24852- e-book บทสวด

บทสวดมนต์

By Mjjk

ก

คำนำ

หนังสือเลม่ นี้ผู้เขียนมคี วำมตง้ั ใจให้เปน็ หนังสือ รวมบท
สวดมนต์ จำนวน 20 บท ซ่งึ ผ้เู ขียนหวงั วำ่ หนงั สอื เล่มน้ี
จะเกิดประโบชนส์ ำหรับผ้อู ำ่ น

Mjjk

ข

สารบญั

คำนำ...........................................................................................
บทสวดก่อนนอน ในวนั พระ (12 บท)............................................... 1

บชู ำพระรัตนตรัย ............................................................................ 1
นมสั กำรพระรัตนตรัย...................................................................... 1
ขอขมำพระรัตนตรัย ........................................................................ 2
ไตรสรณคมน์.................................................................................. 2
ถวำยพรพระ (อิตปิ ิ โสฯ)................................................................... 3
(พทุ ธคณุ )....................................................................................... 3
ชยั ปริตร (มหำกำฯ)......................................................................... 5
บทแผเ่ มตตำแก่ตนเอง .................................................................... 8
บทแผเ่ มตตำให้สรรพสตั ว์................................................................ 8
คำอธิฐำนอโหสกิ รรม....................................................................... 9
บทแผส่ ว่ นกศุ ล............................................................................... 9
กรวดนำ้ ให้เจ้ำกรรมนำยเวร........................................................... 11

1

บทสวดก่อนนอน ในวนั พระ (12 บท)
บูชำพระรตั นตรยั

อมิ นิ ำ สักกำเรนะ พุทธัง อภปิ ูชะยำมิ อิมนิ ำ สกั กำเรนะ ธัมมัง
อภิปูชะยำมิ อมิ ินำ สักกำเรนะ สงั ฆัง อภปิ ูชะยำมิ
บทกรำบพระรตั นตรัย
อะระหงั สัมมำสมั พุทโธ ภะคะวำพุทธงั ภะคะวันตงั อภิวำเทมิ
(กรำบ)
สะวำกขำโต ภะคะวะตำ ธมั โม ธัมมงั นะมสั สำมิ (กรำบ)
สปุ ะฏปิ นั โน ภะคะวะโต สำวะกะสงั โฆ สงั ฆงั นะมำมิ (กรำบ)

นมัสกำรพระรัตนตรัย

นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมำสมั พทุ ธสั สะ (สวด ๓
จบ)

2

ขอขมำพระรัตนตรยั

วนั ทำมิ พทุ ธัง, สพั พะ เมโทสัง, ขะมะถะเม ภนั เต, วนั ทำมิ
ธมั มงั ,สัพพะเมโทสงั , ขะมะถะเม ภันเต, วันทำมิ สงั ฆัง, สพั พะ
เมโทสัง, ขะมะถะเม ภนั เต

ไตรสรณคมน์

พุทธัง สะระณงั คจั ฉำมิ
ธัมมงั สะระณงั คจั ฉำมิ
สงั ฆัง สะระณงั คจั ฉำมิ
ทุตยิ มั ปิ พทุ ธงั สะระณัง คัจฉำมิ
ทุติยมั ปิ ธัมมงั สะระณงั คจั ฉำมิ
ทุติยมั ปิ สังฆงั สะระณงั คัจฉำมิ
ตะตยิ มั ปิ พุทธงั สะระณัง คจั ฉำมิ
ตะตยิ ัมปิ ธัมมงั สะระณัง คจั ฉำมิ
ตะตยิ ัมปิ สงั ฆงั สะระณงั คจั ฉำมิ

3

ถวำยพรพระ (อิตปิ ิโสฯ)

อติ ปิ ิ โส ภะคะวำ อะระหัง สมั มำสัมพุทโธ วิชชำจะระณะสมั ปนั โน
สุคะโต โลกะวทิ ู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสำระถิ สตั ถำ เทวะมะ
นสุ สำนงั พุทโธ ภะคะวำติ

(พุทธคณุ )
สะวำกขำโต ภะคะวะตำ ธัมโม สันทฏิ ฐิโก อะกำลโิ ก เอหิปสั สิโก โอ
ปะนะยโิ ก ปจั จตั ตงั เวทติ พั โพ วญิ ญูหตี ิ
(อำ่ นวำ่ วิญญฮู ตี ิ) (ธรรมคุณ)
สุปะฏปิ นั โน ภะคะวะโต สำวะกะสงั โฆ อุชปุ ะฏิปันโน ภะคะวะโต สำ
วะกะสังโฆ ญำยะปะฏปิ ันโน ภะคะวะโต สำวะกะสงั โฆ สำมจี ิปะฏิปัน
โน ภะคะวะโต สำวะกะสงั โฆ ยะทิทัง จัตตำริ ปุรสิ ะยุคำนิ อัฏฐะ ปุ
ริสะปุคคะลำ เอสะ ภะคะวะโต สำวะกะสงั โฆ อำหเุ นยโย ปำหุเนยโย
ทกั ขิเณยโย อัญชะลีกะระณีโย อะนุตตะรงั ปญุ ญกั เขตตงั โลกสั สำ
ติ (สงั ฆคณุ )
พทุ ธชยั มงคลคำถำ (พำหงุ ฯ)
พำหุงสะหสั สะมะภินมิ มิตะสำวธุ นั ตงั ครีเมขะลงั อุทติ ะโฆระสะเสนะ
มำรัง ทำนำทธิ มั มะวธิ นิ ำ ชติ ะวำ มุนนิ โท ตันเตชะสำ ภะวะตุ

4

เม* ชะยะมังคะลำนิ มำรำตเิ รกะมะภยิ ุชฌติ ะสัพพะรัตติง โฆรัมปะ
นำฬะวะกะมกั ขะมะถทั ธะยักขงั ขนั ตีสทุ นั ตะวิธนิ ำ ชติ ะวำ มนุ ินโท
ตันเตชะสำ ภะวะตุ เม* ชะยะมังคะลำนิ นำฬำคริ ิง คะชะวะรังอะติ
มตั ตะภูตัง ทำวัคคิจักกะมะสะนวี ะ สทุ ำรณุ นั ตงั เมตตัมพเุ สกะวธิ ินำ
ชิตะวำ มุนนิ โท ตันเตชะสำ ภะวะตุ เม* ชะยะมังคะลำนิ อกุ ขติ
ตะขัคคะมะติหัตถะ สทุ ำรณุ นั ตัง ธำวันตโิ ยชะนะปะถงั คุลมิ ำละวนั ตงั
อิทธีภิสงั ขะตะมะโน ชิตะวำ มนุ ินโท ตันเตชะสำ ภะวะตุ เม*
ชะยะมงั คะลำนิ กตั ตวำนะ กฏั ฐะมทุ ะรงั อวิ ะ คพั ภินยี ำ จญิ จำยะ
ทฏุ ฐะวะจะนงั ชะนะกำยะมชั เฌ สันเตนะ โสมะวธิ นิ ำ ชติ ะวำ มุนิน
โท ตนั เตชะสำ ภะวะตุ เม* ชะยะมังคะลำนิ สัจจงั วิหำยะ มะติ
สจั จะกะวำทะเกตงุ วำทำภิโรปติ ะมะนงั อะติอนั ธะภูตัง ปัญญำปะที
ปะชะลิโต ชติ ะวำ มนุ นิ โท ตนั เตชะสำ ภะวะตุ เม* ชะยะมังคะลำ
นิ นนั โทปะนนั ทะภชุ ะคงั วพิ ธุ ัง มะหิทธิง ปตุ เตนะ เถระภชุ ะเคนะ
ทะมำปะยันโต อิทธปู ะเทสะ วธิ ินำ ชิตะวำ มนุ ินโท ตันเตชะสำ
ภะวะตุ เม* ชะยะมังคะลำนิ ทคุ คำหะทฏิ ฐภิ ชุ ะเคนะ สุทฏั ฐะหตั ถงั
พรัหมัง (อำ่ นว่ำ พรัมมัง) วสิ ทุ ธชิ ตุ มิ ทิ ธพิ ะกำภธิ ำนงั ญำณำคะเท
นะ วิธนิ ำ ชติ ะวำ มนุ ินโท ตนั เตชะสำ ภะวะตุ เม* ชะยะมังคะลำ
นิ เอตำปิ พุทธะชะยะมงั คะละอฏั ฐะคำถำ โยวำจะโน ทนิ ะทิเน สะระ

