี่คนพอ่ ลูกไดม้ าเขา้ กับ โจวอหู่ วัง เจา้ ผ้คู รองแควน้ โจว ของพระเจ้า
5.สถานภาพ จิวบู๊ออ๋ ง (โจวอหู่ วาง) โดยการนำ�ทพั ของเกยี งจูแหย (เจยี งจ่ือหยา หรือ
เจียงไท้กง) โดยท่ีบกเฉี้ยไดม้ าเขา้ ร่วมกับทัพพระเจ้าจิวบ๊อู ๋อง ภายใตค้ �ำ
5.1 เทพเจา้ ฝา่ ยบู๊ สั่งของท่านอาจารย์เผาเหียนจน้ิ หยนิ โดยมตสิ วรรค์ถึงคราวเปล่ียน
ราชวงศ์ ภายหลังจากการทำ�ศึกอยหู่ ลายปีในท่ีสดุ ทพั ฝา่ ยธรรมะของ
5.2 เทพเจา้ ฝ่ายบนุ๋ พระเจา้ จิวบ๊อู อ๋ งกไ็ ด้รับชัยชนะ โดยภายหลังท่สี งครามสงบลง ตอนทา้ ย
สคี่ นพ่อลูกไม่ขอรับยศฐาบรรดาศักดิ์ใดๆ ทัง้ สิน้ เพราะทำ�ตามคำ�สัง่ ของ
นกั บวช/โพธสิ ตั ย์ อาจารย์และขอลากลบั ไปบ�ำ เพ็ญตอ่ ไปจนส�ำ เรจ็ เป็นเซยี นในท่ีสดุ ท่านปฎิ
เสธรับต�ำ แหน่งทางการทหาร เนอื่ งจากเชอื่ ฟงั คำ�สั่งสอนของอาจารย์
ชนชน้ั ปกครอง (กษัตรยิ ,์ เจา้ เมอื ง,ขนุ นาง) และกลับไปบำ�เพญ็ เพยี รจนส�ำ เร็จเป็นเซียน เชน่ เดียวกับบดิ าและพี่น้อง

ชนชนั้ นกั รบ (แม่ทพั หรือทหาร)

ชนชัน้ สามญั ชน

สัตว์/พาหนะ อ่นื ๆ................

6. วัตถุทส่ี รา้ งองค์พระ

ไม้

เซรามิค

7.แหลง่ ทีม่ าขององค์พระ

ศาลเจ้าส่ามอ่องหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต

ค้นคว้าขอ้ มลู เพิม่ เติมจาก

-https://tumetr2.blogspot.com/2015/04/blog-post_40.html

-.facebook.com/kimsinbytaekhunsong/photos/หล่ฮี บู้ กเฉี้ย

8.หลกั คณุ ธรรม

มีความกล้าหาญในการรบ การไม่ยดึ ตดิ ในอ�ำ นาจ

9.อิทธฤิ ทธ ์ิ -

10.ผู้ให้ข้อมูล

ศาลเจา้ สา่ มอ่องหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภูเกต็

คน้ ควา้ ขอ้ มูลเพม่ิ เตมิ จาก

-https://tumetr2.blogspot.com/2015/04/blog-post_40.html

-.facebook.com/kimsinbytaekhunsong/photos/หลฮ่ี บู้ กเฉย้ี

11.วนั ท่เี ก็บข้อมูล 08/02/64

14

องค์ที่ 9

รปู ดา้ นข้างซ้าย ดา้ นข้างขวา ดา้ นหน้า ด้านหลัง ด้านบน ด้านล่าง และลักษณะพเิ ศษหรอื ตำ�หน)ิ 1.ช่ือภาษาไทย หงอ หู้ อ๋อง เอ๋ีย
2.ช่ือภาษาจีน 误 府 王 耶
ประวัติความเปน็ 3.ช่อื ภาษาองั กฤษ Wù fǔ wáng yé
4.ปางองค์พระ
กลมุ่ “อ๋องเอี๋ย” ทค่ี นรูจ้ กั และนิยมกราบไหว้กันมากท่สี ดุ องคพ์ ระชาย
คอื .... องคพ์ ระหญิง
ซาฮูอ้ อ๋ งเอ๋ีย (三府王爺) : มี 3 องค์คอื แซ่หลี่ ( 5.สถานภาพ
李) / แซ่ตี่ (池) / แซห่ งอ 5.1 เทพเจ้าฝา่ ยบู๊
โหงวฮอู้ ๋องเอยี๋ (五府王爺) : มี 5 องค์คือ แซห่ ลี่ ( 5.2 เทพเจ้าฝ่ายบุน๋
李) / แซต่ ่ี (池) / แซห่ งอ (吳) และเพ่มิ ไปอีก 2 ทา่ นคือ แซจ่ ู นกั บวช/โพธิสตั ย์
( 朱) และแซห่ วม (范) หรือจะเรียก โหงวฮ้เู ชยี่ นโสย่ (五府千 ชนช้ันปกครอง (กษตั รยิ ์)
ชนชัน้ นกั รบ (แมท่ ัพหรือทหาร)
歲) ชนช้ันสามญั ชน
สตั ว/์ พาหนะ อืน่ ๆ................
(吳) ในสมยั ถังไท่จง (หล่ซี ื่อหมนิ ) มีบัณฑติ 5 คนเดนิ 6.วตั ถทุ ส่ี รา้ งองคพ์ ระ
ทางจากทางใต้ไปสอบทีเ่ มอื งหลวงฉางอาน แตส่ อบไม่ได้กเ็ ลยเล่น ไม้
ดนตรีหากินอยู่ในเมอื งฉางอาน ถงั ไทจ่ งอยากลองอทิ ธิฤทธิ์เต่ยี ว เซรามิค
เทยี นซ่อื เลยเรียก 5 คนเขา้ วังและไปบรรเลงดนตรที ีห่ ้องใตด้ ิน 7.แหลง่ ทีม่ าขององคพ์ ระ
ด้วยความเขา้ ใจผิดกถ็ ูกเตี่ยวเทยี นซือ่ ฆา่ ตาย บางตำ�นานบอกว่า สอบถามจาก
เป็นข้าราชการต�ำ แหนง่ จิ้นซือ 360 คน แต่บางตำ�นานบอกวา่ เป็น 1. คณุ นริ มิต ช่างเหล็ก (ประธานศาลเจ้าส่ามอ๋องหู้
ข้าราชการ 360 คนไปช่วยขจัดโรคระบาด (อุน่ สิน) แลว้ ตาย บาง เชิงทะเล)
ต�ำ นานก็ว่าเรอื ล่มแลว้ ตาย แต่ไม่วา่ จะต�ำ นานไหนเราก็สามารถสรปุ 2. คุณประสทิ ธ์ิ ชา่ งเหลก็ (อาจารย์ผเู้ ชยี่ วชาญภาษาจนี และ
ไดว้ ่าองค์ออ๋ งเอีย๋ ในปจั จุบนั ที่เรากราบไวม้ ี 360 องค์ และมมี ีหลักๆ วัฒนธรรมจนี เชิงทะเล)
เลยคือ 5 องคค์ รบั เน่ืองจากพวกท่านเป็นผู้ทมี่ อี ิทธฤิ ทธิ์มาก คำ� 3. คณุ โชคชยั รกั ษธ์ รรมกิจ
เรยี กช่ือทา่ นจึงมกั ลงทา้ ยด้วย “ออ๋ งเอย๋ี ” และเม่ือต้องการเน้นให้รู้ 4. คุณอัฐพร พรหมมาศ (ฝ่ายพธิ ีกรรม)
ว่ามีอทิ ธฤิ ทธิม์ ากจงึ เป็น “เชยี นโส่ยเอ๋ยี ” หรอื “เชยี นโส่ยออ๋ งเอี๋ย” 10.หลักคุณธรรม
เสยี สละ คำ�นึงถงึ ผลประโยชน์ของส่วนรวมมากกวา่ ผลประโยชน์
ของตนเอง
11.อิทธฤิ ทธิ์
ดูแลความทุกขส์ ุขของมวลมนุษย์ ชว่ ยขจัดโรครา้ ยตา่ ง ๆ
12.ผู้ใหข้ อ้ มูล
สอบถามจาก
1. คณุ นิรมติ ชา่ งเหลก็ (ประธานศาลเจา้ ส่ามออ๋ งหู้ เชิงทะเล)
2. คุณประสทิ ธ์ิ ช่างเหลก็ (อาจารยผ์ ู้เช่ยี วชาญภาษาจนี และ
วัฒนธรรมจีน เชงิ ทะเล)
3. คุณโชคชยั รกั ษ์ธรรมกิจ
4. คณุ อัฐพร พรหมมาศ (ฝา่ ยพิธกี รรม)
11.วนั ที่เกบ็ ข้อมูล 08/02/64

15

รูป ด้านขา้ งซา้ ย ดา้ นข้างขวา ดา้ นหน้า ดา้ นหลงั ด้านบน ดา้ นล่าง และลกั ษณะพเิ ศษหรือตำ�หนิ) องค์ที่ 10 ประวัตคิ วามเป็นมา

1.ชอ่ื ภาษาไทย (จ้อเซยี น) โคยแซป้ กั เต้า 魁星北斗
2.ชือ่ ภาษาจีน 魁斗星君, 魁星北斗 ท่านเปน็ เทพเจา้ ที่ได้รบั ความเคารพและนบั ถือ ดา้ นการ
3.ชอ่ื พินอิน สอบ การเล่าเรยี น รปู ลกั ษณ์ ของทา่ นจะแสดงในทา่ ยนื อย่บู นศรีษะ
Kuí dǒu xīng jūn ของปลามงั กร ดว้ ยเทา้ เดยี ว อกี เทา้ ยกไวข้ ้างหลัง ในมอื ขวาของท่าน
ถือพกู่ ัน เพอื่ ใช้ในการจดบนั ทกึ ผู้ท่ีส�ำ เร็จในการสอบ จอหงวน มอื
Kuíxīng běidǒu ซ้ายถอื โตว่ (เคร่อื งมือ วัดชนิดหน่งึ ) ใบหนา้ ของท่านคล้ายปีศาจ น่า
กลวั ย่ิงนัก อกี ทงั้ ยงั มีรา่ งกายทแี่ ขง็ แรง บึกบนึ
4.ปางองคพ์ ระ ทา่ นมดี าวประจ�ำ ตัว คอื ส่วนหนึง่ ของดาวเหนือ (4ดวง
แรก) รูปทรง คลา้ ยภาชนะสมยั โบราณ ที่มไี วส้ �ำ หรับตวงข้าว (ไมม่ ดี ้าม
องคพ์ ระชาย จบั บางทีมีหหู ว้ิ และ คลา้ ยจอกเหล้าจีน)ซึ่งคือ โต่ว
มตี �ำ นานเลา่ วา่ มนี ักศึกษาผ้หู นึง่ ทม่ี ีความชำ�นาน ในดา้ น
องค์พระหญิง อักษรศาสตร์ แต่เขามีใบหน้าท่ี พิกลพิการ เขาได้สอบผา่ นจอหงวน
ของเมืองหลวง ตามธรรมเนียมนน้ั จกั รพรรดิ จะต้องเปน็ ผ้ปู ระทาน
5.สถานภาพ กหุ ลาบทองค�ำ โดยพระหัตถ์ ของพระองคเ์ อง ผสู้ อบผ่านรายนี่ มีช่อื
วา่ ชงุ ขยุ แต่เม่อื จักรพรรดิ ไดเ้ หน็ หน้าตา ท่ีหนา้ รงั เกยี จของเขา จึง
5.1 เทพเจา้ ฝ่ายบู๊ ปฏิเสธท่จี ะพระราชทานกุหลาบทองคำ�ให้แกเ่ ขา จงึ ทำ�ใหเ้ กิดความสิ้น
หวงั เขาจงึ ไปท่ึทะเล เพอ่ื หวังกระโดดเพือ่ ปลิดชพี ตัวเอง แต่ทนั ใดนั้น
5.2 เทพเจ้าฝา่ ยบุ๋น ขณะท่ีเขา กำ�ลังจะตาย ไดม้ สี ัตวท์ ะเลโบราณ ได้ช่วยนำ�เขาขน้ึ มาบน
ผวิ น้�ำ และนำ�เขา ลอยขึน้ สสู่ วรรค์ ทัง้ นี้ เนื่องจากเง็กเซียนฮอ่ งเต้ ได้
นักบวช/โพธสิ ัตย์ เห็นใจ จึงแต่งตั้ง ชุงขยุ ใหเ้ ป็นเทพขุยซงิ เช่อื ว่าอยู่บนดาวขุยซิง
สตั ว์ในตำ�นาน เรยี กวา่ อ๋าว วา่ กันวา่ หัวเป็นมังกร ตัว
ชนช้ันปกครอง (กษตั ริย์,เจา้ เมอื ง,ขนุ นาง) เปน็ เต่า บา้ ง หวั เป็นมังกร ตวั เป็นปลาบา้ ง หรือ บางตำ�นาน ตวั เป็น
เตา่ หางเป็นปลา ซง่ึ ตั้งแตส่ มัยราชวงศ์ ถัง มา ผู้ทสี่ อบไดต้ ำ�แหน่ง
ชนช้นั นักรบ (แมท่ ัพหรอื ทหาร) จอหงวน จะได้รบั อนุญาตกา้ วขา ขนึ้ บนหนิ สลักรปู ตวั อา๋ ว เพือ่ เข้า
รบั ต�ำ แหน่งจอหงวน ในไม่ชา้ ขยุ ซิงก็ไดร้ บั ความเคารพ นับถอื วา่ เป็น
ชนชน้ั สามญั ชน เทพเจ้าแหง่ อักษรศาสตร์ หรือ เทพเจา้ ผอู้ ุปถัมภ์การศกึ ษา และ ไดร้ บั
การเคารพบชู าเป็นอย่างมาก จากบรรดานกั ศกึ ษา
สตั ว/์ พาหนะ อ่ืนๆ................
10.ผู้ใหข้ อ้ มูล
6.วตั ถุทส่ี รา้ งองค์พระ สอบถามจาก
1. คุณนริ มิต ช่างเหลก็ (ประธานศาลเจา้ สา่ มอ๋องหู้
ไม้ เชิงทะเล)
2. คณุ ประสทิ ธิ ์ ช่างเหล็ก (อาจารย์ผเู้ ชีย่ วชาญภาษาจนี
เซรามิค และ วฒั นธรรมจนี เชงิ ทะเล)
3. คุณโชคชยั รกั ษ์ธรรมกิจ
7.แหลง่ ทมี่ าขององค์พระ 4. คุณอฐั พร พรหมมาศ (ฝ่ายพิธีกรรม)
11.วันทเี่ ก็บขอ้ มูล 08/02/64
สอบถามจาก

