จัดทำโดย 631081090นางสาวดวงแก้ว กุลสุวรรณ

ค ว า ม ผิ ด เ กี่ ย ว กั บ ก า ร ป ก ค ร อ ง
หมวด1

ค ว า ม ผิ ด ต่ อ เ จ้ า พ นั ก ง า น
(มาตรา144และมาตรา147)

จั ด ทำ โ ด ย
6 3 1 0 8 1 0 9 0 น า ง ส า ว ด ว ง แ ก้ ว กุ ล สุ ว ร ร ณ

เสนอ
อ า จ า ร ย์ วิ รั ต น์ น า ทิ พ เ ว ท ย์

ห นั ง สื อ เ ล่ ม นี้ เ ป็ น ส่ ว น ห นึ่ ง ข อ ง ร า ย วิ ช า
0 8 0 1 2 2 1 ก ฎ ห ม า ย อ า ญ า 2 : ภ า ค ค ว า ม ผิ ด ค ณ ะ

นิ ติ ศ า ส ต ร์ ม ห า วิ ท ย า ลั ย ทั ก ษิ ณ ส ง ข ล า

บทที่1
คำอธิบายเชิงโครงสร้างความรับผิดทางอาญา

ค ว า ม ผิ ด ท า ง อ า ญ า คื อ ก า ร ก ร ะ ทำ ที่ มี
ผ ล ก ร ะ ท บ ก ร ะ เ ทื อ น ต่ อ สั ง ค ม ห รื อ ค น ส่ ว น ใ ห ญ่
ข อ ง ป ร ะ เ ท ศ เ มื่ อ บุ ค ค ล ใ ด ก ร ะ ทำ ค ว า ม ผิ ด ท า ง
อ า ญ า จ ะ ต้ อ ง ไ ด้ รั บ โ ท ษ ต า ม ก ฎ ห ม า ย ม า ก น้ อ ย
เ พี ย ง ใ ด นั้ น ขึ้ น อ ยู่ กั บ ค ว า ม ร้ า ย แ ร ง ข อ ง ก า ร ก ร ะ
ทำ ค ว า ม ผิ ด ก ฎ ห ม า ย มิ ไ ด้ ถื อ ว่ า ก า ร ก ร ะ ทำ ค ว า ม
ผิ ด ทุ ก อ ย่ า ง ร้ า ย แ ร ง เ ท่ า เ ที ย ม กั น ก า ร ล ง โ ท ษ ผู้
ก ร ะ ทำ ค ว า ม ผิ ด จึ ง ขึ้ น อ ยู่ กั บ ก า ร ก ร ะ ทำ แ ล ะ สั ง ค ม
มี ค ว า ม รู้ สึ ก ต่ อ ก า ร ก ร ะ ทำ นั้ น ๆ ว่ า อ ะ ไ ร เ ป็ น
ปั ญ ห า สำ คั ญ ม า ก น้ อ ย เ พี ย ง ใ ด ซึ่ ง อ า จ จ ะ แ บ่ ง
ก า ร ก ร ะ ทำ ค ว า ม ผิ ด อ า ญ า อ อ ก เ ป็ น 2 ลั ก ษ ณ ะ
คื อ

1 . ค ว า ม ผิ ด ต่ อ แ ผ่ น ดิ น ห ม า ย ถึ ง ค ว า ม
ผิ ด ใ น ท า ง อ า ญ า ซึ่ ง น อ ก จ า ก เ รื่ อ ง นั้ น จ ะ มี ผ ล ต่ อ
ตั ว ผู้ รั บ ผ ล ร้ า ย แ ล้ ว ยั ง มี ผ ล ก ร ะ ท บ ที่ เ สี ย ห า ย ต่ อ
สั ง ค ม อี ก ด้ ว ย แ ล ะ รั ฐ จำ เ ป็ น ต้ อ ง ป้ อ ง กั น สั ง ค ม
เ อ า ไ ว้ ด้ ว ย ก า ร ยื่ น มื อ เ ข้ า ม า เ ป็ น ผู้ เ สี ย ห า ย เ อ ง ดั ง
นั้ น แ ม้ ผู้ รั บ ผ ล ร้ า ย จ า ก ก า ร ก ร ะ ทำ โ ด ย ต ร ง จ ะ ไ ม่
ติ ด ใ จ เ อ า ค ว า ม แ ต่ ก็ ยั ง ต้ อ ง เ ข้ า ไ ป ดำ เ นิ น ค ดี ฟ้ อ ง
ร้ อ ง เ อ า ตั ว ผู้ ก ร ะ ทำ ผิ ด ม า ล ง โ ท ษ ใ ห้ ไ ด้

