มยผ. 1281-63 ถงึ มยผ. 1288-63
ชดุ มาตรฐานการทดสอบวัสดสุ ังเคราะห์ทางปฐพี
กรมโยธาธิการและผงั เมือง
กระทรวงมหาดไทย
พ.ศ. 2563
ชดุ มาตรฐานการทดสอบวัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี
มยผ. 1281-63 ถึง มยผ. 1288-63
กรมโยธาธกิ ารและผงั เมือง
กระทรวงมหาดไทย
คณะทำงานจัดทำชุดมาตรฐานการทดสอบวสั ดสุ ังเคราะห์ทางปฐพี
¤ ทป่ี รึกษา นายอนวชั สวุ รรณเดช
รองอธบิ ดีกรมโยธาธกิ ารและผังเมอื ง
นายมณฑล สดุ ประเสริฐ นายไตรรตั น์ พูลสวสั ด์ิ
อธิบดีกรมโยธาธิการและผังเมือง รองอธิบดีกรมโยธาธิการและผงั เมือง
นายสมชาย เมธวัฒนธ์ รากุล
รองอธิบดีกรมโยธาธกิ ารและผงั เมอื ง
นายพงษน์ รา เยน็ ยิ่ง
รองอธิบดีกรมโยธาธิการและผงั เมอื ง
¤ ประธานคณะทำงาน
ดร.เสถียร เจรญิ เหรยี ญ
วศิ วกรใหญ่
¤ คณะทำงาน นายสินทิ ธ์ิ บญุ สิทธ์ิ
ผอู้ ำนวยการสำนักควบคุมและตรวจสอบอาคาร
นายอุทิศ รักสจั จะ นางพชี ยา ทวีเลศิ
ผู้อำนวยการกองวเิ คราะห์วจิ ัยและทดสอบวัสดุ วิศวกรโยธาชำนาญการพิเศษ
นายกนก สุจริตสัญชัย กองวิเคราะห์วจิ ยั และทดสอบวสั ดุ
วศิ วกรโยธาเชี่ยวชาญ ดร.สิทธินนั ท์ เบ็ญจสุพัฒนนนั ท์
สำนักวิศวกรรมโครงสรา้ งและงานระบบ วศิ วกรโยธาชำนาญการพเิ ศษ
นายไพรตั น์ ทรงเยน็ สำนักสนับสนนุ และพฒั นาตามผังเมือง
วิศวกรโยธาชำนาญการพเิ ศษ ดร.สธุ าสนิ ี อาทติ ย์เท่ียง
กองควบคุมการก่อสรา้ ง วศิ วกรโยธาชำนาญการ
ดร.ทยากร จนั ทรางศุ สำนกั ควบคมุ และตรวจสอบอาคาร
วศิ วกรโยธาชำนาญการพเิ ศษ นายวีระพันธ์ อุปถมั ภากุล
สำนกั ควบคุมและตรวจสอบอาคาร ผทู้ รงคุณวฒุ ิ
ดร.อรณิชา รองวิริยะพานชิ
วิศวกรโยธาชำนาญการ
สำนักสนับสนนุ และพฒั นาตามผังเมอื ง
มยผ. 1281-63 ถึง มยผ. 1288-63 : ชดุ มาตรฐานการทดสอบวสั ดุสงั เคราะหท์ างปฐพี หนา้ ที่ (1)
คณะทำงานจดั ทำชุดมาตรฐานการทดสอบวสั ดสุ ังเคราะห์ทางปฐพี
¤ คณะทำงานและเลขานุการ นายทรงฤทธ์ิ ธิยา
พนักงานวิศวกรโยธา
นายวินยั สเี ที่ยงธรรม กองวเิ คราะหว์ ิจัยและทดสอบวสั ดุ
วศิ วกรโยธาชำนาญการพิเศษ
กองวเิ คราะห์วจิ ัยและทดสอบวัสดุ
¤ คณะทำงานและผู้ช่วยเลขานุการ
นายนาวาวีย์ มนิ เดน็
วศิ วกรโยธาปฏบิ ตั ิการ
กองวเิ คราะหว์ จิ ยั และทดสอบวสั ดุ
ดร.ฐติ าพรรณ ฉนั ทโชติ
วศิ วกรโยธาปฏบิ ัตกิ าร
สำนักวิศวกรรมโครงสรา้ งและงานระบบ
มยผ. 1281-63 ถงึ มยผ. 1288-63 : ชุดมาตรฐานการทดสอบวสั ดุสงั เคราะหท์ างปฐพี หนา้ ท่ี (2)
คำนำ
ปจั จุบันได้มกี ารนำวสั ดุประเภทวัสดุสงั เคราะห์ทางปฐพี (Geosynthetics) มาใช้ในการก่อสร้าง
กันอย่างหลากหลาย ซ่ึงการนำวัสดุดังกล่าวมาใช้นั้นต้องมีการทดสอบเพ่ือตรวจทานคุณสมบัติของวัสดุ
ให้เป็นไปตามเงือ่ นไขในแบบรูปและรายการหรือเป็นไปตามที่มาตรฐานกำหนด โดยเฉพาะการตรวจทาน
ในเรื่องของความมั่นคงแข็งแรงและความเหมาะสมกับสภาพการใช้งาน กรมโยธาธิการและผังเมือง
ได้เห็นความสำคัญในเร่ืองดังกล่าว จึงได้เปิดให้บริการทดสอบวัสดุประเภทวัสดุสังเคราะห์ทางปฐพีข้ึน
แต่ในช่วงระยะเวลาท่ีผ่านมากรมโยธาธิการและผังเมืองยังไม่ได้มีการกำหนดหลักเกณฑ์และขน้ั ตอน
ก า ร ท ด ส อ บ วั ส ดุ ป ร ะเภ ท ดั ง ก ล่ าว ไว้ เป็ น ก าร เฉ พ าะ อ าศั ย ก า ร อ้ าง อิ งม า ต ร ฐ า น ข อ งต่ า งป ร ะเท ศ
ในส่วนที่เก่ียวข้องอันอาจทำให้การทดสอบในเร่ืองดังกลา่ วไม่สมบูรณ์ ไม่ครบถ้วน หรือไม่สอดคล้องกับสภาพ
การใช้งานของประเทศไทย ดังนั้น เพ่ือให้การทดสอบวัสดุประเภทวัสดุสังเคราะห์ทางปฐพีของกรมโยธาธิการ
และผังเมืองเป็นไปตามหลักวิชาการ เหมาะสมกับสภาพการใช้งานและเป็นที่ยอมรับกันอย่างทัว่ ไป
จงึ ไดศ้ ึกษาและจัดทำชุดมาตรฐานการทดสอบวัสดสุ งั เคราะหท์ างปฐพีน้ขี ึ้น ซ่ึงประกอบดว้ ย
1) มาตรฐานการทดสอบหานำ้ หนกั ตอ่ หน่วยพน้ื ที่ของแผน่ ใยสังเคราะห์
2) มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบุของวัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี
3) มาตรฐานการทดสอบหาแรงดงึ สงู สุดโดยวิธีแกรบและการยดื ของแผน่ ใยสังเคราะห์
4)rมาตรฐานการทดสอบหาค่าการต้านแรงฉีกขาดของแผ่นใยสังเคราะห์สำหรับชิ้นทดสอบ
แบบส่ีเหลย่ี มคางหมู
5)rม า ต ร ฐ า น ก า ร ท ด ส อ บ ห า ก า ร ไห ล ซึ ม ผ่ า น น้ ำ ต า ม แ น ว ตั้ ง ฉ า ก กั บ แ ผ่ น ใย สั ง เค ร า ะ ห์
แบบความดนั เฮดคงที่
6) มาตรฐานการทดสอบหาขนาดช่องเปิดปรากฏของแผ่นใยสังเคราะห์
7) มาตรฐานการทดสอบหาการต้านแรงเจาะทะลุแบบสถิตยศาสตร์ของแผ่นใยสังเคราะห์
โดยใช้หวั เจาะทะลุขนาด 50 มลิ ลเิ มตร
8) มาตรฐานการทดสอบหาคุณสมบัติด้านการต้านแรงดึงของแผ่นใยสังเคราะห์โดยวิธีดึงเต็มหน้ากว้าง
ของชน้ิ ทดสอบ
กรมโยธาธกิ ารและผังเมืองหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ชุดมาตรฐานการทดสอบวัสดุสังเคราะหท์ างปฐพี
จะเป็นประโยชน์ต่อการทดสอบวัสดุดังกล่าวให้มีความถูกต้องตามหลักวิชาการ มีความม่ันคงแข็งแรง
มีความปลอดภัย อันเปน็ การยกระดับมาตรฐานงานก่อสรา้ งของประเทศไทยใหส้ งู ข้ึนและเทยี บเทา่ ระดบั สากล
(นายมณฑล สดุ ประเสริฐ)
อธิบดกี รมโยธาธกิ ารและผังเมือง
มยผ. 1281-63 ถงึ มยผ. 1288-63 : ชดุ มาตรฐานการทดสอบวสั ดสุ งั เคราะหท์ างปฐพี หนา้ ที่ (3)
มยผ. 1281-63 ถงึ มยผ. 1288-63 : ชดุ มาตรฐานการทดสอบวสั ดุสงั เคราะห์ทางปฐพี หน้าท่ี (4)
สารบัญ
หนา้ ท่ี
คำนำ (3)
สารบญั (5) - (5)
1. มาตรฐานการทดสอบหาน้ำหนกั ต่อหนว่ ยพ้ืนที่ของแผน่ ใยสังเคราะห์ (มยผ. 1281-63)
1. ขอบขา่ ย 1
2. นิยาม 1
3. เคร่ืองมือ 2
4. การเตรียมตัวอยา่ ง 2
5. การทดสอบ 3
6. การคำนวณ 4
7. การรายงานผลการทดสอบ 4
8. เอกสารอา้ งอิง 4
9. ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1281 5
2. มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบุของวสั ดสุ ังเคราะห์ทางปฐพี (มยผ. 1282-63)
1. ขอบขา่ ย 7
2. นิยาม 7
3. เครื่องมือ 8
4. การเตรียมตัวอยา่ ง 9
5. การทดสอบ 9
6. การคำนวณ 10
7. การรายงานผลการทดสอบ 10
8. เอกสารอา้ งอิง 10
9. ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1282 11
มยผ. 1281-63 ถึง มยผ. 1288-63 : ชุดมาตรฐานการทดสอบวสั ดุสงั เคราะหท์ างปฐพี หนา้ ท่ี (5) หนา้ ท่ี ()
สารบัญ (ตอ่ )
หน้าที่
3. มาตรฐานการทดสอบหาแรงดงึ สูงสุดโดยวธิ ีแกรบและการยืดของแผน่ ใยสังเคราะห์
(มยผ. 1283-63)
1. ขอบขา่ ย 13
2. นิยาม 13
3. เครือ่ งมือ 14
4. การเตรียมตัวอย่าง 16
5. การทดสอบ 17
6. การคำนวณ 19
7. การรายงานผลการทดสอบ 19
8. เอกสารอา้ งองิ 19
9. ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1283 20
4. มาตรฐานการทดสอบหาคา่ การตา้ นแรงฉีกขาดของแผ่นใยสังเคราะห์สำหรบั ชนิ้ ทดสอบ
แบบส่เี หลี่ยมคางหมู (มยผ. 1284-63)
1. ขอบขา่ ย 21
2. นยิ าม 21
3. เครื่องมือ 21
4. การเตรยี มตัวอยา่ ง 24