1.คณุ นริ มิต ชา่ งเหล็ก(ประธานศาลเจ้าสา่ มอ๋องหู้

เชงิ ทะเล)

2.คุณประสิทธ์ิ ชา่ งเหลก็ (อาจารย์ผู้เชี่ยวชาญภาษาจีน

และ วัฒนธรรมจีน เชิงทะเล)

3. คุณโชคชยั รกั ษ์ธรรมกิจ

4. คณุ อฐั พร พรหมมาศ (ฝ่ายพิธีกรรม)

8.หลกั คุณธรรม -

9.อิทธฤิ ทธ ิ์ -

16

องคท์ ี่ 11

ประวตั คิ วามเปน็ มา

ขนุ พลในตระกลู “อ๋องเอ๋ยี ” จะเปน็ ตัวแทนสวรรค์ มีหน้าท่ี รูป ดา้ นขา้ งซา้ ย ดา้ นข้างขวา ด้านหน้า ด้านหลงั ดา้ นบน ด้านลา่ ง และลักษณะพเิ ศษหรือตำ�หนิ)
คอยดูแลปกปอ้ งโลกมนุษย์ ช่วยเง็กเซยี นดูแลทกุ ขส์ ขุ ของประชาชน แลว้
ขนุ พลในตระกลู “อ๋องเอย๋ี ” มี 360 องค์ บางคนบอกว่า 365 องค์ (ตาม 1.ช่ือภาษาไทย หู้ ออ๋ ง เอยี๋
จ�ำ นวนวนั ) แต่เร่มิ จากแค่ 5 องค์หลกั ๆในสมัยราชวงศ์ถงั ซง่ึ เราจะเรียก
ทา่ นตามแซท่ ี่มี 132 แซ่ เพราะชาวฮกเกี้ยนเชอื่ วา่ พวกท่านเป็นเทพเจา้ 2.ชอ่ื ภาษาจนี 府 王 耶
ประจ�ำ ตระกลู กลมุ่ “อ๋องเอ๋ยี ” ทีค่ นรูจ้ กั และนิยมกราบไหว้กนั มากทีส่ ุด
คือ..ซาฮอู้ ๋องเอยี๋ : มี 3 องค์คอื แซห่ ล่ี / แซต่ ี่ / แซห่ งอ โหงวฮอู้ อ๋ ง 3.ชื่อพินอนิ Fǔ wáng yé
เอีย๋ : มี 5 องคค์ อื แซ่หล่ี / แซต่ ่ี / แซห่ งอ และเพิ่มไปอกี 2 ทา่ นคือ แซ่
จู และแซห่ วม หรือจะเรยี ก โหงวฮู้เช่ยี นโส่ย 4.ปางองค์พระ
ส่วนประวตั คิ ร่าวๆของพวกท่านคือในสมยั ถังไทจ่ ง (หล่ซี ่อื
หมนิ ) มีบัณฑิต 5 คนเดนิ ทางจากทางใต้ไปสอบทเี่ มืองหลวงฉางอาน องค์พระชาย
แต่สอบไม่ได้กเ็ ลยเล่นดนตรีหากินอยู่ในเมืองฉางอาน ถงั ไท่จงอยาก
ลองอทิ ธฤิ ทธ์ิเตย่ี วเทียนซอื่ เลยเรยี ก 5 คนเข้าวงั และไปบรรเลงดนตรี องคพ์ ระหญงิ
ท่ีห้องใต้ดนิ ดว้ ยความเข้าใจผดิ ก็ถกู เต่ยี วเทยี นซือ่ ฆ่าตาย บางต�ำ นาน
บอกว่าเป็นข้าราชการต�ำ แหนง่ จนิ้ ซือ 360 คน แตบ่ างตำ�นานบอกวา่ 5.สถานภาพ
เปน็ ข้าราชการ 360 คนไปชว่ ยขจดั โรคระบาด (อุ่นสิน) แล้วตาย บาง
ตำ�นานก็ว่าเรอื ลม่ แล้วตาย แตไ่ ม่ว่าจะตำ�นานไหนเราก็สามารถสรปุ ได้ 5.1 เทพเจ้าฝ่ายบู๊
วา่ องคอ์ ๋องเอยี๋ ในปัจจบุ นั ที่เรากราบไวม้ ี 360 องค์ และมมี ีหลักๆเลย
คอื 5 องค์ เนอ่ื งจากพวกท่านเป็นผ้ทู ม่ี ีอิทธิฤทธ์ิมาก ค�ำ เรยี กชอ่ื ท่าน 5.2 เทพเจ้าฝา่ ยบ๋นุ
จงึ มกั ลงทา้ ยด้วย “อ๋องเอยี๋ ” และเมื่อต้องการเน้นใหร้ วู้ ่ามอี ิทธฤิ ทธ์ิ
มากจงึ เป็น “เชยี นโสย่ เอ๋ยี ” หรอื “เชียนโสย่ อ๋องเอี๋ย” อีกตำ�นานท่ีแตก นกั บวช/โพธิสัตย์
ตา่ งออกไปคือในสมัยราชวงศ์ถงั เหมือนกันครับ 5 พ่นี ้องรว่ มสาบาน
ได้ชว่ ยถงั เกาจง (จักรพรรดอิ งค์แรกของราชวงศ์ถงั ) สกู้ บั ฮอ่ งเต้ราช ชนชน้ั ปกครอง (กษัตริย)์
วงศ์สยุ และสถาปนาราชวงศ์ถังขึ้นมา พร้อมทั้งเปน็ แม่ทัพของราชวงศ์ถัง
ชนะศึกหลายศกึ ฮ่องเตก้ ไ็ ดป้ นู บำ�เหน็จรางวัลให้ แต่ 5 พี่นอ้ งเปน็ ผทู้ มี่ ี ชนชน้ั นักรบ (แม่ทัพหรอื ทหาร)
จติ ใจเมตตา ปล่อยทาสท่ไี ด้รับพระราชทานมาเป็นร้อยคน พรอ้ มแถมเงิน
ใหเ้ ดินทางกลบั บา้ นเกิดไปอกี ผู้คนต่างร่ำ�ลือถงึ ความเมตตาของพวก ชนชั้นสามญั ชน
ท่าน พอส้ินอายุขยั เงก็ เซียนก็แต่งต้ังใหเ้ ปน็ “โหงวฮู้เชี่ยนโสย่ ” มหี นา้ ท่ี
คุ้มครองการเดินทางโดยเรือของเง็กเซียนและเป็นตัวแทนสวรรค์คอย สัตว/์ พาหนะ อน่ื ๆ................
ตรวจตราพทิ กั ษ์โลกมนุษย์เรียกวา่ โถ่ยเทยี งซุ้งซวิ่ และกำ�จดั โรคระบาด
ครบั ในต�ำ แหน่งโถย่ เทยี งซงุ้ ซ่ิว หรอื ไตเ่ ทียนฮู้ น้ันจะมีอ�ำ นาจควบคุมสงั่ 6. วตั ถุทส่ี รา้ งองค์พระ ไม ้ เซรามิค
การ 3 กองทัพสวรรค์ คอื
1. ทัพฟ้า : ซาจบั หลกั เทียงกงั 7.แหลง่ ที่มาขององคพ์ ระ
2. ทพั ดนิ : ชกิ จบั ยี่ตซี่ ัว
3. หา้ กองพลรักษามณฑลพธิ ี : โหงวเอย๊ี ซิง้ เปยี ศาลเจ้าส่ามอ๋องหเู้ ชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภูเก็ต
ในฮกเกย้ี นสมยั ก่อนจะมีการจัดพิธไี หว้ “อ๋องเอี๋ย” ดว้ ยการ
เอาไมม้ าแกะสลกั เปน็ รปู พวกท่านแลว้ เขียนแซก่ ำ�กบั ไว้ ใส่ในเรือพรอ้ ม 8.หลกั คณุ ธรรม
ของกนิ เต็มลพและเอาไปเผาท้ิง บางพนื้ ท่เี อาไปลอยนำ�้ เพราะเชื่อวา่
เปน็ การท�ำ ลายโรคระบาด แตป่ จั จบุ นั โรคระบาดไมไ่ ด้มีเหมอื นเม่ือกอ่ นคน เสยี สละ ค�ำ นึงถึงผลประโยชนข์ องส่วนรวมมากกวา่ ผล
กเ็ ลยกราบไหวพ้ วกทา่ นในเรื่องอ่นื ๆแทน
ประโยชนข์ องตนเอง

9.อทิ ธฤิ ทธ์ิ

ดูแลความทุกข์สุขของมวลมนุษย์ ชว่ ยขจดั โรครา้ ยตา่ งๆ

10.ผู้ใหข้ อ้ มูล

ศาลเจ้าส่ามออ๋ งหเู้ ชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภเู กต็

