ผลไม้ไทย

ผลไมไ้ ทย

เงาะ

เงาะเป็นไมผ้ ลยืนตน้ ขนาดกลางถงึ ขนาดใหญ่ ชอบอากาศรอ้ นชืน้ อณุ หภมู ิท่ี
เหมาะสม อย่ใู นช่วง 25 – 30° C ความชืน้ สมั พทั ธส์ งู ประมาณ 75 – 85 %
ดินปลกู ท่ีเหมาะสมควรมีคา่ ความเป็นกรดเป็นดา่ ง (คา่ pH) ของดนิ ประมาณ
5.5 – 6.5 และท่ีสาคญั ควรเลือกแหลง่ ปลกู ท่ีมีนา้ เพยี งพอตลอดปี เงาะเป็นไม้
ผลท่ีมีระบบรากหาอาหารลกึ ประมาณ 60 – 90 เซนตเิ มตรจากผวิ ดนิ จงึ
ตอ้ งการสภาพแลง้ ก่อนออกดอกตดิ ต่อกนั ประมาณ 21 – 30 วนั เม่ือตน้ เงาะ
ผา่ นสภาพแลง้ และมีการจดั การนา้ อยา่ งเหมาะสมเงาะจะออกดอก ช่วง
พฒั นาการของดอก (ผลติ ดอก – ดอกแรกเรม่ิ บาน) ประมาณ 10 – 12 วนั
ดอกเงาะจะทยอยบานจากโคนชอ่ ไปหาปลายช่อ ใชเ้ วลาประมาณ 25 – 30 วนั
จงึ จะบานหมดชอ่ ดอกเงาะมี 2 ชนดิ คือ ดอกตวั ผแู้ ละดอกสมบรู ณเ์ พศ ตน้ ท่ีมี
ดอกตวั ผจู้ ะไม่ติดผล สว่ นตน้ ท่ีมีดอกสมบรู ณเ์ พศนน้ั เกสรตวั ผูไ้ ม่คอ่ ยแขง็ แรง
ตอ้ งปลกู ตน้ ตวั ผแู้ ซมในสวนเพ่อื เพ่มิ ละอองเกสรหรอื ฉีดพน่ ฮอรโ์ มนพชื เพ่ือช่วย
ใหเ้ กสรตวั ผแู้ ข็งแรงขนึ้

ลำไย

ผลไมเ้ พ่อื สขุ ภาพชนิดนีเ้ ป็นท่ีนยิ มรบั ประทานอย่างมากในบา้ นเรา โดยจงั หวดั ท่ี
ปลกู มากท่ีสดุ คือ จงั หวดั ลาพนู สาหรบั ประเทศท่ีปลกู มากท่ีสดุ เหน็ จะเป็น
ประเทศจีนท่ีมีการปลกู ลาไยมาถงึ 26 สายพนั ธแุ์ ต่ท่ีนิยมปลกู ในบา้ นเราจะแบ่ง
ออกเป็น 5 พวก ชนิดแรกคือ ลาไยกะโหลก ซง่ึ เป็นพนั ธฎท์ ีี ี่มีผลใหญ่ เนือ้
หวานอรอ่ ยซง่ึ ก็จะแบง่ แยกย่อยไปอีกหลายสายพนั ธุเ์ ช่น สีชมพอู ีดอ อีแดง อีดา
เป็นตน้ ส่วนจาพวกท่ี 2-5 ก็คอื ลาไยกระดกู ลาไยสายนํา้ ผงึ้ ลาไยเถา ลาไยขาว
และลาไยธรรมดา ลาไยประกอบดว้ ยวติ ามนิ และแรธ่ าตตุ ่าง ๆ ท่ีมีประโยชนต์ ่อ
รา่ งกาย เช่น คารโ์ บไฮเดรต โปรตีน ธาตแุ คลเซียม ธาตฟุ อสฟอรสั ธาตโุ ซเดียม
ธาตโุ พแทสเซียม ธาตทุ องแดง ธาตเุ หล็ก วิตามนิ ซีวติ ามินบี 12 เป็นตน้ ส่วนใน
ดา้ นสรรพคณุ ลาไยใชเ้ ป็นยารกั ษาโรคไดแ้ ก่ เป็นยาแกท้ อ้ งรว่ ง รกั ษาโรค
มาลาเรยี บรรเทาอาการรดิ สีดวงทวาร เป็นตน้