5

เต มะตันที หติ วำนะ เนกะววิ ิธำนิ จุปทั ทะวำนิ โมกขัง สขุ งั อะธิ
คะเมยยะ นะโร สะปญั โญ (* ถ้ำสวดให้คนอ่นื ใหเ้ ปล่ยี นจำกคำว่ำ
เม เปน็ เต)

ชยั ปรติ ร (มหำกำฯ)

มะหำกำรณุ โิ ก นำโถ หติ ำยะ สพั พะปำณนิ ัง ปเู รตวำ ปำระมี สพั
พำ ปตั โต สมั โพธมิ ุตตะมัง เอเตนะ สัจจะวชั เชนะ โหตุ เม*
ชะยะมังคะลัง ฯชะยนั โตโพธยิ ำ มูเล สกั ยำนัง นนั ทิ วฑั ฒะโน
เอวงั อะหัง วชิ ะโย โหมิ (ถำ้ สวดให้คนอ่ืนเปลยี่ นเปน็ ตะวัง วิชะ
โย โหห)ิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล อะปะรำชิตะ ปัลลงั เก สเี ส ปะฐะวิ
โปกขะเร อะภิเสเก สัพพะพทุ ธำนงั อัคคปั ปตั โต ปะโมทะ ติฯ สุ
นกั ขตั ตงั สมุ ังคะลัง สุปะภำตัง สหุ ุฏ ฐติ งั สุขะโณ สุมหุ ตุ โต จะ
สุยิฏฐงั พรัหมะ (อ่ำนว่ำ พรัมมะ) จำรสิ ุ ปะทกั ขิณัง กำยะกัมมัง
วำจำกัมมัง ปะทกั ขณิ งั ปะทักขณิ ัง มะโนกมั มัง ปะณิธเี ต ปะ
ทักขณิ ำ ปะ ทกั ขณิ ำ นิ กตั วำนะ ละภันตัตเถ ปะทกั ขิเณ ฯ ภะ
วะตุ สพั พะมงั คะลัง รักขันตุ สพั พะ เทวะตำ สพั พะพทุ ธำนุภำเว
นะ สะทำ โสตถี ภะวัน ตุ เม* ฯ ภะวะตุ สัพพะมงั คะลงั รกั ขนั ตุ
สัพพะ เทวะตำ สพั พะธัมมำนภุ ำเวนะ สะทำ โสตถี ภะวนั ตุ เม*

6

ฯ ภะวะตุ สัพพะมังคะลงั รกั ขันตุ สัพพะ เทวะตำ สพั พะสงั ฆำนุ
ภำเวนะ สะทำ โสตถี ภะวนั ตุ เม*

7

8

บทแผ่เมตตำแกต่ นเอง

อะหัง สุขิโต โหมิ ขอให้ข้ำพเจำ้ มคี วำมสขุ
นทิ ทกุ โข โหมิ ปรำศจำกควำมทุกข์
อะเวโร โหมิ ปรำศจำกเวร
อัพยำปัชโฌ โหมิ ปรำศจำกอปุ สรรคอันตรำยทงั้ ปวง
อะนโี ฆ โหมิ ปรำศจำกควำมทุกขก์ ำยทกุ ขใ์ จ
สุขี อตั ตำนงั ปะริหะรำมิ มคี วำมสขุ กำยสุขใจ รักษำตนให้พ้นจำก
ทกุ ขภ์ ัยทั้งสน้ิ เถดิ

บทแผ่เมตตำให้สรรพสตั ว์

สพั เพ สตั ตำ สัตวท์ ้ังหลำยท่ีเปน็ เพ่ือนทกุ ข์ เกดิ แก่เจ็บตำย
ด้วยกันท้งั หมดท้ังสนิ้
อะเวรำ โหนตุ จงเปน็ สขุ เป็นสุขเถิด อยำ่ ได้มเี วรแก่กันและกนั เลย
อพั ะยำปชั ฌำ โหนตุ จงเปน็ สขุ เปน็ สุขเถดิ อยำ่ ไดเ้ บียดเบียนซ่ึง
กนั และกันเลย
อะนฆี ำ โหนตุ จงเป็นสขุ เป็นสุขเถดิ อยำ่ ได้มคี วำมทกุ ข์กำย ทุกข์
ใจเลย

9

สุขี อัตตำนงั ปะรหิ ะรนั ตุ จงมีควำมสขุ กำย สุขใจ รักษำตนให้พน้
จำกทุกข์ภยั ทัง้ สิน้ เถดิ ฯ

คำอธิฐำนอโหสิกรรม

ขำ้ พเจ้ำขออโหสิกรรม กรรมใดทที่ ำแก่ผใู้ ดในชำตใิ ด ๆ กต็ ำม
ขอใหเ้ จ้ำกรรมและนำยเวร จงอโหสกิ รรมให้แกข่ ำ้ พเจำ้ อย่ำได้จอง
เวรจองกรรมตอ่ ไปเลยแมแ้ ตก่ รรมที่ใคร ๆ ทำแกข่ ำ้ พเจ้ำก็ตำม
ขำ้ พเจำ้ ขออโหสิกรรมให้ทั้งสนิ้ ยกถวำยพระพทุ ธเจ้ำเปน็ อภยั ทำน
เพือ่ จะไดไ้ ม่มเี วรกรรมตอ่ ไป ดว้ ยอำนสิ งสแ์ หง่ อภัยทำนนี้ ขอให้
ข้ำพเจ้ำ ครอบครัว บตุ รหลำน ตลอดจนวงษำคณำญำติและผู้
อุปกำระคณุ ของข้ำพเจ้ำ มคี วำมสขุ ควำมเจรญิ ปฏบิ ตั ิแตส่ ิง่ ที่ดี และ
ส่งิ ที่ชอบดว้ ยเทอญฯ