11.วนั ทเ่ี ก็บขอ้ มลู 08/02/64

17

องคท์ ี่ 12 ประวตั คิ วามเปน็ หลยุ่ ฮู้ออ๋ งเอยี๋ ( 雷府王爺)
ครัง้ แผ่นดนิ พระเจา้ ถังเสวียนจง (唐玄宗 ค.ศ.712-756)
รูป ดา้ นขา้ งซา้ ย ด้านขา้ งขวา ดา้ นหนา้ ดา้ นหลัง ดา้ นบน ดา้ นลา่ ง และลกั ษณะพเิ ศษหรอื ตำ�หน)ิ แห่งราชวงศถ์ ัง หลงั จากท่คี รองราชย์มาได้ประมาณ 40 ปี ในช่วงแรก
พระองค์ทรงศึกษาและแก้ไขจดุ อ่อน ขอ้ บกพรอ่ งของระบบการปกครอง
1. ชือ่ ภาษาไทย ลุยฮูอ้ ๋องเอ๋ีย เดิมๆเสียใหม่ จนกระทัง่ ประสพความสำ�เรจ็ เกดิ เป็นยุคแหง่ ความเจริญไค
2. ช่อื ภาษาจีน 雷府王爺 หยวน ครน้ั พระองคท์ รงได้พระสนมผมู้ สี ิริโฉมงดงาม คอื หยางกุ้ยเฟย
3. ช่ือภาษาอังกฤษ Léi fǔ wángyé (楊貴妃) ผู้มีความงามท่ที �ำ ให้แม้แต่มวลหมู่ดอกไม้ยังตอ้ งละอาย
4. ปางองค์พระ หลังจากน้ันพระองค์ทรงไม่ได้ทำ�นุบำ�รุงเอาใจใส่ราชกิจอย่างแต่ก่อน
องคพ์ ระชาย ปลอ่ ยใหเ้ หล่าขนุ นางมอี �ำ นาจมากขนึ้ จนกระท่ังในปี ค.ศ. 755 จึงเกดิ
องค์พระหญิง กบฏอวั ลกซวั (อันล่ซู าน安禄山)ขึน้ ฝา่ ยกบฏได้บกุ เข้าตเี มืองลกเอี๊
5. สถานภาพ ยง(เมืองล่ัวหยาง,ล่ัวหยงั ) หลยุ บ้วนชนุ แม่ทพั แห่งพระเจา้ ถังเสวียนจง
5.1 เทพเจา้ ฝ่ายบู๊ ได้ออกรบกับฝ่ายกบฏจนกระทั่งโดนฝ่ายตรงข้ามใช้ธนูยิงจนถึงแก่ชีวิต
5.2 เทพเจา้ ฝา่ ยบนุ๋ ดว้ ยวีรกรรมท่ไี ดพ้ ลีชพี ในครงั้ นี้ หลยุ บว้ นชนุ จึงไดร้ ับการยกยอ่ งเปน็
นักบวช/โพธสิ ัตย์ หลยุ่ ฮอู้ ๋องเอย๋ี 雷府王爺 หรือ หลยุ่ ฮเู้ ชี่ยนโสย่ 雷府千歲 มี
ชนชนั้ ปกครอง (กษตั ริย)์ การสรา้ งรปู เคารพองคท์ า่ นออกมาในหลายๆลักษณะ โดยสว่ นใหญ่จะ
ชนชนั้ นกั รบ (แม่ทัพหรือทหาร) ใหม้ ีหนา้ ตาดุดนั สมกบั เป็นชายชาติทหาร หนา้ มีสีเขยี วหรือสเี ขม้ ๆ และยงั
ชนชัน้ สามัญชน คงมรี อยแผลจากธนูปรากฎบนใบหนา้ ไว้
สัตว/์ พาหนะ อน่ื ๆ................ เหล่ยวา้ นชุน เปน็ อีกตวั อยา่ งหนึ่งทท่ี �ำ คณุ งามความดีให้กบั
6. วตั ถทุ สี่ ร้างองคพ์ ระ ประเทศ และได้รับการยกยอ่ งใหท้ ่านเป็น เช่ียนสยุ้ (千歲) ทา่ นเป็นนาย
ไม้ ทหารในราชวงศถ์ ัง ยุดของกษตั รยิ ถ์ งั เสวียนจง (唐玄宗) แตท่ า่ น
เซรามคิ อยู่ในสงั กัดนายทหารองศค์ รักษ์ ของท่าน จางสวง่ิ (เตยี วซนุ่ 張巡)
7. แหล่งทมี่ าขององคพ์ ระ เดิมท่านเป็นคนเมือง จโู่ จว้ (逐州) ร�ำ่ เรียนวชิ าทางการทหาร มนี สิ ยั
ศาลเจา้ สา่ มอ่องหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต และกิรยิ าท่าทา่ งไมเ่ สแสรง้ พดู จาโผงผาง ตรงไปตรงมา เปดิ เผย ซอ่ื ตรง
คน้ ควา้ ข้อมูลเพ่ิมเติมจาก ยตุ ธิ รรม รปู รา่ งแขง็ แรง กล้าหาญ ไมเ่ กรงกลวั ใคร เกง่ ในเรือ่ งสรู้ บ และ
http://oknation.nationtv.tv/blog/Nat- มคี วามปรารถนาอยา่ งแรงกลา้ ในการทีจ่ ะรักษาผลประโยชนข์ องประเทศ
thakant/2013/05/29/entry-1 ทา่ นจะมบี ทบาทและมีชอ่ื เสยี งในช่วงปลายราชวงศ์ถงั ซง่ึ อยู่
8. หลกั คณุ ธรรม ในชว่ งของการเริ่มเสื่อมถอยของกษตั รยิ ถ์ งั เสวียนจง ในสมัยรชั ศก
มีความจงรกั ภกั ดตี อ่ พระมหากษัตริย์ , สละชพี เพื่อชาติ เทยี นเปา่ (ค.ศ. 742 – 756) ในปี ค.ศ. 755 ได้เกดิ กบฏอาน-สือ่ 安史
และสว่ นรวม 之乱 ค�ำ วา่ อาน (安) จะหมายถงึ อันลซู่ าน 安禄山 ซ่งึ เปน็ ผู้น�ำ
9. อทิ ธฤิ ทธ์ ิ - กอ่ การกบฏในชว่ งนนั้ ส่วนคำ�ว่า ส่อื (史) จะหมายถงึ สือ่ ซือหมงิ 史
10. ผู้ใหข้ ้อมลู 思明 เป็นแม่ทัพใต้บังคบั บัญชาของอันลู่ซานท่ีรว่ มกอ่ กบฏในครงั้ น้นั
ศาลเจ้าสา่ มอ่องหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต ดว้ ย
คน้ คว้าข้อมลู เพม่ิ เติมจาก เพจ พลังแห่งศรทั ธา ท่านเหลย่ ว้านชนุ ได้รว่ มกับทา่ น จางสว่ิง ออกไปสรู้ บในศกึ
11. วันท่เี ก็บข้อมูล 08/02/64 คร้ังนีด้ ว้ ย โดยมเี รอื่ งเลา่ ว่าช่วงท่ีท่านยนื อย่บู นเชิงเทินของก�ำ แพงเมือง
ไดถ้ ูกยิงด้วยธนอู ย่างรวดเร็วโดยไมท่ ันได้หลบจำ�นวน 6 ดอกบนใบหนา้
ทา่ น และท่านไดย้ นื แนน่ ิง่ อยบู่ นนั้น ก่อนท่ีท่านจะเสยี ชวี ติ ในเวลาตอ่ มา
หลงั จากการสู้รบในศึกคร้ันนนั้ แล้ว ท่านก็ไดถ้ กู ประกาศเกียรติคุณเลอ่ื น
ยศใหเ้ ป็น เหล่ยถงิ ช้โี มว่ ต้าเจียงจวิน 雷霆驅魔大將軍 และต่อ
มาได้มกี ารน�ำ รปู ท่านมากราบไหว้บูชาและยกย่องท่านเป็น เหล่ยฝเู ชี่ยน
สุ้ย (.雷府千歲) ลกั ษณะหน้าตาองศท์ า่ นจะดุดนั ผิวสเี ข้ม บางองศ์
หนา้ ตาจะมรี อยที่โดนยงิ ดว้ ยธนู และบางองศจ์ ะมกี ารทาสีหน้าทา่ นเปน็ สี
เขยี ว ซ่ึงอาจจะมบี างคนเขา้ ใจผดิ คิดว่าทา่ นเปน็ องศเ์ ดียวกันกบั องศ์เหล่
ยเสนิ (เทพอสุนี)
นอกจากเรยี กทา่ นวา่ เหลย่ ฝเู ชยี นสุ่ย แล้วยงั สามารถเรยี ก
ชือ่ ทา่ นได้อกี ดงั น้ี เหล่ยหวงั แหย 雷王爺 หรอื ลีห้ วงั แหย 厲王爺
หรือ ต้าเจยี งแหย 大將爺 หรือ ต้าจ้งแหย 大眾爺

18

องค์ที่ 13

1. ชอ่ื ภาษาไทย ฮง หู้ อ๋อง เอ๋ีย

2. ช่อื ภาษาจนี 封府王爺

3. ช่อื ภาษาอังกฤษ fēng fǔ wáng yé

4. ปางองค์พระ

องค์พระชาย

องค์พระหญงิ

5. สถานภาพ

5.1 เทพเจ้าฝา่ ยบู๊

5.2 เทพเจ้าฝ่ายบนุ๋

นักบวช/โพธสิ ตั ย์

ชนชั้นปกครอง (กษตั ริย)์

ชนช้นั นักรบ (แม่ทพั หรือทหาร)

ชนชั้นสามัญชน

สัตว์/พาหนะ อื่นๆ................

6. วตั ถุท่สี รา้ งองคพ์ ระ รูป ดา้ นขา้ งซา้ ย ดา้ นข้างขวา ดา้ นหน้า ดา้ นหลงั ด้านบน ดา้ นลา่ ง และลักษณะพิเศษหรือต�ำ หน)ิ

ไม้ ประวตั คิ วามเป็นมา

เซรามิค ท่านเป็นวีรบุรุษในยุคของกษัตริย์หวู่แห่งราชวงศ์โจว
ดว้ ยความช่วยเหลือของกษตั รยิ ห์ วู่เคอ่ หยนิ ทา่ นจึงสามารถ
7. แหลง่ ท่ีมาขององคพ์ ระ เอาชนะกษตั รยิ ห์ ยินโจวได้ ภายหลงั ได้ถูกแตง่ ตั้งเปน็ 代天巡狩
之千歲 ท�ำ หน้าทล่ี าดตระเวนไปท่ัวโลก เฝา้ ตดิ ตามคนท�ำ ความดี
สอบถามจาก และความชวั่
มีใบหน้า สดี ำ� มีการวาดลายบนใบหนา้ มเี คราสดี �ำ สวม
1. คุณนริ มิต ชา่ งเหลก็ (ประธานศาลเจา้ สา่ มอ๋องหู้ เชิง หมวกจอมพล สวมชุดมงั กรสีแดง

ทะเล)

2. คณุ ประสทิ ธ์ิ ชา่ งเหลก็ (อาจารย์ผเู้ ช่ยี วชาญภาษาจีน

และวัฒนธรรมจนี เชิงทะเล)

3. คุณอัฐพร พรหมมาศ (ฝ่ายพธิ ีกรรม)

8. หลกั คุณธรรม -

9. อทิ ธฤิ ทธ์ิ -

10.ผู้ใหข้ อ้ มลู

สอบถามจาก

1. คุณนริ มติ ชา่ งเหล็ก (ประธานศาลเจา้ ส่ามอ๋องหู้

เชงิ ทะเล)

2. คุณประสิทธ์ิ ช่างเหล็ก (อาจารย์ผ้เู ชี่ยวชาญภาษาจีน

และ วัฒนธรรมจนี เชิงทะเล)

3. คณุ อฐั พร พรหมมาศ (ฝ่ายพิธีกรรม)

