e book(2)

เรื่อง...อนิเมะคืออะไร
จดั ทำโดย

นำวสำวณฐั ณิชำ คำเมืองชื่น
ช้นั มธั ยมศึกษำปี ท่ี 6/1 เลขที่ 29
โรงเรียนรำชประชำนุเครำะห์15
(เวยี งเก่ำแสนภูมิวิทยำประสำท)

อนิเมะ คืออะไร

อนิเมะ (ญ่ีป่ นุ : アニメ; โรมำจิ: anime) หมำยถึง ส่ือเน้ือหำภำพเคล่ือนไหวที่วำดดว้ ยมือ
หรือใชค้ อมพวิ เตอร์กรำฟิ กจำกประเทศญี่ป่ ุน. คำวำ่ อนิเมะ เป็นคำภำษำญี่ป่ นุ (アニメ) ที่
ดดั แปลงมำจำกคำภำษำองั กฤษวำ่ แอนิเมชนั (animation) ซ่ึงมำจำก ภำษำฝร่ังเศส อำนีเม่
(animé) แปลวำ่ เคลื่อนไหว หรือภำพเคล่ือนไหว แตไ่ ดก้ ลำยควำมหมำยจนเป็ นคำเฉพำะของ
ภำษำญี่ป่ นุ ท่ีใชส้ ื่อถึงส่ือภำพยนตร์กำร์ตูน (animated media) ทกุ รูปแบบ. ภำยนอกประเทศ
ญี่ป่ นุ อนิเมะหมำยถึงภำพยนตร์กำร์ตูนสัญชำติญี่ป่ ุน หรือภำพยนตร์กำร์ตนู ท่ีมีลกั ษณะของ
เอกลกั ษณ์ทำงศิลปะเหมือนกบั ภำพยนตร์กำร์ตนู ที่ผลิตในญ่ีป่ นุ . อนิเมะส่วนใหญจ่ ะวำดข้ึนดว้ ย
มือ แตป่ ัจจุบนั มีกำรนำคอมพิวเตอร์มำช่วยสร้ำงอนิเมะอยำ่ งแพร่หลำย. ส่วนใหญแ่ ลว้ อนิเมะ
เป็นส่ือที่สร้ำงข้ึนเพ่ือใหค้ วำมบนั เทิงเหมือนภำพยนตร์ โดยมีเน้ือเร่ืองที่ดดั แปลงมำจำก
วรรณกรรมประเภทตำ่ ง ๆ ท้งั ที่เป็นนวนิยำย หรือจำกส่ือหนงั สือกำร์ตูนมงั งะ ซ่ึงทำใหอ้ นิเมะมี
เน้ือเรื่องท่ีหลำกหลำยและครอบคลุมแนววรรณกรรมเกือบทุกประเภท รวมไปถึงประเภทส่ือ
ลำมก. อนิเมะมกั ถกู สร้ำงข้ึนเป็นตอน ๆ เพอ่ื ฉำยทำงโทรทศั น์เป็นรำยสัปดำห์ ส่วนหน่ึงถกู สร้ำง
เป็นภำพยนตร์กำร์ตูนเรื่องยำวเพื่อฉำยในโรงภำพยนตร์ และอีกส่วนหน่ึงถกู สร้ำงเป็นตอน ๆ
เพอ่ื ขำยตรงในรูปแบบดีวีดี วซี ีดี หรือวดี ิโอ ซ่ึงเป็นกำรทำตอนเฉพำะท่ีไม่ไดอ้ อกอำกำศ
เรียกวำ่ โอวีเอ (Original Video Animation) และปัจจุบนั กม็ ีเน้ือหำที่เผยแพร่โดยตรงผำ่ น
อินเทอร์เน็ต เรียกวำ่ ONA (Original Net Animation) ดว้ ย. นอกจำกน้ียงั มีอนิเมะท่ีถูกนำไป
ดดั แปลงเป็นละครโทรทศั น์อีกดว้ ย. ปัจจุบนั มีจำนวนอนิเมะท่ีถูกสร้ำงในประเทศญี่ป่ นุ รำว 500
เรื่องต่อปี .

ประวตั ิควำมเป็นมำ

ประเทศญ่ีป่ นุ เริ่มผลิตภำพยนตร์แอนิเมชนั ในเชิงพำณิชยต์ ้งั แต่ปี ค.ศ. 1917 แต่ภำพลกั ษณ์
ในฐำนะสื่อสำหรับเด็กของภำพยนตร์กำร์ตนู ทำใหก้ ำรเผยแพร่ยงั มีอยอู่ ยำ่ งจำกดั และ
แผน่ ดินไหวใหญใ่ นท่ีรำบคนั โตเมื่อ ปี 1923 ทำใหส้ ตูดิโอและงำนในยคุ แรกเริ่มถูกทำลำยไป
เป็นจำนวนมำก. กำร์ตูนอนิเมะเรื่องยำวเรื่องแรก คือ โมโมทำโร่ อุมิโนะชินเปอิ (桃太郎

海の神兵) หรือ โมโมทาโร่ ทหารเทพแห่งท้องทะเล ซ่ึงถูกสร้ำงข้ึนโดยรำชนำวีของ
จกั รวรรด์ิญี่ป่ ุน ในปี ค.ศ. 1944 เพ่อื ใชใ้ นกำรโฆษณำชวนเชื่อในระหวำ่ งสงครำม. พอถึงยคุ หลงั
สงครำมควำมนิยมในภำพยนตร์แอนิเมชนั กไ็ ดร้ ับกำรฟ้ื นฟเู ป็นลำดบั . จนกระทงั่ ในทศวรรศที่
1960 นกั สร้ำงแอนิเมชนั อยำ่ ง เทะซิกะ โอซำมุ ไดบ้ ุกเบิกเทคนิคในกำรสร้ำงภำพยนตร์กำร์ตูน
ในญ่ีป่ นุ โดยกำรศึกษำเลียนแบบเทคนิคของนกั ทำแอนิเมชนั ของดิสนียแ์ ละคิดหำทำงลดควำม
ยงุ่ ยำกและค่ำใชจ้ ่ำยลง. ผลงำนของโอซำมไุ ดร้ ับควำมนิยมแพร่หลำยไปนอกประเทศญี่ป่ ุน และ
ไดร้ ับฉำยท้งั ในอเมริกำและประเทศในยโุ รปหลำยเรื่อง. พอถึงปลำยปี 1970 ภำพยนตร์กำร์ตูน
ญี่ป่ นุ ไดพ้ ฒั นำลกั ษณะเฉพำะตวั ข้ึนจนสำมำรถแบง่ แยกออกจำกภำพยนตร์กำร์ตนู ของ
สหรัฐอเมริกำไดอ้ ยำ่ งชดั เจน. ในทศวรรษที่ 1980 อนิเมะไดร้ ับควำมนิยมกวำ้ งขวำงในญี่ป่ นุ ทำ
ใหธ้ ุรกิจกำรสร้ำงอนิเมะเจริญเติบโตอยำ่ งรวดเร็ว และในทศวรรษท่ี 1990 และ 2000 ชื่อเสียงขอ
งอนิเมะไดแ้ พร่ขยำยไปยงั นอกประเทศญ่ีป่ ุน พร้อม ๆ กบั กำรขยำยตวั ของตลำดอนิเมะนอก
ประเทศสำหรับคนที่ช่ืนชอบ.

