บทละครเรื่อง วนิดา

เรอ่ื ง วนดิ า

ผเู้ ขยี นบท
นางสาวกมลลกั ษณ์ พรมสพุ ฒั น์

ชน้ั 5/8 เลขท่ี 18

เสนอ
คณุ ครศู ริ พิ ร สดุ ตรง

เอกสารฉบบั นเี้ ปน็ สว่ นหนง่ึ ของรายวชิ า นาฏศลิ ป์
รหสั ศ 32102

เรอื่ ง การเขยี นบทละคร
ภาคเรยี นท่ี 2 ปกี ารศกึ ษา 2564

โรงเรยี นเฉลมิ พระเกยี รตสิ มเดจ็ พระศรนี ครนิ ทร์ ภเู กต็
ในพระราชปู ถมั ภ์ สมเดจ็ พระเทพรตั นราชสดุ า ฯ สยาม

บรมราชกมุ ารี

โครงเรอ่ื ง

เรอื่ ง วนดิ า

รปู แบบ โศกนาฏกรรม

ณ มหาวิทยาลยั แหง่ หนงึ่ มกี ลุ่มเพ่อื น4คน ท่ีอยู่
ดว้ ยกนั มาต้งั แตส่ มยั มธั ยมจนถงึ มหาวิทยาลัย แต่มกั จะมี
เพอื่ น1คนในกลุ่มที่โดนบลู ลแี่ ละโดนกล่นั แกล้งอยู่ตลอด
เธอชือ่ วนิดา วนดิ ามกั โดนเพ่อื นบูลล่แี ละทําร้ายร่างกาย
อย่สู ม่าํ เสมอ จนวนิดาเครียดหนกั จนนําไปสภู่ าวะโรค
ซึมเศร้า และทาํ ใหเ้ ธอไดต้ ดั สินใจฆา่ ตัวตาย...โดยทีเ่ พ่ือน
อกี สามคนไม่มีใครทราบข่าวการตายของวนดิ า เพราะใน
ทกุ ๆวนั ทีม่ าเรยี น วนดิ ากย็ งั คงมาเรยี นปกติ ไมเ่ หมือนคนที่
ตายไปแล้วเพราะสภาพผวิ พนั ธข์ุ องวนิดายงั คงสภาพเดิม
แตน่ สิ ัยและบุคลกิ ของวนิดาเปล่ยี นไปมากๆ วนดิ าน่ิงข้นึ ไม่
คอ่ ยพูดคอ่ ยจา ถามคําตอบคํา ไม่กินขา้ ว และบางทียังมี
ทา่ ทีแปลกๆ ทําใหเ้ พือ่ นในกลุ่มเริ่มแปลกใจ จนได้รคู้ วาม
จรงิ ...

ตวั ละครและอปุ นสิ ยั

ตวั ละคร

1. วนดิ า แสดงเป็น นางเอก อาชีพ นกั ศึกษา

2. ธิดา แสดงเป็น เพอื่ นนางเอก อาชีพ นกั ศึกษา

3. พลับพลงึ แสดงเป็น เพ่อื นพระเอก อาชีพ นักศึกษา

4. ลดา แสดงเปน็ เพ่ือนนางเอก อาชีพ นักศกึ ษา

อุปนสิ ยั

1. วนิดา
ภายนอก : สูง 150 ซม. นาํ้ หนกั 43 กโิ ลกรมั
: รปู ร่างผอม
: ผมยาวประบ่าสดี ํา
: หน้าคมแหลม
: มีตาสองชน้ั
: ปากเลก็
: ค้วิ โค้ง
: จมูกโดง่
: ดวงตาเลก็
: ผวิ ขาว
ภายใน : เป็นคนเรียบรอ้ ย ใจดี รกั เพือ่ น เรียนเกง่

