ทุกๆ วันใหม่ เป็นอีกโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิต
Every new day is another
chance to change your life.
ป ล่ อ ย ว า ง ไ ด้
ด้ ว ย ใ จ ที่ อิ่ ม บุ ญ
คำนำ
อีบุ๊คเล่มนี้จัดทำขึ้นเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของวิชาการดูแลผู้สูงอายุ ภาควิชาสาธารณสุขชุมชน
ชั้นปีที่3 เพื่อให้ได้ศึกษาหาความรู้ในเรื่อง การปล่อยวางได้ด้วยใจที่อิ่มบุญ และได้ศึกษา
อย่าเข้าใจเพื่อเป็นประโยชน์กับการเรียน โดยข้อมูลที่ได้จะเป็นการไปสอบถามหาข้อมูล
เกี่ยวกับกับการปล่อยวางได้ด้วยใจที่อิ่มบุญในชีวิตของผู้สูงอายุในปัจจุบัน
ผู้จัดทำหวังว่า รายงานเล่มนี้จะเป็นประโยชน์กับผู้อ่านหรือผู้สูงอายุที่กำลังหาแนวทางใน
การปล่อยวางด้วยใจที่อิ่มบุญอยู่หากมมีข้อแนะนำหรือข้อผิดพลาดประการใด ผู้จัดทำขอ
น้อมรับไว้และขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
ผู้จัดทำ
นางสาวนุชวรา สงสนั่น
นางสาวพัชรี ปันตา
นางสาวรุจิรดา มั่นเกิด
บทสัมภาษณ์
" ป้าต้อย "
นาง มัทนพร อภิวงค์ อายุ 52ปี ชื่อเล่น ป้าต้อย
ที่อยู่บ้านเลขที่ 31 หอพักหญิงศศิวิมล ซอย ปราณี ต.ช้าง
เผือก อ.เมือง จ.เชียงใหม่
ป้าต้อยทำอาชีพขายของชำ ขายอาหารตามสั่ง ขายน้ำปั่ นต่างๆ
เเล้วก็ยังเป็นคนคอยดูเเลหอพักหญิงศศิวมล คอยดูเเลผู้ที่พักอยู่
อาศัยในหอพักป้าต้อยมีลูก3คน เป็นผู้หญิง2คนผู้ชาย1คน มีหลาน
สาว1คน อายุประมาณ4ขวบ หลานชาย1คน อายุประมาณ 8 ขวบ ซึ่ง
ลูกผู้ชายของป้าต้อยมีความบกพร่องทางด้านการสื่อสาร ไม่สามารถ
พูดคุยได้ เวลาสื่อสารต้องใช้เป็นภาษามือเเทนการพูดคุย
วิธีการคิดให้รู้สึกปล่อยวางในชีวิตของป้าต้อย
ป้าต้อยชอบดูแลคนรอบข้าง โดยที่ป้าต้อยชอบทำอาหาร รักในการขายของ
ทำอาหารให้คนในหอพักได้รับประทานเวลาว่างๆของป้าต้อยชอบทำอาหารและ
ทำขนมให้ลูกหลานได้รับประทานกัน บางทีก็เลี้ยงหลานสาวกับหลานชายเเท
นพ่อเเม่ เนื่องจากพ่อเเม่ของน้องนั้นต้องทำงานจึงทำให้ไม่มีเวลา ทำให้ป้าต้อย
ต้องไปรับไปส่งหลานไปโรงเรียนประจำเเต่ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันทำให้หลาน
ทั้ง2ไม่ได้ไปโรงเรียนต้องเรียนเป็นออนไลน์ ทำให้ป้าต้อยต้องคอยดูเเลหลาน
เวลาเรียนออนไลน์ คอยสอนการบ้านหลานทำให้ไม่ค่อยมีเวลาว่าง จึงไม่มีเรื่อง
เครียดจากโลกภายนอกเท่าไหร่เพราะป้าต้อยเอาเวลาที่ว่างเปล่าที่มีได้นำไปมอบ
ความรักให้กับลูกหลานด้วยคอยดูเเลคนภายในบ้านให้กินอิ่มอยู่สุขสบาย เเละ
