ต้นฉบับบทสวดมนต์รัตนสูตร (สมบูรณ์)

บทเจรญิ พระพทุ ธมนต

เพื่อความเปนสิรมิ งคล

สํานักงานพระพทุ ธศาสนาแหงชาติ
จดั พมิ พ

บทเจรญิ พระพุทธมนต

เพอ่ื ความเปนสิริมงคล
สํานักงานพระพุทธศาสนาแหงชาติ
จัดพมิ พ

พิมพท ่ี โรงพิมพสํานักงานพระพทุ ธศาสนาแหง ชาติ
๓๑๔-๓๑๖ ถนนบาํ รงุ เมือง เขตปอมปราบศตั รพู า ย กทม. ๑๐๑๐๐
โทร. ๐ ๒๒๒๓ ๓๓๕๑, ๐ ๒๒๒๓ ๕๕๔๘ โทรสาร ๐ ๒๖๒๑ ๒๙๑๐
นายอินทพร จน่ั เอย่ี ม ผตู รวจราชการสํานักงานพระพทุ ธศาสนาแหง ชาติ
รกั ษาการแทนผจู ดั การโรงพมิ พสํานกั งานพระพทุ ธศาสนาแหงชาติ
ผูพ ิมพ/โฆษณา







2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

รตนสูตร

15

รตนสูตร

ยานีธะ ภูตานิ สะมาคะตานิ
ภมุ มานิ วา ยานิวะ อันตะลิกเข
สพั เพ วะ ภูตา สมุ ะนา ภะวันตุ
อะโถปิ สกั กจั จะ สณุ ันตุ ภาสิตัง
ตสั มา หิ ภูตา นิสาเมถะ สพั เพ
เมตตัง กะโรถะ มานุสิยา ปะชายะ
ทวิ า จะ รัตโต จะ หะรันติ เย พะลงิ
ตัสมา หิ เน รักขะถะ อปั ปะมัตตา ฯ

ยังกิญจิ วิตตัง อิธะ วา หุรงั วา
สคั เคสุ วา ยงั ระตะนัง ปะณีตัง
นะ โน สะมงั อัตถิ ตะถาคะเตนะ
อิทมั ปิ พุทเธ ระตะนัง ปะณีตงั
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ ฯ

16

ขะยัง วริ าคัง อะมะตงั ปะณตี ัง
ยะทชั ฌะคา สกั ยะมุนี สะมาหิโต
นะ เตนะ ธัมเมนะ สะมัตถิ กิญจิ
อทิ มั ปิ ธัมเม ระตะนงั ปะณีตงั
เอเตนะ สจั เจนะ สุวัตถิ โหตุ ฯ

ยมั พทุ ธะเสฏโฐ ปะริวัณณะยี สุจิง
สะมาธิมานันตะริกัญญะมาหุ
สะมาธินา เตนะ สะโม นะ วิชชะติ
อทิ ัมปิ ธัมเม ระตะนัง ปะณีตัง
เอเตนะ สัจเจนะ สุวตั ถิ โหตุ ฯ

เย ปุคคะลา อัฏฐะ สะตงั ปะสฏั ฐา
จัตตาริ เอตานิ ยุคานิ โหนติ
เต ทักขิเณยยา สุคะตัสสะ สาวะกา
เอเตสุ ทนิ นานิ มะหัปผะลานิ
อทิ มั ปิ สงั เฆ ระตะนัง ปะณีตงั
เอเตนะ สจั เจนะ สวุ ตั ถิ โหตุ ฯ

เย สุปปะยุตตา มะนะสา ทัฬเหนะ
นิกกามิโน โคตะมะสาสะนัมหิ
เต ปัตตปิ ัตตา อะมะตงั วิคัยหะ
ลัทธา มธุ า นิพพุติง ภุญชะมานา
อิทมั ปิ สงั เฆ ระตะนัง ปะณีตัง
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ ฯ

