SabDaengJournal_11

1

ถาม : เข้าวัดเพ่อื อะไร?
ตอบ : พทุ ธองคต์ รสั วา่ เขา้ วดั
เพื่อออกจากวัฏ (ออกจาก
วฏั ฏะสงสาร การเวียนว่ายตาย
เกดิ )
ถาม : ออกได้โดยวิธใี ดหนอ?
ตอบ : ผปู้ ระสงคจ์ ะรู้ โปรด
ติดตามอา่ นไดท้ ีน่ !่ี
ลิขสทิ ธ์ิภาพของทยาลุ

2

ปากคาปฐมบท

ลปุ เี สือ พุทธศกั ราช 2565 อายุคนเดนิ เขา้ สู่วง แวดล้อมความเป็นมาตุภูมิแสนรักนาม “ซับแดง”

ปีที่ 72 หรือรอบที่ 6 วงปีนกั ษตั ร คานึงว่าจะตอ้ ง แหง่ นี้

สรา้ งสถานที่จัดเกบ็ ชิ้นงานและเรือ่ งราวชวี ิต ผลงาน ผม ในฐานะคนในตานานของซบั แดง ใชช้ วี ิตมา

ศิลปกรรมแขนงตา่ ง ๆ ขึ้นเสมือนพิพิธภณั ฑท์ ี่มชี วี ิต ยาวนานจนจะครบรอบ 6 วงปีนักษตั ร ย่อมมี

ภายในรอบร้ัว และใตช้ ายคา “สวนวนเกษตร กัลยาณมติ รท่เี ป็นเครือข่ายสาขาต่าง ๆ มใิ ชน่ ้อย

อนิ ทรียว์ ถิ ีคนกับควาย เฮือนดนิ ค้าฟ้า ศาลา อนั รวมท้ังเพ่ือนมิตรพี่น้องตลอดลุ่มน้าโขงท้ังสอง

เกยี รตยิ ศ พนื ที่ศลิ ปะ_อาศรมเคยี วเกีย่ วดาว Hu- ฟากฝั่ง และหากผู้คนเหล่านไี้ ด้เชื่อมโยงบทบาทกัน

man & Buffalo Art Space & Gallery” และ สอ่ื สารสาระทีแ่ ต่ละคนถนัด น่าจะบงั เกดิ เป็นกล่มุ

วารสาร ซับแดงเจอร์นัล (Sab Daeng Journal) ก้อนที่มสี ุ้มเสยี งท่ีน่าตดิ ตามรับฟัง และส่งผา่ นไปสู่

จะทาหน้าท่ีส่อื สารเรื่องราวของ ซบั แดงแหล่งต้านาน คนรุน่ ถัดไปไดอ้ ย่างต่อเนอ่ื ง

ตลอดจนสาระอนั อย่ใู นบริบทสรรพธรรมศาสตรท์ ี่ น่คี อื ที่มาของวารสารรายเดือนฉบบั นี้

การมั่งคัง่ ร่ารวยเพอ่ื นมิตรมิใชส่ ่ิงบังเอิญ

หากแต่เปน็ มาตรวัดระยะการเดินทางของชีวติ และ

การอดออมถนอมรกั ในมติ รภาพอันนั้น และวันนีผ้ ม

จะพยายามถักทอสายใยแหง่ มติ รภาพนี้เขา้ เป็นผืน

แผน่ แห่งภูมปิ ญั ญาทีท่ รงคุณคา่ และงดงามย่ิง ไว้เป็น

มรดกทางปัญญาที่จะส่งมอบให้แก่ลูกหลานรุ่นถดั ไป

จงึ ขอ

“เชญิ ชวนร่วมส้องเสพอักษรา

สื่อสารภาษามนุษยชาติ

จดจารลงบนแผ่นกระดาษ

คดิ เขยี นเพยี รวาดรจนาฯ

ซับแดงเจอร์นัล ขอเป็นส่อื

จดั แสดงฝีมอื ขันอาสา

ยังไม่มีบาทเบีย้ เป็นราคา

ตอบแทนรอยปากกาเวลานี้

เชญิ ประลองเพลงยุทธกวิน

ไวล้ ายศลิ ปินถนัดถนี่

แหง่ ตนแตล่ ะท่านโดยทันที

นอ้ มมโนโดยยินดีและขอบคุณฯ”

สมคดิ สิงสง
ซับแดง มกราคม 2565

3

กาหนดเผยแพร่ทกุ ปลายเดอื น 8
10
บรรณาธิการ 14เล่าขานตานานเพลง
สมคิด สิงสง
กาเนดิ คาราวาน
กองบรรณาธิการ
สรยุทธ วาระกลุ
ยุทธศักดิ์ ลมุ ไธสงค์
ปยิ ะพงษ์ คลังทอง

เจา้ ของ/สา้ นักงาน
สวนวนเกษตรอินทรยี ์ฯ บัวขาวฟาร์มควายงาม

เฮอื นดนิ ค้าฟา้ ศาลาเกียรตยิ ศ
พ้ืนท่ีศิลปะ_อาศรมเคียวเก่ยี วดาว
Human & Buffalo Art Space & Gallery
1/1 หมู่ 5 ซบั แดงแหล่งตานาน ต.ซับสมบรู ณ์
อ.โคกโพธิไ์ ชย จ.ขอนแก่น Thailand 40160

+66 99-952-9181
E-mail :[email protected]

4

2 ธรรมพาที/ทยาลุ CONTENTS

3 บรรณาธิการกถา

6 อักขระลลี า/ชาตรี เสงย่ี งวงศ์/ลม
หนาว ป่ าสน ภสู ูง
7 ทรรศนะนานา/สมควรยุบท้งิ /ชัช ดงมูล

8 เพจทดิ เป้ ดร.อภวิ ัฒน์ จา่ ตา/ด่วน!