11.วันท่เี ก็บขอ้ มูล 08/02/64

19

องค์ที่ 14 ประวัติความเปน็ กวนเส็งเต้กุน้ หรอื ที่เรารู้จกั ทา่ นในนาม กวนอู แหง่ จก๊ กก๊
ชอ่ื จรงิ ท่านคอื หนนุ ฉาง มาเจอเล่าปี่ เตียวหยุ จึงได้เริ่มตน้ ชีวิตใหม่เปน็
รปู ด้านขา้ งซ้าย ดา้ นขา้ งขวา ด้านหน้า ด้านหลงั ดา้ นบน ดา้ นล่าง และลักษณะพเิ ศษหรอื ต�ำ หน)ิ ทหาร วีรกรรมเดน่ ๆของทา่ น : ตดั หัวฮัวหยงทพั ของตั๋งโตะ๊ , จดั การงยั
เหลยี งและบนุ ทวิ ทหารเอกของอว้ นเส้ียว, บุกเด่ยี วจากฮโู ต๋หักด่านฆา่ ขุน
1. ชื่อภาษาไทย กวนเส็งเตก้ ้นุ ผลหลายนายเพอื่ ไปหาเล่าป,ี่ ยอมทำ�ผดิ วนิ ยั ทหารปลอ่ ยโจโฉกลบั ฮู๋โต๋
2. ชื่อภาษาจีน 關聖帝君 เพ่อื แทนคุณท่ีโจโฉเคยไวช้ วี ติ แม้ตวั เองต้องกลบั ไปโดนโทษประหาร จาก
3. ชอ่ื ภาษาอังกฤษ guān shèngdì jūn ศึกเซ็กเผ็ก (ยุทธการผาแดง), ชว่ ยเลา่ ปีครองเมอื งเกง็ จ๋วิ ท�ำ ให้ไดข้ นุ
4. ปางองค์พระ พลเอกฮฮงตง, ขึ้นเรอื ไปกับจวิ ฉอ้ งสองคนข้ามฝากไปกินเลีย้ งงานที่กงั
องค์พระชาย ต๋งั (โลซกวางอบุ ายบงั คับคนื เกงจ๋วิ ) แต่ไม่กลวั เลย, ใหห้ มอฮัวโตผ๋ ่าเอา
องค์พระหญิง พษิ ออกจากกระดูกด�ำ โดยไม่ต้องวางยาสลบ แถมยงั นัง่ เล่นหมากลอ้ ม
5. สถานภาพ กับมา้ เลย้ี ง, วางแผนใช้นำ�้ ปราบทพั เบ้งตัด ชว่ งท้ายชีวิตประมาทไม่เชอื่ ค�ำ
5.1 เทพเจ้าฝา่ ยบู๊ เตือนขงเบง้ บุกขนึ้ เหนือแล้วไม่ไมตรีตอ่ ง่อก๊ก เลยโดนแอบยึดเมอื งเกง
5.2 เทพเจ้าฝา่ ยบุ๋น จิ๋วโดยฝนของลกซุนและลิบอง แค้นใจนำ�ทัพไปชงิ เมืองคนื แตโ่ ดนตดั ทาง
นักบวช/โพธิสัตย์ หนีโดนจูเกยี นและพัวเจ้ยี งขดุ หลมุ พลางดักไว้ ถูกจบั ไดพ้ รอ้ มกวนเป๋งและ
ชนชนั้ ปกครอง (กษัตริย์) มา้ เซก็ เทา และถูกประหารเพราะไมย่ อมเขา้ รว่ มซนุ กวน (ตอ่ มามา้ เซก็ เทาก็
ไม่ยอมกนิ อาหารและตายตามไปเช่นกนั ) รวมอายไุ ด้ 58ปี เป็นจดุ เร่ิมต้น
แห่งการตกต่�ำ ของจก๊ ก๊ก หลังจากนั้น เล่าปี่ สถาปณาตัวเองเปน็ ฮ่องเต้
และตัง้ กวนอู เตียวหยุ เป็นออ๋ ง และกรฑี าทัพนบั ล้านไปล้างแคน้ ซุนกวนให้
กวนอู กอ่ นเคลื่อนทัพเตียวหยุ โดนแอบลอบตดั หวั ไปให้ซนุ กวนอีกราย
หลงั จากเลา่ ปยี กทพั ไปไดช้ ยั ไปกวา่ คร่งึ สดุ ทา้ ย ประมาทตั้งทพั องิ ปา่ โดน
ขนุ พลหน่มุ ลกซนุ เผาทัพวอดไมเ่ หลือ เลา่ ปเี สยี ใจและอายมากไม่กลา้ กลับ
เสฉวน และตรอมใจตายคาที่ ต่อมาภายหลังในสามก๊กเลา่ วา่ วิญญาณ
กวนอไู ปรอ้ งขอความเปน็ ธรรมจากหลวงจีนเภาเจ๋ง เรอื่ งโดนฆ่า แต่
หลวงจนี ทา่ นกลบั เทศนาเรื่อง กงเกวยี นกงกรรม ทา่ นฆา่ คนอ่นื คนอนื่ ก็
ฆ่าท่าน วญิ ญาณท่านกวนอเู ลย เขา้ ใจในพระธรรม ทำ�ให้ในทางพทุ ธท่าน
ไดช้ ือ่ วา่ “แคนำ�ผู่สัก” แปลวา่ ผู้พทิ ักษธ์ รรม อยู่ดา้ นซ้ายมอื คู่กบั “อยุ่ ท้อ
ผู่สัก”

ชนชั้นนักรบ (แม่ทพั หรอื ทหาร)
ชนชนั้ สามญั ชน
สตั ว์/พาหนะ อืน่ ๆ................
6. วตั ถทุ ่สี รา้ งองคพ์ ระ
ไม้
เซรามิค
7. แหลง่ ทม่ี าขององคพ์ ระ
ศาลเจ้าสา่ มออ่ งหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภูเกต็
ค้นควา้ ขอ้ มลู เพม่ิ เตมิ จากเพจ กมิ ซ้นิ - 金身 และประวัติ
8. หลักคุณธรรม
ท่านกวนอูเป็นทยี่ อมรับวา่ มคี วามเชี่ยวชาญและเก่งกาจ
วทิ ยายทุ ธ์ จงรกั ภกั ดี กตญั ญรู คู้ ณุ มคี ณุ ธรรมและซื่อสัตย์เป็นเลิศ
ทส่ี ุดคนหนึ่งในประวตั ิศาสตร์จนี ไดร้ บั ยกย่องเป็นท้ังเทพบู๊และบุ๋น เช่น
เดียวกบั แม่ทัพงักฮยุ แต่ภายหลงั ราชวงศ์หมิงมาต้งั ใหท้ า่ นกวนอเู ปน็
เทพแหง่ ความซือ้ สัตย์แบบเตม็ ตวั เพราะทา่ นงกั ฮยุ มชี อ่ื เสียงในการ
ขับไลพ่ วกชนเผ่าท่ีไม่ใช่ฮนั่
9. อทิ ธิฤทธ์ ิ -
10. ผู้ใหข้ ้อมูล
ศาลเจ้าสา่ มอ่องหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภเู กต็
ค้นควา้ ข้อมูลเพ่ิมเตมิ จากเพจ กิมซนิ้ - 金身 และประวตั ิ
11. วันท่ีเก็บขอ้ มลู 08/02/64

20

องคท์ ่ี 15

1.ชอ่ื ภาษาไทย (จ้อเซียน) โคยแซ้ปกั เตา้

2.ชือ่ ภาษาจนี 魁斗星君, 魁星北斗

3.ชือ่ ภาษาอังกฤษ Kuí dǒu xīng jūn , Kuíxīng běidǒu

4.ปางองค์พระ

องคพ์ ระชาย

องคพ์ ระหญิง

5.สถานภาพ

รูป ดา้ นข้างซ้าย ดา้ นขา้ งขวา ดา้ นหน้า ดา้ นหลงั ดา้ นบน ดา้ นล่าง และลักษณะพเิ ศษหรือต�ำ หน)ิ 5.1 เทพเจา้ ฝ่ายบู๊

ประวัตคิ วามเป็น 5.2 เทพเจา้ ฝา่ ยบุ๋น

魁星北斗 นกั บวช/โพธสิ ัตย์
ท่านเปน็ เทพเจา้ ทไ่ี ดร้ บั ความเคารพและนบั ถอื ดา้ นการ
สอบ การเลา่ เรียน รปู ลกั ษณ์ ของทา่ นจะแสดงในท่ายืน อยบู่ นศรีษะ ชนชน้ั ปกครอง (กษตั รยิ )์
ของปลามังกร ดว้ ยเทา้ เดยี ว อีกเทา้ ยกไวข้ ้างหลัง ในมือขวาของ
ทา่ นถอื พูก่ ัน เพ่อื ใช้ในการจดบนั ทึก ผ้ทู ่สี �ำ เร็จในการสอบ จอหงวน ชนชั้นนักรบ (แม่ทัพหรือทหาร)
มือซา้ ยถือ โต่ว (เคร่อื งมอื วดั ชนดิ หนงึ่ ) ใบหนา้ ของท่านคล้ายปีศาจ
น่ากลัวย่งิ นัก อกี ทง้ั ยงั มรี า่ งกายทแ่ี ขง็ แรง บกึ บึน ชนชั้นสามญั ชน
ทา่ นมดี าวประจำ�ตวั คือสว่ นหน่งึ ของดาวเหนอื (4ดวง
แรก)รปู ทรง คลา้ ยภาชนะสมยั โบราณ ท่มี ีไวส้ �ำ หรบั ตวงข้าว(ไม่มีด้าม สตั ว/์ พาหนะ อ่นื ๆ................
จับ บางทมี หี ูหิว้ และ คล้ายจอกเหล้าจนี )ซึง่ คือ โตว่
มตี ำ�นานเล่าวา่ มีนักศึกษาผูห้ นง่ึ ทมี่ คี วามชำ�นาน ในดา้ น 6.วัตถทุ ่สี ร้างองคพ์ ระ
อกั ษรศาสตร์ แต่เขามีใบหน้าที่ พกิ ลพิการ เขาได้สอบผ่านจอหงวน
ของเมอื งหลวง ตามธรรมเนียมน้นั จกั รพรรดิ จะต้องเปน็ ผปู้ ระทาน ไม้
กหุ ลาบทองคำ�โดยพระหัตถ์ ของพระองค์เอง ผูส้ อบผา่ นรายนี่ มชี ื่อ
ว่า ชงุ ขุย แต่เมือ่ จกั รพรรดิ ได้เห็นหนา้ ตา ที่หน้ารังเกยี จของเขา เซรามิค
จงึ ปฏเิ สธท่จี ะพระราชทานกหุ ลาบทองคำ�ให้แก่เขา จงึ ท�ำ ใหเ้ กิดความ
สนิ้ หวงั เขาจงึ ไปทท่ึ ะเล เพื่อหวงั กระโดดเพือ่ ปลดิ ชพี ตวั เอง แตท่ นั ใด 7.แหลง่ ที่มาขององค์พระ
นัน้ ขณะทเี่ ขา ก�ำ ลังจะตาย ไดม้ ีสัตวท์ ะเลโบราณ ได้ช่วยนำ�เขาขึน้ มา
บนผิวนำ้�และน�ำ เขา ลอยข้นึ สู่สวรรค์ ทงั้ นี้ เนอ่ื งจากเง็กเซยี นฮอ่ งเต้ สอบถามจาก
ไดเ้ ห็นใจ จงึ แตง่ ต้งั ชงุ ขยุ ให้เปน็ เทพขุยซิง เช่อื ว่าอยู่บนดาวขยุ ซิง
สตั ว์ในต�ำ นาน เรียกวา่ อ๋าว วา่ กนั วา่ หวั เป็นมงั กร ตวั สอบถามจาก
เป็นเตา่ บา้ ง หัวเป็นมังกร ตัวเปน็ ปลาบ้าง หรอื บางตำ�นาน ตัวเป็น
เตา่ หางเป็นปลา ซ่งึ ต้งั แต่สมยั ราชวงศ์ ถัง มา ผู้ทสี่ อบได้ตำ�แหน่ง 1. คุณนริ มติ ชา่ งเหลก็ (ประธานศาลเจา้ สา่ มอ๋องหู้ เชงิ ทะเล)
จอหงวน จะได้รบั อนุญาตก้าวขา ข้ึนบนหิน สลกั รูปตวั อ๋าว เพือ่
เข้ารับต�ำ แหนง่ จอหงวน 2. คณุ ประสิทธ์ิ ชา่ งเหลก็ (อาจารย์ผเู้ ชีย่ วชาญภาษาจนี และ
ในไมช่ ้าขุยซิงก็ไดร้ บั ความเคารพ นับถือ ว่าเป็น เทพเจา้
แหง่ อักษรศาสตร์ หรอื เทพเจา้ ผอู้ ุปถัมภก์ ารศกึ ษา และ ไดร้ บั การ วัฒนธรรมจีน เชิงทะเล)
เคารพบชู าเปน็ อย่างมาก จากบรรดานกั ศึกษา
3. คณุ อัฐพร พรหมมาศ (ฝา่ ยพิธกี รรม)

10.หลักคุณธรรม -

11.อิทธิฤทธ์ิ -

12.ผู้ใหข้ อ้ มูล

สอบถามจาก

สอบถามจาก

1. คณุ นิรมิต ช่างเหลก็ (ประธานศาลเจ้าสา่ มออ๋ งหู้ เชิงทะเล)

2. คุณประสิทธ์ิ ช่างเหลก็ (อาจารย์ผเู้ ช่ยี วชาญภาษาจีน และ

วัฒนธรรมจนี เชงิ ทะเล)

3. คณุ อฐั พร พรหมมาศ (ฝา่ ยพิธกี รรม)

11.วนั ท่เี ก็บขอ้ มลู 08/02/64

21

องค์ที่ 16

1.ชือ่ ภาษาไทย ฉินหูอ้ อ๋ งเอี๋ย

2.ช่ือภาษาจีน 秦府王爺

3.ชือ่ พินอิน Qín fǔ wángyé

4.ปางองคพ์ ระ

องค์พระชาย องค์พระหญงิ

5.สถานภาพ รปู ด้านขา้ งซ้าย ดา้ นขา้ งขวา ดา้ นหนา้ ด้านหลงั ด้านบน ด้านลา่ ง และลักษณะพเิ ศษหรือตำ�หนิ)

