ปลาบู่ทอง

ื
ิ
นทานพนบาน
้























เร อง ปลาบทอง
่
ู
ื

















ู
ี
ครผสอนนางสาวอรณ มลปอม

ู
้
ู














ึ
ู
ี
ี
โรงเรยนสชมพศกษา














องคการบรหารสวนจงหวดขอนแก่น
์
ั
ั
่
ิ

ื
ี
ึ
่
มชายหาปลาคนหน งชอวา “ ทารก ”(ทาระกะ) เขาม ี



ื
ื
่
ภรรยาสองคน คนแรกชอวา “ ขนษฐา ” คนท สองชอ
ิ
ี



ื
่
ิ
ี
วา “ ขนษฐ ” นางกนษฐามลกสาวคนเดียวชอวา “
ู
ี
่
ิ
ื
ื
ู
ิ
ี
เออย ” ในขณะท นางกนษฐมลกสาวสองคน คนแรกชอ
ี
ี

ั
“ อาย ” กบ “ อ ”
ี
้

ชายหาปลาไม่ชอบภรรยาหลวงและ







ึ
ู
ุ
ั
ั
ลกสาวของนาง จงมักจะดด่าและบงคบให ้



ทางานหนกทกวนในขณะท นางกนษฐผ ู ้
ั
ํ
ี
ิ
ั
ุ
ี

ิ
ู
ี
้
้
เป นภรรยานอยกับลกสาวสองคนใชชวต


่
อยูอยางสบายเพราะไมตองทางานหนก
้
ํ
ั
่
่


เหมือนอยาง แมลกคนน…อยางไรกตาม
็
ั
ู
่
ู
่
่
่

ู
ิ
ั
ั
็
ทงนางกนษฐีและลก ๆ ของนางกยง


ื
ั
เกลียดนางกนษฐาและเออยอกซายงอจฉา

ี
ิ
ิ


่
รษยา และหาทางกลันแกลงสองแมลกอยู ่
ู
้
ิ



ุ
ตลอดเวลา… ทก ๆ เชา ชายหาปลาจะ
้






ออกไปทอดแหหาปลาในแมนาและจะม ี

่






ื
ภรรยาสองคนผลัดกนเป นคนพายเรอ ให ้
ั





่
ั
คนละวนหลังจากไดปลามากพอในแตละ
้





้
วนแลวกจะนาไปขายท ตลาดก่อนกลับบาน
ี
ั
ํ
็
้

้
ึ
ี
ุ
ดวยเหตน ชายหาปลาจงกลับบานเพยงลําพง และพบ
้
ี
ั
ื
ู
ื
่
่
เออยกําลังรอแมของตนกลับมาอยู และเม อลกสาว


ื
ู
ี
ถามหาแม่เขากปฏิเสธท จะพดอะไรออกไปเม อลกสาว
็
ู


ั
่
่
ึ
คะยนคะยออยูตลอดเวลา เขาจงบอกวาแมของนางไป
่



้
ู
อยูใตนาและจะกลับมาในอก 3 วน และบอกใหลกสาว
ั
้
่
ี
้
่
ั
ิ
้
่
้
หยุดรองไหมฉะนนแลวแมของนางจะไมกลับมาอก
ี

้
็
่
้
ิ
เลย…และถึงแมวาเดกสาวจะไมเขาใจวาบดาของตน
่
่
ู
พดอะไร แตกนกเอาวามารดาของตนตองประสบ
็
้
่
ึ
่
ั
อนตรายอยางแนนอน ดังนนนางจงรองไหโฮออกมา
้
้
่
่
ึ
ั

่
ฝ ายชายหาปลาเกรงวาขาวการหายไปของภรรยาตน
่




้
ั
้
้
ู
จะแพรหลาย จงบงคบใหลกสาวหยุดรองไหในทนท ี
ั
ั
ึ
่
ิ
ั
ุ
ี
้
ึ
ื
้
และเร มทบตนาง เพ อนบานเขามาขดขวางและถามถง
็
ู
่
ภรรยาหลวงของเขา ชายหาปลากพดโกหกไปวาหน ี