การฟังธรรมมะทำให้ป้าต้อยรู้สึกปล่อยวาง
" ยายหล่ำ "
นาง หล่ำ กันเกตุ อายุ 82 ปี ชื่อเล่น ยายหล่ำ
ที่อยู่ 92/1 หมู่ 15 ต.ช่องเเคบ อ.พบพระ จ.ตาก
ยายมีลูกทั้งหมด 7คน ลูกสาว6คน ลูกชาย1คน หลานอีก12คน เหลนอีก 4คน ลื่อ
อีก1คน เสียชีวิต1คน โดยที่สามีของคุณยายได้เสียชีวิตไปเมื่อ10ปีที่เเล้ว คุณยายได้
อาศัยอยู่กับลูกคนสาวคนที่6 โดยที่ลูกของคุณยายก็อาศัยอยู่ในหมู่บ้านในอำเภอใกล้ๆ
กันโดยที่พื้นฐานของคุณยายชอบการทำบุญทำทาน ฟังธรรมมะ อยู่เเล้วจึงทำให้ไม่
ค่อยมีเรื่องเครียด
เวลาคุยยายต้องอยู่บ้านคนเดียวลูกสาวออกไปทำงาน หลานไปโรงเรียน คุณยาย
ชอบทำอาหาร ทำขนมไทยเช่นข้าวต้มมัด บัวลอย เเละทำน้ำยาขนมจีน บอกเลยว่าน้ำยา
ปลาขนมจีนของคุณยายอร่อยมากใครกินก็ต้องติดใจ และมาซื้อซ้ำ ยายจะทำขายใน
เวลาว่างหารายได้ด้วยตัวเองได้ โดยที่เอากำไรทั้งหมดไปทำบุญต่อ ปกติคุณยายไม่มี
เรื่องที่จะต้องมีค่าใช้จ่ายใดๆลูกหลานออกให้หมด เเถมยังส่งเงินมาให้ใช้ประจำทำให้
คุณยายมีเงินเก็บไม่มีเรื่องให้ต้องเครียด ต้องกังวล บางทีคุณยายว่างๆก็จะไปบ้านลูก
หลานคนอื่นๆไปพูดคุย ไปเลี้ยงหลาน เหลนหรือ ลื่อคนอื่นๆทำให้คุณยายมีความสุขกับ
ชีวิตในปัจจุบันดี
วิธีการคิดให้รู้สึกปล่อยวางในชีวิตของยายหล่ำ
การที่เอาเวลาว่างไปเลี้ยงหลาน เหลน หรือ ลื่อ เอาเวลาที่เหลือไปทำใน
สิ่งที่คุณยายรัก เช่นการทำขนมไทยอร่อยไปเเจกลูกหลาน การฟังธรรมะ
ทำบุญ ทำทานเเละการใส่บาตรในทุกๆวัน ทำให้คุณยายมีความสุขกับสิ่งที่
ทำใช้ชีวิตกับครอบครัวให้มีความสุข ดูเเลซึ่งกันเเละกันด้วยความรัก
โดยที่ครอบครัวของคุณยายก็ดูเเลเอาใจใส่คุณยายทั้งทางด้านสุขภาพ
ด้านอาหารการกิน ด้านจิตใจเป็นอย่างดี
" ยายจั่น "
นางจันทร์ วงษ์ไว ชื่อเล่น ยายจั่น อายุ 63 ปี
บ้านเลขที่ 7 บ้านลานสอ ต.วังประจบ อ.เมืองตาก จ.ตาก
ยายจั่น เป็นสาวแม่หม้าย มีลูกทั้งหมด 5 คน ชาย วิธีการคิดให้รู้สึกปล่อยวางในชีวิตของยายจั่น
2 หญิง 3 คน ยายจั่นเป็นแม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยว ช่วงเช้า
จะขายแคระขนมครกขาย บ่ายๆช่วงว่างงานจากงาน
หรือลูกค้าก๋วยเตี๋ยวน้อยยายจั่นจะทำขนมไทยขาย " ตอนนั้นยายบอกว่า
ยายใช้ชีวิตแบบปลง
เป็นบางวัน ยายจั่นเคยผ่าตัดเต้านมมาเพราะเคยเป็น
มะเร็งเต้านมมาก่อน จากสถานการณ์โควิด19 และที่ ไม่ยึดติด เป็นไงเป็นกันแล้วมันก็ผ่านมาได้
ได้สัมภาษณ์ยายจั่นมา ก็มีผลกระทบนิดหน่อยทำให้ จนถึงปัจจุบันจึงปล่อยวางเพราะว่าเครียดไป
