Essay Nick Deroo

Elke ochtend word ik wakker met het roekoekoeën van duiven op mijn balkon. Ik wil een plan beramen om ze te elimineren uit mijn ochtendbestaan. Maar verder dan het strooien van peperbollen ben ik nog niet gekomen.
Ik koop een komodovaraan, noem hem Grietje, en stationeer hem op mijn balkon. Google is mis want ze worden ondanks wetenschappelijk advies toch vrienden. Kameraden zouden de communisten zeggen. Georganiseerd zie ik ze vergaderen op – nota bene – mijn tuinstoelen.
23 ochtenden is er geen geroekoekoe te bespeuren.
Ik ben uitgerust en minder op mijn hoede. Dat blijkt nu mijn doodsteek te zijn geweest.
Bij het nippen van mijn koffie trilt mijn raam bijna uit zijn voegen. Één duif heeft zich als kamikaze opgeofferd
om binnen te dringen. Ik bekijk het tafereel achter glazen deur: duivenborst omhoog, vleugels breedlang, nekje gebroken.
Ramen 1 – Duiven 0
Net voor ik mijn eerste schuldgevoel ervaar is een tweede duif al gekamikazed. Vanaf dan is er geen stoppen meer aan.
- 51 -


Ramen 2 – Duiven 0 Ramen 4 – Duiven 0 Ramen 9 – Duiven 0 Ramen 15 – Duiven 0 Ramen 23 – Duiven 0 Ramen 32 – Duiven 1
Blijkbaar kan er gewonnen worden met 31 punten in het krijt. Duiven hebben immers nog nooit gehoord van een Pyrrusoverwinning. Het raam begeeft zich en de kamikazeduiven worden Spartaanse krijgers. Een ijdele poging om hun roekoekoetaal te spreken mocht ook niet baten. Ik vecht niet meer terug. Gepikt tot het einde.
Als laatste zag ik peperbollen op het balkon liggen. Peperduur krijgt een ironische wending. Humor blijkt niet weg te ebben bij mijn laatste zucht.
Ik hoor Grietje de duiven nog aansporen: “Vive la Révolution”
Mijn moeder had het nog zo gezegd: “Vertrouw nooit een Franse komodovaraan”
- 52 -


- 53 -


De parabel van de epiloog die een proloog hoopt te zijn
- 54 -


Papieren bootjes vouwen met mijn zoontje van 3. Hem leren flappen.
Eerst in de helft.
Dan de onderste stukken nog een keer.
Ja goed.
Hoe ging de rest ook alweer?
Papa weet het ook niet.
Vergeet dat bootje.
We hebben al een hoed.
We spelen wel zeeman aan wal in plaats van schipper op zee.
Ahoi.
Mag ik daar naar staren?
Naar een man en een jongen met papieren hoedjes die indianen nadoen maar lijken op matrozen?
Ahoi zeerotten, mag ik mee in jullie tipi?
Of jullie squaw zijn?
Mijn indianentaal beperkt zich tot Peter Pan. Volgens hen is mijn niveau precies exact. Precies. Exact.
Hey Paul en Eva, ik snap het nu ook al. Hoef ik dan niet te wachten op morgen?
Mag ik nog even blijven staren tot ze weten hoe ze een origami zwaan moeten maken? Als beloning voor het te snappen?
- 55 -


Neen?
Te lang?
Ik snap het maar wil het niet. Dat is ook een optie.
Ik kies voor het niet willen snappen.
Blijkbaar was toch niet alles gezegd vanaf het begin.
Een verrassing
Voor de 4de verjaardag.
Een bouwhelm met zaklamp erop gemonteerd.
Zodat hij kan zoeken als het donker is.
“Als je maar genoeg zegt dat je het gaat vinden dan vind je het wel”, zeg ik
En als dat niet lukt, schreeuw je het maar even:
“IK GA HET VINDEN!”
De echo heeft het al gevonden. Wij zijn er bijna.
- 56 -


- 57 -


- 58 -


- 59 -


Eva: Paul mag ik iets vragen? Paul: jazeker
Eva staart in stilte
Paul: Ja, ik luister...
Eva: Weet ik
Eva staart verder in stilte
Paul: wel dus...?
stilte
Eva: het is goed zo
Eva glimlacht zacht terwijl ze de knie van Paul aait
- 60 -


Merci
Op het einde van een rit is het fijn om een goede merci te zeggen tegen sommige mensen. Merci school dat ik heb
mogen wenen als een klein kind, verstopt in de toiletten op de zesde verdieping. Merci mensen, alle mensen, die me knuffelden in gangen en zeiden dat ik ertoe deed. Merci aan alle oren die luisterden naar mijn geschiedenisverhalen, twijfels, flauwe papamopjes, herhalingen en ellelange gedetailleerde uiteenzettingen over niemendalletjes en grotendalletjes. Merci Loes dat op jouw deur de ongeschreven zin staat: ‘Kom binnen, leg uw hart maar op tafel, het is goed en het komt goed’. Merci dat je ervoor zorgt dat we allemaal ertoe doen en ons vooral zo doen voelen. Merci mama, papa, zus voor de onvoorwaardelijke steun en liefde die we soms anders uiten dan anderen. Merci rare docenten, lieve docenten, speciale docenten, gekke docenten, zweverige docenten, strenge docenten, grappige docenten, geëngageerde docenten en de zovele combinaties ertussen. Merci mensen die alweer kwamen kijken of voor het eerst en laatst kwamen kijken. Merci vrienden om zoveel zaken speciaal te maken. Merci aan iedereen die me thuis doet voelen.
Merci en bedankt.
- 61 -


- 62 -


- 63 -