ื
้
นทานพ นบาน
ิ
ื
เรอง
นกกระจอก
ื
เรอง นกกระจอก
ั
เดกหญง วรพชชา บวผาย
ิ
ิ
็
ิ
ั
็
เดกหญง ธนยพร หลวงแพง
่
เดกหญง อาร ณญา ฤทธแสง
ิ
ิ
็
ู
ู
ี
ู
เสนอ คณคร อรณ มลปอม
ึ
ู
โรงเรยน สชมพศกษา
ี
ี
ั
ั
สงกดองคการบรหารสวนจงหวดขอนแกน
ั
ิ
ั
ั
ี
มนกกระจอกนอย 2 ผวเมย
ี
ี
ั
ทํารงอยทเคราพระฤาษ ี
่
ู
ี
ื
่
วนหนงพอนกไดออกไปหาเหยอมาเล้ยงแมนก
่
ั
ึ
ู
และลกออน
ั
ี
ไปถกดอกบวหบกลบขงไว
ู
ุ
ั
ี
ไมสามารถกลบมาหาลกเมยได
ู
ั
ั
้
้
่
เม อกลบมาไดทะเลาะกบแมนก และสาบานว่าถา
ื
ั
ตนนอกใจคของตนดงท แมนกกลาวหากขอใหม ี
่
็
่
ั
ู่
้
ี
บาปเทาฤาษ ี
่
ิ
้
ึ
ึ
ี
ฤาษไดยนจงโกรธ ถามนกว่าทําไมตนจงมบาป
ี
ี
ู
่
ี
นกบอกวาเพราะฤาษไมมลกสบสกล
ุ
่
ื
ตายไปกตกนรก
็
ิ
(คตความเชอของศาสนาพราหมณ - ฮนด)
ู
์
ื
ิ
ี
ู่
ื
ี
็
่
ึ
ี
ฤาษจงไลนกไปอยท อ นและตนกลาเพศฤาษ ไปม ี
ั
ู
ี
ชว ตครอบครวเชนคนทวไป นกสองผวเมยพาลกไป
ี
่
ั
ั
ั
อาศยปาเลา
ิ
ั
จะไมท้งกน
ึ
่
ั
อยมาวนหนงไฟไหมปา
ู
ู
ิ
พอนกและแมนกสญญากนวาจะไมทอดท้งลก
ั
ั
จะขอตายในกองไฟพรอมๆ กน
ั
จะไมพูดกับ
ผูชาย
ึ
่
แตเมอไฟมาถง พอนกทนความรอนไมไหวจงบนหนไป
้
่
ิ
่
ื
ี
ึ
ู
ั
้
ิ
ท งใหแมนกกบลกตายในเปลวไฟ
่
่
ั
กอนตายไดสาบานวาจะไมพดกบผชายเปนอนขาด
่
ู้
ั
ู
่
้
ื
่
ิ
ู
้
ื
ั
นางนกกระจอกไปเกดเป นลกสาวเจาเมองแหงหนงชอนางจนทะจร
ึ
่
ั
่
ู
ู้
ู
่
นางมรปรางงดงามแตไมยอมพดจากบผชายเลย
ี
ึ
พอนกไปเกดเปนชายหนมรปงาม ลกชายของเจาเมองแหงหนง
ิ
ู
้
่
ื
ุ่
ู
่
ี
่
้
ิ
มนามวาทาววรกต
ิ
้
ุ่
ิ
์
ั
ิ
ื
เมอโตเป นหนมไดยนกตตศพทความงาม
ิ
ึ
ของนางจนทะจรจงมาหา พระราชาบดานางจนทะจร
ั
ั
้
ี
ู้
ั
ู
ไดป าวรองใหผมว ชาดมารกษาโรคทนางไมยอมพดกบผชาย ชาย
่
ี
ั
ี
้
้
ู้
้
้
ู
ใดสามารถทําใหนางพดดวย
จะยกนางใหอภเษกเป นคครอง
ิ
ู่
้
ั
ิ
ั
ิ
้
ทาววรกตไปเร ยนว ชาถอดจตกบพระอาจารยและไปอาสาพดกบนาง
์
ู
ั
้
้
่
ั
้
้
ิ
้
ทาววรกตไดถอดจตไปไวกบหมอนกบเคร องใชตางๆ ทําใหเคร องใช ้
ิ
ิ
้
้
ู้
ี
ิ
้
่
ิ
้
น นๆ พดได และเลานทานใหหมอนฟ งเป นนทานโจมตใหรายผหญง
ั
ู
ู
้
่
แตนางไมยอมพดดวย
่
ิ
ไมจรง
่
่
้
่
ี
ุ
่
ิ
้
ในทสดไดเลาเร องนกกระจอกแตตอนจบแกลงเลาใหผดวา
้
ิ
่
ี
ั
ั
นกตวเมยไมยอมรกษาสญญาบนหนกอน
ี
ั
่
่
้
ปลอยใหนกตวผตายกบลกในกองไฟ
ั
ู้
ู
ั
่
นางจนทะจรโกรธมากเผลอตวพดแยงวาไมจร ง
ั
ู
ั
่
้
ู
ึ
ิ
้
ิ
เม อนางพดแลวบดาจงอภเษกให ้
ื
ั
ั
้
ทาววรกตครองเมองกบนางจนทะจรตามสญญา
ิ
ั
ื