กาพย์เห่เรือ ตอน เห่ชมไม้

นำเสนอ
คุณครูเกวารี ดรุณเพ็ชร

จัดทำโดย

นางสาวพรลภัส เขื่อนแก้ว นายธนิตสร วานิชสุขสมบัติ

เลขที่ 26 นายกิติ สายพันธ์ เลขที่13
นางสาวอรปรียา เลิศปฏิพลชัย เลขที่ 17 นางสาวศุภัสษร สมบัติ

เลขที่ 29 เลขที่ 28

นางสาวเจนจิรา นานอก
เลขที่30

นางสาวเบญจภรณ์ เอกพจน์
เลขที่ 23

โคลง

เรือชายชมมิ่งไม้ มีพรรณ
ริมท่าสาครคันธ์ กลิ่นเกลี้ยง

เพล็ดดอกออกแกมกัน ชูช่อ
หอมหื่นรื่นรสเพี้ยง กลิ่นเนื้อนวลนาง

ถอดค
วาม

เรือแล่นคล้อยไปจนพบพรรณไม้ต่างๆ
อยู่ริมท่าน้ำ มีกลิ่นหอมสดชื่ น ผลิดอก
ออกช่อผสมกัน กลิ่นหอมน่าชื่ นเชย
เหมือนกลิ่นเนื้ อของน้อง

คำศัพท์




สาคร หมายถึง แม่น้ำ
คันธ์ หมายถึง กลิ่นหอม
เพล็ด หมายถึง ผลิ
แกมกัน หมายถึง พันทาง(ผสมกัน)
หอมหื่น หมายถึง หอมหวยใจ( หอมหื่นรื่นรสเพี้ยง)

กาพย์

เรือชายชมมิ่งไม้ ริมท่าไสวหลากหลายพรรณ
เพล็ดดอกออกแกมกัน ส่ งกลิ่นเกลี้ยงเพียงกลิ่นสมร
บานแสล้มแย้มเกสร
ชมดวงพวงนางแย้ม แย้มโอษฐ์ยิ้มพริ้มพรายงาม
คิดความยามบังอร

นางแย้ม

ถอดความ นางแย้ม

กระบวนเรือของพี่ที่แล่นอยู่ในแม่น้ำต่างก็พากัน
ชื่ นชมพรรณไม้ที่กำลังพากันบานชูช่อและส่งกลิ่น
หอมมาจากชายตลิ่ง
ดอกนางแย้มที่บานแย้มเกศรออกมาคิดถึงเมื่อ
น้องยิ้มออกมาอย่างร่าเริง

คำศัพท์

โอษฐ์ แปลว่า ปาก
พริ้มพราย แปลว่า ยิ้มแย้ม
บังอร แปลว่า เด็กสาวน่ารัก

จำปาหนาแน่นเนื่อง คลี่กลีบเหลืองเรืองอร่าม
คิดคะนึงถึงนงราม ผิวเหลืองกว่าจำปาทอง

ประยงค์ทรงพวงห้อย ระย้าย้อยห้อยพวงกรอง
เหมือนอุบะนวลละออง เจ้าแขวนไว้ให้เรียมชม

ถอดความ

ดอกจำปาที่ขึ้นอยู่หนาแน่นคลี่กลีบสี เหลืองอร่าม
ออกมา นึกถึงน้องที่มีผิวสีเหลืองนวล
ดอกประยงค์ที่ห้อยกันเป็นพวงดูแล้วก็เหมือนอุบะที่ห้อยมาลัยที่น้อง
ทำแขวนไว้ให้พี่ชื่ นชม

คำศัพท์

นงราม หมายถึง นางงาม
อุบะ หมายถึง ดอกไม้ร้อยเป็นสายแล้วเข้า
พวงสำหรับห้อยชายมาลัย หรือห้อยประดับ
ข้างหู เป็นต้น มีหลายแบบ