คำศพั ท์

"อนิเมะ" (アニメ) เป็ นคำยอ่ ของ アニメーション ซ่ึงเป็นคำท่ียมื มำจำก
ภำษำองั กฤษ (สงั เกตไดว้ ำ่ เขียนเป็นคะตะคะนะ) "แอนิเมชนั " (animation) ซ่ึงหมำยควำมถึง
ภำพยนตร์กำร์ตูน คำท้งั สองคำน้ีสำมำรถใชแ้ ทนกนั ไดใ้ นภำษำญ่ีป่ นุ อยำ่ งไรกด็ ีรูปยอ่ เป็นท่ี
นิยมใชม้ ำกกวำ่ คำวำ่ "อนิเมะ" มีขอบเขตกวำ้ งครอบคลุมภำพยนตร์กำร์ตูนท้งั หมด ไม่จำกดั อยู่
ท่ีแนวหรือรูปแบบของภำพยนตร์กำร์ตูนใด ๆ

"เจแปนิเมชนั " (Japanimation) ซ่ึงเกิดจำกกำรผสมคำวำ่ "เจแปน" (Japan) กบั
"แอนิเมชนั " เป็นคำอีกคำท่ีมีควำมหมำยเหมือน "อนิเมะ" คำน้ีนิยมใชก้ นั มำกในทศวรรษที่
1970 และ 1980 แตม่ ีคนใชน้ อ้ ยลงต้งั แต่ปี 1990 และหมดควำมนิยมลงก่อนกลำงทศวรรษท่ี
1990 ในปัจจุบนั คำน้ีถกู ใชอ้ ยแู่ ค่ในประเทศญ่ีป่ ุนเพือ่ แบง่ แยกระหวำ่ งภำพยนตร์กำร์ตูนทว่ั ๆ
ไป (ซ่ึงคนญี่ป่ ุนเรียกรวม ๆ วำ่ "อนิเมะ") และภำพยนตร์กำร์ตูนท่ีผลิตภำยในประเทศ

แนว

สาหรับบทความหลกั ในหมวดหม่นู ี้ ดูที่ แนวการ์ตูน

อนิเมะมีอยหู่ ลำยแนวเช่นเดียวกบั ภำพยนตร์ ยกตวั อยำ่ งเช่น แอก็ ชนั , ผจญภยั , ตลก,
โศกนำฏกรรม, แฟนตำซี, สยองขวญั , ฮำเร็ม, โรแมนติก,ทำอำหำร, นิยำยวทิ ยำศำสตร์ เป็นตน้

อนิเมะส่วนใหญจ่ ะมีเน้ือหำจำกแนวอนิเมะมำกกวำ่ หน่ึงแนว และอำจมีสำรตั ถะมำกกวำ่
หน่ึงสำรัตถะ ทำใหก้ ำรจดั แบง่ อนิเมะเป็นไปไดย้ ำก เป็นเร่ืองปกติท่ีอนิเมะแนวแอก็ ชนั ส่วน
ใหญจ่ ะสอดแทรกดว้ ยเน้ือหำแนวตลก และอำจมีกำรวิพำกษว์ จิ ำรณ์สังคมปนอยดู่ ว้ ย ในทำนอง
เดียวกนั อนิเมะแนวรักโรแมนติกหลำยเรื่องกม็ ีฉำกตอ่ สู้ท่ีดุเดือดไมแ่ พอ้ นิเมะแนวแอก็ ชนั เลย

แนวที่สำมำรถพบไดแ้ ค่ในอนิเมะและมงั งะไดแ้ ก่ (สำหรับแนวอ่ืน ๆ ดูรำยชื่อแนว
ภำพยนตร์)

• บิโชโจะ: (ภำษำญ่ีป่ ุนหมำยควำมวำ่ "เดก็ สำวหนำ้ ตำดี") อนิเมะท่ีมีตวั ละครหลกั
เป็นเด็กสำวหนำ้ ตำสวยงำม เช่น เมจิกไนทเ์ รยเ์ อิร์ท

• บิโชเนน็ : (ภำษำญ่ีป่ ุนหมำยควำมวำ่ "เดก็ หนุ่มหนำ้ ตำดี") อนิเมะท่ีมีตวั ละครหลกั
เป็นเด็กหนุ่มหนำ้ ตำหลอ่ เหลำและทำ่ ทำงสงำ่ งำม เช่น ฟูชิกิยกู ิ

• เอดชิ: มีรำกมำจำกตวั อกั ษร "H" ในภำษำญ่ีป่ นุ หมำยวำ่ "ทะล่ึง" อนิเมะในแนวน้ี
จะมีมขุ ตลกทะล่ึงแบบผใู้ หญ่ และมีภำพวำบหวำมแตไ่ มเ่ ขำ้ ขำ่ ยอนำจำรเป็นจุด
ขำย ตวั อยำ่ งเช่น คำโนคอ่ น จ้ิงจอกสำวสุดจี๊ด

• เฮ็นไต: (ภำษำญ่ีป่ นุ หมำยควำมวำ่ "ไม่ปกติ ในแง่จิตใจ" หรือ "วิตถำร") เป็นคำท่ี
ใชน้ อกประเทศญี่ป่ ุนสำหรับเรียกอนิเมะที่จดั ไดว้ ำ่ เป็นสื่อลำมกอนำจำร ใน
ประเทศญี่ป่ นุ เรียกอนิเมะประเภทน้ีวำ่ 18禁アニメ (อ่ำนวำ่ "จูฮำจิคินอ
นิเมะ"; อนิเมะสำหรับผใู้ หญ่อำยมุ ำกกวำ่ 18 ปี ) หรือ エロアニメ (อำ่ น
วำ่ "เอะโระอนิเมะ"; มำจำก "erotic anime" แปลวำ่ "อนิเมะท่ีกระตนุ้ ควำมรู้สึก
ทำงเพศ) ตวั อยำ่ งเช่น ลำบลเู กิร์ล)