2 . ค ว า ม ผิ ด อั น ย อ ม ค ว า ม กั น ไ ด้ ห ม า ย
ถึ ง ค ว า ม ผิ ด ใ น ท า ง อ า ญ า ซึ่ ง ไ ม่ ไ ด้ มี ผ ล ร้ า ย ก ร ะ ท บ
ต่ อ สั ง ค ม โ ด ย ต ร ง ห า ก ตั ว ผู้ รั บ ผ ล ร้ า ย ไ ม่ ติ ด ใ จ เ อ า
ค ว า ม แ ล้ ว รั ฐ ก็ ไ ม่ อ า จ ยื่ น มื อ เ ข้ า ไ ป ดำ เ นิ น ค ดี กั บ ผู้
ก ร ะ ทำ ค ว า ม ผิ ด ไ ด้ แ ล ะ ถึ ง แ ม้ จ ะ ดำ เ นิ น ค ดี ไ ป แ ล้ ว
เ มื่ อ ตั ว ผู้ เ สี ย ห า ย พ อ ใ จ ยุ ติ ค ดี เ พี ย ง ใ ด ก็ ย่ อ ม ทำ ไ ด้
ด้ ว ย ก า ร ถ อ น คำ ร้ อ ง ทุ ก ข์ ถ อ น ฟ้ อ ง ห รื อ ย อ ม
ค ว า ม เ ช่ น ค ว า ม ผิ ด ฐ า น ห มิ่ น ป ร ะ ม า ท ค ว า ม ผิ ด
เ กี่ ย ว กั บ เ ส รี ภ า พ เ ป็ น ต้ น

ประมวลกฎหมายอาญา
ม า ต ร า 1 4 4 ผู้ ใ ด ใ ห้ ข อ ใ ห้ ห รื อ รั บ ว่ า จ ะ

ใ ห้ ท รั พ ย์ สิ น ห รื อ ป ร ะ โ ย ช น์ อื่ น ใ ด แ ก่ เ จ้ า
พ นั ก ง า น ส ม า ชิ ก ส ภ า นิ ติ บั ญ ญั ติ แ ห่ ง รั ฐ ส ม า ชิ ก
ส ภ า จั ง ห วั ด ห รื อ ส ม า ชิ ก ส ภ า เ ท ศ บ า ล เ พื่ อ จู ง ใ จ
ใ ห้ ก ร ะ ทำ ก า ร ไ ม่ ก ร ะ ทำ ก า ร ห รื อ ป ร ะ วิ ง ก า ร ก ร ะ
ทำ อั น มิ ช อ บ ด้ ว ย ห น้ า ที่ ต้ อ ง ร ะ ว า ง โ ท ษ จำ คุ ก ไ ม่
เ กิ น ห้ า ปี ห รื อ ป รั บ ไ ม่ เ กิ น ห นึ่ ง แ ส น บ า ท ห รื อ ทั้ ง จำ
ทั้ ง ป รั บ

โ ค ร ง ส ร้ า ง ค ว า ม ผิ ด ท า ง อ า ญ า ม า ต ร า 1 4 4

อ ง ค์ ป ร ะ ก อ บ ค ว า ม ผิ ด

1 . ใ ห้ ข อ ใ ห้ ห รื อ รั บ ว่ า จ ะ ใ ห้
2 . ท รั พ ย์ สิ น ห รื อ ป ร ะ โ ย ช น์ อื่ น ใ ด
3 . แ ก่ เ จ้ า พ นั ก ง า น ส ม า ชิ ก ส ภ า นิ ติ บั ญ ญั ติ แ ห่ ง รั ฐ
ส ม า ชิ ก ส ภ า จั ง ห วั ด ห รื อ ส ม า ชิ ก ส ภ า เ ท ศ บ า ล
4.โดยเจตนา
5 . เ พื่ อ จู ง ใ จ ใ ห้ ก ร ะ ทำ ก า ร ไ ม่ ทำ ก ร ะ ทำ ห รื อ ก า ร
ป ร ะ วิ ง ก า ร ก ร ะ ทำ อั น มิ ช อ บ ด้ า น ห น้ า ที่

