ETIKA

PENGHAYATAN ETIKA DAN PERADABAN
MPU21032

KELAS : DKA1B
NAMA PENSYARAH : TUAN SAIFUL NIZAM

No. Nama No. Matrik
1. AIN NAZIRAH BINTI 02DKA21F2001

MUSTAFAR 02DKA21F2030
2. ROSDIANA BINTI
02DKA21F2008
ROSLAN
3. NUR AFIFAH NATASYA

BINTI SHAHAR

KANDUNGAN

BIL PERKARA HALAMAN
1. Pengenalan
2. Penghargaan
3. Definisi
4. Objektif
5. Kepelbagaian budaya masyarakat Malaysia

a. Masakan Malaysia
b. Muzik Malaysia
c. Tarian Malaysia
d. Pakaian Malaysia
e. Permainan Malaysia

6. Kepentingan kebudayaan

7. Perpaduan masyarakat Malaysia

8. Kebaikan perpaduan masyarakat Malaysia

9. Tujuan perpaduan masyarakat Malaysia

10. Kepentingan perpaduan masyarakat Malaysia

11. Kesimpulan

Pengenalan

Malaysia ialah sebuah negara berbilang kaum yang hidup dalam keadaan aman dan damai.
Tiga kaum yang utama di Malaysia ialah Melayu, Cina dan India. Melayu merupakan kaum
terbesar dengan membentuk 54% daripada penduduk Malaysia. Melayu adalah satu kaum
yang beragama Islam, berbahasa Melayu dan mengamalkan budaya Melayu. Kaum Melayu
mempunyai pengaruh yang penting dalam arena politik di Malaysia. Cina pula mewakili 25%
daripada penduduk Malaysia dan tinggal di bandar-bandar besar di pantai barat semenanjung.

Kebanyakan kaum Cina beragama Buddha, Taoisme atau Kristian, berbahasa Mandarin,
Hokkien, Hakka, Kantonis atau Teochew dan lebih dominan dalam bidang ekonomi. India
pula membentuk 7.5% daripada populasi. Kebanyakannya beragama Hindu, bertutur Tamil,
Malayalam dan Hindi. Selain itu, terdapat juga kaum Sikh, Serani atau Eurasian dan kaum
bumiputera lain. Bahasa Melayu ialah bahasa rasmi Malaysia, tetapi Bahasa Inggeris
digunakan untuk perniagaan.

Kerajaan Malaysia telah mengambil langkah mendefinisikan Budaya Malaysia menerusi
"Dasar Kebudayaan Kebangsaan 1971" yang menentukan apa yang dianggap budaya rasmi,
mendasarkannya kepada budaya Melayu dan mengintegrasikan pengaruh Islam. Bahasayang
sangat dipengaruhi ini; hanya teks Melayu yang dianggap sebagai teks budaya rasmi.
Kawalan kerajaan ke atas media adalah kuat, dan kebanyakan saluran media berkaitan
dengan kerajaan dalam beberapa cara.

Kebudayaan berperanan penting dalam proses pembangunan negara di Malaysia di mana
keperibadian Malaysia harus dipupuk dalam usaha-usaha yang dijalankan kearah
meningkatkan pembangunan sosioekonomi dan politik. Ini sudah tentunya memerlukan
penggemblengan dan penglibatan semua lapisan masyarakat dalam satu proses yang
berterusan.

Penghargaan

Selamat sejahtera dan bersyukur ke hadrat ilahi kerana dengan limpah rahmatnya dapat kami
menyelesaikan tugasan kerja kursus ini dengan penuh jayanya. Kami menjulang sepenuh
penghargaan kepada Tuan Saiful Nizam, Pensyarah Matapelajaran Penghayatan Etika Dan
Peradaban (MPU 21032), di atas kesudian beliau memberi tugasan ini kepada kami. Beliau
juga banyak membantu kami sepanjang proses pembentukan tugasan ini berlangsung . Selain
itu, tidak lupa juga penghargaan buat ibu bapa kami yang memberi sokongan dan dorongan
dari segi fizikal dan mental sepanjang penghasilan tugasan ini. Akhir kata, kami juga
mengucapkan ribuan teima kasih kepada rakan-rakan yang banyak membantu kami secara
langsung atau tidak langsung sepanjang proses merealisasikan tugasan ini berjalan. Pelbagai
ilmu yang dapat kami rungkai sepanjang kami menyiapkan tugasan ini. Sikap kerjasama yang
di tunjukkan oleh rakan-rakan teryata membuahkan hasil dengan kejayaan kami menyiapkan
tugasan yang diberi ini. Tanpa bantuan dari semua pihak, tidak mungkin kami dapat
menyiapkan kerja kursus ini dengan sempurna.

