ประวัวั วั ติ วั ติติศติาสตร์ร์ ร์ อ ร์ อยุยุยุธยุยา อินโทรกราฟิกอยุธยา กลุ่ม1 อยุธยา หน้าน้ 1 จาก 15
เรื่รื่ รื่ อ รื่ อง อาณาจัจัจักจัรอยุยุยุธยุยา ยุยุยุผยุผผผผผผผผผผผผผผ ผะยา กลุ่ม 1 คำ นำ อินอิ โทกกราฟฟิกฟิเรื่อ รื่ งอยุธยุยาจัดจัทำ เพื่อ พื่ รวบรวมข้อข้มูลมูเกี่ย กี่ งกับกัอยุธยุยาเพื่อ พื่ ให้กัห้บกัเพื่อ พื่ นในห้อห้งได้รู้ด้จัรู้ กจัเกี่ย กี่ วกับกั ประวัติวัสติาตร์ขร์องอยุธยุยาจากกลุ่มลุ่ 1 จากนั้นนั้ไปดูเดูนื้อหากันกัเลย อยุธยา หน้าน้ 2 จาก 15
สารบับั บั ญ บั ญ ประวัติ วัติ อยุธยา การเสียกรุงศรีอ รี ยุธยา หัวข้อ หน้า 1-2 3-9 อยุธยา หน้าน้ 3 จาก 15
อาณาจัจัจั จั ก จั ก จั กรอยุยุยุ ยุ ธ ยุ ธ ยุ ธยา อยุธยา หน้าน้ 4 จาก 15
จังจัหวัดวัพระนครศรีอรียุธยุยา เป็นป็อดีตดีราชธานีของไทยมีหมีลักลัฐานของการ เป็นป็เมือมืงในลุ่มลุ่ แม่น้ำม่ น้ำเจ้าจ้พระยา ตั้งตั้แต่ปต่ระมาณพุทธศตวรรษที่ 16 – 18 โดยมี ร่อร่งรอยของที่ตั้ที่งตั้เมือมืง โบราณสถาน โบราณวัตวัถุ และเรื่อรื่งราวเหตุกตุารณ์ในลักลัษณะ ตำ นานพงศาวดาร ไปจนถึงถึหลักลัศิลาจารึกรึซึ่งซึ่ถือถืว่าว่เป็นป็หลักลัฐานร่วร่มสมัยมัที่ใที่กล้เล้คียคีงเหตุกตุารณ์มากที่สุที่สุด ซึ่งซึ่เมือมืง อโยธยาหรือรือโยธยาศรีรรีามเทพนคร หรือรืเมือมืง พระราม มีที่มีตั้ที่งตั้อยู่บยู่ริเริวณด้าด้นตะวันวัออกของเกาะเมือมืงอยุธยุยา มีบ้มีาบ้น เมือมืงที่มีที่คมีวามเจริญริทางการเมือมืง การปกครอง และมีวัมีฒวันธรรมที่ รุ่งรุ่ เรือรืงแห่งหนึ่ง มีกมีารใช้กช้ฎหมายในการปกครอง บ้าบ้นเมือมืง 3 ฉบับบัคือคืพระอัยอัการลักลัษณะเบ็ดบ็เสร็จร็พระอัยอัการลักลัษณะทาส พระอัยอัการลักลัษณะกู้หกู้ นี้ สมเด็จด็พระรามาธิบธิดีที่ดี ที่1 (พระเจ้าจ้อู่ทอู่ อง) ทรงสถาปนากรุงรุศรีอรียุธยุยาเป็นป็ราชธานี เมื่อมื่พ.ศ. 1893 กรุงรุศรีอรียุธยุยาเป็นป็ศูนย์กย์ลางของประเทศสยามสืบต่อต่ยาวนานถึงถึ 417 ปี มีพมีระมหากษัตริย์ริ ปย์กครอง 33 พระองค์ จาก 5 ราชวงศ์ คือคืราชวงศ์อู่ทอู่ อง ราชวงศ์สุพรรณภูมิภูมิราชวงศ์สุโขทัยทัราชวงศ์ปราสาททอง ราชวงศ์บ้าบ้นพลูหลูลวง กรุงรุศรีอรียุธยุยาสูญเสียเอกราชให้แก่พก่ม่าม่ 2 ครั้งรั้ครั้งรั้แรกใน พ.ศ. 2112 สมเด็จด็พระนเรศวร มหาราช ทรงกู้เกู้อกราชคืนคืมาได้ใด้น พ.ศ.2127 และเสียกรุงรุศรีอรียุธยุยาครั้งรั้ที่ 2 พ.ศ. 2310 สมเด็จด็พระเจ้าจ้ตากสิน มหาราช ทรงกอบกู้เกู้อกราชได้ใด้นปลายปีเปีดียดีวกันกัแล้วล้ทรงสถาปนากรุงรุธนบุรีบุเรีป็นป็ราชธานีแห่งใหม่กม่วาดต้อต้นผู้คนจาก กรุงรุศรีอรียุธยุยาไปยังยักรุงรุธนบุรีบุเรีพื่อสร้าร้งบ้าบ้นเมือมืงแห่งใหม่ใม่ห้มั่นมั่คง แต่กต่รุงรุศรีอรียุธยุยาก็ไก็ม่ไม่ด้กด้ลายเป็นป็เมือมืงร้าร้งยังยัมีคมีน ที่รัที่กรัถิ่นถิ่ฐานบ้าบ้น เดิมดิอาศัยอยู่ และมีรมีาษฎรที่หที่ลบหนีไปอยู่ตยู่ามป่าป่กลับลัเข้าข้มาอาศัยอยู่รยู่อบ ๆ เมือมืง รวมกันกัเข้าข้เป็นป็เมือมืง จนทางการยกเป็นป็เมือมืงจัตจัวา เรียรีกว่าว่ “เมือมืงกรุงรุเก่าก่ ” จังจัหวัดวัพระนครศรีอรียุธยุยา เป็นป็อดีตดีราชธานีของไทยมีหมีลักลัฐานของการ เป็นป็เมือมืงในลุ่มลุ่ แม่น้ำม่ น้ำเจ้าจ้พระยา ตั้งตั้แต่ปต่ระมาณพุทธศตวรรษที่ 16 – 18 โดยมี ร่อร่งรอยของที่ตั้ที่งตั้เมือมืง โบราณสถาน โบราณวัตวัถุ และเรื่อรื่งราวเหตุกตุารณ์ในลักลัษณะ ตำ นานพงศาวดาร ไปจนถึงถึหลักลัศิลาจารึกรึซึ่งซึ่ถือถืว่าว่เป็นป็หลักลัฐานร่วร่มสมัยมัที่ใที่กล้เล้คียคีงเหตุกตุารณ์มากที่สุที่สุด ซึ่งซึ่เมือมืง อโยธยาหรือรือโยธยาศรีรรีามเทพนคร หรือรืเมือมืง พระราม มีที่มีตั้ที่งตั้อยู่บยู่ริเริวณด้าด้นตะวันวัออกของเกาะเมือมืงอยุธยุยา มีบ้มีาบ้น เมือมืงที่มีที่คมีวามเจริญริทางการเมือมืง การปกครอง และมีวัมีฒวันธรรมที่ รุ่งรุ่ เรือรืงแห่งหนึ่ง มีกมีารใช้กช้ฎหมายในการปกครอง บ้าบ้นเมือมืง 3 ฉบับบัคือคืพระอัยอัการลักลัษณะเบ็ดบ็เสร็จร็พระอัยอัการลักลัษณะทาส พระอัยอัการลักลัษณะกู้หกู้ นี้ สมเด็จด็พระรามาธิบธิดีที่ดี ที่1 (พระเจ้าจ้อู่ทอู่ อง) ทรงสถาปนากรุงรุศรีอรียุธยุยาเป็นป็ราชธานี เมื่อมื่พ.ศ. 1893 กรุงรุศรีอรียุธยุยาเป็นป็ศูนย์กย์ลางของประเทศสยามสืบต่อต่ยาวนานถึงถึ 417 ปี มีพมีระมหากษัตริย์ริ ปย์กครอง 33 พระองค์ จาก 5 ราชวงศ์ คือคืราชวงศ์อู่ทอู่ อง ราชวงศ์สุพรรณภูมิภูมิราชวงศ์สุโขทัยทัราชวงศ์ปราสาททอง ราชวงศ์บ้าบ้นพลูหลูลวง กรุงรุศรีอรียุธยุยาสูญเสียเอกราชให้แก่พก่ม่าม่ 2 ครั้งรั้ครั้งรั้แรกใน พ.ศ. 2112 สมเด็จด็พระนเรศวร มหาราช ทรงกู้เกู้อกราชคืนคืมาได้ใด้น พ.ศ.2127 และเสียกรุงรุศรีอรียุธยุยาครั้งรั้ที่ 2 พ.ศ. 2310 สมเด็จด็พระเจ้าจ้ตากสิน มหาราช ทรงกอบกู้เกู้อกราชได้ใด้นปลายปีเปีดียดีวกันกัแล้วล้ทรงสถาปนากรุงรุธนบุรีบุเรีป็นป็ราชธานีแห่งใหม่กม่วาดต้อต้นผู้คนจาก กรุงรุศรีอรียุธยุยาไปยังยักรุงรุธนบุรีบุเรีพื่อสร้าร้งบ้าบ้นเมือมืงแห่งใหม่ใม่ห้มั่นมั่คง แต่กต่รุงรุศรีอรียุธยุยาก็ไก็ม่ไม่ด้กด้ลายเป็นป็เมือมืงร้าร้งยังยัมีคมีน ที่รัที่กรัถิ่นถิ่ฐานบ้าบ้น เดิมดิอาศัยอยู่ และมีรมีาษฎรที่หที่ลบหนีไปอยู่ตยู่ามป่าป่กลับลัเข้าข้มาอาศัยอยู่รยู่อบ ๆ เมือมืง รวมกันกัเข้าข้เป็นป็เมือมืง จนทางการยกเป็นป็เมือมืงจัตจัวา เรียรีกว่าว่ “เมือมืงกรุงรุเก่าก่ ” หน้า 1 อยุธยา หน้าน้ 5 จาก 15
1. ราชวงศ์อู่ทอง 3 พระองค์ 2. ราชวงศ์สุพรรณภูมิ 13 พระองค์ 3. ราชวงศ์สุโขทัย 7 พระองค์ 4. ราชวงศ์ปราสาททอง 4 พระองค์ 5. ราชวงศ์บ้านพลูหลวง 6 พระองค์ พระบาทสมเด็จด็พระพุทธยอดฟ้าฟ้จุฬจุาโลกมหาราช ทรงยกเมือมืงกรุงรุเก่าก่ขึ้นขึ้เป็นป็หัวเมือมืง จัตจัวาเช่นช่เดียดีวกับกัสมัยมักรุงรุธนบุรีบุรีหลังลัจากนั้น พระบาท สมเด็จด็พระจุลจุจอมเกล้าล้เจ้าจ้อยู่หัยู่หัว โปรดให้จัดจัการปฏิรูฏิปรูการปกครองทั้งทั้ส่วนกลางและส่วนภูมิภูภมิาคโดยการ ปกครองส่วนภูมิภูภมิาคนั้นโปรดให้จัดจัการปกครองแบบเทศาภิบภิาลขึ้นขึ้ โดยให้รวมเมือมืง ที่ใที่กล้เล้คียคีงกันกั 3 – 4 เมือมืง ขึ้นขึ้เป็นป็มณฑล มีข้มีาข้หลวง เทศาภิบภิาลเป็นป็ผู้ปกครอง โดย ในปี พ.ศ. 2438 ทรงโปรดให้จัดจัตั้งตั้มณฑลกรุงรุเก่าก่ขึ้นขึ้ ประกอบด้วด้ยหัวเมือมืงต่าต่ง ๆ คือคืกรุงรุเก่าก่หรือรือยุธยุยา อ่าอ่งทอง สระบุรีบุรีลพบุรีบุรีพรหมบุรีบุรีอินอิทร์บุร์รีบุรีและสิงห์บุรีบุรีต่อต่มาโปรดให้รวมเมือมืงอินอิทร์ และ เมือมืงพรหมเข้าข้กับกัเมือมืงสิงห์บุรีบุรีตั้งตั้ที่ว่ที่าว่การมณฑลที่อที่ยุธยุยา และต่อต่มาในปี พ.