การอ่าน

5eVQFd Le5eV` eèL
มสาํ คญั ต่อการ
ตของมนุษย์ การอ่าน
ยนแปลงของโลก

5eV` èeLV`( Up5Z(

านคาํ หรือขอ้ ความอยา่ งเสียงธรรมดาหรืออยา่ งภา
บงั คบั ใดๆ เหมือนการอา่ นบทรอ้ ยกรอง มี ๒ ประเ

` 5o] hU; 5eV` èeL

นตอ้ งออกเสยี งให้ถูกอักขระ เป็ นการเก็บความแ
ที่ผูเ้ ขียนนําเสนอ ซ

ตอ้ ง อยา่ งถูกตอ้ งและค

N-<<Ud] e| 8Ad rL5eV` eèLJ whHh

น้อื หาของบทที่อ่าน : ผูอ้ ่านควรทาํ ความเขา้ ใจบท
สยี งได้ถกู ต้อง
งกายและจติ ใจ : สุขภาพดี มีสมาธิ ประสาทตาวอ่
การใช้กิรยิ าอาการใหถ้ ูกวิธี : สบตาผูฟ้ ังเป็ นระยะ
สทิ ธภิ าพ : อตั ราในการเปล่งเสียงไมค่ วรเร็วหรือช
มาะสมกบั สถานท่ีและจาํ นวนผูฟ้ ัง

5eV` eèLV`( U5V` ;

V(` U5V` ; ^ Vj` 8e| NVcQLdK+ThZKgh` eèL −
าษาพดู
านองเสนาะ
ผนตามฉนั ทลกั ษณ์ และมีท่วงทาํ นองท่ีแตกต่างกนั

ZdI ýkNVc] ; 8+

ZdI ýNkVc] ; 86+` ; 5eV` eèLMJ V(` U5V

ระหนกั ในคุณค่าของภาษาไทยและซาบซงึ้ ในความ
นการแตง่ คาํ ประพนั ธ์
รถ่ายทอดคณุ ธรรม คตธิ รรม และขอ้ คดิ ทเ่ี ปน็ ประ
จิตสํานึกทางวัฒนธรรมของคนในชาติ ในฐานะราก

5eV` eèLV(` U5V` ;

5eV` eèLMJ V`( U5V` ; Th^ Xd55eVHd; L

าดจากคําตน้ วรรคไปยงั ทา้ ยวรรค และเคลอ่ื นสาย
ล่วงหนา้ ทาํ ใหก้ ารอา่ นออกเสียงต่อเน่ืองกนั ไปโดย
ใหด้ ังพอประมาน เนน้ เสียง ระดับเสยี งสูง-ตาํ่
ถูกตอ้ งตามอักขระ เข้าใจเนอื้ หาของบทร้อยกรองท
หวะและวรรคตอน
เ้ หมาะสมกบั เนอ้ื หา

5eV` èeLMJ V(` U5V` ;

V(` U5V` ; Th6dLxI ` LH;dLxh

ป็ นรอ้ ยแกว้ ธรรมดาใหถ้ ูกตอ้ งชดั เจนตามอกั ขรวธิ ี
อกเสียงใหต้ รงตามเสียงวรรณยุกต์
จงั หวะวรรคตอน หากแบ่งวรรคตอนผิด ความหมา
สมั ผสั คลอ้ งจองกนั เพ่อื ความไพเราะ
ท่วงทาํ นองและลีลาของบทรอ้ ยกรองแต่ละชนิด ตา
างกนั
ใหเ้ หมาะสมกบั เน้ ือหา

