Raddraaier augustus 2018

CLUBBLAD van

OMLEIDING Augustus 2018 Nr

Met fietsverhalen en club informatie van de leukste
fietsclub van Delft en wijde omgeving!

NTFU 108059 1

ALGEMENE INFORMATIE RTFC DELFT ‘73

Bestuur Naam Contact

Functie Thijs Strobos 06-23297140
Peter Venema [email protected]
Voorzitter Nico Zuijdervliet
Vice voorzitter Hans Jansen 06-19662544
Secretaris Sander Steenweg [email protected]
Penningmeester
Bestuurslid 06-11245796
[email protected]

06-13269342
[email protected]

06-21930032
[email protected]

Commissies

Functie Naam Contact

Advertenties en Philip Nieuwenhuyse 06-49749945
distributie [email protected]
Automaterialen Ronald Morien
Sponsors Karlas Fietsen www.ronald-morien.nl
Van Beek kappers Delft www.karlasfietsen.nl
www.vanbeekkappers.nl

Clubhuis Contact

Adres 015-2563322

HSV “Blue Birds” Mekelweg 20 (TU-wijk)
http://www.rtfc-delft73.nl/

Lidmaatschap

Contributie hoofdleden € 55,00 per kalenderjaar. Gezinsleden € 52,00 per kalenderjaar, M-leden
€ 20,00 per kalenderjaar. Opzegging Schriftelijk, voor 1 december van elk jaar. Na 1 december wordt
het lidmaatschap automatisch verlengd. RABO bank Rekeningnummer NL70RABO0158528417 tnv.
Penningmeester RTFC Delft ‘73

Clubblad Sander Steenweg 06-21930032
[email protected]
Redactie Raddraaier
2

Van uw voorzitter

Thijs Strobos

Van uw voorzitter

Het einde is in zicht
De zomer loopt ten einde en daarmee ook de
verdiende vakanties voor de meesten en, wat voor
ons belangijker is, de avondritjes. Nu is het nog goed
te doen maar de dagen worden korter en over een
maandje zullen we niet meer zonder lampjes kunnen
fietsen. Dan is het weer richting sportschool om de conditie op peil te houden.
Is ook wel weer lekker, geen gepoets aan je fiets, geen kans op valpartijen of
andere ongemakken, kortom louter voordelen. Toch??
Eigenlijk niet, fietsen in de buitenlucht blijft toch het mooiste, de natuur in,
genieten van de omgeving en altijd wel weer ergens een bekende tegenkomen.
Zelf komen Hans en ik op onze avondroutes door de duinen altijd dezelfde 2
heren tegen in de buurt van Terheijde. Wij altijd op dezelfde tijd en plaats en zij
dus ook. Iets verderop de man in de rolstoel, altijd vriendelijk zwaaiend, altijd in
een goede bui.
Hier gaan wij dus voorlopig maar even afscheid van nemen maar ik ga er vanuit
dat onze paden zich weer gaan kruisen in het voorjaar.

Reanimatiecursus
Tot heden heeft zich nog niemand aangemeld voor de reanimatiecursus. Ik neem
aan dat er best wel leden in de club zijn die de cursus, of de herhalingscursus,
willen volgen.
Mocht je toch interesse hebben en je bent je vergeten op te geven schiet dan
iemand aan van het bestuur, dat kan persoonlijk, telefonisch of via de mail.
Zonder aanmeldingen geen cursus!!!

Buitenlandse avonturen
Verderop in dit blad kunnen jullie de avonturen lezen van 6 RTFC-ers die een
weekje hebben vertoefd in de Dolomieten. Een ieder heeft zijn eigen visie op
de week gegeven dus dat geeft weer wat leesplezier. Heb je nu zelf ook wat
gefietst in je vakantie, wat ook volgens Strava is gebeurd, neem dan even een
half uurtje de moeite om dit verhaal op papier te zetten en te mailen naar Sander
zodat iedereen kan genieten van de fietsavonturen. Voor de volledigheid volgt
hier Sander zijn mailadres: [email protected]

3

Adliteijdbijeejne pfaiestt.s..

Bij Karlas fietsen heeft u de keuze uit OPENINGSTIJDEN
verschillende merken fietsen waaronder
Batavus, Gazelle, Giant en Sparta. Voor dinsdag t/m vrijdag
de kids hebben wij de merken Puky en 09.00 - 18.00 uur
Loekie. Maar ook voor een elektrische
fiets bent u bij ons aan het juiste adres. vrijdagavond
tot 20.00 uur
Wij hebben ook een ruime keuze aan (april tot oktober)
tweedehands fietsen die helemaal zijn
nagezien en in topconditie verkeren. zaterdag
09.00 - 17.00 uur
Ziet u een leuke fiets bij ons in de winkel
staan? Schroom dan niet en kom een
proefrit maken.

www.karlasfietsen.nl Bartokpad 4
2625 AB Delft
4 Tel. 015 257 25 45

Kleding
De nieuw bestelde kleding is binnen. Als het goed is, is iedereen voorzien van
hetgeen hij of zij besteld heeft met dank aan Philip. Helaas zijn de bestelde
broeken niet in het origineel blauw maar in het sobere zwart maar ook dit gaat
weer hersteld worden door Bioracer.
Veilig rijden
Wederom vraag ik de aandacht voor het veilig rijden. Dit is een herhaling van
hetgeen al eerder is vermeld.
Racefietsers hebben nu eenmaal geen goede naam als het aankomt op
“rekening houden met anderen”.
Een valpartij is zo gebeurd en wij willen dat wij en de overige weggebruikers
veilig over straat kunnen.
Dus nogmaals het verzoek. Maak de groepen niet groter dan een man of 10,
ga niet als een doldwaze achter elkaar aan, houd rekening met elkaar en met
anderen, stop met het “haantjesgedrag” en gooi de naam van de fietsers niet
te grabbel.
Nog veel fijne fietsweken.
Thijs Strobos
Voorzitter RTFC

5

Biologisch café & restaurant

Proef de smaken van Midden-Delfland

Biologisch café en restaurant Indigo vind je in Schipluiden; de groene
achtertuin van Rotterdam, Delft en Den Haag.

Indigo staat voor gezellig, gezond en eerlijk uit eten en drinken.
We serveren koffie, lunch, borrel en diner en gebruiken biologische en lokale

producten. Proef de pure smaken van Midden-Delfland.
Wij zijn open vanaf 10.00 uur en op dinsdag gesloten.

