๕๐ อาจารย์บัณฑิตคือ อาจารย์ ทรงความรู้ คือคุณครู ผู้อ านวย การศึกษา ให้การเรียน การสอน ด้วยเมตตา คอยน าพา สาธิต ขจรไกล ครูผู้สร้าง นักเรียน สร้างนักคิด สร้างบัณฑิต เฝ้าถนอม ไม่ห่างหาย เสียสละ ทุ่มเท งานมากมาย มอบใจกาย ดูแลศิษย์ ทุกคืนวัน วมว. เกิดได้เพราะ อุตสาหะ ไม่ลดละ พยายาม ท าตามฝัน จนก าเนิด นักวิทย์ จิตผูกพัน ร่วมสร้างสรรค์ สังคม ตลอดมา บัณฑิต ดุลยรักษ์ จักคงอยู่ ความดีครู ประดับไว้ มากหนักหนา แม้วันนี้ สุดอาลัย ต้องจากลา ขอวิญญาณ์ อาจารย์สู่ สุคติเทอญ พวกเรา วมว. สาธิต ม.อ. รุ่นที่ 1 ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับการจากไป ของ ผศ.บัณฑิต ดุลยรักษ์อาจารย์เป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งและผลักดันให้เกิดโครงการ วมว. แห่ง โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ท าให้นักเรียนหลายคนได้มีโอกาสในการเรียนรู้ สิ่งใหม่ ๆ เสมือนเป็นการปูพื้นฐานในการด าเนินชีวิต อาจารย์เป็นผู้ที่มีความตั้งใจ มีความ ยุติธรรม รับฟังปัญหา และจ านักเรียน วมว. ได้ทุกคน ขอบคุณที่ดูแลรุ่น 1 เป็นอย่างดี แม้จะ เป็นรุ่นแรกอาจารย์ก็สามารถท าได้อย่างไม่บกพร่อง พวกเรายังจ าได้ถึงความใส่ใจที่อาจารย์มี ให้เสมอ ยังจ าตอนที่อาจารย์นัดประชุมกับนักเรียนรุ่น 1 ทุกเดือน เพื่อคุยปัญหา ร่วม หาแนวทางแก้ไข พวกเราขอขอบคุณอาจารย์มากค่ะ อาจารย์เป็นคนดี ขอให้อาจารย์ไปสู่ภพ ภูมิที่ดี สิ่งดี ๆ ที่อาจารย์มอบให้จะอยู่ในใจพวกเราตลอดไป ด้วยความเคารพและอาลัย นักเรียน วมว. สาธิต ม.อ. รุ่นที่ 1
๕๑ ในนามของศิษย์เก่า โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขต ปัตตานี รุ่นที่ 39 ข้าพเจ้า นางสาวอัลรัชมีเรีย วิริยนรางกูล หรือ... แอม นะคะ แอมมีโอกาส ได้เรียนวิชา... สังคมศาสตร์ กับอาจารย์ครั้งแรก ตอน ม. 3 ซึ่งตอนนั้น พวกเราห้อง ม.1/3 น่าจะแสบ เฟี้ยว กับอาจารย์ ไม่น้อยเลยใช่มั้ยคะ พอขึ้น ม.4 แอมเลือกเรียนสายศิลป์ ฝรั่งเศส โดยมีอาจารย์ เป็นที่ปรึกษา และพวกเรา 4/4 รุ่น 39 ก็น่าจะมีวีรกรรมสุดแสบ ให้ อาจารย์ต้องกุมขมับอยู่บ่อยๆเลยใช่มั้ยคะ สิ่งนึงที่พวกเราไม่เคยได้สัมผัสจากอาจารย์เลยคือ การดุด่าต่อว่า ด้วยค าพูดที่รุนแรง เวลาพวกเราดื้อมาก ๆ อย่างมากที่สุด อาจารย์ก็จะหน้า แดง เหงื่อท่วมตัว หยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ด เป็นสัญญาณเตือน