5. การทดสอบ 24
6. การคำนวณ 26
7. การรายงานผลการทดสอบ 26
8. เอกสารอ้างอิง 27
9. ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1284 28
มยผ. 1281-63 ถึง มยผ. 1288-63 : ชุดมาตรฐานการทดสอบวสั ดสุ งั เคราะห์ทางปฐพี หน้าที่ (6) หนา้ ที่ ()
สารบญั (ตอ่ )
หนา้ ท่ี
5. มาตรฐานการทดสอบหาการไหลซมึ ผา่ นน้ำตามแนวต้งั ฉากกบั แผน่ ใยสังเคราะห์
แบบความดันเฮดคงท่ี (มยผ. 1285-63)
1. ขอบขา่ ย 29
2. นยิ าม 29
3. เครือ่ งมือ 29
4. การเตรยี มตัวอย่าง 31
5. การทดสอบ 31
6. การคำนวณ 32
7. การรายงานผลการทดสอบ 33
8. เอกสารอา้ งอิง 33
9. ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1285 34
6. มาตรฐานการทดสอบหาขนาดชอ่ งเปิดปรากฏของแผ่นใยสังเคราะห์ (มยผ. 1286-63)
1. ขอบขา่ ย 35
2. นิยาม 35
3. เครื่องมือ 36
4. การเตรยี มตัวอย่าง 37
5. การทดสอบ 38
6. การคำนวณ 40
7. การรายงานผลการทดสอบ 42
8. เอกสารอา้ งองิ 42
9. ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1286 43
มยผ. 1281-63 ถงึ มยผ. 1288-63 : ชดุ มาตรฐานการทดสอบวสั ดุสงั เคราะหท์ างปฐพี หนา้ ท่ี (7) หน้าท่ี ()
สารบัญ (ตอ่ )
หน้าท่ี
7. มาตรฐานการทดสอบหาการต้านแรงเจาะทะลแุ บบสถติ ยศาสตร์ของแผ่นใยสงั เคราะห์
โดยใชห้ ัวเจาะทะลุขนาด 50 มลิ ลิเมตร (มยผ. 1287-63)
1. ขอบขา่ ย 45
2. นิยาม 45
3. เครอ่ื งมือ 45
4. การเตรียมตัวอยา่ ง 48
5. การทดสอบ 48
6. การคำนวณ 49
7. การรายงานผลการทดสอบ 49
8. เอกสารอ้างอิง 49
9. ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1287 50
8. มาตรฐานการทดสอบหาคุณสมบตั ดิ ้านการตา้ นแรงดงึ ของแผน่ ใยสังเคราะห์ 51
โดยวธิ ีดงึ เตม็ หน้ากว้างของชิ้นทดสอบ (มยผ. 1288-63) 52
1. ขอบขา่ ย 52
2. นิยาม 54
3. เครอื่ งมือ 55
4. การเตรยี มตัวอยา่ ง 57
5. การทดสอบ 58
6. การคำนวณ 58
7. การรายงานผลการทดสอบ 59
8. เอกสารอา้ งอิง
9. ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1288
มยผ. 1281-63 ถึง มยผ. 1288-63 : ชดุ มาตรฐานการทดสอบวสั ดุสงั เคราะห์ทางปฐพี หน้าที่ (8) หนา้ ท่ี ()
สารบัญ (ตอ่ )
ภาคผนวก หนา้ ที่
9. การรายงานผลการทดสอบกรณีรวมผลทกุ การทดสอบในตารางรายงาน
61
ผลการทดสอบ มยผ. 1281-63 ถึง มยผ. 1288-63 62 - 62
1. การรายงานผลการทดสอบ
2. ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1281-63 ถึง มยผ. 1288-63
มยผ. 1281-63 ถงึ มยผ. 1288-63 : ชดุ มาตรฐานการทดสอบวสั ดุสงั เคราะห์ทางปฐพี หนา้ ท่ี (9) หน้าที่ ()
มยผ. 1281-63 ถงึ มยผ. 1288-63 : ชุดมาตรฐานการทดสอบวสั ดุสงั เคราะหท์ างปฐพี หนา้ ที่ (10) หนา้ ท่ี ()
มยผ. 1281-63
มาตรฐานการทดสอบหานำ้ หนักตอ่ หนว่ ยพ้ืนทข่ี องแผน่ ใยสังเคราะห์
(Standard Test Method for Measuring Mass per Unit Area of Geotextiles)
มยผ. 1281-63 : มาตรฐานการทดสอบหานำ้ หนกั ตอ่ หนว่ ยพ้นื ท่ีของแผ่นใยสังเคราะห์
มยผ. 1281-63 : มาตรฐานการทดสอบหานำ้ หนักตอ่ หนว่ ยพ้นื ท่ขี องแผน่ ใยสังเคราะห์
มยผ. 1281-63
มาตรฐานการทดสอบหานำ้ หนักตอ่ หนว่ ยพนื้ ท่ีของแผ่นใยสังเคราะห์
(Standard Test Method for Measuring Mass per Unit Area of Geotextiles)
1. ขอบขา่ ย
1.1 การทดสอบในมาตรฐานนี้ครอบคลุมการหาน้ำหนักต่อหน่วยพื้นที่ของแผ่นใยสังเคราะห์
(geotextile)
1.2 มาตรฐานนี้สามารถใช้ได้กับการทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์ แบบไม่ทอ (nonwoven) แบบทอ
(woven) แบบถัก (knitted) ตาข่ายสังเคราะห์ (geogrid) และแผ่นยางสังเคราะห์
(geomembrane) ที่มลี กั ษณะคล้ายคลึงกัน
1.3 มาตรฐานการทดสอบนใ้ี ชห้ น่วย SI (International System Units) เป็นหลกั
2. นิยาม
“วัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี (geosynthetic)” หมายถึง วัสดุสังเคราะห์พอลิเมอร์ ซึ่งมีลักษณะเป็นผืน
โดยนำมาใช้ในงานดิน งานหิน หรอื งานทเ่ี กีย่ วขอ้ งกบั วิศวกรรมปฐพี
“แผ่นใยสังเคราะห์ (geotextile)” หมายถึง วัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี ซึ่งมีลักษณะเป็นผืน
ที่น้ำซึมผ่านได้ สามารถใช้เพื่อวัตถุประสงค์ต่าง ๆ เช่น การแยกชั้น การกรอง การระบาย
การเสริมกำลัง หรือการป้องกันการชะล้างผิวหน้า โดยสามารถจำแนกตามลักษณะการขึ้นรูป
ได้เป็น 3 แบบ ไดแ้ ก่ แบบไมท่ อ (nonwoven) แบบทอ (woven) แบบถัก (knitted)
“ตาข่ายสังเคราะห์ (geogrid)” หมายถึง วัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี ซึ่งขึ้นเป็นรูปตาราง
หรือตาข่ายที่มีขนาดช่องเปิดใหญ่กว่า 6.35 มิลลิเมตร ที่ยอมให้มีการยึดเกี่ยวกับดิน
หิน หรือวสั ดอุ ืน่ ๆ ท่ีอยโู่ ดยรอบ เพอื่ เสริมแรงเป็นหลัก
“แผ่นยางสังเคราะห์ (geomembrane)” หมายถึง วัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี ซึ่งมีลักษณะ
เป็นแผ่นทบึ ที่นำ้ ซึมผ่านไม่ได้
“สภาวะแวดล้อมสำหรับการทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์ (atmosphere for testing geotextile)”
หมายถึง สภาพที่มีการรักษาความชื้นสัมพัทธ์ไว้ที่ 65 ± 5 % และอุณหภูมิท่ี 21 ± 2 ºC
(70 ± 4 ºF) สำหรบั การทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์
มยผ. 1281-63 : มาตรฐานการทดสอบหาน้ำหนกั ต่อหนว่ ยพ้นื ทขี่ องแผน่ ใยสงั เคราะห์ หนา้ ท่ี 1
3. เครื่องมือ
3.1 เครื่องชั่งน้ำหนัก เป็นเครื่องชั่งแบบตัวเลข ที่ผ่านการสอบเทียบ สามารถชั่งน้ำหนักได้ถึง 5,000 กรัม
และอา่ นค่าได้ละเอียดถงึ 0.01 กรมั
3.2 เครื่องวัดอุณหภูมิ และความชื้นสัมพัทธ์ เป็นเครื่องวัดอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์
แบบตัวเลขที่ผ่านการสอบเทียบสามารถอ่านค่าได้ละเอียด ถึง 1 องศาเซลเซียส (ºC)
สำหรบั อุณหภูมิ และรอ้ ยละ 1 สำหรบั ความชื้นสัมพทั ธ์
4. การเตรียมตัวอย่าง
4.1 หากไม่มีการตกลงกันระหว่างผู้ที่เกี่ยวข้องเป็นอย่างอื่น ให้สุ่มเลือกตัวอย่างมา 1 ม้วน
จากผลิตภัณฑ์ที่มีวัสดุการผลิต และกรรมวิธีการผลิตเหมือนกันหรือทำการซื้อขาย
หรอื สง่ มอบในคราวเดียวกนั โดยมว้ นตัวอย่างจะต้องไม่เสยี หายหรอื เปยี ก
4.2 ให้ตัดชิ้นตัวอย่างจากม้วนตัวอย่างในข้อ 4.1 โดยด้านกว้างมีขนาดเต็มตามความกว้างของม้วน
และด้านยาวมีความยาวไม่น้อยกว่า 1.00 เมตร ซึ่งชิ้นตัวอย่างจะต้องไม่อยู่ในช่วง 3 เมตรแรกของม้วน
และเป็นบรเิ วณทไ่ี ม่มีรอยพบั รอยยับหรอื ตำหนทิ ม่ี องเห็นได้ ดงั แสดงในรูปท่ี 1
พ้นื ท่หี ้ามใชเ้ ป็นช้ินตวั อยา่ ง ริมขอบผนื วัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี
้ดานกว้าง ิทศทาง ้ดานแกนรองวัส ุด ัสงเคราะ ์หทางปฐ ีพ พื้นทบี่ ริเวณที่ มว้ นวัสดุสงั เคราะห์
ใชเ้ ป็นชิ้นตัวอยา่ ง ทางปฐพี
3.00 ม. ริมขอบผืนวัสดสุ ังเคราะห์ทางปฐพี
ยาวไม่นอ้ ยกว่า 1.00 ม.
