การยืมคำภาษาต่างประเทศมาใช้ในภาษาไทย ม.5

การยมื คำภาษาต่างประเทศมาใชใ้ นภาษาไทย

การยมื คำภาษาต่างประเทศมาใช้ในภาษาไทย ทำใหภ้ าษาไทยมีคำใชม้ ากขึ้น เปน็ การแสดงให้เห็น
ว่าคนไทยมีความเปิดกว้าง เรียบง่าย และยืดหยุ่น สามารถนำคำภาษาอื่นมาใช้ได้โดยไม่ต้องมาคิดสร้าง
คำใหม่ โดยการยืมคำภาษาต่างประเทศมาใช้ เกิดจากการติดต่อระหว่างประเทศ ทั้งทางการทูต การคา้
และการแลกเปลี่ยนหรือถ่ายทอดวิทยาการต่างๆ รวมทั้งการถ่ายทอดวัฒนธรรมและศาสนา ส่งผลให้
ภาษาไทยมีคำยืมจากภาษาต่างประเทศหลากหลายภาษา ได้แก่ ภาษาบาลี ภาษาสันสกฤต ภาษาเขมร
ภาษาจีน คำชวา คำมลายู คำภาษาอังกฤษ คำฝรั่งเศส คำโปตเุ กส คำภาษาอาหรับ เป็นต้น

ภาพ : shutterstock.com

การยืมคำจากภาษาบาลีและสันสกฤต

คำยืมจากภาษาบาลแี ละสันสกฤตที่นำมาใชใ้ นภาษาไทย สามารถแบง่ เปน็ ประเภทไดด้ ังต่อไปนี้

1. ใช้เป็นคำราชาศัพท์ คำราชาศัพท์หมายรวมถึงคำที่คนทั่วไป ใชก้ ับพระสงฆ์และพระสงฆ์ใชใ้ น

หมู่พระสงฆ์ดว้ ยกันเอง และยังหมายรวมถงึ คำภาษาแบบแผนและคำสภุ าพทั่วๆ ไป ซึ่งใชก้ ับขา้ ราชการและ
สภุ าพชนอีกดว้ ย

2. ใช้เป็นศพั ท์เฉพาะทางศาสนา ศัพทเ์ ฉพาะเหล่านีน้ ยิ มสรา้ งหรอื ยมื จากภาษาบาลีสันสกฤต
3. ใช้ในการเขียนวรรณคดี ร้อยแกว้ และรอ้ ยกรอง
4. ใชใ้ นภาษามาตรฐานหรอื ใช้เปน็ คำสุภาพ ใชท้ ั้งในภาษาพูดและภาษาเขียน|
5. ใช้เปน็ ศัพท์บัญญัติ หรือศัพท์เฉพาะทางวิชาการ
6. ใช้เป็นคำสามัญ คอื คำในภาษาพดู ท่ใี ชส้ นทนากันท่วั ไปในชีวติ ประจำวัน
7. ใชเ้ ป็นชื่อเฉพาะ ช่ือวัน เดือน ดวงดาวและกลุ่มดาวบนทอ้ งฟ้า เทพเจา้ ทั้งชายและหญงิ
ตลอดจนช่ือบุคคลในประวตั ิศาสตร์ ตำนาน และเทพนิยายตา่ งๆ ช่ือสถานท่ีและอื่นๆ เช่น ช่ือจังหวัด
อำเภอ แม่น้ำและภูเขา เปน็ ต้น

ขอ้ แตกต่างระหว่างคำที่มาจากภาษาบาลีและภาษาสันสกฤต

ภาษาบาลีและสันสกฤตมีขอ้ แตกต่างหลายประการ เช่น

1. สระ ภาษาบาลีมีสระ 8 เสียง คอื อะ อา อิ อี อุ อู เอ โอ / ภาษาสันสกฤตมีสระ 14 เสียง
คอื อะ อา อิ อี อุ อู เอ โอ ไอ เอา ฤ ฤา ฦ ฦา

2. พยัญชนะ ภาษาบาลีมีพยัญชนะ 33 เสียง / ภาษาสันสกฤตมีพยัญชนะ 35 เสยี ง มีตัวอักษร
“ศ และ ษ” ที่ไม่มีในบาลี

3. พยัญชนะควบกลำ้ ภาษาบาลีไม่นยิ มควบกล้ำ / ภาษาสันสกฤตนิยมคำควบกล้ำ

ตัวอย่างเปรียบเทียบคำในภาษาบาลี และสันสกฤต

คำบาลี คำสันสกฤต
กีฬา กรีฑา
กเิ ลส เกลศ
เขต เกษตร
จัก จกั ร
เขม เกษม
จักขุ จักษุ
ปณีต ประณีต
ขัตตยิ ะ กษัตริย์
ภัททะ ภัทร
สัตตุ ศัตรู
ภกิ ขุ ภิกษุ
นพิ พาน นิรวาณ