Definisi

Malaysia ialah sebuah negara berbilang kaum yang hidup dalam keadaan aman dan damai.
Tiga kaum yang utama di Malaysia ialah Melayu, Cina dan India. Melayu merupakan kaum
terbesar dengan membentuk 54% daripada penduduk Malaysia. Melayu adalah satu kaum
yang beragama Islam, berbahasa Melayu dan mengamalkan budaya Melayu. Kaum Melayu
mempunyai pengaruh yang penting dalam arena politik di Malaysia. Cina pula mewakili 25%
daripada penduduk Malaysia dan tinggal di bandar-bandar besar di pantai barat semenanjung.
Kebanyakan kaum Cina beragama Buddha, Taoisme atau Kristian, berbahasa Mandarin,
Hokkien, Hakka, Kantonis atau Teochew dan lebih dominan dalam bidang ekonomi. India
pula membentuk 7.5% daripada populasi. Kebanyakannya beragama Hindu, bertutur Tamil,
Malayalam, dan Hindi. Selain itu, terdapat juga kaum Sikh, Serani atau Eurasian dan kaum
bumiputera lain. Bahasa Melayu ialah bahasa rasmi Malaysia, tetapi Bahasa Inggeris
digunakan untuk perniagaan.

Kepelbagaian budaya masyarakat Malaysia

a. Masakan Malaysia

Masakan Malaysia mencerminkan solekan pelbagai etnik penduduknya, dan ditakrifkan oleh
kepelbagaiannya.Banyak budaya dari Malaysia dan kawasan sekitarnya telah banyak
mempengaruhi masakan Malaysia, dengan pengaruh yang kuat dari masakan Melayu, Cina,
India, Thailand, Jawa dan Sumatera. Kebanyakannya adalah kerana Malaysia menjadi
sebahagian daripada laluan rempah kuno. .Masakan ini sangat mirip dengan Singapura dan
Brunei,dan juga mempunyai persamaan dengan masakan Filipina.Negeri-negeri yang
berlainan di Malaysia mempunyai pelbagai hidangan,dan selalunya makanan di Malaysia
berbeza dari hidangan asal..

Kadang-kadang makanan yang tidak dijumpai dalam budaya asalnya diasimilasikan ke dalam
yang lain; Sebagai contoh, restoran Cina di Malaysia sering memberi hidangan
Malaysia.Makanan dari satu budaya kadang-kadang dimasak dengan menggunakan gaya
yang diambil dari yang lain. Ini bermakna walaupun banyak hidangan Malaysia berasal dari
budaya lain, mereka mempunyai identiti mereka sendiri. Selalunya makanan di Malaysia
adalah berbeza dari hidangan asal; Sebagai contoh, makanan Cina sering lebih manis dalam
versi Malaysia daripada yang asal. Peranakan, orang Cina yang berpindah ke Malaysia
berabad-abad yang lalu, mempunyai masakan unik mereka yang menggunakan teknik
memasak Cina dengan bahan-bahan Melayu.

Semasa makan malam tidak disampaikan dalam bentuk sajian, tetapi semuanya
sekaligus.Beras popular di banyak hidangan Malaysia. Cili biasanya terdapat dalam hidangan
Malaysia, walaupun ini tidak menjadikan mereka pedas.Mi adalah perkara biasa. Daging babi
jarang digunakan di Malaysia, kerana penduduk Islam yang besar. Beberapa perayaan
mempunyai makanan yang berkaitan dengan mereka, dan kuih bulan sering dimakan ketika
Festival Kuih Bulan.

b. Muzik Malaysia

Seni dan seni persembahan tradisional Melayu muncul di rantau Kelantan-Pattani dengan
pengaruh dari India, China, Thailand, dan Indonesia. Muzik ini berasaskan instrumen perkusi,
yang paling penting ialah gendang. Terdapat sekurang-kurangnya 14 jenis gendang
tradisional.Gendang dan alat perkusi tradisional yang lain sering dibuat dari bahan semula
jadi seperti cangkang.Instrumen lain termasuk rebab (instrumen rentetan tunduk), serunai
(instrumen seperti oboe ganda), seruling (suling), dan sangkakala. Muzik secara tradisinya
digunakan untuk bercerita, meraikan acara kitaran hayat, dan pada acara tahunan seperti
musim menuai.Muzik pernah digunakan sebagai satu bentuk komunikasi jarak jauh. Orkestra
tradisional boleh dibahagikan antara dua bentuk, gamelan yang memainkan melodi
menggunakan gong dan instrumen tali, dan nobat yang menggunakan instrumen angin untuk
membuat muzik yang lebih serius.

Di Malaysia Timur, perkumpulan berasaskan gong seperti agung dan kulintang biasanya
digunakan dalam upacara seperti pengebumian dan majlis perkahwinan.Ini juga biasa di
selatan Filipina, Kalimantan di Indonesia, dan di Malaysia Brunei.Rakyat Malaysia dan India
mempunyai bentuk muzik mereka sendiri, dan suku kaum asli Semenanjung dan Malaysia
Timur mempunyai instrumen tradisional yang unik.Di negara-negara seperti Singapura,
Malaysia dan Indonesia dipercayai bahawa persembahan di rumah semasa Hari Raya
(perayaan tradisional malay) adalah kepercayaan yang baik kerana ia membawa kebaikan dan
kekayaan kepada penghibur dan tuan rumah.