ด้านยาวทิศทางด้านแกนหลักวัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี
รปู ที่ 1 การตัดช้ินตวั อย่างจากมว้ นตวั อย่าง
มยผ. 1281-63 : มาตรฐานการทดสอบหานำ้ หนกั ตอ่ หน่วยพ้ืนท่ขี องแผน่ ใยสงั เคราะห์ หนา้ ที่ 2
4.3 การเตรียมชิ้นทดสอบสำหรับทดสอบในห้องปฏิบัติการ ให้ตัดชิ้นทดสอบจากชิ้นตัวอย่าง
ตามข้อ 4.2 ตำแหน่งที่ตัดชิ้นทดสอบต้องกระจายสุ่มทั่วชิ้นตัวอย่าง แต่ทั้งนี้จะต้องไม่อยู่
ในบริเวณริมขอบผืนวัสดุสังเคราะห์ทางปฐพีเข้ามาถึงด้านในแผ่นเป็นระยะอย่างน้อย 1/10
ของความกวา้ งของชน้ิ ตัวอยา่ งทน่ี ำมาทำการทดสอบ ดังแสดงในรูปที่ 2
(W) (1/10) (W) พ้ืนทีห่ ้ามใชเ้ ป็นชน้ิ ทดสอบ
ด้านกว้าง ิทศทาง ้ดานแกนรอง ัวส ุดสังเคราะ ์หทางปฐ ีพ รมิ ขอบผืนวสั ดสุ ังเคราะห์ทางปฐพี
1 2 (W) ดา้ นกว้างวัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี
5 1 5 ตวั อยา่ งตำแหน่งชนิ้ ทดสอบ
พื้นทบี่ รเิ วณท่ี
ใชเ้ ปน็ ช้นิ ทดสอบ 3
(1/10) (W) 4 พ้นื ทหี่ า้ มใช้เป็นช้ินทดสอบ
ยาวไม่น้อยกว่า 1.00 ม. ริมขอบผนื วัสดสุ ังเคราะห์ทางปฐพี
ดา้ นยาวทิศทางด้านแกนหลักวัสดุสงั เคราะห์ทางปฐพี
รูปท่ี 2 การตดั ชิน้ ทดสอบจากชิน้ ตัวอยา่ ง
4.4 การเตรียมชิ้นทดสอบสำหรับทดสอบในห้องปฏิบัติการ ให้ตัดชิ้นทดสอบอย่างน้อย 5 ชิ้น
จากชิ้นตัวอย่าง และขนาดของชิ้นทดสอบแต่ละชิ้นจะต้องมีพื้นที่ไม่น้อยกว่า 10,000
ตารางมิลลเิ มตร ดังแสดงในรูปที่ 2
5. การทดสอบ
5.1 ชิ้นทดสอบที่ได้จากข้อ 4.4 จะต้องอยู่ในสภาวะความชื้นสมดุลภายใต้สภาวะแวดล้อม
สำหรับการทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์ โดยสภาวะสมดุลดังกล่าว เป็นสภาวะที่น้ำหนัก
ของชิ้นทดสอบมีการเปลี่ยนแปลงไม่เกินร้อยละ ± 0.1 ของน้ำหนักชิ้นทดสอบภายในระยะเวลา
ไม่นอ้ ยกวา่ 2 ช่วั โมง
5.2 ชั่งน้ำหนักชิ้นทดสอบทีละตัวอย่างจนครบทั้งหมด โดยให้อ่านได้ละเอียดถึง 0.01 กรัม
แล้วนำค่าที่ได้ไปคำนวณหาคา่ นำ้ หนกั ต่อหนว่ ยพนื้ ทจี่ ากสูตรคำนวณตามข้อ 6
มยผ. 1281-63 : มาตรฐานการทดสอบหาน้ำหนักต่อหนว่ ยพน้ื ท่ขี องแผ่นใยสงั เคราะห์ หนา้ ท่ี 3
6. การคำนวณ
6.1 การคำนวณหานำ้ หนักตอ่ หน่วยพื้นท่ใี ห้ใช้สูตรในการคำนวณ ดงั นี้
w = (Ws X 1,000,000) / A
โดยท่ี
w = น้ำหนักต่อหน่วยพื้นที่ หน่วยเป็นกรัมต่อตารางเมตร โดยแสดงค่าให้ละเอียด
ถึงระดบั 0.1 กรัมตอ่ ตารางเมตร
Ws = น้ำหนกั ของช้ินทดสอบ หนว่ ยเปน็ กรัม
A = พื้นทข่ี องชน้ิ ทดสอบ หนว่ ยเป็นตารางมลิ ลิเมตร
6.2 ทำการคำนวณกับชน้ิ ทดสอบอ่ืนท่เี หลือ
6.3 คำนวณหาค่าเฉลี่ยของน้ำหนกั ต่อหน่วยพืน้ ท่ี และค่าเบยี่ งเบนมาตรฐาน (standard deviation, SD)
7. การรายงานผลการทดสอบ
ให้เป็นไปตามแบบฟอร์ม บฟ.มยผ. 1281 ซึ่งประกอบด้วยชนิดของตัวอย่าง ค่าน้ำหนัก
ต่อหน่วยพื้นที่ของแต่ละชิ้นทดสอบ ค่าเฉลี่ยของน้ำหนักต่อหน่วยพื้นท่ีของชิ้นทดสอบ
และคา่ เบ่ียงเบนมาตรฐานของชน้ิ ทดสอบ
8. เอกสารอา้ งองิ
American Society for Testing and Materials. (2003). Standard Test Method for Measuring
Mass per Unit Area of Geotextiles, ASTM D5261,rAnnual Book of ASTM Standard.
West Conshohocken, PA: ASTM International.
มยผ. 1281-63 : มาตรฐานการทดสอบหาน้ำหนกั ต่อหน่วยพื้นท่ีของแผ่นใยสังเคราะห์ หน้าท่ี 4
ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1281
มาตรฐานการทดสอบหานำ้ หนักตอ่ หนว่ ยพ้ืนท่ีของแผ่นใยสังเคราะห์
มยผ. 1281-63 : มาตรฐานการทดสอบหาน้ำหนักตอ่ หน่วยพื้นทข่ี องแผ่นใยสังเคราะห์ หนา้ ท่ี 5
มยผ. 1281-63 : มาตรฐานการทดสอบหานำ้ หนักตอ่ หนว่ ยพ้นื ที่ของแผน่ ใยสงั เคราะห์ หนา้ ท่ี 6
มยผ. 1282-63
มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบุของวสั ดุสังเคราะห์ทางปฐพี
(Standard Test Method for Measuring the Nominal Thickness
of Geosynthetics)
มยผ. 1282-63 : มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบุของวสั ดสุ งั เคราะห์ทางปฐพี
มยผ. 1282-63 : มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบุของวสั ดสุ งั เคราะห์ทางปฐพี
มยผ. 1282-63
มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบขุ องวสั ดุสังเคราะห์ทางปฐพี
(Standard Test Method for Measuring the Nominal Thickness
of Geosynthetics)
1. ขอบขา่ ย
1.1 การทดสอบในมาตรฐานนี้ครอบคลุมการหาความหนาระบุของแผ่นใยสังเคราะห์ (geotextile)
แผ่นยางสังเคราะห์ (geomembrane) ตาข่ายระบายน้ำ (geonet) และวัสดุสังเคราะห์
เชงิ ประกอบ (geocomposite)
1.2 ค่าความหนาระบุที่ได้จากมาตรฐานการทดสอบนี้ เป็นความหนาของวัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี
ภายใต้ความเค้นทกี่ ำหนด ดังนน้ั ความหนาดังกลา่ ว จงึ อาจไมใ่ ช่ความหนาตำ่ สุดของวสั ดุ
1.3 มาตรฐานการทดสอบนี้ใช้หน่วย SI (International System Units) เป็นหลกั
2. นยิ าม
“วัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี (geosynthetic)” หมายถึง วัสดุสังเคราะห์พอลิเมอร์ ซึ่งมีลักษณะเป็นผืน
โดยนำมาใช้ในงานดิน งานหิน หรอื งานที่เก่ยี วขอ้ งกับวิศวกรรมปฐพี
“แผ่นใยสังเคราะห์ (geotextile)” หมายถึง วัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี ซึ่งมีลักษณะ
เป็นผืนที่น้ำซึมผ่านได้ สามารถใช้เพื่อวัตถุประสงค์ต่าง ๆ เช่น การแยกชั้น การกรอง
การระบาย การเสริมกำลัง หรือการป้องกันการชะล้างผิวหน้า โดยสามารถจำแนกตามลักษณะ
การขนึ้ รปู ไดเ้ ปน็ 3 แบบ ไดแ้ ก่ แบบไม่ทอ (nonwoven) แบบทอ (woven) แบบถัก (knitted)
“แผ่นยางสังเคราะห์ (geomembrane)” หมายถึง วัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี ซึ่งมีลักษณะ
เป็นแผ่นทบึ ท่นี ้ำซมึ ผา่ นไม่ได้
“ตาข่ายระบายน้ำ (geonet)” หมายถึง วัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี ซึ่งประกอบด้วยชุดโครง
ที่เป็นเส้นวางตัวขนานกัน และเชื่อมยึดติดกับชุดโครงอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงแต่วางตัว
ในทิศทางท่ีต่างกนั รวมเปน็ รูปตาขา่ ย เพอ่ื ใชใ้ นการระบายของเหลวหรือก๊าซ ในแนวระนาบ