ต้องหยุดขายก๋วยเตี๋ยวชั่วคราวเพราะลูกค้าน้อยลง ก็ทำให้โลกมันหายไปไม่ได้ แค่ต้องใช้ชีวิตระวัง
แต่ยังทำขนมขายเรื่อยๆแต่ลูกค้าก็มีเบื่อบ้าง ยายจั่น ขึ้น และสิ่งสำคัญเลยยายจั่นบอกว่า ยายมีลูก
จึงยึดอาชีพทำไม้กลัดขาย กิโลละ 30 บาท ถามถึง มีหลานที่ใส่ใจดูแลยายดีด้วย ยายถึงผ่าน
ความเครียด ยายจั่นบอกว่าเครียดก็มีบ้างแต่ไม่มาก ความเครียดพวกนั้นมาได้ "
นัก เพราะเคยผ่านความเครียดมากกว่านี้มาแล้วตอน
เป็นมะเร็งเต้านม ตอนนั้นยายบอกเครียด เสียใจบอก
ไม่ถูกแต่เพราะยายมีกำลังใจจากลูกหลาน และใจยาย
ที่สู้จึงผ่านมาได้
" ยายนิ่ม "
นางนิ่ม มั่นแก้ว ชื่อเล่น ยายนิ่ม อายุ 62 ปี
บ้านเลขที่ 157 บ้านลานสอ ต.วังประจบ อ.เมืองตาก จ.ตาก
ยายนิ่ม มีลูกทั้งหมด 2 คน ชายทั้ง 2 คน ยายนิ่มมี วิธีการคิดให้รู้สึกปล่อยวางในชีวิตของยายนิ่ม
อาชีพทำไม้กลัดขายและยังมีหน้าที่คอยดูแลสามีที่
ป่วยเป็นอัมพาตครึ่งซีก และยังมีหลานวัย 4 ปีให้
เลี้ยงด้วย ยายนิ่มเป็นตนร่าเริงเสียงดัง ชอบแต่งตัว ยายได้บอกว่าเราก็ไม
่รู้ทำไง ก็เเค่ทำตัวไม่
ตอนมีเทศกาลยายนิ่มจะไม่พลาดสักงาน
เครียดกับมันเเล้วก็ป้องกันตัวเอง ว่างๆก็เล่น
จากที่ได้สัมภาษณ์ยายนิ่มมา ยายนิ่มบอกว่าแรกๆ กับหลานก็มีความสุขขึ้นบางวันก็มีเพื่อนบ้าน
ก็แอบเครียดเพราะกลัวโรคเราไม่รู้ว่ามันจะมาถึงเรา มานั่งคุยด้วย ชวนกันทำขนมกินบ้าง แค่นี้ก็มี
ตอนไหน อีกทั้งยังห่วงลูกหลานที่ไปทำงาน ไปเรียน ความสุขในชีวิตแล้ว "
อยู่ต่างจังหวัด แต่พอผ่านไปจนมีระลอก2 ระลอก3
ยายบอกก็ยังกลัวๆอยู่แต่ก็ลดลงเพราะพอรู้วิธี
ป้องกันตัวเอง งานที่ทำก็มีผลกระทบเต็มๆ ทั้งไม้ที่จะ
มีคนมาขายให้ถึงที่บ้านและรถรับซื้อไม้กลัดก็ไม่มีมา
เพราะเขาก็กลัวโรคโควิด-19 กัน แต่ยายก็ทำไม้ที่ยาย
ซื้อตุนไว้ไปเรื่อยๆ ทำรอเขามารับซื้อถ้าสถานการณ์
เริ่มดีขึ้น
" พ่อปั๋ น "
นายบุญปั๋ น ปันตา ชื่อเล่น พ่อปั๋ น อายุ 64 ปี
บ้านเลขที่ 118 หมู่6 ต.แม่สาว อ.แม่อาย จ.เชียงใหม่
พ่อปั๋ นมีลูกอยู่3คน ปัจจุบันลูก 2 คนแยกย้ายกัน วิธีการคิดให้รู้สึกปล่อยวางในชีวิตของพ่อปั๋ น
ไปมีครอบครัว เหลือแต่ลูกคนเล็กกำลังเรียนอยู่ พ่อปั๋
นมีอาชีพทำเกษตร และรับจ้างทั่วไป ไม่มีงานทำเป็น
หลักแหล่ง แกมีโรคประจำตัวอยู่คือ โรคความดัน พ่อปั๋ นบอกว่า เวลาโกรธหรือเวลาเครียด แก
โลหิตสูง เมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว แกประสบ จะใช้เวลาอยู่คนเดียว คิดทบทวนเยอะๆ