30 บอร์ด ป.ป.ส.เหน็ ชอบคลายลอ็ คกัญชา
9 ภาษาแสนงาม/สนามรอ้ ยกรอง/บ้าน
นาทลี่ า้ โรย/ธีระธรรม แก้วเพ็ญศรี
10 ผ่านศตวรรษ/นวนยิ าย/สมคดิ สิงสง

38 14 ประสาน มฤคพิทกั ษ์/เลา่ ขานตานาน
เพลง/กาเนิดคาราวาน

18 หอมกล่นิ ดิน/ปิ ยะพงษ์ คลังทอง/
ตานานข้าวกับปลา ฉบบั ผู้เฒ่ารมิ แม่นา้
22 ทรรศนะนานา/คาถามคาใจ กัญชาจะ

ปลูกไว้ทบ่ี า้ นได้หรอื ไม?่ /สรยทุ ธ วาระกุล
23 ภาษาแสนงาม/สนามรอ้ ยกรอง/ใจ
นก/สะดันยู เพ็ดชะลาด

24 โรงเรียนในกระดาษ/ครูคม/ไมก่ ู้แต่กับ
ระเบิด

18 26 เหลียวหลงั แลอีสาน/สร้อย
อินทนลิ /1.ป่ ารา้ งทางรก
30 สัมภาษณ์พิเศษ/ปลัดโอเล่ คนเลีย้ ง
ควาย/กังวาน แสนอุดม

38 พูเพียงบอละเวน ดินแดนแห่งกาแฟ
และชาของ สปป.ลาว/นาเสนอเบื้องต้น
โดยทองสะหวันและดาลวี อน วงหาเทบ
41 โขงสองฝ่ั ง/ຂອງສອງຝ່ັ ງ/ประวัติ

กองทพั ประชาชนลาว ครบรอบ 73 ปี

ตานานขา้ วกบั ปลา (1049-2022) ภายใต้ทิศทางของ

ฉบบั ผ้เู ฒา่ ริมแมน่ ้า ประธานสุพานุวง
47 ก่อนปิ ดปก/Before Last Page/

บรรณาธิการ

5

ลมหนาว ป่ าสน ภูสูง

(กลอนอ่านอกั ษรสงั วาด)

๏ ลมเหนอื หนาวพัดผา้ ย พายสั่นทวิ สน พาพฤกษไ์ พรซุ่มหล้า มาได้ดงั่ เห็น

ตามสายภู ล่องนาเนืองน้าว

ใบตงี ต้อง ซูนกนั ไกวแกว่ง ๏ ฮ้อนหนาว นานเน่ืองข้าม ระดูผา่ นดาลดล

ดงั่ สิ ไลล่าวล้ม นาตน้ ต่าวลง ดินนอ สตั วส์ า เนาในนา สบื สายแซงเซอ้ื

สักกนุ าเนืองฟ้า แลงมาลงคาคบ

๏ เสียงสน หวิวหวดี ซอ้ น สีดีดลมใบ ทกุ ตน พาเพงิ่ ต้มุ ตางเตื้องต่อกัน

ปานเป็นเพลง เสบลาเลิงฟ้อน

สนั สงู หลังแปห้าว คะนองเนอื งสนนั่ ๏ เสยี แต่ คนตา่ งพื้น มายื่นยอยัง
แนนา แนวเนืองผล วาดหวังสูงไว้
พฤกษา ซงู ่าเนิ้ง ขวาซ้ายปิ่นหัน เอาสงครามมาให้ ปนื ไฟบอมบ์บาป
ของเสีย เดียรดาษพ้ืน นาด้าวด่านพนา
๏ ผานผา ดอยเด่นต้งั ฮองอ่ังไพรพันธ์ุ
รายเลียนสูง สงา่ งามเงาครม้ึ ๏ จึ่งงามแฝงเงาซ้อน สรรพาอาวุธ
เทียรฆาข้าม กาลเวลานานเนอ่ื ง แซมนา ไพรพฤกษซ์ น้ ปนพ้ืนพสธุ า
ทะนง เนืองนบั ได้ หลายฮอ้ ยฮุ่นปี เถงิ ว่า ทีมทาวกู้ นาหาถอนถอด
จักวา่ นานนบั ม้ือ ใดเส้ียงแผน่ ภูมิ นน้ี อ
๏ เคยทัง ลมและฟ้า ฟายฟาดฟองฝน
สูรย์สายแสง สาดเพลิงพานฮ้อน ๏ แฮง่ หนาว ลมลดั ฟา้ กลางป่าแปกสน
ภูก็ ยงั ยงทา้ ยนื ทนทานเท่ยี ง แฮง่ งึด หลายใจคน มุง่ มามายม้าง
บส่ งวนแพงเบื้อง พนาผาภปู ่า
มแี ตโ่ กยกอบเม้ยี น เอาไวแ้ ตต่ น นั้นแล้ว

