นิทานบทร้อยกร้อง

ในหมบู า้ นแห่งหน่งึ มีชายสองคนซงึ เป็นตากบั หลานอาศยั อยดู่ ว้ ยกัน ตาช่ือวา่ เรมิ หลานช่ือวา่ อาม สองตาหลานนีม้ ีนสิ ยั
ความชอบท่ีคลา้ ยๆกนั ชอบในเร่อื งของ บทรอ้ ยกรอง เม่ือคณุ ตาจะสอนหลานก็มกั ใชบ้ ทรอ้ ยกรองนีแ้ หละในการสอน

เม่ือเชา้ วนั รุง่ ขนึ้ ตาก็ไดเ้ ขา้ ครวั ทากบั ขา้ วพรอ้ มกบั ขบั รอ้ งบทกาพยไ์ ปดว้ ย ดว้ ยความเพลดิ เพลิน เม่ือหลาเขา้ มาก็ถามวา่
หลาน : ตาทากบั ขา้ วอะไรกินครบั วนั นี้
ตา : วนั นีเ้ ป็นแกงมสั ม่นั กบั ยาจา้ หลาน
หลาน วา้ วนา่ ทานจงั ครบั วา่ แตเ่ ม่ือกีไ้ ดย้ ินตารอ้ งบทกลอนดว้ ยหรอครบั
ตา ใชจ่ า้ แตม่ นั ไม่ใชบ้ ทกลอนจา้ หลานมนั เป็น กาพยย์ านี 11 เก่ียวกบั เรอ่ื งอาหาร
เม่ือตาพดู เสรจ็ ก็ไดข้ บั รอ้ ง กาพยข์ นึ้ มา

“มสั ม่นั แกงแกว้ ตา หอมย่ีหรา่ รสรอ้ นแรง
ชายใดไดก้ ลนื แกง แรงอยากใหใ้ ฝ่ฝันหา
ยาใหญ่ใสส่ ารพดั วางจานจดั หลายเหลอื ตรา
รสดีดว้ ยนา้ ปลา ญ่ีป่นุ ลา้ ยา้ ยวนใจ”
หมายถงึ แกงมสั ม่นั ไก่ของนอ้ งท่ีรกั ของพ่ี มีกลิ่นหอมฉนุ ของย่ีหรา่ คงมีรสรอ้ นแรงมากชายใดไดร้ บั ประทานเขา้ ไปแลว้
จะทาใหเ้ กิดความรกั ใครแ่ ละความหวงั ในตวั นอ้ งจนถึงกบั เอามือทบุ อกตวั เอง และอยากกลบั ไปรบั ประทานอีก
นอ้ งนาตบั เหลก็ มาลวกแลว้ ใส่นา้ สม้ พรอ้ มกบั โรยพรกิ ไทยลงไป ทาใหม้ ีรสอรอ่ ยมาก ไม่มีท่ไี หนนามาเปรยี บกบั ฝีมือของนอ้ งได้

หลานก็ปรบมือพรอ้ มคาชมใหก้ บั ตา
หลาน ปรุบๆๆ(เสียงปรบมือ) เพราะจงั เลยครบั คณุ ตา
ตา มาเรามากินขา้ วกนั ดีกวา่
หลงั จากท่ไี ดต้ าขบั รอ้ งกาพยเ์ สรจ็ ทงั้ สองคนก็พากนั กินขา้ วดว้ ยกนั อย่างมีความสขุ
หลงั จากกินขา้ วกนั เสรจ็ อามก็ไดข้ อตาออกไปเดนิ เลน่
หลาน ตาครบั อามขอออกไปเดินเลน่ นอกบา้ นน่ะครบั