“วัสดุสังเคราะห์เชิงประกอบ (geocomposite)” หมายถึง ผลิตภัณฑ์ที่ประกอบด้วย
วัสดตุ งั้ แต่ 2 ชนดิ ขึ้นไป ซึง่ มีวัสดุอยา่ งนอ้ ย 1 ชนดิ ทีเ่ ปน็ วสั ดุสงั เคราะหท์ างปฐพี
“ความดนั (pressure)” หมายถึง แรงกระทำหรอื นำ้ หนักกระทำต่อหน่วยพน้ื ที่
มยผ. 1282-63 : มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบุของวสั ดสุ งั เคราะห์ทางปฐพี หหนนา้ ท้าที่ 7ี่ 7
“ความหนา (thickness)” กรณีท่ี (1) หมายถึง ระยะระหว่างระนาบพ้ืนผิวด้านหนึ่ง และพ้ืนผิว
ด้านตรงข้ามที่ขนานกัน กรณีที่ (2) สำหรับวัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี หมายถึง ระยะระหว่าง
พนื้ ผิวด้านบนและล่างของวัสดุ ซ่งึ วัดภายใตค้ วามดันและเวลาทีก่ ำหนด
“สภาวะแวดล้อมสำหรับการทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์ (atmosphere for testing geotextile)”
หมายถึง สภาพที่มีการรักษาความชื้นสัมพัทธ์ไว้ที่ 60 ± 10 % และอุณหภูมิที่ 21 ± 2 ºC
(70 ± 4 ºF) สำหรับการทดสอบแผน่ ใยสังเคราะห์
3. เครอ่ื งมือ
3.1 เครื่องมือทดสอบความหนา ประกอบด้วยส่วนฐาน (base or anvil plate) และแท่นกด
(pressure foot plate) ที่เคลื่อนที่ขึ้นลงได้อย่างอิสระ โดยผิวหน้าของแท่นกดจะเรียบ
และขนานไปกับฐาน (เม่อื ผวิ หนา้ ท้ังสองแนบสนิทกันแล้วจะยอมให้มีสว่ นท่ีห่างกันน้อยกว่า
0.01 มิลลเิ มตร) รายละเอียดของหน้าตดั ของแท่นกดและฐานรอง แบ่งเป็น 2 กรณี ดังน้ี
3.1.1 สำหรบั การทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์ ตาข่ายระบายน้ำ และวัสดุสังเคราะห์เชิงประกอบ
หน้าตัดของแท่นกดเป็นวงกลมที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางเท่ากับ 56.4 มิลลิเมตร
(2.22 นวิ้ ) (พ้ืนท่หี น้าตัดเท่ากบั 2,500 ตารางมิลลเิ มตร) สว่ นฐานต้องมเี ส้นผา่ นศนู ย์กลาง
มากกว่าแทน่ กด โดยวัดจากขอบแท่นกดออกไปอย่างน้อย 10 มลิ ลิเมตรทกุ ทิศทาง
3.1.2 สำหรับการทดสอบแผ่นยางสังเคราะห์ หน้าตัดของแท่นกดจะเป็นวงกลมที่มีขนาด
เส้นผ่านศูนย์กลางเท่ากับ 6.35 มิลลิเมตร (0.25 นิ้ว) ส่วนฐานจะมีขนาดเปลี่ยนแปลง
ขึ้นกับประเภทของการทดสอบ ว่าเป็นการทดสอบภายในห้องปฏิบัติการหรือการทดสอบ
ในสนาม โดยความหนาสูงสุดที่เครื่องมือทดสอบความหนาสามารถวัดได้เท่ากับ
10 มิลลิเมตร ที่ความละเอียดเท่ากับ ± 0.02 มิลลิเมตร ขณะทำการทดสอบด้วยเครื่องมือ
ทดสอบความหนาจะให้แรงกดกระทำกับชิ้นทดสอบแบบค่อย ๆ เพิ่มไปจนกระทั่ง
มีความดัน เท่ากับ 2 ± 0.02 kPa (0.29 ± 0.003 psi) สำหรับแผ่นใยสังเคราะห์
และ 20 ± 0.2 kPa (2.9 ± 0.03 psi) สำหรับแผน่ ยางสังเคราะห์ ท้ังนี้อาจใช้นำ้ หนักบรรทุก
แบบคงที่ (dead-weight) เปน็ แรงกดกระทำกบั ชิ้นทดสอบได้
หมายเหตุ สำหรับการทดสอบแผ่นยางสังเคราะห์ บางชนิดที่ทำจากพอลิเอทิลีน
ความหนาแน่นสูง (HPDE) แรงกดที่กำหนดไว้ในข้างต้น (20 kPa) อาจทำให้
ผลทดสอบสูงกวา่ ปกติ สามารถใช้แรงกดระหวา่ ง 50 ถึง 200 kPa แทนได้
3.2 แม่แบบตัดชิ้นทดสอบ (cutting dies) แม่แบบตัดชิ้นทดสอบเป็นวงกลม ชิ้นทดสอบที่ตัด
ได้มีขนาดเส้นผา่ นศูนย์กลางไมน่ ้อยกวา่ 75 มลิ ลิเมตร (3 นิ้ว)
มยผ. 1282-63 : มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบุของวสั ดสุ งั เคราะห์ทางปฐพี หหนนา้ ทา้ ท่ี 8่ี 8
4. การเตรียมตัวอยา่ ง
4.1 วิธกี ารเตรียมตัวอย่าง ให้เป็นไปตามขอ้ 4.1 และ ขอ้ 4.2 ของ มยผ. 1281-63 มาตรฐานการทดสอบ
หานำ้ หนกั ตอ่ หน่วยพ้นื ที่ของแผน่ ใยสงั เคราะห์
4.2 การเตรียมชิ้นทดสอบสำหรับทดสอบในห้องปฏิบัติการ ให้ตัดชิ้นทดสอบอย่างน้อย 5 ชิ้น
จากช้ินตัวอย่าง โดยใช้แม่แบบตัดชิ้นทดสอบตามข้อ 3.2 ท้ังน้ี ตำแหน่งท่ีตัดชิ้นทดสอบ
ต้องกระจายสุ่มทั่วชิ้นตัวอย่าง ตามข้อ 4.3 ของ มยผ. 1281-63 มาตรฐานการทดสอบ
หานำ้ หนักตอ่ หนว่ ยพน้ื ที่ของแผน่ ใยสงั เคราะห์
5. การทดสอบ
5.1 ชิ้นทดสอบที่ได้จากข้อ 4.2 จะต้องอยู่ในสภาวะความชื้นสมดุลภายใต้สภาวะแวดล้อม
สำหรับการทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์ โดยสภาวะสมดุลดังกล่าว เป็นสภาวะที่น้ำหนัก
ของชิ้นทดสอบมีการเปลี่ยนแปลงไม่เกินร้อยละ ± 0.1 ของน้ำหนักชิ้นทดสอบภายในระยะเวลา
ไมน่ อ้ ยกว่า 2 ชวั่ โมง
5.2 การจัดการ (handle) ชิ้นทดสอบท่ีได้จากขอ้ 5.1 ควรทำด้วยความระมัดระวงั เพื่อหลีกเลี่ยง
การเปลีย่ นสภาพของชิ้นทดสอบ
5.3 วิธีที่ 1 สำหรับการทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์ ตาข่ายระบายน้ำ และวัสดุสังเคราะห์เชิงประกอบ
ก่อนเริ่มการทดสอบ ให้วางแทน่ กดลงบนฐานรอง โดยไม่มีชิ้นทดสอบอยู่แลว้ ตั้งคา่ เป็นศูนย์
แล้วจึงเริ่มทำการทดสอบโดยยกแท่นกดขึ้น แล้ววางช้ินทดสอบลงบนกึ่งกลางฐานรอง
จากนั้นวางแท่นกดลงบนชิ้นทดสอบโดยค่อย ๆ เพิ่มแรงกดจนกระทั่งมีความดัน
2 kPa กระทำต่อชิ้นทดสอบเป็นเวลา 5 วินาที บันทึกค่าที่อ่านได้เป็นค่าความหนา
โดยอา่ นให้ละเอยี ดถงึ 0.02 มิลลิเมตร
5.4 วิธีที่ 2 สำหรับการทดสอบแผ่นยางสังเคราะห์ก่อนเริ่มการทดสอบ ให้วางแท่นกดลงบน
ฐานรองโดยไม่มีช้ินทดสอบอยู่ แล้วต้ังคา่ เปน็ ศูนย์ แล้วจึงเร่มิ ทำการทดสอบโดยยกแท่นกดขึ้น
แล้ววางชิ้นทดสอบลงบนกึ่งกลางฐานรอง จากนั้นวางแท่นกดลงบนชิ้นทดสอบโดยค่อย ๆ
เพิ่มแรงกดจนกระทั่งมีความดัน 20 kPa กระทำต่อชิ้นทดสอบเป็นเวลา 5 วินาที บันทึกค่า
ท่ีอา่ นได้เป็นคา่ ความหนา โดยอ่านให้ละเอยี ดถึง 0.02 มลิ ลเิ มตร
มยผ. 1282-63 : มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบุของวสั ดสุ งั เคราะห์ทางปฐพี หหนน้าทา้ ท่ี 9ี่ 9
6. การคำนวณ
คำนวณหาค่าเฉลี่ยของความหนา
7. การรายงานผลการทดสอบ
ให้เป็นไปตามแบบฟอร์ม บฟ.มยผ. 1282 ซึ่งประกอบด้วยชนิดของตัวอย่าง ค่าความหนา
ของแตล่ ะชน้ิ ทดสอบ ค่าเฉล่ียของความหนาของชิ้นทดสอบ
8. เอกสารอ้างองิ
American Society for Testing and Materials. (2001). Standard Test Method
for Measuring the Nominal Thickness of Geosynthetics, ASTM D5199, Annual Book
of ASTM Standard. West Conshohocken, PA: ASTM International.