5.1 เทพเจา้ ฝ่ายบู๊ ประวัติความเปน็ มา

5.2 เทพเจา้ ฝ่ายบุน๋ มีเรอ่ื งเลา่ กันว่า องค์พระฉินหูอ้ ๋องเอย๋ี ช่อื เดมิ 秦天祿
ฉินเทยี นลกเป็นลกู น้องของนายพล ซหู ยงเซิง มีชาวบ้านเมืองไท่หยวน
นักบวช/โพธสิ ตั ย์ มณฑลซานซี ช่ือ เวย่ เตอ๋ สมยั ราชวงศ์ถังไดต้ ิดตาม ชว่ ยเหลือ นายพล
ซูหยงเซิง ในการพฒั นาเมอื งจินเหมิน ในตอนแรกบ้านเมอื งโดนโจรปล้น
ชนชน้ั ปกครอง (กษัตรยิ ์,เจา้ เมือง,ขนุ นาง) คร้งั แลว้ คร้งั เลา่ แต่ด้วยความกล้าหาญของ ฉินเทยี นลก บา้ นเมอื งได้
อยูร่ อดปลอดภยั เน่อื งจากไดร้ ับความชว่ ยเหลอื จาก นายพลซหู ยงเซิง
ชนช้นั นักรบ (แม่ทพั หรือทหาร) และ การท�ำ งานอย่างขยันขันแขง็ และรกั ประชาชน ต่อมาไดร้ ับการเลื่อน
ยศพร้อมกบั นายพลซูหยงเซิง หลงั จากท่ี ฉนิ เทียนลกเสียชวี ติ ชาวบา้ น
ชนชั้นสามัญชน ในจินเหมนิ รสู้ ึกซาบซงึ้ ในคณุ งามความดีของทา่ น
จึงได้กอ่ ตั้งศาลเจ้าร่วมกับนายพลซูหยงเซิง เพ่ือระลกึ ถงึ คุณ
สตั ว/์ พาหนะ อ่นื ๆ................ งามความดขี องทา่ น

6. วตั ถทุ ีส่ ร้างองคพ์ ระ

ไม้ เซรามิค

7.แหลง่ ทม่ี าขององค์พระ

สอบถามจาก

1. คุณนิรมิต ชา่ งเหล็ก (ประธานศาลเจา้ ส่ามอ๋องหู้

เชิงทะเล)

2. คุณประสิทธ์ิ ช่างเหล็ก (อาจารยผ์ เู้ ชยี่ วชาญภาษาจนี

และ วฒั นธรรมจนี เชงิ ทะเล)

3. คณุ อัฐพร พรหมมาศ (ฝา่ ยพธิ กี รรม)

8.หลกั คณุ ธรรม -

9.อทิ ธิฤทธ ์ิ -

10.ผู้ใหข้ อ้ มูล

สอบถามจาก

1. คณุ นิรมิต ชา่ งเหล็ก (ประธานศาลเจา้ สา่ มอ๋องหู้

เชิงทะเล)

2. คุณประสิทธ์ิ ช่างเหล็ก (อาจารยผ์ ูเ้ ชยี่ วชาญภาษาจีน

และ วฒั นธรรมจีน เชิงทะเล)

3. คณุ อฐั พร พรหมมาศ (ฝ่ายพธิ กี รรม)

11.วันท่ีเกบ็ ขอ้ มูล 08/02/64

22

องคท์ ี่ 17

1.ช่อื ภาษาไทย เปาห้อู ๋องเอีย๋

2.ชอ่ื ภาษาจีน 包府王爺

3.ชื่อพนิ อิน bāo fǔ wángyé

4.ปางองคพ์ ระ

องค์พระชาย

องค์พระหญงิ

5.สถานภาพ

5.1 เทพเจ้าฝ่ายบู๊

5.2 เทพเจา้ ฝา่ ยบุ๋น

นกั บวช/โพธิสตั ย์

ชนชัน้ ปกครอง (กษตั ริย์,เจา้ เมอื ง,ขุนนาง)

ชนชนั้ นกั รบ (แม่ทพั หรือทหาร)

ชนชัน้ สามัญชน

สัตว/์ พาหนะ อืน่ ๆ................

6. วตั ถุที่สร้างองค์พระ รูป ด้านขา้ งซา้ ย ด้านข้างขวา ด้านหนา้ ดา้ นหลัง ด้านบน ดา้ นลา่ ง และลกั ษณะพเิ ศษหรือต�ำ หน)ิ

ไม ้ เซรามคิ ชีวติ ราชการเริม่ แรกเขาไดป้ กครองอำ�เภอเทยี นฉ่ัง มณฑล

7.แหลง่ ทีม่ าขององค์พระ อนั ฮุยตอ่ มา ในขณะที่ย้ายไปปกครองอำ�เภอตวนโจว อยู่ในมณฑล

ศาลเจ้าสา่ มออ่ งหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภูเก็ต กวางตุ้งปจั จุบนั ซึง่ เป็นแหลง่ ข้นึ ชื่อดา้ นผลิตจานฝนหมกึ เปาบุ้นจ้ิน

8.หลกั คุณธรรม กตัญญู ซอ่ื ตรง ตรวจสอบพบวา่ ผู้ปกครองคนกอ่ น ๆ มักขูดรีดจานฝนหมึกจำ�นวน

9.อิทธฤิ ทธ ิ์ - มากจากราษฎร เมื่อท�ำ ราชการอยทู่ อี่ ำ�เภอนี้ เปาบุ้นจน้ิ จงึ ใช้จานฝน

10.ผู้ใหข้ อ้ มลู หมึกเพยี งอันเดียว โดยกลา่ วว่า ความจำ�เป็นมเี ท่าน้นั คร้นั ต้องยา้ ย

ศาลเจ้าส่ามออ่ งหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภูเกต็ ไปท้องทอี่ นื่ ประชาชนรกั ใครก่ น็ ำ�จานฝนหมกึ มามอบใหเ้ ป็นของขวญั

11.วนั ที่เก็บข้อมลู 08/02/64 มากมาย เปาบนุ้ จนิ้ ไม่รบั ไว้เลย และโยนจานฝนหมกึ ท่ีใชป้ ระจำ�อย่นู ้นั ทงิ้

ประวตั ิความเปน็ มา ลงสู่แม่น�ำ้ กวางตุง้
พงศาวดารยังวา่ ใน ค.ศ. 1057 เปาบุ้นจน้ิ ไดเ้ ป็นเจ้าเมอื ง

เปาฮ้อู ่องเอีย๋ 包府王爺 เปียนเหลียง ซง่ึ เป็นเมืองหลวงในคร้งั น้ัน หรือปจั จบุ ันเรียก เมอื งไคฟง
เปาฮู้เชี่ยนโส้ย (包府千歲) บางต�ำ นานวา่ ท่านเปน็ อว ด้วย เปาบุ้นจ้ิน ปกครองเมืองไคฟงไม่ถึงหนง่ึ ปี แต่ไดป้ ฏิรูประบบราชการ
ตานของ เงยี่ มหล่อเทยี นจู้ (閰羅天子) หรือ เงย่ี มล่ออ๋อง (閰羅 หลายประการ เชน่ เปิดให้ประชาชนเข้ารอ้ งทกุ ขต์ ่อผู้บริหารเมอื งได้
王) เจา้ นรกขุมท่ี5 นามเดิมของท่าน คอื เปาบ้นุ จ้ิน (包文拯) ตามสำ� โดยตรง จากเดมิ ท่ตี อ้ งผ่านปลัดเมอื งซ่ึงมักเรียกสนิ บน และเปน็ ใจให้แก่
เนยี งฮกเกีย่ น เป็นข้าราชการชาวจีนซึ่งมชี วี ิตอยู่ในสมัยราชวงศ์ซง่ เหนอื ผ้มู ีอทิ ธพิ ล ก่อให้เกดิ การฉ้อฉลนานปั การ การปฏิรปู ดังกลา่ วสร้าง
ในรัชกาลพระเจา้ เหรินจง ด�ำ รงต�ำ แหนง่ หลายหลากในราชการพลเรือน ชอ่ื เสยี งให้แก่เขาเปน็ อันมาก สญั กรรม เปาบุ้นจิ้น ถงึ แกอ่ สญั กรรมที่

ต้งั แต่นายอำ�เภอ เจา้ เมือง ขุนนางทดั ทาน ไปจนถงึ เสนาบดีกระทรวงพระ เมอื งหลวงเม่ือ ค.ศ. 1062 พระเจ้าเหรนิ จงทรงรับศพเขาไว้ในพระราชา
คลังมหาสมบตั ิ (รัฐมนตรีวา่ การกระทรวงการคลัง) ในประวตั ิศาสตร์ นเุ คราะห์ และพระราชทานสมญั ญาแกเ่ ขาว่า “เส้ยี วส้”ู (孝肅) แปลว่า
กอ่ นรับราชการ พงศาวดารซง่ ว่า เปาบุ้นจนิ้ เกิดในครอบครัวนกั กตญั ญูปูชนยี ์
วชิ าการ ณ เมอื งหลโู จว หรอื ปจั จบุ นั เปล่ียนชอื่ เปน็ เมืองเหอเฝย์ อยู่ ก่อนตาย เปาบุ้นจ้ินสง่ั เสียไว้ดว้ ยว่า “ลูกหลานเราคนใดเป็น
ในมณฑลอนั ฮุย ครอบครวั เปาบุ้นจิน้ นัน้ มฐี านะปานกลาง บิดามารดา ขา้ ราชการแลว้ กินสนิ บาตรคาดสินบน ห้ามกลบั คนื มายงั บา้ นเราและหา้ ม
สามารถสง่ เสยี ใหเ้ ขาร่ำ�เรยี นไดต้ ลอดรอดฝง่ั แต่ก่อนจะใหก้ ำ�เนดิ เขานนั้ เผาผีร่วมสกุลกันอีก ใครไม่นับถือคณุ งามความดอี ย่างเรา เราไม่นบั เป็น
มารดาต้องข้ึนเขาลงห้วยไปหาของป่าและฟืนมาขายเพ่ือเก็บหอมรอมริบ ลกู เปน็ หลาน

ไวส้ �ำ หรบั วันข้างหน้าอยู่พกั ใหญ่ เปาบ้นุ จ้ิน เติบโตขึน้ ในท่ามกลางสังคม คณุ งามความดีของทา่ นไดท้ ราบถงึ สวรรค์ หยกอ๋องซ่งเต่จึงเเตง่ ตั้งให้
ช้ันล่างซ่งึ เป็นพลเมอื งหลกั ของประเทศ จงึ รับรู้และเขา้ ใจปัญหาของคน ท่านเปน็ เทพเจา้ ต�ำ เเหน่งผู้ตรวจการเเทนฟ้า ไตเ่ ทียนซุ้นซว้ิ (代天巡
ชน้ั ล่างเป็นอย่างดี 狩) นาม เปาฮ้เู ช่ยี นโสย่ (包府千歲)

23

องค์ที่ 18

1. ช่อื ภาษาไทย กวนเสง้ เต้กนุ
2. ชื่อภาษาจนี 關聖帝君
3. ช่อื ภาษาอังกฤษ guān shèngdì jūn
4. ปางองค์พระ
องค์พระชาย
องคพ์ ระหญงิ
5. สถานภาพ
5.1 เทพเจา้ ฝ่ายบู๊
5.2 เทพเจา้ ฝ่ายบุ๋น
นักบวช/โพธสิ ัตย์
ชนชั้นปกครอง (กษัตรยิ ์)
ชนชน้ั นักรบ (แม่ทัพหรอื ทหาร)
ชนช้นั สามญั ชน
สัตว์/พาหนะ อน่ื ๆ................

รปู ดา้ นข้างซา้ ย ดา้ นข้างขวา ดา้ นหน้า ด้านหลงั ด้านบน ดา้ นลา่ ง และลักษณะพิเศษหรอื ต�ำ หน)ิ

ประวตั ิความเป็นมา 6. วัตถุท่ีสรา้ งองค์พระ

เหล็งฮอู้ อ๋ งเอี๋ย ไม้
龍府千歲 เหลง็ ฮเู้ ชยี นโส่ย นามเดิมของท่านช่ือ เหล็งสว่ นเหอ เซรามคิ
เปน็ ชาว ซุนเตก็ มณฑลกวางตุ้ง ในสมัยราชวงคห์ มิง ภายใตก้ ารปกครองของ 7. แหล่งทม่ี าขององค์พระ

จกั รพรรดเิ จ้งเตก็ (เจงิ้ เต๋อ1505 – 1521) ไดร้ บั หนา้ ท่ีปกครองเมืองจิน่ กั้ง(จน่ิ ศาลเจ้าส่ามออ่ งหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภูเกต็

เจยี ง อยู่ในมณฑลฮกเกย้ี น) มคี วามสามารถในการปกครอง ชาวเมอื งต่าง 8. หลักคณุ ธรรม

นบั ถอื เหมอื นญาติผู้ใหญ่ นักโทษต่างเคารพและยำ�เกรงดจุ เทพเจา้ จึงได้รับ จงรกั ภักดี กตัญญรู ูค้ ณุ มคี ุณธรรมและซอื่ สตั ยเ์ ปน็

ฉายาว่า เหลงออ๋ ง (龍王) หรือ ราชามงั กร เมื่อทา่ นเหลง็ สว่ นเหอส้นิ อายุ เลศิ

ขัย ชาวเมอื งต่างร�ำ ลึกถึงคณุ งามความดีและยกยอ่ งให้เปน็ ดั่งเทพเจ้า กราบไหว้ 9. อิทธฤิ ทธิ์ -
บูชา คณุ งามความดีของท่านได้ทราบถงึ สวรรค์ หยกออ๋ งซ่งเต่จงึ เเต่งตง้ั ใหท้ า่ น
เปน็ เทพเจ้าต�ำ เเหน่งผ้ตู รวจการเเทนฟา้ ไต่เทยี นซนุ้ ซ้วิ (代天巡狩) นาม เห 10. ผู้ใหข้ ้อมูล
ล็งฮเู้ ชีย่ นโส่ย (龍府千歲)
วนั เสง้ ต๋านคอื วนั ที5่ เดือน5ตามปฏิทินจนั ทรคตจิ ีน. ศาลเจา้ ส่ามออ่ งหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต

11. วนั ทเี่ กบ็ ขอ้ มูล 08/02/64

24

องคท์ ่ี 19

1. ช่ือภาษาไทย หงอฮ้อู ๋องเอี๋ย

2. ช่ือภาษาจนี 吳府王爺

3. ชอ่ื ภาษาอังกฤษ wú fǔ wáng yé

4. ปางองค์พระ

องค์พระชาย

องค์พระหญิง

5. สถานภาพ

5.1 เทพเจา้ ฝา่ ยบู๊

5.2 เทพเจ้าฝา่ ยบนุ๋

นกั บวช/โพธสิ ัตย์

ชนชน้ั ปกครอง (กษัตริย์)

ชนชั้นนักรบ (แมท่ พั หรือทหาร)

ชนชั้นสามญั ชน

สัตว/์ พาหนะ อื่นๆ................