บทแผ่ส่วนกศุ ล

อทิ งั เม มำตำปิตูนัง โหตุ สขุ ติ ำ โหนตุ มำตำปิตะโร
ขอส่วนบุญนีจ้ งสำเรจ็ แกม่ ำรดำบิดำของขำ้ พเจ้ำ ขอให้มำรดำบดิ ำ
ของขำ้ พเจำ้ มคี วำมสุข
อทิ ัง เม ญำตนี งั โหตุ สขุ ิตำ โหนตุ ญำตะโย

10

ขอส่วนบญุ นจ้ี งสำเรจ็ แก่ญำตทิ ้งั หลำยของข้ำพเจ้ำ ขอใหญ้ ำติ
ทง้ั หลำยของขำ้ พเจำ้ มคี วำมสขุ
อทิ งั เม ครุ ปู ัชฌำยำจรยิ ำนัง โหตุ สุขติ ำ โหนตุ คุรปู ชั ฌำยำจรยิ ำ

ขอส่วนบญุ นจี้ งสำเร็จ แกค่ รูอปุ ัชฌำย์อำจำรยข์ องข้ำพเจำ้ ขอให้ครู
อปุ ชั ฌำย์อำจำรยข์ องข้ำพเจำ้ มีควำมสขุ
อิทัง สพั พะเทวะตำนงั โหตุ สุขติ ำ โหนตุ สพั เพเทวำ
ขอสว่ นบญุ นจ้ี งสำเรจ็ แกเ่ ทวดำท้ังหลำยท้งั ปวง ขอใหเ้ ทวดำ
ทัง้ หลำยท้ังปวง มคี วำมสขุ
อทิ ัง สพั พะเปตำนงั โหตุ สขุ ิตำ โหนตุ สพั เพ เปตำ
ขอส่วนบญุ นจ้ี งสำเร็จ แก่เปรตท้ังหลำยทง้ั ปวง ขอใหเ้ ปรต
ทั้งหลำยทั้งปวง มีควำมสขุ
อิทัง สัพพะเวรนี งั โหตุ สขุ ติ ำ โหนตุ สพั เพเวรี
ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จ แก่เจ้ำกรรมนำยเวรทั้งหลำยทัง้ ปวง ขอให้
เจำ้ กรรมนำยเวรทง้ั หลำยท้งั ปวง มีควำมสุข
อทิ ัง สัพพะสตั ตำนัง โหตุ สขุ ติ ำ โหนตุ สพั เพ สัตตำ
ขอส่วนบญุ นีจ้ งสำเรจ็ แก่สัตวท์ ้งั หลำยทง้ั ปวง ขอใหส้ ัตวท์ ง้ั หลำย
ทั้งปวง มีควำมสุขท่ัวหน้ำกนั เทอญ

11

กรวดนำ้ ใหเ้ จ้ำกรรมนำยเวร
ข้ำพเจ้ำขออุทศิ บญุ กุศล จำกกำรเจริญภำวนำนใี้ หแ้ กเ่ จ้ำกรรมนำย
เวรทง้ั หลำยของขำ้ พเจำ้ ท่ขี ้ำพเจ้ำไดเ้ คยล่วงเกนิ ท่ำนไว้ ต้งั แต่
อดตี ชำติจนถึงปัจจบุ นั ชำติ ท่ำนจะอยู่ภพใดหรอื ภูมิใดกต็ ำม
ขอใหท้ ำ่ นได้รบั ผลบญุ นี้ แลว้ โปรดอโหสิกรรม และอนโุ มทนำบุญ
แก่ข้ำพเจำ้ ดว้ ยอำนำจบญุ นดี้ ้วยเทอญ

12

บทสวดวนั พระ ( 9 บท)

ต้ังนะโมฯ 3 จบ

นะโมตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มำสมั พุทธสั สะ
นะโมตสั สะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมำสมั พุทธสั สะ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มำสมั พุทธัสสะ

คำแปล
ขอนอบนอ้ ม แดพ่ ระผมู้ พี ระภำคเจ้ำ พระองคน์ น้ั ซึ่งเป็นผ้ไู กลจำก
กิเลส ตรัสรู้ชอบไดโ้ ดยพระองค์เอง

บทสวดมนต์ พระไตรสรณคมน์

พทุ ธัง สะระณัง คัจฉำมิ
ธัมมงั สะระณงั คัจฉำมิ
สังฆัง สะระณงั คัจฉำมิ

13

ขำ้ พเจำ้ ขอถือเอำพระพทุ ธเจ้ำเป็นทพ่ี ึ่งท่ีระลกึ
ข้ำพเจำ้ ขอถอื เอำพระธรรมเป็นท่ีพึ่งที่ระลกึ
ขำ้ พเจำ้ ขอถอื เอำพระสงฆเ์ ปน็ ท่ีพง่ึ ท่ีระลกึ

ทุตยิ มั ปิ พทุ ธงั สะระณัง คจั ฉำมิ
ทุติยัมปิ ธัมมงั สะระณงั คจั ฉำมิ
ทตุ ยิ มั ปิ สงั ฆงั สะระณงั คจั ฉำมิ

แม้ครง้ั ที่สอง ขำ้ พเจำ้ ขอถือเอำพระพทุ ธเจำ้ เปน็ ทพ่ี ่ึงท่ีระลกึ
แม้ครั้งที่สอง ขำ้ พเจ้ำขอถอื เอำพระธรรมเป็นทีพ่ ่ึงทีร่ ะลกึ
แมค้ รงั้ ท่ีสอง ขำ้ พเจ้ำขอถือเอำพระสงฆเ์ ป็นท่พี ึ่งท่ีระลึก

ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คจั ฉำมิ
ตะตยิ ัมปิ ธัมมงั สะระณงั คจั ฉำมิ
ตะตยิ ัมปิ สงั ฆงั สะระณัง คจั ฉำมิ

แมค้ รงั้ ทส่ี ำม ขำ้ พเจำ้ ขอถือเอำพระพุทธเจ้ำเปน็ ทพี่ ่งึ ทีร่ ะลึก
แม้คร้งั ทส่ี ำม ข้ำพเจ้ำขอถอื เอำพระธรรมเป็นท่พี งึ่ ที่ระลกึ
แม้ครง้ั ทส่ี ำม ข้ำพเจ้ำขอถือเอำพระสงฆเ์ ป็นทพี่ ่งึ ที่ระลึก

14

สมำทำนศีล 5

ปำณำติปำตำ เวระมะณี สกิ ขำปะทัง สะมำทยิ ำมิ
ขำ้ พเจ้ำขอสมำทำนสกิ ขำบท คือ เว้นจำกกำรฆ่ำสตั วด์ ว้ ยตนเอง
และใช้ผ้อู ่นื ฆำ่

อะทินนำทำนำ เวระมะณี สกิ ขำปะทัง สะมำทิยำมิ
ขำ้ พเจ้ำขอสมำทำนสกิ ขำบท คอื เว้นจำกกำรถือเอำส่ิงของที่เจำ้ ของ
ไม่ได้ให้