ื
ู
้
็
่
ํ
ู
ี
่
ุ
ตามชไปแตกไมมใครเชอคาพดของเขา เพราะทกคนร ู ้
ั
้
ี
่
วาชายหาปลาผน เกลียดภรรยาหลวงและรกภรรยา
ู
้
้
นอยมากกวา แตกไมอาจจะชวยอะไรไดมาก ไดแต ่
่
่
่
่
้
็
ื
่
เพยงชวยปลอบใจเออยเทานน
ั
ี
่

ี
็
่
่
ํ
้
้
ั
่
่
้
รงเชาพอกับแมเล ยงบอกใหนางทางานบาน แตนางยงเจบ
ุ
่
ั
แผลท ถูกเฆ ยนตอยูจงขอหยุดพกแตทงค ไมยอมฟงนาง
ั
ู

่
ี
่
ึ
่
ี
ี

้
่
ี
้
ํ
ตรงกันขามกับลกสาวทงสองคนของแมเลี ยง ท ไมตองทา
ู
่
ั

่
ี
อะไรเลย พวกเขาเพยงแตกินและเล่นเทานนเอง
ั
่

หลังจากจมนาตาย นางกนษฐากไปเกิดเป น

็
ิ






้

่

้
ี
่
่
ปลาบูทอง วายนามาท ทานาหนาบานและรอ

ื
ื
เออยดวยความรก ปลาบทองเล่าเร อง
ั
่
้
ู



ื
่
ทงหมดใหเออยฟง นางสงสารผเป นแมมาก
ู
ั

้
้



ู
้
ํ
นางจะนาอาหารมาใหปลาผเป นมารดาและ
้





ั
์
ุ
ู
พดคยกันเพ อจะไดลมความทกขโศกทงปวง
ื
ื
ุ
้

็
ู
้
่
ั
้
้
่
ึ
ื
้
แตไม่นานนก…อายกรเร องเขาจงไปบอกใหแมตนเองทราบ
้
่
ู
็
และแลวผเป นแม่กวางแผนฆาปลาบทองเสย…ในขณะท ี
่
ี
้
ู
ื
้
ั
ู
ี
ุ
็
่
่
เออยไดรบคาสงใหไปเล ยงววในทงนา ปลาบทองกถูกล่อไป
ั
ั
ํ
้

้
้
ฆากินเป นอาหาร ผเป นแม่เลี ยง ใหหมาและแมวกินกางปลา
้
ู
่
ื
บูทองหมดและโยนเกลดท งไป ดวยความสงสารเออยจงไป
ิ
ึ
็
่
้
ี
ถามหมาและแมวซ งทงสองกปฏิเสธท จะบอกความจรง
็
ิ
ั
ึ

ื
ื
้
่
เป ดเขามาปลอบเออยและมอบเกลดปลาบทองใหนาง เออย
ู
็
้
ู
่
้
ี
ื
้
ึ
ั
ี
้
็
เสยใจมากท ไดรเร อง ดังนนนางจงฝ งเกลดปลาบทองไวใน
ู

ั
ป า และตงอธิฐานขอใหแมมาเกิดเป นตนมะเขอเปราะ
้
ื
้
่

้
ั
ึ
็
ื
้
ั
ดวยพรของเทวดา ทนใดนน…กเกิดตนมะเขอเปราะงอกงามข น

ื
ั
้
ุ
ู
ี
ุ
็
้
้
ั
่
นบแตนนมาเออยกมความสข ไดมากราบไหวและพดคยกับตน

ั
้
ี
มะเขอเปราะทกวน แตโชคราย…อายกแอบมาเหนอก จงไป
้
็
ึ
่
ื
ุ
็
ึ
ื
บอกแม่ของตน ผเป นแม่จงสงใหนางถอนตนมะเขอเปราะท ง
ั
ิ
้
้
้
ู

้
็
็
ั
ํ
ื
้
แลวนาผลมาทานทนท หลังจากกินแลวกโยนเมดมะเขอเปราะ
ี
ื
ื
ี
ึ
ี
ิ
ท งไป เป ดกเกบเมดมะเขอไวใหเออยอก เออยเสยใจอยางสดซ ง
ื
้
้
็
่
็
ุ
็
้
ิ
ู
ึ
ํ
็
ื
นางจงนาเมดมะเขอไปปลกไวในป าแลวอธฐาน ขอใหแม่เกิด
้
้
ี
ู
ิ
ื
้
เป นตนโพธ เพ อท นางจะได กราบไหวบชา และดวยพรของ
้
้
้
เทวดาตนโพธ เงนโพธ ทองกงอกงามข นในบดดล
ิ
ึ
็
ิ
้
ิ
ั