• อนิเมะสำหรับเด็ก: มีกลุม่ เป้ำหมำยเป็นเดก็ ปฐมวยั ตวั อยำ่ งเช่น โดรำเอมอน

• โชเน็น: อนิเมะท่ีมีกลุม้ เป้ำหมำยเป็นเด็กผชู้ ำย เช่น ดรำกอ้ นบอล, นำรูโตะนินจำ
จอมคำถำ

• โชโจะ: อนิเมะท่ีมีกล่มุ เป้ำหมำยเป็นเดก็ ผหู้ ญิง เช่น เซเลอร์มูน
• เซเน็น: อนิเมะที่มีกลมุ่ เป้ำหมำยเป็นวยั รุ่นชำยตอนปลำยถึงผชู้ ำยอำยปุ ระมำณ 20

ปี เช่น โอ!้ มำยกอ็ ดเดส
• โจะเซ: (ภำษำญี่ป่ นุ หมำยถึง "ผหู้ ญิงอำยนุ อ้ ย") อนิเมะที่มีกลมุ่ เป้ำหมำยเป็นผหู้ ญิง

อำยปุ ระมำณ 20 ปี ตวั อยำ่ งเช่น นำนะ
• มำโฮะโชโจ: แนวยอ่ ยหน่ึงของอนิเมะแนวโชโจะ มีตวั ละครหลกั เป็นเดก็ ผหู้ ญิงท่ี

มีพลงั วเิ ศษอยำ่ งไดอยำ่ งหน่ึง เช่น กำร์ดแคปเตอร์ซำกรุ ะ
• มำโฮะโชเน็น: เหมือนแนวสำวนอ้ ยเวทมนตร์ แต่ตวั เอกเป็นผชู้ ำย เช่น ดี.เอน็ .แอง

เจิล
• โชโจะไอ/ยรุ ิ: อนิเมะเนน้ ควำมรักร่วมเพศระหวำ่ งผหู้ ญิง เช่น สตรอเบอรีพำนิก
• โชเน็นไอ/ยะโอะอิ: อนิเมะเนน้ ควำมรักร่วมเพศระหวำ่ งผชู้ ำย เช่น เลิฟเลส



กำรออกเสียงอะนิเมะ

กำรออกเสียงอะนิเมะภำษำญี่ป่ นุ ท่ีถูกตอ้ งคือ a-ni-me ท่ีมีเสียงเหมือน ศิลปะ (แมว้ ำ่ จะส้ันกวำ่
เลก็ นอ้ ย) พรรณี ออกเสียงเหมือน พรรณี ใน นิค และ ฉัน ถูกพูดเหมือน ฉัน ในที่ ได้พบ

อะนิเมะกล่ำววำ่ โดยภำษำองั กฤษพ้ืนเมือง แตจ่ ะแตกตำ่ งกนั เล็กนอ้ ยกบั เสียง
เหมือน มด , พรรณี ออกเสียงเหมือน พรรณี ใน Nick (เช่นเดียวกบั ญ่ีป่ ุน) และกบั ฉัน ถูกกลำ่ ว
เช่นเดือน พฤษภาคม

ในขณะที่แฟน ๆ ชำวอะนิเมะชำวตะวนั ตกส่วนใหญ่ทรำบถึงกำรออกเสียงที่ไมถ่ กู ตอ้ งของพวก
เขำส่วนใหญ่เลือกที่จะยดึ มน่ั ในเรื่องน้ีเพรำะพูดไดง้ ่ำยกวำ่ และเป็นเพรำะกำรออกเสียงที่ใช้
โดยทว่ั ไป (นอกประเทศญี่ป่ ุน) คลำ้ ยกบั วำ่ ทุกคนรู้จกั วิธีที่ถกู ตอ้ งในกำรพูด ปารีส (เงียบ) แต่
เลือกที่จะยดึ ติดกบั กำรออกเสียงภำษำองั กฤษแบบด้งั เดิม (strong s )

หนังสือการ์ตูนหรือมงั งะ

มังงะ (ญี่ป่ นุ : 漫画; โรมำจิ: manga) เป็นคำภำษำญี่ป่ นุ สำหรับเรียกกำร์ตนู ช่อง สำหรับ
ภำยนอกประเทศญ่ีป่ นุ คำน้ีถกู ใชเ้ รียกกำร์ตูนช่องท่ีมำจำกญ่ีป่ นุ มงั งะพฒั นำมำจำกอคุ ิโยเอะ
และจิตรกรรมตะวนั ตก และเริ่มคงรูปแบบท่ีเป็นอยใู่ นปัจจุบนั ต้งั แตห่ ลงั สงครำมโลกคร้ังที่สอง

มงั งะที่ไดร้ ับควำมนิยมสูงมกั ถูกนำไปสร้ำงเป็นอนิเมะ ละครโทรทศั น์ เน้ือหำของมงั งะ
เหลำ่ น้นั มกั ถกู ดดั แปลงเพือใหเ้ หมำะสมต่อกำรแพร่ภำพทำงโทรทศั น์และเพ่อื ใหถ้ ูกรสนิยมของ
ผชู้ มทวั่ ไปมำกข้ึน

ประวตั ิความเป็ นมาของมงั งะ

คำวำ่ มังงะ แปลตรงตวั วำ่ "ภำพตำมอำรมณ์" ถูกใชอ้ ยำ่ งกวำ้ งขวำงเป็นคร้ังแรกหลงั จำก
จิตรกรอุคิโยเอะช่ือโฮคุไซตีพิมพห์ นงั สือชื่อโฮคุไซมงั งะในคริสตศ์ ตวรรษท่ี 19 อยำ่ งไรกด็ ีนกั
ประวตั ิศำสตร์บำงกลมุ่ เห็นวำ่ มงั งะอำจมีประวตั ิยำวนำนกวำ่ น้นั โดยมีหลกั ฐำนคือภำพจิ
กะ (แปลตรงตวั วำ่ "ภำพตลก") ซ่ึงเป็นท่ีนิยมในศตวรรษที่ 12 มีลกั ษณะหลำยประกำรคลำ้ ยคลึง
กบั มงั งะในปัจจุบนั อำทิ กำรเนน้ เน้ือเร่ือง และกำรใชเ้ สน้ ท่ีเรียบงำ่ ยแต่สละสลวย เป็นตน้