ศ. 2469 เปลี่ยลี่นชื่อชื่จากมณฑลกรุงรุเก่าก่เป็นป็มณฑลอยุธยุยา ซึ่งซึ่จากการจัดจัตั้งตั้มณฑลอยุธยุยามีผมีลให้อยุธยุยามีคมีวามสำ คัญคัทางการบริหริารการปกครองมากขึ้นขึ้การสร้าร้งสิ่งสาธารณูปโภคหลายอย่าย่งมีผมีลต่อต่การพัฒนาเมือมืงอยุธยุยาในเวลาต่อต่มา จนเมื่อมื่ยกเลิกลิการปกครองระบบ เทศาภิบภิาล ภายหลังลัการเปลี่ยลี่นแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475 อยุธยุยาจึงจึเปลี่ยลี่นฐานะเป็นป็จังจัหวัดวัพระนครศรีอรียุธยุยา จนถึงถึปัจปัจุบัจุนบั ในสมัยมัจอมพล ป.พิบูลบูสงคราม เป็นป็นายกรัฐรัมนตรีไรีด้มีด้นมี โยบายบูรบูณะโบราณสถาน ภายในเมือมืงอยุธยุยาเพื่อเป็นป็การฉลองยี่สิยี่ สิบห้าพุทธศตวรรษประจวบกับกั ในปีพ.ศ.2498 นายกรัฐรัมนตรีปรีระเทศพม่าม่เดินดิทางมาเยือยืนประเทศไทยและมอบเงินงิจำ นวน 200,000 บาท เพื่อปฏิสัฏิ สังขรณ์วัดวัและองค์พค์ระมงคลบพิตร เป็นป็การเริ่มริ่ต้นต้การบูรบูณะ โบราณสถานในอยุธยุยาอย่าย่งจริงริจังจัซึ่งซึ่ต่อต่มากรมศิลปากร เป็นป็หน่วยงานสำ คัญคั ในการ ดำ เนินการ จนองค์กค์ารศึกษาวิทวิยาศาสตร์แร์ละวัฒวันธรรมแห่งสหประชาชาติหติรือรืยูเยูนสโก มีมมีติใติห้ขึ้นขึ้ทะเบียบีนนครประวัติวัศติาสตร์พร์ระนครศรีอรียุธยุยาเป็นป็ ” มรดกโลก ” เมื่อมื่วันวัที่ 13 ธันธัวาคม 2534 มีพื้มี พื้นที่คที่รอบคลุมลุในบริเริวณโบราณ สถานเมือมืงอยุธยุยาอาณาจักจัรกรุงรุศรีอรียุธยุยา เป็นป็ราชธานีมาตั้งตั้แต่วัต่นวัที่ 3 เมษายน 1893 จนถึงถึวันวัที่ 7 เมษายน 2310 เป็นป็เวลายาวนานถึงถึ 417 ปี มี ประวัติวั ใตินการปกครอง การกอบกู้เกู้อกราช วีรวีกรรมและด้าด้นขนบธรรม เนียมประเพณีมากมาย เป็นป็เมือมืงที่อุที่ดอุมสมบูรบูณ์ด้วด้ยพืชพันธ์ธัธ์ญธัญาหารดังดัคำ กล่าล่วว่าว่ ” ในน้ำ มีปมีลา ในนามีข้มีาข้ว ” ทั่วทั่ทั้งทั้จังจัหวัดวัพระนครศรีอรียุธยุยายังยัมากมายไปด้วด้ยวัดวัวาอาราม ปราสาทราชวังวัและปูชปูนียสถาน ปูชปูนียวัตวัถุ มากมาย กรุงรุศรีอรียุธยุยามีพมีระมหากษัตริย์ริ ปย์กครองอาณาจักจัรสืบต่อต่กันกัมา 33 พระองค์ มีรมีาชวงศ์ผลัดลัเปลี่ยลี่นกันกัครออาณาจักจัรรวม 5 ราชวงศ์ หน้าที่ 2 อยุธยา หน้าน้ 6 จาก 15
พระเจ้าจ้บุเบุรงนองทรงนำ ทัพทัเข้าข้รุกรุรานกรุงรุศรีอรียุธยุยาในเดือดืนตุลตุาคม พ.ศ. 2111 ยกเข้าข้มาทางด่าด่นแม่ลม่ะเมา เมือมืงตาก รวมทั้งทั้หมด 7 ทัพทั ประกอบ ด้วด้ย พระมหาอุปอุราชา เจ้าจ้เมือมืงแปร เจ้าจ้เมือมืงตองอู เจ้าจ้เมือมืงอังอัวะ เจ้าจ้เมือมืงเชียชีงใหม่ และเชียชีงตุงตุเข้าข้มาทางเมือมืงกำ แพงเพชร โดยได้เด้กณฑ์หัฑ์ หัว เมือมืงทางเหนือรวมทั้งทั้เมือมืงพิษณุโลกมาร่วร่มสงครามด้วด้ย รวมจำ นวนได้กด้ว่าว่ 500,000 นาย ยกทัพทัลงมาถึงถึพระนครในเดือดืนธันธัวาคมปีเปีดียดีวกันกั โดยให้พระมหาธรรมราชาเป็นป็กองหลังลัดูแดูลคลังลัเสบียบีง ทัพทัพระเจ้าจ้บุเบุรงนองก็ตั้ก็งตั้ค่าค่ยรายล้อล้มพระนครอยู่ไยู่ม่ห่ม่ ห่าง การตั้งตั้รับรัภายในพระนครส่งผล ให้มีกมีารระดมยิงยิ ปืนปื ใหญ่ขญ่องข้าข้ศึกทำ ลายอาคารบ้าบ้นเรือรืนอยู่ตยู่ลอด ทำ ให้ได้รัด้บรัความเสียหายอย่าย่งมากฝ่าฝ่ยกรุงรุศรีอรียุธยุยาเมื่อมื่ทราบว่าว่หัวเมือมืง ทางเหนือเป็นป็ของพม่าม่แล้วล้จึงจึเตรียรีมรบอยู่ที่ยู่พที่ระนคร นำ ปืนปืนารายณ์สังหารยิงยิ ไปยังยักองทัพทัพระเจ้าจ้หงสาวดีที่ดีตั้ที่งตั้อยู่บยู่ริเริวณทุ่งทุ่ ลุมลุพลี ถูกถูทหาร ช้าช้ง ม้าม้ล้มล้ตายจำ นวนมาก