* * ข้ อ ค ว ร ร ะ วั ง ค ว า ม ผิ ด สำ เ ร็ ว จ ะ เ ริ่ ม ตั้ ง แ ต่ มี
ก า ร ใ ห้ ข อ ใ ห้ ห รื อ รั บ ว่ า จ ะ ใ ห้ แ ล้ ว แ ม้ ยั ง มิ ไ ด้ มี
ก า ร ส่ ง ม อ บ ท รั พ ย์ สิ น กั น ห รื อ เ จ้ า พ นั ก ง า น
ป ฏิ เ ส ธ ก็ ต า ม

ประมวลกฎหมายอาญา
ม า ต ร า 1 4 7 ผู้ ใ ด เ ป็ น เ จ้ า พ นั ก ง า น

มี ห น้ า ที่ ซื้ อ ทำ จั ด ก า ร ห รื อ รั ก ษ า ท รั พ ย์ ใ ด เ บี ย ด
บั ง ท รั พ ย์ นั้ น เ ป็ น ข อ ง ต น ห รื อ เ ป็ น ข อ ง ผู้ อื่ น โ ด ย
ทุ จ ริ ต ห รื อ โ ด ย ทุ จ ริ ต ย อ ม ใ ห้ ผู้ อื่ น เ อ า ท รั พ ย์ นั้ น
เ สี ย ต้ อ ง ร ะ ว า ง โ ท ษ จำ คุ ก ตั้ ง แ ต่ ห้ า ปี ถึ ง ยี่ สิ บ ปี
ห รื อ จำ คุ ก ต ล อ ด ชี วิ ต แ ล ะ ป รั บ ตั้ ง แ ต่ ห นึ่ ง แ ส น
บ า ท ถึ ง สี่ แ ส น บ า ท

โครงสร้างความผิดทางอาญามาตรา147

องค์ประกอบความผิด

1.เจ้าพนักงาน
2.มีหน้าที่ซื้อ มีหน้าที่จัดการหรือหน้าที่รักษาทรัพย์
3.เบียดบังทรัพย์นั้นเป็นของตน หรือเป็นของผู้อื่นโดยทุจริต หรือ
โดยทุจริตยอมให้ผู้อื่นเอาทรัพย์นั้น
4.โดยเจตนา
5.โดยทุจริต

จ า ก อ ง ค์ ป ร ะ ก อ บ ค ว า ม ผิ ด ส า ม า ร ถ
อ ธิ บ า ย ไ ด้ ดั ง นี้

" เ จ้ า พ นั ก ง า น ” ห ม า ย ค ว า ม ว่ า บุ ค ค ล ซึ่ ง
ก ฎ ห ม า ย บั ญ ญั ติ ว่ า เ ป็ น เ จ้ า พ นั ก ง า น ห รื อ ไ ด้ รั บ
แ ต่ ง ตั้ ง ต า ม ก ฎ ห ม า ย ใ ห้ ป ฏิ บั ติ ห น้ า ที่ ร า ช ก า ร ไ ม่ ว่ า
เ ป็ น ป ร ะ จำ ห รื อ ค รั้ ง ค ร า ว แ ล ะ ไ ม่ ว่ า จ ะ ไ ด้ รั บ ค่ า
ต อ บ แ ท น ห รื อ ไ ม่ "

มี ห น้ า ที่ ซื้ อ ทำ จั ด ก า ร ห รื อ รั ก ษ า ท รั พ ย์
ใ ด ไ ด้ ก ร ะ ทำ ค ว า ม ผิ ด เ ป็ น เ จ้ า พ นั ก ง า น แ ล ะ จ ะ
ต้ อ ง มี น้ า ที่ ร า ช ก า ร อ ย่ า ง ใ ด อ ย่ า ง ห นึ่ ง ต า ม ที่ บั ญ ญั ติ
นี้ ไ ว้ ด้ ว ย