บอกกับพวกเราว่า .... หยุด นะ!!!! ถ้าพวกเรายังดื้อไม่หยุด อาจารย์ก็จะปิดคลาสแล้วเดินออกจากห้องไป ครั้งนึงเราเคยมีโอกาสคุยส่วนตัวกับอาจารย์ เกี่ยวกับเรื่อง ระบบรุ่นพี่รุ่นน้อง ใน โรงเรียน ตอนนั้นจ าได้ว่าเราจบจากสาธิตมาประมาณ 4-5 ปี แล้วล่ะ อาจารย์บอกเราว่า... “ว่างๆพวกลูกชวนเพื่อนกลับมาคุยกับน้อง ๆ บ้างนะ ครูอยากเห็นสาธิตเป็นสาธิตที่แข็งแกร่ง เหมือนตอนรุ่นพวกเรา รุ่นพี่ๆ ของพวกเราขนบธรรมเนียมบางอย่างครูรู้สึกเป็นห่วง อยากให้ พี่ ๆ รุ่นเก่า ๆ กลับมานั่งพูดคุยกับน้อง ๆ บ้างลูกนะ” เรารับปากอาจารย์ไว้ แต่ยังไม่มีเวลา ที่ตรงกันกับเพื่อนหลายคนในรุ่นเดียวกันเลยยังไม่ได้กลับไปพูดคุยกับน้อง ๆ ตามความตั้งใจ สักที จนวันนี้ทราบข่าวว่า....ผศ.บัณฑิต ดุลยรักษ์ หรือ อาจารย์โจ ได้จากพวกเราไปแล้ว อย่างสงบ เป็นข่าวที่พวกเราชาวสาธิตทุกคนรู้สึกเศร้าเสียใจ และทราบมาว่า...บรรยากาศใน รั้วโรงเรียนหลังจากที่อาจารย์จากไป มันเงียบเหงา หดหู่ใจมาก ทุกคนทราบมั้ยคะว่าอาจารย์มีมุมนึงที่แอมได้เห็นเกือบทุกเย็น ตั้งแต่แอมกลับมาอยู่ปัตตานี ซึ่งเป็นมุมที่น่ารักมากๆ คือ....แอมจะได้เจออาจารย์ทุกวัน ตอนเย็นหลักเลิกเรียน จนกระทั้ง หนูแต่งงานมีครอบครัว หนูก็ยังได้เจออาจารย์ที่ตลาดเย็นเกือบทุกครั้งที่หนูไป
๕๒ ค าถามของอาจารย์คือ... แอมท าไรกินลูกวันนี้ คิดให้ครูมั้ง ครูคิดไม่ออก ช่วงนี้ต้องกินผัก ดูแลสุขภาพลูก อายุเยอะแล้ว กินแบบวัยรุ่นไม่ได้แล้ว "อย่าลืมนะลูก ว่าง ๆ ไปเยี่ยมโรงเรียน ลูก พูดคุยกับน้อง ๆ นะเข้าไปได้เลย" ค่ะทุกครั้ง แต่ก็ยังไม่เคยได้ไปสักที และก็เริ่มแปลกใจ ว่า พักหลังมาเราไม่เห็นอาจารย์ไปจ่ายตลาดตอนเย็นเลยจนได้ทราบข่าวว่า.... อาจารย์ได้จาก พวกเราไปแล้ว หนูเชื่อว่าความรัก ความผูกพันธ์ ที่อาจารย์มีให้กับ สาธิต มันยิ่งใหญ่มากมาย คล้าย ๆ กับที่พวกเราศิษย์เก่าทุกคนที่มีให้กับทุกอย่างของความเป็นวัฒนธรรมสาธิตและ สถาบันแห่งนี้ สิ่งหนึ่งที่หนูขอสัญญาด้วยหัวใจ หนูและเพื่อน ๆ จะกลับไปเยี่ยมโรงเรียน กลับไป ส่งต่อสายใยสานสัมพันธ์พี่น้องตามที่สัญญากับอาจารย์ไว้ และยินดีรับใช้ในทุกเจตนารมณ์ที่ อาจารย์ตั้งใจไว้ สุดความสามรถ ของพวกเรา สาธิตรุ่น 39 นะคะ สุดท้ายนี้ .... ขอให้ดวงวิญญาณของอาจารย์ สู่สุขคติในภพภูมิที่ดี ด้วยความเคารพรักและอาลัยยิ่ง น.ส.อัลรัชมีเรีย วิริยนรางกูล ศิษย์เก่าสาธิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ รุ่น 39