Adres: Singel 6, 2636 CS Schipluiden – 015 380 57 87 Wil je meer weten over Indigo? Http://www.indigo-uiteten.nl

FiFeiettsseeEnn-- ,SbinkoEersf-ieBtsieknes

De grootste sortering vindt u bij:

WWeessttllaannddsseewweegg 1177,22662244AAAA DDeellfftt
001155--22557788223311

FGloerriasrddeBVuirjgdeerlalaaann11200, 33112311KHZNVVlalaaarrddininggeenn
001100--44334488111100

Herenstraat 71, 2291BC Wateringen
www.wijtman.nl

6

OMLEIDING
Oeverbos west en fietspaden

Begin Einde
03-09-2018 31-12-2023

10:00 00:00

Vanaf maandag 3 september wordt het westelijk deel van het
Oeverbos afgesloten voor het publiek en ingericht als bouwterrein
voor de bouw van de Blankenburgverbinding. Dat betekent dat de
doorgaande fietspaden door het Oeverbos dichtgaan. Ook het
recreatiepad aan de zuidkant van de Hoekse Lijn gaat 3 september
dicht. Op maandag 24 september wordt het recreatiepad aan de
noordkant van de Hoekse Lijn afgesloten. Verkeer wordt omgeleid
via de Zuidbuurt en de Maassluissedijk/Vlaardingsedijk.

7

Het Bentwoud, Grootste bos

Bron: Trouw – januari 2000

Het Bentwoud ontstijgt eindelijk de tekentafel. De komende drie
maanden wordt de eerste vijftig hectare aangeplant van het bos
dat op den duur het grootste van de Randstad moet worden.

Het Bentwoud, dat ten oosten van Zoetermeer tussen Benthuizen
en Boskoop wordt aangelegd, wordt duizend hectare groot; later
wordt besloten of daar nog 300 hectare bij komt. Het bos heeft dan
een oppervlakte zoals het Delerwoud op de Veluwe.

Het idee voor de aanleg van een groot loofbos voor de inwoners
van de Randstad ontstond eind jaren tachtig bij de provincie
Zuid-Holland. Onderzoek leerde dat vrijwel alle mensen in de
Randstad ontevreden zijn met het aanbod natuur in hun omgeving.
Vooral bomen en stilte zijn in trek. Wie daarvan wil genieten, is
aangewezen op verder gelegen natuurgebieden zoals de Veluwe.

Het Bentwoud krijgt zowel een recreatieve als een natuurlijke
functie, vertelt projectleider Ingeborg Snelleman van de Dienst
landelijk gebied van het ministerie van landbouw. ,,Daarnaast
functioneert het als een buffer tegen de oprukkende verstedelijking
naar het Groene Hart. De recreatieve voorzieningen: het
bezoekerscentrum, bosspeeltuin, manege, horeca en kano- en
fietsverhuur komen in de buitenste zone. Die gaat over in een
natuurlijker bostype met houtproductie en natuur. Het hart wordt
gevormd door een natuurlijk bos van 400 hectare, waarin het bos
zijn gang kan gaan en waarin op den duur ook plaats is voor grote
grazende dieren als Galloways en heckrunderen. Ook dit deel blijft
over onverharde natuurpaden toegankelijk.’’

8

in de Randstad

Bij het ontwerp van het bos stond de vraag centraal hoe een bos op
deze plaats er van nature uit zou hebben gezien. Snelleman: ,,Aan
het begin van de jaartelling was het een veengebied. Vanaf de
elfde eeuw is het ontgonnen. Daardoor ontstonden veenplassen,
die later zijn drooggelegd. De kleigrond is zeer geschikt voor
de ontwikkeling van een rijk bossysteem. De meeste bossen in
Nederland staan op slechtere, zoals zandgronden.’’

Gekozen is voor een bostype met onder meer soorten als es,
iep, eik, beuk, wilg, linde, kers en esdoorn. Het meer natuurlijke
deel, waar ook de bodemvochtigheid toeneemt, wordt een
afwisselend boslandschap: een mozaïek van open stukken en
dichte begroeiingen. Buiten de natuurkern worden de bomen in
slingerende rijen aangeplant; binnen de kern komen de zaailingen
in cellen met aan de rand doornstruiken die de jonge boompjes
onder meer beschermen tegen vraat. Het plantmateriaal, dat wordt
geleverd door Staatsbosbeheer, is zoveel mogelijk van autochtone
herkomst.

Goede bosgrond is ook goede landbouwgrond -daarom riepen de
plannen de nodige weerstand op bij de agrariërs. De verwerving
van de grond is op vrijwillige basis en verloopt langzaam. In het
Bentwoud is zo’n honderd hectare aangekocht, verspreid over het
gehele gebied. Landbouwers hebben nog een stevige vinger in
de pap bij de uitvoering van het plan. Zo moeten de distels in de
aanplant worden verwijderd (om te voorkomen dat ze overwaaien
naar landbouwgrond), mogen geen meidoorns worden aangeplant
vanwege het bacterievuur en mag het waterpeil pas worden
aangepast wanneer dat geen invloed op de landbouw heeft.

9

M&M
Kappers

Maroulla & Medewerkers

Koornmarkt 2 Openingstijden
2611EE Delft Ma 09.00-19.00 uur
Telefoon: 05 215 18 60 Di t/m Do 08.00-19.00 uur
ww.mm-kappers.nl Vr 08.00-20.00 uur
Lid ANKO Za 08.00-16.00 uur

Bel voor een afspraak
Heren ook zonder afspraak. Studenten 10% korting

Informeer naar onze speciale kortingskaart

Noordeindseweg 70
2645BC DNoordeiNdeslfegwauweg 70
wWwBWwTC:Wo.ed.dlDpuTOUe0eempMlNl1ei0nIfi5d1iNDng5-igI-gd2a2sD1tsue15iEjT7dlw5L4eifF6n7jg9:Gd24Aae66UuN4W9w.5N.LNl
ma TM/amt/mVVrr vVaan 1N0-2130-23
eNa eZn ooVvaanN 09-23
Hetehleele jjaaaragreogpeendopeNd
Za

HZ Z 09-23!HeT

10

Natuurlijk bos kenmerkt zich onder meer door verscheidenheid aan
soorten en een gevarieerde leeftijdsopbouw. Snelleman: ,,Verschil
in leeftijd ontstaat deels door de tijdstippen van aanplant. Ook kun
je delen met snel groeiende populieren beplanten en deze na
pakweg 40 jaar vervangen door andere soorten.’’
Bentwoud wordt geen geïsoleerde groene vlek op de kaart
van Zuid-Holland, maar sluit aan bij andere projecten voor
natuurontwikkeling, zoals de Groenblauwe Slinger. Snelleman:
,,Het woud wordt alleen een stuk levende natuur als het voor
mens en dier bereikbaar is. Er komen drie belangrijke ecologische
verbindingszones die zo’n 900 hectare beslaan. Een loopt in
zuidelijke richting langs de Rotte en de Rottemeren naar Rotterdam,
de ander in westelijke naar Vlietlanden (met een ecotunnel onder
de A4) en de bossen rond Wassenaar. De derde ligt tussen het
Bentwoud en de Goudse regio; deze zone legt een ecologische
relatie tussen het Bentwoud en de bos- en moerasgebieden van
de Krimpenerwaard.’’