6. วตั ถทุ สี่ รา้ งองคพ์ ระ

ไม้

เซรามคิ

7. แหลง่ ทมี่ าขององค์พระ

สอบถามจาก

1. คุณนิรมติ ชา่ งเหลก็ (ประธานศาลเจ้าส่ามออ๋ งหู้

เชงิ ทะเล) รูป ด้านข้างซา้ ย ดา้ นขา้ งขวา ดา้ นหน้า ด้านหลัง ด้านบน ด้านล่าง และลกั ษณะพเิ ศษหรือต�ำ หน)ิ

2. คณุ ประสทิ ธิ์ ช่างเหล็ก (อาจารยผ์ ้เู ชีย่ วชาญภาษาจีน

และ วัฒนธรรมจีน เชงิ ทะเล) ประวัตคิ วามเปน็ มา

3. คุณอฐั พร พรหมมาศ (ฝา่ ยพิธีกรรม)

8. หลกั คณุ ธรรม ความกล้าหาญ หงอฮู้ออ่ งเอยี๋

9. อิทธฤิ ทธิ์ - มนี ามเดิมว่า หงอเสย้ี วควาน (吳孝寬) รูปลกั ษณ์

10.ผู้ให้ขอ้ มลู ของทา่ นดสู งา่ งาม หนา้ ตาเกลย้ี งเกลา ไม่มหี นวดเคลา ท่านเปน็

สอบถามจาก ชาวกังโซวหงอเชยี น (江蘇吳縣) ได้ศึกษาศาสตร์ ฮวงจุ้ย

1. คุณนริ มิต ชา่ งเหล็ก (ประธานศาลเจา้ สา่ มอ๋องหู้ อยา่ งแตกฉาน สามารถสังเกตดวงดาวเมอ่ื ออกรบได้อย่าง

เชิงทะเล) แมน่ ย�ำ เนือ่ งจากช่วยจักรพรรดถิ งั บกุ เบิกประเทศและ สามารถ

2. คณุ ประสิทธิ์ ช่างเหล็ก (อาจารย์ผเู้ ชี่ยวชาญภาษาจนี สอบแขง่ ขนั ขอ้ สอบหลวงระดบั สูงไดเ้ ปน็ ผู้สำ�เรจ็ ราชการ จึงได้รับ

และ วฒั นธรรมจีน เชิงทะเล) ราชการโดยมีหนา้ ทเ่ี ป็นผวู้ ่าการรัฐ และเปน็ ทป่ี รกึ ษาระดับสูงของ

3. คณุ อัฐพร พรหมมาศ (ฝ่ายพธิ กี รรม) องคจ์ ักรพรรดถิ ังในการสอนประชาชนท�ำ เขอื่ นกน้ั น�้ำ สร้างท�ำ นบ

11.วนั ที่เก็บข้อมูล 08/02/64 เพือ่ แก้ปัญหายามเกดิ ภยั แล้ง เป็นผ้นู �ำ ทางและให้คำ�แนะนำ�เร่อื งพ้นื ที่

จัดสรรน�้ำ แกช่ าวบ้าน โดยไมย่ อ่ ท้อต่อความเหนื่อยยาก

เมอ่ื ส้ินอายขุ ยั ไดก้ ลายเป็นเทพ และเนือ่ งจากความดี

ของท่านได้ทราบถงึ องคห์ ยกอ๋องซง่ เต่ พระองค์จึงทรงโปรดเกลา้

แต่งตั้งให้มีหน้าที่เป็นตัวแทนสวรรค์คอยตรวจตราพิทักษ์ปกป้อง

โลก หรือ โถ่ยเทียงซงุ้ ซิ่ว (代天巡狩) ในนาม หงอฮู้เชี่ยนโส่ย

(吳府千歲) นอกจากนี้ผู้คนตา่ งกราบไหว้และยงั นับถือให้เป็น

เทพแห่งความกลา้ หาญ

25

องค์ที่ 20

1. ชอ่ื ภาษาไทย เอีย๊ บหู้ออ๋ งเอย๋ี

2. ช่ือภาษาจนี 葉府王爺

3. ช่ือภาษาองั กฤษ Yè fǔ wángyé

4. ปางองค์พระ

องค์พระชาย

องคพ์ ระหญงิ

5. สถานภาพ

5.1 เทพเจา้ ฝ่ายบู๊

5.2 เทพเจา้ ฝ่ายบุ๋น

นกั บวช/โพธิสตั ย์

ชนช้ันปกครอง (กษัตริย)์

ชนช้ันนักรบ (แมท่ ัพหรือทหาร)

ชนชน้ั สามัญชน

สตั ว/์ พาหนะ อนื่ ๆ................

6. วตั ถทุ ี่สร้างองค์พระ

ไม้

เซรามคิ

7. แหลง่ ทีม่ าขององค์พระ

ศาลเจ้าส่ามอ่องหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภูเก็ต

8. หลักคณุ ธรรม ความกล้าหาญ และความมเี มตตา

9. อทิ ธฤิ ทธ์ิ - รูป ด้านขา้ งซา้ ย ด้านขา้ งขวา ดา้ นหนา้ ด้านหลัง ดา้ นบน ดา้ นลา่ ง และลกั ษณะพเิ ศษหรอื ต�ำ หน)ิ

10.ผู้ให้ข้อมลู ประวตั ิความเป็นมา

คณุ อฐั พร พรหมมาศ (ฝา่ ยพธิ กี รรม) พระเอีย๊ บหอู้ ๋องเอี๋ย มชี ือ่ เรียกอีกอย่างวา่ เอย๊ี บหู้
เฉี่ยนโส่ย ได้รับพระบัญชา ใหต้ ระเวนและดแู ลทัว่ โลก 巡狩人間
ศาลเจา้ สา่ มอ่องหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภเู กต็ เปน็ เทพเจา้ แหง่ ความโชคดี และการปราบการผิดประเวณี
ตามหนงั สือเก่า : เอีย๊ บออ๋ ง มชี อื่ เดิมวา่ เอี๊ยบเฉง้ เกิด
11.วันทีเ่ ก็บข้อมลู 08/02/64 และอาศยั อยู่ในจักวรรดิ เกาสวง
แห่งราชวงศ์ ถงั – ปกี งหงวน คริสตศ์ ักราช 668-670
ไดร้ ับการแตง่ ตงั้ ใหเ้ ป็นนายพล ในเมอื งเจียงจิว
มีการสร้างรากฐานบ้านเมือง จนถึงราชวงศ์ซ่ง
คอยดแู ล ลกู หลานท่อี าศยั อยู่ในเมืองเจยี งหงวน

26

องค์ท่ี 21

1. ช่อื ภาษาไทย ตันหู้ออ๋ งเอ๋ีย

2. ช่อื ภาษาจนี 陳府王爺

3. ช่ือภาษาองั กฤษ Chén fǔ wángyé

4. ปางองค์พระ

องค์พระชาย

องค์พระหญิง

5. สถานภาพ

5.1 เทพเจ้าฝา่ ยบู๊

5.2 เทพเจา้ ฝา่ ยบ๋นุ

นกั บวช/โพธิสตั ย์

ชนชั้นปกครอง (กษตั รยิ )์

ชนชน้ั นกั รบ (แม่ทัพหรอื ทหาร)

ชนชน้ั สามญั ชน

สัตว์/พาหนะ อนื่ ๆ................

6. วตั ถุทีส่ รา้ งองค์พระ

ไม้

เซรามิค

7. แหล่งท่ีมาขององค์พระ

ศาลเจ้าส่ามออ่ งหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต

รปู ดา้ นข้างซา้ ย ด้านขา้ งขวา ด้านหนา้ ด้านหลัง ด้านบน ดา้ นล่าง และลกั ษณะพิเศษหรือตำ�หน)ิ 8.หลกั คณุ ธรรม

ประวัติความเปน็ มา ความกลา้ หาญ และ การช่วยเหลอื ผู้อื่น

ตันหู้อ๋องเอยี๋ 陳府王爺 , ตนั หู้เซย่ี นโสย่ 陳 9.อทิ ธิฤทธ ิ์ -
府千歲 ตนั หู้ไต่หยิน 陳府大人 ต๋านหอู้ ๋องเอี๋ย
พระตนั ฮูอ้ ๋องเอีย๋ หรอื #พระตันฮู้เชี่ยนโส่ย ความ 10.ผู้ให้ขอ้ มลู
เป็นมาน้นั มหี ลายต�ำ นานแตกต่าง กนั ตามความเช่อื ในแตล่ ะทอ้ ง
ถน่ิ แต่ บันทกึ โดยมากว่าเดมิ ท่าน #แซ่ตัน (เฉนิ ) #ช่ือหลิง เปน็ คุณวงศกร แซล่ ม่ิ มา้ ทรงองค์พระตันหอู้ ๋องเอ๋ยี ศาลเจา้ สา่
หน่ึงในแม่ทัพสมัย ราชวงศ์สุยต�ำ แหนง่ #จ่องหลอ่ งเจียง ใน
รชั กาลพระเจ้าสุยเอ๋ยี งเตฮ่ อ่ งเต้ หลงั จากน�ำ ทัพไปปราบขา้ ศึก มหู้เชิงทะเล
จนไดร้ ับ ชัยชนะ ไดร้ ับต�ำ แหน่งขุนนางใหญ่ อว่ิ กอ๊ งหลกไตฮ่ ู
กระท่งั ต่อมา #ตนั หลงิ เหน็ ถึงความโหดรา้ ยของฮ่องเตก้ บั ตา ศาลเจา้ ส่ามอ่องหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภูเก็ต
ตนเองก็เกิดความเบ่ือหน่ายจึงขอลาออกจากราชการจากนั้น
ตันหลิงก็ได้เดินทางขึ้นไปยังเขาคุนหลุนเพ่ือบำ�เพ็ญตามวิถีเต๋า 11.วนั ท่เี กบ็ ข้อมลู 08/02/64
รอบา้ นเมืองเปล่ียนรชั กาล ระหว่างน้นั ตนั หลิงยงั ไดน้ �ำ ชาวบ้าน
หนี ภัยสงครามมายังเกาะไต้หวนั และได้ บุกเบกิ พ้ืนท่ีทำ�กนิ อัน
ทรุ กนั ดารดว้ ย ความยากล�ำ บากเพอ่ื ให้เหลา่ ชาวบ้าน บรรเทา
ความเดอื ดร้อน หลังตันหลิง สน้ิ อายุขัยชาวบ้านตา่ งพากนั
สรรเสรญิ และรว่ มกันสร้างศาลข้ึนสักการะ เป็น องคศ์ ักด์ิสทิ ธิ์
นามวา่ #พระตันหลงิ เจยี งกุน หรือ #พระตนั ฮ้อู อ๋ งเอี๋ย หรือ
#พระค่ายซานเซ่งออ๋ ง ชาวบ้านไดก้ ราบเซ่นไหว้และนับถือมา จน
ปจั จบุ ันนี้ #วันร�ำ ลกึ ทา่ น
วนั ที่ 13 เดอื น 10 ( จีน)

27

องคท์ ่ี 22

1.ชื่อภาษาไทย ฮกเตก็ เจยี่ สิน รูป ดา้ นขา้ งซ้าย ดา้ นขา้ งขวา ดา้ นหน้า ด้านหลงั ด้านบน ดา้ นล่าง และลกั ษณะพิเศษหรอื ต�ำ หนิ)