พุดจีบกลีบแสล้ม พิกุลแกมแซมสุกรม
หอมชวยรวยตามลม เหมือนกลิ่นน้องต้องติดใจ

สายหยุดพุทธชาด บานเกลื่อนกลาดดาษดาไป
นึกน้องกรองมาไลย วางให้พี่ข้างที่นอน

พุดจีบ

พุทธชาด

ถอดความ สายหยุด
นางแย้ม
ดอกพุดจีบมีกลีบทั้งดอกพิกุลขึ้นแซมดอกสุกรมนั้นต่างโชย
กลิ่นหอมระรวยมาตามลม หอมเหมือนกลิ่นของน้องที่พี่ติดใจ

ดอกสาสหยุด ดอกพุทธชาด บานเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด
นึกถึงน้องซึ่งเคยร้อยมาลัยวางไว้ข้างที่นอนให้พี่

คำศัพท์

แสล้ม

ดาษดา
หมายถึง สวย

หมายถึง มากมาย

กรองมาไลย หมายถึง ร้อยดอกไม้

ดอกพิกุล

พิกุลบุนนาคบาน กลิ่นหอมหวานซ่านขจร
แม้นนุชสุดสายสมร เห็นจะวอนอ้อนพี่ชาย



บานบุษบงส่ งกลิ่นอาย
เต็งแต้วแก้วกาหลง คล้ายกลิ่นผ้าเจ้าตราตรู ดอกบุนนาค
หอมอยู่ไม่รู้หาย

ถอดความ

ดอกพิกุล ดอกบุนนาค ก็บานส่งกลิ่นหอมหวาน
กระจายไปทั่ว หากน้องมาเห็น ก็คงอ้อนวอนให้พี่เก็บ

ให้
ต้นเต็ง ต้นแต้ว ต้นแก้ว และต้นกาหลง ต่างก็มีดอก
บานหอม อบอวนไม่รู้หาย เหมือนกลิ่นผ้าของน้อง

คำคัพท์

ขจร หมายถึง ฟุ้งไป
สายสมร หมายถึง หญิงที่รัก




ต้นเต็ง

ต้นเเต้ว ต้นเเก้ว ต้นกาหลง

มะลิวัลย์พันจิกจวง ดอกเป็นพวงร่วงเรณู

หอมมาน่าเอ็นดู ชูชื่ นจิตต์คิดวนิดา

ลำดวนหวนหอมตระหลบ กลิ่นอายอบสบนาสา

นึกถวิลกลิ่นบุหงา รำไปเจ้าเศร้าถึงนาง

ถอดความ

ดอกมะลิวัลย์ดอกจิกดอกจวงพันกันเป็นพวงส่ ง
กลิ่นหอมโชยมาชื่ นใจยิ่งนัก ทำให้พี่คิดถึงน้อง

ดอกลำดวนก็มีกลิ่นหอมตลบอบอวลเมื่อ
พระองค์ได้กลิ่นก็ทำให้มีความรู้สึ กคิดถึง

นางผู้เป็นที่รักอย่างเศร้าใจ

คำศัพท์
นาสา เเปลว่า จมูก
ถวิล เเปลว่า คิด,คิดถึง
บุหงา เเปลว่า ดอกไม้ต่างๆ เช่นดอกมะลิ

วัลย์ ฯ

รวยรินกลิ่นรำเพย คิดพี่เชยเคยกลิ่นปราง

นั่งแนบแอบเอวบาง ห่อนแหห่างว่างเว้นวัน
ชมดวงพวงมาลี ศรีเสาวภาคย์หลากหลายพรรณ

วนิดามาด้วยกัน จะอ้อนพี่ชี้ชมเชย

ถอดคำประพันธ์

กลิ่นดอกรำเพยก็โชยมาเรื่อยๆทำให้คิดถึงเมื่อ
ครั้งเคยเชยชมน้องอยู่ทุกวันไม่มีห่างเมื่อนั่งชมเหล่า
ดอกไม้ที่สวยงามหลากหลายพรรณก็ทำให้คิดไปว่า
ถ้าหากน้องมาด้วยก็คงจะอ้อนให้พี่นั้ นชี้ ให้ดูดอกไม้

เหล่านั้นเหล่านี้เป็นแน่

คำศัพท์

เสาวภาคย์ เเปลว่า ความสุขเกษม
วนิดา เเปลว่า หญิงสาว

R|R

ขอบคุณครับ/ค่ะ