ยะถนิ ทะขโี ล ปะฐะวิง สโิ ต สยิ า
จะตุพภิ วาเตภิ อะสัมปะกัมปิโย
ตะถปู ะมัง สัปปุริสงั วะทามิ
โย อะริยะสัจจานิ อะเวจจะ ปสั สะติ

17

อิทัมปิ สังเฆ ระตะนงั ปะณตี งั
เอเตนะ สจั เจนะ สุวัตถิ โหตุ ฯ

เย อะรยิ ะสจั จานิ วิภาวะยันติ
คมั ภรี ะปัญเญนะ สุเทสิตานิ
กิญจาปิ เต โหนติ ภุสปั ปะมัตตา
นะ เต ภะวัง อฏั ฐะมะมาทยิ ันติ
อิทัมปิ สงั เฆ ระตะนัง ปะณีตัง
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ ฯ

สะหาวัสสะ ทสั สะนะสัมปะทายะ
ตยัสสุ ธมั มา ชะหิตา ภะวันติ
สักกายะทฏิ ฐิ วิจิกจิ ฉิตัญจะ
สีลพั พะตงั วาปิ ยะทัตถิ กญิ จิ
จะตูหะปาเยหิ จะ วิปปะมุตโต
ฉะ จาภฐิ านานิ อะภัพโพ กาตุง
อทิ มั ปิ สงั เฆ ระตะนัง ปะณีตงั
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ ฯ

กิญจาปิ โส กัมมงั กะโรติ ปาปะกัง
กาเยนะ วาจายุทะ เจตะสา วา
อะภัพโพ โส ตสั สะ ปะฏจิ ฉะทายะ
อะภัพพะตา ทฏิ ฐะปะทัสสะ วุตตา
อิทมั ปิ สงั เฆ ระตะนัง ปะณีตงั
เอเตนะ สจั เจนะ สุวัตถิ โหตุ ฯ

วะนัปปะคมุ เพ ยะถา ผสุ สติ ัคเค
คิมหานะมาเส ปะฐะมัสมงิ คมิ เห
ตะถปู ะมงั ธมั มะวะรัง อะเทสะยิ
นิพพานะคามิง ปะระมัง หิตายะ

18

อทิ ัมปิ พทุ เธ ระตะนงั ปะณีตัง
เอเตนะ สจั เจนะ สุวตั ถิ โหตุ ฯ

วะโร วะรัญญู วะระโท วะราหะโร
อะนุตตะโร ธัมมะวะรัง อะเทสะยิ
อทิ ัมปิ พุทเธ ระตะนัง ปะณีตงั
เอเตนะ สัจเจนะ สวุ ตั ถิ โหตุ ฯ

ขีณัง ปุราณัง นะวัง นัตถิ สมั ภะวัง
วิรัตตะจติ ตายะติเก ภะวัสมิง
เต ขีณะพชี า อะวริ ุฬหฉิ ันทา
นิพพันติ ธีรา ยะถายัมปะทโี ป
อทิ ัมปิ สังเฆ ระตะนัง ปะณีตงั
เอเตนะ สัจเจนะ สุวตั ถิ โหตุ ฯ

ยานีธะ ภูตานิ สะมาคะตานิ
ภมุ มานิ วา ยานิวะ อันตะลิกเข
ตะถาคะตงั เทวะมะนสุ สะปูชิตัง
พุทธัง นะมัสสามะ สุวัตถิ โหตุ ฯ

ยานีธะ ภูตานิ สะมาคะตานิ
ภมุ มานิ วา ยานิวะ อันตะลกิ เข
ตะถาคะตงั เทวะมะนสุ สะปูชิตงั
ธมั มัง นะมัสสามะ สวุ ตั ถิ โหตุ ฯ

ยานีธะ ภูตานิ สะมาคะตานิ
ภุมมานิ วา ยานิวะ อันตะลกิ เข
ตะถาคะตงั เทวะมะนุสสะปูชิตัง
สังฆัง นะมสั สามะ สวุ ัตถิ โหตุ ฯ