กำเมสุมิจฉำจำรำ เวระมะณี สิกขำปะทงั สะมำทิยำมิ
ขำ้ พเจ้ำขอสมำทำนสกิ ขำบท คอื เว้นจำกกำรประพฤติผิดในกำม
ท้ังหลำย

มุสำวำทำ เวระมะณี สิกขำปะทัง สะมำทิยำมิ
ข้ำพเจ้ำขอสมำทำนสกิ ขำบท คอื เวน้ จำกกำรพูดไมจ่ รงิ

15

สรุ ำเมระยะมัชชะปะมำทฏั ฐำนำ เวระมะณี สกิ ขำปะทงั สะมำทยิ ำมิ
ขำ้ พเจ้ำขอสมำทำนสิกขำบท คอื เวน้ จำกำรดมื่ สุรำและเมรัยอนั เปน็
ท่ีตง้ั แห่งควำมประมำท

บทสรรเสริญ พระพทุ ธคณุ
อติ ิปิ โส ภะคะวำ อะระหัง สัมมำสัมพทุ โธ
วิชชำจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู
อะนุตตะโร ปุรสิ สะธัมมะสำระถิ
สตั ถำเทวะมนุสสำนัง พทุ โธ ภะคะวำติ

คำแปล

เพรำะเหตุอย่ำงนี้ พระผู้มพี ระภำคเจำ้ นน้ั เปน็ ผ้ไู กลจำกกเิ ลส เปน็
ผู้ตรัสรชู้ อบโดยพระองค์เอง เป็นผูถ้ ึงพร้อมดว้ ยวิชชำและจรณะ
เปน็ ผไู้ ปแลว้ ดว้ ยดี เป็นผู้ร้โู ลกอยำ่ งแจม่ แจง้ เป็นผูส้ ำมำรถฝกึ บรุ ษุ
ทสี่ มควรฝกึ ได้ อยำ่ งไมม่ ใี ครย่ิงกวำ่ เป็นครูผสู้ อนของเทวดำและ
มนษุ ย์ทงั้ หลำย เป็นผรู้ ู้ ผู้ตืน่ ผ้เู บกิ บำนดว้ ยธรรม เป็นผมู้ คี วำม
เจริญจำแกธรรมสง่ั สอนสตั ว์ ดังนี้

16

บทสรรเสริญ พระธรรมคณุ

สวำกขำโต ภะคะวะตำ ธัมโม
สนั ทิฏฐโิ ก อะกำลิโก เอหปิ สั สิโก
โอปะนะยิโก ปจั จตั ตัง เวทติ พั โพ วัญญหู ติ ิ
คำแปล
พระธรรมเปน็ ธรรมท่พี ระผู้มพี ระภำคเจ้ำได้ตรัสไว้ดีแลว้ เปน็ ส่งิ ทผ่ี ู้
ศึกษำและปฏิบัติพงึ เหน็ ไดด้ ้วยตนเอง เปน็ สิง่ ท่ีปฏบิ ัติไดแ้ ละใหผ้ ล
ไดไ้ มจ่ ำกดั กำล เปน็ สิง่ ทีค่ วรกลำ่ วกะผู้อน่ื วำ่ ทำ่ นจงมำดูเถดิ เป็นส่งิ
ท่ีควรน้อมเขำ้ มำใสต่ วั เป็นส่ิงทีผ่ ูร้ กู้ ็รู้ไดเ้ ฉพำะตน

บทสรรเสริญ พระสังฆคุณ

สุปะฎปิ ันโน ภะคะวะโต สำวะกะสงั โฆ
อุชปุ ะฎิปนั โน ภะคะวะโต สำวะกะสังโฆ
ญำยะปะฎิปันโน ภะคะวะโต สำวะกะสงั โฆ

17

สำมีจิปะฎิปนั โน ภะคะวะโต สำวะกะสังโฆ
ยะททิ ัง จตั ตำริ ปุรสะยคุ ำนิ สำวะกะสงั โฆ
อำหเุ นยโย ปำหุเนยโย ทกั ขเิ ณยโย* อญั ชะลกิ ะระณโี ย
อะนุตตะรงั ปญุ ญกั เขตตงั โลกัสสำติ

คำแปล
สงฆ์สำวกของพระผู้มพี ระภำคเจ้ำ หมใู่ ด ปฏิบัตดิ ีแล้ว ปฏิบัติตรง
แลว้
ปฏบิ ตั ิเพื่อรูธ้ รรมเป็นเครื่องออกจำกทุกข์แลว้ ปฏิบตั สิ มควรแล้ว คอื
คูแ่ หง่ บรุ ษุ ๔ คู่
นบั เรียงตัวบรุ ษุ ได้ ๘ บรุ ษุ นนั่ แหละสงฆส์ ำวกของพระผู้มพี ระ
ภำคเจ้ำ
เป็นผ้คู วรแก่สกั กำระทเ่ี ขำนำมำบูชำ เป็นผคู้ วรแก่สกั กำระทีเ่ ขำจัดไว้
ต้อนรับ เป็นผคู้ วรรบั ทักษณิ ำทำน
เปน็ ผู้ท่ีบคุ คลทว่ั ไปควรทำอัญชลี เปน็ เนอื้ นำบุญของโลก ไม่มนี ำ
บญุ อืน่ ย่ิงกวำ่ ดังน้ี

18

บทสวด มงคลสตู ร (มงั คะละสตุ ตงั ) พร้อมคำแปล

เอวมั เม สุตงั เอกงั สะมะยงั
-ในสมัยหนึ่ง พระอำนนท์เถระเจำ้ ได้สดบั มำว่ำ

ภะคะวำ สำวัตถิยงั วิหะระติ เชตะวะเน
อะนำถะปณิ ฑกิ สั สะ อำรำเม
-พระผู้มีพระภำคเจ้ำ เสดจ็ ประทับอยู่ ในพระเชตวนำรำม
ของอนำถปิณฑกิ เศรษฐี ในกรุงสำวตั ถี

อะถะ โข อัญญะตะรำ เทวะตำ
-คร้ังนั้นแล เทพยดำองคใ์ ดองคห์ นึง่

อะภกิ กนั ตำยะ รตั ติยำ, อะภิกกนั ตะวณั ณำ
-มีรัศมีงำมยงิ่ เมือ่ รำตรีปฐมยำมผ่ำนไปแลว้

เกวะละกัปปัง เชตะวะนัง โอภำเสตวำ
-ยังพระเชตวันทั้งส้นิ ใหส้ วำ่ งไสวทั่วแลว้

19

เยนะ ภะคะวำ เตนุปะสังกะมิ
-ได้เข้ำไปเฝ้ำพระผมู้ พี ระภำคเจ้ำ จนถึงทป่ี ระทบั

อุปะสงั กะมิตวำ ภะคะวันตงั อะภิวำเทตวำ เอกะมันตงั อัฏฐำสิ
-ครนั้ เข้ำไปเฝ้ำแล้ว จงึ ถวำยอภิวำทพระผมู้ พี ระภำคเจำ้
แลว้ ยืนอยู่ ณ ทค่ี วรสว่ นขำ้ งหนง่ึ