๕๓ ย้อนกลับไปเมื่อผมเป็นนักเรียนมัธยมคนหนึ่งในโรงเรียนสาธิตฯ ผมตั้งหน้าตั้งตารอ คาบเรียนสังคมศึกษาอย่างที่สุด เพราะเป็นวิชาหนึ่งที่ผมชอบมากที่สุด และผมรู้ว่าผมจะได้ เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ จากอาจารย์ที่เก่งมาก ๆ เสมอ แน่นอนว่าทั้งในระดับมัธยมศึกษาตอนต้น และมัธยมศึกษาตอนปลาย คาบเรียนเศรษฐศาสตร์ที่ดีที่สุด คือ คาบเรียนที่อาจารย์บัณฑิต เป็นคนสอน โดยมีเอกสารประกอบการสอนฟอนต์ TH Niramit ที่เป็นเอกลักษณ์ เอกสารที่ จัดท าออกมาอย่างเป็นระบบ ท าให้นักเรียนอ่านและติดตามเนื้อหาได้อย่างครบถ้วน อาจารย์ จะตั้งใจสอนเนื้อหาพวกเราอย่างเต็มที่เสมอ แม้ว่าวิชาเศรษฐศาสตร์จะเป็นวิชาที่ยาก แต่ อาจารย์ก็มีวิธีการอธิบายให้นักเรียนเข้าใจเนื้อหาได้อย่างครบถ้วน ถึงแม้ว่าข้อสอบของ อาจารย์ในความทรงจ าของผมจะเป็นวิชาหนึ่งที่ยากมาก ๆ แต่มันยิ่งท าให้นักเรียนแบบผมมี ความพยายามในการเรียนวิชาเศรษฐศาสตร์มากขึ้น ด้วยความเข้มข้นในการเรียนสาระนี้ใน โรงเรียนสาธิตฯ มันจึงเป็นพื้นฐานส าคัญที่ท าให้ผมมีความมั่นใจในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย ในสาระเศรษฐศาสตร์ ตลอดจนการเรียนวิชาเศรษฐศาสตร์ในระดับอุดมศึกษา ความทรงจ าอีกเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับอาจารย์ คือ การเรียนสาระภูมิศาสตร์ในระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 3 ผมจ าได้แม่นว่าเป็นเรื่องอเมริกาเหนือและอเมริกาใต้ อาจารย์จะเข้ามาใน ห้องเรียนพร้อมกับแผนที่ขนาดใหญ่ บางคาบมีแผนที่หลายแผ่น อาจารย์จะเริ่มสอนแต่ละ ทวีปโดยเริ่มให้เราจดจ าพื้นที่ส าคัญต่าง ๆ ให้แม่นย าเสียก่อนเสมอ ยังจ าได้ว่าข้อสอบเติม สถานที่ต่าง ๆ ในแผนที่โลกนั้นยากเอาการ และผมเองก็ใช้เวลาท่องเป็นวัน ๆ แต่ผมอยาก บอกอาจารย์ว่าพื้นฐานที่อาจารย์สอนผมในวันนั้น ท าให้ผมได้รับค าชื่นชมจากอาจารย์ ภาควิชาภูมิศาสตร์ เมื่ออาจารย์ท่านนั้นทดสอบความรู้นิสิตทั้งชั้นว่าแม่น้ าที่อาจารย์ชี้ชื่ออะไร มีผมเพียงคนเดียวที่ตอบค าถามได้ถูกต้อง เพราะผมจ าได้ว่าอาจารย์เคยสอนผมมาแล้ว ส าหรับผมอาจารย์บัณฑิตเป็นตัวอย่างของครูสังคมศึกษา ที่ท าให้ผมรู้ว่าถ้าวันหนึ่ง ผมเป็นครูสังคมศึกษาผมจะต้องเป็นครูที่เก่ง แม่นย าในเนื้อหา และท าการสอนเรื่องยาก ๆ ให้ ได้ดีเหมือนที่อาจารย์เคยสอนผมให้ได้อาจารย์จะเต็มที่กับการสอนในทุกคาบเรียน แม้ว่า ขณะนั้นอาจารย์จะด ารงต าแหน่งผู้อ านวยการโรงเรียนด้วยก็ตาม
