คำสงั่ และข้อแนะนำมีควำมแตกต่ำงกนั
คือ คำสงั่ เป็ นกำรบอกให้ปฏิบตั ิ โดยผ้รู บั คำสงั่
จะต้องปฏิบตั ิตำม ส่วนข้อแนะนำ เป็ นกำรเสนอ
แนวทำงให้ปฏิ บัติ ผู้รับคำสัง่ จะปฏิ บัติ หรือไม่
ปฏิบตั ิกไ็ ด้
คำสงั่ หรือข้อแนะนำส่วนใหญ่มำจำก
กำรสงั่ กำรของผ้บู งั คบั บญั ชำท่ีมอบหมำยงำน
ให้ผู้ใต้บงั คับบญั ชำปฏิ บตั ิงำน เพ่ือให้บรรลุ
วตั ถปุ ระสงคใ์ นงำน ซึ่งมีองคป์ ระกอบดงั นี้
๒
กำรติดต่อ ๑ ผอู้ อกคำสงั่
หมำยถึง ผ้บู งั คบั บญั ชำ ที่มีอำนำจในกำรออกคำสงั่
คำสงั่ สื่อสำร
๓ ๒ คำสงั่
๒ ๔ คำพดู คำสงั่ แบบออกคำสงั่ (Command)
๑ คำสงั่ แบบขอรอ้ ง (Request)
ผอู้ อก ๖ คำสงั่ แบบให้คำแนะนำ (Suggest)
คำสงั ่
ผรู้ บั คำสงั่ แบบอำสำสมคั ร (Volunteer)
คำสงั ่ ๓ กำรติดต่อสื่อสำร
กำรส่ือสำรทำงเดียว (One-way Communication)
กำรส่ือสำรสองทำง (Two-way Communication)
๔ คำพดู
๕ ผรู้ บั คำสงั่ เป็นเสียงท่ีส่งข้อควำมที่ผอู้ อกคำสงั่ ใช้สงั่
หมำยถึง ผ้ใู ต้บงั คบั บญั ชำ ๓
องคป์ ระกอบของกำรสงั่ กำรต้องมีครบองคป์ ระกอบของ
กำรสื่อสำร เพรำะกำรสงั่ กำรกจ็ ดั เป็นกำรสื่อสำรด้วยเช่นกนั
๔
๑กำรฟังคำสงั่ หรอื ข้อแนะนำกำรปฏิบตั ิงำนมี หลกั กำรดงั นี้ ๕
ตงั้ ใจ มีสมำธิ เพ่ือติดตำมคำสงั่ หรือข้อแนะนำ
๒ ทำควำมเข้ำใจและจบั ใจควำมสำคญั ให้ได้
๓ จำหรอื จดบนั ทึกคำสงั่ เพ่ือนำไปปฏิบตั ิให้ถกู ต้อง
๔ ทบทวนคำสงั่ หรือข้อแนะนำเพื่อตรวจสอบควำมเข้ำใจ
๕ ของตนเอง
หำกไม่เข้ำใจคำสงั่ ให้ซกั ถำม หรือขอคำแนะนำเพ่ิมเติม
จำกผอู้ อกคำสงั่ ให้เข้ำใจ
กำรฟังคำสงั่ หรือข้อแนะนำกำรปฏิบตั ิงำนแล้วปฏิบตั ิงำนไม่ได้ตำมวตั ถปุ ระสงค์
ของงำน อำจเกิดจำกสำเหตหุ ลำยประกำร ตำมองคป์ ระกอบของกำรสงั่ กำร
– สงั่ งำนไมช่ ดั เจน – คำสงั่ ไมช่ ดั เจน – เลือกรปู แบบ – ไม่เข้ำใจคำสงั่ แล้วไม่กล้ำถำม
– เปลี่ยนแปลงคำสงั่ บอ่ ย วกวน กำรสื่อสำร – รบั คำสงั่ มำไมช่ ดั เจน
– สงั่ ข้ำมขนั้ ตอน – สภำพแวดล้อมใน ไมเ่ หมำะสม – ขำดควำมสำมำรถในกำรปฏิบตั ิงำน
