ไชยเชษฐ์

×é
Œ
¹Ô·Ò¹¾¹ºÒ¹ä·Â àÃ×èͧ äªÂàªÉ°








































































































ั
ู้
คณะผจดทํา






ิ
ด.ช พชชากร เฟ องนภาสข เลขท 9
ี
ุ

ิ
ี
ิ
ิ
ด.ญ กตตมา อนโสม เลขท 17

ด.ญ สธรา สตวงษ เลขท 32
ี
์
ุ
ิ
ี





เสนอ






คณคร อรณ มลปอม

ี
ู
ู
ุ

×é
Œ
¹Ô·Ò¹¾¹ºÒ¹ä·Â àÃ×èͧ äªÂàªÉ°






































































































ี
์
ื
้
ิ
ี
ึ
ุ
้
ทาวอภยนราช” เจาเมองเวสาล มพระธดาองคหน ง
ั
่
พระนามวา “นางจําปาทอง” เพราะเม อนางรองไหจะ
้
้
ื
ั
่
ั
ี
มดอกจําปาทองรวงลงมา คร นนางจําปาทองเจร ญวย
่


ั
้
ึ
้
ข น นางไดนําไขจระเขจากสระในสวนมาฟกจนเปนตว
และเล ยงจระเขไวในวง คร นจระเขเตบใหญข น ก ็
ั
ี
ั
้
ิ
้
ึ
้
่
้
ดรายตามว สยของมน มนเท ยวไลกดชาวเมองจนชาว
่
ื
ุ
ั
ั
ั
ี
ั
ื
ื
้
ั
ั
ื
ึ
ั
ุ
เมองเดอดรอนไปท ว ทาวอภยนราชทรงขดเคองจง
้
ขบไลนางจําปาทองออกจากเมองเวสาล “นางแมว”
่
ื
ั
ี

ซ งเปนแมวท นางจําปาทองเล ยงไวไดตดตามนางไป
ี
ี
้
ึ
ิ
้
้
ดวย

¹Ô·Ò¹¾¹ºÒ¹ä·Â àÃ×èͧ äªÂàªÉ°
×é
Œ





































































































ั
ั
ิ

ู่
นางจําปางทองกบนางแมวเดนซดเซพเนจรอยในปา
ึ
ื
ั

ึ
ั
์
ั
์
ไปพบยกษตนหน งช อ “นนทยกษ” ซ งกําลงจะไปเฝา
ี
ิ
ี
ทาวสงหลนางตกใจกลวจงว งหนไปพบพระฤๅษ พระ
้
ั
ึ
ึ
ี
้
ฤๅษชวยนางไว นางจําปาทองกบนางแมวจงขออาศย
ั
่
ั
้
ี
ู่
ั

ั
อยรบใชพระฤๅษในปาน น

×é
Œ
¹Ô·Ò¹¾¹ºÒ¹ä·Â àÃ×èͧ äªÂàªÉ°






































































































้
ิ

่
ี
ิ
์
ทาวสงหล” เปนยกษครองเมองสงหล ไมมโอรสและ
ั
ื
ึ
ื
ั
ิ
ธดา …คนหน งทาวสงหลบรรเทาหลบและทรงพระ
ิ
้
ั
์
ึ

ุ
่
ิ
ี
สบนวา มยกษตนหน งมาจากปานําดอกจําปามาถวาย
ื
ั
้
ื
ดอกจําปามสเหลองเหมอนทองคํางามย งนก ทาว
ี
ี
ิ
ิ
ุ
ิ
ึ
้
้
สงหลจงทรงใหโหรทํานายพระสบน โหรทํานายวาทาว
่

้
์
ิ
้
ั
ิ
ิ
้
ั
สงหลจะไดพระธดา วันน นนนทยกษเขาเฝาทาวสงหล
ู
่
ี
และทลวาพบหญงสาวอาศยอยกบพระฤๅษท ในปา