2.ชื่อภาษาจนี 福德正神 ประวัติความเปน็ มา

3.ชื่อพนิ อิน Fú dé zhèng shén ฮกเต็กเจ่ยี สิน (福德正神) หรอื ท่คี นไทยเชื้อสายจีนจะ
รจู้ ักท่านอย่างดีเลยในชื่อ ตจ่ี เู๋ อยี้ (地主爺) คนเรยี กชอื่ ของท่าน
4.ปางองค์พระ หลากหลายมากครับ เช่น ปนุ เถ่ากง (本頭公) / ถอ่ ตี่กง (土地
公) / ตจี่ กู ง (地主公)
องค์พระชาย ทา่ นมชี วี ิตอยู่ในสมัยราชวงศ์โจว ชื่อว่า เตียวฮกเต็ก (張
福德) ครบั ในตอนนั้นท่านเป็นคนรับใช้ของขุนนางครอบครัวหนง่ึ ซ่งึ
องคพ์ ระหญิง ผเู้ ปน็ พ่อกไ็ ด้เดนิ ทางไปธุระไกลและมคี �ำ ส่ังให้ เตยี วฮกเต็กพาลูกสาวของ
ตนเดินทางมาหาในภายหลงั ระหวา่ งทางนนั้ มีหมิ ะตกหนกั มาก เตียวฮก
5.สถานภาพ เตก็ ก็เป็นห่วงลกู สาวของเจา้ นายเพราะวา่ ยงั เปน็ เดก็ จงึ ถอดชดุ ของตัว
เองมาหม่ ให้ แตก่ ็ท�ำ ให้เตยี วฮกเต็กหนาวตายอย่ตู รงนั้น
5.1 เทพเจ้าฝ่ายบู๊ แต่สวรรค์ไดเ้ ห็นความดีของทา่ นปรากฎเป็นตัวอกั ษรอยู่ 8 ตัว 南天
門大仙福德神 (น�่ำ เทยี งม้ึงไตเ่ ซยี งฮกเตก็ ซิ้ง) แปลวา่ ฮกเต็กซ้ิง
5.2 เทพเจ้าฝ่ายบ๋นุ เทพผู้ยง่ิ ใหญ่แห่งประตูสวรรคด์ า้ นทิศใต้ และเม่อื เจา้ นายไดก้ ลบั มาถึง
บา้ นก็ได้สร้างศาลตอบแทนความดีของเตียวฮกเต็ก
นักบวช/โพธิสตั ย์ ต่อมาในสมัยของพระเจ้าโจวอู่อ๋องก็ได้แต่งตั้งให้เป็นเทพโหว
โท่ว และเรยี กกันว่าตจ่ี ู๋เอี้ย ซ่ึงเปน็ เทพเจา้ ทีอ่ ยู่ใกล้ชิดกับมนุษยม์ ากทีส่ ดุ
ชนชน้ั ปกครอง (กษตั รยิ ,์ เจ้าเมือง,ขนุ นาง) และมนุษย์ก็ให้ความเคารพท่านเปรียบเสมือนญาติผู้ใหญ่และในความที่
ทา่ นเปน็ “เจา้ ท”ี่ กจ็ ะตอ้ งตง้ั ทา่ นใหอ้ ยู่เบือ้ งลา่ งตดิ กบั พนื้ ดินใหม้ ากท่ีสุด
ชนช้ันนักรบ (แมท่ พั หรือทหาร) เตียวฮกเต็กน้ันเรียกได้ว่าเป็นเจ้าที่องค์แรกท่ีได้รับแต่งตั้งจากเง็กเซียน
อยา่ งเป็นทางการ คอยควบคมุ และปกครองตจ่ี ู๋เอย้ี ปนุ เถ่ากง หรือเจา้ ที่
ชนชั้นสามญั ชน ท้งั หมด

สัตว/์ พาหนะ อน่ื ๆ................ 28

6. วัตถุท่ีสร้างองค์พระ

ไม้

เซรามคิ

7.แหลง่ ที่มาขององคพ์ ระ

ศาลเจ้าส่ามออ่ งหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต

ค้นคว้าข้อมลู เพม่ิ เติมจาก

เทพเจา้ จีน Chinese Gods

8.หลักคุณธรรม

หลกั ความยุติธรรม

9.อิทธิฤทธ์ ิ -

10.ผู้ให้ขอ้ มลู

ศาลเจา้ สา่ มอ่องหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต

คน้ คว้าข้อมลู เพม่ิ เตมิ จาก

เทพเจา้ จนี Chinese Gods

11.วันทเี่ กบ็ ข้อมลู 08/02/64

ประวัตคิ วามเป็นมา

ชอ่ื จริงทา่ นคือ หนุนฉาง มาเจอเล่าปี่ เตียวหุย จงึ ได้เริ่มตน้ ชีวิตใหม่ องคท์ ี่ 23
เปน็ ทหาร วีรกรรมเด่นๆของทา่ น: ตดั หวั ฮัวหยงทัพของตั๋งโต๊ะ, จัดการงัยเหลี
ยงและบุนทวิ ทหารเอกของอว้ นเสี้ยว, บุกเดี่ยวจากฮโู ต๋หักด่านฆ่าขนุ ผลหลาย

นายเพ่อื ไปหาเล่าปี่, ยอมทำ�ผดิ วนิ ัยทหารปล่อยโจโฉกลับฮู๋โตเ๋ พ่ือแทนคุณท่ีโจ

โฉเคยไว้ชีวิต แมต้ ัวเองต้องกลบั ไปโดนโทษประหาร จากศึกเซก็ เผก็ (ยุทธการ

ผาแดง), ช่วยเลา่ ปีครองเมืองเกง็ จว๋ิ ทำ�ให้ได้ขุนพลเอกฮฮงตง, ขึ้นเรอื ไปกบั จิว

ฉอ้ งสองคนข้ามฝากไปกนิ เล้ียงงานที่กังตัง๋ (โลซกวางอุบายบังคับคนื เกงจ๋ิว) แต่

ไม่กลัวเลย, ให้หมอฮวั โต๋ผา่ เอาพษิ ออกจากกระดกู ด�ำ โดยไมต่ อ้ งวางยาสลบ

แถมยังนั่งเล่นหมากลอ้ มกบั มา้ เล้ยี ง, วางแผนใช้น้ำ�ปราบทัพเบ้งตดั ชว่ งท้าย กวนเสง็ เตก้ ุ้น
ชีวิตประมาทไมเ่ ชอื่ ค�ำ เตอื นขงเบง้ บกุ ขึน้ เหนอื แล้วไมไ่ มตรตี อ่ งอ่ ก๊ก เลยโดนแอบ 1. ชือ่ ภาษาไทย
ยึดเมืองเกงจวิ๋ โดยฝนของลกซนุ และลิบอง แค้นใจน�ำ ทัพไปชงิ เมืองคืนแตโ่ ดน 2. ชื่อภาษาจีน 關聖帝君
ตัดทางหนโี ดนจเู กียนและพวั เจยี้ งขุดหลุมพลางดกั ไว้ ถูกจับไดพ้ รอ้ มกวนเป๋งและ 3. ชื่อภาษาอังกฤษ guān shèngdì jūn

ม้าเซ็กเทา และถกู ประหารเพราะไม่ยอมเข้าร่วมซุนกวน (ต่อมามา้ เซ็กเทากไ็ ม่ยอม 4. ปางองคพ์ ระ

กินอาหารและตายตามไปเช่นกัน) รวมอายไุ ด้ 58ปี เป็นจุดเริ่มต้นแห่งการตกตำ่� องคพ์ ระชาย

ของจก๊ ก๊ก หลงั จากน้นั เล่าปีสถาปณาตัวเองเปน็ ฮอ่ งเต้ และตั้งกวนอู เตียวหุย องค์พระหญิง

เปน็ ออ๋ ง และกรีฑาทพั นบั ลา้ นไปล้างแค้นซุนกวนใหก้ วนอู ก่อนเคล่ือนทพั เตยี ว 5. สถานภาพ

หยุ โดนแอบลอบตดั หวั ไปใหซ้ ุนกวนอกี ราย หลงั จากเล่าปียกทพั ไปได้ชยั ไปกวา่ 5.1 เทพเจา้ ฝา่ ยบู๊

คร่งึ สดุ ท้าย ประมาทตัง้ ทัพอิงปา่ โดนขนุ พลหนมุ่ ลกซนุ เผาทพั วอดไม่เหลอื เลา่ 5.2 เทพเจา้ ฝ่ายบนุ๋
ปเี สียใจและอายมากไม่กลา้ กลบั เสฉวน และตรอมใจตายที่
นักบวช/โพธสิ ตั ย์
ต่อมาภายหลังในสามก๊กเล่าว่าวิญญาณกวนอูไปร้องขอความ ชนชั้นปกครอง (กษตั รยิ ์)
เป็นธรรมจากหลวงจีนเภาเจง๋ เรอ่ื งโดนฆา่ แตห่ ลวงจนี ทา่ นกลับเทศนาเรอ่ื ง
กงเกวยี นกงกรรม ท่านฆ่าคนอ่ืน คนอนื่ ก็ฆา่ ท่าน วญิ ญาณทา่ นกวนอู ชนชัน้ นกั รบ (แม่ทัพหรอื ทหาร)
เลย เขา้ ใจในพระธรรม ทำ�ให้ในทางพทุ ธท่านได้ชื่อวา่ “แคน�ำ ผูส่ ัก” แปลวา่ ผู้
พทิ กั ษธ์ รรม อยู่ดา้ นซ้ายมอื คกู่ บั “อยุ่ ทอ้ ผู่สกั ” ชนชน้ั สามญั ชน
ท่านกวนอูเป็นที่ยอมรับว่ามีความเชี่ยวชาญและเก่งกาจวิทยา สตั ว์/พาหนะ อ่ืนๆ................
6. วัตถุที่สร้างองคพ์ ระ

ยุทธ จงรักภกั ดี กตัญญรู คู้ ุณ มีคณุ ธรรมและซอ่ื สตั ยเ์ ป็นเลิศ ทีส่ ุดคนหนง่ึ ใน ไม้

ประวัติศาสตร์จีน ไดร้ บั ยกย่องเปน็ ทง้ั เทพบ๊แู ละบนุ๋ เชน่ เดยี วกับแม่ทัพงกั ฮยุ แต่ เซรามคิ

ภายหลังราชวงศ์หมิงมาตั้งให้ท่านกวนอูเป็นเทพแห่งความซื้อสัตย์แบบเต็มตัว 7. แหล่งทีม่ าขององค์พระ

เพราะทา่ นงกั ฮุยมชี อ่ื เสียงในการขบั ไลพ่ วกชนเผ่าทไี่ ม่ใชฮ่ ่ัน ศาลเจ้าสา่ มอ่องหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต

คน้ คว้าขอ้ มลู เพ่ิมเตมิ จาก

กมิ ซ้ิน - 金身 และประวัติ https://www.

facebook.com/kimsinbytaekhunsong/photos

/a.224990320995304/220875141406822/?type=3

8. หลกั คณุ ธรรม

คุณธรรมและซอ่ื สัตย์

9. อิทธิฤทธิ์ -

10. ผู้ให้ข้อมลู

ศาลเจา้ ส่ามอ่องหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภูเกต็

คน้ คว้าข้อมูลเพม่ิ เติมจาก

กมิ ซิ้น - 金身 และประวัติ https://www.

facebook.com/kimsinbytaekhunsong/photos

/a.224990320995304/220875141406822/?type=3

รปู ดา้ นข้างซ้าย ด้านข้างขวา ดา้ นหน้า ดา้ นหลัง ดา้ นบน ดา้ นล่าง และลกั ษณะพิเศษหรือตำ�หนิ) 11. วันทเ่ี ก็บขอ้ มลู 08/02/64