17 มกราคม 2563
ราลึกสายภใู นเส้นทางไปเย่ียมยามดินแดนไทพวน
เชียงขวาง ส.ป.ป.ลาว ก่อนโควิดมาแรง

6

สมควรยุบทิง้ ถึง 10 ลกู ก็มี สว่ นหัวคะแนนบางคนก็รับไป 20 ลูก
บา้ ง 30 ลูกบ้าง แล้วแต่พาวเวอร์ของแต่ละคน

ชัช ดงมูล เหตุการณน์ ้ีมนั ทาใหห้ ัวใจหดหู่ การที่จะเห็นการ
เลอื กตงั้ ใสสะอาด พรรคการเมืองที่มีอดุ มการณ์ ใน

มีเพ่ือนพอ้ งแถวหลกั ส่ีเขาลอื กันจนสนัน่ กรุง ว่า บ้านเรา คงอีกชาตหิ น้าตอนบา่ ย ๆ

การเลอื กตงั้ ซอ่ มเขตน้ีมีพรรคการเมืองหนึ่ง ท่ี กกต.ซึง่ เปน็ องค์กรอสิ ระท่ตี ั้งขึ้นมาเพ่ือการน้ี

ประกาศว่าเลอื กตั้งซอ่ มคราวน้แี พ้ไม่ได้ โดยเฉพาะ ไม่เพียงแตไ่ ม่ทาใหก้ ารเลือกตงั้ ดีขึ้น

ประชาชนตา่ งต้งั คาถามว่าจะมแี ผนเด็ดอะไร ที่จะ กลบั นบั วันเลวร้ายลงเรือ่ ย ๆ

ทาให้ได้รบั ชัยชนะ ถงึ เวลาน้ี ประชาชนผู้มีสิทธิ์ การจ่ายเงินซ้ือสิทธจ์ิ ากนกั การเมือง ต้ังแต่

เลอื กตง้ั ในเขตน้ี เขาถึงบางอ้อกันแล้ว ระดับชาติลงมาจนถึงท้องถ่นิ และการขายเสียงแลก

เพราะเริม่ บรรเลงเพลงแจกกลว้ ยกันสนกุ เศษเงนิ ของประชาชน นับวันไมล่ ะอายไมเ่ กรงกลัว
และท่สี ดุ กาลงั จะเป็นวฒั นธรรมประจาชาติไทยไปเสีย
พรรคคแู่ ขง่ ท่ีอาศัยบารมีคนหนคี ุก ต้องยกธงขาว แลว้
ให้ เพราะตวั เองใช้กลว้ ยไปแล้ว 3 ลกู (สเี ทา)เทาต่อ
หวั คงคิดว่าพรรคนั้นคงใจไม่ถงึ แล้วจะมี กกต.ไปทาไม มไี วใ้ ห้เปลืองภาษแี ละ
ผลาญงบประมาณของชาตไิ ปปลา่ ว ๆ ทาไม แถม
ท่ไี หนไดเ้ ขาเกทับด้วยการใหก้ ล้วยคนละ 5 ลูก บางจงั หวดั เจ้าหน้าที่บางคนทาตัวกรา่ งวางมาด

อย่างกบั เปน็ เทวดา สมควรจะยุบทิ้งเสีย เพราะมกี ็

เหมือนไมม่ ี การเลือกตงั้ แต่ละครง้ั ทุกคนต่างกร็ ู้กนั ดี

เพราะทา้ ยที่สุดประชาชนคนธรรมดา คงไม่มี
สทิ ธเิ์ ขา้ สู่การเมอื งได้เลย คนไม่มีตงั ค์คงได้แตน่ ั่ง
มองดูตาปริบ ๆ ประชาธิปไตยไทยคงเป็นได้ แต่ใน
นาม

เพราะมันได้กลายเป็นธรุ ะกจิ การเมืองของบรรดา
นายทุน กนิ ชาติ โกงชาตไิ ปแล้ว

7

ด่วน !!!! บอร์ด ป.ป.ส.
เหน็ ชอบคลายล็อก

กญั ชา "อนทุ ิน" ปล้ืม

ขอบคณุ ทกุ ฝ่ าย

.