เอกะมันตงั ฐติ ำ โข สำ เทวะตำ, ภะคะวันตงั คำถำยะ อัชฌะภำสิ
-แลว้ ไดก้ รำบทลู ถำมพระผ้มู พี ระภำคเจ้ำ ดว้ ยคำถำว่ำ

พะหู เทวำ มะนุสสำจะ
-เทวดำและมนษุ ยเ์ ป็นอันมำก

มงั คะลำนิ อะจินตะยุง, อำกงั ขะมำนำ โสตถำนงั
-ผู้หวงั ควำมสวัสดี ไดพ้ ำกนั คิดถงึ มงคล
คือเหตใุ หถ้ ึงควำมเจริญทัง้ หลำย

พรูหิ มงั คะละมุตตะมัง
-ของพระองค์ จงตรัสบอกมงคลอันสูงสดุ ด้วยเถิด ดังนี้

20

(พระผู้มีพระภำคเจำ้ ตรสั ตอบว่ำ)
อะเสวะนำ จะ พำลำนัง
-กำรไม่คบคนพำลทัง้ หลำย

ปณั ฑิตำนัญจะ เสวะนำ
-กำรคบแต่บณั ฑิตท้งั หลำย

ปูชำ จะ ปูชะนียำนงั
-กำรบชู ำคนทค่ี วรบูชำ

เอตมั มังคะละมตุ ตะมัง ฯ
- ๓ ข้อน้ี เปน็ มงคลอันสูงสดุ

ปะฏริ ปู ะเทสะวำโส จะ
-กำรอยใู่ นประเทศอนั สมควร

ปุพเพ จะ กะตะปุญญะตำ
-ควำมเป็นผูม้ บี ญุ อันกระทำไวแ้ ล้ว ในกำลกอ่ น

อัตตะสัมมำปะณิธิ จะ
-กำรต้ังตนไวโ้ ดยชอบธรรม

21

เอตมั มังคะละมตุ ตะมงั ฯ
-๓ ข้อนี้ เป็นมงคลอันสงู สุด

พำหุสัจจัญจะ สิปปัญจะ
-ควำมเปน็ ผ้เู รียนรูม้ ำก, กำรมีศิลปวทิ ยำ

วนิ ะโย จะ สุสกิ ขิโต
-ควำมเปน็ ผู้มรี ะเบยี บวินัยดี

สภุ ำสิตำ จะ ยำ วำจำ
-กำรพดู แตว่ ำจำที่ดี

เอตัมมังคะละมตุ ตะมัง ฯ
-๓ ขอ้ นี้ เปน็ มงคลอนั สูงสดุ

มำตำปิตุอุปฏั ฐำนงั
-กำรบำรงุ บิดำมำรดำ

ปตุ ตะทำรัสสะ สังคะโห
-กำรสงเครำะหบ์ ุตร, กำรสงเครำะหภ์ รรยำ

22

อะนำกลำ จะ กมั มนั ตำ
-กำรเป็นผทู้ ำงำนไมค่ ่งั คำ้ ง

เอตมั มงั คะละมตุ ตะมัง ฯ
-๓ ข้อนี้ เป็นมงคลอันสูงสดุ

ทำนญั จะ ธมั มะจะรยิ ำ จะ
-กำรใหท้ ำน, กำรประพฤตธิ รรม คอื กศุ ลกรรมบถ ๑๐

ญำตะกำนัญจะ สังคะโห
-กำรสงเครำะห์ญำติทงั้ หลำย

อะนะวชั ชำนิ กมั มำนิ
-กำรทำงำนท่ีปรำศจำกโทษ

เอตัมมงั ตะละมุตตะมงั ฯ
-๓ ขอ้ น้ี เป็นมงคลอันสงู สดุ

อำระตี วริ ะตี ปำปำ
-กำรงดเว้นจำกควำมชั่ว

23

มชั ชะปำนำ จะ สัญญะโม
-กำรละเว้นจำกกำรดืม่ นำ้ เมำ

อปั ปะมำโท จะ ธมั เมสุ
-กำรไม่ประมำทในธรรมทงั้ หลำย

เอตัมมังคะละมตุ ตะมงั ฯ
-๓ ขอ้ น้ี เป็นมงคลอนั สูงสดุ

คำระโว จะ นวิ ำโต จะ
-กำรมีสัมมำคำรวะ, กำรออ่ นน้อมถ่อมตน

สันตฏุ ฐี จะ กะตญั ญุตำ
-มคี วำมสนั โดษ, มคี วำมกตญั ญู

กำเลนะ ธัมมัสสะวะนงั
-กำรฟังธรรมตำมกำลเวลำ

เอตมั มงั คะละมตุ ตะมงั ฯ
-๓ ข้อนี้ เปน็ มงคลอันสูงสดุ

24

ขนั ตี จะ โสวะจสั สะตำ
-มคี วำมอดทน, ควำมเปน็ ผวู้ ำ่ งำ่ ยสอนงำ่ ย

สะมะณำนญั จะ ทัสสะนัง
-กำรได้พบเหน็ สมณะ คือ ผสู้ งบระงับ

กำเลนะ ธัมมะสำกัจฉำ
-กำรสนทนำธรรมตำมกำลเวลำ

เอตัมมังคะละมตุ ตะมงั ฯ
-๓ ข้อนี้ เป็นมงคลอันสงู สุด

ตะโป จะ พ๎รหั ๎มะจะรยิ ญั จะ
-มีควำมเพียรเครื่องเผำกเิ ลส, กำรประพฤตพิ รหมจรรย์

อะริยะสัจจำนะ ทสั สะนัง
-กำรเหน็ อริสัจทง้ั หลำย

นพิ พำนะสจั ฉกิ ิรยิ ำ จะ
-กำรกระทำพระนิพพำนใหแ้ จง้

25

เอตัมมงั คะละมตุ ตะมงั ฯ
-๓ ข้อนี้ เป็นมงคลอนั สงู สุด

ผุฏฐสั สะ โลกะธัมเมหิ จติ ตัง ยัสสะ นะ กมั ปะติ
-จติ ไม่หว่ันไหวในโลกธรรมทง้ั แปด

อะโสกัง วิระชงั เขมงั
-จิตไมเ่ ศรำ้ โศก, จติ หมดธลุ ี คอื กิเลส,
จิตถงึ ควำมเกษม คือปลอดจำกโยคะกเิ ลสทั้งปวง

เอตมั มงั คะละมตุ ตะมัง ฯ
-๓ ขอ้ นี้ เป็นมงคลอันสูงสุด

เอตำทสิ ำนิ กตั ว๎ ำนะ สพั พตั ถะมะปะรำชติ ำ
สพั พตั ถะ โสตถิง คจั ฉันติ
-เทวดำและมนษุ ย์ทงั้ หลำย พำกนั ปฏบิ ัตมิ งคลธรรม
เครือ่ งให้ถงึ ควำมเจรญิ เชน่ นแ้ี ล้ว ยอ่ มเปน็ ผไู้ ม่พำ่ ยแพข้ ำ้ ศึกทกุ หมู่
เหลำ่
ยอ่ มถึงควำมสุขสวสั ดี ในท่ที ุกสถำน ในกำลทกุ เมอื่