ี
ิ
ั
ั
ู่
ี
็
ทาวสงหลจงเสดจไปหาพระฤๅษ และขอนางจําปา
ิ
ึ
้

ิ
ทองมาเปนธดา ประทานนามว่า “นางสว ญชา”
ุ

×é
Œ
¹Ô·Ò¹¾¹ºÒ¹ä·Â àÃ×èͧ äªÂàªÉ°






































































































์
ื

์
้

ั
ฝาย”พระไชยเชษฐ”เปนโอรสเจาเมองเหมนต …พระ
์
็
ี
ั
ู่
ึ
ไชยเชษฐมพระสนมอย 7 คน …วนหน งพระองคเสดจ
์
ประพาสปา และหลงทางเขาไปในสวนเมองสงหล …
ิ
ื
้

์
ี
นางสว ญชามาเท ยวชมสวนพบพระไชยเชษฐจงนํา
ึ
ุ
ิ
ิ
้
้
ู
้
ความทลใหทาวสงหลทราบ ทาวสงหลใหพระไชย
้
ึ
ู
์
้
เชษฐเขาเฝา พระไชยเชษฐจงทลขอรบราชการใน

ั
์
ื
ี
ิ
่
ี
้
เมองสงหล …ตอมามขาศกยกทพมาตเมองสงหล พระ
ื
ิ
ึ
ั
้
ไชยเชษฐอาสาสศกจนชนะ …ทาวสงหลจงทรงยกนาง
ึ
ู้
ิ
์
ึ
ุ
ึ
์
สว ญชาใหเปนชายาพระไชยเชษฐ …พระไชยเชษฐจง

์
้
ุ
ื
ั
พานางสว ญชากลบเมองเหมนต ์
ั

Œ
×é
¹Ô·Ò¹¾¹ºÒ¹ä·Â àÃ×èͧ äªÂàªÉ°






































































































ฝายนางสนมท ง 7 คนร ษยานางสว ญชาท พระไชย
ั

ี
ุ
์
ุ
ั
ั
ุ
เชษฐรกนางสว ญชามากกว่า …คร นนางสว ญชาทรง
ั
ึ
์
ครรภจวนจะถงกําหนดคลอดนางสนมท ง 7 คน ก ็

ู่
์
้
ออกอบายวามชางเผอกอยในปา …พระไชยเชษฐจง
ี
ึ
ุ
ื

่
ุ

ออกไปคลองชางเผอก …ฝายนางสว ญชาคลอดลก
ู
้
้
ื
ิ
ี
เปนกมารมศรกบพระขรรคตดดวมาดวย …นางสนม
ั
ุ
้

ั
์
้

้
ี
ี
ุ
่
ท ง 7 คน นําพระกมารใสหบไปฝงท ใตตนไทรในปา …

ั
เทวดาประจําตนไมชวยชว ตพระกมารไว้
้
่
ี
้
ุ

Œ
×é
¹Ô·Ò¹¾¹ºÒ¹ä·Â àÃ×èͧ äªÂàªÉ°






































































































็
์
้
ื
ั
้
เม อพระไชยเชษฐเสดจกลบจากคลองชางเผอก …นาง
ื
ุ
ู
สนมท ง 7 คน ทลว่านางสว ญชาคลอดลกเปนทอนไม ้
่

ู
ั
ั
ุ
ึ
…พระไชยเชษฐจงขบไลนางสว ญชาออกจากเมอง …
ื
์
่
ี
็
ุ
ั
ุ
ขณะท นางสว ญชาคลอดกมารน น นางแมวแอบเหน
ึ
ุ
การกระทําของนางสนมท ง 7 คน จงพานางสว ญชา
ั
ั
้
ุ
ี
ื
ี
้
ุ
้
ไปขดหบท ใตตนไทร …แลวพาพระกมารกลบไปเมอง
้
ั
ิ
ื
ิ
ุ
สงหล ทาวสงหลต งช อพระกมารว่า
พระนารายณธเบศร ์
์
ิ