๕๔ ผมยังคิดเสมอว่าหากผมกลับไปที่โรงเรียนคงจะได้มีโอกาสกลับไปสวัสดีอาจารย์และมีโอกาส เล่าเรื่องต่าง ๆ ให้อาจารย์ได้ฟังบ้าง เหมือนกับตอนที่ผมสอบได้คณะครุศาสตร์ แล้วอาจารย์ ถามว่าผมจะเรียนเอกอะไร ผมก็บอกอาจารย์ไปว่าผมจะเรียนเอกสังคมครับ ผมไม่คิดว่าผม จะต้องมาเขียนความทรงจ าของผมลงในหนังสืออนุสรณ์ในเวลาที่รวดเร็วเช่นนี้ มันท าให้ผม รู้สึกเสียใจที่น้อง ๆ จะไม่ได้มีโอกาสเรียนกับอาจารย์ที่สอนเศรษฐศาสตร์ที่เก่งมาก ๆ คนหนึ่ง และยังเป็นการสูญเสียผู้บริหารคนส าคัญของโรงเรียนสาธิตฯ สุดท้ายผมขอแสดงความเสียใจต่อการจากไปของอาจารย์บัณฑิต อาจารย์ เศรษฐศาสตร์ที่ดีที่สุดในความทรงจ าของผม และผมหวังว่าวันหนึ่งผมจะเป็นครูที่ดีและเก่ง เหมือนกับอาจารย์ ผมขอน้อมส่งดวงวิญญาณของอาจารย์ไปสู่สุคติในสัมปรายภพด้วยเทอญ ด้วยความเคารพอย่างสูง ภัทรวิทย์ ตันนิลกุล นักเรียนสาธิตฯ รุ่น 44-47 ในวันนี้แม้จะเขียนข้อความแสดงความรู้สึกยืดยาวขนาดไหน บุคคลที่เราอยากให้มา รับรู้ที่สุดก็ไม่อยู่ตรงหน้าเราแล้ว น่าเศร้าที่ยามเราอยู่ด้วยกัน เรากลับไม่เคยบอกว่าเราเป็น ห่วงกันมากแค่ไหน เราหวังดีต่อกันอย่างไร เราสื่อสารกันน้อยเกินไปนั่นคือสิ่งที่หนูยังรู้สึกติด อยู่ในใจ หากยังพอมีค าพูดบางค าที่พอจะสื่อสารออกไปให้คนอื่นๆได้ร่วมรับรู้ วันนี้มีสิ่งเดียว ที่อยากจะบอกคือ”ขอบคุณ” ขอบคุณอาจารย์ที่ดูแลเด็กคนนี้ตั้งแต่ชั้นมัธยมปลาย ขอบคุณที่ เป็นครูประจ าชั้นที่ดูแลนักเรียนทุกคนอย่างดี แม้เป็นช่วงเวลาสั้นๆก่อนอาจารย์ไปรับ ต าแหน่งบริหาร ขอบคุณที่อาจารย์สอนวิชาเศรษฐศาสตร์ด้วยเนื้อหาที่เข้มข้นตั้งแต่ใน ห้องเรียนจนไม่ต้องไปหาเนื้อหาเพิ่มเติมเพื่อเตรียมสอบเข้ามหาลัย ขอบคุณที่จนถึงทุกวันนี้ แม้เด็กในวันนั้นจะกลับมาร่วมงานกับอาจารย์ในสถานะใหม่ อาจารย์ก็ยังคอยเตือน คอย ทักทายถามไถ่ด้วยความห่วงใยเหมือนหนูยังเป็นนักเรียนของอาจารย์เสมอมา ขอบคุณที่ชอบ ขนมและแกงไตปลาที่หนูซื้อไปฝาก ขอบคุณที่ยังคอยถามว่าหนูชอบกินอะไร ซื้อกาแฟจาก ร้านไหน เดี๋ยวนี้ขับรถเก่งขึ้นแล้วนะ ขอบคุณที่ซื้ออาหารให้ไวท์ตี้ ขอบคุณ…ที่ท างานอย่าง หนัก เพื่อโรงเรียนของเรานะคะ นางสาวต่วนตัซนีมย์ โตะกูบาฮา ศิษย์เก่าโรงเรียนสาธิตฯ (ฝ่ายมัธยมศึกษา ) รุ่น 39 แผนการเรียนภาษาอังกฤษ-ฝรั่งเศส