พม่าม่จึงจึถอยทัพทัมาตั้งตั้ที่บ้ที่าบ้นพราหมณ์ให้พ้นทางปืนปืแล้วล้พระเจ้าจ้หงสาวดีจึดีงจึเรียรีกประชุมชุการศึก พระมหาอุปอุราชเห็น สมควรให้ยกทัพทัเข้าข้ตีไตีทยทุกทุด้าด้นเพราะมีกำมีกำลังลัมากกว่าว่แต่พต่ระเจ้าจ้หงสาวดีไดีม่เม่ห็นด้วด้ยเพราะกรุงรุศรีอรียุธยุยามีทำมีทำเลดีมีดีน้ำมี น้ำล้อล้มรอบ จึงจึสั่งให้ตี เฉพาะด้าด้นตะวันวัออกเพราะคูเคูมือมืงแคบที่สุที่สุด พม่าม่พยายามจะทำ สะพานข้าข้มคูเคูมือมืงโดยนำ ดินดิมาถมเป็นป็สะพาน พระมหาเทพนายกองรักรัษาด่าด่น อย่าย่งเต็มต็สามารถ โดยให้ทหารไทยใช้ปืช้นปืยิงยิทหารพม่าม่ที่ขที่นดินดิถมเป็นป็สะพานเข้าข้มา ทำ ให้พม่าม่ล้มล้ตายจำ นวนมากจึงจึถอยข้าข้มคูกคูลับลั ไป พระเจ้าจ้บุเบุรงนองทรงพยายามโจมตีอตียู่นยู่านจนถึงถึเดือดืนเมษายน พ.ศ. 2112 ก็ยัก็งยั ไม่ไม่ด้กด้รุงรุศรีอรียุธยุยา อีกอีทั้งทั้ยังยัสูญเสียกำ ลังลัพลเป็นป็จำ นวนมาก[11] พระองค์ทค์รงพยายามเปลี่ยลี่นที่ตั้ที่งตั้ค่าค่ยอยู่หยู่ลายระยะ โดยในภายหลังลัทรงย้าย้ยค่าค่ยเข้าข้ไปใกล้กำล้กำแพงเมือมืงจนทำ ให้สูญเสียพลอย่าย่งมาก ระหว่าว่ง การสงครามสมเด็จด็พระมหาจักจัรพรรดิปดิระชวรและสวรรคตในเวลาต่อต่มา สมเด็จด็พระมหินทร์ขึ้ร์นขึ้ครองราชและทรงบัญบัชาการรบ แทนพระเจ้าจ้บุเบุรงนองจึงจึถามพระมหาธรรมราชาว่าว่จะ ทำ อย่าย่งไรให้ชนะศึกโดยเร็วร็พระมหาธรรมราชาทรงแนะว่าว่พระยารามเป็นป็แม่ทัม่พทัสำ คัญคัหากได้ตัด้วตัมาการยึดยึพระนครจักจัสำ เร็จร็จึงจึมีสมีาสน์มาถึงถึพระอัคอัรชายาว่าว่ "...การศึกเกิดกิจากพระยารามที่ยุที่ยยุงให้พี่น้องต้อต้งทะเลาะกันกัถ้าถ้ส่งตัวตัพระยารามมา ให้พระเจ้าจ้หงสาวดีจดีะยอมเป็นป็ ไมตรี.รี.." สมเด็จด็พระมหินทร์ฯร์ทรงอ่าอ่นสาสน์แล้วล้ ปรึกรึษากับกัข้าข้ราชการต่าต่ง ๆ จึงจึเห็นสมควร สงบศึกเพราะผู้คนล้มล้ตายกันกัมากแล้วล้สมเด็จด็พระมหินทร์ฯร์มีรัมีบรัสั่งให้ส่งพระสังฆราชออกไปเจรจาและส่งตัวตัพระยารามให้พระเจ้าจ้บุเบุรงนองเพื่อ เป็นป็ ไมตรี แต่พต่ระเจ้าจ้บุเบุรงนองตระบัดบัสัตย์ไย์ม่ยม่อมเป็นป็ ไมตรี ทำ ให้สมเด็จด็พระมหินทร์ฯร์ทรงพิโรธโกรธแค้นค้ ในการกลับลักลอกของพระเจ้าจ้บุเบุรงนอง อย่าย่งมาก มีรัมีบรัสั่งให้ขุนขุศึกทหารทั้งทั้ปวงรักรัษาพระนครอย่าย่งเข้มข้แข็งข็พระเจ้าจ้บุเบุรงนองเห็นว่าว่ยังยั ไม่สม่ามารถตีกตีรุงรุศรีอรียุธยุยาไม่ไม่ด้ จึงจึส่งพระมหา ธรรมราชามาเกลี้ยลี้กล่อล่มให้ยอมแพ้ แต่ถูต่กถูทหารไทยเอาปืนปื ไล่ยิล่งยิจนต้อต้งหนีกลับลั ไป การเสีสีสี ย สี ยกรุรุ รุรุ งศรีรีอ รีรี ยุยุ ยุ ธ ยุ ธยาครั้รั้ รั้รั้ งที่ที่ ที่ที่ 1 หน้า 3 อยุธยา หน้าน้ 7 จาก 15
พระเจ้าจ้หงสาวดีจึดีงจึคิดคิอุบอุายจะใช้พช้ระยาจักจัรีที่รีจัที่บจัตัวตั ได้เด้ป็นป็ ประกันกัเมื่อมื่ครั้งรั้สงครามช้าช้งเผือกเป็นป็ ไส้ศึก จึงจึ ให้พระ มหาธรรมราชาทรงเกลี้ยลี้กล่อล่มพระยาจักจัรีใรีห้เป็นป็ ไส้ศึกในกรุงรุศรีอรียุธยุยา แล้วล้แกล้งล้ปล่อล่ยตัวตัออกมา รุ่งรุ่ เช้าช้พม่าม่ทำ ที เป็นป็ตามหาแต่ไต่ม่พม่บเลยจับจัตัวตัผู้คุมคุมาตัดตัหัวเสียบไว้ริว้มริแม่น้ำม่ น้ำเพื่อให้ไทยหลงกล สมเด็จด็พระมหินทร์ฯร์ทรงดีพดีระทัยทัที่พที่ระยาจักจัรีหรีนีมาได้จึด้งจึทรงแต่งต่ตั้งตั้ ให้เป็นป็ผู้บังบัคับคับัญบัชาการรบแทนที่พที่ระยา ราม ครั้นรั้พระยาจักจัรีไรีด้รัด้บรัแต่งต่ตั้งตั้ ให้ดำ รงตำ แหน่งรักรัษาพระนครแล้วล้จึงจึดำ เนินการสับเปลี่ยลี่นหน้าที่ขที่องฝ่าฝ่ยต่าต่ง ๆ จนกระทั่งทั่การป้อป้งกันกัพระนครอ่ออ่นแอลง พระยาจักจัรีไรีด้ใด้ส่ร้าร้ยให้พระศรีสรีาวราชว่าว่เป็นป็กบฏจึงจึถูกถูสำ เร็จร็โทษ เมื่อมื่ เห็นว่าว่ ได้เด้วลาอันควรพระยาจักจัรีจึรีงจึ ให้สัญญาณแก่พก่ม่าม่เข้าข้ตีกตีรุงรุศรีอรียุธยุยาทุกทุด้าด้น และทำ ให้กองทัพทัพม่าม่เข้าข้สู่ พระนครสำ เร็จร็โดยใช้เช้วลาเพียง 1 เดือดืน ในวันวัที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2112 (เดือดืน 9 ไทย) พระยาจักจัรีจึรีงจึ ให้สัญญาณแก่พก่ม่าม่เข้าข้ตีกตีรุงรุศรีอรียุธยุยาและเปิดปิ ประตู เมือมืง ทำ ให้ทัพทัพม่าม่เข้าข้ยึดยึพระนครสำ เร็จร็กรุงรุศรีอรียุธยุยาจึงจึตกเป็นป็เมือมืงขึ้นขึ้ของอาณาจักจัร ตองอู หน้าที่ 4 อยุธยา หน้าน้ 8 จาก 15
หลัลั ลั ง ลั งเหตุตุ ตุ ก ตุ การณ์ณ์ ณ์ เ ณ์ เสีสีสี ย สี ยกรุรุ รุรุ งครั้รั้ รั้รั้ งที่ที่ ที่ที่ 1 พระเจ้าจ้บุเบุรงนองประทับทัอยู่ที่ยู่กที่รุงรุศรีอรียุธยุยาจนกระทั่งทั่วันวัศุกร์ขึ้ร์นขึ้หกค่ำ เดือดืนสิบสอง ปีมปีะเส็ง พ.ศ. 2112 ได้อด้ภิเภิษกให้สมเด็จด็พระมหาธรรมราชาธิรธิาช ขึ้นขึ้เป็นป็กษัตริย์ริคย์รองกรุงรุศรีอรียุธยุยา ในฐานะประเทศราช ทร พระนามว่าว่สมเด็จด็พระสรรเพชญที่ 1 บางแห่งเรียรีก พระสุธรรมราชา สมเด็จด็พระมหินทราธิรธิาช พระบรมวงศานุวงศ์ และขุนขุนางน้อยใหญ่ ได้ถูด้กถูนำ ไปกรุงรุหงสาวดีด้ดีวด้ยแต่สต่มเด็จด็พระมหิ นทร์ปร์ระชวรและสวรรคตระหว่าว่งทางไปกรุงรุหงสาวดี พม่าม่เข้าข้ยึดยึทรัพรัย์สิย์ สินและกวาดต้อต้นผู้คนกลับลั ไปพม่าม่เป็นป็จำ นวนมาก โดยเหลือลื ให้รักรัษาเมือมืงเพียง 1,000 คน คนที่เที่หลือลืก็หก็นีไปหลบอาศัยอยู่ที่ยู่อื่ที่นอื่บ้าบ้นเรือรืนและสิ่งปลูกลูสร้าร้งทั้งทั้หลายได้รัด้บรัความเสียหายเป็นป็อันอัมาก[12] อาณาจักจัรอยุธยุยาจึงจึตกเป็นป็เมือมืงขึ้นขึ้ของอาณาจักจัรตองอูเอูป็นป็เวลานาน 15 ปี หน้าที่ 5 อยุธยา หน้าน้ 9 จาก 15
การเสีสีสีสียกรุรุงรุรุศรีรีอรีรียุยุยุยุธยาครั้รั้งรั้รั้ที่ที่ ที่ที่2 พงศาวดารพม่าระบุว่าว่พระเจ้าจ้เอกทัศทัน์ทรงไม่ย่ม่อย่ท้อท้ ไม่ยม่อมแพ้ต่อต่พม่าม่ยังยัคงมีพมีระปณิธานยืนยืหยัดยัสู้กับกัพม่าม่ต่อต่ ไป ตรัสรัว่าว่กรุงรุศรีอรียุธยุยามีกำ แพงแน่นหนาแข็งข็แรงไม่เสียให้แก่พก่ ม่าอย่าย่งแน่นอน ฝ่าฝ่ยเนเมียมีวสีหบดีเดีรียรีกประชุมชุแม่ทัม่พทันายกอง ปรึกรึษากันกัว่าว่การล้อล้มกรุงรุศรีอรียุธยุยากินกิ เวลามานานมากแล้วล้ควรรีบรีเผด็จด็ศึกให้สิ้นสุดโดยเร็วร็เห็นควรให้เอารากกำ แพงพระนครศรีอรียุธยุยา เพื่อให้กำ แพงพระนครถล่มล่ลงมาฝ่าฝ่ยพม่าม่จึงจึจะสามารถเข้าข้เมืองได้ พงศาวดารไทยระบุว่าว่ก่อก่นการเสียกรุงรุศรีอรียุธยุยานั้น เกิดกิลางร้าร้ยอาเพศต่าต่งๆขึ้นขึ้ดังดันี้;[48] พระพุทธปฏิมฏิากรใหญ่วัญ่ดวัพนัญเชิงชิหรือรืพระพุทธ ไตรรัตรันนายก น้ำ พระเนตรไหลลงมาจนถึงพระนาภีพภีระพุทธไตรโลกนาถ ในวัดวัพระศรีสรีรรเพชญ์ ซึ่งซึ่แกะจากไม้ศรีมรีหาโพธิ์ พระอุรอุะแตกแยก ออกเป็นป็สองส่วนพระพุทธปฏิมฏิากรขนาดท่าท่ตัวตัคน และพระพุทธสุรินริทร์ซึ่ร์งซึ่หล่อล่ด้วด้ยนาค ในวัดวัพระศรีสรีรรเพ็ชญ์นั้ญ์ นั้พระเนตรตกหล่นล่มาอยู่ทียู่ทีพระหัตถ์กาสองตัวตัตีกัตีนกักาตัวตัหนึ่งพุ่งเสียบลงที่ยที่อดเหมฉัตฉัรของเจดีย์ดีวัย์ดวัราชบูรณะเทวรูปรูพระนเรศวร