มงั งะพฒั นำมำจำกกำรผสมผสำนศิลปะกำรวำดภำพแบบอุคิโยเอะกบั จิตรกรรมตะวนั ตก
ควำมพยำยำมของญี่ป่ ุนที่จะพฒั นำตวั เองใหท้ นั กบั มหำอำนำจตะวนั ตกในช่วงปลำยศตวรรษท่ี
19 ผลกั ดนั ใหญ้ ่ีป่ ุนนำเขำ้ วฒั นธรรมตะวนั ตกหลำยๆ รูปแบบ รวมท้งั กำรจำ้ งศิลปิ นตะวนั ตกมำ
สอนศิลปิ นญี่ป่ นุ เก่ียวกบั องคป์ ระกอบพ้ืนฐำนทำงศิลปะ เช่น เส้น รูปทรง และสี ซ่ึงกำรวำด
ภำพแบบอุคิโยเอะไมใ่ หค้ วำมสำคญั เน่ืองจำกคิดวำ่ ควำมรู้สึกโดยรวมของภำพสำคญั กวำ่
อยำ่ งไรกด็ ี มงั งะท่ีเป็นที่รู้จกั กนั ในปัจจุบนั เร่ิมก่อตวั เป็นรูปเป็นร่ำงในช่วงหลงั สงครำมโลกคร้ัง
ที่สองหลงั จำกท่ีรัฐบำลญ่ีป่ นุ ถูกสหรัฐอเมริกำบงั คบั ใหเ้ ปิ ดเสรีภำพแก่ส่ือมวลชน

ในศตวรรษท่ี 21 คำวำ่ มงั งะเปล่ียนควำมหมำยเดิมมำหมำยถึงหนงั สือกำร์ตูน อยำ่ งไรกด็ ี
คนญ่ีป่ ุนมกั ใชค้ ำน้ีเรียกหนงั สือกำร์ตนู สำหรับเด็ก ส่วนหนงั สือกำร์ตูนทว่ั ไปใชค้ ำวำ่ コミ
ックス (คอมิกส์) ซ่ึงเป็นคำทบั ศพั ทข์ อง comics ในภำษำองั กฤษ ในประเทศท่ีพดู
ภำษำองั กฤษ มงั งะ (manga) ถูกใชเ้ รียกหนงั สือกำร์ตูนจำกประเทศญี่ป่ นุ ส่วนในประเทศไทย
กำรใชค้ ำวำ่ มงั งะยงั ไมเ่ ป็นท่ีแพร่หลำยนกั

มงั งะมีควำมสำคญั วฒั นธรรมญ่ีป่ นุ และไดร้ ับกำรยอมรับจำกคนญ่ีป่ นุ วำ่ เป็นวจิ ิตรศิลป์ และ
วรรณกรรมรูปแบบหน่ึง มงั งะในปัจจุบนั ถกู วิพำกษว์ จิ ำรณ์จำกกลมุ่ อนุรักษนิยมท้งั ในญี่ป่ นุ และ

ตำ่ งประเทศอยำ่ งกวำ้ งขวำงวำ่ มีควำมรุนแรงและเน้ือหำทำงเพศปะปนอยมู่ ำก อยำ่ งไรก็ดี

ประเทศญ่ีป่ ุนก็ยงั ไม่มีกฎหมำยจดั ระเบียบมงั งะ เวน้ แตก่ ฎหมำยคลมุ เครือฉบบั หน่ึงท่ีกล่ำว
ทำนองวำ่ "หำ้ มผใู้ ดจดั จำหน่ำยสื่อที่ขดั ต่อควำมดีงำมของสังคมจนเกินไป" เท่ำน้นั นกั วำด
กำร์ตูนในญ่ีป่ นุ จีงมีเสรีภำพที่จะเขียนมงั งะที่มีเน้ือหำทกุ แนวสำหรับผอู้ ำ่ นทกุ กล่มุ

คำวำ่ "มงั งะ"ถกู ใชอ้ ยำ่ งกวำ้ งขวำงเป็นคร้ังแรกหลงั จำกจิตรกรอคุ ิโยเอะชื่อโฮคุไซตีพมิ พ์
หนงั สือช่ือโฮคุไซมงั งะในคริสตศ์ ตวรรษท่ี 19

ลกั ษณะเฉพำะของมงั งะ

รูปในมงั งะส่วนใหญจ่ ะเนน้ เสน้ มำกกวำ่ รูปทรงและกำรใหแ้ สงเงำ กำรจดั ช่องภำพจะไม่ตำยตวั
เหมือนกำร์ตูนสี่ช่องหรือกำร์ตูนช่องในหนงั สือพมิ พ์ กำรอ่ำนมงั งะจะอ่ำนจำกขวำไปซำ้ ยตำม
วธิ ีเขียนหนงั สือแบบด้งั เดิมของญ่ีป่ ุน เป็นที่น่ำสงั เกตวำ่ ตวั ละครในมงั งะมกั จะดูเหมือนคน
ตะวนั ตกหรือไม่กม็ ีนยั น์ตำขนำดใหญ่ ควำมใหญข่ องตำกลำยมำเป็นลกั ษณะเด่นของมงั งะ
และอนิเมะต้งั แต่ยคุ ปี 1960 เม่ือเทะซึกะ โอะซะมุ ผเู้ ขียนเรื่องแอสโตรบอยซ่ึงไดร้ ับกำรยกยอ่ ง
วำ่ เป็นบิดำของมงั งะในปัจจุบนั เร่ิมวำดตำของตวั ละครแบบน้นั โดยเอำแบบมำจำกตวั กำร์ตนู
ของดิสนีย์ อยำ่ งไรกด็ ี ไม่ใช่วำ่ นกั เขียนกำร์ตนู ทุกคนจะวำดตวั ละครใหม้ ีตำใหญ่เสมอไป มงั งะ
น้นั จะถกู แยกจำก comicอยำ่ งเด่นชดั เพรำะเป็นกำรเขียนเทคนิกกำรถ่ำยทำภำพยนตร์ (cinematic
style) โดยผเู้ ขียนจะทำกำรเขียนภำพระยะไกลระใกลร้ ะยะประชิด เปลี่ยนมุมมองและตดั ตอ่
เน้ือหำเรื่องรำวอยำ่ งฉบั ไวโดยใชเ้ ส้น speed เพมิ่ ควำมเร็ว