ู
ในขณะเดียวกัน แมเล ยงและลกสาวทงสองของนางก ็
ั
ี
่


ื
้
่
่
ิ
ี
่
ิ
ู
้
เกิดความอจฉารษยาอยางมากท ไดรขาววา เออยตอนน ี
ึ
ี
ู
้
ไดกลายเป นพระราชนไปแลว จงไปหายายเฒ่าผหน ง
้
้
ิ
ึ
ื
้
่
่
ุ
ิ
ิ
ี
่
ซ งกออกอบายใหสงขาวไปบอกราชนเออยวาบดาของ
ึ
็
ื
้
ั
ี
ี
้
็
ั
่
นางเจบหนกใกลจะตายแลว ทนทท ไดรบขาวราชนเออย
ิ
ี
ั
้
ิ
ี
้
ี
ั
ู
้
ู
่
็
้
ี
ผกตญ กรบกลับมาเย ยมบดาท บาน แตก่อนท จะเขา
ี
ิ
้
ื
ี
้
้
ู
บาน ผเป นแม่เล ยงบอกใหนางถอดเคร องทรงราชน ี
้

ึ
้
ออกแลวใหไปอาบนาก่อนจงคอยไปพบบดา ในขณะ
ิ
่
ิ
้
ี
้
็
เดินเขาไปในหองดานใน พระราชนผนาสงสารกตกลง
้
ู
่
้
ี

่
ไปในกระทะนาเดือดท นางแมเลี ยงจอมรษยาซอนไว ้
ิ
่
ื
้
ี
ั
์
ี
ิ
ั
เบองล่าง ยงผลใหพระราชนสนพระชนมในทนท จาก
ิ
ั
ื
ี
้
็
นนอายกรบแตงเคร องทรงพระราชน และกลับวงโดย
ิ
ั
่
ี

ื
้
้
ู
ปลอมเป นเออย นางเขาไปพบพระราชาผซ งแสดง
ึ
ื
ื
่
อาการไม่คอยจะเชอวาเป นเออย แตอายกใชคาถาท ยาย
้
ี
็
้
่
่
เฒ่าใหมาเสกใหพระราชาอยูใตอานาจของตน แม ้
ํ
้
่
้
้
กระนนพระราชากยงคงสงสยอยูดีวาทาไมตนโพธ จงด ู
ิ
ึ
่
ั
็
่
ํ
้
ั
ั

ี
ิ
เห ยวเฉาไม่มชวตชวา
ี
ี
ี

ื
ิ
หลังจากถูกฆาตกรรมแลวราชนเออยกไปเกิดเป นนกแขก
้
ี
็



่
ึ
ิ
้
ั
เตา ดวยความรกและหวงใยในพระราชา จงบนมาหา
้
์
ู
ื
์
้
ั
พระองคและกราบทลใหพระองคทราบเร องราวทงหมด

ู
ื
์
ั
่
้
หลังจากสตวผนาสงสารกราบทลเร องราว
ู

ราชนในตอนเยน…เจานกแขกเตาผปราศจากขนและ
้
ิ
ู
้
้
็
ี
ุ
่
ี
ึ
์
้
ทกขทรมาน จงสบโอกาสหนเขาไปซอนตวอยูในโพรง
ั
่
ี
ู
ี
่
่
หน เมื อหานกท นอนตายอยูไมพบและกลัวจะมความ

ื
ื
ั
ผด แม่ครวจงไปหาซอนกอ นมาแกงถวายพระราชน ี
ิ
ึ
ิ

ั
ั
่
้
้
ั
แทน ฝ ายแมครวไดรบรางวลตอบแทนเป นผาสะไบ…

้
ู
่
้
่
เจานกแขกเตาผนาสงสารอาศยอยูในโพรงหน จน
้
ู
ั
ึ
ึ
ู
็
่
ั
็
ึ
็
กระทงขนข นเตมตวกบอกลาหน ซ งกอาสาพาไปสงถง
ั

