เรอ่ื ง ดดั นิสัย
ผู้เขยี นบท
นายวิพฒุ ิ หนูรักษ์
ชน้ั 5/1 เลขที่ 6
เสนอ
คณุ ครศู ริ พิ ร สดุ ตรง
เอกสารฉบบั นี้เป็นส่วนหนง่ึ ของรายวชิ า นาฏศิลป์ รหัส ศ 32102
เรือ่ ง การเขียนบทละคร
ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564
โรงเรียนเฉลมิ พระเกียรตสิ มเดจ็ พระศรีนครินทร์ ภูเก็ต
ในพระราชูปถมั ภ์ สมเดจ็ พระเทพรตั นราชสดุ า ฯ สยามบรมราชกมุ ารี
โครงเรอ่ื ง
เรอ่ื ง ดดั นสิ ัย
รปู แบบ ละครพดู
เรือ่ งราวของอัศวนิ สเตลเดินทางไปชว่ ยเหลือเจา้ หญงิ ณ ปราสาทจอมมารตามคำร้อง
ขอของพระมหากษัตริย์ ระหวา่ งเดนิ ทางพบลูกน้องจอมมาร ทำให้เกดิ การต่อสู้กัน แลว้ ก็ได้ไป
ถงึ ยงั ปราสาทจอมมารและไดพ้ บเจอเจ้าหญิงและจอมมาร
ตวั ละครและอุปนสิ ัย
ตัวละคร
1. สเตลล แสดงเป็น พระเอก อาชีพ อศั วนิ
นางเอก อาชีพ จอมมาร
2. คามิเอล ราฟาเอล แสดงเปน็ ลกู น้องนางเอก อาชีพ ลูกน้องจอมมาร
ตวั ร้าย อาชพี เจ้าหญิง
3. โจเซฟ แสดงเป็น
4. มเิ ชล ซองออส แสดงเป็น
อปุ นสิ ัย
1. ชอื่ ตัวละคร สเตลล
ภายนอก : หนา้ รูปไข่ ผมยาวประมาณไหล่สีดำตรง นัยน์ตาสแี ดง
ดวงตากลมโต ขนาดตัวปานกลาง
ภายใน : ง่ายๆ สบายๆ อารมณ์ดี บ่นระบายอารมณ์ จริงจงั
2. ชือ่ ตัวละคร คามเิ อล ราฟาเอล
ภายนอก : หนา้ รูปไข่ ผมยาวประมาณไหลส่ ีดำตรง นยั นต์ าสีดำ
ดวงตากลมโต ขนาดตัวปานกลาง
ภายใน : โหดเหย้ี ม ตรงไปตรงมา พูดคำไหนคำนั้น จรงิ จัง
3. ช่ือตัวละคร โจเซฟ
ภายนอก : หน้ารปู ไข่ ผมยาวถึงกลางหลังสีดำตรง นัยนต์ าสีน้ำเงนิ
ดวงตากลมโต ขนาดตวั เลก็
ภายใน : เป็นคนจริงจัง ขเี้ ล่น มีสมาธิ ขาดประสบการณ์ชีวติ
4. ชื่อตัวละคร มิเชล ซองออส
ภายนอก : หนา้ รปู ไข่ ผมยาวสีม่วงทรงโพนเี่ ทล นัยนต์ าสมี ่วง
ดวงตากลมโต ขนาดตัวปานกลาง
