นิทานบทร้อยกร้อง

ในหมูบา้ นแห่งหน่ึงมีชายสองคนซึงเป็นตากบั หลานอาศยั อยดู่ ว้ ยกนั ตา ชื่อวา่ เริม หลานช่ือวา่ อาม
สองตาหลานน้ีมีนิสยั ความชอบที่คลา้ ยๆกนั ชอบในเร่ืองของ บทร้อยกรอง เม่ือคุณตาจะสอนหลานกม็ กั
ใชบ้ ท ร้อยกรองน้ีแหละในการสอน

เม่ือเช้าวนั รุ่งขนึ้ ตากไ็ ด้เข้าครัวทากบั ข้าวพร้อมกบั ขับร้องบทกาพย์ไปด้วย ด้วยความเพลดิ เพลนิ เมื่อหลา
เข้ามากถ็ ามว่า

หลาน : ตาทากบั ข้าวอะไรกนิ ครับวนั นี้
ตา : วนั นีเ้ ป็ นแกงมสั มั่น กบั ยาจ้าหลาน
หลาน ว้าวน่าทานจังครับ ว่าแต่เม่ือกไี้ ด้ยนิ ตาร้องบทกลอนด้วยหรอครับ
ตา :ใช่จ้า แต่มันไม่ใช้บทกลอนจ้าหลานมนั เป็ น กาพย์ยานี 11 เกย่ี วกบั เร่ืองอาหาร
เม่ือตาพูดเสร็จกไ็ ด้ขบั ร้อง กาพย์ขึน้ มา

“มสั มน่ั แกงแกว้ ตา หอมยห่ี ร่ารสร้อนแรง
ชายใดไดก้ ลืนแกง แรงอยากใหใ้ ฝ่ ฝันหา

ยาใหญ่ใส่สารพดั วางจานจดั หลายเหลือตรา

รสดีดว้ ยน้าปลา ญ่ีป่ ุนล้าย้ายวนใจ”

หมายถึง แกงมสั มนั่ ไก่ของนอ้ งที่รักของพี่ มีกล่ินหอมฉุนของยหี่ ร่า คงมีรสร้อนแรงมากชายใดไดร้ ับประทานเขา้
ไปแลว้ จะทาใหเ้ กิดความรักใคร่และความหวงั ในตวั นอ้ งจนถึงกบั เอามือทุบอกตวั เอง และอยากกลบั ไป
รับประทานอีก

นอ้ งนาตบั เหลก็ มาลวกแลว้ ใส่น้าสม้ พร้อมกบั โรยพริกไทยลงไป ทาใหม้ ีรสอร่อยมาก ไม่มีท่ีไหนนามาเปรียบกบั
ฝีมือของนอ้ งได้

หลานกป็ รบมือพร้อมคาชมใหก้ บั ตา
หลาน :ปรุบๆ(เสียงปรบมือ) เพราะจงั เลยครับคุณตา
ตา : มาเรามากินขา้ วกนั ดีกวา่
หลงั จากท่ีไดต้ าขบั ร้องกาพยเ์ สร็จท้งั สองคนกพ็ ากนั กินขา้ วดว้ ยกนั อยา่ งมีความสุข
หลงั จากกินขา้ วกนั เสร็จ อามกไ็ ดข้ อตาออกไปเดินเล่น
หลาน: ตาครับอามขอออกไปเดินเล่นนอกบา้ นน่ะครับ
ตา เออ ระวงั ๆดว้ ยหละ อยา่ กลบั ดึกมากสะหละ
หลาน : ครับบบ

เม่ืออามเดินมาไดส้ กั พกั ก็เห็นเด็กน่งั เล่นทรายอยจู่ งึ เขา้ ไปเลน่ ดว้ ย แตย่ งั ไม่ทนั ไดเ้ ล่นแม่ของเดก็ ชายคนนนั้ ก็รบี พาออกห่างจากตวั อามพรอ้ มกบั พดู กบั เด็กคนนนนั้ วา่
แม่เด็กชาย อยา่ ไปเขา้ ใกลเ้ ด็กคนนนั้ หละ
เด็กชาย ทาไหมหละครบั แม่
แมข่ องเด็กชาย เด็กคนนนั้ เป็นคนไม่ดดี จู ากการแตง่ ตวั สิลกู มอมแม่มขนาดนนั้ พวกคนจนเป็นคนไม่ดีทงั้ นนั้ แหละลกู
หลงั จากท่แี ม่ของเด็กชายคนนั้ พดู จบก็พาเดก็ ชายออกไป อามก็รูส้ กึ สงสยั ทาไมแมข่ องเด็กคนนนั้ ถึงคดิ แบบนนั้ แลว้ อามก็เดนิ กลบั ไปหาตาทันที

เม่ืออามกลบั มาถงึ บา้ นก็ทกั ทา้ ยตา
หลาน กลบั มาแลว้ ครบั
ตา เออกลบั มาแลว้ หรอ ทาไมกลบั มาเรว็ จงั ไปอาบนา้ อาบทาก่อนไป
หลาน ตาครบั ทาไมคนรวยคดิ ว่าคนจนแบบเราเป็นคนไม่ดดี ว้ ยหละครบั ตา
อามถามตาดว้ ยความสงสยั
ตา ตาถอนหายใจ เหอ้ อ พรอ้ มกบั พดู วา่ คนเราเม่ือไม่มผี ลประโยชนต์ อ่ กนั เขาก็จะมองเราไม่ดที งั้ นนั้ แหละหลานเอย ดงั กบั คากลอนท่ีวา่

เพราะสงั คม..ประเมินคา่ ..ท่จี นรวย คนจงึ สรา้ ง..เปลือกสวย..ไวส้ วมใส่
หากสงั คม..วดั ค่า..ท่ภี ายใน คนจะสรา้ ง..แตจ่ ติ ใจ...ท่ใี ฝ่ดี
ความหมาย คนในสงั คมประเมินคณุ คา่ ของคนกนั ท่ฐี านะ หนั หนา้ เขา้ หากนั เพราะผลประโยชนท์ งั้ นนั้

แตห่ าคนเราวดั คา่ ท่จี ติ ใจคนก็จะเกิดความจรงิ ใจตอ่ กนั

เม่ือตาขบั กลอนเสรจ็ พรอ้ มกบั บอกความหมายของกลอนก็ทาใหอ้ ามเขา้ ใจคนในสงั คมมากกขนึ้

ตา ปะหลานเราไปอาบนา้ กนั ดีกวา่ เด๋ยี วตาตม้ มนั เผือใหก้ ิน

หลาน เย้ ไดค้ รบั ตา

อามก็รบี ไปอาบนา้ ทนั ท่เี ม่ือคยุ กบั ตาจบ ทกุ ๆ ครงั้ เม่ือเกิดปัญหาหรอื เหตกุ ารณท์ ่ีอามสงสยั ตาก็จะใชบ้ ทรอ้ ยกรองน่ีแหละในการสือหรอื สอนอามแทนคาสอนท่เี ป็นประโยค
คาพดู

นทิ านเรอ่ื งนนีส้ อนบทรอ้ ยกรองทงั้ ในอดีตหรอื ปัจจบุ นั ก็สามารถนาใชเ้ ป็นคาสอนไดท้ งั้ ยงั มีมีความสละสลวยของประโยคคาท่ีไพรเราะของบทนั้นแทนท่ีจะใชค้ าสอนเป็ย
ประโยคยาวๆแถมยงั ชว่ ยอนรุ กั ษบ์ ทคาประพนั ธต์ า่ งๆใหส้ ืบถอดกนั ไป