Di Malaysia, tempat seni persembahan terbesar ialah Dewan Filharmonik Petronas. Orkestra
pemastautin adalah Orkestra Filharmonik Malaysia.Muzik popular Melayu adalah gabungan
gaya dari semua etnik di negara ini.Kerajaan Malaysia telah mengambil langkah untuk
mengawal muzik apa yang ada di Malaysia; Muzik rap telah dikritik,muzik heavy metal telah
terhad,dan band asing mesti menyerahkan rakaman konsert baru-baru ini sebelum beraksi di
Malaysia.Adalah dipercayai bahawa muzik ini adalah pengaruh buruk pada belia.

c. Tarian Malaysia

Malaysia merupakan negara berbilang kaum dan masyarakat iaitu terdiri daripada masyarakat
melayu,india,cina, iban dan sumazau. Pelbagai adat dan budaya yang dapat dipelajari
daripada masyarakat pelbagai kaum ini, terutama dapat dilihat daripada tariannya. Tarian
dapat didefinisikan sebagai satu seni tari pergerakkan badan,kaki dan tangan mengikut rentak
muzik yang dimainkan. Tarian yang dipersembahkan dari setiap kaum mempunyai asal usul
dan tujuan tersendiri.Sebagai contoh tarian mak yong,zapin,gamelan dan banyak lagi.

Tarian mak yong merupakan sejenis tarian Melayu tradisional. Drama tari Mak Yong ini
merupakan sebagai suatu bentuk drama-tari Melayu yang menggabungkan unsur-unsur ritual,
lakonan dan tarian yang digayakan, muzik vokal, lagu, cerita dan teks percakapan yang
formal dan bersahaja. Dicipta untuk hiburan kerabat di Raja khususnya dari golongan Selatan
Thailand, tarian ini juga menggabungkan drama romantis, tarian dan nyayian dengan gaya
menawan yang mengisahkan zaman kegemilangan kesultanan melayu. Sesuai
dipersembahkan selepas orang-orang kampung selesai menuai padi dibendang.

Selain itu, tarian zapin merupakan tarian yang terkenal di negeri Johor. perkataan zapin
berasal daripada Al-zaffan iaitu gerak kaki. Mengikut sejarah tarian ini pada mulanya adalah
sebagai tarian hiburan di istana yang dibawa dari Hadramaut,Yaman Selatan oleh pedagang
Arab pada abad ke-13 yang bertujuan digunakan amalan berzikir untuk menyebarkan
pengetahuan mengenai sejarah tamadun islam.Kini,tarian zapin masih lagi dipersembahkan
dalam majlis formal dan tidak formal. Sebagai contoh majlis perkahwinan,majlis perasmian
dan sebagainya.

Seterusnya , tarian Gamelan mula dipersembahkan di Istana di Empayar Riau dan Lingga
pada kurun ke-17. Ia mula dipersembahkan buat pertama kali di khalayak ramai di Pekan
Pahang dalam tahun 1811 dalam upacara persandingan Tengku Hussain. Menurut Tengku
Mariam, pada asalnya tarian ini terdiri daripada 77 jenis Gamelan tetapi pada hari ini hanya
tinggal 33 jenis Gamelan sahaja kesan daripada ketiadaan tenaga pengajar jenis tarian itu.
Tarian ini dipersembahkan secara eksklusif oleh penari wanita boleh dipentaskan secara
dalaman ataupun persembahan terbuka. Unsur Jawa boleh dilihat dari segi seni tari tersebut.
Secara estetikanya, tarian ini adalah sangat cantik dan merupakan bentuk tarian yang paling
kaya dari segi jenisnya dalam kebanyakan adat tarian Melayu.

Terdapat banyak lagi jenis-jenis tarian masyarakat di malaysia. Semua jenis tarian
mempunyai sejarah dan tujuan yang tersendiri. Sebagai rakyat malaysia kita hendaklah
mengenali budaya setiap masyarakat yang ada di negara kita. sebagai contoh mengetahui
serba sedikit mengenai budaya tarian dan juga budaya-budaya lain masyarakat di malaysia.
Oleh itu, secara tidak langsung kita dapat menyokong saranan perdana menteri tentang satu
malaysia.

d. Pakaian Malaysia

Pakaian Malaysia ialah pakaian tradisional yang dipakai oleh tiga budaya utama di Malaysia,
iaitu Melayu, Cina dan India. Setiap budaya mempunyai etika berpakaian tradisional yang
dipengaruhi oleh agama dan boleh disesuaikan dengan pengaruh dan keadaan tempatan.

Pakaian untuk lelaki Melayu ialah Baju Melayu. Biasanya ia disertai dengan sejenis sarung
iaitu sampin yang diikat di pinggang. Ia juga sering disertai dengan songkok atau kopiah.
Melayu wanita memakai baju kurung berlengan panjang berserta kain skirt yang labuh
sehingga ke tumit. Para pemakai baju kurung juga akan mengenakan sehelai tudung bagi
melambangkan kepatuhan terhadap agama Islam yang mewajibkan penganutnya menutup
aurat. Satu lagi pakaian tradisional orang Melayu adalah kebaya, yang dijahit agak ketat
dibahagian sisi badan. Baju ini hanya dipakai oleh golongan perempuan Melayu. Ia turut
dipakai oleh wanita pramugari dari Malaysia Airlines sebagai pakaian seragam pramugari.
Sebelum perkembangan Islam, Melayu wanita memakai "kemban", iaitu pemakaian kain
sarung yang diikat di atas dada.