ลู ก จ้ า ง ชั่ ว ค ร า ว / ลู ก จ้ า ง ป ร ะ จำ ข อ ง
ห น่ ว ย ง า น ร า ช ก า ร ไ ม่ เ ป็ น เ จ้ า พ นั ก ง า น ต า ม
ป ร ะ ม ว ล ก ฎ ห ม า ย อ า ญ า จ ะ เ ป็ น ค ว า ม ผิ ด ต า ม
ป ร ะ ม ว ล ก ฎ ห ม า ย อ า ญ า ไ้ ต้ อ ง เ ป็ น ม า ต ร า 3 5 2
เ ท่ า นั้ น

ผู้ ก ร ะ ทำ ค ว า ม ผิ ด ต้ อ ง เ ป็ น เ จ้ า พ นั ก ง า น

เ บี ย ด บั ง เ อ า ท รั พ ย์ นั้ น เ ป็ น ข อ ง ต น คื อ
ก า ร เ บี ย ด บั ง เ อ า ท รั พ ย์ เ ป็ น ข อ ง ต น ห รื อ บุ ค ค ล ที่
ส า ม ก า ร เ บี ย ด บั ง มี ค ว า ม ห ม า ย ก ว้ า ง ก ว่ า เ อ า ไ ป
ใ น ค ว า ม ผิ ด ฐ า น ลั ก ท รั พ ย์ ห ม า ย ถึ ง ก า ร ก ร ะ ทำ
ห รื อ ง ด เ ว้ น ก ร ะ ทำ ที่ แ ส ด ง เ จ ต น า ข อ ง ผู้ ค ร อ บ
ค ร อ ง ท รั พ ย์ ว่ า จ ะ เ อ า ท รั พ ย์ นั้ น เ ป็ น ป ร ะ โ ย ช น์ ส่ ว น
ตั ว โ ด ย มิ ช อ บ ก า ร แ ส ด ง เ จ ต น า ดั ง ก ล่ า ว อั น
แ ส ด ง อ อ ก โ ด ย ก า ร บ ริ โ ภ ค ข า ย เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง
จำ นำ เ อ า ท รั พ ย์ ร ว ม เ ข้ า กั บ ข อ ง ต น ห รื อ เ พี ย ง แ ต่
ป ฏิ เ ส ธ สิ ท ธิ ข อ ง เ จ้ า ข อ ง ที่ แ ท้ จ ริ ง ก็ เ ป็ น ก า ร เ บี ย ด
บั ง ไ ด้ แ ล ะ ต้ อ ง เ อ า ไ ป ใ น ลั ก ษ ณ ะ ตั ด ก ร ร ม สิ ท ธิ์
ทั้ ง ไ ม่ ไ ช่ ก า ร ก ร ะ ทำ ที่ เ ป็ น ก า ร ทำ ล า ย ท รั พ ย์ ใ ห้ สู ญ
สิ้ น ไ ป ทั้ ง นี้ เ พ ร า ะ ผู้ ก ร ะ ทำ ผิ ด ไ ด้ ค ร อ บ ค ร อ ง ท รั พ ย์
อ ยู่ แ ล้ ว เ พี ย ง แ ต่ เ จ ต น า ทุ จ ริ ต เ อ า ท รั พ ย์ ไ ว้ เ ป็ น
ข อ ง ต น เ มื่ อ ใ ด ก็ เ ป็ น ก า ร เ บี ย ด บั ง แ ต่ ลำ พั ง ก า ร
ค ร อ บ ค ร อ ง ท รั พ ย์ เ รื่ อ ย ม า โ ด ย ไ ม่ ส่ ง คื น แ ก่ เ จ้ า ข อ ง
ต า ม สั ญ ญ า ยั ง ไ ม่ พ อ ถื อ ว่ า เ ป็ น ก า ร เ บี ย ด บั ง เ ช่ น
ดำ ข อ ยื ม ปื น ข อ ง ข า ว โ ด ย สั ญ ญ า ว่ า จ ะ คื น ใ ห้ ใ น
เ ย็ น วั น นั้ น ป ร า ก ฎ ว่ า ดำ มิ ไ ด้ คื น ค ง ค ร อ บ ค ร อ ง
ต่ อ ม า อี ก 8 เ ดื อ น โ ด ย ข า ว ก็ มิ ไ ด้ ท ว ง ถ า ม เ พี ย ง
เ ท่ า นี้ ยั ง ไ ม่ ถื อ ว่ า มี ก า ร เ บี ย ด บั ง