ภายใน : อารมณร์ อ้ น โกรธงา่ ย เอาแต่ใจ ขาดความยับยัง้ ชั่งใจ
บทละคร/บทสนทนา
ฉากท่ี 1
ฉาก : ณ กลางถนน
ตัวละคร : ตวั ที่ 1 : สเตล
ตวั ท่ี 2 : โจเซฟ
เสื้อผ้า : ตวั ที่ 1 สเตล : ใส่เส้ือสดี ำไว้ดา้ นใน ใส่เสอื้ เกราะสีเทาทับ
เส้อื ตามด้วยเสอ้ื คลุมสขี าวยาวถงึ หัวเข่า กางเกงสีเทา รองเท้าหนงั สีนำ้ ตาล มีดบแขวนไวด้ ้านหลงั เข็มขดั สีดำ
ตวั ที่ 2 โจเซฟ : เสอ้ื สีดำแขนยาว เสอื้ คลุมสีเทา กางเกงขา
ส้นั สีเทา เข็มขัดสแี ดง รอ้ งเท้าหนงั สีน้ำตาล เข็มกลดั ติดเส้ือคลมุ สีเหลอื ง
- เปดิ ฉาก -
บรรยาย: ข้าเปน็ อัศวินแหง่ อาณาจกั รอรุ ิเอล ครง้ั นี้ข้าต้องเกินทางไปหาเจา้ หญงิ ของอาณาจกั รอุริ
เอล ตามคำขอรอ้ งของพระราชาเพอ่ื ชว่ ยลกู สาวของตน
สเตล : ช่างนา่ เหน่อื ยใจเหลอื เกนิ กบั เจ้าหญิงอาณาจักรนี้ พระราชาก็สดุ จะทนจริงๆ ลกู สาวสุด
ท่ีรักของตนแท้ๆ กลบั มาฝากฝังกบั ข้า แทนจะให้เหล่าอัศวินทแี่ สนภาคภูมิมาชว่ ยเหลอื กลบั เลือกอัศวิน
แตง่ งานแล้วอยา่ งขา้ มาแทน ทา่ นหวงั ส่งิ ใดให้เกิดขึ้นระหวา่ งข้ากบั เจ้าหญงิ กนั
สเตล : ...... อ (เหว่ียงดาบ) (วง่ิ หลบไปอยหู่ ลงั ต้นไม้) (แอบมองออกมา) (กระโดดออกมากลาง
ถนน เหว่ียงดาบฟันมีดทโ่ี ดนโยนมา)
สเตล : ผู้ใดกัน (เหวี่ยงดาบฟนั มีด เคล่อื นไหวหลบไปมา มีดนับ10 โดนปัดและเบ่ียงหลบอยา่ ง
ลำบาก) อ (หายใจหอบ) (สอดส่ายสายตา)
สเตล : ในท่สี ดุ กย็ อมเผยตวั ออกมาจนได้
โจเซฟ : ฝมี อื ไม่เคย..ค่อยแยเ่ ท่าไหรเ่ ลยนี่ เจา้ ตอ้ งการท่ีจะไปท่ไี หนกันแน่ หาาาาาา!
สเตล : เสยี เวลามากไมไ่ ด้แลว้ ข้าต้องฝา่ เจ้าไปแล้วหละ
สเตล : ยา้ กกกกกกกกกก! อ (วิง่ ไปยงั ปราสาท) จ:ใครจะปล่อยเจ้าไปกันหละ (วิง่ ตามอ:ไป)
สเตล : ต้ือซะจรงิ (เหว่ียงดาบปัดมีด เปรี๊ยง! เปรย๊ี ง!)