ั
็
ี
่
่
ชายป าในขณะทองเท ยวไปในป าอยูตามลําพงกเกือบ
้
จะถูกงกินไปแลว โชคดีท นกใหญ่มาจบงกินเสยก่อน
ั
ี
ี
ู
ู
็
้
ู
ึ
และแลว…นกแขกเตากมาพบพระฤๅษผซ งเกิดความ
้
ี
้
็
้
สงสารกเลยชวยชบนกแขกเตาใหกลายเป นหญิงสาว
ุ
่
้

ื
ู
็
่
ี
่
ู
ี
สวย พระฤๅษกเล ยงดเออยอยางลกสาวของตน แตก ็
่
ั
สงเกตเหนวาลกบญธรรมของตนดจะเหงาหงอยอยู ่
ุ
ู
ู
็

ู
ั
ตลอดเวลา ดงนนทานจงวาดรปข นหลายๆ รปแลวให ้
ั
ู
่
้
ึ
ึ

ื
็
่
้
ู
เออยเลือกเอารปเดียว หลังจากเลือกแลวทานกจะเสก
ื
้
ู
็
้
้
ใหเป นคน เออยไดเลือกเอารปเดกชายมอบใหฤๅษ ี

้
ี
ู
ฤๅษใชคาถาเสกใหเป นคนเพ อท นางจะไดเลี ยงดเป น
้
ื
้
ี
ื
ึ
ั
่
ี
็
ั
่
บุตรชาย ทานฤๅษจงตงชอเดกชายนนวา “ลพ”

้
่
ั
ิ
ผาน ไปหลายป เจาลบเกดความสงสย



ื
่
่
ึ
ื
่
วาพอเป นใคร เออยจงเล่าเร องราวตางๆ



้
ั

ใหฟง ทาใหลบรองขอท จะเขาไปในวง
ี
ํ
้
้
้

ู
เพ อกราบทลพระเจาพรหมทตใหทรง
้
้
ื
ั



ื
ิ
ทราบความจรง เออยไดรอยพวงมาลัย
้
้





ฝากไปถวายพระเจาพรหมทตดวย ลพ
ั
้
้





ั
็
เดินทางมาถึงพระราชวง กพยายามหา







้
้
้
ทางจนไดโอกาสเขาเฝ าพระเจาพรหม





ั
้
ทตและถวายพวงมาลัย พระเจาพรหม






้
็
่
ํ
ทตเหนฝ มือรอยมาลัยกจดจาไดวาเป น
้
็
ั

ื
ู
ฝ มือของเออย ลพจงกราบทลเร องราว
ื
ึ




ื
ของเออยถวาย พระเจาพรหมทตดี
้
ั






ื
พระทยท เออยยงมีชวตอยู จงเสดจไป
็
ิ
ี
ี
ั
ึ
ั
่
ื
ื
่
ั
รบเออยกลับคนสพระราชวง
ู
ั

ื
้
ี
่
้
ั
เมื ออายทราบวาเออยไดกลับมาท พระราชวงแลว
้

ิ
ั
่
้
ึ
ิ
ิ
อายกลัวความผดจงชงดื มยาพษฆาตวตายไป

ี
ี
็
ั
ก่อน สวนขนษฐและอ กถูก พระเจาพรหมทต
ิ
้
่

้
ั
ลงโทษ ดวยการขบออกนอกวงกลับบานไปและ
ั
้



ื
้
ิ
ใหถือศลบาเพญความดีตลอดชวต…เออยและ
ี
ี
็
ํ

ั
ุ
ั
ิ
ิ
็
ตนโพธ เงนโพธ ทองกมชวตท สงบสข นบจากนน
้
ิ
ี
ิ
ี
ี

เป นตนมา
้

ู
ั
ํ
คณะผจดทา
้

ิ
ั
ั
่
ประวตสวนตว


































































































เดกชายอรรถพร ศรวะท ิ
ี
็


















ื
ชอเล่น แบงค อายุ16ป
์

ิ
ประวตสวนตว
ั
่
ั


































































































ุ
นางสาววรนช ฤทธพศ
ิ
ิ


















ื
ี
ื

่
ชอเลน ใบเฟรน อายุ16ป เกดวนท 21 เดอน พฤษภาคม พ.ศ.2549
์
ั
ิ

ิ
่
ั
ั
ประวตสวนตว
































































































ิ
เดกหญิงนรตา ดวงมา
็






















ื
ี
ิ
ชอเล่น แนน อายุ16 ป เกดวนท 2 เดือน มกราคม พ.ศ.2549
ั