29

องคท์ ่ี 24 1.ชื่อภาษาไทย เอียวหู้ชิดเฉีย่ นโส่ย

ประวัติความเป็นมา 2.ชื่อภาษาจนี 楊 府 七 千 歲

楊 府 七 千 歲 เปน็ บุตรของหลิงกง หยาง 3.ช่อื พินอิน Yáng fǔ qī qiān suì
เย่อ 楊業
ผู้คนเรียกขานว่า “หยางชิหลาง” มลี ูกชายอยู่7คน 4.ปางองค์พระ
เร่อื งเลา่ ของขุนศกึ ตระกูลหยาง 楊延嗣 มคี วามสูง 8 ฟตุ
มีใบหน้าและดวงตาสดี �ำ เปน็ วรี บรุ ุษตั้งแตว่ ยั หนุ่ม มีความกลา้ องคพ์ ระชาย องค์พระหญิง
หาญ อยู่มาวันหนง่ึ ได้เกิดการตอ่ สู้ กบั ผานเปา (บุตรชายเจ้า
เมืองผาน เหริน เหม่ย ) และได้ทบุ ตีเขาจนตาย. เจา้ เมืองผาน เห 5.สถานภาพ
ริน เหมย่ จงึ มีความขดั แย้ง กบั หยาง ชิ หลาง
เนอ่ื งจากไดฆ้ ่าลูกชาย ดงั่ นนั้ จึงได้ทำ�เรื่อง ร้องเรียนถงึ จักร 5.1 เทพเจา้ ฝา่ ยบู๊
พรรดซิ ่ง โดยกลา่ วหาว่า ครอบครวั ตระกลู หยาง อาศยั อำ�นาจ
ทางทหาร ได้กระท�ำ อยา่ งปา่ เถ่ือน และ เรยี กร้องให้ ลงโทษ 5.2 เทพเจา้ ฝ่ายบนุ๋
อยา่ งรุนแรง ตอ่ ตระกูลหยาง โดยให้ตัดศรษี ะ หยาง ชิ หลาง ใน
ที่สาธารณะ แต่โชคดีมี 鐵鞭王 ช่วยเหลอื นกั บวช/โพธสิ ตั ย์
ลำ�ดับวงศต์ ระกลู
父——楊業（金刀老令公） ชนชน้ั ปกครอง (กษัตริย)์
บดิ า หยางเยอ่
母——佘太君（老令婆) ชนชนั้ นกั รบ (แมท่ พั หรือทหาร)
มารดา
兄——大郎延平；二郎延定；三郎延 ชนชัน้ สามัญชน
光； 四郎延朗；五郎延德；六郎延昭
รปู ด้านขา้ งซ้าย ด้านข้างขวา ด้านหน้า ด้านหลัง ดา้ นบน ดา้ นล่าง และลกั ษณะพเิ ศษหรือต�ำ หนิ)
妹——八妹延琪；九妹延瑛
6. วตั ถุทสี่ รา้ งองคพ์ ระ

ไม้

เซรามิค

7.แหลง่ ท่มี าขององคพ์ ระ

ศาลเจา้ ส่ามออ่ งหู้ เชงิ ทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต

8.หลกั คณุ ธรรม

ความเมตตา

9.อิทธฤิ ทธ ์ิ -

10.ผู้ใหข้ อ้ มลู

ศาลเจา้ ส่ามออ่ งหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภเู ก็ต
ค้นคว้าข้อมลู เพ่มิ เติมจาก
https://foo19720106.pixnet.net/blog/
post/42042164
11.วันทเ่ี ก็บข้อมลู 08/02/64

30

องคท์ ี่ 25

1.ช่ือภาษาไทย เจง่ ฮูอ้ อ๋ งเอยี๋ รปู ด้านขา้ งซา้ ย ด้านขา้ งขวา ดา้ นหนา้ ด้านหลงั ด้านบน ดา้ นล่าง และลกั ษณะพเิ ศษหรือต�ำ หน)ิ

2.ช่อื ภาษาจนี 青府王爺 ประวัตคิ วามเป็นมา

3.ช่อื พนิ อิน Qīng fǔ wáng yé เทพเจา้ เจง่ อ๋อง หรอื เจง่ ฉ้วิ กง หรือ เจ่งสู่กง หรอื ม้าบอู๊ อ๋ ง
หรอื หมา่ อู่หวาง 馬武王 หรอื ไต้อ๋องสิบ หรือ แชห้ ลมิ ซวั ออ๋ ง หรือ
4.ปางองค์พระ ลวิ่ หลนิ ซานหวาง หรอื ไตอ้ อ๋ งแหง่ ปา่ เขาเขยี ว ซง่ึ แลว้ แต่วา่ ท่านไดส้ ถติ
อยู่ที่ใดในขณะนัน้
องค์พระชาย หมา่ อู่ 馬武 พน้ื เพเดิมเปน็ คนอยู่แขวงเมอื งหนำ�เอ๋ียง เปน็
คนตระกูลแซห่ ม่า หรอื เบ๊ หรอื แบ๊ ชือ่ อู่ หรอื บู๊ นามบิดามารดามิได้
องค์พระหญิง ปรากฏ มีชีวิตอยู่ในชว่ งราชวงศฮ์ ั่น เข้าใจว่าน่าจะถือกำ�เนิดในช่วงสมยั
ฮ่องเต้ไอต้ี (หลวิ ซิน) กอ่ น ค.ศ. 6-1 แห่งราชวงศฮ์ ัน่ ตะวันตก โดย
5.สถานภาพ วิเคราะหจ์ ากอายขุ องหลวิ ซิว่ ท่ีสมคั รเข้าแข่งขันการประลองฝีมือเพื่อ
สอบจอหงวนฝา่ ยบู๊ ซง่ึ ขณะน้ันเขาอายุ 21 ปี และถอื ก�ำ เนิดเมอ่ื กอ่ น
5.1 เทพเจา้ ฝา่ ยบู๊ ค.ศ. 1 หม่าอู่จึงนา่ จะถอื ก�ำ เนิดระหวา่ งกอ่ น ค.ศ. 6 – 1 ซ่ึงมีอายุ
ระหว่าง 22 – 27 ปี
5.2 เทพเจา้ ฝา่ ยบ๋นุ หม่าอมู่ ีรูปร่างก�ำ ย�ำ สงู ใหญ่ สงู หกศอกคืบแปดน้วิ ใบหน้า
สเี ขียวเหมือนปทู ะเลสด (ปูดำ�) หนวดเคราสที องแดงและแขง็ มคี วาม
นักบวช/โพธิสตั ย์ รคู้ วามสามารถทัง้ ฝา่ ยบู๊และฝา่ ยบนุ๋ เป็นผูม้ ีสติปัญญาเฉลียวฉลาด
แคลว่ คล่องว่องไว อาวธุ ประจ�ำ กายคอื ง้าว
ชนช้ันปกครอง (กษตั รยิ ์,เจ้าเมือง,ขุนนาง) ประเทศจีนในสมยั ราชวงศ์ฮ่นั ตะวนั ตก เมือ่ ฮ่ันเกาจ(ู่ หลิวปัง)
เสดจ็ ขนึ้ ครองราชย์เปน็ ปฐมกษตั รยิ ์ ต้ังแต่ก่อน ค.ศ. 202 – 195 ลว่ ง
ชนชน้ั นกั รบ (แมท่ ัพหรอื ทหาร) มาจนถึงรชั สมัยฮ่องเตฮ้ ั่นหรูจ่อื องิ องค์ท่ี 12 ค.ศ. 6 – 8 ราชวงศฮ์ ่ัน
ตะวนั ตกก็ลม่ สลาย ดว้ ยน�ำ้ มอื ของขุนนางผู้ใหญ่คอื หวางหม่ัง 王莽
ชนช้นั สามัญชน ลอบปลงพระชนมฮ์ ่องเต้ แลว้ ต้ังตนเปน็ ฮอ่ งเตซ้ นิ หวางหมัง่ ข้นึ ครอง
ราชยเ์ ม่ือ ค.ศ. 9 ทเี่ มอื งฉางอาน พร้อมกับท�ำ การกวาดล้างราชสกุล
สตั ว/์ พาหนะ อื่นๆ................ แซ่หลิวและพวกทีไ่ มเ่ หน็ ดว้ ยฆ่าตายไปกวา่ พนั คน แลว้ แตง่ ต้ังพรรคพวก
ของตนให้ได้รับยศฐาบรรดาศักดก์ิ นั ถ้วนหน้า พวกทหี่ นีภยั ตา่ งแปลงแซ่
6. วตั ถุท่สี รา้ งองคพ์ ระ เปลีย่ นชอ่ื กนั หมด แลว้ อพยพเข้าปา่

ไม้

เซรามิค

7.แหลง่ ท่มี าขององค์พระ

ศาลเจ้าส่ามออ่ งหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภูเกต็

ค้นควา้ ข้อมลู เพ่มิ เติมจาก

เวบ็ ไซต์ สมบูรณ์อินโฟ http://www.somboon.

info/default.asp?content=contentdetail&id=9544&fbclid=I-

wAR0GWpSFhrf_vIs6abuJnSvtEpRVwEOYZcMRT3PisXAnAY-

e7u0Z6X8_wF-s

8.หลกั คุณธรรม -

9.อิทธิฤทธ์ิ -

10.ผู้ใหข้ ้อมูล

ศาลเจ้าส่ามออ่ งหู้ เชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภูเกต็

ค้นคว้าขอ้ มูลเพ่ิมเติมจาก

เว็บไซต์ สมบรู ณ์อินโฟ http://www.somboon.

info/default.asp?content=contentdetail&id=9544&fbclid=I-

wAR0GWpSFhrf_vIs6abuJnSvtEpRVwEOYZcMRT3PisXAnAY-

e7u0Z6X8_wF-s

11.วันทีเ่ ก็บขอ้ มูล 08/02/64

31

บรรณานกุ รม

โกย๊ ฮองหยอง (ประเสริฐ ฟักทองผล).มังกรซอ่ นกาย...XIAMEN มหานครเซียะเหมิน(เอหมึง่ ).ภเู ก็ตบูลเลทนิ .ภเู กต็ :บรษิ ทั 274
มีเดยี จ�ำ กดั , JUNE 2017
โก๊ยฮองหยอง (ประเสรฐิ ฟกั ทองผล).วนั ตรษุ จีน(หัวเฉียว).ภเู กต็ บลู เลทิน.ภูเกต็ :บริษทั 274 มเี ดยี จำ�กัด, January 2015
คณะวเิ ทศศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตภูเกต็ .15 พฤศจิกายน 2559.
พชั ราภรณ์ คชนิ ทร์.ถาวร บตุ รลพ ชา่ งหัตถศิลป์แห่งศรทั ธา.ภเู ก็ตบูลเลทิน.ภูเก็ต:บริษัท 274 มเี ดยี จำ�กดั , September 2013.
ปราณี สกลุ พิพฒั น์. เสน้ ทางสายวฒั นธรรมบาบา๋ ทางทะเล. ภเู กต็ บูลเลทิน.ภเู กต็ :บริษทั 274 มีเดยี จำ�กัด, September 2016.
สดใส ตนั ตกิ ัลยาภรณ.์ รากลึกจนี ฮกเกยี้ นภูเกต็ .เอกสารประกอบการสัมมนา เกรด็ มังกรจีนโพน้ ทะเลภเู ก็ต.
สุเชาว์ พงศานนท์.ก่ิมหุย้ เตี๋ยน.ศาลเจ้าส่ามอ๋องห.ู้ ภเู กต็ :บรษิ ทั ปา่ ตองออ๊ ฟเซท็ เพรส จำ�กดั , 2558
สำ�นกั งานวัฒนธรรมจังหวดั ภูเกต็ . (2563). ขอ้ มูลวฒั นธรรม เขา้ ถงึ จาก
https://www.m-culture.go.th/phuket/ewt_news.php?nid=1394&filename=index

บุคคลอา้ งองิ

1. นายย่ี เหล่าอนิ ทร์ ช่างแกะสลัก “กมิ่ ซน้ิ ”
2. นายนิรมติ ร ชา่ งเหลก็ ประธานศาลเจา้ สา่ มอ๋องหู้ เชิงทะเล
3. นายประสทิ ธ์ิ ชา่ งเหล็ก (อาจารยผ์ ้เู ช่ยี วชาญภาษาจีนและวฒั นธรรมจนี เชิงทะเล)
4. นายโชคชัย รักษธ์ รรมกิจ ศาลเจ้าสา่ มอ๋องหู้ เชงิ ทะเล
5. อฐั พร พรหมมาศ (ฝา่ ยพิธกี รรม) ศาลเจา้ สา่ มอ๋องหู้ เชงิ ทะเล
6.นายประเสรฐิ ชวู งค์ ฮวดกัว๊ ศาลเจ้าสา่ มอ๋องหู้ เชงิ ทะเล
7.นายสมศักด์ิ โสภานนท์ ประธานสภาวัฒนธรรมอำ�เภอถลาง และประธานสภาวัฒนธรรมต�ำ บลเชิงทะเล
8. คณุ รุ่งโรจน์ เพช็ รปัน ( อาจารย์ผู้ให้ข้อมูลภาษาจนี )
9. คณุ วงศกร แซ่ลิ่ม ม้าทรงองคพ์ ระตันหอู้ อ๋ งเอีย๋ ศาลเจ้าสา่ มอ่องหู้เชิงทะเล
10. นางกมลวรรณ ชา่ งเหลก็ ศาลเจา้ ส่ามอ่องห้เู ชงิ ทะเล

32