๕๕ ขอแสดงความเสียใจของการจากไปของผู้ช่วยศาสตราจารย์บัณฑิต ดุลยรักษ์ ผู้อ านวยการโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ฝ่ายมัธยม คนปัจจุบัน ผมรู้จักกับคุณครูครั้งแรกตอน ม.1 อาจารย์สอนรายวิชา ส101 ประเทศของเรา รายวิชา ส053 ประชากรกับสิ่งแวดล้อม และอีกครั้งในระดับมัธยมศึกษาตอนปลายใน รายวิชา ส504 สังคมศึกษา ในสาระเศรษฐศาสตร์ กับรายวิชาการเงิน การคลังและการ ธนาคาร ครูบัณฑิตเป็นครูผู้ให้ที่แท้จริงแก่ลูกศิษย์จ านวนมาก ท าให้ลูกศิษย์รู้สึกสนใจ อยากรู้ อยากหาค าตอบและสนุกกับการอยากรู้อยากเรียนในวิชาสังคมศึกษา บทเรียนที่จ าได้ดีจนถึง ทุกวันนี้ คือการที่ครูได้พาพวกเราลงภาคสนามที่ป่าชายเลน พร้อมเครื่องมือทางภูมิศาสตร์ที่ ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม นอกจากนี้ ความรู้ที่อาจารย์ถ่ายทอดและบุคลิก ความเป็นครูที่เป็นแบบอย่างที่ดีของครูบัณฑิต ได้สร้างแรงบันดาลใจส าคัญที่ท าให้ เด็กชาย กนก อยากเป็นครูสังคมศึกษา ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าวิชาความรู้ที่กนกใช้จัดกิจกรรมการเรียนรู้ ให้เด็กทุกวันนี้มาจาก lecture ที่เรียนมากับคุณครูติดหัวมาใช้ประกอบวิชาชีพทุกวันนี้ อาจารย์จึงเป็นคนส าคัญคนหนึ่งที่หล่อหลอมให้ผมเป็นผมทุกวันนี้อย่างมาก และผมก็เชื่อว่า ลูกศิษย์จ านวนมากก็ยังจ าบรรยากาศห้องเรียน ความใจเย็นสุขุมรอบคอบ และค าสอนของครู ที่หวังดีกับพวกเราเสมอมา เมื่อคุณครูติดต่อทักมาให้มาช่วยงานต่าง ๆ ของโรงเรียน ทั้งงาน ติวรุ่นน้อง งาน workshop ครูในโรงเรียน งานพัฒนาหลักสูตรโรงเรียน กนกพร้อมลงไปช่วย ทุกครั้งด้วยความยินดีและเต็มใจ และจะหาโอกาสทุกปีที่มีการแข่งขันกีฬาสาธิตสามัคคีเพื่อ ไปพบหาคุณครู รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้เจอ ท้ายสุดนี้ อาจารย์ท่านสร้างประโยชน์ให้กับโรงเรียนเสมอมา ในฐานะลูกศิษย์ขอ แสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับการจากไป และการสูญเสียบุคคลส าคัญของโรงเรียนในครั้งนี้ ครับ เมื่อใครคนหนึ่งลากจากโลกนี้ไป สิ่งที่คนเหล่านั้นทิ้งไว้คือตัวตนและเศษเสี้ยวบางส่วน เศษเสี้ยวที่คงยังเหลือไว้ในความทรงจ าหรือกระทั่งทิ้งเรื่องราวดีๆ ไว้ในชีวิตเรา กนก จันทรา 28 ธันวาคม 2565