วธิ ีอำ่ นมงั งะแบบญ่ีป่ ุน

กำรตีพมิ พม์ งั งะ

หนงั สือกำร์ตูนรำยสัปดำห์ในญี่ป่ นุ จะตีพิมพม์ งั งะหลำย ๆ เรื่องพร้อมกนั โดยแต่ละเร่ือง
จะมีประมำณ 10 ถึง 40 หนำ้ ตอ่ ฉบบั หนงั สือเหลำ่ น้ีมกั จะตีพิมพโ์ ดยใชก้ ระดำษคุณภำพต่ำและ
มีจำนวนหนำ้ ต้งั แต่ 200 ถึง 850 หนำ้ นอกจำกน้ีบำงคร้ังยงั ตีพิมพก์ ำร์ตูนจบในตอนและกำร์ตูน
สี่ช่อง มงั งะเรื่องหน่ึงๆ อำจจะถกู ตีพิมพอ์ ยหู่ ลำยปี ถำ้ หำกไดร้ ับควำมนิยมสูง นกั เขียนกำร์ตนู
ส่วนใหญ่จะเริ่มตน้ ดว้ ยกำรเขียนกำร์ตูนจบในตอนก่อนเพอื่ สร้ำงชื่อเสียงใหต้ วั เอง ซ่ึงถำ้ ไดร้ ับ
ควำมนิยมกจ็ ะไดเ้ ขียนมงั งะเร่ืองยำวตอ่ ไป

หลงั จำกที่มงั งะเร่ืองหน่ึงๆ ถูกตีพมิ พไ์ ปไดร้ ะยะหน่ึง สำนกั พมิ พก์ จ็ ะรวบรวมมำตีพิมพ์
เป็นหนงั สือกำร์ตูนรวมเล่ม (ญ่ีป่ นุ : ทงั โคบง) โดยใชก้ ระดำษคุณภำพสูง เป็นประโยชนต์ อ่ ผทู้ ี่
ตอ้ งกำรไล่ตำมมงั งะเรื่องท่ีกำลงั ตีพิมพอ์ ยหู่ รือผทู้ ี่ไมส่ ะดวกกบั กำรซ้ือหนงั สือกำร์ตูนรำย
สปั ดำห์ มงั งะที่มีชื่อเสียงอำจจะถกู รวบรวมตีพิมพเ์ ป็นหนงั สือกำร์ตูน "ฉบบั พเิ ศษ" ซ่ึงอำจมีปก
แขง็ พมิ พด์ ว้ ยหมึกสำมสี หรือมีจำนวนตอนมำกกวำ่ หนงั สือกำร์ตูนรวมเลม่ ทว่ั ไป โดยมีนกั
สะสมเป็นกลุ่มเป้ำหมำย นอกจำกน้ีมงั งะเก่ำๆ ยงั ถูกนำมำตีพมิ พใ์ หมด่ ว้ ยกระดำษคุณภำพต่ำลง
และจำหน่ำยในรำคำเล่มละประมำณ 100 เยนเพอ่ื แข่งกบั มงั งะมือสอง

มงั งะโดยหลกั แลว้ จะแบง่ ออกเป็นประเภทตำมเพศและอำยขุ องกลุม่ เป้ำหมำย กลำ่ วคือ
หนงั สือกำร์ตนู สำหรับเด็กผชู้ ำย (โชเนน็ ) และสำหรับเด็กผหู้ ญิง (โชโจะ) จะมีรูปหนำ้ ปก
ต่ำงกนั อยำ่ งเห็นไดช้ ดั และไม่วำงขำยบนช้นั หนงั สือเดียวกนั

นกั เขียนกำร์ตูนบำงคนจะเพิม่ หนำ้ พิเศษเรียกวำ่ โอมาเกะ (แปลตรงตวั วำ่ "ของแถม") ลง
ในหนงั สือกำร์ตนู รวมเล่ม โอมำเกะมกั จะเลำ่ กำรออกแบบตวั ละครและฉำก มีภำพร่ำงมงั งะ
หรือไมก่ เ็ ป็นมงั งะหรือขอ้ เขียนอีกเรื่องที่ไมเ่ ก่ียวกบั มงั งะในเลม่ เลย

โดจินชิคือมงั งะท่ีตีพมิ พอ์ ยำ่ งไม่เป็นทำงกำรโดยผตู้ ิดตำมมงั งะ โดจินชิส่วนมำกจะเขียน
ข้ึนโดยนำตวั ละครและเน้ือเรื่องจำกมงั งะที่วำงขำยอยใู่ นตลำดมำแตง่ เติม หรือไม่ก็เขียนเน้ือ
เรื่องข้ึนมำใหม่แต่ยงั ใชต้ วั ละครเดิมอยู่ ปัจจุบนั ในญ่ีป่ ุนมีบริษทั รวบรวมโดจินชิของมงั งะ อนิ
เมะ หรือเกมที่มีช่ือเสียงมำตีพิมพเ์ ป็นหนงั สือกำร์ตูน และมีร้ำนกำร์ตนู จำนวนหน่ึงที่ขำยแต่
โดจินชิ คอมิเกต็ เป็นเทศกำลขำยตรงโดจินชิขนำดใหญ่ที่จดั ข้ึนปี ละสองคร้ัง โดยมีศิลปิ นเขำ้
ร่วมงำนถึงกวำ่ 10,000 กลมุ่ และมีผเู้ ขำ้ ชมงำนแตล่ ะคร้ังไมต่ ่ำกวำ่ 400,000 คน