มยผ. 1282-63 : มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบุของวัสดสุ งั เคราะห์ทางปฐพี หนา้ ที่ 10
ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1282-63
มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบขุ องวสั ดุสังเคราะห์ทางปฐพี
มยผ. 1282-63 : มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบุของวสั ดสุ งั เคราะห์ทางปฐพี หหนนา้ า้ ทที่ ่ี 1111
มยผ. 1282-63 : มาตรฐานการทดสอบหาความหนาระบุของวสั ดสุ งั เคราะห์ทางปฐพี หนา้ ท่ี 12
มยผ. 1283-63
มาตรฐานการทดสอบหาแรงดงึ สงู สดุ โดยวธิ ีแกรบและการยดื ของแผ่นใยสงั เคราะห์
(Standard Test Method for Grab Breaking Load and Elongation of Geotextiles)
มยผ. 1283-63 : มาตรฐานการทดสอบหาแรงดงึ สงู สดุ โดยวธิ แี กรบและการยืดของแผน่ ใยสงั เคราะห์
มยผ. 1283-63 : มาตรฐานการทดสอบหาแรงดึงสงู สดุ โดยวธิ แี กรบและการยืดของแผน่ ใยสงั เคราะห์
มยผ. 1283-63
มาตรฐานการทดสอบหาแรงดึงสงู สุดโดยวิธแี กรบและการยดื ของแผน่ ใยสังเคราะห์
(Standard Test Method for Grab Breaking Load and Elongation of Geotextiles)
1. ขอบขา่ ย
1.1 การทดสอบในมาตรฐานนค้ี รอบคลุมการหาแรงดึงสูงสุดโดยวิธแี กรบและการยืดของแผน่ ใยสังเคราะห์
(geotextile) ยกเว้นแผน่ ใยสงั เคราะหแ์ บบถกั (knitted)
1.2 มาตรฐานนส้ี ามารถใชไ้ ดก้ ับการทดสอบหาแรงดึงสงู สุดโดยวิธแี กรบและการยดื ทั้งในสภาวะ
ชน้ิ ทดสอบแหง้ และชิ้นทดสอบเปยี ก
1.3 มาตรฐานการทดสอบนใี้ ชห้ นว่ ย SI (International System Units) เป็นหลัก
2. นยิ าม
“แผ่นใยสังเคราะห์ (geotextile)” หมายถึง วัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี ซึ่งมีลักษณะ
เป็นผืนที่น้ำซึมผ่านได้ สามารถใช้เพื่อวัตถุประสงค์ต่าง ๆ เช่น การแยกชั้น การกรอง การระบาย
การเสริมกำลัง หรือการป้องกันการชะล้างผิวหน้า โดยสามารถจำแนกตามลกั ษณะการขึ้นรูปไดเ้ ปน็
3 แบบ ไดแ้ ก่ แบบไม่ทอ (nonwoven) แบบทอ (woven) แบบถัก (knitted)
“สภาวะแวดล้อมสำหรับการทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์ (atmosphere for testing geotextile)”
หมายถึง สภาพที่มีการรักษาความชื้นสัมพัทธ์ไว้ที่ 65 ± 5 % และอุณหภูมิท่ี 21 ± 2 ºC
(70 ± 4 ºF) สำหรับการทดสอบแผ่นใยสงั เคราะห์
“แรงดึงสูงสุด (breaking load)” หมายถึง แรงดงึ ทที่ ำให้ช้ินทดสอบขาด
“ทิศทางตามแกนหลัก (machine direction, MD)” หมายถึง ทิศทางเส้นใยของผืนแผ่นใยสังเคราะห์
ทขี่ นานกบั ทิศทางตามแกนการผลิต
“ทิศทางตามแกนรอง (cross-machine direction, CD)” หมายถึง ทิศทางเส้นใยของผืนแผ่นใยสังเคราะห์
ที่ตัง้ ฉากกบั ทิศทางตามแกนการผลติ
“การยืดที่จุดขาด (elongation at break)” หมายถึง ระยะยืดของชิ้นทดสอบที่ตำแหน่ง
เดยี วกบั แรงดงึ สูงสุด
“การทดสอบหาแรงดึงสูงสุดโดยวิธีแกรบ (grab test)” หมายถึง การทดสอบแรงดึง ซึ่งส่วนหนึ่ง
ของความกว้างของชน้ิ ทดสอบเพียงเทา่ นัน้ จะถูกจบั ยึดอยภู่ ายในปากจับสำหรบั วสั ดทุ เ่ี ป็นผนื
มยผ. 1283-63 : มาตรฐานการทดสอบหาแรงดึงสูงสดุ โดยวธิ แี กรบและการยืดของแผน่ ใยสงั เคราะห์ หหนน้าา้ ทที่ ี่1133
3. เครือ่ งมือ
3.1 เครื่องมือทดสอบแรงดึง เป็นเครื่องมือที่สามารถทดสอบแรงดึงด้วยอัตราการยืดคงที่
(constant-rate-of-extension, CRE) หรืออัตราคงที่ตามขวาง (constant-rate-of-traverse, CRT)
ซ่ึงมคี วามสอดคล้องกบั คณุ สมบัตทิ ่ีระบุไวใ้ น ASTM D76
3.2 ปากจับชิ้นทดสอบ (clamps) เป็นอุปกรณ์สำหรับจับชิ้นทดสอบ แบ่งเป็นชุดปากจับบน
และชุดปากจับล่าง แต่ละชุดจะประกอบด้วยขาหนีบปากจับ (gripping) 1 ชุด (ขาหนีบด้านหน้า
และขาหนีบด้านหลัง) และฟันจับ (jaw) 1 ชุด (ติดตั้งกับขาหนีบด้านหน้าและขาหนีบ
ด้านหลังอย่างละ 1 ตัว) ดังแสดงในรูปที่ 1 (ก) พื้นผิวของขาหนีบปากจับทั้งสองต้องเรียบ
และขนานกนั ฟันจับท่นี ำมาติดตงั้ ในขาหนีบปากจบั ด้านหนึง่ มขี นาดเทา่ กบั 25.4 x 50.8 มิลลเิ มตร
(1 x 2 นิ้ว) และอีกด้านหนึ่งจะต้องมีขนาดไม่น้อยกว่าฟันจับตัวแรก โดยให้ตำแหน่งด้านยาว
ของฟันจับอยู่ในทิศทางที่ขนานกันกับแรงดึง เมื่อติดตั้งฟันจับเข้ากับขาหนีบปากจับทั้งสองแลว้
ฟันจบั ทั้งสองจะตอ้ งมรี ะดับที่ขนานกันและเสมอกันสามารถป้องกันการลน่ื ไถลของช้ินทดสอบ
ในระหว่างการทดสอบได้ ดังแสดงในรูปที่ 1 (ข) หลังจากติดตั้งชิ้นทดสอบเข้ากับฟันจับ
และชุดปากจับบนและล่างเรียบร้อยแล้ว ตำแหน่งของฟันจับและชิ้นทดสอบจะต้องอยู่ในแนว
เสน้ ตรงตามแนวดิ่งเดยี วกนั ดังแสดงในรูปท่ี 1 (ค)
ทิศทางด้านแรงดึง
ชดุ ปากจบั บน
ฟันจับ
ขาหนีบดา้ นหลงั ขาหนบี ดา้ นหน้า
ชนิ้ ทดสอบ ขาหนบี ด้านหน้า
ขาหนีบดา้ นหลงั
ฟนั จับ
ชดุ ปากจับล่าง
ทศิ ทางด้านแรงดึง
รปู ที่ 1 (ก) แสดงชุดปากจบั ชิน้ ทดสอบบนและล่าง
มยผ. 1283-63 : มาตรฐานการทดสอบหาแรงดึงสูงสดุ โดยวิธแี กรบและการยืดของแผ่นใยสงั เคราะห์ หหนน้า้าทท่ี 1่ี 144
x ขาหนีบด้านหลงั
x พ้ืนผิวเรยี บ
ฟนั จับ
ทิศทางดา้ นแรงดงึ
ทศิ ทางดา้ นแรงดึง
y ขาหนีบด้านหน้า
y
ขนาดฟันจบั
กว้าง 25.4 มม. x ยาว 50.8 มม.
รปู ท่ี 1 (ข) แสดงการตดิ ตั้งฟันจับเขา้ กบั ขาหนีบดา้ นหน้าและดา้ นหลัง (ชดุ ปากจบั บน)
ยาวไมน่ ้อยกว่า ยาวไมน่ ้อยกว่า
38 มม. 38 มม.
ตำแหน่งพื้นท่ฟี นั จับ ยาวไมน่ อ้ ยกวา่ 100 มม.
ทิศทางด้านแรงดึง
ช้นิ ทดสอบ
ยาวไ ่ม ้นอยกว่า 200 มม. เส้นอา้ งองิ สำหรับ
ระยะทดสอบ 75 มม. ตำแหนง่ ฟันจบั
CL
ตำแหน่งพื้นทฟ่ี นั จับ
ทิศทางด้านแรงดึง
รูปที่ 1 (ค) แสดงรูปช้นิ ทดสอบและตำแหน่งของฟนั จับ
มยผ. 1283-63 : มาตรฐานการทดสอบหาแรงดึงสูงสดุ โดยวธิ แี กรบและการยดื ของแผน่ ใยสังเคราะห์ หหนนา้ า้ทที่ 1ี่ 155
4. การเตรียมตวั อยา่ ง
4.1 หากไม่มีการตกลงกันระหว่างผู้ที่เกี่ยวข้องเป็นอย่างอื่นให้สุ่มเลือกตัวอย่างมา1 ม้วน จากผลิตภัณฑ์
ที่มีวัสดุการผลิต และกรรมวิธีการผลิตเหมือนกันหรือทำการซื้อขายหรือส่งมอบในคราวเดียวกัน
โดยม้วนตัวอยา่ งจะตอ้ งไมเ่ สียหายหรือเปียก
4.2 ให้ตัดชิ้นตัวอย่างจากม้วนตัวอย่างในข้อ 4.1 โดยด้านกว้างมีขนาดเต็มตามความกว้างของม้วน
และด้านยาวมีความยาวไม่น้อยกว่า1.00 เมตร ซึ่งชิ้นตัวอย่างจะต้องไม่อยู่ในช่วง3 เมตรแรกของม้วน
และเป็นบรเิ วณทไ่ี ม่มรี อยพบั รอยยบั หรอื ตำหนทิ ีม่ องเห็นได้ ดังแสดงในรปู ท่ี 2
พน้ื ที่ห้ามใชเ้ ป็นชิ้นตัวอยา่ ง ริมขอบผนื วัสดุสงั เคราะห์ทางปฐพี
้ดานกว้าง ิทศทาง ้ดานแกนรองวัส ุด ัสงเคราะ ์หทางปฐ ีพ (CD) พน้ื ท่บี รเิ วณที่ ม้วนวัสดสุ ังเคราะห์
ใชเ้ ป็นชิ้นตัวอยา่ ง ทางปฐพี
3.00 ม. ริมขอบผนื วสั ดสุ งั เคราะห์ทางปฐพี
ยาวไมน่ ้อยกวา่ 1.00 ม.
ด้านยาวทศิ ทางด้านแกนหลกั วสั ดุสงั เคราะหท์ างปฐพี (MD)
รปู ที่ 2 การตัดชิ้นตัวอย่างจากมว้ นตวั อยา่ ง
4.3 การเตรียมชิ้นทดสอบสำหรับทดสอบในห้องปฏิบัติการ ให้ตัดชิ้นทดสอบจากชิ้นตัวอย่าง
ตามข้อ 4.2 ตำแหน่งท่ีตดั ชิน้ ทดสอบตอ้ งกระจายสุ่มทว่ั ชน้ิ ตัวอย่าง แตท่ ัง้ น้จี ะตอ้ งไม่อยู่ในบริเวณ
ริมขอบวัสดุสังเคราะห์ทางปฐพีเข้ามาถึงด้านในแผ่นเป็นระยะอย่างน้อย 1/10 ของความกว้าง
ของชิ้นตัวอย่างที่นำมาทำการทดสอบ ดังแสดงในรูปที่ 3 ให้ตัดชิ้นทดสอบอย่างน้อย 5 ช้ิน
เพื่อทดสอบแรงดึงในทิศทางด้านแกนหลัก (และอย่างน้อย 5 ชิ้น เพื่อทดสอบแรงดึงในทิศ
ทางด้านแกนรองหากมีการกำหนดให้ทดสอบ) จากชิ้นตัวอย่างซึ่งจะต้องมีขนาด กว้าง x ยาว
อยา่ งนอ้ ย 100 x 200 มิลลเิ มตร
มยผ. 1283-63 : มาตรฐานการทดสอบหาแรงดึงสูงสดุ โดยวิธีแกรบและการยืดของแผ่นใยสังเคราะห์ หหนนา้ ้าทท่ี 1ี่ 166
(W) (1/10) (W) พ้ืนทีห่ ้ามใชเ้ ป็นชนิ้ ทดสอบ
ด้านก ้วางทิศทาง ้ดานแกนรอง ัวส ุด ัสงเคราะ ์หทางปฐ ีพr(CD) ริมขอบผนื วสั ดุสังเคราะห์ทางปฐพี
285 (W) ด้านกวา้ งวัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี
พ้ืนทีบ่ รเิ วณที่ 4 15 ตัวอยา่ งตำแหน่งช้นิ ทดสอบแรงดึง
6 10 ในทศิ ทางดา้ นแกนหลกั
9 ใชเ้ ป็นชิน้ ทดสอบ ตวั อย่างตำแหนง่ ชนิ้ ทดสอบแรงดึง
10 ในทิศทางดา้ นแกนรอง
37 1 พนื้ ทห่ี ้ามใชเ้ ป็นช้ินทดสอบ
(1/10) (W) ริมขอบผนื วสั ดสุ งั เคราะห์ทางปฐพี
ยาวไมน่ อ้ ยกว่า 1.00 ม.