ส้มโอ

สม้ โอ เป็นไมย้ ืนตน้ ขนาดกลางในตระกลู เดียวกบั สม้ มีช่ือพนื้ เมืองอ่ืน ๆ อีก
คือ โกรย้ ตะลอง (ภาษาเขมร) มะขนุ (เหนือ) มะโอ (เหนือ) ลีมาบาลี (มลายู
ยะลา) และ สงั อู (กะเหร่ยี ง มลาย)ู มีช่ือสามญั ในภาษาองั กฤษว่า
Pomelo ซง่ึ มีรากศพั ทม์ าจากภาษาดตั ช์ pompelmoes ซง่ึ แปล
ตรงตวั วา่ "สม้ ท่ีลกู เท่าฟักทอง" แหล่งกาเนิดอยใู่ นเขตเอเชียตะวนั ออกเฉียง
ใต้ สม้ โอจดั ว่าเป็นไมผ้ ลเศรษฐกิจชนิดหน่งึ ของไทย นยิ มปลกู ทางภาค
ตะวนั ตกของประเทศ

มงั คุด

มงั คดุ (ช่ือวทิ ยาศาสตร:์ Garcinia mangostana Linn.)
เป็นพนั ธไุ์ มไ้ มผ่ ลดั ใบเขตรอ้ นชนิดหน่งึ เช่ือกนั วา่ มีถ่ินกาเนิดอย่ทู ่ีหม่เู กาะ
ซนุ ดาและหมเู่ กาะโมลกุ กะ แพรก่ ระจายพนั ธไุ์ ปส่หู มเู่ กาะอินดีสตะวนั ตก
เม่ือราวพทุ ธศตวรรษท่ี 24 แลว้ จงึ ไปสู่ กวั เตมาลา ฮอนดรู สั ปานามา
เอกวาดอร์ ไปจนถงึ ฮาวาย ในประเทศไทยมีการปลกู มงั คดุ มานานแลว้
เช่นกนั เพราะมีกลา่ วถงึ ในพระราชนพิ นธเ์ รอ่ื งรามเกียรติใ์ นสมยั รชั กาลท่ี
1 นอกจากนน้ั ในบรเิ วณโรงพยาบาลศริ ริ าชยงั เคยเป็นท่ีตงั้ ของวงั ท่ีมีช่ือ
วา่ "วงั สวนมงั คดุ " ในจดหมายเหตขุ องราชทตู จากศรลี งั กาท่ีเขา้ มาขอ
พระสงฆไ์ ทย ไดก้ ล่าววา่ มงั คดุ เป็นหนง่ึ ในผลไมท้ ่ีนาออกมารบั รองคณะ
ทตู

มะมว่ ง

มะมว่ ง (ช่ือวิทยาศาสตร:์ Mangifera Indica) เป็นไมย้ ืนตน้ ใน
สกลุ Mangifera ซง่ึ เป็นไมผ้ ลเมืองรอ้ นในวงศ์ Anacardiaceae
(กลมุ่ เดียวกบั ถ่วั พสิ ตาชีโอและมะมว่ งหมิ พานต)์ เป็นพืชท่ีมีถ่ินกาเนดิ ใน
อนิ เดีย เพราะการท่ีภมู ภิ าคนนั้ มีความหลากหลายทางพนั ธุกรรมและรอ่ งรอย
ฟอสซลิ ท่ีหลากหลาย นบั ยอ้ นไปไดถ้ ึง 25-30 ลา้ นปีก่อน มะมว่ งมีความ
แตกตา่ งประมาณ 49 สายพนั ธกุ์ ระจายอยตู่ ามประเทศในเขตรอ้ นตงั้ แต่อนิ เดีย
ไปจนถึงฟิลิปปินส์ จากนน้ั จงึ แพรห่ ลายไปท่วั โลก เป็นไมพ้ มุ่ ขนาดกลาง ใบโต
ยาว ปลายแหลม ขอบใบเรยี บ ใบอ่อนสีแดง ออกดอกเป็นช่อตามปลายก่ิง ดอก
ขนาดเล็ก สีขาว ผลออ่ นสีเขียว ผลแก่สีเหลือง เมล็ดแบน เปลือกหมุ้ เมล็ดแข็ง