พดู เพราะ มองโลกในแงด่ ี เชื่อคนงา่ ย ออ่ นแอ

2. ธดิ า
ภายนอก : สูง 160 ซม. น้ําหนกั 44 กโิ ลกรัม
: รปู ร่างห่นุ ดี
: ผมยาวสนี ํา้ ตาล
: หน้าหวาน แหลมคม
: มตี าสองชั้น
: ย้ิมหวาน
: ค้ิวตรงสดี าํ
: จมูกโด่งเปน็ สนั
: ดวงตาโตและคม
: ผวิ ขาว
ภายใน : เป็นคนจรงิ ใจ อัธยาศยั ดี น่ารัก เรยี นเกง่

เป็นคนที่คอยปกป้องวนิดา

3. พลับพลึง
ภายนอก : สงู 160 ซม. นาํ้ หนกั 46 กโิ ลกรัม
: รปู ร่างหุน่ ดี
: ผมสั้นประบา่ สดี าํ
: หนา้ แหลมคม ชอบแต่งหน้า
: มตี าสองชนั้
: ปากหนา
: คิว้ โคง้ สวย
: จมกู โด่ง
: ดวงตาโตและคม
: ผิวขาว

ภายใน : เป็นคนแรงๆ ชอบแกล้งและบูลล่ีวนดิ า
ชอบทาํ ตวั เด่น ไม่สนใจความรู้สกึ ของคนอืน่

4. ลดา
ภายนอก : สูง 160 ซม. น้ําหนกั 45 กโิ ลกรัม
: รปู ร่างหนุ่ ดี
: ผมสน้ั สนี ํ้าตาล
: หนา้ แหลมคม ชอบแต่งหนา้
: มตี าสองชนั้
: ปากเลก็ ไม่ค่อยยิ้ม
: คิว้ โคง้ สวย
: จมูกโด่ง
: ดวงตาโตและคม
: ผวิ คล้ัา
ภายใน : เป็นคนแรงๆ ชอบแกลง้ และบูลลวี่ นดิ า

ชอบทําส่ังและใช้คนอ่นื จิตใจโหดเหี้ยม

บทละคร/บทสนทนา

ฉากท่ี 1

ฉาก : หนา้ มหาวิทยาลยั

ตวั ละคร : ตวั ที่ 1 : วนดิ า

ตวั ที่ 2 : ธดิ า

ตวั ที่ 3 : พลบั พลงึ
ตวั ท่ี 4 : ลดา

เสอื้ ผา้ : ตวั ที่ 1 วนดิ า : ชดุ นักศกึ ษา

เส้ือนักศกึ ษาหญิงทรงบอย
กระโปรงยาวทรงพลที

เขม็ ขัดหนงั สีดาํ

ถุงเทา้ ข้อยาวสีขาว

รองเท้าผ้าใบสีขาวดํา

ตัวที่ 2 ธิดา : ชุดนกั ศึกษา

เสอ้ื นักศึกษาหญงิ ทรงบอย

กระโปรงยาวทรงพลที

เขม็ ขัดหนังสีดาํ
ถงุ เท้าข้อยาวสีขาว
รองเท้าผ้าใบลายดอกไม้สขี าวดาํ
ตัวท่ี 3 พลบั พลงึ : ชุดนกั ศกึ ษา
เส้ือนักศึกษาหญิงทรงรัดรูป
กระโปรงส้ันทรงเอ

เขม็ ขดั หนังสดี ํา
รองเท้าคัตชู
ตวั ท่ี 4 ลดา : ชุดนกั ศึกษา
เสื้อนักศึกษาหญิงทรงรดั รูป
กระโปรงสน้ั ทรงเอ
เขม็ ขัดหนังสีดาํ
รองเท้าคัตชู
- เปดิ ฉาก -

บรรยาย : เชา้ วนั เปิดเรยี นวนิดาเดนิ เข้ามหาวทิ ยาลัยดว้ ย
ใบหน้าที่สดใสแต่ทันใดนน้ั วนดิ าได้เจอกับพลับพลงึ จึงชวนวนิดา
ไปทห่ี ลังหอ้ งเรยี น