11

Overstekende Duinen

Een schitterend gemêleerde lucht verspreidde zich boven het bos
en duingebied van Haamstede en boven ons baadde de hemel
zich in een vurige gloed van een enthousiaste zon. Even later
begon een vreemde wind door Camping Ginsterveld te waaien,
een pulserende bries, tintelend van verwachting. Vogels vlogen op,
en over de toppen van de bomen liep een rimpeling van activiteit.
Dat was een duidelijk sein om te starten.
Tenslotte was de koffie op en had gids Herman er zin in. We waren
met z’n zevenen, die een groot deel (of helemaal) de Heja Classic
zouden rijden.
Die “we”, dat waren natuurlijk HErman en JAn, Rob Koks, Ruud
Morien, Wout, Bert en Philip. Zo’n beetje de Pensionado Groep,
die op woensdagochtend fietsen. En tja, wat moet je nou over
zo’n geweldige tocht vol Hollands Natuurschoon vertellen?
De plaatsnamen zijn eigenlijk niet belangrijk, het gaat om de
omgeving; het natuurschoon om je heen; en de magie van het
zand bijvoorbeeld. Want wisten jullie dat duinpartijen ’s nachts aan
de wandel gaan? Nee natuurlijk, maar dáár wel. Er staan zelfs
bordjes met: Pas op – overstekende duinen!
We zijn eigenlijk een beetje indringers in de natuur. Die is dáár van
de vogels en dieren tenslotte. We werden gewaarschuwd voor een
agressieve buizerd en passeerden behoorlijk agressieve ganzen.
Hún territorium en wij zijn te gast. Toch?

Ook onverwacht, de Oosterschelde begon te kolken en te borrelen.
De wind zwol aan en vanuit het water keken ogen ons aan.
Bruinvissen! Niet één, maar meedere zelfs, puur ter ondersteuning
van een, al vanaf het begin, prachtige rit. Het is ook altijd een
magisch gezicht, die als dolfijnen spelende bruinvissen, waarvan
je alleen de vinnen ziet en verder onzichtbaar bleven in de koele
Schelde.

12

Want ja, steeds opnieuw wordt je weer
overdonderd door de weidsheid van Land
en Water.
We waren allemaal in onze clubkleding,
de Mannen van Morien, opvallend dus.
Opgewektheid, vrolijkheid en plezier uitstralend. Op de terugweg
draaide de wind wat, de geuren van bos en zee met zich mee
voerend. Aangenaam en rustgevend.
Meer te wensen hadden we niet.
Philip

13

Ja Ja, daar is tie weer. De grote club actie 2018!

Na het enorme succes van verleden jaar, doet de club, wij dus, jij en ik, ook dit jaar weer
mee met de grote clubactie.

Verleden jaar verkocht 200 loten, oftewel 462.20 euro kassa clubkas. Een absolute all-time
clubrecord!!!!

De topverkopers 2018 waren:

Philip 36

Kleine Rob 34

Roel Dik 18

Leuk om te zien hoe de verkopen de afgelopen jaren waren:

Jaar Verkochte loten

2008 175
2009 104
2010 103
2011 69
2012 108
2013 122
2014 130
2015 142
2016 55
2017 niet bekend
2018 200

Geen propaganda bericht dit jaar in de raddraaier. Ik hoop en ga uit van jullie gezonde inzet
net als het afgelopen jaar, zoniet nog een tandje “lager” dan verleden jaar! Ik ga ervoor
zorgen dat de boekjes weer op tijd bij jullie in de bus vallen.

14

De agenda Grote clubactie voor 2018 ziet er als volgt uit:

● 15 september Start landelijke lotenverkoop Grote Clubactie 2018!
● 22 november Sluiting invoer lotenkopers met eenmalige machtiging
● 12 december - Trekking Grote Clubactie
● 13 december Publicatiedatum trekkingsuitslag
● 31 januari 2019 Uitbetaling verkoopopbrengst met machtiging
De grote clubactie is een eenvoudige manier om het saldo van de clubkas te laten spekken.
De financiële ruimte die hierdoor ontstaat zal op een prettige manier terugvloeien in de
vereniging. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het stimuleren van onze jeugdafdeling, aan ons
jaarlijkse uitje en de aanschaf van nieuwe clubkleding.
Speel nu alvast in op de grote clubactie medio september 2018, door alvast mondeling loten
te verkopen aan familie, vrienden en kennissen!!
Succes allemaal en zet hem op!!!!!!!

Robbie Huijnen

15

Hoe het ooit begon!!! Door Thijs

Volgens goed gebruik gaan enkele RTFC-ers ieder jaar een
weekje richting de bergen. Na de Vogezen, Eifel en Alpen werd
het nu tijd voor iets nieuws.
Op een frisse winterdag ergens begin 2018 verzamelden een
groep enthousiastelingen zich bij Rob K om de koppen bij elkaar
te steken. Daar werden de ideeën besproken en werd besloten
richting Italië te gaan en de Dolomieten te gaan verkennen.

Uiteindelijk viel de keuze op Pozza di Fassa gelegen in Noord
Italië alwaar wij vanuit Hotel Touring onze ritten zouden starten.
De groep RTFC-ers bestond uit:
Rob Koks, bijna pensionado, Italië kenner, liefhebber van mooie
wandel- en fietsroutes en, in geval van nood, aanspreekpunt voor
een ieder met problemen.
Marcel Janssens, onderwijzer, Bourgondiër, klimmer in spe en
levensgenieter.
Hans Jansen, ver familielid van Jan, moet het niet hebben van de
klimmetjes maar maakte dit meer dan goed in de afdalingen en
vooral, humorist.
Peter Venema, liefhebber van flora en fauna, gesprekspartner en
dan vooral met zichzelf, klimgeit en met de bijnaam “de Dus”, dit
afgeleid van de bijnaam van Bernard Hinault, “de Das”.
Rob Ranshuijsen, de reus, de schrik van Schiedam, de man met
de krakende Sensa en de man die “overal” bij betrokken is.
Thijs Strobos, vervelend tegen iedereen als hij het tempo niet bij
kan houden, heeft een afkeer van Eneco en een man die graag in
de schijnwerpers staat.

16

Dit geschreven hebbende vertrokken wij op zaterdagmorgen 14
juli met 4 man naar Italië. Rob K en Marcel waren op vrijdag al die
kant op gegaan om ons bivak in te richten.
Ruim voor 4 uur in de ochtend stonden Hans, Peter, Rob R en
ondergetekende klaar om te vertrekken. De rit door Nederland
verliep voorspoedig, in Duitsland werd het, mede door de vele
wegwerkzaamheden en ongevallen die weer “Stau” veroorzaakten
drukker, in Oostenrijk kwamen we in de groep sleurhutten terecht
en tenslotte werd Italië een apart verhaal.

Na de zoveelste file werd de nood bij Rob zo hoog dat hij zich
genoodzaakt voelde om in de file de auto uit te stappen om wat
vocht te lozen. Dit was echter niet zo’n goed idee maar Peter bracht
uitkomst. Geheel vrijwillig bood hij zijn lege bidon aan waardoor
Rob deze kon vullen met het gele warme vocht.

Uiteindelijk zijn wij goed en veilig aangekomen alwaar wij door de
zeer vriendelijke eigenaresse en haar echtgenoot werden onthaald
met een lach en Rob direct zijn verloren vocht kon aanvullen.

De week kon beginnen!

17

Op reis naar de Dolomieten: einde van mijn ambitie en begin
van mijn droom…..
Door Rob Koks

Zoals jullie wel weten is een groepje RTFC-ers afgelopen juli naar
de Dolomieten gereisd, om daar in een week een aantal Passo’s
te veroveren. Elders in dit blad kunnen jullie lezen over hun
belevenissen.
Voor mij betekende het ook het einde van een tijdperk, namelijk de
ambitie om mezelf steeds te willen verbeteren/waarmaken in de
bergen. Ik wilde er op mijn 65e nog één keer voor gaan.
De Dolomieten is mijn favoriete berggebied, met de karakteristieke
loodrechte kale pieken bovenop de bergen. Ik wandel er graag,
ski er vaak, en het is er fantastisch fietsen, erg uitgebreid, en er
zijn heel veel rondjes mogelijk. Uitdagingen genoeg, zeker in het
gezelschap van een clubje A-rijders, met wie ik vorig jaar ook naar
de Franse Alpen was geweest.
Van tevoren was ik een beetje onzeker of mijn voorbereiding wel
optimaal was geweest, want ik had het de maanden ervoor erg druk
gehad met mijn werk. Toch stonden er ruim voldoende kilometers
op de teller, maar mijn specifieke bergtraining had slechts uit 2
berg-spinningritten bestaan.
Ik moet zeggen: het was zwaar, de omgeving was fantastisch, het
verkeer in en rond de stadjes erg druk, mijn fiets had problemen
(scheur in het frame), als oudste van het gezelschap kon ik goed
meekomen, en ik ben nergens totaal kapot gegaan. Het was
perfect fiets-weer, het hotel, het eten en het personeel waren
geweldig, en met de mannen was het weer erg gezellig.
Kortom: weer een geslaagde week, en een prima afscheid van
een periode.
Eén ding maakte de week extra speciaal. Het is al heel lang een
droom van mij om in een Renault Espace te rijden. Wat een toeval
dat ik met Marcel mee reed, die in het bezit is van een 18 jaar oud
exemplaar !! Zoals het gaat met dromen die werkelijkheid dreigen
te worden: ik was een beetje nerveus bij het vooruitzicht dat ik een
groot deel van de reis achter het stuur zou zitten. Marcel echter gaf

18

me in alle vertrouwen het stuur in handen, en het wende heel snel,
niet alleen op de snelweg maar ook op smalle bergweggetjes. WAT
EEN AUTO !!! Heel ruim, overal goed zicht, het stuur in handen als
van een vrachtwagen, zoevend over de snelweg alsof je op fluweel
rijdt (ondanks de helaas vele files in Zuid Duitsland en Oostenrijk).
Om de 3 uur tankten we een espresso, onder de klanken van de
Stones en allerlei, door de groepen Yes en Emerson-Lake-Palmer
geïnspireerde, muziek vlogen de kilometers onder onze wielen
weg. Op de terugweg deelde Peter mee in het besturen van deze
jonge old-timer.
Naast het geweldige fietsen, de prachtige omgeving, en het
prettige gezelschap maakte deze rij-ervaring voor mij de week
helemaal tot een topweek. Marcel, bedankt !!

19

Dag 1 in Pozza di Fassa

Door Hans
Nadat Rob K en Marcel op de aankomstdag al hun eerste
hoogtemeters hadden gemaakt was nu de dag aangebroken dat
de rest van het gezelschap ging genieten van het mooie landschap
van de Dolomieten.
Na een uitgebreid ontbijt, om voldoende calorieën bij ons te
hebben voor de klimmeters, vertrokken we naar onze eerste pas
van nog velen, de Passo Pordoi, een klim van 12 km met een
hoogte verschil van 800 meter en een gemiddelde stijging van
6,7%.
De weg ernaar toe was een flauw klimmend fietspad dat voornamelijk
werd gebruikt door Italiaanse wandelaars die dringend behoefte
hadden aan een bezoek bij “BeterHoren”, want ondanks ons gebel
bleven de meeste wandelaars gewoon midden op de weg lopen

20

zonder op of om te kijken. Na enig verontwaardigd commentaar
(&*$#@%$) van sommige van ons groepje bereikte we de voet
van de klim die vanuit Canazei omhoog draaide. Het weer was
prima om te fietsen, weinig wind en een flauw zonnetje lieten de
temperatuur naar 20°C oplopen.

De klim, die kronkelde over een mooie bosweg met af en toe een
mooi beeld op de typische Dolomieten rotsen hoog boven het bos,
gaf het vooraf gedachte beeld te zien; Peter was niet bij te houden,
Thijs probeerde het wel maar moest hem laten gaan. Achter deze
twee bleven Rob, Marcel, Rob en Hans redelijk bij elkaar in de
buurt en was er steeds oogcontact.
De klim zelf was mooi gelijkmatig maar wel erg druk. We hadden
redelijk veel last van de voorbij en tegemoet scheurende motoren
en auto’s. Peter die als eerste boven was, kwam nog even afdalen
om te kijken waar de rest bleef, om ze daarna weer op achterstand
te zetten. Dit werd hem niet door iedereen in dank afgenomen, he
Thijs!
Boven genoten we van, zoals het hoort bij een fietstocht, van een
lekker bakkie met een appelpuntje.

Tijdens het napraten van deze eerste inspanning ontstond het
idee om richting huis terug te gaan maar daar eerst nog de Passo
Costalungo op te gaan. Deze begint in Vigo di Fassa vlak bij ons
hotel, is 9,7 km lang met een hoogte verschil van 430 meter met
een gemiddelde stijging van 4,4%.

Op het fietspad terug, door het dal liepen weer dove Italiaanse
wandelaars, maar dat kon onze pret niet drukken.

