ความสัมพันธ์ระหว่างโต๊ะโตะจังและคุณครูโคบายาชิ จากเรื่อง โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง วรรณกรรมญี่ปุ่นของ คุโรยานางิ เท็ตสึโกะ แปลไทยโดย ผุสดี นาวาวิจิต เรื่องราวของเด็กหญิงโต๊ะโตะจังในโรงเรียนโทโมเอ โรงเรียนที่เปิดโอกาสให้อิสระกับเด็กอย่างเต็มที่ เนื่องด้วยโรงเรียนที่ให้อิสระเต็มที่กับเด็กนี้เอง จึงเห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างโต๊ะโตะจังและครูใหญ่โคบายาชิ โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงวัย ๗ ปีเธอถูกไล่ออกจากโรงเรียนเดิมของเธอ เนื่องจากเธอชอบท าอะไรที่แปลก ไปจากคนอื่นและสร้างความร าคาญแก่คนรอบข้าง ท าให้โรงเรียนเก่าของเธอไล่เธออก แต่แม่ของเธอนั้นไม่ได้ บอกเหตุผลนี้กับเธอไป เธอจึงรู้เพียงแค่ว่าเธอจะได้ไปเรียนที่โรงเรียนใหม่ คือ โรงเรียนโทโมเอ ซึ่งเป็นโรงเรียน บนรถไฟ โต๊ะโตะจังเป็นเด็กที่มีความคิดเป็นอิสระสูง เป็นเด็กที่มีความร่าเริงสดใสอยู่เสมอ เพราะครอบครัวที่ ไม่ได้จ ากัดกรอบหรือขีดเส้นทางคิดของเธอ ท าให้เธอมีอิสระทางความคิด เป็นตัวของตัวเองภายในแนวทางที่ เหมาะสม เนื่องด้วยการเป็นเด็กช่างพูดของเธอนี่เอง จึงท าให้เธอรู้สึกชอบเมื่อเวลามีคนคอยรับฟังเวลาที่เธอพูด หรือเล่าเรื่องให้ฟัง อย่างครูใหญ่โคบายาชิที่รับฟังโต๊ะโตะจังเล่าเรื่องถึง ๔ ชั่วโมง ซึ่งปกติไม่มีใครที่ทนฟังเด็ก นั่งเล่าเรื่องได้ยาวนานขนาดนี้ ด้วยเหตุการณ์นี้เองท าให้โต๊ะโตะจังรู้สึกประทับใจในตัวครูใหญ่มาก โรงเรียนโทโมเอท าให้ชีวิตประถมของโต๊ะโตะจังเต็มไปการเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ เช่น ได้เรียนรู้ที่จะ ช่วยเหลือเพื่อน มิตรภาพ ทักษะชีวิตต่าง ๆ ที่ครูโคบายาชิสอนให้เด็กนักเรียนได้สัมผัสกับตัวเอง ซึ่งการเรียนรู้ เช่นนี้ จึงท าให้นักเรียนกับครูมีความสัมพันธ์กัน ในด้านของครูโคบายาชิ เป็นคนที่มีความเข้าใจเด็กและคอยให้เด็กได้แสดงศักยภาพของตัวเองออกมา อย่างเต็มที่ ให้ได้เด็กเป็นตัวของตัวเองและเรียนรู้ในสิ่งที่ตนเองสนใจโดยไม่มีกรอบก าหนดไว้ให้ จึงท าให้เด็ก ๆ รักครูใหญ่โคบายาชิ ความสัมพันธ์ของตัวละครโต๊ะโตะจังกับครูโคบายาชิในฐานะครูกับนักเรียน ให้เห็นว่าการให้ ความส าคัญกับเด็กนักเรียน โดยเน้นให้นักเรียนได้เรียนในสิ่งที่สนใจและชอบมากกว่าที่จะบังคับให้เด็กเรียน เหมือน ๆ กัน เพราะพื้นฐานของเด็กแต่ละคนมีไม่เท่ากัน การเข้าใจเด็กจึงเป็นเรื่องที่ครูที่ดีควรจะมีเพื่อพัฒนา ศักยภาพของเด็กไปในทิศทางที่เหมาะสมอย่างเต็มที่ การที่ครูโคบายาชิให้นักเรียนได้ลงมือปฏิบัติจริง เช่น การกางเต็นท์ที่ครูโคบายาชิให้นักเรียนได้ลงมือ ท าด้วยต้นเอง ซึ่งการลงมือท าด้วยตนเองนั้นเป็นทฤษฎีของ จอห์น ดิวอี้ที่ว่า “learning by doing” ซึ่งจะ ท าให้เด็ก ๆ ได้รู้จักการปรับตัวและสามารถด ารงชีวิตประจ าวันได้ นางสาวสิรินทรา บุญค่ า รหัส ๖๑๐๑๑๓๑๑๕๐๒๕ ปี ๒ หมู่ ๑ สาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์
การจัดการศึกษาของครูโคบายาชิช่วยให้นักเรียนได้รู้จักแนวทางในชีวิตของตนเอง เปิดโอกาสให้เด็ก ได้ท าในสิ่งที่ตนเองรัก และที่ส าคัญยังช่วยขัดเกลาให้โต๊ะโตะจังมีแนวทางในการด าเนินชีวิตที่ดีขึ้นด้วย