มงั งะนอกของญี่ป่ ุน

มงั งะหลำยเรื่องถกู แปลและจำหน่ำยในประเทศหลำยๆ ประเทศ
อำทิ เกำหลี จีน สหรัฐอเมริกำ ฝร่ังเศส เยอรมนี อิตำลี ฯลฯ ในประเทศไทย ธุรกิจมงั งะเพงิ่ จะมำ
เติบโตเม่ือสิบปี ที่แลว้ โดยก่อนปี พ.ศ. 2536-2538 มงั งะในไทยส่วนใหญไ่ ม่ไดร้ ับลิขสิทธ์ิจำก
ญี่ป่ นุ และคุณภำพก็ไม่สูจ้ ะดีนกั หลงั จำกน้นั จึงเร่ิมมีบริษทั ท่ีซ้ือลิขสิทธ์ิอยำ่ งถูกกฎหมำยและ
ตีพิมพม์ งั งะอยำ่ งเป็นล่ำเป็นสนั ปัจจุบนั มงั งะไดร้ ับควำมนิยมเป็นอยำ่ งสูง ตลำดมีขนำดใหญ่
และมีบริษทั แขง่ ขนั อยเู่ ป็ นจำนวนมำก โดยมีบริษทั ท่ีสำคญั ๆ ไดแ้ ก่ วบิ ูลยก์ ิจ สยำมอินเตอร์คอ
มิกส์ เนชนั่ เอด็ ดูเทนเมนท์ รักพมิ พ์ อนิแมกคอมมิค เดก๊ ซ์เพรส เซนชู และบงกช และมีหนงั สือ
กำร์ตนู รำยสัปดำหท์ ่ีมีช่ือเสียง ไดแ้ ก่ ซีคิดส์ บมู และเคซีวคี ลีย์ ซ่ึงท้งั หมดตีพมิ พม์ งั งะแนวโช
เนน็ เป็นท่ีน่ำสังเกตวำ่ มงั งะในไทยรำคำถูกกวำ่ มงั งะในต่ำงประเทศมำก

เนื่องจำกมงั งะในประเทศญี่ป่ นุ เขียนจำกขวำไปซำ้ ย เวลำท่ีมงั งะถกู แปลเป็นภำษำอื่น
รูปภำพจะถกู กลบั ใหอ้ ่ำนไดจ้ ำกซำ้ ยไปขวำ อยำ่ งไรกด็ ีนกั เขียนกำร์ตูนหลำยคนไมพ่ อใจกบั กำร
กลบั ภำพและขอใหส้ ำนกั พมิ พใ์ นตำ่ งประเทศตีพมิ พม์ งั งะใหอ้ ำ่ นจำกขวำไปซำ้ ยเหมือนตน้ ฉบบั
ในปัจจุบนั สำนกั พมิ พต์ ำ่ งๆ ตีพมิ พม์ งั งะใหอ้ ำ่ นจำกขวำไปซำ้ ยมำกข้ึน เนื่องจำกตอ้ งกำรแสดง
ควำมเคำรพต่อศิลปิ น ผนวกกบั เสียงเรียกร้องจำกนกั อ่ำนมงั งะ หรือไม่ก็เป็นเพรำะไมไ่ ดร้ ับ
ลิขสิทธ์ิอยำ่ งเตม็ ท่ีจำกสำนกั พิมพ์ หมำยถึง สำนกั พมิ พอ์ ำจไมไ่ ดร้ ับอนุญำตจำกทำงบริษทั ตน้
สังกดั ใหก้ ลบั ดำ้ นกำร์ตูนใหเ้ ป็นซำ้ ยไปขวำได้

ในสหรัฐอเมริกำ ธุรกิจมงั งะยงั มีขนำดเลก็ โดยเฉพำะเมื่อเทียบกบั ธุรกิจอนิเมะซ่ึงประสบ
ควำมสำเร็จอยำ่ งสูง บริษทั ตีพิมพม์ งั งะท่ีมีชื่อเสียงในอเมริกำบริษทั หน่ึงคือ วิซมีเดีย (Viz
Media) ซ่ึงตีพิมพม์ งั งะของโชงะกกุ งั และชูเอฉะ เช่น อีวำนเกเลียน ดรำกอ้ นบอล เทนจิกบั เพิ่อ
นตำ่ งดำว ซำมไุ รพเนจร คนเก่งทะลโุ ลก เกมกลคนอจั ฉริยะ และผลงำนของ รุมิโกะ ทำกำฮำ
ชิ หลำยๆ เร่ือง อีกบริษทั หน่ึงคือ โตเกียวป๊ อป (TOKYOPOP) ซ่ึงใชก้ ำรพิมพม์ งั งะโดยคง
วิธีกำรอำ่ นแบบญ่ีป่ นุ ไวเ้ ป็นจุดขำย และไดร้ ับกำรยกยอ่ งวำ่ เป็นผสู้ ร้ำงควำมนิยมมงั งะใน
อเมริกำ โดยเฉพำะในกลุ่มเด็กวยั รุ่นหญิง อยำ่ งไรก็ดียงั มีนกั วจิ ำรณ์บำงกลุ่มกล่ำววำ่ ทำงบริษทั
เนน้ ปริมำณมำกกวำ่ คุณภำพ แปลไดใ้ จควำมไม่ตรงกบั ตน้ ฉบบั และภำษำท่ีใช้ (หลงั จำกกำร
แปลแลว้ ) ค่อนขำ้ งหยำบคำย

ฝรั่งเศสมีตลำดมงั งะท่ีแขง็ แรงและมีควำมหลำกหลำย มงั งะหลำยเรื่องท่ีตีพมิ พใ์ นฝร่ังเศส
อยใู่ นแนวที่ไม่คอ่ ยไดร้ ับควำมนิยมนอกประเทศญ่ีป่ นุ นกั เช่น ดรำมำ่ สำหรับผใู้ หญ่ หรือมงั งะ
แนวทดลองตำ่ งๆ นกั เขียนกำร์ตนู อยำ่ ง จิโระ ทำนิกุชิ ซ่ึงแทบไม่มีคนรู้จกั ในประเทศอ่ืน มี
ชื่อเสียงอยำ่ งมำกในฝรั่งเศส สำเหตหุ น่ึงท่ีมงั งะไดร้ ับควำมนิยมอยำ่ งสูงในฝรั่งเศสคือควำมท่ี
ฝรั่งเศสมีตลำดกำร์ตนู เช้ือชำติฝร่ังเศสอยกู่ ่อนแลว้

สำนกั พมิ พช์ วงยตี ีพมิ พม์ งั งะเป็นภำษำองั กฤษและภำษำจีนในสิงคโปร์ และส่งออก
หนงั สือกำร์ตูนภำษำองั กฤษส่วนหน่ึงไปยงั ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์

ในอินโดนีเซีย มงั งะเป็นหน่ึงในธุรกิจท่ีเติบโตเร็วที่สุด ทำใหอ้ ินโดนีเซียเป็นตลำดมงั งะ
ขนำดใหญท่ ่ีสุดนอกญ่ีป่ นุ สำนกั พมิ พใ์ นอินโดนีเชียที่มีช่ือเสียงไดแ้ ก่ อีเลก็ ซ์มีเดียคอมพทุ ินโด
(Elex Media Komputindo) อะโคไลท์ (Acolyte) และกรำมีเดีย (Gramedia) นอกจำกน้ีมงั งะยงั
เป็นตวั จุดประกำยกำร์ตูนเช้ือสำยอินโดนีเซียอีกดว้ ย

