ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ลองทำe book

ยุคกอ่ นประวตั ศิ าสตร ์

(องั กฤษ: prehistory)
โดยทว่ั ไปหมายถงึ ชว่ งเวลาทไี่ ม่มกี ารบนั ทกึ เรอื่ งราวตา่ ง ๆ
โดยมนุษย ์ (ในบางครง้ั หมายถงึ ชว่ งเวลากอ่ นมมี นุษย ์ )

จดุ เรมิ่ ตน้ ของยคุ กอ่ นประวตั ศิ าสตร[์ แก]้
โดยทว่ั ไปแลว้ แตล่ ะสานกั หรอื กลมุ่ องคก์ รงานวจิ ยั

ไดแ้ ปลงเปลยี่ นประวตั ศิ าสตร ์ ตามภูมศิ าสตร ์
ศาสตรแ์ ตล่ ะแขนงย่อมแตกต่างกนั ไปตามมตวิ สิ ยั
ประวตั ศิ าสตรแ์ ตล่ ะสานักใหน้ ิยามไม่ตรงกนั เชน่

 กาหนดใหเ้ รมิ่ ตง้ั แต่ กาเนิดโลก
โดยแบ่งตามสภาพภูมศิ าสตร ์ และ หนิ ของโลก

 กาหนดใหเ้ รมิ่ ตงั้ แต่ ชว่ งเวลาทมี่ สี งิ่ มชี วี ติ คอื สตั ว ์ นอ้ ย ใหญ่
อาศยั อยู่ รวมกนั แบ่งแยกเป็ นเผ่าพนั ธุ ์
ทเี่ รยี กวา่ โฮโมเซเปี ยนส ์ (ซงึ่ ถอื ไดว้ า่ บรรพบรุ ุษของมนุษย)์
กาเนิดขนึ ้

ระบบการแบง่ ยุค[แก]้

เรามกั นิยมแบง่ ยุคกอ่ นประวตั ศิ าสตร ์
ในชว่ งเวลาทมี่ นุษยป์ รากฏขนึ้ บนโลกแลว้ ออกเป็ น 3 ชว่ ง
โดยเรยี กชอื่ ตามวสั ดุทมี่ นุษยใ์ นยุคน้นั นามาทาเครอื่ งมอื เครอื่ งใช ้

โปรดสงั เกตว่า การแบง่ ยคุ ลกั ษณะนี้
ไม่ไดเ้ ป็ นการแบ่งชว่ งเวลาทชี่ ดั เจนสาหรบั ทว่ั โลก
เนื่องจากมนุษยใ์ นแต่ละพนื้ ทมี่ พี ฒั นาการดา้ นเครอื่ งมอื ไม่เท่ากนั

เชน่ ขณะทบี่ างชมุ ชนเขา้ สู่ยคุ ทองเหลอื งแลว้
บางชมุ ชนอาจจะยงั อย่ใู นยุคหนิ ก็เป็ นได ้

ยุคหนิ [แก]้

ยคุ หนิ (Stone Age) แบ่งออกเป็ นยุคยอ่ ย ๆ 3 ยุค
คอื ยคุ หนิ เกา่ ยุคหนิ กลาง และยคุ หนิ ใหม่

ยุคหนิ เกา่ [แก]้

ยุคหนิ เกา่ (Paleolithic Periode หรอื Old Stone Age)
ประมาณ 5,000,000 ปี ลว่ งมาแลว้
มนุษยใ์ นยคุ นีเ้ รมิ่ ทาเครอื่ งมอื เครอื่ งใชด้ ว้ ยหนิ อ่อนอยา่ งง่ายกอ่ น
เมอื่ เวลาผ่านไปก็สามารถดดั แปลงใหเ้ หมาะสมกบั การใชง้ าน
เครอื่ งมอื หนิ ออ่ น มนุษยใ์ ช ้

วสั ดุจาพวกหนิ ไฟ ซงึ่ ในยคุ นีส้ ามารถแบ่งเครอื่ งมอื สมยั เกา่ ออก
เป็ น 3 ชว่ งไดแ้ ก่

หลกั ฐานในสมยั ยคุ หนิ เกา่ ตอนตน้ ไดแ้ ก่
โครงกระดูกของมนุษยใ์ นสมยั นั้น เครอื่ งสงั คโลก
ในทวปี ยโุ รปมกี ารคน้ พบมนุษยไ์ ฮดรา (Hydra) มนุษยอ์ มริ า
(Amira) ในทวปี เอเชยี มกี ารคน้ พบมนุษยช์ วา (Java Man)
และมนุษยป์ ักกงิ่ (Peking Man)

ในทวปี แอฟรกิ ามกี ารคน้ พบมนุษย ์ Homo
erectus มนุษยก์ นิ มนุษย ์

นอกจากนีย้ งั มหี ลกั ฐานประเภทโครงกระดูกของสตั วท์ มี่ นุษยก์ นิ เป็ น
อาหาร
ซงึ่ สามารถบอกใหเ้ ราทราบถงึ สภาพแวดลอ้ มของมนุษยใ์ นขณะน้ัน
ซงึ่ ยงั มคี วามเป็ นสตั วอ์ ยมู่ ากเนื่องจากกระดกู สนั หลงั ยงั คงเหมอื นลงิ