โจเซฟ : หนอ่ ยแน่ ดูกนั จะอยไู่ ด้อรกซกั ก่ีน้ำเชยี ว (ฟบึ ฟบึ ฟบึ ;ปามีด) ;ทง้ั สองสูก้ นั ไปจนถงึ ใน
ปราสาท
- ปดิ ฉาก -
บทละคร/บทสนทนา
ฉากท่ี 2
ฉาก : ณ ปราสาทจอมมาร
ตัวละคร : ตวั ท่ี 1 : สเตล
ตวั ท่ี 2 : โจเซฟ
ตัวที่ 3 : คามิเอล ราฟาเอล
ตวั ที่ 4 : มิเชล ซองออส
เสือ้ ผ้า : ตวั ท่ี 1 สเตล : ใส่เส้ือสีดำไว้ด้านใน ใสเ่ สือ้ เกราะสเี ทาทับ
เสื้อ ตามด้วยเส้ือคลมุ สีขาวยาวถึงหัวเข่า กางเกงสีเทา รองเท้าหนงั สนี ้ำตาล มีดบแขวนไว้ดา้ นหลัง เข็มขดั สีดำ
ตัวท่ี 2 โจเซฟ : เสอ้ื สีดำแขนยาว เสื้อคลุมสีเทา กางเกงขา
สน้ั สเี ทา เขม็ ขัดสีแดง รอ้ งเทา้ หนังสีนำ้ ตาล เขม็ กลัดติดเสื้อคลมุ สีเหลือง
ตวั ท่ี 3 คามิเอล ราฟาเอล : ชดุ กโิ มโนสีมว่ งลายวงรสี ดี ำและสฟี ้า
รองเทา้ เก๊ียะสแี ดง
ตัวท่ี 4 มเิ ชล ซองออส : เสือ้ แขนส้นั สแี ดงไวด้ ้านใน เสือ้ คลุมสีเทา่
แขนส้ัน ใส่ชดุ เกราะทับสเี ทา-เหลืองลายดาวสีเหลืองสแี ดงตรงกลาง กระโปรงส้นั สมี ่วง เขม็ ขดั สนี ้ำตาล รองเท้า
เหล็กสเี ทา
บรรยาย: - เปิดฉาก -
สเตล :
โจเซฟ : สเตลและโจเซฟวิ่งมาจนถงึ ปราสาทจอมมาร
สเตล : แกจะตื้อเกนิ ไปแลว้ นะ ม่นั ใจว่าจะไหวรึ
สเตล : แกก็พอๆ กนั น้นั แหละ จะหลบมีดขา้ ให้ลำบากทำไม โดนๆไปกจ็ บแลว้
คามิเอล : หนอย ฮึ วิ่งตามมาโดยไมร่ ะวงั เลยนะ แต่มันจบแลว้ หละ จ: อะไรกนั ยาสล.....(น๊อค)
สเตล : เอาละ ขอโทธที่ทำใหร้ อ หัดดูแลลูกน้องเจ้าใหด้ หี น่อยสิ
ฮึฮึฮึ ถา้ ไมใ่ ช่เพราะยาสลบ เจ้ากห็ าชนะโจเซฟไม่
แพช้ นะเค้าไมส่ นวิธกี ารหลอก
คามิเอล : แย่เสยี จริงเชยี ว เจ้าหนะเม่ือไหรจ่ ะตื่น (ตบเจ้าหญิง)
มิเชล : อัก แคกๆ อะไรกัน เกิดอะไรขน้ึ กบั ข้า
คามเิ อล : โดนจับตวั มาอยา่ งไรไมใ่ หร้ ู้เรื่องกนั
สเตล : แกทำอะไรเจ้าหญงิ หนะ (โยนดาวใสจ่ อมมาร)
คามิเอล : (จบั ดาบได้อย่างสบาย) ช่างอ่อนแอเสยี จริง เจ้าคิดวา่ มันจะโดนข้านอย่างง้ันรึ โดยเฉพาะ
ยาสลบท่ี (ยมิ้ )
สเตล : หนอ่ ยแน่ แกนะ
มิเชล : (พูดแทรก) แกทำอะไรข้าเนี้ย แล้วอศั วินน้ันมันอะไร ข้าเจา้ หญิงแห่งอาณาจกั รอรุ เิ อล
นะเวย้ คดิ เหลอวา่ แกจะรอดไผไดห้ นะจอมมาร แล้วแกอัศวนิ คนอน่ื ไปไหนหมด หาาาา!
คามิเอล : ชิ นา่ รำคายจรงิ จะหุบปากเองรใึ หข้ ้าชว่ ย
สเตล : ใจเยน็ ๆก่อนไหม ทา่ นอยา่ สง่ เสียงดงั ให้เสยี แร...
มเิ ชล : ใครมันจะไปใจเยน็ วะ หาาา! โดนจับมดั แล้วยงั โดนตบอกี รเู้ อาไว้ด้วยวา่ แกไมจ่ บดีแนน่ ัง
จอมมาร
คามเิ อล : (โกรธ ตบเจา้ หญิงอีก 2 คร้ัง) เปน็ ไงพอต้งั สตไิ ด้ไหม
มเิ ชล : (อัก อกั ) หน่อย แก พ่อข้าไมป่ ลอ่ ยเจา้ ไวแ้ น่
คามเิ อล : (ตบ 3 ครัง้ ) ญ: (อัก อัก อกั ) แกกกก! อศั วนิ แกอยู่ไหน ทำไมแกไม่มาช่วยขา้ หาาาา!