4. พยัญชนะ “ฬ และ ฑ” ภาษาบาลีนยิ มใช้ ฬ / ภาษาสนั สกฤตนยิ มใช้ ฑ

คำบาลี คำสันสกฤต
กีฬา กรีฑา
จุฬา จฑุ า
ครุฬ ครฑุ
เวฬรุ ิยะ ไพฑูรย์

5. การเขียน “รร”
ภาษาสันสกฤต นยิ มใช้ “รร” / ภาษาบาลีไม่ใช้ “รร”
ตัวอย่างการเขียน “รร” ในภาษาสันสกฤต เช่น กรรม กรรณ ครรภ์ จรรยา ดรรชนี ธรรม

พยัญชนะในภาษาบาลแี ละสันสกฤต แถว 1 แถว 2 แถว 3 แถว 4 แถว 5
ตารางพยัญชนะบาลี
ก ขคฆ ง
วรรค จ ฉชฌ ญ
ฏ ฐฑฒ ณ
วรรค ก ต ถท ธ น
วรรค จ ป ผพ ภ ม
วรรค ฏ ย, ร, ล, ว, ส, ห, ฬ, ° (อ่านว่า อัง)
วรรค ต
วรรค ป
เศษวรรค
พยัญชนะภาษาสันสกฤตจะเพ่ิม ศ ษ

หลักเกณฑ์การใชต้ ัวสะกดสำหรับคำบาลี

1. พยัญชนะที่เป็นตวั สะกดไดค้ อื พยญั ชนะ แถวท่ี 1 แถวที่ 3 และแถวท่ี 5
2. เมื่อมีตวั สะกด ต้องมีตัวตามตัวสะกด

- พยัญชนะแถวท่ี 1 สะกด ตัวตามคือพยัญชนะแถวท่ี 1 และแถวท่ี 2 เช่น ทกุ ข์ อจิ ฉา
สัจจะ สมฏุ ฐาน เมตตา วตั ถุ หัตถ์ บปุ ผา

- พยัญชนะแถวท่ี 3 สะกด ตัวตามคอื พยัญชนะแถวท่ี 3 และแถวท่ี 4 เช่น อัคคี พยัคฆ์
มัชฌิมา สิทธิ วิสุทธิ์ นิพพาน

- พยัญชนะแถวท่ี 5 สะกด ตัวตามคือพยัญชนะทกุ ตัวในวรรคนั้น เช่น บัลลงั ก์ สังข์ องค์
สงฆ์ เบญจะ บัญชา กัญญา เกณฑ์ อัณฑะ นมิ นต์ อันธพาล สัมภเวสี

- พยัญชนะเศษวรรค เป็นตัวสะกด จะตามด้วยตัวเอง เช่น อัยยกิ า วัลลภา อัสสาสะ
(ลมหายใจเขา้ ) ปัสสาสะ (ลมหายใจออก) อจุ จาระ ปัสสาวะ

การยมื คำจากภาษาเขมร

คำยืมจากภาษาเขมรที่นำมาใชใ้ นภาษาไทย มีลักษณะ ดังต่อไปน้ี

- มักใช้เป็นคำราชาศัพท์ เชน่ เสวย เขนย ถวาย ขนง โปรด ตรัส
- คำเขมรที่ใชใ้ นคำสามัญทั่วไป เช่น กระบือ กระบาล (กบาล) โตนด โขมด จมูก เสนยี ด เพนียด
ตำบล ถนน จังหวัด ทำเนยี บ ลำเนา ชมุ นมุ ชมรม ฯลฯ
- คำเขมรที่เป็นคำโดดคลา้ ยกับภาษาไทย จนเราเองลมื ไป คิดวา่ เปน็ คำไทยเพราะความใกลช้ ดิ ใช้
กันมาตัง้ แต่ก่อนเราเกิด แตม่ ีที่สังเกตได้วา่ เป็นคำเขมร ตอ้ งแปลความหมายก่อนจงึ จะเข้าใจ เช่น แข
(ดวงจันทร์) บาย (ข้าว) เมลิ (มอง) ศก (ผม) ฯลฯ

ขอ้ สังเกตคำที่มาจากภาษาเขมร

1. มักสะกดดว้ ยพยัญชนะ จ ญ ร ล ส เช่น เสร็จ บังเอิญ จร สรวล จรัส
2. มักเป็นศพั ท์พยางค์เดียวที่ต้องแปลความหมาย
3. มักเปน็ ศพั ท์ทใี่ ชพ้ ยัญชนะควบกล้ำ หรือมีอักษรนำ
4. มักแผลงคำได้