นายอนุทนิ ชาญวีรกูล รองนายกรฐั มนตรีและ กระบวนการกฎหมาย
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสขุ กลา่ ว หลงั ประกาศในราชกิจจา สว่ นที่ 1-2 มผี ลทันที
ภายหลังการร่วมประชุม กับคณะกรรมการยาเสพ
ตดิ แห่งชาติเพ่อื พจิ ารณาประกาศของกระทรวง เพราะมีโทษชัดเจน แตใ่ นส่วนท่ี 3 หรือสารสกัดจาก
กญั ชา มีผลบงั คับหลังจากประกาศราชกจิ จาฯ 120
สาธารณสขุ ระบุช่อื ยาเสพติดให้โทษประเภท 5 ว่า วัน ส่ิงที่ต้องทาเลยคือ การวางกฎ ตีกรอบการใช้
. สารสกัดจากกญั ชา กัญชง เพอื่ ควบคมุ การใชใ้ ห้เกิด
คณะกรรมการป้องกนั และปราบปรามยาเสพติดหรือ ประโยชนแ์ ก่ประชาชน ท้ังในเรอื่ งการแพทย์ การวิจยั
คณะกรรมการยาเสพตดิ ได้มมี ตเิ ห็นชอบกบั ร่างฯ ท่ี การศึกษา เรากาลังจะเสนอรา่ งพระราชบญั ญัติ
ทางคณะกรรมการควบคุมยาเสพตดิ เสนอข้ึนไป ใน กญั ชา และกัญชง เข้ามากากบั การใชก้ ัญชา และกญั
รา่ งนี้ ได้ระบุชื่อยาเสพติดเปน็ 3 ส่วน ส่วนท่ี 1 คือ ชง พรุ่งน้ี พรรคภูมใิ จไทย จะเสนอเข้าสภา ตนลงชือ่
พชื ฝิน่ 2 เห็ดขคี้ วาย และ 3 สารสกัดจากกีญชา
กญั ชง ที่มคี ่า THC กว่า 0.2% ข้ันตอนตอ่ ไป ทาง แลว้ ก็หวังว่าในสภาจะสนับสนุน เพราะเรื่องนี้ เป็นไป
เพื่อประโยชน์สุขของประชาชน
ป.ป.ส.จะนาผลการประชุมไปยนื ยนั แล้วส่งมาให้ .
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสขุ เซ็นอกี ครั้ง ความคืบหน้าในวนั นี้ ทางกระทรวงการตา่ งประเทศ
กอ่ นประกาศบังคับใช้ในราชกิจจาณเุ บกษา ตาม จะไปกาชบั ให้ทูตานทุ ูตทาความเข้าใจกบั นานาชาติ ว่า

เราคลายล็อกกญั ชาเพ่ือการแพทย์เป็นหลกั ท่ี

สาคญั ผลการประชุม ยังสะท้อนว่า ทกุ ฝา่ ยสนอง

นโยบายของรัฐบาล เป็นไปตามขอ้ สั่งการ

นายกรัฐมนตรี พลเอกประยทุ ธ์ จนั ทร์โอชา

***********************

ตดิ ตามรายละเอียด ไดท้ ี่ :

http://siampost.in/article.php?nid=26417

แสดงความคิดเห็น ได้ท่ี :

https://www.facebook.com/SiamPost2020/

posts/475979204087197

***********************

8

บา้ นนาท่ลี า้ โรย ฟงั นิทานกล่อมเกลาบ้างเร้าใจ
ดมื่ น้าใจใสเย็นพอเป็นยา
กอ่ นร่งุ สางตนื่ อ่านหนังสอื เก่า
ใกล้บ้านเรามีวัดปา่ ได้อาศัย นกึ ยอ้ นวันเก่าทเี่ ลา่ ผ่าน
อุ่นไอดนิ กลิ่นฟางละมุนละไม เม่อื เรอื นชานปรบั เปลี่ยนกันถ้วนหน้า
บม่ จิตใจเขยี นคาแล้วจาเรียง ทุนสามานต์ขานรบั กติกา
อม่ิ รอยยิ้มเด็กบา้ นนาก็ล้าโรย
ชงน้าชากาแฟนั่งแคร่ไม้
กาหนดลมหายใจไม่ออกเสียง ทุนสามานย์ขานรบั กตกิ า
ขา้ วผัดใขใ่ ส่จานส่งสาเนียง มนตรเ์ สนห่ บ์ ้านนากล็ ้าโรย
เหลือกินเท่ยี งเล้ยี งใจในวยั เยาว์
ธีระธรรม แก้วเพ็ญศรี
เด็กบ้านนอกคอกนาตาราเรียน
ไม่พากเพยี รเขียนอา่ นก็พาลเขลา
ก่อนเดินลดั ปา่ ไผ่ใกล้บา้ นเรา
จูงควายเฒ่าว่าวจุฬากล็ ้าเย็น

มิร้จู ักเงินทองกองทว่ มฟา้
ทัง้ หา้ งลับผับบารข์ ้าไมเ่ ห็น
กวดวิชาล้าเหน่ือยเกินจาเป็น
ข้าจึงเล่นตามทานองทอ้ งทุ่งไพร

เม่ือเข้าสรู่ าตรกี าลเด็กบา้ นนอก
ใชไ่ ด้ออกเท่ียวเตร่เถลไถล

9

เสียงแปร๋แปรน๋ ของเลื่อยยนต์ในมือ เขากาลงั จัดการ

กับทอ่ นไม้น้อยใหญ่ท่ถี กู รถแดรก็ โฮลด์เอามือยกั ษ์

ของมันกดลาต้นล้มลงหลังจากขดุ รากถอนโคนแลว้

1 ป่าไม้เหล่าน้ันถกู กาจัดออกจากแนวเขตทางหลวงที่
กาลังขยายเป็นเส้นทางลาดยางส่ีเลน ท่ีวา่ กนั วา่ ตอ้ ง
ใชง้ บประมาณแผ่นดินนับพันล้านบาท ผูกพันสามปี
ในโครงการกอ่ สร้างสามสิบกโิ ลเมตร

พอ่ เฒา่ สีก้ม ๆ เงย ๆ อยู่กับก่งิ ไมข้ นาดเท่า "มึงเคยเห็นมดง่ามแดงขนเมล็ดข้าวสารไหม

แขนขา กบั เล่ือยอีโก่งคันธนูทีเ่ กรอะกรงั ไปด้วยขี้ ล่ะบกั แหวง?"