ตา เออ ระวงั ๆดว้ ยหละ อย่ากลบั ดกึ มากสะหละ
หลาน ครบั บบ

เม่ืออามเดนิ มาไดส้ กั พกั ก็เห็นเด็กน่งั เล่นทรายอยจู่ งึ เขา้ ไปเลน่ ดว้ ย แตย่ งั ไมท่ นั ไดเ้ ลน่ แมข่ องเดก็ ชายคนนนั้ ก็รีบพาออกห่าง
จากตวั อามพรอ้ มกบั พดู กบั เดก็ คนนนนั้ วา่
แมเ่ ด็กชาย อย่าไปเขา้ ใกลเ้ ดก็ คนนนั้ หละ
เดก็ ชาย ทาไหมหละครบั แม่
แม่ของเด็กชาย เด็กคนนนั้ เป็นคนไม่ดดี จู ากการแตง่ ตวั สิลกู มอมแมม่ ขนาดนนั้ พวกคนจนเป็นคนไม่ดที งั้ นนั้ แหละลกู
หลงั จากท่แี มข่ องเด็กชายคนนั้ พดู จบก็พาเด็กชายออกไป อามก็รูส้ กึ สงสยั ทาไมแม่ของเด็กคนนนั้ ถงึ คิดแบบนนั้ แลว้ อามก็เดิน
กลบั ไปหาตาทนั ที

เม่ืออามกลบั มาถงึ บา้ นก็ทกั ทา้ ยตา
หลาน กลบั มาแลว้ ครบั
ตา เออกลบั มาแลว้ หรอ ทาไมกลบั มาเรว็ จงั ไปอาบนา้ อาบทาก่อนไป
หลาน ตาครบั ทาไมคนรวยคิดวา่ คนจนแบบเราเป็นคนไมด่ ีดว้ ยหละครบั ตา
อามถามตาดว้ ยความสงสยั
ตา ตาถอนหายใจ เหอ้ อ พรอ้ มกบั พดู วา่ คนเราเม่ือไมม่ ีผลประโยชนต์ อ่ กนั เขาก็จะมองเราไมด่ ีทงั้ นนั้ แหละหลานเอย ดงั กบั คา
กลอนท่วี า่

เพราะสงั คม..ประเมนิ คา่ ..ท่จี นรวย คนจงึ สรา้ ง..เปลือกสวย..ไวส้ วมใส่
หากสงั คม..วดั คา่ ..ท่ภี ายใน คนจะสรา้ ง..แตจ่ ติ ใจ...ท่ใี ฝ่ดี
ความหมาย คนในสงั คมประเมินคณุ คา่ ของคนกนั ท่ีฐานะ หนั หนา้ เขา้ หากนั เพราะผลประโยชนท์ งั้ นนั้
แตห่ าคนเราวดั คา่ ท่ีจิตใจคนก็จะเกิดความจรงิ ใจตอ่ กนั

เม่ือตาขบั กลอนเสรจ็ พรอ้ มกบั บอกความหมายของกลอนก็ทาใหอ้ ามเขา้ ใจคนในสงั คมมากกขนึ้

ตา ปะหลานเราไปอาบนา้ กนั ดกี วา่ เด๋ยี วตาตม้ มนั เผือใหก้ ิน

หลาน เย้ ไดค้ รบั ตา

อามก็รบี ไปอาบนา้ ทนั ท่เี ม่ือคยุ กบั ตาจบ ทกุ ๆ ครงั้ เม่ือเกิดปัญหาหรอื เหตกุ ารณท์ ่ีอามสงสยั ตาก็จะใชบ้ ทรอ้ ยกรองน่ีแหละใน
การสือหรือสอนอามแทนคาสอนท่เี ป็นประโยคคาพดู

นทิ านเร่อื งนนีส้ อนบทรอ้ ยกรองทงั้ ในอดีตหรอื ปัจจบุ นั ก็สามารถนาใชเ้ ป็นคาสอนไดท้ งั้ ยงั มีมีความสละสลวยของประโยคคาท่ี
ไพรเราะของบทนนั้ แทนท่ีจะใชค้ าสอนเป็ยประโยคยาวๆแถมยงั ช่วยอนรุ กั ษบ์ ทคาประพนั ธต์ า่ งๆใหส้ ืบถอดกนั ไป