การใชค้ ำเตมิ หนา้ และคำเตมิ ตรงกลางในภาษาเขมร
คำเขมรนยิ มใชค้ ำเตมิ หน้าเพื่อใหเ้ กิดคำใหม่ เช่น

กำ บัง - กำบัง

บัง เกดิ - บังเกิด อาจ - บังอาจ

บรร จง - บรรจง ลุ - บรรลุ

บัน ดาล - บันดาล ลือ - บันลอื

บำ บวง - บำบวง เพญ็ - บำเพ็ญ

ผ จง - ผจง ลาญ - ผลาญ

ประ จำ - ประจำ ชมุ - ประชุม

สำ รวม - สำรวม รอง – สำรอง

การยมื คำจากภาษาจีน

ในอดีตภาษาบาลสี ันสกฤตในไทยนน้ั เปน็ ภาษาชั้นสูง คนทั่วไปนอ้ ยคนนักทจี่ ะไดศ้ กึ ษาร่ำเรียน
เป็นเคร่ืองบ่งบอกฐานะ หรอื ชนชั้นของคนสมัยก่อน (คนทั่วไปฟังไม่เข้าใจ) แสดงให้เห็นถงึ ความเป็นภาษา
นอก ที่รับเขา้ มาทีหลังภาษาพน้ื ถ่ินเดมิ ซึ่งภาษาพื้นถ่ินเดมิ ของไทยมีลักษณะเรียบง่าย เปน็ คำโดด และมี
การผันเสยี งวรรณยุกต์ จัดอยใู่ นกลมุ่ ตระกูลภาษาไท ซ่ึงใชก้ ันในภมู ภิ าคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และแถบ
ตอนใต้ของจีน

หากไม่นบั การดัดแปลงอักษรขึน้ ใชเ้ อง ตามระบบผสมคำแบบบาลีและสันสกฤตแลว้ ภาษาไทยแต่
เดิมมีความใกลช้ ิดกับภาษาจีนมากกว่า ดูอย่างการนับเลขก็พอจะเห็นตัวอย่างในเร่ืองนีไ้ ด้

อย่างไรกด็ ี ตัง้ แต่สมัยกรุงสโุ ขทัย ชาวจีนเขา้ มาคา้ ขาย แลกเปลี่ยนศลิ ปะ รวมถงึ ยา้ ยมาตัง้ ถิ่นฐานใน
สยาม จงึ เลี่ยงไม่ได้ทภ่ี าษาจีนจะเข้ามาปะปนกับภาษาไทย จนมีคำศัพท์จากภาษาจนี ที่เราใชก้ ันจนติดปาก
และยากที่จะหาคำอ่ืนมาแปลได้

หลักการสังเกตคำภาษาไทยที่มาจากภาษาจีน

- เป็นช่ืออาหารการกนิ เชน่ ก๋วยเตี๋ยว เตา้ ทงึ แป๊ะซะ เฉาก๊วย จับฉ่าย เปน็ ต้น
- เปน็ คำที่เกี่ยวกับส่ิงของเคร่ืองใชท้ ่เี รารับมาจากชาวจีน เช่น ตะหลิว ตึก เก้าอี้ เก๋ง ฮวงซุ้ย
- เปน็ คำที่เกี่ยวกับการคา้ เช่น เจ๊ง ห้นุ หา้ ง โสหุย้ เปน็ ตน้
- เป็นคำที่ใชว้ รรณยกุ ต์ตรี จัตวา เปน็ ส่วนมาก เช่น ก๋วยจั๊บ กุ๊ย เก๊ เก๊ก ก๋ง ตนุ๋ เปน็ ตน้

ตัวอย่างคำยมื ที่มาจากภาษาจีน

กงสี กงฉิน กงไฉ่ กงเตก็ ก๋วยเตยี๋ ว ก๋วยจั๊บ เกาหลา กุ๊ย เก๊ เก๊ก เกี้ยว เกี๊ยว เกี๊ยะ กุยเฮง เก๊ก
ก๋ง เก้าอี้ ขาก๊วย เข่ง จับกัง จับฉ่าย จับยี่กี จันอบั เจง๊ เจี๋ยน เจ เฉาก๊วย เซง้ เซยี น แซ่ แซยดิ เซง็ ล้ี
ซาลาเปา ซมิ้ ตะหลวิ เต๋า ตุน ตุ๋น แต๊ะเอยี เตา้ หู้ เตา้ ฮวย เต้าเจีย้ ว โต๊ะ ไต้ก๋ง ตังเก บ๊วย บะฉ่อ
บะหมี่ บู๊ ปงุ้ กี๋ ปอเปี๊ยะ แปะ๊ เจี๊ยะ พะโล้ เยน็ ตาโฟ หวย ยี่ห้อ ลนิ้ จี่ หา้ ง หุ้น เอยี๊ ม โสหยุ้ เฮงซวย
ฮวงซ้ยุ ฮ่องเต้ อั้งโล่