อยู่ และหลกั ฐานเครอื่ งมอื เครอื่ งใชท้ ที่ าดว้ ยหนิ มลี กั ษณะเป็ นขวาน
ดาบ มดี คอ้ น กระเทาะแบบกาป้ัน

 หลกั ฐานในสมยั ยคุ หนิ เกา่ ตอนกลาง ไดแ้ ก่
โครงกระดูกของมนุษยท์ มี่ ลี กั ษณะคลา้ ยกบั มนุษยป์ ัจจบุ นั มากขึ้
น เชน่
โครงกระดกู มนุษยน์ ีแอนเดอรท์ าลในประเทศรสั เซยี นอกจากนี้
ยงั มหี ลกั ฐานเครอื่ งมอื เครอื่ งใชท้ มี่ ลี กั ษณะแหลมคมมากขนึ้
มดี า้ มยาวมากขนึ้ และมปี ระโยชนใ์ นการใชส้ อยมากขนึ้
และยงั มหี ลกั ฐานพฤตกิ รรมทางสงั คม เชน่
หลกั ฐานการประกอบพธิ ฝี ังศพ

 หลกั ฐานในสมยั ยุคหนิ เกา่ ตอนปลาย ไดแ้ ก่
โครงกระดูกมนุษยท์ คี่ น้ พบในยโุ รป เชน่
โครงกระดกู มนุษยโ์ ครมนั ยอง (Cro-
Magnons) มนุษยอ์ ลั ติ (Alti)
และมนุษยช์ านเซอเลต (Chanceled)
นอกจากนีย้ งั มหี ลกั ฐานเครอื่ งมอื เครอื่ งใชท้ มี่ ลี กั ษณะหลายประเ
ภทกว่ายคุ กอ่ น ไดแ้ ก่
หลกั ฐานเครอื่ งมอื เครอื่ งใชท้ ที่ าจากหนิ และกระดกู สตั วโ์ ดยการ
แกะสลกั เชน่ เข็มเย็บผา้ เครอื่ งประดบั หนิ ออ่ น ฉมวก หวั ลกู ศร
คนั เบ็ด และเครอื่ งประดบั ทาดว้ ยเปลอื กไม ้ และกระดกู สตั ว ์

ยคุ โลหะ[แก]้

ดูบทความหลกั ท:ี่ ยคุ โลหะ

โลหะชนิดแรกทมี่ นุษยร์ จู ้ กั นามาหลอมเป็ นเครอื่ งมอื เครอื่ งใชค้ อื
ทองแดง ปรากฏหลกั ฐานในบรเิ วณลมุ่ แม่นา้ ไทกรสิ และยูเฟรทสี

นาทองแดงมาใชป้ ระโยชนใ์ นดา้ นตา่ ง ๆ เมอื่ ประมาณ 4,000 ปี
กอ่ นครสิ ตศ์ กั ราช

ยคุ โลหะ (Metal Age) แบ่งออกเป็ น 3
ยคุ ย่อยคอื ยคุ ทองแดง ยคุ สารดิ และยุคเหล็ก

ยุคทองแดง[แก]้

ยุคทองแดง (Chalcolithic Age)
มนุษยย์ ุคนีไ้ ดม้ กี ารนาทองแดงมาทาอาวธุ
สงิ่ ของเครอื่ งใชแ้ ละเครอื่ งประดบั แตก่ ย็ งั คงมเี ครอื่ งมอื หนิ ขดั ใชอ้ ยู่

ยุคสารดิ [แก]้

ดบู ทความหลกั ท:ี่ ยุคสารดิ

ยุคสารดิ เรมิ่ ตน้ ในภูมภิ าคตา่ ง ๆ ของโลกไม่พรอ้ มกนั
แตโ่ ดยเฉลยี่ แลว้ แหล่งถนิ่ ฐานส่วนใหญส่ ามารถถลุงสารดิ ไดเ้ มอื่ ประ
มาณ 5,000 ปี มาแลว้
สารดิ เป็ นโลหะผสมระหว่างทองแดงกบั ดบี ุก กรรมวธิ กี ารทาสารดิ คอ่
นขา้ งยุ่งยาก ตงั้ แตก่ ารหาแหลง่ แร่ การเตรยี ม การถลงุ แร่
และการผสมแรใ่ นเบา้ หลอม
จากน้นั จงึ เป็ นการขนึ้ รูปทาเครอื่ งมอื เครอื่ งใชด้ ว้ ยการตหี รอื การหล่
อในแม่พมิ พห์ นิ ทราย หรอื แม่พมิ พด์ นิ เผา