ด้านยาวทิศทางด้านแกนหลักวสั ดสุ งั เคราะหท์ างปฐพี (MD)
รูปที่ 3 การตัดช้ินทดสอบจากชน้ิ ตัวอย่าง
5. การทดสอบ
5.1 ชิ้นทดสอบที่ได้จากข้อ 4.2 จะต้องอยู่ในสภาวะความชื้นสมดุลภายใต้สภาวะแวดล้อม
สำหรับการทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์ โดยสภาวะสมดุลดังกล่าว เป็นสภาวะที่น้ำหนักของชิ้นทดสอบ
มีการเปลยี่ นแปลงไมเ่ กินร้อยละ ± 0.1 ของนำ้ หนกั ชน้ิ ทดสอบภายในระยะเวลาไมน่ ้อยกว่า 2 ชว่ั โมง
5.2 สำหรับชิน้ ทดสอบที่ต้องการทดสอบในสภาพเปียกต้องนำชิ้นทดสอบไปแช่ในน้ำที่มีอุณหภูมิ
21 ± 2 ºC (70 ± 4 ºF) ระยะเวลาทแี่ ช่ต้องเพียงพอท่ีให้ชน้ิ ทดสอบเปียกท้ังหมด ซึ่งจะเห็น
ได้จากไม่มีการเปลี่ยนแปลงในส่วนของกำลังและการยืดอย่างมีนัยสำคัญตามระยะเวลา
ของการแช่ช้นิ ทดสอบทยี่ าวนานข้นึ แตท่ ้งั น้ตี ้องแช่ชน้ิ ทดสอบอย่างน้อย 2 นาที และเพอ่ื ให้มสี ภาพ
เปียกทั้งหมด อาจใส่สารทำให้เปียกชนิดไม่มีประจุ (nonionic neutral wetting agent)
ทม่ี คี วามเขม้ ข้นไม่มากกวา่ รอ้ ยละ 0.05 ในนำ้ สำหรบั แช่
5.3 ก่อนการทดสอบให้ตั้งค่าระยะห่างระหว่างปากจับชิ้นทดสอบด้านบนและด้านล่างเท่ากับ
75 ± 1 มิลลิเมตร (3 ± 0.05 นิ้ว) พร้อมทั้งกำหนดช่วงแรงกระทำของเครื่องมือทดสอบแรงดึง
โดยกำหนดให้ค่าแรงดึงสูงสุดที่เกิดขึ้นอยู่ระหว่าง 10 ถึง 90 % ของอุปกรณ์ที่ใช้วัดค่าแรง
และกำหนดความเรว็ การดงึ ของเครอ่ื งมือทดสอบแรงดึงเทา่ กบั 300 ± 10 มลิ ลิเมตรตอ่ นาที
(12 ± 0.5) นิว้ ตอ่ นาที
มยผ. 1283-63 : มาตรฐานการทดสอบหาแรงดงึ สูงสดุ โดยวธิ ีแกรบและการยืดของแผน่ ใยสังเคราะห์ หหนนา้ า้ ทท่ี ี่1177
5.4 ยึดชิ้นทดสอบเข้ากับปากจับชิ้นทดสอบที่ต่อกับเครื่องมือทดสอบให้แน่น ให้ด้านยาว
ของชน้ิ ทดสอบอยู่ในแนวขนานกับทิศทางการให้แรงดงึ ต่อชนิ้ ทดสอบ และใหแ้ น่ใจว่าแรงดึง
จะกระจายอย่างสม่ำเสมอตลอดความกว้างของปากจับชิ้นทดสอบส่งผ่านสู่ชิ้นทดสอบ
ซึ่งเมื่อยึดชิ้นทดสอบเข้ากับปากจับชิ้นทดสอบแล้ว ปลายของชิ้นทดสอบจะอยู่เกินกว่า
ปลายของฟันจับแต่ละด้าน และตำแหน่งของฟันจับอยู่ตรงกึ่งกลาง ซึ่งสังเกตได้จาก
เส้นอ้างอิงสำหรับตำแหน่งฟันจับที่วาดไว้ ดังแสดงในรูปที่ 1 (ค) (ห่างจากขอบชิ้นทดสอบ
อย่างน้อย 38 มลิ ลิเมตร (1.5 นวิ้ ) ตลอดแนวความยาวของช้นิ ทดสอบ) โดยให้ขอบด้านข้าง
ของฟันจับทัง้ สองอยูใ่ กล้เสน้ ดังกลา่ วมากที่สุด ซึ่งจะทำให้ม่ันใจได้ว่าสามารถยึดชิ้นทดสอบ
ณ ตำแหน่งทีม่ เี สน้ ใยตรงกนั ไดท้ งั้ ด้านบนและดา้ นลา่ ง
5.5 ถ้าชิ้นทดสอบเลื่อนหลุดจากฟันจับ ขาดตรงขอบฟันจับหรือในฟันจับ หรือมีเหตุอื่น ๆ
ท่ีเกิดจากการทดสอบท่ีผิดพลาดจนส่งผลให้ผลการทดสอบมีค่าต่ำกว่าค่าเฉล่ียที่ได้
จากการทดสอบในชุดเดียวกันอย่างชัดเจน ไม่ให้นำค่าผลการทดสอบนั้นมาพิจารณา
จากนั้นให้ทำการทดสอบโดยการเพิ่มจำนวนชิ้นทดสอบที่เตรียมข้ึนใหม่จนกระทั่ง
ไดผ้ ลทดสอบทีย่ อมรับได้ครบตามจำนวนท่ีต้องการ
5.6 เริ่มการทดสอบด้วยการให้แรงกระทำต่อชิ้นทดสอบด้วยเครื่องมือทดสอบแรงดึงจนกระท่ัง
ชิ้นทดสอบฉีกขาดจึงหยุดการทดสอบ หลังจากนั้นจัดตำแหน่งของเครื่องมือทดสอบสำหรับ
เตรียมการทดสอบครั้งต่อไป บันทึกและรายงานผลการทดสอบสำหรับแต่ละทิศทาง
ของเส้นใย (ทิศทางตามแกนหลกั และทศิ ทางตามแกนรอง (หากมกี ารกำหนดให้ทดสอบ))
5.7 ถ้าชิ้นทดสอบเลื่อนหลุดจากฟันจับอาจทำการปรับปรุงผิวของฟันจับได้ แต่ต้องคงขนาด
ของฟนั จับไว้ ซง่ึ หากมีการปรบั ปรงุ เกิดขนึ้ ควรจะระบุวธิ ีการดงั กลา่ วลงในรายงานด้วย
5.8 กรณีที่ต้องการวัดระยะยืดของชิ้นทดสอบ ความยาวเริ่มต้นของชิ้นทดสอบและระยะยืด
ที่วัดได้ขณะทดสอบจะขึ้นอยู่กับแรงดึงเริ่มต้น (pretension) ที่กำหนดให้ชิ้นทดสอบ
ที่ยึดเข้ากับปากจับชิ้นทดสอบแล้ว ซึ่งทำได้โดยยึดชิ้นทดสอบเข้ากับปากจับชิ้นทดสอบ
ข้างหนึ่ง และให้แรงดึงเริ่มต้นกระทำกับชิ้นทดสอบประมาณ 0.5 % ของแรงดึงสูงสุด
หรือตามที่ระบุในข้อกำหนดสำหรับแต่ละวัสดุโดยเฉพาะ หลังจากนั้นจึงทำการยึด
ช้ินทดสอบกบั ปากจับช้ินทดสอบอกี ดา้ น
5.9 การวัดการยืดของชิ้นทดสอบที่ตำแหน่งแรงกระทำใด ๆ ให้ใช้วิธีที่เหมาะสม โดยให้บันทึก
ค่าการยืด ณ ตำแหน่งแรงกระทำใด ๆ จนกระทั่งไปถึงตำแหน่งแรงดึงสูงสุดของชิ้นทดสอบน้ัน
โดยกำหนดให้ค่าเริ่มต้นการยืดเท่ากับศูนย์ ณ จุดที่ให้แรงดึงเริ่มต้นต่อชิ้นทดสอบ
หลังจากนั้นจึงเริ่มวัดระยะยืดเมื่อเริ่มให้แรงกระทำต่อชิ้นทดสอบ การยืดที่ได้มีหน่วยเป็น
มิลลิเมตร เวน้ แต่จะระบุไวเ้ ปน็ อยา่ งอ่ืน
มยผ. 1283-63 : มาตรฐานการทดสอบหาแรงดึงสูงสดุ โดยวธิ แี กรบและการยืดของแผน่ ใยสงั เคราะห์ หหนน้า้าทที่ ี่1188
6. การคำนวณ
6.1 แรงดึงสงู สดุ
การคำนวณค่าแรงดึงสูงสุด โดยหาค่าเฉลี่ยแรงดึงสูงสุดจากผลการทดสอบของทุกชิ้นทดสอบ
ท่ยี อมรบั ได้ ซึ่งจะคำนวณแยกกนั ระหว่างค่าแรงดึงสูงสุดท่ีไดจ้ ากชน้ิ ทดสอบทศิ ทางตามแกนหลัก
และทิศทางตามแกนรอง
6.2 การยดื ปรากฏ (apparent elongation)
การคำนวณค่าการยืดปรากฏ ณ แรงดึงสูงสุด หรือ ณ แรงดึงระบุ โดยหาค่าเฉลี่ยการยืดปรากฏ
จากผลการทดสอบของทุกชิ้นทดสอบที่ยอมรับได้ ซึ่งจะคำนวณแยกกันระหว่างค่าการยืด
ปรากฏที่ได้จากชิ้นทดสอบทิศทางตามแกนหลักและทิศทางตามแกนรอง ค่าที่คำนวณ
ได้จะอยู่ในรูปแบบร้อยละที่เพิ่มขึ้นตามความยาว อ้างอิงจากความยาวเริ่มต้นของชิ้นทดสอบ
รายงานคา่ ทีค่ ำนวณไดเ้ ปน็ ค่าการยืดปรากฏ
7. การรายงานผลการทดสอบ
ให้เป็นไปตามแบบฟอร์ม บฟ.มยผ. 1283 ซึ่งประกอบด้วยชนิดของตัวอย่าง ค่าแรงดึงสูงสุด
หรือแรงดึงระบุของแต่ละชิ้นทดสอบ ค่าเฉลี่ยของแรงดึงสูงสุดหรือค่าเฉลี่ยของแรงดึงระบุ
ค่าการยืดปรากฏของแต่ละช้ินทดสอบ และค่าเฉลี่ยของการยืดปรากฏของชน้ิ ทดสอบ
8. เอกสารอา้ งอิง
8.1 American Society for Testing and Materials. ( 2003) . Standard Test Method
forrGrab Breaking Load and Elongation of Geotextiles, ASTM D4632, Annual
Book of ASTM Standard. West Conshohocken, PA: ASTM International.