เปล่งล่เสียงกระทืบทืกระบาทเหมือมืดั่งดั่อสนีบาตต้อต้งตกหลายครั้งรั้ ครั้นรั้ ถึงวันวัอังอัคารขึ้นขึ้ 9 ค่ำ เดือดืนห้า หรือรืวันวัที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2310[I] เวลาประมาณบ่ายสามโมง พม่าจุดจุไฟสุมรากกำ แพงเมือมืงตรงหัวรอที่ริที่มริป้อป้มมหาไชย ตั้งตั้แต่เต่วลาบ่ายสามโมง และยิงยิ ปืนปื ใหญ่รญ่ะดมเข้าข้ไปในพระนคร จากบรรดาค่าค่ยที่รที่ายล้อล้มทุกทุค่าค่ย พอเพลาพลบค่ำ เวลาสองทุ่มทุ่กำ แพงเมืองตรงที่เที่อาไฟสุมทรุดรุลง แม่ทัพทัพม่าม่ยิงยิ ปืนปืเป็นป็สัญญาณให้ทหารเข้าข้พระนครพร้อร้มกันกัทุกทุด้าด้น พม่าม่เอาบันบั ไดปีนปีพาดเข้าข้มาได้ตด้รงที่ กำ แพงทรุดรุนั้นก่อก่น ทหารอยุธยุยาที่รัที่กรัษาหน้าที่เที่หลือลืกำ ลังลัจะต่อต่สู้ พม่าม่ก็สก็ามารถเข้าข้พระนครได้ใด้นเวลาค่ำ วันวันั้นทุกทุทาง[74] ทั้งทั้จากทางกำ แพงที่ทที่รุดรุลง ทางอุโอุมงค์ที่ค์ขุที่ดขุไว้ รวมทั้งทั้ปีนปี บันไดข้าข้มกำ แพงเข้าข้มา นอกจากนี้ คำ ให้การชาวกรุงรุเก่าก่ยังยัระบุว่บุาว่มีพมีระยาพลเทพซึ่งซึ่รู้เรู้ห็นเป็นป็ ใจกับกัพม่า ได้เด้ปิดปิ ประตูใตูห้พม่าเข้าข้เมืองอีกอีด้วด้ย]ภายในกรุงรุศรีอรียุธยุยานั้น ฝ่าฝ่ยสยามเจ้าจ้พระยาพระคลังลัสมุหมุนายกและพระยากลาโหมยังยันำ กำ ลังลั 10,000 คน[30] เป็นป็กองกำ ลังลัสุดท้าท้ย เข้าข้ต่อต่สู้กับกัทหารพม่าอยู่แยู่ต่ไต่ม่ปม่ระสบความสำ เร็จร็ทหารพม่าม่จุดจุไฟเผาบ้าบ้นเรือรืนวัดวัวาอารามต่าต่งๆ รวมทั้งทั้ปราสาทราชมณเฑียฑีร เพลิงลิลุกลุไหม้เป็นป็แสงสว่าว่งดั่งดั่กลางวันวันอกจากนี้ ทหารพฝ่าฝ่ยังยัจับจักุมกุชาวอยุธยุยาบีบบีบังบัคับคัเอาทรัพรัย์สิย์ สินต่าต่งๆ ทั้งทั้เงินงิทองอัญอัมณีต่าต่งๆ เกิดกิความโกลาหลวุ่นวุ่ วายไปทั่วทั่กรุงรุพงศาวดารไทยและพงศาวดารพม่าม่ ให้รายละเอียอีดเกี่ยกี่วกับกัการสิ้นพระชนม์ขม์องพระเจ้าจ้ เอกทัศทัน์ที่แที่ตกต่าต่งกันกั หน้าที่ 6 อยุธยา หน้าน้ 10 จาก 15
พงศาวดารไทยระบุว่บุาว่สมเด็จด็พระเจ้าจ้เอกทัศทัน์เสด็จด็หลบหนีลงเรือรืน้อยไปกับกัมหาดเล็กล็สองคน ไปหลบซ่อซ่นพระองค์ที่ค์สุที่สุมทุมทุพุ่มไม้ที่ม้บ้ที่าบ้นจิกจิข้าข้งวัดวัสังฆาวาส ต่อต่มามหาดเล็กล็ก็ไก็ด้ลด้ะทิ้งทิ้พระองค์ไค์ป พระเจ้าจ้เอกทัศทัน์จึงจึทรงได้รัด้บรัความทุกทุขเวทนาอดพระกระยาหารสวรรคตไปในที่สุที่สุดแต่พต่ระองค์เค์ดียดีว พงศาวดารพม่าม่ระบุว่บุาว่สมเด็จด็พระเจ้าจ้เอกทัศทัน์เสด็จด็หลบหนีออกทางประตูพตูระนครทางทิศทิตะวันวัตก แต่ท่ต่าท่มกลางความสับสนวุ่นวุ่ วายนั้น พระเจ้าจ้เอกทัศทัน์ทรงต้อต้งกระสุนปืนปืสวรรคตmารพม่าม่เข้าข้ยึดยึครองพระราชวังวัหลวงกรุงรุศรีอรียุธยุยา พบพระองค์เค์จ้าจ้จันจัทร์ถูร์กถูจองจำ ขื่อขื่คาอยู่ที่ยู่พที่ระศอ ทหารพม่าม่จึงจึปล่อล่ยพระองค์เค์จ้าจ้จันจัทร์ใร์ห้เป็นป็อิสอิระ ฝ่าฝ่ยพม่าม่ค้นค้หาองค์กค์ษัตริย์ริอย์ยุธยุยา พบพระศพอยู่ที่ยู่ปที่ระตูพตูระนครด้าด้นตะวันวัตก ฝ่าฝ่ยพม่าม่จึงจึ ฝังฝัพระศพของพระเจ้าจ้เอกทัศทัน์ไว้ที่ว้ โที่คกพระเมรุหรุน้าพระวิหวิารมงคลบพิตร ฝ่าฝ่ยพม่าม่จับจักุมกุได้เด้ชื้อชื้พระวงศ์อยุธยุยาได้แด้ก่;ก่พระมเหสีของพระเจ้าจ้เอกทัศทัน์สี่พระองค์ รวมทั้งทั้กรมขุนขุวิมวิลพัตร