19

คำแปล
หมู่ภูตผีปีศาจประจาถิ่นทงั้ หลาย ที่ประชมุ กันอยใู่ นเมอื งน้ีก็
ดี ท่ีประชุมกันอยู่ในอากาศก็ดี ขอหมู่ภูตผีปีศาจท้ังปวงน้ัน จงเป็นผู้มี
ใจดี และจงฟงั ธรรมของพระตถาคตเจ้าที่เรากล่าวแลว้ นี้ โดยเคารพเถิด
เพราะเหตุนี้ท่ีท่านท้ังหลาย เป็นผู้มีใจดีอย่างน้ีนั้นแล ท่านภูตผีปีศาจ
ท้ังหลาย จงต้ังใจฟัง แล้วกระทาไมตรีจิตในชุมชนหมู่มนุษย์ ขอท่าน
ท้ังหลายจงเป็นผู้ไม่ประมาท รักษาหมู่มนุษย์ผู้ซ่ึงสังเวยท่านด้วยพลี
กรรมทงั้ กลางวันและกลางคืน ตลอดกาลทกุ เมอื่ เถดิ ฯ
ทรัพย์อันทาให้ยินดีและปลมื้ ใจ อย่างใดอย่างหนึ่ง ในโลกน้ี
หรือโลกอ่ืน หรือว่ารัตนะอันประณีตในสวรรค์ ทรัพย์หรือรัตนะนั้นๆ
ที่จะวิเศษเสมอด้วยพระตถาคตเจ้าน้ันไม่มีเลย คุณวิเศษแม้อันน้ี เป็น
รัตนะอนั ประณีตในพระพทุ ธเจ้า ด้วยการกลา่ วคาสัตย์จริงน้ี
ขอความสวสั ดีจงมฯี
พระศรศี ากยมุนเี จา้ ผูม้ ีพระทัยดารงตัง้ ม่นั ไดบ้ รรลุถงึ ความ
สิน้ ไปแหง่ กิเลสและความส้นิ ไปแหง่ ราคะ อันเป็นอมตธรรมอันประณีต
แล้ว สง่ิ วิเศษใด ๆ จะเสมอดว้ ยพระธรรมนั้น ย่อมไมม่ คี ณุ วิเศษแม้อันน้ี
เป็นรัตนะอนั ประณตี ในพระธรรม ด้วยการกลา่ วคาสัตยจ์ รงิ น้ี ขอความ
สวัสดจี งมฯี
พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด ทรงสรรเสริญสมาธิวา่ เป็นธรรม
อันสะอาด และบัณฑติ ทัง้ หลายกล่าววา่ สมาธิเป็นครธุ รรมอนั ใหผ้ ลโดย
ลาดบั สม่าเสมอ คณุ ธรรมอ่นื ๆ ทีจ่ ะเสมอด้วยสมาธิท่ีพระพุทธเจ้าทรง
สรรเสริญแล้วน้ัน ย่อมไม่มี คุณวิเศษแม้อันน้ี เป็นรัตนะอันประณีตใน
พระธรรม ดว้ ยการกลา่ วคาสัตย์จริงน้ี ขอความสวัสดจี งมีฯ
พระอริยบุคคล ๘ จาพวก ๔ คู่ ที่สัตบุรุษสรรเสริญแล้วน้ัน
เป็นสาวกของพระสุคตเจ้า เป็นผู้ควรรับทานที่หมู่ชนนามาถวาย ทาน
ท้ังหลายท่ีถวายในพระอริยบุคคล ๘ จาพวก ๔ คู่ เหล่าน้ันย่อมมีผล

20

มาก คณุ วิเศษแม้อย่างน้ี เป็นรตั นะอันประณตี ในพระอริยสงฆ์ ดว้ ยการ
กล่าวคาสตั ย์จริงน้ี ขอความสวัสดจี งมฯี