26

ตันเตสงั มังคะละมตุ ตะมันติ ฯ
-ข้อน้ันเปน็ มงคลอนั สูงสุด ของเทวดำและมนุษยท์ ั้งหลำยเหลำ่ นน้ั
ด้วยประกำรฉะนีแ้ ล ฯ

บทสวดมนต์ โพชฌงั คะปะรติ ตัง

โพชฌงั โค สะตสิ งั ขำโต ธมั มำนงั วจิ ะโย ตะถำ
-โพชฌงค์ ๗ ประกำร คอื สติสมั โพชฌงค์ ธรรมวิจยะสัมโพชฌงค์

วิริยมั ปตี ปิ สั สทั ธิ โพชฌงั คำ จะ ตะถำปะเร
-วริ ิยสมั โพชฌงค์ ปตี สิ ัมโพชฌงค์ ปสั สทั ธิสมั โพชฌงค์

สะมำธุเปกขะโพชฌงั คำ
-สมำธิสมั โพชฌงค์ และอุเบกขำสัมโพชฌงค์

สัตเตเต สพั พะทัสสนิ ำ มนุ ินำ สัมมะทักขำตำ
-๗ ประกำรเหล่ำนี้ เปน็ ธรรมอนั พระมนุ เี จำ้
ผทู้ รงเหน็ ธรรมทง้ั ปวง ตรัสไวช้ อบแล้ว

27

ภำวิตำ พะหลุ กี ะตำ
-อันบุคคลเจริญแลว้ กระทำให้มำกแลว้

สังวตั ตนั ติ อะภิญญำยะ นพิ พำนำยะ จะ โพธิยำ
-ยอ่ มเปน็ ไปเพือ่ ควำมรยู้ ่ิง เพ่ือควำมตรสั รู้ และเพอ่ื นพิ พำน

เอเตนะ สจั จะวชั เชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทำ ฯ
-ดว้ ยกำรกลำ่ วคำสัตยน์ ี้ ขอควำมสวสั ดี จงบังเกิดมีแกท่ ำ่ น ตลอด
กำลทกุ เม่ือ

เอกสั ม๎ ิง สะมะเย นำโถ โมคคลั ลำนัญจะ กัสสะปัง
คิลำเน ทกุ ขิเต ทสิ ๎วำ
-ในสมยั หนง่ึ พระโลกนำถเจ้ำ ทอดพระเนตรเหน็ พระโมคคัลลำนะ
และพระมหำกสั สปะเปน็ ไข้ ไดร้ บั ควำมลำบำก

โพชฌงั เค สตั ตะ เทสะยิ
-จึงทรงแสดงโพชฌงค์ ๗ ประกำร ให้ท่ำนท้งั สองฟัง

28

เต จะ ตงั อะภนิ นั ทติ วำ โรคำ มุจจิงสุ ตงั ขะเณ
-ท่ำนทั้งสองน้ัน ชน่ื ชมยินดียิง่ ซ่งึ โพชฌงคธรรม
กห็ ำยโรคไดใ้ นบัดดล

เอเตนะ สจั จะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทำ ฯ
-ด้วยกำรกล่ำวคำสตั ย์นี้ ขอควำมสวัสดี จงบังเกิดมแี กท่ ำ่ น ตลอด
กำลทกุ เมือ่

เอกะทำ ธมั มะรำชำปิ เคลญั เญนำภิปีฬโิ ต
-ในครง้ั หนึ่ง องค์พระธรรมรำชำ(พระพทุ ธเจ้ำ) ทรงประชวรเป็น
ไขห้ นัก

จนุ ทัตเถเรนะ ตญั เญวะ ภะณำเปตว๎ ำนะ สำทะรัง
-รบั สง่ั ใหพ้ ระจนุ ทะเถระ กลำ่ วโพชฌงค์นนั้ น่นั แล ถวำยโดยเคำรพ

สัมโมทิตว๎ ำ จะ อำพำธำ ตัมหำ วฏุ ฐำสิ ฐำนะโส
-ก็ทรงบันเทิงพระหฤทยั หำยจำกพระประชวรนนั้ ได้โดยพลนั

29

เอเตนะ สัจจะวชั เชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทำ ฯ
-ดว้ ยกำรกลำ่ วคำสตั ยน์ ้ี ขอควำมสวสั ดี จงบงั เกดิ มีแกท่ ่ำน ตลอด
กำลทกุ เมอ่ื

*ปะหนี ำ เต จะ อำพำธำ ตณิ ณันนมั ปิ มะเหสินงั
-ก็อำพำธทัง้ หลำยนัน้ ของพระผูท้ รงคณุ อันย่งิ ใหญท่ งั้ ๓ องค์นนั้
หำยแล้วไม่กลับเปน็ อกี

*ออกเสยี งวำ่ ปะ-ฮ-ี นำ

มคั คำหะตะกิเลสำ วะ ปตั ตำนปุ ปัตติธมั มะตัง
-ดจุ ดงั กิเลส ถกู อรยิ มรรคกำจดั เสียแล้ว
ถงึ ซ่งึ ควำมไม่เกดิ อกี เปน็ ธรรมดำ

เอเตนะ สจั จะวัชเชนะ โสตถิ เต โหตุ สัพพะทำ ฯ
-ด้วยกำรกล่ำวคำสัตย์น้ี ขอควำมสวัสดี จงบังเกดิ มีแก่ทำ่ น ตลอด
กำลทุกเม่ือ

30

บทสวดชัยมงคลคำถำ (พำหุงฯ)

พำหงุ สะหัส สะมะภนิ ิมมิตะสำวธุ นั ตงั

ครีเมขะลัง อทุ ติ ะโฆ ระสะเสนะมำรงั

ทำนำทธิ ัมมะวธิ นิ ำ ชิตะวำ มนุ นิ โท

ตนั เตชะสำ ภะวะตุ เม ชะยะมงั คะลำนิ

พญำมำรเนรมิตแขนพนั แขน ถืออำวธุ ครบมอื ข่ชี ้ำงคิรเี มขล์ พร้อม
ด้วยพลมำรโหร่ อ้ งกึกก้องนำ่ สะพรงึ กลวั เข้ำมำผจญ พระพุทธเจ้ำ
ทรงชนะพญำมำรด้วยวิธีทำงธรรม มที ำนบำรมีเป็นตน้ ด้วยเด
ชำนุภำพแหง่ พระพทุ ธเจ้ำท่ีไดท้ รงชนะพญำมำรน้ัน ขอชยั มงคลจง
มแี ก่ขำ้ พเจำ้