8.2 International Organization for Standardization. (2014) Textiles-Tensile Properties
of Fabrics-Part 2: Determination of Maximum Force Using the Grab Method.
(ISO Standard No. 13934-2: 2014)
8.3 American Society for Testing and Materials. (2011). Standard Specification
for Tensile Testing Machines for Textiles, ASTM D76/D76M-11, Annual Book
of ASTM Standard. West Conshohocken, PA: ASTM International.
มยผ. 1283-63 : มาตรฐานการทดสอบหาแรงดงึ สงู สดุ โดยวธิ แี กรบและการยืดของแผ่นใยสังเคราะห์ หหนนา้ ้าทท่ี ่ี1199
ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1283
มาตรฐานการทดสอบหาแรงดึงสูงสดุ โดยวิธีแกรบและการยดื ของแผ่นใยสังเคราะห์
มยผ. 1283-63 : มาตรฐานการทดสอบหาแรงดงึ สงู สดุ โดยวิธีแกรบและการยืดของแผ่นใยสงั เคราะห์ หหนน้าา้ทท่ี 2ี่ 200
มยผ. 1284-63
มาตรฐานการทดสอบหาค่าการต้านแรงฉกี ขาดของแผน่ ใยสังเคราะห์
สำหรบั ชิน้ ทดสอบแบบสเี่ หลี่ยมคางหมู
(Standard Test Method for Trapezoid Tearing Strength of Geotextiles)
มยผ. 1284-63 : มาตรฐานการทดสอบหาค่าการต้านแรงฉกี ขาดของแผ่นใยสงั เคราะห์
สำหรับช้ินทดสอบแบบสเี่ หล่ยี มคางหมู
มยผ. 1284-63 : มาตรฐานการทดสอบหาค่าการตา้ นแรงฉีกขาดของแผ่นใยสงั เคราะห์
สำหรบั ชิน้ ทดสอบแบบส่ีเหล่ยี มคางหมู
มยผ. 1284-63
มาตรฐานการทดสอบหาค่าการต้านแรงฉกี ขาดของแผน่ ใยสงั เคราะห์
สำหรับชน้ิ ทดสอบแบบสเ่ี หลีย่ มคางหมู
(Standard Test Method for Trapezoid Tearing Strength of Geotextiles)
1. ขอบขา่ ย
1.1 การทดสอบในมาตรฐานน้ีครอบคลุมการหาค่าการต้านแรงฉีกขาดของแผ่นใยสังเคราะห์
(geotextile) แบบไม่ทอ (nonwoven) แบบทอ (woven) ด้วยการทดสอบกับช้ินทดสอบ
รูปส่ีเหลย่ี มคางหมู
1.2 มาตรฐานน้ีสามารถใช้ได้กับการทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์ แบบทอเป็นช้ัน (layered fabric)
และแบบถัก (knitted)
1.3 มาตรฐานการทดสอบน้ีใชห้ นว่ ย SI (International System Units) เปน็ หลกั
2. นยิ าม
“สภาวะแวดล้อมสำหรับการทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์ (atmosphere for testing geotextile)”
หมายถึง สภาพที่มีการรักษาความช้ืนสัมพัทธ์ไว้ท่ี 65 ± 5 % และอุณหภูมิที่ 21 ± 2 ºC (70 ± 4 ºF)
สำหรบั การทดสอบแผ่นใยสงั เคราะห์
“แผ่นใยสังเคราะห์ (geotextile)” หมายถึง วัสดุสังเคราะห์ทางปฐพี ซ่ึงมีลักษณะเป็นผืน
ท่ีน้ำซึมผ่านได้ สามารถใช้เพ่ือวัตถุประสงค์ต่าง ๆ เช่น การแยกช้ัน การกรอง การระบาย
การเสริมกำลัง หรือการป้องกันการชะล้างผิวหน้า โดยสามารถจำแนกตามลักษณะการข้ึนรูป
ไดเ้ ป็น 3 แบบ ได้แก่ แบบไมท่ อ (nonwoven) แบบทอ (woven) แบบถกั (knitted)
“การต้านแรงฉีกขาด (tearing strength)” หมายถึง คา่ แรงสูงสุดทท่ี ำให้แผ่นใยสังเคราะห์
ฉกี ขาดภายใต้สภาวะท่กี ำหนด
3. เครื่องมือ
3.1 เครื่องมือทดสอบแรงดึง เป็นเครื่องมือท่ีสามารถทดสอบแรงดึงด้วยอัตราการยืดคงท่ี
(constant-rate-of-extension, CRE) หรืออตั ราคงทีต่ ามขวาง (constant-rate-of-traverse, CRT)
ซ่ึงมีความสอดคลอ้ งกับคุณสมบัติทร่ี ะบุไว้ใน ASTM D76
มยผ. 1284-63 : มาตรฐานการทดสอบหาคา่ การตา้ นแรงฉีกขาดของแผ่นใยสงั เคราะห์ หนา้ ที่ 21
สำหรับช้ินทดสอบแบบสเี่ หล่ียมคางหมู
3.2 ปากจับช้ินทดสอบ (clamps) เป็นอุปกรณ์สำหรับจับชิ้นทดสอบ แบ่งเป็นชุดปากจับบน
และชุดปากจับล่าง แต่ละชุดจะประกอบด้วยขาหนีบปากจับ (gripping) 1 ชุด (ขาหนีบด้านหน้า
และขาหนีบด้านหลัง) และฟันจับ (jaw) 1 ชุด (ติดตั้งกับขาหนีบด้านหน้าและขาหนีบด้านหลัง
อย่างละ 1 ตัว) ดังแสดงในรูปที่ 1 (ก) พ้ืนผิวของขาหนีบปากจับท้ังสองต้องเรียบและขนานกัน
พื้นที่ฟันจับในขาหนีบแต่ละตัวมีขนาดเท่ากับ 50.8 x 76.2 มิลลิเมตร (2 x 3 นิ้ว)
โดยให้ตำแหน่งด้านยาวของฟันจับอยู่ในทิศทางตั้งฉากกับแรงดึง เมื่อติดตั้งฟันจับเข้ากับ
ขาหนีบปากจับทั้งสองแล้วฟันจับทั้งสองจะต้องมีระดับท่ี ขนานกันและเสมอกัน
สามารถปอ้ งกันการล่ืนไถลของช้นิ ทดสอบในระหวา่ งการทดสอบได้ ดังแสดงในรูปท่ี 1 (ข)
ทศิ ทางดา้ นแรงดงึ
ชุดปากจับบน
ฟนั จับ
ขาหนีบดา้ นหลงั ขาหนบี ดา้ นหน้า
ชิ้นทดสอบ ขาหนบี ดา้ นหนา้
ขาหนีบดา้ นหลงั
ฟันจับ
ชุดปากจบั ล่าง
ทศิ ทางดา้ นแรงดึง
รปู ท่ี 1 (ก) แสดงชดุ ปากจับช้ินทดสอบบนและล่าง
มยผ. 1284-63 : มาตรฐานการทดสอบหาค่าการต้านแรงฉีกขาดของแผ่นใยสงั เคราะห์ หน้าที่ 22
สำหรบั ชิน้ ทดสอบแบบส่ีเหล่ยี มคางหมู
x
ฟนั จับ x พืน้ ผิวเรยี บ
ขาหนบี ดา้ นหลัง ทศิ ทางดา้ นแรงดึง
ทศิ ทางดา้ นแรงดงึ
ขาหนีบด้านหนา้
y
y
ขนาดฟันจับ
กวา้ ง 50.8 มม. x ยาว 76.2 มม.
.
รปู ท่ี 1 (ข) แสดงการตดิ ตัง้ ฟันจับเข้ากับขาหนีบด้านหนา้ และดา้ นหลงั (ชดุ ปากจบั บน)
3.3 แม่แบบ สำหรับกำหนดตำแหน่งและมิติของรูปสี่เหลี่ยมคางหมบู นชนิ้ ทดสอบ ดังแสดงในรปู ที่ 2
76 มม.
15 มม. ข ก ตัดเปน็ เส้นตรงยาวr15 มม.
ก
200 มม. CL ข ขดี เสน้ ไว้สำหรบั อา้ งองิ ในการ
25 มม. ติดตง้ั ชิ้นทดสอบกบั ปากจับด้านบน
100 มม.