สนมิ เล่อื ยตัดกิ่งไม้สดแตล่ ะกิ่งกว่าจะขาดออกจาก พอ่ เฒา่ สียงิ คาถามใส่ไอ้หนมุ่ แทนคาตอบ

ลาต้นกเ็ ล่นเอาเม็ดเหง่ือเท่าเมลด็ ข้าวโพดผดุ พราย "รถอแี ต็กกนิ น้ามัน ส้รู ถลากน้าน่ีไม่ได้"

เต็มแผ่นอกหลังไหลท่ ่ีผอมกะหลอ่ งและเปลอื ยเปล่า “มึงรไู้ หมไอ้ทิด?” คนเฒา่ เปลย่ี นเร่ืองคุย

สะท้อนแสงแดดยามบา่ ยคลอ้ ยเป็นสีผิวขาเข้มแวว “ทางสเ่ี ลนเสน้ นม้ี ันมาจากนครสวรรค์เชียวนะมงึ ”

วาว ราวตอตะโกเปียกฝน “ก้อ.. แหงล่ะ รถเมล์ขอนแกน่ -นครสวรรคก์ ็

ใกล้ ๆ กนั มีไอแ้ หวง หนมุ่ ลูกสอง ปากเปราะ แล่นทางสายน้ีนี่นา”

หนา้ ทะเล้น คอยหยอกเยา้ ทดิ แหวอวดรู้บ้าง

พ่อเฒ่าสจี บั จองเอาต้นมะมว่ งป่าทเ่ี พ่งิ ล้มลง “มนั ไม่ได้สุดแค่บา้ นไผ่นะมึง” คนเฒา่ โอ่อวด

เม่อื ก้ี เพอื่ จะรอนกิง่ เป็นท่อนยาวแค่วา รวมกันไว้บน ภมู ิเกทับคนหนุ่ม “มันจะโยงมหาสารคาม-รอ้ ยเอด็ -

รถลากสองล้อ ก่อนจะเขน็ ไปเตรยี มเรียงในเตาเผา ยโสธร-อบุ ลราชธานี-ช่องเม็ก ชายแดนประเทศลาว

ถ่านใกล้เถียงนา แต่ละเทีย่ วเอาแค่ลากเขน็ ไดด้ ้วย เลยนะมึง”

แรงคนเฒ่า “พอ่ ใหญร่ มู้ าจากไหน.. อย่าดีกว่า” ทดิ แหว

"เปน็ หยังเจ้าบเ่ อารถอแี ต๊กมาใส่ทเี ดียว?" งอยากจะเบรคคนเฒ่า

ไอ้แหวงตะเบ็งเสยี งไปทางคนเฒา่ แข่งกบั “อหี ลา้ พรรณหลานกูบอกเวย้ ..”

10

พ่อเฒา่ อา้ งหลานสาวที่มดี ีกรถี งึ จบ ม.6 ตะวนั ตกเฉยี งใต้

โรงเรียนประจาตาบลท่เี พ่งิ เปืดใหม่ ทางหลวงแผ่นดินเสน้ น้นั เป็นทางลาดยาง

พูดถึงพ่อเฒ่าสี คนหมูบ่ า้ นนม้ี ีช่ือสตี ั้งสามสี่ สาขาของถนนมิตรภาพ ตัดผ่านหลายตาบลและ

คน จึงเวลาจะจาแนกแยกแยะวา่ เป็นสคี นไหน อาเภอ ด้วยระยะทางกว่าคร่งึ ร้อยกิโลเมตร เฉียดใต้

จาเป็นตอ้ งมีขยายความต่อท้าย หมู่บา้ นเฒ่าสแี ล้วยงิ ยาวไปจนถึงช่องเขา กอ่ นจะขา้ ม

คนหนึ่งต้องเรียกสีสิง เพราะตาสคี นนเี้ ปน็ ผัว สะพานช่องสามหมอ เหนือลาห้วยท่ีเป็นเส้นแบง่

ยายสิง อกี คนสแี อะ เพราะเปน็ คนเอวบางร่างนอ้ ย ระหวา่ งสองจังหวดั กาลังขยายเปน็ ทางส่เี ลน และ

อยา่ งเขียดอแี อะ ส่วนสนี ้ีคนทั้งหลายเรียกแกว่าสีมิ ต้องเคลยี ร์ต้นไมน้ ้อยใหญ่ออกจากเขตทางหลวง

เพราะเป็นคนมุ ๆ มิ ๆ รักสันโดด ไมค่ อ่ ยสุงสิงกับ เพ่ือหลีกทางใหค้ วามเจริญทจ่ี ะอุบัตขิ ้นึ ตามมา