มำรำตเิ ร กะมะภิยชุ ฌิตะสัพพะรตั ตงิ

โฆรัมปะนำฬะวะกะมกั ขะมะถทั ธะยกั ขงั

ขันตสี ุทนั ตะวธิ ินำ ชิตะวำ มนุ นิ โท

31

ตันเตชะสำ ภะวะตุ เม ชะยะมงั คะลำนิ

อำฬวกยกั ษ์ ผู้ดรุ ้ำย หยำบช้ำ เหยี้ มโหดตอ่ คนไม่เลือกหน้ำ ไดเ้ ข้ำ
มำรกุ รำนรำวีพระพุทธองคต์ ลอดท้งั คืน หนกั ยิ่งเสียกวำ่ คร้งั ผจญมำร
พระพทุ ธเจำ้ ทรงชนะดว้ ยวธิ กี ำรทรมำนท่ีดคี อื ขนั ติบำรมี ด้วยเด
ชำนภุ ำพแห่งพระพทุ ธเจำ้ ทีไ่ ด้ทรงชนะอำฬำวกยักษ์ ขอชยั มงคลจง
มีแก่ข้ำพเจำ้

นำฬำคริ งิ คะชะวะรงั อะติมัตตะภตู งั

ทำวัคคจิ ักกะมะสะนวี ะ สุทำรณุ นั ตงั

เมตตมั พุเสกะวธิ นิ ำ ชติ ะวำ มนุ นิ โท

ตันเตชะสำ ภะวะตุ เม ชะยะมังคะลำนิ

พญำช้ำงนำฬำคิรีกำลงั ตกมันเต็มทีจ่ ึงดุร้ำยมำก ร้องแลน่ เข้ำมำรำว
กบั ไฟป่ำโหมไหม้ เหมอื นจกั รำวธุ อันแรงรำ้ ยรำวสำยฟ้ำฟำด
พระพุทธเจ้ำทรงชนะดว้ ยวิธรี ดน้ำคือ เมตตำบำรมี ดว้ ยเดชำนุภำพ
แห่งพระพทุ ธเจ้ำทีไ่ ดท้ รงชนะพญำชำ้ งนำฬำคิรนี ้ัน ขอชยั มงคลจงมี
แกข่ ำ้ พเจำ้

32

อกุ ขติ ตะขัคคะมะติหตั ถะสุทำรุณนั ตงั

ธำวนั ติโยชะนะปะถงั คลุ มิ ำละวนั ตงั

อทิ ธภี ิสังขะตะมะโน ชิตะวำ มุนนิ โท

ตนั เตชะสำ ภะวะตุ เม ชะยะมังคะลำนิ

มหำโจรองคุลมิ ำลสนั ดำนบำปหยำบช้ำ ทง้ั ฝมี ือกย็ อดเยีย่ ม ถือดำบ
เงือ้ ง่ำว่งิ ไล่ตดิ ตำมพระองคต์ ลอดทำง 3 โยชน์ พระพุทธเจ้ำผู้เป็น
จอมมนุ ที รงชนะด้วยกำรบนั ดำลฤทธ์ิทำงใจ ดว้ ยเดชำนภุ ำพแห่ง
พระพุทธเจ้ำทไี่ ดท้ รงชนะมหำโจรองคลุ ิมำลน้นั ขอชยั มงคลจงมแี ก่
ข้ำพเจ้ำ

กัตตะวำนะ กฏั ฐะมุทะรงั อิวะ คัพภินยี ำ

จิญจำยะ ทฏุ ฐะวะจะนัง ชะยะกำยะมัชเฌ

สันเตนะ โสมะวิธินำ ชิตะวำ มนุ ินโท

ตันเตชะสำ ภะวะตุ เม ชะยะมังคะลำนิ

33

นำงจิญจมำนวกิ ำ ทำมำรยำเอำผำ้ หอ่ ไม้กลมผูกแนบไวท้ ี่ทอ้ งแสรง้
ทำเหมอื นหญงิ ท้องแก่ มำใสร่ ้ำยปำ้ ยสพี ระพทุ ธองคท์ ่ำมกลำง
ชมุ นุมชน พระพุทธเจำ้ ทรงชนะดว้ ยวิธีทส่ี งบน่ิง วำงพระองค์สงำ่ ผำ่
เผยอย่เู หมอื นดวงจนั ทร์ลอยเดน่ ทำ่ มกลำงฟำกฟำ้ ดว้ ยเดชำนภุ ำพ
แห่งพระพุทธเจำ้ ทีไ่ ดช้ นะนำงจิญจมำรวิกำนน้ั ขอชยั มงคลจงมีแก่
ขำ้ พเจำ้

สัจจัง วิหำยะ มะตสิ ัจจะกำวำทะเกตงุ

วำทำภิโรปติ ะมะนงั อะติอนั ธะภตู งั

ปญั ญำปะทปี ะชะลโิ ต ชิตะวำ มนุ นิ โท

ตนั เตชะสำ ภะวะตุ เม ชะยะมงั คะลำนิ

สัจจกนิครนถ์ ผเู้ ชดิ ชูหลักทฤษฎีของตนว่ำจรงิ แท้เลศิ ลอยรำวกับชู
ธงขน้ึ ฟำ้ ซงึ่ เป็นกำรปกปิดปญั ญำท่ีจะรู้ควำมจรงิ เสียสิ้น มุ่งมำจะโต้
วำทะกับพระพทุ ธองค์ ทรงจดุ ประทปี คอื ปญั ญำ ข้นึ สอ่ งใหเ้ ห็น
ควำมจริงจนไดร้ บั ชัยชนะ ดว้ ยเดชำนภุ ำพแหง่ พระพุทธเจำ้ ทีไ่ ด้
พชิ ิตสัจจกนิครนถ์น้นั ขอชยั มงคลจงมีแก่ขำ้ พเจำ้

34

นนั โทปะนันทะภชุ ะคงั วิพุธัง มะหิทธงิ
ปตุ เตนะ เถระภุชะเคนะ ทะมำปะยนั โต
อิทธปู ะเทสะวธิ ินำ ชติ ะวำ มนุ ินโท
ตนั เตชะสำ ภะวะตุ เม ชะยะมังคะลำนิ
พระพุทธเจำ้ โปรดใหพ้ ระมหำโมคคัลลำนะผเู้ ป็นพุทธบุตรทรมำน
พญำนำคนันโทปนันทะผมู้ ฤี ทธม์ิ ำกแตห่ ลงผดิ ดว้ ยวิธีแสดงฤทธิจ์ น
ชนะ ดว้ ยเดชำนุภำพแหง่ พระพุทธเจ้ำทไี่ ดท้ รงชนะนัน
โทปนันทนำครำชน้นั ขอชยั มงคลจงมแี ก่ข้ำพเจำ้
ทุคคำหะทฏิ ฐิภชุ ะเคนะ สทุ ฏั ฐะหตั ถัง
พรัหมงั วสิ ทุ ธิชตุ ิมทิ ธพิ ะกำภิธำนงั
ญำณำคะเทนะ วิธินำ ชิตะวำ มนุ นิ โท
ตนั เตชะสำ ภะวะตุ เม ชะยะมงั คะลำนิ

