1 การสร้างเว็บไซต์แบบ 3 ภาษาเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ เกาะพยาม จังหวัดระนอง โดยใช้กระบวนการวิศวกรสังคม Creating a trilingual website to promote ecotourism Koh Phayam, Ranong Province using social engineering processes อภิสรา ธนาพงษ์ภิชาติ1 พงศกร ศยามล2 1 วิทยาลัยนานาชาติการท่องเที่ยว E-mail : [email protected], เบอร์โทรศัพท์: 099-4262896, 2 คณะวิทยาการจัดการ E-mail : [email protected], เบอร์โทรศัพท์ : 086-9007987 บทคัดย่อ บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อสร้างเว็บไซต์แบบ 3 ภาษาและส่งเสริมการ ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์เกาะพยาม จังหวัดระนอง 2) พัฒนาคุณภาพเนื้อหา และสื่อของเว็บไซต์ให้มี คุณภาพเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้เข้าชมเว็บไซต์ประชาสัมพันธ์ การท่องเที่ยวแบบ 3 ภาษา (ไทย อังกฤษ จีน) เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ เกาะพยาม จังหวัดระนองซึ่งเป็นการวิจัยเป็นแบบการวิจัยและพัฒนา (Research and Development) กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ตัวแทนชุมชน 5 คน บุคคลทั่วไป 50 คน และผู้เชี่ยวชาญจำนวน 3 คน เครื่องมือ ที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์สัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) และ แบบสอบถามความพึงพอใจ โดยใช้ กระบวนการวิศวกรสังคม วิเคราะห์ข้อมูลแบบพรรณาวิเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า 1) ได้เว็บไซต์ประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวของตำบลเกาะพยาม อำเภอระนอง จังหวัดระนอง kohpayamdotcom.wordpress.com ที่มีคุณภาพ อยู่ในระดับดี 2) เว็บไซต์ประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวของตำบลเกาะพยาม อำเภอระนอง จังหวัดระนอง มี คุณภาพด้านเนื้อหา อยู่ในระดับดี และคุณภาพด้านสื่อ อยู่ในระดับดี 3) ผลสำรวจความพึงพอใจของผู้เข้าใช้เว็บไซต์ อยู่ในระดับดี คำสำคัญ: เกาะพยาม เว็บไซต์3 ภาษา
2 Abstract The research subject it 1) to create a 3-language website to promote ecotourism on Koh Phayam, Ranong Province; 2) To study the satisfaction of visitors to a 3-language website for promoting eco-tourism in Koh Phayam, Ranong Province. Ranong, which is a research and development (Research and Development), The research scope is as follows. the researcher divided the sample into 3 groups as follows: 5 community representatives, 50 general public and 3 experts. The researcher presented the results of the data analysis into 4 parts by collecting data using an indepth interview form ( In-depth Interview) results of research can be described as developed website have passed the quality assessment by experts and the sample population in the media, the quality is at a very good. Keywords: Koh Phayam Website 3 languages
3 บรรณานุกรม กิตติศักดิ์ แก้วนิลประเสริฐ. (2563). เว็บไซต์การท่องเที่ยวชุมชน กรณีศึกษาอำเภอย่านตาขาว จังหวัดตรัง. ตรัง: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตตรัง. เกาะพยาม จังหวัดระนอง. (2564). บริบทของเกาะพยาม ตำบลเกาะพยาม อำเภอระนอง จังหวัดระนอง. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก http://www.payamisland.com/index_t.php. สืบค้น วันที่ 18 มกราคม 2565. เข็มเพชร จันเป็ง. (2561). การพัฒนาเว็บแอปพลิเคชันสำหรับข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยววัดที่จังหวัดอุดรธานี ตามแนวทางการพัฒนาเว็บที่ทุกคนเข้าถึงได้สำหรับประเทศไทย สองศูนย์หนึ่งศูนย์. นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. งานพัฒนาองค์ความรู้สำหรับ SME (Knowledge Center). (2561). เทคโนโลยีอินเทอร์เน็ต. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก https://www.sme.go.th/th/cms-detail.php?modulekey=118&id=1269. สืบค้นวันที่ 18 มกราคม 2565. เจนจิรา หวังหลี และคณะ. (2563). การพัฒนาเว็บไซต์ส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ จังหวัดตรัง. วารสารเกษตรศาสตร์และเทคโนโลยี, 1(1), 84-93. ญาณกร เขตศิริสุข. (2564). การพัฒนาเว็บไซต์ประชาสัมพันธ์ประเพณีท้องถิ่นจังหวัดร้อยเอ็ด. วารสาร บัณฑิตแสงโคมคำ, 6(1), 16-28. ฐิตาภรณ์ วรรณทิม และสุพรรณี เดชารัมย์. (2563). การพัฒนาเว็บไซต์ประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยว โดย ชุมชน บ้านป่าโมง ตำบลภูเงิน อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัย อุบลราชธานี. ณิชนันทน์ จงใจสิทธิ์. (2560). การออกแบบและพัฒนาเว็บไซต์ประชาสัมพันธ์หมู่บ้านวัฒนธรรมไทดำ บ้านนา ป่าหนาด ตำบลเขาแก้ว อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย. วารสารมนุษยศาสตร์และส ั ง ค ม ศ า ส ต ร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 36(3), 33-47. ธีรวุธ พุ่มเอี่ยม. (2562). การพัฒนาเว็บไซต์ทำเสนอวัดประดู่ลาย จ.กำแพงเพชร ด้วยภาพ 3 มิติ. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สทวท.), 6(1), 95-103. นงคราญ คำวิชัย. (2560). ระบบทำร่องในการทำเทคโนโลยีสารสนเทศและสื่อสังคมออนไลน์มาใช้ในการจัด การและส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงเกษตร. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้. นภสัวรรณ อินนา และคณะ. (2562). เว็บไซต์ สถานที่ท่องเที่ยวในจังหวัดน่าน. กรุงเทพฯ: วิทยาลัย เทคโนโลยีอรรถวิทย์พณิชยการ. บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น. พิชญลักษณ์ พิชญกุล และสุขุม พันธุ์ณรงค์. (2563). การสร้างเว็บไซต์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวและ อนุรักษ์เหมี้ยง ของหมู่บ้านแม่กำปอง. วารสาร BU Academic Review, 19(2), 57-72.
