สีเขียว สีเหลือง ออร์แกนิก วาดมือ สุภาษิต แนวตั้ง ทางการศึกษา โปสเตอร์

การแบ่งเขตการ ปกครองของ ประเทศจีน การแบ่งเขตการปกครองของประเทศจีน ประเทศจีนไม่เพียงมีพื้นที่กว้างใหญ่ และทรัพยากรที่มากมาย แต่ยังเป็นประเทศ มหาอำ นาจที่ยิ่งใหญ่ โดยแบ่งเขตการปกครองส่วนกลางออกเป็น 23 มณฑล (รวม ไต้หวัน) (省shěng) 5 เขตปกครองตนเอง (⾃治区zìzhìqū) ซึ่งมีชนกลุ่มน้อย อาศัยอยู่มาก 4 มหานครใหญ่ที่ขึ้นตรงต่อส่วนกลาง (直辖市zhíxiáshì)สำ หรับ เมืองที่ใหญ่ที่สุดในจีน และ 2 เขตบริหารพิเศษ ( 特 别 ⾏ 政 区 tèbiéxíngzhèngqū) ที่จีนเข้าไปปกครอง

23 มณฑล ได้ด้ ด้ แ ด้ แก่ก่ ก่ก่ ⿊⻰江(hēilóngjiāng)เฮยหลงเจีจี จี ย จี ยง 吉林(jílín)จี๋จี๋ จี๋ ห จี๋ หลิลิ ลิ น ลิ น 辽宁(liáoníng) เหลีลี ลี ย ลี ยวหนินิ นิ ง นิ ง 河北(héběi) เหอเป่ป่ป่ ย ป่ ย ⼭西(shānxī) ซานซีซี ซีซี ⼭东(shāndōng) ซานตง 江苏(jiāngsū) เจีจี จี ย จี ยงซูซู ซูซู 安徽 (ānhuī) อัอั อั น อั นฮุฮุ ฮุ ย ฮุ ย 浙江 (zhèjiāng) เจ้จ้ จ้ อ จ้ อเจีจี จี ย จี ยง 江西 (jiāngxī) เจีจี จี ย จี ยงซีซี ซีซี 福建 (fújiàn) ฝูฝู ฝู เ ฝู เจี้จี้ จี้ ย จี้ ยน หรืรื รื อ รื อ ฮกเกี้กี้ กี้ ย กี้ ยน 台湾 (táiwān)ไถวัวั วั น วั น หรืรื รื อ รื อไต้ต้ ต้ ห ต้ หวัวั วั น วั น 河南(hénán) เหอหนันั นั น นั น 湖北 (húběi) หูหู หู เ หู เป่ป่ป่ ย ป่ ย 湖南(húnán) หูหู หู ห หู หนันั นั น นั น 贵州 (guìzhōu) กุ้กุ้กุ้ยกุ้โจว ⼴东 (guǎngdōng) กว่ว่ ว่ า ว่ างตง หรืรื รื อ รื อ กวางตุ้ตุ้ตุ้งตุ้ 海南 (hǎinán) ไห่ห่ ห่ ห ห่ หนันั นั น นั น ⽢肃 (gānsù) กานซู่ซู่ซู่ซู่ 陕西 (shǎnxī) ส่ส่ ส่ า ส่ านซีซี ซีซี 四川 (sìchuān) ซื่ซื่ ซื่ อ ซื่ อชวน หรืรื รื อ รื อ เสฉวน ⻘海 (qīnghǎi) ชิชิ ชิ ง ชิ งไห่ห่ ห่ห่ 云南 (yúnnán) หยุยุ ยุ น ยุ นหนันั นั น นั น หรืรื รื อ รื อ ยุยุ ยุ น ยุ นนาน 5 เขตปกครองตนเอง ได้แก่ 内蒙古(nèiměnggǔ) เน่ยเหมิงกู่ หรือ มองโกเลียใน 宁夏(níngxià) หนิงเซี่ย 新疆 (xīnjiāng) ซินเจียง 西藏(xīzàng) ซีจ้าง หรือ ทิเบต ⼴西(guǎngxī) กว่างซี หรือ กวางสี