อุบัติเหตุทำให้ตาขวาตอนนี้มองไม่ค่อยชัด พร่ามัว แต่ นึกถึงหน้าลูกหน้าหลาน นั้นคือความสุขที่มี
ก็ไม่มีผลต่อการใช้ชีวิต อยู่ ทำให้ทุกวันนี้แกพยายามคิดในแง่บวกอยู่
ตลอด แถมแกยังมีครอบครัวที่คอยดูแล
แกมีหนี้สินจากการที่ไปยืมมารักษาตา และหนี้สิน เอาใจใส่แกอยู่เสมอ ทำให้แกไม่เครียดและมี
จากการทำนาด้วย แถมยังมีค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นมาคือ ความสุข รู้สึกปล่อยวางในชีวิต
ค่าศึกษาเล่าเรียนของลูกสาวคนเล็ก ซึ่งงานที่ทำอยู่
ก็ได้เงินไม่เพียงพอ ยิ่งมีโรคระบาดยิ่งหางานยาก
ทำให้บางวันไม่มีรายได้เลย ต้องคอยหยิบยืมจาก
เพื่อนบ้านอยู่เสมอ สาเหตุนี้ทำให้เเกมีความเครียด
มาก บางวันถึงกับต้องกินยานอนหลับ แต่ตอนนี้ดีขึ้น
มามากแล้ว ไม่ต้องใช้ยานอนหลับช่วย
" ยายติ๊บ "
นางติ๊บ ทานทราย ชื่อเล่น ยายติ๊บ อายุ 74 ปี
บ้านเลขที่ 46 หมู่ 6 ต.แม่สาว อ.แม่อาย จ.เชียงใหม่
อุ้ยติ้บ อาศัยอยู่บ้านกับลูกสาว ยายแก่แล้วไม่มี วิธีการคิดให้รู้สึกปล่อยวางในชีวิตของยายติ๊บ
งานทำเป็นหลักแหล่ง แต่ยายชอบทำขนมขายแถว
บ้าน แต่ตอนนี้ไม่ได้ขายแล้วเพราะว่า ด้วยอายุที่มาก
ขึ้น เดินไม่ค่อยไหว กอปรกับมีสถานการณ์โควิด ยายบอกว่า ยายแทบ
ไม่มีความเครียดจาก
ระบาด ทำให้ยายเลิกขายไปแต่ก็ยังไม่เลิกทำขนม แต่
ยายไม่ได้เอามาขายแล้ว ยายเอามาแจกคนรู้จักแถว เรื่องอะไร เพราะยายมักหาอะไรทำที่เป็นความ
บ้านกินบ่อยๆ สุขอยู่เสมอเช่น การทำขนม การได้ออกไป
เที่ยวหาเพื่อนบ้าน หาเพื่อนคุยเล่น ทำให้แกมี
ยายมีนิสัยที่ไม่ชอบอยู่เฉยๆ เวลาว่าง ยายจะชอบ ความสุข ไม่ต้องเครียด กอปรกับแกไม่มีภาระ
ทำขนม ไม่ก็มาที่เที่ยวหาที่บ้านทุกวัน มาช่วยแม่ หนี้สินหรือเรื่องอะไรที่ทำให้ทุกข์ใจ จากอายุที่
ทำงานบ้าง มาพูดคุยด้วยบ้าง ยายเป็นคนขี้ลืม ลืมแม้ เพิ่มขึ้นแกรู้สึกว่าทำตนเองให้มีความสุขไว้ดี
กระทั่งว่าวันนี้กินข้าวกับอะไรไป แต่ก็เป็นไม่บ่อย แกมี กว่า แกจึงปล่อยวางสิ่งต่างๆที่ทำให้เกิด
ความเครียดเรื่องการที่ต้องอยู่คนเดียว และแกดื้อ ความทุกข์ใจได้
มาก ลูกหลานเขาก็เป็นห่วงเรื่องที่ยายชอบออกไป
เที่ยวนอกบ้าน กลัวจะหกล้ม หรือเป็นลม ได้รับ
อุบัติเหตุ เวลาห้ามแกจะจะชอบหงุดหงิดไม่พอใจ และ
ไม่ฟังแถมยังแอบออกมาเที่ยวอีก
คณะผู้จัดทำ
นักศึกษาสาขา สาธารณสุขชุมชน คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
นางสาว นุชวรา สงสนั่น
รหัสนักศึกษา 62143511
นางสาว พัชรี ปันตา
รหัสนักศึกษา 62143569
นางสาว รุจิรดา มั่นเกิด
รหัสนักศึกษา 62143587