๕๖ “ขอเรียนเชิญ รองคณบดีและผู้อ ำนวยกำรโรงเรียนสำธิต มหำวิทยำลัยสงขลำนครินทร์ (ฝ่ำย มัธยมศึกษำ) ผู้ช่วยศำสตรำจำรย์บัณฑิต ดุลยรักษ์……” หนึ่งวลีหนึ่งชื่อที่หนูจ าได้ขึ้นใจ ระหว่างการท างานเป็นคณะกรรมการปีการศึกษา 2565 จากการที่หนูได้มีโอกาสเข้ามาเป็นประธานนักเรียนในปีการศึกษานี้ รวมถึงได้มี โอกาสท างานร่วมกับอาจารย์บัณฑิต ในฐานะผู้อ านวยการโรงเรียน อาจารย์เป็นบุคลากรที่ ทุ่มเทกับงาน ตรงเวลา และมีความเป็นระเบียบสูง ท าให้มาตรฐานของงานแต่ละชิ้นสูงขึ้น ด้วย หนูจึงได้เรียนรู้ที่จะพัฒนาตนเองจากจุดนี้อยู่เสมอ อีกทั้งอาจารย์ยังแสดงถึงความห่วงใย และได้แนะแนวทางถึงการแบ่งเวลาในการเรียนและท ากิจกรรมอย่างเหมาะสม เพื่อไม่ให้ กระทบถึงผลการเรียน และเป็นผู้อ านวยการที่มานั่งท างานใกล้ชิดนักเรียนในฐานะนักกีฬาใน ซุ้มที่พักนักกีฬา แทนที่จะนั่งท าในห้องแอร์ที่รับรองไว้ให้ โดยสิ่งที่เห็นได้ชัดในโรงเรียน ระหว่างการด ารงต าแหน่งผู้อ านวยการ อาจารย์ได้ส่งเสริม บูรณาการศึกษา การเรียนการ สอนให้ดีและเข้าถึงง่ายมากขึ้น นักเรียนจึงมีทางเลือกในการเลือกที่จะศึกษามากยิ่งขึ้น อีกทั้ง ในการท างานบริหารควบคู่ไปกับการสอนหนังสือนักเรียนในโรงเรียนก็ถือว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่อาจารย์ก็สามารถท าได้และท าอย่างมีประสิทธิภาพในทั้งสองด้าน อาจารย์เป็นแบบอย่างที่ ดีให้กับนักเรียนและบุคลากรท่านอื่น ๆ ในด้านของความมุ่งมานะ ความตั้งใจท างาน และ ความเป็นผู้น าที่ดีอย่างสม่ าเสมอ ความห่วงใยและความอบอุ่นที่อาจารย์มีให้ รวมถึงความรู้สึกเคารพรักต่ออาจารย์ บัณฑิต ดุลยรักษ์ จะยังคงอยู่ในใจของนักเรียนโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (ฝ่ายมัธยมศึกษา) และชื่อของอาจารย์ที่หนูได้กล่าวเชิญในพิธีการต่างๆจะยังคงอยู่ในความ ทรงจ าที่ดีของหนูตลอดไป ด้วยความเคารพและอาลัยยิ่ง นางสาว ประกายกานต์ สระอิส
๕๗
๕๘
๕๙
๖๐
๖๑
๖๒ ขอกราบขอบพระคุณทุกท่านเป็นอย่างสูงที่ได้ กรุณาเสียสละเวลาให้เกียรติมาร่วม พิธีรดน้ าศพ พิธีพระราชทานน้ าหลวงอาบศพ พิธีสวดพระอภิธรรม พิธีพระราชทานเพลิงศพ และให้ความห่วงหาเอื้ออาทร ในการจัดงานในครั้งนี้ หากมีสิ่งหนึ่งสิ่งใดขาดตกบกพร่องไป เจ้าภาพต้องกราบ ขออภัยเป็นอย่างสูงต่อทุกท่าน ขอกุศลผลบุญอันเกิดจากเมตตาจิต และกุศลจิต ของท่านทั้งหลายจงส่งผลให้ทุกท่านได้ประสบความสุข ความเจริญ และความส าเร็จในสิ่งที่พึงประสงค์อันดีงาม ตลอดไปเทอญ
๑