4 เพ็ญนภา จุมพลพงษ์ และคณะ. (2560). การพัฒนาเว็บไซต์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของ จังหวัดลพบุรี. การประชุมวิชาการระดับชาติราชภัฏเพชรบุรีวิจัยศิลปวัฒนธรรม ครั้งที่ 4. มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. มณีรัตน์ สุขเกษม. (2559). แนวทางการพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงเกษตร ตำบลดงขี้เหล็ก อำเภอเมือง จังหวัดปราจีนบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น, 10(4), 97-112. มัทรี ยูมิน. (2557). โครงงาน การศึกษาข้อมูลเพื่อจัดทำเส้นทางท่องเที่ยว อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัด นครราชสีมา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสยาม. มินทร์ตรา ฉัตรแก้ว และคณะ. (2564). การพัฒนาเว็บไซต์ประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม กรณีศึกษาวัดของอำเภอเมือง จังหวัดลำพูน. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราช ภัฏศรีสะเกษ, 1(1), 39-47. มีชัย ทัพธานี. (2563). อธิบายขั้นตอนการสร้างเว็บไซต์. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก https://sites.google.com /site/kuchaipw/khan-txn-kar-srang-web. สืบค้นวันที่ 18 มกราคม 2565. ยุทธ ไกยวรรณ์ และกมลพรรณ ไกยวรรณ์. (2562). ระเบียบวิธีวิจัยทางด้านการโรงแรมและการ ท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย รุจิรา จูเจริญ. (2559). การผลิตเว็บไซต์เพื่อประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ จังหวัดลำปาง. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. เลิศพร ภาระสกุล. (2559). อิทธิพลของแรงจูงใจปัจจัยหลักที่มีต่อแรงจูงใจปัจจัยดึงของนักท่องเที่ยวชาวจีนที่ เดินทางมาท่องเที่ยวประเทศไทย. วารสารสุทธิปริทัศน์, 30(96), 75-92. สำนักงานจังหวัดระนอง. (2560). การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ เกาะพยาม จังหวัดระนอง. ระนอง: สำนักงาน จังหวัดระนอง. สำนักงานพัฒนาการท่องเที่ยว. (2564). ความหมายของการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สำนักงานพัฒนาการ ท่องเที่ยว. สุมนา บุษบก และคณะ. (2563). การพัฒนาเว็บไซต์และสื่อมัลติมีเดียเพื่อเผยแพร่ข้อมูลแหล่งท่องเที่ยวโดย ชุมชน อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราช มงคลสุวรรณภูมิ. องค์การบริหารส่วนจังหวัดระนอง. (2563). การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์. ระนอง: องค์การบริหารส่วน จังหวัดระนอง. อภิชัจ พุกสวัสดิ์. (2556). การประชาสัมพันธ์เพื่อการสร้างภาพลักษณ์. กรุงเทพฯ : ศูนย์หนังสือ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย. อินทิรา โมราสวัสดิ์ และวัชรีญา บุญเจียม. (2562). เว็บไซต์ประชาสัมพันธ์บ้านใหม่โฮมสเตย์ ตำบลสตึก อำเภอสตึก จังหวัดบุรีรัมย์. บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
5 Ceballos-Lascurain, H., (1991). Tourism, eco-tourism and protected areas. In Kusler, (ed.) Ecotourism and Resource Conservation. Vol. 1. Eco-tourism and resource conservation project. Boo, Elizabeth. (1991). Ecotourism : The Potentials and Pitfalls. Washington D.C. : World Wildlife Fund-US. UNWTO. (1997). Tourism 2020 Vision. Madrid: UNWTO Wilcox and Cameron. (2014). Public relations: Strategies and tactics. (7th ed.). Boston: Allyn & Bacon.
6 ภาคผนวก ภาพที่ 1 การลงพื้นที่สัมภาษณ์ข้อมูลเชิงลึก
7 ภาพที่ 2 หน้าเว็บไซต์ที่ได้รับการพัฒนา https://kohpayamdotcom.wordpress.com