21

Deze klim had ook nog een ander verrassing voor ons in petto,
halverwege een steil stuk stond ineens een stoplicht, omdat ze
bezig waren om de weg te repareren na de winter. (Dit zouden we
op andere dagen nog wel vaker meemaken)
Na deze verplichte stop halverwege was het even lastig om weer
het juiste ritme van klimmen te pakken te krijgen, maar dat lukte
uiteindelijk iedereen weer.
Ook bij deze klim weer hetzelfde beeld met betrekking tot de
aankomst op de top.
Boven gekomen even tijd voor een foto en op naar huis.
Deze pas was wat rustiger qua verkeer en op de afdaling kwam de
teller regelmatig boven de 60 km. Voldaan streken we, na 71 km

22

met 1750 hoogtemeters, neer bij ons mooie hotel.
De vooraf verwachte regen in de loop van de middag was gelukkig
uit gebleven en we konden daarom op het terras genieten van een
heerlijk biertje cq Radler.
Na een heerlijke douche was het tijd om naar de echte mannen,
in de tour te kijken op tv. Na hun finish stond nog de WK finale op
het programma.
Enigszins teleurgesteld over de overwinning van Les Blues
schoven we aan in de eetzaal voor ons diner. Dit was heerlijk en
meer dan genoeg.
Bij een heerlijk bakje koffie nagenietend van een mooie vallende
avond werden de plannen, onder aanvoering van Rob K, voor de
volgende dag gesmeed.

23

24

Dolomieten-week juli 2018
Door Rob

Dag 2 (voor Marcel en mij: dag 3): lekker warm, ong. 22 graden.
Route: Pozza-Moena- Passo San Pellegrino- Falcade-Passo di
Valles- Predazzo-Moena-Pozza (foto kaartje).

Voor mij begon de dag met een tegenslag: een scheurtje in mijn
frame vlak bij de trapas; het lijkt een oude scheur (foto 1). Toch
maar gaan rijden en onderweg af en toe checken.
Eerst een lange afdaling naar Moena over een drukke weg, maar
gelukkig lag er een rustig fietspad naast. In Moena even de goede
route zoeken, met veel (vracht)auto’s en motoren om ons heen.
Da’s wat minder ! Eenmaal op de klim werd het gelukkig wat
rustiger, maar nooit stil. Ik had op het profiel al gezien dat het
een onregelmatige klim is; steeds wisselende percentages, dus
nergens echt ritme.

Eerste kilometers steil, 10 %, de benen doen pijn en ik heb moeite
te volgen. Daarna even rustiger, maar zodra iets van ritme ontstaat
weer 7%, en erna: BAMM: 11, gevolgd door 8%. Vervolgens
effe wat minder (5%), maar voor ik me hersteld voel: HUP: 10
%. De laatste wisselende kilometers (3-8%) kan ik doordouwen
met in het vooruitzicht een ontmoeting op de top met Patricio, de
eigenaar van het hotel waar ik 4 maanden geleden op wintersport
was geweest (foto 2). Hij ontvangt ons hartelijk met uitstekende
Cappucino/Americano en een heerlijke ‘Strudèl’. Het uitzicht vanaf
het terras is prachtig (foto 3).
De mannen wisselen hun klimervaringen uit, en Marcel lijkt een
topdag te hebben: ‘heerlijk geklommen’ zegt hij. Is het bluf of echt
zo ? Hans heeft onderweg hele stukken met één hand gefietst en
filmopnames gemaakt. Knap dat hij dat tegelijk kan ! Thijs had
het zwaar maar krijgt steeds meer vertrouwen in zijn nieuwe fiets
met tubeless banden. Gelukkig heeft grote Rob het ook erg zwaar
gehad. En Peter: natuurlijk hors categorie de beste klimmer, en
een dankbaar onderwerp voor veel (jaloerse ?) plagerijen.

25

Samen met hem onderzoek ik de scheur, en het lijkt onveranderd.
Toch weer twijfel: samen doorgaan of alleen teruggaan. Vanwege
de veiligheid gekozen voor de eerste optie, maar wel rustig dalen.
De afdaling richting Falcade blijkt heel uitdagend: eerst lange
rechte stukken waar je veel snelheid kan maken, gevolgd door
veel steile hairpins, die wel goed lopen. Jammer dat ik me moet
inhouden, het dalen ging gisteren net zo lekker. Vlak voor het dorp
slaan we rechtsaf: de Passo di Valles op. Het is een relatief korte
klim van bijna 8 km., maar met heel stevige stijgingspercentages.
Direct ruim 10, gevolgd door 8 à 9, en weer 10 %. In de zon is het
inmiddels heet geworden, maar het gaat bij mij verbazingwekkend
goed; wel zwaar maar ik heb ritme. Als grote Rob verkeerd schakelt
en zijn ketting eraf en vastloopt ben ik toch wel blij dat Hans en
ik even kunnen stoppen om hem te helpen. We vervolgen onze
zware weg en kunnen na ruim 4 kilometer even ademhalen (ruim
6%). De klim eindigt met 2 kilometer ruim 9 %. Ik heb eigenlijk
niet op de anderen gelet, zo was ik met mijzelf en de staat van
mijn fiets bezig. Uiteraard was Peter na een kilometer al in geen
velden of wegen meer te zien, had Marcel het wat zwaarder maar
nog steeds naar zijn zin, en worstelden Thijs, Hans en grote Rob
met de hitte. Toch waren de mannen allemaal erg tevreden met de
geleverde prestaties en met de mooie omgeving op deze zware
klim (foto 4).
Er volgde een lekker lopende lange afdaling van 13 km., langs
het meer van Paneveggio en Bellamonte naar Predazzo. De
laatste 15 km. terug naar Moena en Pozza liepen lichtjes omhoog,
afgewisseld door een paar gemeen steile (13%) pukkeltjes, over
een mooi aangelegd fietspad. Daardoor konden we de drukke
doorgaande weg gelukkig weer ontlopen. Want er is wel erg veel
verkeer in deze prachtige streek !

26

Dolomieten, Dinsdag 17 juli

Door Peter

Vandaag gaan we de paso Fedaia rijden, Rob Koks en Marcel
hebben deze rit de eerste dag al gedaan. Het is een mooie klim
die eindigt bij een stuwmeer. De route gaat naar Canazei, een
gezellig druk plaatsje met heel veel verkeer. Vandaaruit gaat het
dan door Alba en Penia naar de pas.
De klim is niet heel zwaar, gemiddeld percentage is 4.4% met een
maximaal stijgingspercentage van 10%. Na Penia is het steile stuk
tot aan het stuwmeer. Kortom, een eitje.