พลบั พลึง : ลดา ฉนั พาวนดิ ามาใหแ้ กแล้ว

ลดา : ดมี ากพลบั พลึง แกนีค่ ือเพอื่ นทดี่ ีของฉันจริงๆ

พลับพลึง : ลดา แกจะทําอะไรกร็ ีบทําซะ เดยี๋ วมคี นมาเห็น

บรรยาย : ส้ินสดุ คาํ พดู ของพลบั พลึง ลดาและพลับพลึงก็ได้

ลงมือแกล้งวนิดา โดยการเอานาํ้ และถังขยะมาราด ทาํ ให้วนดิ าตวั
เปยี กและสกปรก หลงั จากนน้ั ก็เอากระเป๋าวนิดาไปโยนทง้ิ วนิดา
ไดแ้ ต่รอ้ งไห้และขอรอ้ งใหพ้ วกเขาท้งั สองคนหยุด แตล่ ดาและ
พลบั พลึงไม่สนใจเสยี งขอรอ้ งของวนิดาเลย และได้เดนิ ออกไป
จากหอ้ งไป จากนั้นวนิดากไ็ ด้ซมซานเดนิ ไปท่โี ตะ๊ เรยี นของเธอ

ธดิ า : วนิดา!!! ใครทําอะไรเธอ เดี๋ยวฉันพาไปล้างตัว
นะ

- ปิดฉาก -

-

บทละคร/บทสนทนา

ฉากท่ี 2

ฉาก : ใต้ตน้ ไม้หลังมหาวิทยาลยั
ตัวละคร :
ตวั ที่ 1 : วนดิ า
เสอ้ื ผา้ :
ตวั ที่ 2 : ธดิ า

ตัวท่ี 3 : พลับพลึง
ตัวท่ี 4 : ลดา

ตัวที่ 1 วนิดา : ชดุ นักศึกษา

เส้ือนกั ศึกษาหญงิ ทรงบอย
กระโปรงยาวทรงพลที
เขม็ ขัดหนงั สีดํา
ถงุ เท้าขอ้ ยาวสีขาว

รองเทา้ ผ้าใบสีขาวดาํ

ตัวท่ี 2 ธิดา : ชุดนักศกึ ษา

เสือ้ นักศกึ ษาหญงิ ทรงบอย

กระโปรงยาวทรงพลีท
เข็มขัดหนงั สีดาํ
ถุงเทา้ ขอ้ ยาวสีขาว
รองเท้าผ้าใบลายดอกไม้สขี าวดํา
ตัวที่ 3 พลับพลงึ : ชดุ นักศึกษา

เส้ือนกั ศกึ ษาหญงิ ทรงรดั รปู

กระโปรงส้ันทรงเอ
เข็มขัดหนังสดี ํา

รองเท้าคัตชู

ตวั ท่ี 4 ลดา : ชดุ นกั ศกึ ษา

เส้ือนักศกึ ษาหญิงทรงรัดรปู

กระโปรงสัน้ ทรงเอ

เข็มขดั หนงั สดี าํ

รองเทา้ คัตชู

- เปดิ ฉาก -

บรรยาย : วนิดาคดิ กบั ตัวเองว่าโลกใบน้ีชงั่ โหดร้ายและไม่
น่าอยู่เอาซะเลย วนิดาจึงตัดสินใจคิดส้นั โดยการผกู คอตาย และ
กอ่ นท่ีวนดิ าจะฆ่าตัวตาย วนิดาไดข้ อให้โลกหลงั ความตายของ
เธอ เอาคืนพวกน้ันไดอ้ ยา่ งสาสม

วนดิ า : ฉันอยู่บนโลกนตี้ อ่ ไปไม่ไหวแล้ว ฉันเหน่ือย
(หลงั จากนั้นวนิดาไดเ้ อาเชือกไปรอ้ ยที่ใต้ต้นไม้และนาํ มาผูกคอ
จนวนดิ าส้ินลมหายใจ)

ธิดา : น่ีพวกเธอ! ไมท่ าํ กับวนิดาเกินไปหนอ่ ยหรอ
วนดิ าเปน็ โรคซึมเศร้าอยนู่ ะ ทําไมพวกเธอถึงชอบรงั แกคนไมท่ าง
สูด้ ้วย

ลดา : แกมีสิทธอ์ิ ะไรมาว่าพวกฉนั อยากโดนแบบอี
วนดิ ารึไง เงยี บปากแกไปซะ มันน่ารําคาญ!!!