ในออสเตรเลีย มงั งะชื่อดงั หลำยเร่ืองถกู จดั จำหน่ำยโดยบริษทั แมด้ แมน
เอน็ เตอร์เทนเมนท์ (Madman Entertainment)

มงั งะสำมำรถพบไดท้ วั่ ไปบนแผงหนงั สือในประเทศเกำหลี อยำ่ งไรกด็ ีนกั อ่ำนส่วนใหญ่
นิยมอำ่ นมงั งะทำงอินเทอร์เน็ตเนื่องจำกรำคำถกู กว่ำ บริษทั ตีพิมพม์ งั งะท่ีมีชื่อในเกำหลี ไดแ้ ก่
ไดวอน (Daiwon) และโซลมงั ฮวำซำ (Seol Munhwasa)

สแกนเลชนั เป็นกำรเผยแพร่มงั งะทำงอินเทอร์เน็ตรูปแบบหน่ึง โดยทวั่ ไปแลว้ ผตู้ ิดตำมมงั
งะจำนวนหน่ึงจะรวมตวั กนั สแกนมงั งะท่ียงั ไม่ถูกซ้ือลิขสิทธ์ิในประเทศของตน แปล เปล่ียน
ขอ้ ควำมใหเ้ ป็นภำษำใหม่ และเปิ ดใหผ้ ใู้ ชอ้ ินเทอร์เน็ตคนอ่ืนดำวนโ์ หลดโดยไมเ่ สียคำ่ ใชจ้ ่ำย
ผำ่ นทำงไออำร์ซีหรือบิททอร์เรนท์ กลมุ่ สแกนเลชนั ส่วนใหญ่ขอใหผ้ อู้ ่ำนหยดุ แจกจ่ำยมงั งะของ
ตนและซ้ือหนงั สือกำร์ตูนท่ีถกู กฎหมำย อยำ่ งไรก็ดียงั เป็นท่ีวิตกกนั วำ่ กำรแจกจ่ำยมงั งะท่ีถกู ซ้ือ
ลิขสิทธ์ิแลว้ จะไม่จบลงง่ำยๆ

โอตำคุ

โอตากุ (ญ่ีป่ นุ : おたく/オタク) บำงทียอ่ วำ่ โอตะ เป็นคำในภำษำญี่ป่ นุ ใชเ้ รียก
บุคคลที่มีควำมสนใจอยำ่ งคลง่ั ไคลเ้ กี่ยวกบั แฟนดอมอนิเมะมงั งะ ควำมหมำยร่วมสมยั ของคำน้ี
เกิดจำกบทควำมของอำกิโอะ นำกำโมริ ในวำรสำร มงั งะบูริกโกะ เม่ือ ค.ศ. 1938[1][2] คำน้ีอำจใช้
ในเชิงเหยยี ด ควำมหมำยในแงล่ บน้ีแตกแขนงมำจำกมมุ มองท่ีเหมำรวมเก่ียวกบั โอตำกุ รวมถึง
กำรรำยงำนของสื่อใน ค.ศ. 1989 เกี่ยวกบั กรณีของสึโตมุ มิยำซำกิ ผไู้ ดฉ้ ำยำวำ่ "ฆำตกรโอตำก"ุ
แตก่ ำรศึกษำที่เผยแพร่ใน ค.ศ. 2013 พบวำ่ คำน้ีมีควำมหมำยเชิงลบนอ้ ยลง และมีผรู้ ะบุตวั เป็น
โอตำกุมำกข้ึน ท้งั ในและนอกญี่ป่ นุ [3]

วฒั นธรรมยอ่ ยของโอตำกุน้ีเป็นหวั ใจของงำนบนั เทิง สำรคดี และวิจยั หลำยช้ินท่ี
เก่ียวกบั อนิเมะและมงั งะ วฒั นธรรมยอ่ ยดงั กล่ำวเร่ิมข้ึนในคริสตท์ ศวรรษ 1980 ขณะท่ีภำวะทำง
จิตใจของสังคมที่เปลี่ยนแปลงและกำรดูแลผทู้ ี่มีนิสัยโอตำกใุ นโรงเรียนญ่ีป่ นุ ผสมผสำนกบั ผทู้ ี่
ลำออกมำสู่สงั คมท่ีไม่ยอมรับพฤติกรรมน้ี กำรเกิดวฒั นธรรมยอ่ ยน้ีบงั เอิญเกิดร่วมกบั ยคุ รุ่งเรือง
ของอนิเมะ หลงั อนิเมะเรื่องโมบิลสูท กันดั้มออกฉำยก่อนแตกสำขำเป็นตลำดหนงั สือ
กำร์ตูน คอมิเก็ต ตอ่ มำคำนิยำมของโอตำกุมีควำมซบั ซอ้ นมำกข้ึน และมีกำรจดั ระดบั โอตำกอุ ีก
หลำยระดบั ใน ค.ศ. 2005 สถำบนั วิจยั โนมูระแบง่ โอตำกุเป็น 12 ประเภท และประมำณจำนวน
และผลกระทบทำงกำรตลำดของแต่ละประเภท สถำบนั อ่ืน ๆ แบง่ ยอ่ ยออกไปอีกหรือให้
ควำมสำคญั กบั ควำมสนใจของโอตำกเุ ฉพำะอยำ่ ง งำนวิจยั เหลำ่ น้ีแบง่ กล่มุ ตำมแต่ละประเภท
โดยแบ่งเป็นโอตำกุอนิเมะ มงั งะ รถยนต์ ไอดอล และอิเลก็ ทรอนิกส์ มีกำรประมำณผลกระทบ
ทำงเศรษฐกิจของโอตำกุวำ่ สูงถึง 2 พนั ลำ้ นเยน (18 พนั ลำ้ นดอล

ของสะสมท่ีเหลำโอตำคุชอบสะสม

ความคลง่ั ไคล้ญ่ีป่ ุน

ความคลง่ั ไคล้ญี่ป่ นุ (องั กฤษ: Japanophilia) หมำยถงึ ควำมช่ืนชม ช่ืนชอบ และหลงรักใน
ประเทศญ่ีป่ นุ , วฒั นธรรมญ่ีป่ นุ , คนญี่ป่ นุ หรือ ประวตั ิศำสตร์ญี่ป่ นุ [1] ในภำษำญี่ป่ นุ
เรียกวำ่ ญี่ป่ นุ : "shinnichi"; โรมาจิ: 親日' ซ่ึง "親" ญป่ี ่ นุ : "shin"; โรมาจิ: し
ん แปลว่า ช่ืนชอบ (pro-) และ "日" ญป่ี ่ ุน: "nichi"; โรมาจิ: にち แปลว่า ญ่ีป่ นุ (คล้าย
กบั ญีป่ ่ ุน: "Nihon"; โรมาจิ: 日本) คาว่า Japanophile เริ่มใช้ในราวคริสต์ศตวรรษที่ 18 ซ่ึงที่
ผ่านมา นยิ ามนกี้ เ็ ปลยี่ นแปลงมาโดยตลอด