พระอริยบุคคลทั้งหลายในศาสนาของพระสมณโคดมเจ้า
เป็นผู้ประกอบด้วยความเพียรดีแล้ว มีใจมั่นคง มีความใคร่ออกไปแลว้
พระอริยบุคคลท้ังหลายเหล่าน้ัน เป็นผู้ถึงอรหัตผลท่ีควรถึง ได้หย่ังจิต
เช้าสู่นิพพาน แล้วได้ความดับกิเลสโดยง่ายแบบกินเปล่า แล้วจึงเสวย
ผลท่ีได้น้ันอยู่ตลอดกาล คุณวิเศษแม้อย่างน้ี เป็นรัตนะอันประณีตใน
พระธรรม ด้วยการกลา่ วคาสตั ย์จริงนี้ ขอความสวัสดจี งมีฯ

เสาเขื่อนท่ีฝังลงดินแล้วย่อมไม่หว่ันไหวสั่นสะเทือนด้วยลม
พายจุ าก ๔ ทิศ ฉันใด เราตถาคต ย่อมเรียนบคุ คลผู้มีปญั ญาอนั หยั่งลง
เห็นอรยิ สจั ท้งั หลายวา่ เปน็ สัตบรุ ษุ ผ้ไู มห่ ว่นั ไหวด้วยโลกธรรม
มีอุปมาแม้ฉนั น้นั คุณวิเศษแมอ้ ยา่ งนี้ เป็นรัตนะอนั ประณีตในพระสงฆ์
ด้วยการกลา่ วคาสัตย์จริงน้ี ขอความสวัสดจี งมฯี

พ ร ะ โ ส ด า บั น ผู้ ก ร ะ ท า ใ ห้ แ จ้ ง ซึ่ ง อ ริ ย สั จ ทั้ ง ห ล า ย ท่ี
พระตถาคตเจ้าผู้มีพระปัญญาอันลึกซ่ึงทรงแสดงไว้ดีแล้ว แต่พระ
โสดาบันนั้นก็ยังเปน็ ผู้ประมาทอยู่ ถึงกระนั้น ท่านย่อมไม่ก่อกรรมเปน็
เหตุใหถ้ ือเอาการเกิดในภพชาตทิ ี่ ๘ อกี อยา่ งแน่นอน คณุ วิเศษแม้อยา่ ง
นี้ เปน็ รัตนะอันประณีตในพระอริยสงฆ์ ด้วยการกลา่ วคาสตั ย์จริงนี้ ขอ
ความสวัสดจี งมฯี

พระโสดาบัน ละสังโยชน์ ๓ คือ สักกายทิฎฐิ วิจิกิจฉา
สีลัพพัตตปราสาท ได้แล้ว พร้อมด้วยความถึงพร้อมแห่งการเห็นด้วย
ปัญญานั้นเทียว อน่ึง พระโสดาบันเป็นผู้พ้นจากอบายภูมิท้ัง ๔ แล้ว
เปน็ ผู้ไมอ่ าจเพื่อจะกระทาอถิฐานะ คือเหตแุ หง่ ความฉิบหายอันย่ิงใหญ่
ท้ัง ๖ ได้แก่ อนันตริยกรรม ๕ และการไปเข้ารีตศาสนาอ่ืนได้อีกต่อไป
คุณวิเศษแม้อย่างน้ี เป็นรัตนะอันประณีตในพระอริยสงฆ์ ด้วยการ
กล่าวคาสตั ย์จริงนี้ ขอความสวัสดจี งมฯี

21

พระโสดาบันนั้นยังกระทาบาปกรรมเล็กน้อย ด้วยกายหรือ
วาจาใจบ้าง แม้เพราะเหตุคือ การทาบาปกรรมแม้เล็กน้อยน้ี ก็ไม่ควร
เพื่อจะปกปิดบาปกรรมอันน้ัน เพราะพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสไว้
แล้วว่า พระโสดาบันเป็นผู้เห็นทางพระนิพพานแล้ว จึงไม่ควรเพ่ือจะ
ปกปิดบาปกรรมอันเล็กน้อยน้ัน คุณวิเศษแม้อย่างนี้ เป็นรัตนะอัน
ประณีตในพระอรยิ สงฆ์ ด้วยการกลา่ วคาสัตยจ์ รงิ นี้ ขอความสวัสดจี งมีฯ