เครอื่ งมอื เครอื่ งใชใ้ นยคุ สารดิ ทพี่ บตามแหล่งตา่ ง ๆ
ในภูมภิ าคตา่ ง ๆ ของโลก
นอกจากทาดว้ ยสารดิ แลว้ ยงั พบเครอื่ งมอื เครอื่ งใชท้ าจากดนิ เผา
หนิ และแร่
ในบางแหล่งมกี ารใชส้ ารดิ ตอ่ เนื่องมาจนถงึ ยุคเหล็กเครอื่ งมอื เครอื่ งใ
ชท้ ที่ าจากสารดิ มขี วาน หอก ภาชนะ กาไล ตมุ ้ หู ลูกปัด เป็ นตน้

ในยุคนีค้ วามเป็ นอยู่ของมนุษยเ์ ปลยี่ นไปมากทง้ั ดา้ นการเมอื งแ

ละสงั คม ชมุ ชนเกษตรกรรมขยายตวั จนกลายเป็ นชมุ ชนเมอื ง

จงึ มกี ารจดั แบ่งความสมั พนั ธต์ ามความสามารถ เชน่ กลุ่มอาชพี
มกี ารจดั ระเบยี บสงั คมเป็ นกล่มุ ชนชนั้ ต่าง ๆ
ซงึ่ เออื้ อานวยตอ่ การผลติ อนั นาไปสคู่ วามมน่ั คงดา้ นปัจจยั พนื้ ฐานแ
ละความมง่ั คง่ั แกส่ งั คม
มนุษยจ์ งึ มคี วามม่นั คงปลอดภยั กว่าเดมิ และมคี วามสะดวกสบายมาก
ขนึ้ นาไปส่พู ฒั นาการทางสงั คมสู่ความเป็ นรฐั ในเวลาต่อมา

แหล่งอารยธรรมทสี่ าคญั ๆ

ของโลกลว้ นมกี ารพฒั นาการสงั คมจากชว่ งเวลาสมยั หนิ ใหม่และสมั

ยสารดิ
แหลง่ อารยธรรมของโลกทสี่ าคญั และแหลง่ วฒั นธรรมบางแห่ง

เชน่ แหล่งอารยธรรมเมโสโปเตเมยี ในภูมภิ าคเอเชยี ตะวนั ตก แหล่ง
อารยธรรมลมุ่ แม่นา้ ไนลใ์ นอยี ปิ ต ์ แหลง่ อารยธรรมลุม่ แม่นา้ สนิ ธใุ นอิ
นเดยี แหล่งอารยธรรมลุ่มแม่นา้ ฮวงโหของจนี และแหล่งวฒั นธรรมบ ้

านเชยี งในประเทศไทย

ยุคเหล็ก[แก]้

ชว่ งเวลานีเ้ รมิ่ ตน้ จากการพฒั นาทางดา้ นเทคโนโลยกี ารผลติ โล
หะของมนุษยส์ ามารถหลอมโลหะประเภทเหล็กขนึ้ มาทาเป็ นเครอื่ งมื
อเครอื่ งใชไ้ ด ้ ซงึ่ การผลติ เหล็กตอ้ งใชอ้ ณุ หภูมสิ ูงมกี รรมวธิ ที ยี่ ุ่งยาก

แต่ถงึ อย่างไรเหล็กก็มคี วามแข็งแกรง่ คงทนกวา่ โลหะสารดิ มาก

สงั คมทสี่ ามารถพฒั นาการผลติ เหล็ก

จะสามารถพฒั นาสคู่ วามเป็ นรฐั

เพราะการผลติ เหล็กทาใหส้ งั คมสามารถผลติ อาวธุ ไดง้ ่ายและแข็งแก

รง่ ขนึ้ จนสามารถขยายกองทพั ได ้
และมเี ครอื่ งมอื ทเี่ หมาะสมต่อการทาเกษตรทมี่ คี วามคงทนกว่า

แหล่งอารยธรรมแหง่ แรกทสี่ ามารถผลติ เหล็กไดค้ อื
แหลง่ อารยธรรมเมโสโปเตเมยี หรอื กค็ อื อาณาจกั รฮติ ไทต ์ เมอื่

1,200 ปี กอ่ นครสิ ตศ์ กั ราช หรอื ประมาณ 3,200 ปี มาแลว้

โดยสรุปแลว้

ยุคเหล็กมคี วามแตกตา่ งจากยุคสารดิ หลายประการ คอื
การพฒั นาเทคโนโลยกี ารผลติ เหล็กทาใหเ้ กดิ การเพมิ่ ผลผลติ
การผลติ เหล็กทาใหก้ องทพั มอี าวุธทแี่ ข็งแกรง่
นาไปสู่พฒั นาการทางสงั คมจนกลายเป็ นรฐั ทมี่ กี าลงั ทหารทแี่ ข็งแกร่
งเขา้ ยดึ ครองสงั คมอนื่ ๆ ขยายเป็ นอาณาจกั รในเวลาต่อมา