ความคลง่ั ไคล้ในประเทศไทย

จำกสถิติในปี พ.ศ. 2560 พบวำ่ จุดหมำยปลำยทำงต่ำงประเทศท่ีคนไทยนิยมไปมำกที่สด
คือโตเกียว และ โอซำกะ ประเทศญ่ีป่ นุ [2] โดยคนไทยมีควำมนิยม (craze) ในกำรไปเที่ยว
ประเทศญี่ป่ ุนสูงข้ึนมำกต้งั แตร่ ำวปี พ.ศ. 2556 และมีแนวโนม้ จะเพม่ิ ตวั สูงข้ึนเร่ือย ๆ [3] กวี จง
กิจถำวร นกั วิจยั อิสระดำ้ นควำมสมั พนั ธร์ ะหวำ่ งประเทศ ไดส้ รุปเหตุผลท่ีคนไทยนิยมประเทศ
ญ่ีป่ ุนไวใ้ หก้ บั หนงั สือพมิ พค์ มชดั ลึกโดยมีประเดน็ หลกั ๆ ดงั น้ี[4]

• ประเทศญี่ป่ นุ เป็นประเทศท่ีมีบรรยำกำศอุดมคติและควำมสมบูรณ์แบบสำหรับ
คนไทย เช่น ควำมเป็นระเบียบเรียบร้อย, ควำมสะอำด, วินยั ของคนญี่ป่ นุ , มำรยำท
คนญ่ีป่ นุ เป็นตน้

• ควำมปลอดภยั ของประเทศญ่ีป่ ุนสูง จึงเหมำะกบั กำรไปทอ่ งเท่ียวเป็นครอบครัว
หรือกำรไปเท่ียวของวยั รุ่น

• อำหำรญี่ป่ นุ รสชำติกลมกล่อมและสวยงำมในกำรนำเสนอ
• กำรคมนำคมขนส่งมวลชนของประเทศญี่ป่ ุนสะดวกสบำยและเชื่อมต่อถึงกนั

นอกจำกควำมนิยมในกำรท่องเท่ียวแลว้ ควำมคลงั่ ไคลใ้ นวฒั นธรรมญี่ป่ ุนของคนไทยที่
เห็นไดช้ ดั อีกประกำรคือควำมคลงั่ ไคลอ้ ำหำรญ่ีป่ นุ สังเกตไดจ้ ำกในปี พ.ศ. 2555 จำนวน
ร้ำนอำหำรญ่ีป่ ุนในประเทศไทยเพ่ิมจำนวนข้ึนรำว 2.2 เทำ่ ภำยในระยะเวลำเพียง 5 ปี จำก พ.ศ.
2550[5]

การ์ตูน

การ์ตูนเป็นรูปแบบหน่ึงของกำรวำดภำพประกอบซ่ึงโดยทว่ั ไปเกิดจำกกำรวำด หรือ
บำงคร้ังในรูปแบบแอนิเมชน่ั ในรูปแบบไมเ่ หมือนจริงหรือก่ึงสมจริง ควำมหมำยของกำร์ตูนมี
กำรเปล่ียนแปลงมำตลอดยคุ ของประวตั ิศำสตร์ แตค่ วำมหมำยร่วมสมยั ของกำร์ตนู คือ ภำพหรือ
ชุดของภำพท่ีมีเป้ำหมำยเพอ่ื เหนบ็ แนม, ลอ้ เลียน หรือ ควำมตลก หรืออำจหมำยถึง
ภำพเคล่ือนไหวที่เกิดจำกชุดตอ่ เน่ืองของภำพเขียนเพ่อื ใหเ้ กิดแอนิเมชนั่ คำเรียกผสู้ ร้ำงสรรค์
กำร์ตูนคือ การ์ตนู นิสต์,[1] หรือ แอนิเมเตอร์

แนวคิดของกำร์ตนู ปรำกฏคร้ังแรกในยคุ กลำง ซ่ึงปรำกฏอธิบำยคร้ังแรกวำ่ เป็นกำรวำด
เบ้ืองตน้ เพอื่ เจรียมกำรสำหรับสร้ำงสรรคง์ ำนศิลปะ เช่นจิตรกรรม, เฟรสโก, ทำเปส
ตรี หรือ กระจกสี ในศตวรรษที่ 19 นบั ต้งั แตน่ ิตยสำร พนั ช์ ซ่ึงตีพมิ พค์ ร้ังแรกในปี 1843 กำร์ตนู
เร่ิมกลำยมำเป็นคำเรียกแบบภำพวำดประกอบในนิตยสำรและหนงั สือพิมพท์ ่ีมีควำมตลกขบขนั
ซ่ึงในระยะแรกเป็นไคเรียกอยำ่ งเหน็บแนม จำกน้นั จึงปรำกฏใชก้ บั กำร์ตนู ลอ้
กำรเมือง และ กำร์ตูนช่อง และในศตวรรษที่ 20 ซ่ึงมีกำรพฒั นำและเปลี่ยนแปลงสื่อกลำง
กำร์ตูนเร่ิมนำมำใชร้ วมถึงแอนิเมชน่ั เช่นกนั

ตวั อยำ่ งกำร์ตนู ร่วมสมยั โดยเกร็ก วลิ เลียมส์ แสดงภำพตวั ละคร ดร. ซูส

ความหมายของการ์ตูน

กำร์ตนู หมำยถึง ลำยเส้นภำพวำดคน สตั ว์ ส่ิงของในรูปแบบที่เหมือน หรือมีเคำ้ โครงท่ี
ใกลเ้ คียงกบั ของจริงหรือต่ำงจำกของจริงตำมจินตนำกำรของผวู้ ำดกำร์ตูน เช่น กำร์ตูนภำพ
คน กำร์ตนู ภำพสัตว์ หรือภำพสิ่งของท่ีมีหู มีตำ มีปำก เป็นตน้