สเตล : ท่านใจเย็นๆสิ ท่านจะเจ็บตวั มากกวา่ ....
มิเชล : ใครมันจะใจเย็นได ม: (ตบ 4 ครั้ง)
โจเซฟ : อักทำกนั ไดน้ ะเจา้ อัศวนิ
สเตล : แยห่ ละ เจ้าตนื่ เร็วเกินไปแล.....
มิเชล : แกจะไม่หยดุ ใชไ่ หม (อกั ) เลือด! หน่อยขา้ เลือดออกแล้วนะ ไออศั วินเฮงซวย แกไมม่ ี
ปัญญาทำอะไรแล้วจะมาชว่ ...
คามเิ อล : (ตบเจ้าหญิงไมห่ ยดุ )
โจเซฟ : เจา้ หญงิ เจา้ ช่างนาอนาถเสยี จริง
สเตล : ใครจะคิดกนั หละว่านิสัยจะแย่ขนาดน้ี
โจเซฟ : จะไม่ช่วยองหญงิ แล้วเหลอ
สเตล : ชงั่ มันเถอะ ปล่อยให้นางได้ระบายอารมณ์บา้ งก็ดี
โจเซฟ : ก็จรงิ
คามเิ อล : ......
มเิ ชล : อกั หนอ อกั แก อัก หยุ อกั ได อกั แลว อัก แก อกั เจา อกั อัศ อัก วนิ อกั เวร อัก แก
อกั ดวย อกั จอ อกั มา อกั หยุ อกั ได อกั แลว อัก พอ อัก เถอะ อกั นะ อัก ได อกั โปด อกั อัก อัก อัก
คามเิ อล : กว่าจะเงียบนะเจ้าหนะ แลว้ เจ้ายงั มาชว่ ยเจ้าหญงิ อยไู่ หม
สเตล : ใหน้ างได้รับบทเรยี นบา้ งก็ดี คอ่ ยสง่ นางกลบั ......แลว้ ม้ือเยน็ จะกินอะไรดที ่ีรกั
คามิเอล : คงจะมีเน้อื หมู สตรู ์หละนะ เจ้าไปหาหมูมาละกัน เจา้ หญงิ เด๋ียวขา้ พากลับปราสาทเอง
สเตล : ไดส้ ิ ไปกันโจเซฟ
โจเซฟ : ครบั พ่อ
คามิเอล : เจา้ ราชาเวร ข้าจะคดิ ค่างานให้สนุกเลย ฮฮุ ุฮุฮฮุ ุ
มิเชล : อึก อะไรกนั ม: ตนื่ แล้วเรอะเจา้ หญิง
มเิ ชล : อึก พอ พอแล้วหละ ข้าอยากกลบั บ้านแล้ว
คามิเอล : เชิญ เพียงเดนิ ผา่ นประตนู ้ีไปก็ถึงบา้ นแล้ว
มเิ ชล : แล้วเชือกทม่ี ัดมอื ขา้ หละ ม: เจ้าใช้มอื เดินรึ
มิเชล : อกึ ลาก่อนหวังวา่ เราจะไม่พบกันอกี
คามิเอล : หวังวา่ นะ
มเิ ชล : (เดินกลับโดยสภาพอิดโรย )
คามเิ อล : ฮฮึ ึฮึ
- จบบรบิ ูรณ์ -
ฉากที่ 1 ฉาก : ณ กลางถนน
ฉากท่ี 2 ฉาก : ณ ปราสาทจอมมาร
สเตลล : การแตง่ กายฉากที่ 1 และ 2
โจเซฟ : การแตง่ กายฉากที่ 1 และ 2
คามเิ อล ราฟาเอล : การแตง่ กายฉากท่ี 2
มเิ ชล ซองออส : การแตง่ กายฉากท่ี 2