2เขตบริหารพิเศษ ⾹港 (XIĀNGGǍNG) ฮ่องกง 澳⾨ (ÀOMÉN) มาเก๊า 4 มหานครใหญ่ที่ขึ้นตรงส่วนกลาง หรือ 4 เทศบานคร 北京 (BĚIJĪNG) ปักกิ่ง 重庆 (CHÓNGQÌNG) จุงกิง 上海 (SHÀNGHǍI) เซี่ยงไฮ้ 天津 (TIĀNJĪN) เทียนจิน จีน (CHINA) หรือชื่อทางการคือ สาธารณรัฐประชาชนจีน (PEOPLE'S REPUBLIC OF CHINA) ประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ส่วนใหญ่ที่ชาวตะวันตก เรียกรวม ๆ ว่า CHINA (จีน) ประเทศจีนเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดในโลก โดยประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวจีนฮั่น จีนเป็น ประเทศที่มี ขนาดใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออก และมีขนาดเป็นอันดับ 3 ของโลก เป็นรองเพียง รัสเซียและแคนาดา สาธารณรัฐประชาชนจีนมีพรมแดนติดกับ 15 ประเทศ (นับเวียนตามเข็ม นาฬิกา) คือ เวียดนาม ลาว พม่า อินเดีย ภูฏาน สิกขิม เนปาล ปากีสถาน อัฟกานิสถาน ทาจิกิ สถาน คีร์กีซสถาน คาซัคสถาน รัสเซีย มองโกเลีย และ เกาหลีเหนือ ตั้งแต่ก่อตั้งสาธารณรัฐเมื่อปีพ.ศ.2492 ประเทศจีนอยู่ภายใต้การปกครองของพรรค คอมมิวนิสต์จีน สาธารณรัฐประชาชนจีนอ้างอธิปไตยเหนือ เกาะไต้หวัน เกาะเผิงหู เกาะเอ้หมึง (จีนกลาง: จินเหมิน) และหมู่เกาะม้าซู้ (จีนกลาง: หมาจู่) แต่ไม่ได้ปกครอง โดยที่เกาะเหล่านี้ ปกครองโดยสาธารณรัฐจีน ซึ่งมีเมืองหลวงอยู่ที่กรุงไทเป (จีนกลาง: ไถเป่ย) ฐานะทางการเมือง ของสาธารณรัฐจีนนั้นยังเป็นที่โต้แย้งกันอยู่ คำ ว่า จีนแผ่นดินใหญ่ ใช้เรียกส่วนของจีน ที่อยู่ภาย ใต้การปกครองของสาธารณรัฐประชาชนจีน (ส่วนใหญ่จะยกเว้นเขตบริหารพิเศษ 2 แห่ง คือ ฮ่องกง และมาเก๊า) บางคนนิยมเรียกสาธารณรัฐประชาชนจีนว่า จีนแดง (RED CHINA) โดยเฉพาะ ผู้ที่วิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับจีน ปัจจุบัน สาธารณรัฐประชาชนจีนและประเทศญี่ปุ่นเป็นมหาอํานาจ ในภูมิภาคเอเชีย มีเศรษฐกิจและกำ ลังทางทหารใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชีย

เหมาเจ๋อตุงประกาศตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีนที่จัตุรัสเทียนอันเหมินและ ปกครองระบอบคอมมิวนิสต์ สงครามกลางเมือง (Chinese Civil War) ระหว่างพรรคคอมมิวนิสต์จีนกับพรรคก๊กมินตั๋ง (ชื่อทางการ ว่า:พรรคชาตินิยมแห่งประเทศจีน (KMT)) สิ้นสุดลงในปี พ.ศ. 2492 หลังสงครามโลกครั้งที่2 โดยจบลง ด้วยการที่พรรคคอมมิวนิสต์จีนได้เข้าปกครองจีนแผ่นดินใหญ่ ส่วนพรรคก๊กมินตั๋งได้เข้าปกครองไต้หวัน และ เกาะบางเกาะในมณฑลฝูเจี้ยน ในวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2492 เหมาเจ๋อตุงได้ประกาศสถาปนา สาธารณรัฐประชาชนจีน และปกครองด้วยระบอบ คอมมิวนิสต์ การปกครองในสมัยของเหมานั้นเข้มงวด และกวดขัน แม้กระทั่งชีวิตประจำ วันของประชาชน หลังจากที่เหมาเจ๋อตุงถึงแก่อสัญกรรม เติ้งเสี่ยวผิงก็ได้ ขึ้นสู่อำ นาจ โดยจีนยังคงอยู่ในระบอบคอมมิวนิสต์ หลังจากนั้นรัฐบาลจีนจึงได้ค่อยๆลดการควบคุมชีวิต ส่วนตัวของประชาชนและ พยายามที่จะปฏิรูประบบเศรษฐกิจของตนให้เป็นไปตามกลไกตลาด นโยบาย “หนึ่งประเทศ สองระบบ” ในสมัยของ “เติ้ง เสี่ยวผิง” หมายถึง มีประเทศจีนเพียงประเทศเดียว แต่มีระบบเศรษฐกิจและการปกครอง 2 แบบ ได้แก่ระบอบคอมมิวนิสต์ สำ หรับจีนแผ่นดินใหญ่ (ไม่รวม ไต้หวัน) ระบอบประชาธิปไตยและระบอบทุนนิยมเสรี สำ หรับฮ่องกงและมาเก๊า ผลกระทบของการปฏิวัติจีนครั้งที่สอง คือการปฏิวัติของ เหมา เจ๋อตง เป็นแบบอย่างในการปฏิวัติของ กระบวนการคอมมิวนิสต์ในประเทศ กำ ลังพัฒนา ทั้งในทวีปเอเชีย แอฟริกา และอเมริกาใต้ โดยเฉพาะการใช้ ยุทธศาสตร์ “ป่าล้อมเมือง” โดยเริ่มจากการปฏิวัติของเกษตรในชนบท และค่อยๆขยายเข้าไปสู่เมือง การ ปฏิรูปเศรษฐกิจตามแนวของ เติ้ง เสี่ยวผิง โดยยอมรับระบบทุนนิยมของโลกตะวันตก เป็นตัวอย่างความ สำ เร็จ ของการแยกระบบการปกครองออกจากระบบเศรษฐกิจ