และพระสนมเจ้าจ้จอมนางในทั้งทั้สิ้น 869 คนพระอนุชาของพระเจ้าจ้เอกทัศทัน์สิบ สองพระองค์ รวมทั้งทั้พระปทุมทุราชาพระเจ้าจ้อุทุอุมทุพรขุนขุหลวงหาวัดวัพระเชษฐภคินีคิ นีและพระขนิษฐาของพระเจ้าจ้เอกทัศทัน์สิบสี่องค์ รวมทั้งทั้เจ้าจ้ฟ้าฟ้สุริยริพงศ์ เจ้าจ้ฟ้าฟ้อินอิทสุดาวดี เจ้าจ้ฟ้าฟ้กุณกุฑล เจ้าจ้ฟ้าฟ้มงกุฎกุพระโอรสของพระเจ้าจ้เอกทัศทัน์สามพระองค์ไค์ด้แด้ก่ พระองค์เค์จ้าจ้ประไพกุมกุาร พระองค์เค์จ้าจ้สุทัศทันพระธิดธิาของพระเจ้าจ้เอกทัศทัน์สี่พระองค์ พระเจ้าจ้หลานเธอที่เที่ ป็นป็ชาย 14 พระองค์ และพระเจ้าจ้หลานเธอที่เที่ ป็นป็หญิงญิ 14 พระองค์พระยศเป็นป็ "หม่อม่ม"พระโอรสธิดธิาของเจ้าจ้ฟ้าฟ้ธรรมธิเธิบศร์ 4 พระองค์ พม่าม่จับจักุมกุได้เด้ชื้อชื้พระวงค์อค์ยุธยุยา รวมทั้งทั้หมด 2,000 คน[23] และยังยัจับจักุมกุขุนขุนางได้แด้ก่ เจ้าจ้พระยาพระคลังลัสมุหมุนายก พระยาราชภักภัดี พระยาพลเทพ พระยายมราช เนเมียมีวสีหบดีกดีลับลั ไปตั้งตั้อยู่ที่ยู่โที่พธิ์สธิ์ามต้นต้มีปมีระกาศว่าว่ ให้แม่ทัม่พทันายกองพม่าม่ส่งเชลยเชื้อชื้พระวงศ์ขุนขุนางอยุธยุยาให้แก่เก่นเมียมีวสีหบดีที่ดี ที่ โพธิ์สธิ์ามต้นต้ทุกทุคน ห้ามเบียบีดบังบัเก็บก็ ไว้เว้ป็นป็ส่วนตัวตัอย่าย่งเด็ดด็ขาด[17] ฝ่าฝ่ยพม่าม่จับจักุมกุได้ช่ด้าช่งสิบหมู่ช่มู่ าช่งฝีมืฝีอมืต่าต่งๆ ยึดยึ ได้พด้ระไตรปิฎปิกรวมทั้งทั้ตำ ราโหราศาสตร์แพทยศาสตร์ พระราชทรัพรัย์เย์ครื่อรื่งเงินงิเครื่อรื่งทองอัญอัมณีต่าต่งๆ พระภูษภูาดิ้นดิ้เงินงิดิ้นดิ้ทอง พม่าม่ยึดยึยุทยุโธปกรณ์ช้าช้ง 700 เชือชืก ได้เด้รือรื 2,000 ลำ ปืนปืคาบศิลา 10,000 กระบอก ปืนปืคาบศิลาประดับดัเงินงิทอง 1,000 กระบอก ปืนปื ใหญ่ทญ่องเหลือลืงขนาดใหญ่ที่ญ่ ไที่ว้สำว้ สำหรับรัป้อป้งกันกัพระนครสองกระบอก ปืนปื ใหญ่ขญ่นาดเล็กล็ทำ จากทองเหลือลืงและเหล็กล็ 3,550 กระบอก กระสุนปืนปืขนาดต่าต่งๆจากจีนจี 50,000 ลูกลูพงศาวดารพม่าม่ระบุว่บุาว่อาวุธวุปืนปืของอยุธยุยานั้นมีอมียู่อยู่ย่าย่งล้นล้เหลือลื ไม่สม่ามารถนำ กลับลั ไปได้ทั้ด้งทั้หมด ต้อต้งเลือลืกเฉพาะปืนปืที่อที่ยู่ใยู่นสภาพดีใดีช้กช้ารได้แด้ละทิ้งทิ้ทำ ลายปืนปืที่เที่หลือลืทั้งทั้หมด โดยการระเบิดบิทิ้งทิ้หรือรืการทิ้งทิ้ลงน้ำ [23] หน้าที่ 7 อยุธยา หน้าน้ 11 จาก 15
ฝ่าฝ่ยพม่าม่จับจักุมกุได้รด้าษฏรชาวกรุงรุศรีอรียุธยุยาได้จำด้จำนวน 30,000 เศษคน ยังยั ไม่รม่วมที่หที่ลบหนีไปตามป่าป่ทหารพม่าม่บีบบีบังบัคับคัเอาทรัพรัย์สิ้ย์ สิ้นจากชาวกรุงรุเฆี่ยฆี่นตีหตีรือรืสังหารเสียชีวิชีตวิเนเมียมีวสีหบดีแดีจกจ่าจ่ยเชลยอยุธยุยาให้แก่แก่ม่ทัม่พทันายก องผู้มีคมีวามชอบไปเป็นป็ผู้รับรั ใช้ส่ช้ ส่วนตน โดยแม่ทัม่พทัระดับดัทัตทัมู (Tathmu) ได้เด้ชลยอยุธยุยาคนละ 100 ครอบครัวรัแม่ทัม่พทัระดับดัจิกจิเก (Sitke) ได้เด้ชลยอยุธยุยาคนละ 75 ครอบครัวรัแม่ทัม่พทัระดับดันะกาน (Nakan) ได้รัด้บรัเชลยคนละ 50 ครอบครัวรัทหารระดับดัทัตทัเร (Tatye) ได้รัด้บรัคนละ 5 ครอบครัวรัและทหารไพร่รร่าบทั่วทั่ ไปได้คด้นละ 2 ครอบครัวรันอกจากนี้ พม่าม่ยังยัเผาหลอมพระพุทธรูปรูนำ เอาทองกลับลั ไป ฝ่าฝ่ยพม่าม่ ใช้เช้วลาเก็บก็กวดต้อต้นทรัพรัย์สิย์ สินและผู้คนใน อยุธยุยาอยู่เยู่ป็นป็เวลา 10 วันวัหลังลัจากนั้นเนเมียมีวสีหบดีจึดีงจึแต่งต่ตั้งตั้ ให้ สุกี้พกี้ระนายกอง หรือรืนายทองสุกชาวมอญ โพธิ์สธิ์ามต้นต้ ให้เป็นป็ผู้รักรัษากรุงรุศรีอรียุธยุยา ให้มองย่าย่เป็นป็ ปลัดลัคอบเก็บก็รวบรวมทรัพรัย์สิย์ สินและผู้คนที่ยัที่งยัค้าค้งอยู่ ส่งให้ แก่พก่ม่าม่ที่โที่พธิ์สธิ์ามต้นต้ หน้าที่ 8 อยุธยา หน้าน้ 12 จาก 15