ใคร แกมักจะคอนตุ้มนกต่อไปซอ่ นตวั ตามสุมทุมพมุ่ กลายเปน็ ขยะความเจรญิ ทีช่ าวบ้านอย่างพ่อเฒา่ สี

ไม้ ได้โอกาสมาหาเก็บเอาไปใช้ประโยชน์

ระหว่างซุ่มรอนกเขา้ สู่วงล้อมของตาขา่ ยดัก เสน้ ทางสายนีอ้ ย่ใู นส่วนหน่ึงของแผนงาน

กจิ กรรมทีค่ นุ้ ชินกจ็ ะเกดิ ข้ึนแบบอัตโนมตั ิ คอื แกจะ การกอ่ สร้างทางสายหลกั เปน็ 4 ช่องจราจร ระยะท่ี

ล้วงเขียงน้อยออกจากยา่ ม พลางเปดิ กระป๋องยาเส้น

ซ่ึงในน้ันจะมหี อ่ ยาวิเศษซอ่ นไว้อย่างมดิ ชิด

ใชห้ วั แม่มอื ข้างซา้ ยกับปลายทอ้ งน้วิ ชีบ้ รรจง

หยบิ ยาวเิ ศษวางลงบนเขียงอย่างทนถุ นอม มือขา้ ง

ขวาลว้ งเอามีดนอ้ ยประจาตัวในย่ามอเนกประสงค์

ถอดมีดออกจากฝกั ไม้พะยุงสดี ามะเมอื่ ม บรรจงวาง

คมมดี บางเฉยี บน้ันลงบนยาวเิ ศษ ขยับคมมีดขึ้นลง

ด้วยท่วงทานองชินมอื จนกิ่งก้านและใบแหง้ กรอบ

ของยาท่ีเรยี กรวมวา่ หัวนกเค้าน้ันแหลกละเอียด

กลายเปน็ ช้ินส่วนแยกย่อยกองเท่าหวั แม่มือ

เสร็จแลว้ จึงล้วงเอาบอ้ งประจาตวั ในยา่ ม

ออกมา บรรจงหยบิ ยาท่ีซอยหน่ั ไว้นัน้ บรรจลุ งปด๊ี ไม้

ขดี ไฟไส้นุ่นน้ามันก๊าด กว่าจะจุดติดก็เล่นเอาจนเจบ็

หัวโปม้ ือ

คนเฒา่ จะบรรจงจ่อเปลวไฟลงบนป๊ดี ยา

วิเศษ ขณะท่ีรมิ ฝึปากก็แนบแนน่ อย่กู ับปากบ้องไม้ไผ่

หลบั ตาพริ้มพร้อมบรรจงดดู เอาควนั ดึงยอ้ นผา่ นน้า

ในบอ้ งเสียงดงั กรอ๊ กยาวจนสุดลม ก่อนจะพ่นควัน

หอมฟุง้ ออกทางรูจมูก ค่อย ๆ ลมื ตาท่เี ลก็ หยีขึน้

อย่างเป่ียมสุข กวาดสายตาไปเบ้อื งหน้า แลเหน็ โลก

ทั้งโลกสวยสดงดงามยิ่งนัก

ทอ้ งฟ้าเป็นสคี รามกระจา่ งแจ้ง มวลหมู่เมฆ

แลดคู ลา้ ยมีใครเอาปยุ ฝา้ ยสขี าวสะอาดไปโปรยไว้ท่ัว

ฟ้า

โพ้นขอบฟ้าเบ้ืองโน้นเปน็ เทือกทิวภผู าแดง

ทอดแนวมาจากทิศตะวันออกเฉียงเหนอื ไปทาง

11

2 โครงข่ายท่ี 6 สายนครสวรรค์-ชัยภูมิ-อ.บ้านไผ่- ก่อนที่จะเป็นทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 229

มหาสารคาม-ร้อยเอด็ -ยโสธร-อบุ ลราชธานี-ชอ่ ง เส้นทางสัญจรสายน้ีเคยเป็นเส้นทางยทุ ธศาสตร์ท่ี

เมก็ ในแผนระเบยี งเศรษฐกิจอนุภาคลุม่ นา้ โขงอีสต์ เชอ่ื มโยงทอ้ งท่ีเมอื งขอนแก่นกับเมอื งเพชรบูรณใ์ น

เวสตค์ อริดอรส์ ยุคสมัยท่ีผ้นู ารัฐบาลไทยมีดาริจะย้ายเมืองหลวงไป

ช่วงทเี่ รยี กว่าทางหลวงแผ่นดนิ หมายเลข ตั้งอยเู่ พชรบูรณใ์ นชว่ งระหวา่ งสงครามโลกครั้งท่ี 2

229 คือสายบ้านไผ่–ช่องสามหมอ เป็นทางหลวง พรอ้ ม ๆ กับยุคทผี่ คู้ นจานวนหนึ่งพากนั

แผ่นดินเร่ิมจากแยกถนนมิตรภาพ ทางหลวงแผน่ ดนิ อพยพครอบครัวหนนี านา้ ท่วมริมฝั่งแมน่ ้าชี ท้องท่ี

หมายเลข 2 ในอาเภอบา้ นไผ่ จังหวัดขอนแก่น ผ่าน อาเภอชนบท มาจับจองท่ีดนิ ทากนิ ยงั พ้นื ท่สี ูงตีนภูผา