q8X; ] ]whSkeQ

q8X; ] ]hwkSeQ q8X; ] ]whkSeQTh^ Xd5rL5eV` èe

ตามจงั หวะของแต่ละวรรค และออกเสียงสูงตาํ่ ตาม

๒ จงั หวะ แบ่งจงั หวะเป็ น ๒/๓

และบาทท่ี ๓ มี ๑ จงั หวะ เป็ นจงั หวะ ๒ คาํ ถา้ มีค

มี ๑ จงั หวะ เป็ นจงั หวะ ๒ คาํ
มี ๒ จงั หวะ แบ่งจงั หวะเป็ น ๒/๒

q8X; ] ]whkSeQ

q8X; ] ]whkSeQ q8X; ] ]whSk eQTh^ X5drL5eV` èe

ชค้ าํ เสียงจตั วาตอ้ งเอ้ ือนเสียงใหส้ ูงเป็ นพิเศษ
าทท่ี ๒ ใหเ้ สียงตาํ่ กวา่ ปกติ
นับพยางคห์ นา้ เป็ นอีกคาํ หน่ึงเชน่ น้ ี ตอ้ งอา่ นรวบเ
ว

=dLJ +

ตอ้ งไพเราะ จาํ เป็ นตอ้ งรูล้ กั ษณะบงั คบั ทวั่ ไปของฉ
นทม์ ีลกั ษณะบงั คบั พิเศษแตกต่างจากบทรอ้ ยกรอง

8 |e8 Vk  คาํ ลหุ ใชส้ ญั
ลกั ษณะอยา่
ะ) คือ พยางคท์ ่ีมีลกั ษณะ
งน้ ี ๑. ประสมสระเ
ในแม่ ก กา และคําทมี่ ตี วั ตวั สะกด เช
คุย เล่น
เอา เชน่ ดาํ ใกล้ ไห เตา ๒. คาํ บ บ่

5eV` èeL=LdJ +

5eV` èeL=dLJ +Th^ X5d5eVH;dLhx

าแต่ละวรรคตามชนิดของฉนั ท์
ห้ถูกตอ้ งตามลักษณะบงั คบั ครุ ลหุ ของฉนั ท์แตล่ ะ
รคท่ีใชค้ าํ เสียงจัตวาตอ้ งเอ้ือนเสยี งสงู เปน็ พเิ ศษ เพ
งจตั วาตรงคาํ ทา้ ยบาทแรก

5 eQU+

อบรรยายความ นิยมใชค้ าํ ธรรมดา ทาํ ใหผ้ ูอ้ า่ นเขา้
คาํ ในวรรคและบงั คบั สมั ผสั ไมบ่ งั คบั วรรณยุกตเ์ อ
เราะ จาํ เป็ นตอ้ งรูจ้ กั ลกั ษณะบงั คบั ของกาพยแ์ ต่ละ

ลกั การดงั น้ ี
ตามฉนั ทลกั ษณข์ องกาพยแ์ ต่ละประเภท
านองของกาพยแ์ ต่ละประเภท
มาะสมกบั เน้ ือความ เชน่ เน้ ือความบรรยาย ใชน้ ้ําเ

VeèU

นธท์ ี่เป็ นลายลกั ษณอ์ กั ษรที่เกา่ แกท่ ี่สุดของไทย ป
ยั สุโขทยั สนั นิษฐานวา่ เกิดข้ นึ เพราะความเจา้ บทเ
าหนดจาํ นวนวรรคหรือจาํ นวนบาทในแต่ละบท กาํ
คและสมั ผสั เท่าน้ัน ดงั น้ันในบทหน่ึงจะมีกว่ี รรคหร
ด้ ซึ่งปกติ มกั นิยมแต่งต้งั แต่ ๕ วรรคข้ ึนไป

NVcoSJ 6` ; VeèU

UpM;è` ` 5oNL/ Ä >LgH 8j`

ายท่ีไม่มีบงั คบั คําเอกคาํ โท แต่บงั คบั สมั ผสั ใหค้ ํ
๑ ๒ หรือ ๓ ของวรรคต่อไป
ร่ายท่ีจบลงดว้ ยโคลงสองสุภาพ นิยมแต่งกนั มาก
ายที่ใชค้ าํ ในแต่ละวรรคมากกวา่ ๕ คาํ อาจจะใชค้ าํ
ะคลา้ ยรอ้ ยแกว้ ท่ีมีสมั ผสั ระหวา่ งวรรค
ยที่จบดว้ ยบาทที่ ๓ และ ๔ ของโคลงด้นั ววิ ธิ มาลี