Heen gaat het over het fietspad naar Canazei, druk is het en dat
is zoals als gezegd Canazei ook. Maar na Canazei wordt het snel
rustiger. We blijven in het begin nog aardig bij elkaar. Althans in
mijn geheugen, maar dat laat me wel eens in de steek (de leeftijd).
Het steile stuk zal ik waarschijnlijk traditioneel wel weer alleen
hebben afgelegd. Wel jammer dat de rest niet ff dat stukje extra
inspanning willen leveren. Maar het is vakantie tenslotte. Boven
rijd ik door tot het eind van het stuwmeer en draai dan om. Hans,
Thijs, Rob, Marcel en Rob K staan bij het begin van het stuwmeer
geduldig te wachten. Ik heb een foto gemaakt en ben er daarbij in
geslaagd om de marmolada gletsjer er niet op te zetten.

27

Winkelpassage De Hoven, Martinus Nijhofflaan 38,
Brabantse Turfmarkt 80, Telefoon 015 2140205

28

Gelukkig heeft Thijs meer oog voor de omgeving en heeft hij de
gletsjer wel vastgelegd (hij is ook gek op de mooie bloemetjes in
de berm al geeft hij dat niet graag toe).
We fietsen door naar het eind van het meer en nemen daar koffie
met taart, opvallend veel keus is er daar. Dat is wel super, is de
klim meer dan waard.
Op de terugweg besluit ik om nog eens te zoeken naar een klein
weggetje dat op de kaart staat vlakbij Pozza. Het is ff zoeken maar
zowaar vind ik het nog ook, de klim loopt via het dorpje Mazzin
naar Catinaccio. Onderaan staat een soort waarschuwingsbordje.
De klim is niet lang -6km- maar gaat daarin wel 600 m omhoog,
gemiddeld 9.9%, maximaal 16%. Wel te doen lijkt me, bovendien
ben ik nieuwsgierig.
Het begin is steil en daarna vlakt hij af, dat klopt met het kaartje. ik
rijd door een dorpje vol fietsende kindertjes. De pantani’s van de
toekomst! Na het dorp wordt het weer steiler, dat klopt ook met het
kaartje. Alleen wisselen hier steil en heel erg steil elkaar af. Dat is
wel pittig, de laatste kilometer is onmeunig steil. Ik moet hier echt
uit het zadel om niet om te vallen en het is echt een heel stuk.
Maar ik overleef het. Bovenaan houdt het asfalt op en staat een
bordje met felicitaties, die Italianen zijn best ok eigenlijk.
Het lijkt een kermis daar bovenaan, restaurant, souvenirshop, een
hut waar je kan logeren. Parkeerplaats voor taxi’s die naar boven
rijden. Er is een heuse ligweide waar mensen heerlijk liggen te
zonnen. En er is een bron met heerlijk vers water, nee die Italianen
zijn best ok.
Afdalen is niet mijn ding en al helemaal niet als het onmeunig steil
is. Maar toch kom ik heelhuids beneden. Weer bij het hotel plof ik
neer op het terras waar de anderen al aan het (alcoholvrije!) bier
zijn gegaan (ja ja, verantwoord volkje die fietsers).
Het was een heel mooie dag, de dolomieten zijn echt prachtig om
door te fietsen.

29

30

Dag 4 “Koninginnenrit”!!

Door Thijs

Op woensdag 18 juli stond onze koninginnenrit gepland, de
Sellaronde. Oorspronkelijk zou de route gaan over ruim 115
kilometer maar na wijs beraad besloten wij, op Peter na, de route
in te korten tot 88 kilometer.

Na een uitstekend ontbijt vertrokken wij rond 9.30 uur vanuit ons
motel naar de 1e beklimming. De weg ernaar toe was een ramp.
Het was er verschrikkelijk druk. Auto’s, touringcars, vrachtverkeer
en motoren, heel veel motoren. Dat men niet gewend is aan die
vervelende racefietsers op de weg bleek al snel. Manoeuvrerend
door het verkeer, met soms gevaar op aanrijdingen en valpartijen,
kwamen wij in uiteengevallen groepjes aan bij de Passo Sella.
Hier dachten en hoopten wij van het drukke verkeer af te zijn maar
dat bleek valse hoop. Horden vakantie- en werkverkeer volgde
de zelfde route. Voor de beklimming bespraken wij het plan van
aanpak. Dat kwam er op neer dat Peter zijn eigen gang naar
boven ging, de rest volgde in zijn eigen tempo, en bovenop werd
er gewacht.

Op de beklimming werd er flink gewerkt aan de weg wat weer
resulteerde in verkeerslichten en drukte, vooral drukte.
Op 2 ½ kilometer onder de top was men bezig met asfalteren.
Daar reden wij dus met onze smalle en dunne fietsbandjes over
het nog verse asfalt. De snelheid, voor zover wij die hadden, werd
een stuk lager door het vertragende wegdek.

Uiteindelijk kwamen wij boven en konden genieten van het
schitterende uitzicht. De wind voorkwam dat wij lang bovenbleven
en nadat wij onze banden handen gereinigd van het aangeplakte
asfalt ging wij hard maar voorzichtig naar beneden. Ook hier was
het weer uitkijken geblazen. Plotseling afremmende voertuigen,
breeduit rijdende motoren en overstekende wandelaars zorgden
ervoor dat wij alert moesten blijven.

31

Na een korte afdaling volgde alweer rap de beklimming van de
Passo Gardena. Het wegdek was goed en de uitzichten nog beter.
Ondanks het feit dat de meesten van ons moesten afzien tijdens
de klim konden wij wel genieten van de vergezichten. Ook nu weer
hadden wij een kort “stopmomentje” op de top en konden vrijuit de
afdaling in. In het dal stopten wij wat langer om te genieten van de
koffie met een apfelstrudel. Helaas hield de eigenaresse niet zo
van gasten want wij werden bijna weggekeken.

Na deze stop besloot Peter solo de weg te vervolgen. Het ging hem
te langzaam en hij wilde wat extra klim- en kilometers maken. Met
5 man vervolgden wij onze weg, op naar de Passo Campologno.
Of het nu kwam omdat het warmer werd of omdat de koffie en het
puntje verkeerd viel weet ik niet maar het tempo ging er langzaam
uit, voor zover dat nog mogelijk was. Belangrijkste was echter dat
wij boven kwamen en weer lekker konden gaan afdalen.

Aan de voet van de laatste beklimming van de dag, de Passo
Pordoi, besloten wij nog aan de innerlijke mens te werken. Een
heerlijk bord minestronesoep (vers!!!) en een cola moesten ons de
energie geven die wij nodig hadden. De soep “viel” toch zwaarder
dan verwacht maar dat weerhield ons er niet van om de top te
bereiken.
Na een rappe afdaling ging wij full speed richting ons slaapverblijf.
De huisklim, die erg venijnig was, brak ons niet op. De beloning
stond immers boven te wachten in de vorm van een groot glas
(alcoholvrij) bier.