Klasik pakaian sehari-hari untuk lelaki Cina di Malaysia ialah baju lengan pendek dipakai di
luar seluar, ringan seluar dan secara tidak rasmi, sandal untuk kenyamanan. Wanita Cina
memakai cheongsam, sehelai pakaian dengan leher yang tinggi dan menyerong yang ditutup
dengan klip kecil atau bertukar-tukar (kain kancing). Ia kadang-kadang boleh mempunyai
belahan di sisi, seperti yang dibuat dengan kain lembut seperti sutera. Cheongsam adalah
sangat popular di sekitar waktu Tahun Baru Cina dan majlis-majlis formal. Yang lebih tua
yang dihormati wanita akan memakai samfoo, yang kelihatan seperti pijama dengan
memisahkan longgar atas sesuai diikat dengan pin dan pergelangan kaki panjang, atau di atas
pergelangan kaki, celana.

India di Malaysia seperti di tempat lain di dunia pakai sari, kain 5-6 meter yang biasanya
dipakai dengan kain yang sama bayangan. Ia adalah membungkus tubuh jadi itu yang
berwarna-warni akhir tergantung di atas bahu, sementara rok adalah yang dipakai di atas
pusar untuk menyokong sari, yang boleh dibuat dari pelbagai jenis bahan-bahan. Punjabi
dipaparkan popular dengan wanita dari utara India, dan satu lama jubah yang dipakai lebih
seluar dengan selendang sepadan. kain diimport dari India, yang dibuat dari kualitas terbaik
sutera digunakan dalam membuat sari. Ada dua lapisan untuk sari: panjang berwarna cerah
"gaun" dihiasi dengan berwarna-warni manik dijahit di atasnya untuk membuat ia kelihatan
lebih menarik, dan satu bungkus, sekeping lurus kain terbungkus di sekitar satu bahu yang
hubungan di seluruh badan sekitar pinggang kawasan. Wanita dengan kedudukan yang tinggi
tidak akan mempunyai pakaian mereka dibuat dari emas dan benang perak dengan rumit
manik.

Di acara-acara resmi India lelaki yang memakai "kurta", lutut-panjang baju biasanya dibuat
dari kapas atau linen. India lelaki memakai Sherwani, Lungi, dan Memakai Kurta-
Piyama.Sherwani: kot seperti pakaian dilengkapi dekat dengan badan, lutut-panjang atau
lebih lama dan membuka di depan dengan butang-jarang. Di bawah lelaki memakai pakaian
untuk bahagian bawah tubuh, longgar dan luas di atas diikat dengan tali di pinggang, dan
ketat di sekitar kaki dan kaki.

Itu Lungi: tradisional lungi berasal dari selatan dan hari ini ia dipakai oleh laki-laki dan
perempuan. Ia hanya satu pendek panjang bahan dipakai di paha bukan seperti sebuah
kain.Yang Memakai: Yang paling lama yang dirakam India menggantungkan adalah yang
memakai. Mereka memerlukan sehelai kain yang tampaknya lebih lama dan lebih besar
daripada apa yang dipakai di masa lalu, tetapi mereka jahit sering lebih mudah, dan mereka
tidak dihiasi dengan tali pinggang lagi. Semua dhotis bermula dengan asas yang sama tutup.
Ia adalah satu-satunya menggantungkan yang tidak dimulai dari satu pallav tetapi dari pusat
atas sempadan. Tengah kain terikat di sekitar pinggul. Setiap akhir kain kemudian terbungkus
di sekitar kaki di sebelah. Itu Kurta-atasan piyama: Kurta atau atas lutut panjang colarless
baju yang dihiasi inmostly putih atau warna pastel. Tapi hari ini kau akan menemukan Kurtas
membuat keluar yang paling indah dan berwarna-warni kain. Atasan piyama,-yang seperti
seluar longgar dengan tali yang mengikat di pinggang. Tradisinya berwarna putih.

Sebelum penciptaan kerajaan purba, kebanyakan orang orang asli memakai pakaian kulit
dihiasi dengan manik. Pada masa-masa awal tekstil-tekstil buatan tangan dulu digunakan, dan
perdagangan dari kawasan lain membawa pakaian lain seperti pakaian sutera, pulisi dan
sarung, dan jubah. Orang Asli masih memakai pakaian bahan semula jadi, selalunya keluar
dari treebark dan skirt. Campuran daun kadang kala dibuat ke dalam ikat kepala atau hiasan
lain.Di Malaysia Timur pakaian yang sama dipakai. Orang Ulu memakai kain tenun tangan
serta kain kulit pokok. Manik dan bulu digunakan untuk hiasan. Iban dikenali dengan tenunan
"pua kumbu". Satu lagi barangan pakaian terkenal ialah "songket" Bahasa Melayu Sarawak.
Di Sabah, pakaian suku-suku yang berbeza berbeza dengan jumlah yang berbeza, dengan
suku yang dekat dengan pakaian yang sama. Yang penting ialah topi jerami Kadazan-Dusun
untuk wanita, "dastar" Bajau. Lelaki dari suku Lotud memakai tudung yang mempunyai
beberapa mata lipat sama dengan bilangan isteri-isterinya