อาเภอชนบท อาเภอมัญจาครี ี อาเภอโคกโพธไ์ิ ชย แดงทเ่ี ม่ือกอ่ นเป็นปา่ รกร้างว่างเปล่า

และสน้ิ สุดโดยบรรจบกับทางหลวงแผน่ ดินหมายเลข ผ้ใู หญส่ มบูรณเ์ ป็นผใู้ หญบ่ ้านคนแรกเมื่อ

201 ท่แี ยกชอ่ งสามหมอ ในอาเภอคอนสวรรค์ ชมุ ชนของผู้อพยพได้รบั จัดตงั้ เป็นหมบู่ า้ นตาม

จงั หวดั ชัยภูมิ มจี านวนระยะทางทงั้ สิน้ 54.885 กฎหมายลักษณะปกครองทอ้ งที่ พ.ศ.2457 อนั เปน็

กิโลเมตร ฉบับแรก ก่อนที่จะมีการแก้ไขเพ่ิมเตมิ ฉบับที่ 2 เม่ือปี

ย้อนรอยถอยหลงั นับแตน่ ี้กลับไปราวหน่ึงชว่ั พ.ศ.2486 ผู้ใหญ่สมบูรณเ์ คยได้รบั คาสั่งให้เกณฑ์

อายุคน.. แรงงานผคู้ นไปก่อสรา้ งเส้นทางสายยุทธศาสตร์ไป

12

เพชรบูรณ์ ลูกสาวลูกเขยผู้สบื สานมูลมงั มรดกพ่อผู้ใหญ่

เชอ้ื สายลายล่องของพอ่ เฒา่ สีกใ็ ช่ว่าจะเป็นผู้ สมบูรณ์ ผูใ้ หญ่บ้านคนแรกของหมูบ่ ้านน้ี

สิ้นไรไ้ มต้ อกมาก่อน รุ่นพ่อแกแ่ ม่เฒา่ ของพอ่ เฒา่ สี คานางเป็นลกู สาวเดียว พ่อใหญ่สกี ับแม่

นั้นเป็นคนรบั ใชใ้ กลช้ ดิ ครอบครัวผู้ใหญบ่ ้านคนแรก เดือนเพ็งพาระเหเร่รอ่ นมาจากในภู เม่ือรู้จักความก็

ของบา้ นนด้ี ้วยซ้าไป สมยั ทผ่ี ใู้ หญ่สมบรู ณ์ยังมีชีวิต พบวา่ พ่อแม่พาทามาหากินด้วยการรบั จา้ งจิปาถะ

อยู่ พ่อแม่ของพอ่ เฒ่าสกี ็เคยเป็นมือเปน็ ไมใ้ ห้แก่ เพียงเพอื่ ให้มีข้าวปลาอาหารสืบมื้อ ในยามทวี่ ่างเวน้

ผู้ใหญ่สมบูรณ์ เพียงแตพ่ ่อใหญก่ องมาแกเปน็ คนมัก ไปจากหนา้ งานทาไร่ไถนาของแมบ่ ุญมี

เลน่ มักกิน ชอบเล่นการพนันโบกเบยี้ โดยเฉพาะเวลา จาไดว้ ่า ปีที่พ่อแม่พาย้ายมาอยู่บ้านน้ี เธอได้

เมาเหลา้ สาโทกม็ กั จะเล่นคาใหญ่ ไม่ฟงั คาห้ามปราม เขา้ โรงเรียนประชาบาล ป.1 ตามเกณฑ์การศึกษาภาค

ของผู้ใด แมแ้ ต่ผู้ใหญ่สมบูรณ์ก็เอาไม่อยู่ เลยเล่นจน บังคบั สาหรบั เด็กไทยที่จะต้องผา่ นเกณฑ์ ป.4 ที่ทาให้

สญู เสียเรือนชานไร่นา หลังการตายของแม่ใหญ่สีกา เธอพอจะอ่านออกเขยี นได้และคิดคานวนเลขเป็น

และพ่อใหญ่กองมา จงึ ไมม่ ีทรัพย์สินเรอื นชานและไร่ วัยแรกรุ่นของสาวน้อยเติบโตอยู่แต่ท้องถิ่น

นาตกทอดใหแ้ ก่หนมุ่ สีผเู้ ป็นลูกชาย ดนิ นา รบั จ้างรายวันในไร่นาอยา่ งทีพ่ ่อแมพ่ าทา

ยิ่งเมื่อสนิ้ บญุ ผูใ้ หญ่สมบูรณผ์ ้เู ปน็ รากเหง้า ดว้ ยไม่ได้เรยี นตอ่ เพราะโอกาสอย่างนน้ั จะมกี ็แต่

ของหมบู่ ้านนี้แล้ว กเ็ หมอื นรม่ โพร่มไทรหักโค่น หนุ่ม สาหรบั ผ้ทู ่ีมเี ส้นสายเครอื ญาตใิ นเมืองใหญ่ เพราะว่า

สีก็กลายเป็นคนหัวเดียวกระเทียมลีบ ยังดีท่ีเพิงหมา ในระดับตาบลและหมู่บา้ นเวลานั้นยงั ไม่มโี รงเรียน