We hadden deze dag ruim 88 kilometer gereden met ruim 2600
hoogtemeters. Moe maar voldaan zochten wij een plek voor de tv
om onze oranjemannen in de Tour de France aan te moedigen.

32

Donderdag,  alweer  dag 5 van de  Dolomieten.

Door Rob

Na een goed ontbijt was de vraag “wat gaan we doen vandaag”?
Na een paar intensieve fietsdagen voelde bij de meeste mannen
de benen niet zo goed en sommige opperden dan ook een rustdag.
Na enig overleg werd  er besloten dat  Rob K. Thijs. Hans en Peter
vandaag de bergen eens  een keer lopend te lijf zouden gaan.
Ik  (Rob) en Marcel  voelde meer voor een niet zo lange fietstocht
ongeveer 45 km. De overige mannen   gingen voor een heerlijke
wandeling zeker geen verkeerde optie.  Ik ging met Marcel met
de auto naar Predazzo om daar de  Passo di Rollo te beklimmen
, ongeveer 20 km lang met een stijgingspercentage van ongeveer
gemiddeld 4 procent. Dit  was zeker heel goed te doen en bovendien
in een schitterende omgeving met  zeer mooie panorama's. 
Eenmaal boven gekomen hebben we een heerlijk bord patat  met
cola besteld .  Nadat we tijdje op het terras verbleven besloten we
de afdaling in te gaan, eenmaal beneden konden we de fietsen
weer inladen om naar Pozza (onze verblijfplaats) te rijden. De
andere mannen waren ook weer terug in het hotel en hadden,
zo begreep ik, een fijne dag gehad met  een heerlijk broodje en
wat mindere koffie.  Ook hadden ze voor de verkoeling  een tijdje
bij een rivier gezeten met de benen in het water . Eenmaal terug
in het hotel werd er  natuurlijk naar de Tour de France gekeken
. Het was de Etappe waarin Stefan Kruiswijk ten aanval ging (
Etappe Alpe d Huez ) ,dat was  genieten na deze mooie Etappe .
Zo liep dag 5 ook weer naar het eind. Na het eten nog  een lekkere
kop koffie en wat praten over de volgende dag, met hopelijk weer
betere benen.

33

34

Naar de passo Rolle (2x) Door Marcel

Op onze laatste dag in de Dolomieten gaan we naar de Passo
Rolle, 1985 m sul livello del mare. We rijden deze pas vanaf
Predazzo. Dan zijn het zo’n 950 hoogtemeters. Maar het voordeel
is dat de klim vrij lang is zo’n 20 km. De gemiddelde stijging is
daarom maar zo’n 5%. Dus niet echt mega steil.
De klim is grofweg te verdelen in 3 stukken. De eerste 6 km,
Predazzo – Bellamonte is ca. 6 tot 8 %. Daarna volgt een km of 8
vals plat langs het stuwmeer. Dan kom je bij een splitsing waar je
links naar de passo Valles kan. Deze we hebben we op dinsdag
afgedaald. Nu gaan we hier rechts naar de Rolle. De laatste 7 km
is weer meer klimmen, zo’n 7 %.
Ter voorbereiding hadden grote Rob en ik deze beklimming de
dag ervoor al verkend. De andere mannen deden die dag een
rustdag. Grote Rob en ik besloten wel een korte rit te maken.
We gooiden de fietsen bij mij achter in de auto en reden naar
Predazzo, een kleine 20 km zuidelijk van onze uitvalsbasis Pozza.
In een zijstraatje parkeerden we de auto gebruik makend van mijn
disco di parcheggio, goed voor 5 uur parkeren. In vijf uur moet het
wel lukken, dachten we.
Misschien had het te maken met de tijd van de dag, het was
nu al een uur of elf, maar wat ons in ieder geval opviel bij deze
verkenningsrit was dat er veel minder verkeer op deze weg was dan
bij de andere ritten. Dat in combinatie met de prachtige bergen en
natuur en het feit dat Rob en ik afgesproken hadden lekker rustig
naar boven te rijden, maakte van deze beklimming een pareltje.
Tijdens de klim stoppen we een paar keer voor een fotomomentje.
Het mooiste vond ik wel dat moment dat je ergens de bocht om
komt en een prachtig uitzicht hebt op de rotspieken bij de passo
de Rolle, omkaderd door het groene naaldhout waardoor de weg
zich heen slingert (zie foto 1).
Boven op de pas besluiten we in plaats van koffie met apfelstudel,
een grote cola met een patatje te nemen. Dat fietst er wel in,
zoals men pleegt te zeggen. Daarna terug naar Predazzo, een
fantastische afdaling, vooral ook omdat er niet zoveel verkeer is.

35

Op het brede wat steilere stuk voorbij Bellamonte tik ik de 65 km/h
aan. Gek zat maar niet de hoogste snelheid van de week.
Omdat grote Rob en ik dit zo’n mooie klim vonden fietsten we op
vrijdag de klim nog een keer maar dan met zijn alle en direct vanaf
het hotel. Er ligt zowaar een vrijliggend fietspad door het hele dal.
Via dit fietspad rijden we van Pozza naar Predazzo. Er zitten wel
een paar korte gemene bultjes in van 10 % of zelfs hoger. Maar netto
is het een afdaling naar Predazzo. Vanaf Predazzo begint de klim
naar Bellamonte. Peter heeft belooft ‘bij ons te blijven’. Uiteraard
is ons tempo te laag voor de Veenematic. Hij rijdt daarom steeds
een stuk vooruit en wacht ons dan op om wat foto’s en filmpjes te
maken. We weten nu dat het even zweten is naar Bellamonte en
dat daarna een stuk uitrusten op het vals plat volgt. De klim gaat
voorspoedig en we blijven bij elkaar zoals afgesproken. Het vals
plat eindigt bij Paneveggio, een naam die mij als oud brood in de
oren klinkt, en daar begint het laatste stuk van de klim. Hier lukt het
minder goed om de afspraak om bij elkaar te blijven vol te houden.
Terwijl wij zwoegen rijdt Peter, pompidom, al slalommend tussen
de strepen op de weg door. Gelukkig weten we dat hij het goed
bedoeld want ’s avond tijdens het eten zegt hij: ‘ik ben helemaal
geen goede klimmer, jullie zijn alleen veel slechter’.
In dit derde deel van de klim vallen we toch als groep uit elkaar
en we komen op de Rolle met een aantal minuten tijdverschil aan
(foto 2). Het weer is minder mooi dan gisteren en behoorlijk fris.
De laatste italiaanse koffiestop met echte italiaanse apfelstrudel.
We beginnen aan de mooie lange afdaling naar Predazzo.
Intussen verdwijnt langzaam de zon en wolken pakken zich samen.
Vanaf Predazzo moeten we vals-plat-met-hier-en-daar-nog-een-
gemeen-bultje naar Pozza. Droog houden we het niet. Onderweg
pakken we een bui mee. Een beetje nat komen we in Pozza aan.
Peter en ik hebben ergens een andere afslag genomen en wij
moeten nog dat laatste 300m 20% of zo klimmetje vanuit het dorp
naar het hotel doen.
Maar dan zit het fietsen erop. Dolomieten, arrivederci!