Pendatang lama China yang berkahwin dengan orang Melayu dan menggunapakai beberapa
budaya mereka dikenali sebagai Baba Nyonya atau Peranakan Cina. Mereka memakai
"kebaya", yang diperbuat seperti renda yang dibuat dengan renda, selalunya dengan sulaman
yang rumit. Mereka yang berasal dari Portugis sering memakai pakaian gaya Portugis. Lelaki
sering memakai jaket dan seluar dengan ikat pinggang pinggang, manakala wanita memakai
skirt berlapis depan yang luas. Warna dominan berwarna hitam dan merah. Di Sabah,
terdapat banyak baju tradisional yang ada. Antaranya, baju Kadazandusun, Bajau, Murut,
Rungus dan sebagainya.

e. Permainan Malaysia

Malaysia kaya dengan warisan kebudayaan yang sangat unik dan menarik. Warisan dalam
budaya merangkumi makanan, adat dan permainan tradisi yang terhasil dari asimilasi
pelbagai kaum masyarakat Malaysia. Permainan tradisi secara amnya terdiri daripada
permainan anjung dan permainan laman. Permainan anjung termasuklah batu seremban,
congkak, tutup botol, dam aji dan lain-lain. Manakala permainan laman pula seperti galah
panjang, ketinting, gasing, baling selipar, konda kondi, rebut negeri dan lain-lain.

Kebanyakan permainan dimainkan secara berkumpulan, ini mewujudkan interaksi sosial
serta merapatkan hubungan di antara ahli masyarakat. Pada suatu masa dahulu aktiviti
permainan merupakan suatu aktiviti senggang yang dijalankan dengan meriah seakan-akan
pesta keramaian. Penduduk kampung tanpa mengira usia akan turun beramai-ramai sama ada
untuk menyertai pertandingan atau sebagai penyokong dalam suasana pertandingan yang
sihat. Permainan-permainan dahulu juga kebanyakannya banyak memberi manfaat kepada
individu dan masyarakat. Selain membina kemahiran sosial, juga memberi faedah fizikal dan
mental. Permainan strategi seperti dam aji dan congkak, akan merangsang minda seseorang
berfikir secara kritis dan membantu mempertingkatkan kemahiran mengira dan sentiasa fokus
dalam sesuatu tugas.

Pada era gajet dan teknologi hari ini, permainan tradisional yang dikenali sebagai sukan
rakyat semakin kurang mendapat perhatian di kalangan masyarakat. Generasi baru hari ini
tidak dapat menikmati keseronokan berlari-lari di padang yang luas dan mengeluarkan peluh.
Kekangan ruang permainan mahupun kebimbangan terhadap jenayah sosial menyebabkan
kanak-kanak kini tidak bebas untuk bermain seperti generasi sebelum ini.

Congkak adalah sejenis permainan anjung atau permainan dalam rumah yang menggunakan
kayu bujur berlubang atau lubang di atas tanah. Buahnya terdiri daripada biji asam jawa, biji
saga, biji salak, kulit kerang, biji getah ataupun batuan kecil. Permainan ini dipercayai
dibawa masuk oleh pedagang-pedagang Melayu Polinesia pada abad ke-15. Papan congkak
diperbuat daripada batang kayu yang direka berbentuk sebuah perahu nelayan dengan
lubangnya ditebuk di atas permukaan papan tersebut. pada hari ini, buah congkak telah
digantikan dengan guli kerana lebih mudah didapati dan dimainkan. Permainan ini dapat
menajamkan kemahiran dalam matematik serta melatih minda untuk membuat keputusan atau
strategi dengan pantas.

Permainan gasing amat popular di Semenanjung Malaysia terutama di negeri Terengganu dan
Kelantan serta Melaka. Terdapat banyak jenis gasing yang terdapat di Malaysia antaranya
gasing jantung, gasing piring atau leper, gasing kelamar, gasing telur, gasing berembang,
gasing Melayu, gasing Cina, gasing buku benang dan gasing pinang. Orang dewasa dan
kanak-kanak boleh bermain gasing mengikut saiz gasing yang bersesuaian. Gasing dimainkan
dengan dua cara, iaitu sebagai gasing pangkah atau gasing uri. Gasing pangkah, dimainkan
dengan melemparkannya supaya mengetuk gasing lawan. Gasing uri dipertandingkan untuk
menguji ketahanannya berpusing.