พุม่ ไม้ในป่า ออกยอดบานในระยะตน้ เดือนที่อากาศเร่ิมร้อน
แห่งฤดูร้อนฉันใด พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงแสดงพระธรรมอัน
ประเสริฐ เป็นทางให้ถึงพระนิพพาน เพื่อประโยชน์อย่างย่ิงแก่หมู่สัตว์
ท้ังหลาย มีอุปมาฉันนั้น คุณวิเศษแม้อย่างน้ี เป็นรัตนะอันประณีตใน
พระพุทธเจ้า ดว้ ยการกล่าวคาสัตย์จริงนี้ ขอความสวสั ดจี งมีฯ

พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐ ทรงรู้ธรรมอันประเสริฐ ทรงให้
ธรรมอันประเสริฐ เป็นผู้นามาซึ่งธรรมอันประเสริฐ เป็นผู้ยอดเย่ียมหา
ผู้อ่ืนในโลกเทียบไม่ได้ ได้ทรงแสดงซึ่งพระธรรมอันประเสริฐแล้ว คุณ
วิเศษแม้อย่างน้ี เป็นรัตนะอันประณีตในพระพุทธเจ้า ด้วยการกล่าวคา
สตั ยจ์ รงิ นี้ ขอความสวสั ดจี งมฯี

กรรมเก่าของพระอริยบุคคลทั้งหลายส้ินแล้ว กรรมอันแต่ง
ให้เกิดใหม่ย่อมไม่มี มีจิตอันหน่ายในภพต่อไปแล้ว พระอริยบุคคล
เหล่านั้น ส้ินพืชคือตัณหาคือเหตุให้เกิดแล้ว ไม่มีความพอใจในภพงอก
ข้ึนมาอีกแล้ว เป็นผู้มีปัญญา ย่อมดับกิเลสไม่มีเช้ือเหลือเหมือนสว่าง
อันดับไปแล้วฉะน้ัน คุณวิเศษแม้อย่างนี้ เป็นรัตนะอันประณีตในพระ
อรยิ สงฆ์ ด้วยการกลา่ วคาสตั ย์จรงิ นี้ ขอความสวัสดีจงมฯี

หมู่ภูตผีปีศาจประจาถ่ินท้ังหลาย ท่ีประชุมกันอยู่ในท่ีนี้ก็ดี
ท่ีประชุมกันอยู่ในอากาศก็ดี เราทั้งหลายจงพากันนอบน้อม
พระพุทธเจ้า ผู้เสด็จมาแล้วอย่างน้ัน ซึ่งเป็นผู้ท่ีเทวดาและมนุษย์บูชา
แล้ว ขอความสวสั ดีจงมีฯ

22

หมู่ภูตผีปีศาจประจาถิ่นท้ังหลาย ที่ประชุมกันอยู่ในที่นี้ก็ดี
ที่ประชุมกันอยู่ในอากาศก็ดี เราทั้งหลายจงพากันนอบน้อมพระธรรม
ซ่งึ เปน็ ธรรมทีเ่ ทวดาและมนุษย์บูชาแลว้ ขอความสวสั ดจี งมฯี

หมู่ภูตผีปีศาจประจาถิ่นทั้งหลาย ที่ประชุมกันอยู่ในที่น้ีก็ดี
ที่ประชุมกันอยู่ในอากาศก็ดี เราทั้งหลาย จงพากันนอบน้อมพระอริย
สงฆ์ผู้มาแล้วอย่างนั้น ซึ่งเป็นธรรมท่ีเทวดาและมนุษย์บูชาแล้ว
ขอความสวัสดีจงมีฯ

23

24

25

ขันธปรติ ร

26

27

วฏั ฏกปรติ ร

28

29

บทอติ ปิ โิ ส

30

31

อาฏานาฏยิ ปรติ ร

32

33

วิปัสสี
สขิ ี
เวสสภู
กกสุ ันธะ

โกนาคมนะ
กสั สปะ

องั คีรส

34

35

36

37

38

39

40

สขุ าภยิ าจนคาถา

41

42

เทวตาอยุ โยชนคาถา

43

44