บรรยาย : เชา้ วนั ตอ่ มา วนดิ ายังคงมาเรยี นเหมอื นคนปกติ

แตว่ นิดาน้ันดไู มเ่ หมือนวนิดาเดิม แต่พวกเขาสองคนนัน้ กย็ ังไม่
หยุดแกลง้ และทํารา้ ยวนิดา

ธดิ า : วนิดา เป็นอะไรรึเปล่า เธอดูแปลกๆไปนะ เธอ
บอกฉันไดเ้ ลยนะถ้าใครทาํ ฉนั จะจัดการพวกมนั ให้

ลดา : อีธดิ า แกหาเร่ืองพวกฉนั หรอ! ไมเ่ ห็นมันจะ
แปลกตรงไหนเลย ฉนั วา่ มันก็ดูอ่อนแอและน่ารงั เกยี จเหมือนเดิม

วนดิ า : (หนั มามองลดาด้วยสายตาทอี่ าฆาตแค้น)

พลบั พลงึ : ฉนั วา่ มันกด็ แู ปลกจริงๆนะ ปกตมิ นั ไม่เคยทํา
หน้าทําตาใส่เราเลย

ลดา : แล้วไง ฉนั ต้องกลวั มันดว้ ยหรอ แกนม่ี นั ขี้
ขลาดจริงๆ

วนิดา : ( เดีย๋ วกร็ ู้ )

- ปิดฉาก -

ฉาก : บทละคร/บทสนทนา
ตวั ละคร : ฉากที่ 3

เสื้อผา้ : ในห้องเรยี น

ตัวที่ 1 : วนิดา

ตัวที่ 2 : ธดิ า

ตัวท่ี 3 : พลบั พลงึ

ตัวท่ี 4 : ลดา

ตัวที่ 1 วนิดา : ชุดนักศึกษา

เสื้อนกั ศึกษาหญงิ ทรงบอย
กระโปรงยาวทรงพลีท
เข็มขดั หนังสดี ํา
ถงุ เทา้ ข้อยาวสีขาว
รองเท้าผ้าใบสขี าวดาํ

ตวั ท่ี 2 ธิดา : ชุดนกั ศกึ ษา

เส้ือนกั ศึกษาหญงิ ทรงบอย
กระโปรงยาวทรงพลที
เข็มขัดหนังสีดาํ
ถงุ เท้าข้อยาวสีขาว
รองเท้าผ้าใบลายดอกไม้สขี าวดาํ