กรุงรุศรีอรียุธยุยา เผาทำ ลายพระนครแล้วล้ทัพทัพม่าม่ ได้พำด้ พำนักอยู่ ณ ที่นั้ที่ นั้จนถึงถึวันวัที่ 6 มิถุมินถุายน พ.ศ. 2310[79] ก่อก่นยก กลับลั ประเทศตน โดยประมวลเอาทรัพรัย์สิย์ สินและเชลยศึกไปด้วด้ย เนเมียมีวสีหบดีไดีด้แด้ต่งต่ตั้งตั้ ให้สุกี้เป็นป็นายทัพทัคุมคุพล 3,000 คน รั้งรั้ทัพทัอยู่ที่ยู่ค่ที่าค่ยโพธิ์สธิ์ามต้นต้คอยกวาดต้อต้นผู้คนและทรัพรัย์สิย์ สินตามกลับลั ไปภายหลังลัอย่าย่งไรก็ดีก็ ดีหลักลัฐานพม่าม่กล่าล่วตรกันกัข้าข้มกับกัหลักลัฐานไทย คือคืทหารพม่าม่มิไมิด้ฆ่ด้าฆ่ ฟันฟัผู้คนมากมาย เพียงแต่เต่ผาเมือมืง ริบริสมบัติบั ติและจับจัพระเจ้าจ้แผ่นดินดิข้าข้ราชสำ นัก และพลเมือมืงกลับลั ไปด้วด้ยเท่าท่นั้น[80] ฝ่าฝ่ยพระเจ้าจ้มังมัระทรงพระดำ ริว่ริาว่จะไว้กำว้กำลังลัจำ นวนหนึ่งที่กที่รุงรุศรีอรียุธยุยา โดยอาจทรงให้อยู่ใยู่นบังบัคับคับัญบัชาของพระราชวงศ์อยุธยุยาหรือรืข้าข้ราชการชั้นชั้ผู้ใหญ่ขญ่องพม่าม่ โดยตรง[81] แต่เต่ผอิญ พม่าม่เกิดกิการสงครามกับกัจีนจีพระองค์จึค์งจึเปลี่ยลี่พระทัยทัเรียรีกกองทัพทัส่วนใหญ่กญ่ลับลั ไปป้อป้งกันกัมาตุภูตุมิภูมิและให้คงกองทหารขนาดเล็กล็ ไว้ปว้ระจำ ในหลายพื้นที่เที่ท่าท่นั้น[82] กองทัพทัพม่าม่ที่เที่หลือลือยู่ใยู่นอาณาจักจัรอยุธยุยาที่เที่ ป็นป็ซากไปแล้วล้นั้นมีอมียู่ไยู่ม่ถึม่งถึ 10,000 นาย ซึ่งซึ่ ไม่รัม่บรักับกัอาณาเขตของกรุงรุศรีอรียุธยุยา กองทัพทัเหล่าล่นี้จึงจึมีอำ มีอำนาจอยู่แยู่ต่ใต่นบริเริวณค่าค่ยคูปคูระตูหตูอรบของตนและปริมริณฑลเท่าท่นั้น ท้อท้งที่ห่ที่ ห่างไกลล้วล้น อยู่นยู่อกเหนือการควบคุมคุซ้ำ บางแห่งกลายเป็นป็ซ่อซ่งโจรไปเสีย[82] แม้ว่ม้าว่พม่าม่จะได้ชด้ายฝั่งฝั่ตะนาวศรีตรีอนล่าล่งมาเป็นป็ของตนก็ตก็าม แต่พต่ม่าม่ ไม่บม่รรลุวัลุตวัถุปถุระสงค์สำค์ สำคัญคั ในอันที่จที่ะพิชิตชิคน ไทยและควบคุมคุดินดิแดนโดยรอบทั้งทั้สิ้น เพราะคนไทยภายใต้กต้ารนำ ของพระมหากษัตริย์ริพย์ระองค์ใค์หม่เม่ ป็นป็แรงหนุนเหล กบฏในล้าล้นนาและพม่าม่ตอนล่าล่งได้ดีด้กดีว่าว่เดิมดิ ประกอบกับกัพม่าม่สูญเสียความสามารถในการรบลงมากหลังลัผ่านพ้น สงครามกับกัสยาม ทั้งทั้ต้อต้งรบกับกัจีนจี อีกหลายปี[ปี83][84] หลังเหตุการณ์เสียกรุงครั้งที่2 หน้าที่ 9 อยุธยา หน้าน้ 13 จาก 15
บรรณานุกรรม กลุ่ม 1. (2566). กรุงศรีอยุธยา. .. เข้าถึงได้จาก http://th.wikipedia.org/wiki/ประวัติศาสตร์อยุธยา อยุธยา หน้าน้ 14 จาก 15
เด็กด็ ชายกิตกิติศัติ ศักดิ์ สวนอินอิทร์ เลขที่ 1 ม.1 / 13 เด็กด็ ชายณัฎฐพล วงศ์ศิริ เลขที่ 4 ม.1 / 13 เด็กด็ ชายปรมะ สุวรรณรัตรัน์ เลขที่ 11 ม.1 / 13 เด็กด็ ชายรชต วิบูวิลบูพืช เลขที่ 15 ม.1/13 เด็กด็หญิงญิซาเดียดีดังดัเดน เลขที่ 20 ม.1 / 13 เด็กด็หญิงญิณัฐภัสภัสร มโนกิจกิอุดอุม เลขที่ 22 ม.1/13 เด็กด็หญิงญิณิชนันทน์ เมตต์กต์รุณ์รุณ์รุณ์รุณ์จิตจิเลขที่23ม.1/13 เด็กด็หญิงญิบุญบุทิวา วงศ์วิลวิาสชัยชัเลขที่ 27 ม.1/13 รายชื่อสมาชิก อยุธยา หน้าน้ 15 จาก 15