Wau adalah satu permainan masa lapang rakyat yang mempunyai ciri-ciri keseniannya
tersendiri. Bagi masyarakat nelayan pula wau dimainkan sebagai persediaan ke laut, untuk
mengetahui sama ada cuaca baik atau tidak. Hal yang sama dilakukan oleh para petani untuk
membuat persediaan menghadapi musim bendang seterusnya. Mengikut sejarah Melayu, wau
bermula di Melaka oleh Putera Raja keturunan Sultan Melaka. Terdapat tiga jenis wau yang
terkenal iaitu Wau Bulan, Wau Kucing dan Wau Jalabudi. Wau diperbuat daripada buluh
yang diraut untuk dijadikan rangka, tulang belakang, sayap dan ekor wau. Kertas warna pula
ditampal pada rangka wau untuk menentukan kecantikannya. Kertas warna boleh dilukis
motif-motif dengan warna pilihan yang sesuai. Ketiga-tiga wau ini mempunyai estetika jenis
sobekan yang bermotifkan sulur bayur, awan larat, pucuk rebung, geometri, flora fauna dan
sebagainya Selain itu kemunculan nama wau juga dikaitkan bunyi yang terhasil daripada
busur yang diikat pada wau. Apabila dinaikkan ke udara, daun ibus yang dipasang pada busur
tersebut akan menghasilkan bunyi “wau’, “wau’, “wau’ secara berirama.

Galah panjang adalah permainan tradisional yang dimainkan di atas gelanggang yang dilakar
di atas tanah dan melibatkan dua pasukan lawan (Kumpulan penyerang dan penghadang)
yang ditentukan melalui balingan syiling. Ia merupakan adaptasi daripada sistem pertahanan
negara, iaitu menyusup ke dalam dan berpatah balik, serta memerlukan kemahiran strategi
dan kepantasan. Setiap kumpulan sekurang-kurangnya mempunyai 4 pemain. Gelanggang
yang dibuat mengandungi dua (2) lajur dan beberapa baris bergantung kepada bilangan
pemain. Ketika bermain, pasukan penyerang perlu sentiasa berada di dalam garisan dan cuba
menyusup ke kotak seterusnya tanpa disentuh atau tertangkap oleh pasukan penghadang.
Pergerakan dan serangan setiap ahli akan ditentukan oleh kecekapan perancangan strategi
ketua pasukan. Ketua pasukan penghadang akan mengawal garisan tengah, manakala ahli-
ahli lain menjaga garisan melintang dan menghalang pasukan penyerang daripada melepasi
mereka. Sekiranya ada ahli pasukan penyerang yang tersentuh, peranan kedua-dua pasukan
akan bertukar.

Kepentingan kebudayaan

1. Melambangkan identiti sesebuah negara Amalan budaya tradisional kita melambangkan
sifat majmuk masyarakat kita. Misalnya, keunikan pakaian tradisional pelbagai kaum yang
pelbagai bentuk potongan dan cara pemakaian serta berwarna-warni.

2. Mencerminkan Budi Pekerti Masyarakat Malaysia Penghantaran kuih-muih dan saling
mengunjungi pada hari kebesaran menunjukkan kemesraan sesama kaum. Inilah identiti
Malaysia yang dikagumi oleh dunia luar dan identiti ini perlu dikekalkan.

3. Memupuk perpaduan negara Rakyat majmuk kita kaya dengan nilai tradisional yang
murni. Contohnya, kunjung mengunjungi dan mengadakan rumah terbuka pada hari
kebesaran. Rakyat kita tidak kira keturunan, agama dan amalan adat resam turut merayakan
bersama-sama.

4. Menarik minat pelancong luar Salah satu tarikan pelancongan ialah keunikan budaya
tradisional kita, misalnya persembahan teater tradisional seperti bangsawan dan makyung dan
tarian seperti kuda kepang dan gawai. Banyak pelancong mengunjungi Malaysia kerana ingin
mendekati corak hidup dan kebudayaan kita. Mengekalkan kesinambungan

5. Melalui budaya tradisional, kita mengetahui asal usul kita. Dengan ini, kita tidak akan lupa
daratan. Sebaliknya, kita akan sedar tentang kesulitan hidup nenek moyang kita. Dari sini kita
akan mendapat iktibar.

Perpaduan masyarakat Malaysia

Perpaduan antara rakyat Malaysia merupakan satu keistimewaan yang memainkan peranan
penting demi mencapai status negara maju menjelang tahun 2020. Banyak negara di dunia
mencontohi Malaysia sebagai negara yang berbilang bangsa, agama dan budaya kerana
keharmonian dan kemakmuran antara kaum serta budaya menjadi pegangan kepada
pandangan positif rakyat antarabangsa terhadap Malaysia.

Menurut titah Sultan Johor, Sultan Ibrahim ibni Almarhum Sultan Iskandar, semangat
perpaduan perlu dipupuk di dalam setiap rakyat Malaysia dari bangku sekolah lagi seiring
dengan mengukuhkan semangat jati diri, di samping memberi keutamaan kepada mata
pelajaran Sejarah dan menjadikan sistem pendidikan sebagai medium mustahak untuk
mengkekalkan perpaduan kaum. Melalui penghayatan perpaduan serta sejarah negara,
diharap akan lahirnya generasi muda yang akan bertindak sebagai wargangara yang matang
lagi bertanggungjawab.