ตัวที่ 3 พลับพลึง : ชดุ นักศกึ ษา

เส้ือนักศึกษาหญงิ ทรงรัดรูป
กระโปรงส้ันทรงเอ

เข็มขดั หนงั สดี ํา
รองเท้าคัตชู

ตัวท่ี 4 ลดา : ชุดนกั ศึกษา

เสื้อนักศกึ ษาหญงิ ทรงรัดรูป

กระโปรงสัน้ ทรงเอ

เขม็ ขัดหนังสีดํา

รองเท้าคัตชู

- เปดิ ฉาก -

บรรยาย : หลังเลิกเรยี นลดาไดเ้ ดินเข้ามาต่อวา่ วนดิ า โดยท่ี
ลดาไมร่ เู้ ลยว่าคนท่ีเธอกาํ ลงั ต่อว่านน้ั ไมใ่ ชค่ น....เมอ่ื พลบั พลึงเขา้ มา ก็
เหน็ วา่ ..วนดิ าไม่มีหวั พลบั พลึงเร่ิมรสู้ ึกแปลกๆแล้ววา่ วนิดาอาจจะตาย
ไปแลว้ ก่อนกลับบ้านพลบั พลงึ จงึ ไปเดนิ ดูตน้ ไม้หลังมหาวทิ ยาลัยและได้
พบว่า....วนดิ าผูกคอตาย ทําเอาพลบั พลงึ ตกใจมากจึงรีบว่ิงออกจากใต้
ต้นไมอ้ ย่างโดยเร็ว

พลับพลึง : ตื๊ดๆ... ฮลั โหลลดา!!! แกไดย้ นิ ฉันม้ยั !!!

ลดา : ฮัลโหล อะไรของแกเน่ีย มีอะไรโทรมาซะดึก
เชยี ว

พลบั พลงึ : คอื วา่ ... วนดิ าตายแลว้ !!! แกฉนั กลัวอะ

ลดา : นแี่ กพดู อะไรของแก อยา่ มาอําฉนั นะ ฉันไมต่ ลก
ด้วย วันน้ีฉันกเ็ หน็ มันยังมาเรียนปกติ มันจะตายไดไ้ ง ข่าวมั่วรึ
เปลา่

พลับพลึง : ถ้าแกไมเ่ ชือ่ ฉันอะ แกไปดูทต่ี น้ ไม้หลัง
มหาวิทยาลยั สิ

ลดา : เฮ้ย ไม่เอาอะ ฉันเช่อื ก็ได้ แกอยา่ เพ่งิ บอกเรือ่ งนี้
กับธิดานะ

พลับพลงึ : ฉันว่าเราไมต่ ้องไปมหาวิทยาลยั กนั ก่อนดีกว่า
ฉนั ไม่อยากตาย ฉันกลวั ว่าวนดิ าจะเอาพวกเราไปอยดู่ ว้ ย

ลดา : ตด้ื ๆ...ฮัลโหล ธิดา พร่งุ นพ้ี วกฉันไม่ไปโรงเรียน
นะ พวกฉันไม่ค่อยสบาย

ธิดา : โอเค

บรรยาย : เช้าต่อมาธิดาไดเ้ ดินเขา้ มหาวทิ ยาลัยด้วย
ใบหน้าท่ีย้ิมแย้มแจ่มใส เพราะลดาและพลับพลึงไม่มา ทันใดน้ัน
ธดิ าไดเ้ จอกับวนิดา...

วนดิ า : ฉันอยากให้เธอช่วยโทรหาลดาและพลับพลงึ ให้
มาทห่ี ้องเรียนตอนน้ีหน่อย ให้บอกพวกเขาว่าอาจารย์ตามตวั ด่วน
พอดีฉันมเี ร่ืองอยากจะคยุ กบั พวกเขาสองคน

บรรยาย : ธิดาพยักหน้าและไดโ้ ทรตามพวกเขาสองคน
ลดาและพลบั พลึงเม่ือได้ยินว่าอาจารย์ตามตัวด่วน จึงจาํ ใจต้องมา
ทม่ี หาวทิ ยาลัยอยา่ งโดยเรว็ ....เม่อื สองคนน้ถี งึ มหาวิทยาลัย จงึ รีบ
ขึ้นไปทห่ี ้องเรียน

วนดิ า : เธอรอฉนั ทนี่ นี่ ะธิดา

บรรยาย : ธดิ าพยักหนา้ อีกครัง้ ...เม่อื ลดาและพลับพลึงถงึ ที่
ห้องเรียนก็ต้องตกใจเมอื่ เจอวนดิ าทีย่ ืนแนน่ งิ่ มองมาทพ่ี วกเขาสอง
คนด้วยสายตาที่อาฆาตแค้น

วนดิ า : พวกมงึ คิดเหรอวา่ กจู ะปลอ่ ยพวกมงึ ไปง่ายๆ พวก

มึงทําอะไรกับกูไว้บ้าง ลมื มนั แลว้ รไึ ง!!!