VeèUJ LwhgUTpI ;è

พ มกั ใชร้ ่ายเป็ นบทนําเร่ือง
ยยาว ร่ายถือกนั วา่ มีความศกั ด์ิสิทธ์ิ
ป็ นบทไหวค้ รู หรือบชู าเทวดา หรือ
กบั ศาสนา เชน่ กาพยม์ หาชาติ
ภาษิตพระร่วง

ภาพ

5eVr>(^ `( ; ] THk

ะยืมหนังสือ หอ้ งสมุดทั่วไปจะอนญุ าตใหส้ มาชิกแ
อในหอ้ งสมุดได้
มดุ เปน็ แหลง่ รวบรวมขอ้ มลู มากมาย มเี จา้ หนา้ ท
องการ คน้ ขอ้ มลู จากเอกสารทางประวตั ิศาสตร์
นา เชน่ หอสมุดแหง่ ชาติ มกั มีบริการถ่าย สาํ เนาเ
รอนิกส์
ม โดยทัว่ ไปหอ้ งสมุดมักมกี จิ กรรมเกี่ยวกับหนงั สือ
หนังสือท่ีไดร้ บั รางวลั

SeQQ<L+

ชก้ วโี วหารนําใหผ้ ูอ้ า่ นเขา้ ใจภาพพจน์มีหลายวธิ ี เ

e) หมายถึง การเปรียบเทียบของสองสิ่งที่มีความค
คาํ วา่ เหมือน ดงั่ ดุจ ราวคลา้ ย
Metaphor) ภาพพจน์ที่นําเอาส่ิงต่างกนั ๒ส่ิงหรือม
กนั โดยตรงไมต่ อ้ งมีคาํ เช่ือมโยง

SeQQ<L+

cation) บุคลาธิษฐาน หรือบุคคลสมมุติ ภาพพจน
อสตั วใ์ หม้ สี ติปัญญา อารมณ์ หรือกิริยาอาการเย
yperbole) ภาพพจน์ท่ีกล่าวเกินจริงหรือผิดจากคว
น้ําหนักยง่ิ ข้ ึนเพ่ือใหเ้ กิดความรูส้ ึกเพ่ิมข้ นึ แต่อยา่
ไมใ่ ชเ่ รื่องที่กุข้ ึนหลอกลวง
ย์ หรือ ปฏพิ จน์ (Paradox)คือการใชโ้ วหารบอกคว

SeQQ<L+

) ภาพพจน์ท่ีใชส้ ่ิงมชี ีวติ หรือไมม่ ชี ีวติ มาเปรียบเทีย
) ภาพพจน์ท่ีใชค้ าํ หรือวลีบ่งบอกลกั ษณห์ รือคุณส
ท่ีมีลกั ษณะเด่น
oche ) คือการนําส่วนนอ้ ยหรือส่วนยอ่ ยที่เหน็ เด่น
คือประเทศไทย เพชรบุรีเมืองคนดุ
poeia) ภาพพจน์ท่ีใชเ้ สียงธรรมชาติต่างๆ มาแสด
รใชเ้ ร่ืองราวสอนใจ

5eVoXj` 5` eèL^ L;d] j`

งวารสาร 5eVoXj` 5` èeL^ L;d] `j

หนังสือและส่ือสิ่งพิมพ์ ไดแ้ ก่
หนังสือพิมพร์ ายวนั นิตยสาร
ท้งั น้ ีในการเลือกอา่ นหนังสือ
เขียนแต่ละประเภท ผูอ้ า่ นตอ้
องคป์ ระกอบต่างๆของงานเขี

NVcqU>L+

5eVoXj` 5` eèL^ Ld; ] j` pXc] jw` ` ogXv5J

สือประเภทต่าง ๆ ท่ีดีมีคุณคา่
มลู ทต่ี รงตามความตอ้ งการและความสนใจของผอู้
หมาะสมกบั เวลาท่ีมอี ยู่ เชน่ ถา้ ผูอ้ ่านมีเวลานอ้ ยอ
มากกเ็ ลือกอา่ นนวนิยาย
สาระและมีประโยชน์ในการเสริมความรูเ้ พ่มิ พนู ปั