บทที่2
คำอธิบายจากบรรทัดฐานคำพิพากษาศาลฎีกา

คำ พิ พ า ก ษ า ศ า ล ฎี ก า ที่ 3 4 2 / 2 5 0 6

ค ว า ม ผิ ด ฐ า น ใ ห้ ท รั พ ย์ สิ น ห รื อ ป ร ะ โ ย ช น์
แ ก่ เ จ้ า พ นั ก ง า น ต า ม ป ร ะ ม ว ล ก ฎ ห ม า ย อ า ญ า
ม า ต ร า 1 4 4 จ ะ ต้ อ ง เ ป็ น เ รื่ อ ง ใ ห้ ห รื อ ข อ ใ ห้
ท รั พ ย์ สิ น แ ก่ เ จ้ า พ นั ก ง า น เ พื่ อ จู ง ใ จ ใ ห้ ก ร ะ ทำ ก า ร
ห รื อ ไ ม่ ก ร ะ ทำ ก า ร ห รื อ ป ร ะ วิ ง ก า ร ก ร ะ ทำ อั น มิ ช อ บ
ด้ ว ย ห น้ า ที่ ซึ่ ง อ ยู่ ใ น อำ น า จ ห น้ า ที่ ข อ ง เ จ้ า พ นั ก ง า น
ผู้ นั้ น เ อ ง ก า ร ที่ จำ เ ล ย ใ ห้ เ งิ น กำ นั น เ พื่ อ ใ ห้ กำ นั น
ช่ ว ย เ ห ลื อ ไ ป ติ ด ต่ อ กั บ เ จ้ า พ นั ก ง า น อำ เ ภ อ ห รื อ
พ นั ก ง า น อ ส บ ส ว น ใ ห้ ก ร ะ ทำ ก า ร ใ ห้ ค ดี ข อ ง จำ เ ล ย
เ ส ร็ จ ไ ป ใ น ชั้ น อำ เ ภ อ อ ย่ า ง ใ ห้ ต้ อ ง ถึ ง ฟ้ อ ง ศ า ล
เ นื่ อ ง จ า ก กำ นั น ร า ย ง า น ก ล่ า ว โ ท ษ จำ เ ล ย ไ ป อำ เ ภ อ
แ ล ะ อำ เ ภ อ เ รี ย ก พ ย า น ทำ ก า ร ส อ บ ส ว น ไ ป แ ล้ ว
ดั ง นี้ เ ป็ น ก า ร พ้ น อำ น า จ ห น้ า ที่ ข อ ง กำ นั น แ ล้ ว
จำ เ ล ย ย่ อ ม ไ ม่ มี ค ว า ม ผิ ด ฐ า น ใ ห้ ท รั พ ย์ สิ น แ ก่ เ จ้ า
พ นั ก ง า น ต า ม ป ร ะ ม ว ล ก ฎ ห ม า ย อ า ญ า ม า ต ร า
144

จ า ก คำ พิ พ า ก ษ า ฎี ก า ดั ง ก ล่ า ว นั้ น ก า ร ที่
จำ เ ล ย ใ ห้ เ งิ น กำ นั น เ พื่ อ ใ ห้ กำ นั น ช่ ว ย เ ห ลื อ ไ ป
ติ ด ต่ อ กั บ เ จ้ า พ นั ก ง า น อำ เ ภ อ ห รื อ พ นั ก ง า น
ส อ บ ส ว น ใ ห้ ก ร ะ ทำ ก า ร ใ ห้ ค ดี ข อ ง จำ เ ล ย เ ส ร็ จ ไ ป
ใ น ชั้ น อำ เ ภ อ อ ย่ า ง ใ ห้ ต้ อ ง ถึ ง ฟ้ อ ง ศ า ล ถื อ เ ป็ น
ค ว า ม ผิ ด ต า ม ป ร ะ ม ว ล ก ฎ ห ม า ย อ า ญ า
ม า ต ร า 1 4 4 แ ล้ ว ก ล่ า ว คื อ ก า ร ใ ห้ เ งิ น กำ นั น แ ก่ เ จ้ า
พ นั ก ง า น ข้ อ เ ท็ จ จ ริ ง ป ร า ก ฎ ต่ อ ม า ว่ า เ นื่ อ ง จ า ก
กำ นั น ร า ย ง า น ก ล่ า ว โ ท ษ จำ เ ล ย ไ ป อำ เ ภ อ แ ล ะ
อำ เ ภ อ เ รี ย ก พ ย า น ทำ ก า ร ส อ บ ส ว น ไ ป แ ล้ ว ดั ง นี้
เ ป็ น ก า ร พ้ น อำ น า จ ห น้ า ที่ ข อ ง กำ นั น แ ล้ ว จำ เ ล ย
ย่ อ ม ไ ม่ มี ค ว า ม ผิ ด ฐ า น ใ ห้ ท รั พ ย์ สิ น แ ก่ เ จ้ า พ นั ก ง า น
ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 144