วนดิ า : พวกมงึ ต้องตาย!!! พวกมึงไม่ควรอยบู่ นโลกใบน้ี

อีพลับพลึง อลี ดา พวกมึงคือเพื่อนที่แย่ทส่ี ุดในชีวิตของกู

พลบั พลึง : ฉันกลวั แล้ววนิดา ฉนั ขอโทษ ฉนั ผดิ ไปแล้ว อย่า
ทําอะไรฉันเลยนะ

บรรยาย : พวกเขาสองคนกลัวจนไม่มีสติ พวกเธอจงึ ว่งิ ไป
โดยทีไ่ มร่ ู้เลยวา่ ทางน้ันคือทางของโลกแห่งความตายที่วนิดาจะ
พาพวกเธอไปอยดู่ ้วย

พลับพลึง : ฉันตอ้ งรอด ใครก็ไดช้ ่วยฉนั ดว้ ย (ว่ิง) เฮอื ก...
(ตาย)

ลดา : พลบั พลงึ !!! ...ใครก็ไดช้ ว่ ยฉนั ดว้ ย!!! กรดี้ !
(ตาย)

วนิดา : ฮ่าๆๆ สาสมใจกูนกั และวันนท้ี ่ีกรู อคอยก็มาถงึ
วนิดาไดเ้ ดินกลบั มาหาธิดาทนี่ ่ังรอเธออยู่ ด้วยสี
บรรยาย :
หนา้ ทเี่ ปน็ ห่วง

ธดิ า : วนิดา!!! ทาํ ไมเธอไปกบั พวกน้นี านจัง ฉนั เปน็
หว่ งเธอแทบแย่

วนดิ า : ฉัน...ขอบคุณเธอมากๆนะธิดา ที่เธอคอย

ปกป้องฉนั อยขู่ ้างๆฉันในตอนทฉ่ี นั โดนรังแก เธอเปน็ คนเดียวท่ี

ไมร่ ังเกยี จฉัน และยงั คงเป็นเพื่อนท่ีดีที่สดุ ในชวี ิตของฉัน แต่

ตอนนมี้ ันถึงเวลาที่ฉนั ตอ้ งไปแล้ว....

บรรยาย : ธดิ ารู้มาสักพักแล้ว...วา่ วนดิ าได้ตายไปจาก
โลกใบนแี้ ล้ว แต่เธอยังคงเต็มใจที่จะอยู่ข้างๆวนิดาเสมอ ตอนน้ี
ธดิ าไดแ้ ตร่ ้องไหแ้ ละเดินเขา้ ไปกอดวนดิ า

ธิดา : ฉนั รกั เธอมากๆนะวนิดา เธอก็เปน็ เพ่ือนที่ดี

ที่สดุ ของฉัน ถ้าชาติหนา้ มีจริงขอใหเ้ ราไดก้ ลบั มาเป็นเพ่ือนกันอีก
นะ

บรรยาย : สิ้นสดุ เสียงของธิดา วนิดายิม้ ให้ธดิ าเป็นครงั้

สดุ ทา้ ย จากน้นั รา่ งของเธอก็ค่อยๆจางหายไป...

วนดิ า : ลากอ่ นนะธิดา
- จบเรื่อง
-

ฉากท่ี 1 ฉาก : หน้ามหาวทิ ยาลยั

-
1.

ฉากท่ี 2 ฉาก : ใตต้ น้ ไมห้ ลงั มหาวทิ ยาลยั

ฉากท่ี 3 ฉาก : หลงั หอ้ งเรยี น

วนดิ า : การแตง่ กายฉากที่ 1,2,3

ธดิ า : การแตง่ กายฉากที่ 1,2,3

พลบั พลงึ : การแตง่ กายฉากท่ี 1,2,3

ลดา : การแตง่ กายฉากที่ 1,2,3