– ไม่มีเวลำให้ซกั ถำม กำรสงั่ งำนทำให้ กบั คำสงั่ – ไมร่ ำยงำนผลกำรปฏิบตั ิงำนให้
– สงั่ งำนล่ำช้ำไมท่ นั ได้ยินคำสงั่ ไม่ชดั ผบู้ งั คบั บญั ชำทรำบ
เหตกุ ำรณ์ – เลือกรปู แบบของ
– ขำดกำรติดตำมผล คำสงั่ ไมเ่ หมำะสม ๓ กำรติดต่อ ๔ ผรู้ บั คำสงั่
กำรสงั่ งำน ส่ือสำร
๒ คำสงั่
๑ ผอู้ อกคำสงั่
๖
พฤติกรรมของผ้ฟู ังคำสงั่ หรือข้อแนะนำกำรปฏิบตั ิงำน สำมำรถ
แบง่ ออกเป็น ๔ ประเภท คือ
๑. เข้ำใจคำสงั่ และปฏิบตั ิได้ถกู ต้อง ๒. ไม่เข้ำใจคำสงั ่ แต่ปฏิบตั ิได้ถกู ต้อง
เป็นกำรฟังคำสงั่ หรือข้อแนะนำ
อำจเกิดจำกกำรปฏิบตั ิตำมคนหมมู่ ำก
ในกำรปฏิบตั ิงำนที่สมั ฤทธิผล
กไ็ ด้แต่เป็นกำรฟังคำสงั่ หรอื ข้อแนะนำใน
๓. เข้ำใจคำสงั ่ แต่ไม่ปฏิบตั ิ กำรปฏิบตั ิงำนท่ีสมั ฤทธิผล
อำจเกิดจำกกำรปฏิบตั ิตำมคน
๔. ไม่เข้ำใจคำสงั ่ และไมป่ ฏิบตั ิ
หมมู่ ำกกไ็ ด้แต่เป็นกำรฟังคำสงั่ หรอื
ข้อแนะนำในกำรปฏิบตั ิงำนที่สมั ฤทธิผล อำจเกิดจำกกำรขำดควำมสำมำรถหรือ
ขำดแรงจงู ใจในกำรปฏิบตั ิงำน เป็นกำรฟัง
คำสงั่ หรอื ข้อแนะนำในกำรปฏิบตั ิงำนท่ีไม่
สมั ฤทธิผล ๗
พฤติกรรมของผู้ฟังคำสัง่ หรือ
คำแนะนำในกำรปฏิบตั ิงำนแต่ละประเภท
แสดงถึงลกั ษณะนิ สยั และทศั นคติในกำร
ทำงำนของผู้ฟังคำสงั่ หรือข้อแนะนำใน
กำรปฏิบตั ิงำนนัน้ ด้วย
กำรฟังเป็นทกั ษะที่สำมำรถพฒั นำได้ หำกผฟู้ ังฝึ กฝน
กำรฟังให้จบั ใจควำมสำคญั ของเรอ่ื งท่ีฟังแล้วทำควำมเข้ำใจ
กจ็ ะสำมำรถนำประยกุ ตใ์ ช้ในกำรปฏิบตั ิงำนได้อย่ำงสมั ฤทธิผล
๘
กำรฟังคำสงั่ หรือข้อแนะนำกำรปฏิบตั ิงำนให้สมั ฤทธิผล ผ้ฟู ังควร
ตงั้ ใจฟังอย่ำงมีสมำธิเพื่อทำควำมเข้ำใจและจบั ใจควำมสำคญั คำสงั่ หรือ
ข้อแนะนำท่ีได้ฟัง แล้วนำไปปฏิบตั ิให้ถกู ต้องตำมวตั ถปุ ระสงค์ของงำน
กำรฟังคำสงั่ หรือข้อแนะนำกำรปฏิบตั ิงำนที่ไม่สมั ฤทธิผลจะแสดงให้เห็น
ลักษณะนิ สัยและทัศนคติ ในกำรทำงำนของผู้ฟังว่ำมีควำมสนใจหรือ
กระตือรือรน้ ในกำรปฏิบตั ิงำนมำกน้อยเพียงใดอีกด้วย
๙