คำ พิ พ า ก ษ า ศ า ล ฎี ก า ที่ 1 1 3 4 0 / 2 5 5 6

พ . ร . บ . ค ณ ะ ส ง ฆ์ พ . ศ . 2 5 0 5 ม า ต ร า 4 5
บั ญ ญั ติ ว่ า “ ใ ห้ ถื อ ว่ า พ ร ะ ภิ ก ษุ ซึ่ ง ไ ด้ รั บ แ ต่ ง ตั้ ง ใ ห้
ดำ ร ง ตำ แ ห น่ ง ใ น ก า ร ป ก ค ร อ ง ค ณ ะ ส ง ฆ์ แ ล ะ
ไ ว ย า วั จ ก ร เ ป็ น เ จ้ า พ นั ก ง า น ต า ม ค ว า ม ใ น ป ร ะ ม ว ล
ก ฎ ห ม า ย อ า ญ า ” แ ล ะ ต า ม ก ฎ ก ร ะ ท ร ว ง ฉ บั บ ที่ 3
( พ . ศ . 2 5 2 0 ) อ อ ก ต า ม ค ว า ม ใ น พ ร ะ ร า ช บั ญ ญั ติ
ค ณ ะ ส ง ฆ์ พ . ศ . 2 5 0 5 แ ก้ ไ ข เ พิ่ ม เ ติ ม โ ด ย ก ฎ
ก ร ะ ท ร ว ง ฉ บั บ ที่ 4 ( พ . ศ . 2 5 3 6 ) อ อ ก ต า ม ค ว า ม
ใ น พ ร ะ ร า ช บั ญ ญั ติ ดั ง ก ล่ า ว ข้ อ 4 กำ ห น ด ว่ า
" ก า ร ป ก ค ร อ ง ค ณ ะ ส ง ฆ์ แ ต่ ล ะ ค ณ ะ ใ ห้ มี บ ร ร พ ชิ ต
เ ป็ น ผู้ ป ก ค ร อ ง ต า ม ตำ แ ห น่ ง ดั ง นี้ ( 1 1 ) เ จ้ า
อ า ว า ส " ดั ง นี้ เ มื่ อ ข ณ ะ เ กิ ด เ ห ตุ จำ เ ล ย ซึ่ ง เ ป็ น พ ร ะ
ภิ ก ษุ แ ล ะ ไ ด้ รั บ แ ต่ ง ตั้ ง ใ ห้ ดำ ร ง ตำ แ ห น่ ง เ จ้ า อ า ว า ส
ซึ่ ง เ ป็ น ตำ แ ห น่ ง ใ น ก า ร ป ก ค ร อ ง ค ณ ะ ส ง ฆ์ ต า ม ก ฎ
ก ร ะ ท ร ว ง จึ ง ถื อ ว่ า จำ เ ล ย เ ป็ น เ จ้ า พ นั ก ง า น ต า ม
ป ร ะ ม ว ล ก ฎ ห ม า ย อ า ญ า ต า ม บ ท บั ญ ญั ติ ดั ง ก ล่ า ว