Selain itu, kepelbagaian agama di Malaysia juga perlu diberi keutamaan demi mengekalkan
kukuhan perpaduan antara kaum dengan mengamalkan semangat perkongsian, saling
menghormati dan menanam sikap toleransi sesama rakyat Malaysia. Dengan itu, masyarakat
akan lebih terbuka untuk mengenali dan memahami kepelbagaian agama di negara ini demi
menguatkan lagi kesefahaman antara kaum dan agama.

Tambahan pula, sambutan pelbagai hari perayaan seperti Hari Raya Aidilfitri, Tahun Baru
Cina, Deepavali, Krismas, Hari Gawai dan Kaamatan boleh dijadikan platform untuk
mengenali budaya dan adat resam sesama masyarakat sambil memperbaharui ikatan
persahabatan. Keharmonian demi kesatuan ini juga merupakan keunikan yang bukan sahaja
memperteguhkan lagi perpaduan antara kaum, malah menjadi penanda aras bagi Malaysia
dalam mencapai matlamat sebagai negara yang aman dan harmoni. Misalnya, rumah terbuka
bagi setiap satu perayaan diadakan untuk meraikan perpaduan kaum yang memupuk amalan
ziarah-menziarahi, saling menolong dan semangat kejiranan sebagai budaya harian kita.

Perpaduan kaum juga memainkan peranan dalam mengukuhkan lagi ekonomi negara dengan
penglibatan semua kaum dalam kegiatan ekonomi. Misalnya, Dasar Ekonomi Baru yang
dilancarkan pada tahun 1970 oleh Tun Abdul Razak, adalah bertujuan untuk menyusun
semula ketidakseimbangan sosio-ekonomi yang wujud di negara ini. Pelancaran dasar
ekonomi tersebut memastikan bahawa taraf hidup masyarakat dapat ditinggikan dalam usaha
untuk mencapai kemajuan dalam pembangunan negara. Jurang perbezaan akan terhapus
dalam fungsi ekonomi mengikut kaum dan lahirnya perpaduan ekonomi di kalangan rakyat,
sambil meningkatkan lagi taraf pembangunan ekonomi negara.

Secara keseluruhan, perpaduan kaum merupakan antara faktor terpenting dalam mengekalkan
keharmonian masyarakat berbilang kaum dan agama. Sekiranya kita berpecah atau
bertelingkah antara satu sama lain, negara yang aman dan harmoni ini akan menjadi mundur
dan pertikaian akan menyebabkan ketidakstabilan ekonomi yang menjejaskan pembangunan
negara. Masyarakat Malaysia perlu menjadi penggerak utama dalam memupuk dan
mengekalkan perpaduan antara kaum dalam usaha untuk mencapai matlamat ke arah status
negara maju serta memastikan pembangunan ekonomi negara yang stabil dan konsisten.

Kebaikan perpaduan masyarakat Malaysia

Isu-isu yang berkaitan dengan perpaduan kaum kerap dibincangkan dalam surat khabar dan
televisyen. Hal ini kerana rakyat Malaysia terdiri daripada pelbagai kaum dan agama. Pada
pendapat saya, isu perpaduan kaum tidak boleh dipandang ringan oleh masyarakat. Terdapat
beberapa kebaikan perpaduan kaum kepada masyarakat dan negara.

Antara kebaikan perpaduan kaum ialah masyarakat dapat hidup dalam keadaan aman dan
damai. Keadaan masyarakat yang aman dan damai ini membolehkan aktiviti harian berjalan
dengan baik. Masyarakat pelbagai kaum boleh melakukan aktiviti keagamaan dengan bebas
dan lancar. Masyarakat juga boleh menyambut hari perayaan kaum tanpa rasa takut.

Selain itu, perpaduan kaum akan menjadikan negara aman dan tenteram. Keadaan ini
membolehkan pihak kerajaan merancang untuk membangunkan negara. Contohnya, plhak
kerajaan boleh membina sistem pengangkutan negara yang lebih baik. Projek-projek
pembangunan ini membolehkan taraf hidup rakyat terus meningkat.

Kebaikan lain perpaduan kaum ialah pihak kerajaan boleh memajukan sektor pelancongan
negara. Keadaan negara yang aman dan damai akan menarik lebih ramai pelancong asing
datang ke Malaysia. Kehadiran pelancong asing ini akan memberikan peluang pekerjaan
kepada rakyat. Peluang pekerjaan ini membolehkan rakyat mendapat gaji bagi menyara hidup
dan menaiktarafkan mereka.

Di samping itu, perpaduan kaum juga akan menarik pelabur asing untuk datang melabur di
Malaysia. Pelabur asing berani melabur kerana negara kita berada dalam keadaan aman dan
damai. Kedatangan pelabur asing ini juga akan membuka peluang pekerjaan kepada rakyat.
Pihak kerajaan juga akan dapat menambahkan pendapatan hasil kutipan cukai daripada
keuntungan pelabur asing.