Œ
×é
¹Ô·Ò¹¾¹ºÒ¹ä·Â àÃ×èͧ äªÂàªÉ°






































































































ุ
่
์
ู
้
ตอมาพระไชยเชษฐทรงรความจร งว่านางสว ญชาถก
ู
ิ
ึ
ิ
ุ
ื
้
่
ใสราย …จงออกตดตามนางสว ญชาไปเมองสงหล…
์
ึ
และไดพบ “พระนารายณธเบศร” ซ งกําลงประพาศ
ิ
์
ั
้
์
ี
ปากบพระพ เล ยง พระไชยเชษฐเหนพระนารายณธเบ
ั
ิ
ี
์

็
็

่
ั
์
้

ี
็
ั
่
้
ศรเปนเดกนารก มหนาตาคลายพระองคกม นใจวาเปน
์
ึ
้
พระโอรส …จงเขาไปขออมและเอาขนมนมเนยให …
้
ุ้
้

์
ึ
์
ิ
พระนารายณธเบศรโกรธวาเปนคนแปลกหนา จงไม ่
่
่
้
ั
้
ใหจบตองและไมยอมเสวยขนม

×é
Œ
¹Ô·Ò¹¾¹ºÒ¹ä·Â àÃ×èͧ äªÂàªÉ°







































































































ี
ั
ิ
์
์
้
พระนารายณธเบศรโกรธพระไชยเชษฐท มาจบตองตว
ั
์
ั
ี
ั
ี
และจบหวของพระพ เล ยงของตนจงใชศรธนหมายจะ
ู
้
ึ
่
ั
ั

ู
ี
ิ
ฆาใหตาย …แตธนท ยงออกไปน นกลบกลายเปน
้
่
้
ื
์
้
ึ
ิ
ิ
็
ดอกไมกระจายเตมพ นดน …จงทําใหพระไชยเชษฐเกด
่
ความประหลาดใจย งนก …เจาชายจงอธษฐานจตวาถา
ึ
ิ
้
้
ั
ิ
ิ
ุ
ี

ิ
กมารองคน เปนลกของตนท เกดกบนางสว ญชา ขอให ้
ุ
์
ู
ี
ั
ู
ั
ั
ี
ิ
ธนท ยงออกไปน นกลายเปนอาหาร …ทนใดน นพระไชย
ั

็
์
เชษฐกแผลงศรออกไป และศรธนท ยงออกไปน นก ็
ี
ู
ิ
ั
้
กลายเปนอาหารมากมายเตมพ น …จงทําใหพระไชย
็

ื
ึ
่

ั
์

ุ
่
เชษฐม นใจเปนแนแทวาเปนบตรของตนจร ง
้

Œ
×é
¹Ô·Ò¹¾¹ºÒ¹ä·Â àÃ×èͧ äªÂàªÉ°






































































































์
่
ิ
์
ั
์
ี
พระไชยเชษฐทรงไตถามพระนารายณธเบศรเก ยวกบ
ี
ิ
์
์
มารดา …เพราะทรงจําแหวนท พระนารายณธเบศรสวม
์
่
์
ุ
ิ

้
ได พระนารายณธเบศรบอกว่านางสว ญชาเปนแมและ
ิ
่
่
ทาวสงหลเปนพอ …พระไชยเชษฐจงทรงเลาเร องเดม
้
์
ิ
ึ

้
์

ั
่
ึ
ใหพระนารายณธเบศรฟง …ท งสองจงทราบวาเปนพอ
่
์
ิ

ู
์
ั
์

้
์
ลกกน …พระนารายณธเบศรพาพระไชยเชษฐเขาเฝา
ิ
่
ิ
ทาวสงหล …พระไชยเชษฐขอโทษนางสว ญชา …สวน
้
ุ
์
ุ
พระนารายณธเบศรลกชายกชวยทลนางสว ญชาให ้
ู
็
์
์
ิ
่
ู
่
้
ุ
หายโกรธพอ …นางสว ญชายกโทษใหพระไชยเชษฐ ์
ุ
่
์
นางสว ญชา และพระนารายณธเบศร …สามคนพอแม ่
์
ิ
ลกจงอยดวยกนอยางมความสข
ู
ึ
ั
่
ุ
ู่
้
ี