ค ขดี เสน้ ไวส้ ำหรบั อา้ งองิ ในการ
ตดิ ตัง้ ช้ินทดสอบกบั ปากจบั ด้านลา่ ง
ค
รูปท่ี 2 แม่แบบสำหรับกำหนดตำแหน่งและมิติของรูปส่ีเหลี่ยมคางหมูบนช้ินทดสอบ
มยผ. 1284-63 : มาตรฐานการทดสอบหาค่าการตา้ นแรงฉีกขาดของแผ่นใยสงั เคราะห์ หน้าท่ี 23
สำหรับชน้ิ ทดสอบแบบสี่เหลยี่ มคางหมู
4. การเตรียมตวั อยา่ ง
4.1 วิธีการเตรียมตัวอย่างให้เป็นไปตามข้อ 4.1 และ ข้อ 4.2 ของ มยผ. 1283-63 มาตรฐาน
การทดสอบหาแรงดงึ สูงสุดโดยวธิ ีแกรบและการยดื ของแผ่นใยสังเคราะห์
4.2 การเตรียมชิ้นทดสอบสำหรับทดสอบในห้องปฏิบัติการ ให้เป็นไปตามข้อ 4.3 ของ มยผ. 1283-63
มาตรฐานการทดสอบหาแรงดึงสูงสุดโดยวิธแี กรบและการยืดของแผ่นใยสังเคราะห์ โดยใช้ชิน้ ทดสอบ
อย่างน้อย 5 ช้ิน เพื่อทดสอบแรงดึงในทิศทางด้านแกนหลัก (และอย่างน้อย 5 ชิ้น
เพื่อทดสอบแรงดึงในทิศทางด้านแกนรองหากมีการกำหนดให้ทดสอบ) จากช้ินตัวอย่าง
ซง่ึ จะตอ้ งมขี นาดกว้าง x ยาว ไม่นอ้ ยกวา่ 76 x 200 มิลลเิ มตร
4.3 สำหรับช้นิ ทดสอบท่ีตอ้ งการทดสอบในสภาวะเปยี กตอ้ งนำชิ้นทดสอบไปแช่ในน้ำที่มีอณุ หภูมิ
21 ± 2 ºC (70 ± 4 ºF) ระยะเวลาที่แช่ต้องเพียงพอท่ีให้ชิ้นทดสอบเปียกท้ังหมด ซึ่งจะเห็นได้จาก
ไม่มีการเปล่ียนแปลงในส่วนของกำลังและการยืดอย่างมีนัยสำคัญตามระยะเวลาของการแช่
ชิ้นทดสอบที่ยาวนานข้ึน แต่ท้ังนี้ต้องแช่ชิ้นทดสอบอย่างน้อย 2 นาที และเพ่ือให้มีสภาวะเปียก
ท้ังหมด อาจใส่สารทำให้เปียกชนิดไม่มีประจุ (nonionic neutral wetting agent) ที่มีความเข้มข้น
ไมม่ ากกวา่ รอ้ ยละ 0.05 ในน้ำสำหรบั แช่
5. การทดสอบ
5.1 ชิ้นทดสอบที่ได้จากข้อ 4.2 จะต้องอยู่ในสภาวะความชื้นสมดุลภายใต้สภาวะแวดล้อม
สำหรับการทดสอบแผ่นใยสังเคราะห์ โดยสภาวะสมดุลดังกล่าว เป็นสภาวะท่ีน้ำหนักของชิ้นทดสอบ
มีการเปลยี่ นแปลงไมเ่ กนิ รอ้ ยละ ± 0.1 ของน้ำหนกั ชน้ิ ทดสอบภายในระยะเวลาไมน่ อ้ ยกวา่ 2 ชว่ั โมง
5.2 กรณีท่ีต้องการทดสอบช้ินทดสอบในสภาวะเปียก ให้ทำการทดสอบด้วยเครื่องมือทดสอบ
แรงดงึ ภายในระยะเวลาไม่เกนิ 2 นาที หลังจากนำช้ินทดสอบข้ึนจากน้ำ
5.3 สำหรับการเริ่มต้นการทดสอบ ให้ตั้งค่าระยะห่างระหว่างปากจับชิ้นทดสอบ ด้านบน
และล่างเท่ากับ 25 ± 1 มิลลิเมตร (1 ± 0.05 น้ิว) โดยปากจับด้านบนจะต่อกับข้อต่อ
ท่ีหมุนได้อิสระ (free swivel) หรอื ข้อต่อเพลาทห่ี มุนไดท้ ุกมุม (universal joint) ท่ียอมให้
ปากจับหมุนไปตามทิศทางของช้ินทดสอบได้ พร้อมทั้งกำหนดช่วงแรงกระทำของเครื่องมือ
ทดสอบแรงดึง โดยกำหนดให้ค่าแรงดึงสูงสุดที่เกิดขนึ้ อยู่ระหวา่ ง 15 ถึง 85 % ของอุปกรณ์
ท่ีใช้วัดค่าแรง และกำหนดความเร็วการดึงของเครื่องมือทดสอบเท่ากับ 300 ± 10
มิลลิเมตร/นาที (12 ± 0.5 นว้ิ /นาท)ี
มยผ. 1284-63 : มาตรฐานการทดสอบหาค่าการตา้ นแรงฉกี ขาดของแผ่นใยสงั เคราะห์ หนา้ ที่ 24
สำหรบั ช้นิ ทดสอบแบบส่ีเหล่ยี มคางหมู
5.4 ยึดชิ้นทดสอบเข้ากับปากจับท่ีต่อกับเครื่องมือทดสอบให้แน่น โดยให้ขอบของปากจับด้านบน
และด้านล่างอยู่ ณ ตำแหน่งท่ีขีดเส้นอ้างอิงไว้บนช้ินทดสอบตามข้อ 3.3 (ดังแสดงในรูปท่ี 2)
และเมื่อยึดชิ้นทดสอบเข้ากับปากจับแล้ว ขอบล่างของปากจับบนจะห่างจากขอบบนของปากจับลา่ ง
25 มิลลิเมตร (1 นิ้ว) ตำแหน่งท่ตี ัดเป็นเส้นตรงยาว 15 มิลลิเมตร ตามข้อ 3.3 จะอยตู่ รงกลางระหว่าง
ปากจบั ด้านบนและดา้ นลา่ ง และปลอ่ ยให้ชนิ้ ทดสอบอย่ใู นสภาพย่น ดังแสดงในรปู ที่ 3
ชิน้ ทดสอบ เสน้ อ้างองิ ในการติดต้ัง
ตำแหนง่ พ้ืนทฟี่ นั จับ ชิน้ ทดสอบกับฟันจบั
เสน้ อา้ งอิงในการติดตง้ั
ิทศทางการ ึดง ช้ินทดสอบกับฟนั จับ
25 มม.
รอยย่นของช้ินทดสอบ
ตำแหน่งพื้นที่ฟันจับ
รอยตดั เสน้ ตรง ยาว 15 มม. ชนิ้ ทดสอบ
รปู ท่ี 3 การยดึ ช้ินทดสอบเข้ากบั เครอ่ื งทดสอบ
5.5 เร่ิมการทดสอบและบันทึกค่าการต้านแรงฉีกขาดด้วยเคร่ืองมือที่สามารถแสดงผลการทดสอบ
ในรูปแบบกราฟได้ โดยอาจได้ค่าการต้านแรงฉีกขาดสูงและต่ำหลายค่าในการทดสอบหน่ึงครั้ง
(ดังแสดงในรูปที่ 4) หรือค่าการต้านแรงฉีกขาดสูงสุดท่ีได้อาจเพิ่มขึ้นจนกระท่ังถึงค่าสูงสุด
ในคราวเดยี ว (ดังแสดงในรูปที่ 5) และบนั ทึกค่าการตา้ นแรงสูงสดุ ที่ได้ในหน่วยนิวตัน
แรงต้าน
ระยะยดื
รูปที่ 4 คา่ การตา้ นแรงฉีกขาดสงู และต่ำหลายค่าในการทดสอบหนึ่งครั้ง
มยผ. 1284-63 : มาตรฐานการทดสอบหาค่าการต้านแรงฉกี ขาดของแผ่นใยสงั เคราะห์ หน้าที่ 25
สำหรบั ชิ้นทดสอบแบบสเ่ี หลยี่ มคางหมู
แรงตา้ น
ระยะยดื
รปู ท่ี 5 ค่าการตา้ นแรงฉกี ขาดถึงค่าสงู สุดในคราวเดยี ว
5.6 ถ้าเกิดการรูดของช้ินทดสอบออกจากฟันจับ หรือถ้าช้ินทดสอบมีจำนวน 25 % ของชิ้นทดสอบ
ท้ังหมดหรือมากกว่าเกิดการฉีกขาด ณ ตำแหน่งท่ีห่างจากขอบของฟันจับ 5 มิลลิเมตร
ให้แก้ไขโดยดำเนินการอย่างหนึ่งอย่างใด ดังนี้
(1) ให้เพิ่มแผ่นรองที่บริเวณฟันจับ
(2) ให้เคลือบพื้นผิวของช้ินทดสอบที่ตำแหน่งเดียวกับบริเวณที่สัมผัสกับฟันจับ
(3) ปรับปรุงผิวสัมผัสของฟันจับ
ทั้งน้ีให้ระบุการดำเนินการดังกล่าวไว้ในรายงานผลการทดสอบด้วย
5.7 คำนวณค่าเฉลี่ยผลการทดสอบโดยจะไม่นำค่าท่ีอยู่นอกช่วง (outlier values) มาคำนวณ
ถา้ ผลการทดสอบบางตัวมีค่าต่างจากค่าเฉล่ียตั้งแต่ 25 % ให้ยกเลิกผลการทดสอบของช้ินทดสอบ
นั้นและใหท้ ำการทดสอบกบั ช้ินทดสอบใหม่เพม่ิ เตมิ
6. การคำนวณ
ให้คำนวณค่าเฉล่ียของการต้านแรงฉีกขาดสูงสุดที่ได้แยกตามทิศทางแกนหลักและแกนรอง
ของช้ินทดสอบ
7. การรายงานผลการทดสอบ
ให้เป็นไปตามแบบฟอร์ม บฟ.มยผ. 1284 ซ่ึงประกอบด้วยชนิดของตัวอย่าง ค่าการต้านแรง
ฉีกขาดของแตล่ ะช้ินทดสอบ และค่าเฉล่ยี ของการต้านแรงฉีกขาดของช้นิ ทดสอบ
มยผ. 1284-63 : มาตรฐานการทดสอบหาค่าการต้านแรงฉกี ขาดของแผ่นใยสงั เคราะห์ หนา้ ที่ 26
สำหรับช้ินทดสอบแบบสีเ่ หล่ยี มคางหมู
8. เอกสารอา้ งอิง
8.1 American Society for Testing and Materials. (2011). Standard Test Method for Trapezoid
Tearing Strength of Geotextiles, ASTM D4533, Annual Book of ASTM Standard.
West Conshohocken, PA: ASTM International.
8.2 American Society for Testing and Materials. (2011). Standard Specification for Tensile
Testing Machines for Textiles, ASTM D76/D76M-11, Annual Book of ASTM
Standard. West Conshohocken, PA: ASTM International.
มยผ. 1284-63 : มาตรฐานการทดสอบหาคา่ การต้านแรงฉีกขาดของแผน่ ใยสังเคราะห์ หนา้ ท่ี 27
สำหรับชน้ิ ทดสอบแบบสเี่ หล่ียมคางหมู
ตารางรายงานผลการทดสอบ มยผ. 1284
มาตรฐานการทดสอบหาคา่ การต้านแรงฉีกขาดของแผน่ ใยสงั เคราะห์
สำหรับช้ินทดสอบแบบสีเ่ หลี่ยมคางหมู
มยผ. 1284-63 : มาตรฐานการทดสอบหาคา่ การตา้ นแรงฉกี ขาดของแผ่นใยสังเคราะห์ หนา้ ที่ 28
สำหรับชนิ้ ทดสอบแบบส่ีเหลี่ยมคางหมู