มะม่วงเป็นผลไมเ้ ศรษฐกิจ ปลกู เป็นพชื สวน ประเทศไทยสง่ ออกมะมว่ งเป็น
อนั ดบั 3 รองจากฟิลปิ ปินส์ และเมก็ ซโิ ก เป็นผลไมป้ ระจาชาตขิ องอินเดีย
ปากีสถาน และฟิลิปปินส์ รวมทงั้ บงั กลาเทศ

นอ้ ยหนำ่

นอ้ ยหนา่ (องั กฤษ: Sugar apple; ช่ือวิทยาศาสตร:์ Annona
squamosa Linn.) ช่ืออ่ืน ๆ บกั เขียบ (ตะวนั ออกเฉียงเหนือ) ลาหนงั
(ปัตตานี) บะนอ้ แน่ บะแน่ (เหนือ) หน่อเกล๊ะแซ (เงีย้ ว-แม่ฮ่องสอน) มะออจา้
มะโอจา่ (เงีย้ ว-เหนือ) เตียบ (เขมร)เป็นพืชยืนตน้ ผลมีเนือ้ สีขาว เมล็ดดา รส
หวาน ถ่ินกาเนดิ อย่ใู นแถบอเมรกิ ากลาง และใต้ แตจ่ ะพบอย่ทู ่วั ไปในเขตรอ้ น
ในประเทศไทยปลกู มากทางภาคกลางและตะวนั ออกเฉียงเหนือ

ทุเรยี น

ทเุ รยี น เป็นไมผ้ ลในวงศฝ์ า้ ย (Malvaceae) ในสกลุ ทเุ รยี น (Durio)
(ถงึ แมว้ ่านกั อนกุ รมวธิ านบางคนจดั ใหอ้ ยใู่ นวงศท์ เุ รยี น
(Bombacaceae) ก็ตาม)เป็นผลไมซ้ ง่ึ ไดช้ ่ือว่าเป็นราชาของผลไม้ ผล
ทเุ รยี นมีขนาดใหญ่และมีหนามแข็งปกคลมุ ท่วั เปลือก อาจมีขนาดยาวถึง 30 ซม.
และอาจมีเสน้ ผา่ ศนู ยก์ ลางยาวถึง 15 ซม. โดยท่วั ไปมีนา้ หนกั 1-3 กิโลกรมั ผลมี
รูปรถี งึ กลม เปลือกมีสีเขียวถงึ นา้ ตาล เนือ้ ในมีสีเหลืองซดี ถงึ แดง แตกตา่ งกนั ไป
ตามสปีชีส์

ทเุ รยี นเป็นผลไมท้ ่ีมีกล่ินเฉพาะตวั ซง่ึ เป็นสว่ นผสมของสารระเหยท่ีประกอบไป
ดว้ ยเอสเทอร์ คีโตน และสารประกอบกามะถนั บางคนบอกวา่ ทเุ รยี นมีกล่ินหอม
ในขณะท่ีบางคนบอกว่ามีกล่ินเหมน็ รุนแรงจนถงึ ขน้ั สะอิดสะเอียน ทาใหม้ ีการ
หา้ มนาทเุ รยี นเขา้ มาในโรงแรมและการขนส่งสาธารณะในเอเชียตะวนั ออกเฉียง
ใต้ ทเุ รยี นเป็นผลไมท้ ่ีมีนา้ ตาลสงู ทง้ั ยงั อดุ มไปดว้ ยกามะถันและไขมนั จงึ ไม่
เหมาะสาหรบั ผปู้ ่วยเป็นเบาหวาน