จ า ก คำ พิ พ า ก ษ า ศ า ล ฎี ก า ดั ง ก ล่ า ว ข ณ ะ
เ กิ ด เ ห ตุ จำ เ ล ย ซึ่ ง เ ป็ น พ ร ะ ภิ ก ษุ แ ล ะ ไ ด้ รั บ แ ต่ ง ตั้ ง
ใ ห้ ดำ ร ง ตำ แ ห น่ ง เ จ้ า อ า ว า ส ซึ่ ง เ ป็ น ตำ แ ห น่ ง ใ น
ก า ร ป ก ค ร อ ง ค ณ ะ ส ง ฆ์ ต า ม ก ฎ ก ร ะ ท ร ว ง จึ ง ถื อ ว่ า
จำ เ ล ย เ ป็ น เ จ้ า พ นั ก ง า น ต า ม ป ร ะ ม ว ล ก ฎ ห ม า ย
อ า ญ า พ . ร . บ . ค ณ ะ ส ง ฆ์ พ . ศ . 2 5 0 5 ม า ต ร า 4 5
บั ญ ญั ติ ว่ า " ใ ห้ ถื อ ว่ า พ ร ะ ภิ ก ษุ ซึ่ ง ไ ด้ รั บ แ ต่ ง ตั้ ง ใ ห้
ดำ ร ง ตำ แ ห น่ ง ใ น ก า ร ป ก ค ร อ ง ค ณ ะ ส ง ฆ์ แ ล ะ
ไ ว ย า วั จ ก ร เ ป็ น เ จ้ า พ นั ก ง า น ต า ม ค ว า ม ใ น ป ร ะ ม ว ล
ก ฎ ห ม า ย อ า ญ า " แ ล ะ ต า ม ก ฎ ก ร ะ ท ร ว ง ฉ บั บ ที่ 3
( พ . ศ . 2 5 2 0 ) อ อ ก ต า ม ค ว า ม ใ น พ ร ะ ร า ช บั ญ ญั ติ
ค ณ ะ ส ง ฆ์ พ . ศ . 2 5 0 5 แ ก้ ไ ข เ พิ่ ม เ ติ ม โ ด ย ก ฎ
ก ร ะ ท ร ว ง ฉ บั บ ที่ 4 ( พ . ศ . 2 5 3 6 ) อ อ ก ต า ม ค ว า ม
ใ น พ ร ะ ร า ช บั ญ ญั ติ ดั ง ก ล่ า ว ข้ อ 4 กำ ห น ด ว่ า
" ก า ร ป ก ค ร อ ง ค ณ ะ ส ง ฆ์ แ ต่ ล ะ ค ณ ะ ใ ห้ มี บ ร ร พ ชิ ต
เ ป็ น ผู้ ป ก ค ร อ ง ต า ม ตำ แ ห น่ ง ดั ง นี้ ( 1 1 ) เ จ้ า
อ า ว า ส " ดั ง นั้ น เ จ้ า อ า ว า ส เ ป็ น เ จ้ า พ นั ก ง า น ต า ม
พ . ร . บ . ค ณ ะ ส ง ฆ์

บทที่3
สรุปเนื้อหาและข้อเสนอแนะ

สรุป

ในมาตรา144เป็นเรื่องของความผิดการให้สินบนเจ้า
พนักงาน แม้จะยังไม่ได้รับทรัพย์สินแต่เมื่อตกลงการแล้วก็จะมี
ความผิดตามมาตรา144

ส่วนในมาตรา147เป็นความผิดต่อเจ้าพนักงานที่เจ้า
พนักงานมีหน้าที่ซื้อ มีหน้าที่จัดการหรือหน้าที่รักษาทรัพย์เบียดบัง
ทรัพย์นั้นเป็นของตน หรือเป็นของผู้อื่นโดยทุจริต หรือโดยทุจริต
ยอมให้ผู้อื่นเอาทรัพย์นั้นโดยเจตนาหรือโดยทุจริตและจากคำ
พิพากษาฎีกาที่ยกตัวอย่างมานั้นมีพรบเกี่ยวกับพระสงฆ์เข้ามา
เกี่ยวข้อง เนื่องจากตามพรบ.พระสงฆ์แล้วพระสงฆ์ถือเป็นเจ้า
พนักงานเหมือนกัน

ข้อเสนอแนะ
ในความคิดนิสิตทั้งสองมาตรามีความแตกต่างที่ชัดเจนและ

โทษที่ต้องรับคิดว่าในมาตรา144ในประเทศไทยเราไม่น่าเชื่อถอใน
กฎหมายข้อนี้ เห็นจากหลายอย่างๆตัดสินใจด้วยมีอำนาจมากกว่าก็
ไม่มีทางจับได้ยกเว้นมีรัดฐานจนดิ้นไม่หลุดแต่เมื่อมีเงินก้สามารถลด
หย่อนผ่อนปรนได้เยอะเช่นกัน

บรรณานุกรม

หนังสือประมวลกฎหมายอาญา
https://wichianlaw.blogspot.com/2017/03/147.html
https://deka.in.th/view-544544.html