Perpaduan kaum juga akan menaikkan imej negara di mata negara lain. Perpaduan kaum
membuktikan bahawa pemimpin Malaysia dapat memerintah dengan baik. Terdapat beberapa
negara yang ingin mencontohi negara Malaysia dalam mentadbir negara. Selain itu,
perpaduan kaum yang terdapat di Malaysia telah membolehkan Malaysia terpilih sebagai
pengerusi bagi beberapa pertubuhan antarabangsa.

Sebagai kesimpulan, perpaduan kaum yang terdapat di Malaysia telah mendatangkan banyak
kebaikan. Perpaduan kaum ini mesti sentiasa dipelihara oleh semua lapisan rakyat. Pada
pendapat saya, perpaduan kaum pasti dapat dipelihara jika semua rakyat mengamalkan nilai-
nilai murni dalam kehidupan seharian. Pihak sekolah juga boleh memainkan peranan untuk
memupuk perpaduan kaum di kalangan pelajar dan masyarakat.

Tujuan perpaduan masyarakat Malaysia

Rakyat Malaysia perlu bersatu agar dapat mewujudkan perpaduan, lebih-lebih lagi bagi
negara seperti Malaysia yang rakyatnya terdiri daripada masyarakat pelagai kaum yang
mempunyai latar belakang budaya dan adat resam yang berbeza. Dalam kalangan masyarakat
majmuk ini saling memahami satu sama lain amat penting untuk menjamin keamanan negara.
Negara yang aman dan harmoni dapat membangun dengan pesat lantas memberikan
keselesaan hidup kepada rakyatnya.Rakyat yang bersatu padu juga dapat menggembleng
tenaga dalam menjalankan pelbagai aktiviti ekonomi supaya ekonomi negara berkembang
pesat. Hasil pengeluaran pelbagai sektor seperti pertanian dan pembuatan akan dapat
ditingkatkan dan berkembang maju. Sekiranya rakyat kita bersatu pelabur asing tentunya
berminat melabur dalam negara yang stabil dan Makmur. Sekiranya rakyat bersatu padu,
sudah pasti kehidupan rakyat akan aman dan sejahtera hasil perpaduan tersebut lahirlah
generasi berilmu, yang mampu menjadi contoh kepada negara-negara yang lain. Keadaan ini
menjadi tarikan kepada pelancong datang ke negara ini seterusnya untuk menikmati
keindahan negara kita dan keunikan budaya masyarakat di sini. Masyarakat Malaysia yang
bersatu juga melahirkan generasi muda yang berwibawa yang mampu menjadi pemimpin
yang berkaliber serta pekerja yang berdisiplin yang mampu menangani segala bentuk
masalah sosial dalam masyarakat seterusnya mengurangkan kadar jenayah.

Kepentingan perpaduan masyarakat Malaysia

Mengukuhkan ekonomi negara

Perpaduan kaum juga memainkan peranan dalam mengukuhkan lagi ekonomi negara dengan
penglibatan semua kaum dalam kegiatan ekonomi. Misalnya, Dasar Ekonomi Baru yang
dilancarkan pada tahun 1970 oleh Tun Abdul Razak, adalah bertujuan untuk menyusun
semula ketidakseimbangan sosio-ekonomi yang wujud di negara ini. Pelancaran dasar
ekonomi tersebut memastikan bahawa taraf hidup masyarakat dapat ditinggikan dalam usaha
untuk mencapai kemajuan dalam pembangunan negara.

Mengekalkan keharmonian masyarakat berbilang kaum

perpaduan kaum merupakan antara faktor terpenting dalam mengekalkan keharmonian
masyarakat berbilang kaum dan agama. Sekiranya kita berpecah atau bertelingkah antara satu
sama lain, negara yang aman dan harmoni ini akan menjadi mundur dan pertikaian akan
menyebabkan ketidakstabilan ekonomi yang menjejaskan pembangunan negara. Masyarakat
Malaysia perlu menjadi penggerak utama dalam memupuk dan mengekalkan perpaduan
antara kaum dalam usaha untuk mencapai matlamat ke arah status negara maju serta
memastikan pembangunan ekonomi negara yang stabil dan konsisten.

Mengenali dan memahami sesama rakyat Malaysia

kepelbagaian agama di Malaysia juga perlu diberi keutamaan demi mengekalkan kukuhan
perpaduan antara kaum dengan mengamalkan semangat perkongsian, saling menghormati
dan menanam sikap toleransi sesama rakyat Malaysia. Dengan itu, masyarakat akan lebih
terbuka untuk mengenali dan memahami kepelbagaian agama di negara ini demi menguatkan
lagi kesefahaman antara kaum dan agama.

Kesimpulan

Konklusinya, semua pihak harus berganding bahu dan tidak mengharapkan pihak kerajaan
semata-mata dalam mewujudkan perpaduan kaum. Jangan kita bersikap evasif mahupun
"bagai enau dalam belukar melepaskan pucuk masing-masing" kerana perpaduan kaum itu
hanya akan wujud apabila semua kaum menjalankan obligasi masing-masing dengan
sempurna dan bersikap bertolak ansur.