การยมื คำจากภาษาอังกฤษ

คนไทยได้ศึกษาภาษาอังกฤษเปน็ ภาษาที่สองมาเปน็ เวลานาน จากการตดิ ต่อคา้ ขายและการทูต
จนภาษาอังกฤษเข้ามามีอิทธิพลต่อชีวิตของคนไทยมากขึน้ ทัง้ ในดา้ นการพูด และการเขียนส่ือสารใน
ชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะในปจั จุบันคนไทยศึกษาความรู้ และวิทยาการต่างๆ จากตำราภาษาอังกฤษ และ
สนใจเรียนรูภ้ าษาอังกฤษกนั มากขน้ึ คำยมื จากภาษาอังกฤษจงึ หลั่งไหลเข้ามาในภาษาไทยมากขึ้นทกุ ขณะ
ทั้งในวงการศึกษา ธุรกจิ การเมือง การบันเทิง เปน็ ตน้

อย่างไรก็ตาม เรารับภาษาอังกฤษมาใช้ในรูปแบบของการทับศพั ท์เท่านัน้ การทบั ศัพท์ หมายถึง
การถ่ายเสียงและถอดตัวอักษรเป็นภาษาไทย

ตัวอย่างคำทับศัพท์ภาษาอังกฤษที่มีใชใ้ นภาษาไทย
กราฟ การ์ตูน กลูโคส กัปตัน แก๊ส กุ๊ก เกียร์ แก๊ง แกลลอน คริสต์มาส ไดนาโม ไดโนเสาร์ ครีม

คลอรีน คอนกรีต คลนิ ิก คอนเสิร์ต คอมพิวเตอร์ คกุ กี้ เคเบิล เครดิต แคปซูล เคาน์เตอร์ แคลอรี
โควตา ชอล์ก ช็อกโกเลต เชค็ เช้ิต เชียร์ โชว์ ซีเมนต์ เซลล์ ไซเรน ดีเซล ดอลลาร์ ดีเปรสชัน เตน็ ท์
ทอนซลิ เทอม แทก็ ซี่ แทรกเตอร์ นิโคติน นิวเคลียร์ นีออน นิวเคลียส โนต้ ไนลอน บล็อก เบนซนี
แบคทีเรีย ปลกั๊ ปกิ นกิ เปอร์เซน็ ต์ พลาสติก พีระมดิ ฟลูออรีน ฟอร์มาลีน ฟงั ก์ชัน ฟาร์ม ฟสิ กิ ส์
มอเตอร์ มมั มี่ มาเลเรีย โมเลกลุ ไมล์ ไมโครโฟน ไมโครเวฟ ยปิ ซัม ยีราฟ รบิ บน้ิ เรดาร์ ลิกไนต์
ลปิ สตกิ เลเซอร์ วัคซีน วติ ามนิ ไวโอลิน

คำท่มี าจากภาษาอื่นๆ ในภาษาไทย

ภาษาทมิฬ เช่น กุลี กานพลู กำมะหยี่ จงกลนี ตรียัมปวาย ตะกั่ว ปะวะหล่ำ ยหี่ ร่า สาเก อาจาด
กะละออม กะหรี่ (ช่ือแกงชนิดหน่ึง)

ภาษาเปอร์เซีย เช่น กากี กาหลิบ กหุ ลาบ คาราวาน ชกุ ชี ตาด ตรา ตราชู ฝรั่ง ราชาวดี
สุหร่าย องุ่น สักหลาด

ภาษาอาหรับ เช่น กะลาสี การบูร กั้นหยั่น ฝ่ิน โกห้ รา่ น
ภาษาญปี่ ุ่น เช่น เกอิชา กิโมโน คาราเต้ ยูโด เคนโด้ ซามูไร ซูโม่ ซากุระ เทมปุระ ฟจู ิ สุกีย้ ากี้
ภาษาโปรตุเกส เช่น สบู่ กมั ปะโด ปิ่นโต กะละแม กะละมัง จับปิ้ง เลหลัง บาทหลวง ปัง เหรียญ
ภาษาฝรั่งเศส เช่น กงสุล กาสิโน กโิ ยติน แชมเปญ ออเดิร์ฟ คูปอง เปตอง ปาร์เกต์ คาเฟ่
ครัวซองท์ บุฟเฟต์ โชเฟอร์
ภาษาพม่า เช่น หม่อง กะปิ ส่วย
ภาษามอญ เช่น มะ เมย้ เปงิ มาง ประเคน