ประวัติวันสุนทรภู่

แล้วสอนวา่ อยา่ ไวใ้ จมนษุ ย์
มนั แสนสดุ ลึกล้าเหลือกา้ หนด
ถึงเถาวลั ย์พนั เกย่ี วที่เลยี วลด
ก็ไมค่ ดเหมอื นหนึ่งในนา้ ใจคน

(พระฤาษีสอนสุดสาคร)

สนุ ทรภู่ กวีสา้ คญั สมยั ต้นรตั นโกสินทร์
เกดิ วนั จันทร์ เดือน 8 ขึน 1 ค่า้ ปีมะเมีย จุลศกั ราช 1148 เวลา 2 โมงเช้า
หรือตรงกบั วันท่ี 26 มิถุนายน พ.ศ. 2329 เวลา 08.00 น. นัน่ เอง
ซึง่ ตรงกับสมยั รชั กาลที่ 1 แหง่ กรุงรตั นโกสินทร์ ณ บริเวณดา้ นเหนอื
ของพระราชวงั หลัง (บริเวณสถานีรถไฟบางกอกนอ้ ยปัจจุบัน) จนถึง
แกก่ รรมในรชั กาลที่ 4 เม่อื พ.ศ. 2398 อายุ 69 ปี

กลุ่มสาระการเรียนรูภ้ าษาไทย โรงเรียนนิพัทธว์ ทิ ยา

บิดาของท่านเปน็ ชาวกร่้า อา้ เภอแกลง จงั หวัดระยอง ชอื่ พ่อพลับ สว่ นมารดาเป็นชาวเมอื ง
ฉะเชงิ เทรา ชือ่ แม่ชอ้ ย สันนษิ ฐานวา่ มารดาเป็นข้าหลวงอย่ใู นพระราชวังหลัง เช่อื วา่ หลังจาก
สนุ ทรภูเ่ กิดได้ไมน่ าน บดิ ามารดากห็ ยา่ รา้ งกนั บิดาออกไปบวชอยทู่ ่วี ัดปา่ กร่้า ต้าบลบ้านกร้า่
อา้ เภอแกลง สว่ นมารดาไดเ้ ขา้ ไปอยู่ในพระราชวงั หลัง ถวายตัวเปน็ นางนมของ
พระองค์เจา้ หญงิ จงกล พระธดิ าในเจา้ ฟา้ กรมหลวงอนรุ กั ษเ์ ทเวศร์
ดงั นัน สุนทรภู่จึงไดอ้ ยใู่ นพระราชวังหลงั กบั มารดา และได้ถวายตวั เป็นขา้ ในกรมพระราชวัง
หลัง ซึ่งสนุ ทรภยู่ งั มีนอ้ งสาวตา่ งบิดาอีกสองคน ชอ่ื ฉมิ และน่มิ

กลมุ่ สาระการเรยี นรู้ภาษาไทย โรงเรยี นนิพทั ธ์วทิ ยา

สนุ ทรภเู่ ป็นกวีทีม่ คี วามชา้ นาญทางดา้ นกลอน ได้สร้างขนบการประพันธ์
กลอนนิทานและกลอนนริ าศขนึ ใหม่จนกลายเปน็ ท่นี ิยมอย่างกวา้ งขวางสืบเนอื่ งมา
จนกระทั่งถึงปัจจบุ นั ผลงานท่ีมีชอ่ื เสียงของสนุ ทรภ่มู ีมากมายหลายเร่ือง โดยเฉพาะ
เรื่อง พระอภัยมณี ไดร้ ับยกย่องจากวรรณคดสี โมสรวา่ เปน็ ยอด
ของวรรณคดปี ระเภทกลอนนทิ าน

ปี พ.ศ. 2529 ในโอกาสครบรอบ 200 ปีชาตกาล สนุ ทรภไู่ ด้รับยกยอ่ งจาก
องคก์ ารยเู นสโกให้เป็นบุคคลสา้ คญั ของโลกด้านงานวรรณกรรม

กลุ่มสาระการเรยี นรู้ภาษาไทย โรงเรยี นนิพทั ธ์วิทยา

กล่มุ สาระการเรยี นร้ภู าษาไทย โรงเรยี นนพิ ทั ธ์วทิ ยา

๑. นิราศเมืองแกลง ๒. นริ าศพระบาท ๓. นิราศภูเขาทอง
๔. นริ าศเมืองเพชร ๕. นิราศวดั เจา้ ฟา้ ๖. นิราศอิเหนา
๗. นริ าศสพุ รรณ ๘. ร้าพันพลิ าป ๙. นริ าศพระประธม

กลุม่ สาระการเรียนรภู้ าษาไทย โรงเรียนนิพทั ธว์ ทิ ยา

ประเภทนิทาน มี ๕ เรือ่ ง ไดแ้ ก่ ประเภทสุภาษิต มี ๒ เร่ือง ไดแ้ ก่

๑. โคบุตร ๑. สวสั ดริ กั ษา

๒. ลักษณวงศ์ ๒. เพลงยาวถวายโอวาท

๓. พระอภยั มณี

๔. สงิ หไกรภพ ประเภทบทละคร มี ๑ เร่ือง ได้แก่
๕. พระไชยสุริยา อภัยนุราช

กล่มุ สาระการเรยี นรภู้ าษาไทย โรงเรียนนิพทั ธ์วทิ ยา

ประเภทเสภา มี ๒ เรอ่ื งได้แก่ ประเภทบทเหก่ ลอ่ ม มี ๔ เรอื่ งไดแ้ ก่

๑. ขุนช้างขนุ แผน ตอนก้าเนดิ พลายงาม ๑. บทเหเ่ ร่ืองจับระบา้

๒. พระราชพงศาวดาร ๒. บทเหเ่ รือ่ งกากี

๓. บทเหเ่ รื่องพระอภัยมณี
รวม ๒๓ เร่อื ง๔. บทเห่เรอ่ื งโคบุตร

กลมุ่ สาระการเรียนร้ภู าษาไทย โรงเรยี นนิพัทธ์วทิ ยา