36

37

t

RTFC schenkt duofiets aan de

(artikel uit het AD 13-8-2018)

Bewoners van zorgboerderij Buitengewoon kunnen weer fietsen.
Fietsvereniging RTFC '73 schonk gisteren een duofiets, waardoor
zij samen met een vrijwilliger een rondje door de omgeving kunnen
fietsen.

,,Voordat er verwarring ontstaat: een duofiets is geen tandem!
Het is een fiets met twee stoeltjes naast elkaar", vertelt RTFC
'73- Voorzitter Thijs Strobos. ,,Op deze manier kan een demente
bewoner samen met een buddy (vrijwilliger, red.) gezellig een
rondje fietsen. Als je achter elkaar zit, dan kan je elkaar niet
aankijken en contact is juist zo belangrijk voor deze mensen. Op
deze manier kunnen ze toch met elkaar praten".

De band tussen de fietsvereniging en Buitengewoon is jaren
geleden ontstaan. Strobos lacht: ,,Dat begon al ver voor mijn tijd
hoor. Sommige fietsers van onze club werken als vrijwilliger bij
Buitengewoon om rondjes te fietsen met bewoners."

Verdubbeld

Tot nu toe is er één duofiets geschonken, maar hoogstwaarschijnlijk
wordt dat aantal minstens verdubbeld. ,,Dit jaar nemen wij deel
aan de Rabobank Clubkas Campagne 2018 van Rabobank Zuid-
Holland Midden, waarvoor wij geld inzamelen. Normaal gesproken
halen we daarmee geld op voor onze eigen fietsvereniging,
maar dit jaar is voor een stichting gekozen", legt hij uit.Geld voor
Buitengewoon wordt ingezameld via 'betaalde' stemmen van
Rabobankleden. Leden kunnen stemmen van dinsdag 2 tot vrijdag
9 oktober.

38

zorgboerderij

In totaal verdeeld Rabobank op deze manier 75.000 euro. ,,Hoe
meer mensen op 'Buitengewoon' stemmen, hoe meer geld er wordt
opgehaald. Van dat geld kunnen eventueel nieuwe duofietsen
aangeschaft worden", vertelt Strobos.

Samen genieten van de nieuwe duofiets. © RTFC Delft

39

Haamstede

Als gastrijder werd ook ik weer uitgenodigd door Herman om
naar Haamstede te komen om daar een fraaie fietstour te
gaan fietsen. Met Bert, Rob, Philip, Ruud, Wout erbij waren
we met 7 man.
We werden vorstelijk ontvangen door Herman met heerlijke
koffie en diverse lekkernijen en er stond een foto op tafel
van een aantal jaren geleden toen een grote groep TC Delft
clubleden en anderen erbij de Hejatours Classic gingen
fietsen, een jaarlijkse traditie!
Rond 10 uur gingen we op weg voor een mooie rit van 100 km
onder ideale weersconditie,.
Het was genieten van de fraaie uitzichten en het water om
ons heen. In een rustig tempo naar de Zeelandbrug , via het
altijd pittoreske Zierikzee. De Oosterschelde of Zeelandbrug
werd zonder probleem
snel genomen en toen
een bak koffie met taart
gegeten .Weer verder via
Kats langs het prachtige
Veerse Meer en nog
een lekker broodje kroket
gescoord voordat we
de Brouwersdam weer
over gingen. Hier werden
de krachten gebundeld
en werd er gelet op
elkaar en met een stevig
tegenwindje kop over
kop raffelden we de dam
met elkaar als peloton af.

40

Eindelijk de verlossende slagboom aan het einde voorbij liet
ik mij uitbollen en dacht zo nu weer op C tempo verder. De
groep splitste zich daarna ,maar ik ging met Herman en later
Rob en Ruud weer via het werkelijk prachtige duinfietspad
terug naar de camping. Wat een fijne rit weer en prima
gezelschap om me heen.! Daarna nog met z’n allen gegeten
,en dat was een mooie afsluiting.
Ook al stopt Herman dit jaar met zijn fraaie standplaats met
stacaravan daar op de Gingsterveld camping , toch maar elk
jaar een keer hier vanuit fietsen is mijn voorstel. De ruimte, de
frisse lucht en de rust is toch wel heerlijk om elke keer weer
mee te maken…als de wind zich maar rustig houdt!
Herman bedankt voor weer de goede zorg en begeleiding en
aan de anderen zou ik zeggen ,het was weer leuk om met
jullie te fietsen en met elkaar gezellig te babbelen over van
alles en nog wat onderweg en na afloop!
JAN VLIETSTRA

41

Activiteitenkalender 2018

6 januari 15:00 – 17:00 Nieuwjaarsreceptie

26 februari 20:00 Algemene ledenvergadering

4 maart 9:00 Ontbijt + openingsrit

maart en okt. Alle zondagen starten om 9.00 uur in het
clubhuis aan de Mekelweg

april t/m sept. Alle zondagen starten om 8.30 uur in het
clubhuis aan de Mekelweg

28 oktober Afsluiting seizoen, gezamenlijke rit
wielrenners

42

43

Glas voor alle doeleinden

Glashandel Zantman inspireert u graag!

Glashandel Zantman is al tachtig jaar een vakman op het gebied van glas. Of het nu gaat om 24-uurs glasservice 44
enkele beglazing, dubbele beglazing of prachtig glas-in-lood, Zantman heeft het. Of u nu Uitgebreid assortiment glassoorten
particulier of ondernemer bent maakt voor ons niet uit. Kom vooral eens bij ons langs en laat Specialist in glastoepassingen
u informeren over de oneindige mogelijkheden met glas! Atelier voor glas in lood sinds 1934

Diverse soorten glas
Bij Glashandel Zantman kunt u terecht voor een uitgebreid assortiment aan glas: HR(++)
glas, enkel glas, dubbelglas, veiligheidsglas, hardglas, gelaagd glas, draadglas, gekleurd glas,
spiegelglas, figuurglas en glas in lood. Alle enkele beglazingsoorten zijn bij ons op voorraad
verkrijgbaar.

Glasproducten
Naast alle standaard glasproducten zijn wij ook gespecialiseerd in hardglazen deuren en
(douche) wanden, glazen achterwanden in keukens, (design) spiegels, glazen balustrades en
traptreden en nog veel meer!

Bel of mail ons voor meer informatie:

015 2624 777 | [email protected] | www.zantmanglas.nl