35

พระพทุ ธเข้ำไดท้ รงชนะพรหมชอ่ื พกะ ผสู้ ำคญั ตนวำ่ มคี วำมบริสทุ ธ์ิ
มีรศั มี เรืองอำนำจและมฤี ทธิ์ ไมม่ ใี ครยิง่ กวำ่ เลยเกดิ ควำมเหน็ ผดิ
ไปว่ำ ชวี ิตของพรหมเป็นชวี ติ ทเี่ ปน็ อมตะ จึงโตแ้ ย้งคำสอนของ
พระพทุ ธองค์ เปรยี บเหมอื นคนถกู งกู ดั ท่ขี อ้ มอื พระจอมมนุ ที รงใช้
วธิ แี สดงพระญำณครอบญำณใหก้ วำ้ งกว่ำ ทำใหพ้ รหมหมด
ควำมเห็นผิดจงึ ได้รับชยั ชนะ ดว้ ยเดชำนภุ ำพแห่งพระพุทธเจ้ำที่ได้
ทรงชนะพรหมช่ือพกะนน้ั ขอชยั มงคลจงมแี ก่ขำ้ พเจ้ำ

เอตำปิ พทุ ธะชะยะมงั คะละอฉั ฐะคำถำ โย

วำจะโน ทินะทิเน สะระเต มะตนั ที

หิตวำนะเนกะววิ ธิ ำนิ จุปทั ทะวำนิ

โมกขัง สุขงั อะธคิ ะเมยยะ นะโร สะปัญโญ

นรชนใดไมเ่ กยี จคร้ำน สวดกด็ ี น้อมระลึกถงึ ก็ดี ซึง่ พทุ ธชยั มงคล
คำถำแปดบทนเ้ี ปน็ ประจำทุกวนั นรชนนน้ั จะพงึ ลว่ งเสยี ได้ซึ่ง
อปุ ัทวันตรำยทงั้ หลำยทั้งปวง จะเป็นผู้มปี ญั ญำและถงึ ซ่ึงควำมสุข
พน้ ทุกข์ภัยทัง้ หลำย

36

บทสวด มหำกำรณุ โิ ก(ชยั ยะปรติ ร)

มะหำกำรุณโิ ก นำโถ หิตำยะ สัพพะปำณินงั ปเู รตวำ ปำระมี สัพ
พำ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมงั เอเตนะ สัจจะวชั เชนะ โหตุ เต
ชะยะมงั คะลงั ฯ

ชะยนั โต โพธยิ ำ มูเล สกั ยำนงั นนั ทวิ ัฑฒะโน เอวงั ตวงั วิชะโย
โหหิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล อะปะรำชิตะปลั ลงั เก สเี ส ปะฐะวิ
โปกขะเร อะภิเสเก สพั พะ พทุ ธำนงั อคั คัปปัตโต ปะโมทะติฯ สุ
นักขัตตงั สมุ งั คะลงั สปุ ะภำตัง สหุ ฏุ ฐติ งั สขุ ะโณ สุมหุ ุตโต จะ
สยุ ฏิ ฐงั พรัมหมะจำริสุ ปะทกั ขิณัง กำยะกัมมัง วำจำกมั มงั ปะ
ทักขณิ งั ปะทกั ขณิ ัง มะโนกมั มงั ปะณธิ ีเต ปะทักขณิ ำ ปะทกั ขิณำ
นิ กัตวำนะ ละภนั ตตั เถ ปะทกั ขิเณฯ

ภะวะตุ สัพพะมงั คะลัง รักขันตุ สพั พะเทวะตำ สพั พะพุทธำนภุ ำเว
นะ สะทำ โสตถี ภะวันตุ เตฯ
ภะวะตุ สัพพะมังคะลงั รกั ขนั ตุ สัพพะเทวะตำ สัพพะธัมมำนุภำเว
นะ สะทำ โสตถี ภะวนั ตุ เตฯ

37

ภะวะตุ สพั พะมงั คะลงั รักขันตุ สพั พะเทวะตำ สพั พะสังฆำนภุ ำเว
นะ สะทำ โสตถี ภะวนั ตุ เต

คำแปล

สมเดจ็ พระสัมมำสมั พทุ ธเจำ้ พระผูท้ รงเป็นทพี่ งึ่ ของสรรพ
สตั ว์ทรงประกอบดว้ ยพระมหำกรณุ ำ ทรงบำเพญ็ พระบำรมีท้งั
ปวง เพอื่ ประโยชนเ์ ก้ือกูลแกส่ รรพสตั ว์ ทรงบรรลพุ ระสมั โพธิ
ญำณอันสงู สดุ ดว้ ยกำรกล่ำวสัจจวำจำน้ี ขอชยั มงคลทัง้ หลำยจงมีแก่
ท่ำน

ขอท่ำนจงมีชัยชนะในชัยมงคลพธิ ี ดจุ พระจอมมนุ ผี ยู้ งั ควำม
ปีตยิ ินดใี หเ้ พมิ่ พนู แก่ชำวศำกยะ ทรงมีชยั ชนะมำร ณ โคนตน้ มหำ
โพธท์ิ รงถงึ ควำมเปน็ เลศิ ยอดเย่ียม ทรงปตี ปิ รำโมทย์อยู่เหนอื อชิต
บลั ลังก์อนั ไม่รพู้ ่ำย ณ โปกขรปฐพี อันเปน็ ทีอ่ ภิเษกของ
พระพุทธเจำ้ ทกุ พระองค์ ฉะนั้นเถิด

เวลำท่กี ำหนดไวด้ ี งำนมงคลดี ร่งุ แจง้ ดี ควำมพยำยำมดี
ช่วั ขณะหนึง่ ดี ชว่ั ครหู่ น่ึงดี กำรบูชำดี แดพ่ ระสงฆผ์ ูบ้ รสิ ทุ ธิ์
กำยกรรมอันเป็นกศุ ล วจีกรรมอนั เปน็ กุศล มโนกรรมอนั เป็นกุศล

38

ควำมปรำรถนำดอี ันเป็นกศุ ล ผ้ไู ดป้ ระพฤตกิ รรมอันเป็นกศุ ล ยอ่ ม
ประสบควำมสขุ โชคดี เทอญ

ขอสรรพมงคลจงมแี กท่ ่ำน ขอเหลำ่ เทพยดำทงั้ ปวงจงรกั ษำ
ท่ำน ดว้ ยอำนภุ ำพแห่งพระพทุ ธเจำ้ ขอควำมสขุ สวัสดที ้งั หลำย จง
มีแกท่ ำ่ นทุกเมอ่ื

ขอสรรพมงคลจงมแี กท่ ่ำน ขอเหลำ่ เทพยดำทัง้ ปวงจงรักษำ
ทำ่ น ดว้ ยอำนภุ ำพแห่งพระธรรม ขอควำมสขุ สวัสดที ้งั หลำย จงมี
แก่ทำ่ นทกุ เม่อื

ขอสรรพมงคลจงมีแกท่ ำ่ น ขอเหล่ำเทพยดำทั้งปวงจงรกั ษำ
ท่ำน ด้วยอำนภุ ำพแห่งพระสงฆ์ ขอควำมสขุ สวัสดีทง้ั หลำย จงมีแก่
ท่ำนทุกเม่อื