แหงน.. หรอื ตูบตอ่ เลา้ พ่อใหญก่ องมา ซ่ึงต่อเตมิ พงิ มธั ยม จะตอ้ งไปอาเภอ จังหวัด หรอื ไม่ก็ต้องไปเมือง

ชายคายงุ้ ข้าวเปลือกเรือนอดตี ผู้ใหญ่บ้าน ยงั ตก หลวงเมอื งล่าง จึงจะไดเ้ รยี นตอ่

ทอดมาเปน็ ทซ่ี กุ หวั นอนของหนมุ่ สี ความจรงิ สาวคานางจดั วา่ เปน็ คนหน้าตาดี

คนหนึง่ ในบ้านนี้ หนุม่ ๆ พากันเล็งแลอยากหมาย

พอ่ เฒ่ายังจดจาได้ดี ทางหลวงแผ่นดนิ หมายเลข ปอง ตดิ แต่ว่าเป็นลูกสาวเฒ่าสคี นยาก เติบโตใต้

229 น้ีอุบัติข้นึ พรอ้ ม ๆ กับวยั หน่มุ ของเขา สะพาน ชายคาตบู ต่อเลา้ ลกู หลานอดตี ผู้ใหญ่บา้ น เลยไม่มี

ชอ่ งสามหมอได้อานวยความสะดวกใหห้ นุ่มสไี ดถ้ ีบ ใครใคร่อยากเป็นลูกเขยพ่อใหญ่สีมิ

จกั รยานแก่นลอ่ นข้ามฟากฝง่ั จังหวัด ท่องเท่ียวไปจน เว้นแต่.. ทิดสมชายผคู้ ิดการณ์ไกล อยากได้

พบสาวงามลูกหลานเจ้าพ่อพญาแล จนได้ร่วมเรียง เมียมาช่วยเลี้ยงพ่อแมท่ ีแ่ ก่เฒ่า ยอ้ นธรรมเนยี มที่

เคยี งหมอนกบั แมเ่ ดอื นเพ็งจนไดล้ กู สาวคนหนึ่ง ทว่า เขยจะต้องเข้าเรอื นสาว แลว้ ทมุ่ กายเทใจเปน็

ในทีส่ ุดก็สุดทนท่ีจะครองเรือนร่วมชายคาเดียวกัน เร่ียวแรงแข็งขันให้พ่อตาแม่ยาย แตด่ ้วยความยากไร้

กบั พ่อเฒ่าแม่เฒา่ ในทานอง “คับท่ีอยู่ได้ คบั ใจอยู่ พ่อเฒ่าสจี ึงตอ้ งจาใจยกลูกสาวใหเ้ ป็นเมยี ทิดสมชาย

ยาก” สาวคานางจงึ ไปเป็นสะใภเ้ ล้ยี งแม่ยา่ ตั้งแตบ่ ัดนน้ั

“ประสาบกั สขี ีซ้ า มันคอื สิบ่มปี ญั ญาออก

เฮือนจกั เทื่อดอก..”

สดุ ทนกบั คาติฉินนินทาของคนบา้ นนั้น ทั้ง ๆ

ท่พี ่อเฒ่าแมเ่ ฒา่ ไมเ่ คยปริปากตาหนติ ิเตยี นลูกเขย

แมน้ คาน้อย แตห่ นุม่ สกี ถ็ ือวา่ นั่นมันคอื คาสบประมาท

จึงตดั สินใจหอบลกู จูงเมยี หวนคืนบ้านเก่า เพงิ หมา

แหงนต่อเลา้ อดีตพ่อผใู้ หญ่สมบูรณ์ก็ยงั สามารถ

กลบั มาปัดฝนุ่ พักพิงไดด้ ังเดมิ

นับแคน่ ั้นมา ครอบครัวพ่อใหญ่สกี ก็ ลายเปน็

แรงงานช่วยทาไรไ่ ถนาครัวเรือนแม่บญุ มีพ่อบุญมา

13

เลา่ ขานตานานเพลง : ย่องจากคณะกรรมการวัฒนธรรมแหง่ ชาติ ให้เป็น
กาเนดิ คาราวาน ศลิ ปนิ แหง่ ชาติ สาขาวรรณศิลป์ ประจาปี 2553
โดยระบุว่า

ประสาร มฤคพิทกั ษ์ : “ในด้านดนตรแี ละเพลง การเปน็ นายวงดนตรี
[email protected] คาราวาน ทาให้สรุ ชยั เป็นตานานแห่งเพลงเพื่อชวี ติ
เป็น “อาจารย์ใหญ่” ตน้ แบบของแนวเพลงน้ี การ

เขยี นวรรณกรรม การเขียนเพลง การเล่นดนตรี

เมื่อ 15 พ.ย. 64 ผู้สูงวัย 2 คนไปพบกันท่ี อ. เป็นน้าเน้อื เดยี วกนั ในชีวิตของสุรชยั จนั ทมิ าธร

ภผู าม่าน จ.ขอนแก่น คนหนึ่งเป็นคนแตง่ เพลง อีกคน ชว่ งเวลาที่กระแสความคิดเพ่ือชีวติ มอี ิทธิพลใน

เปน็ คนร้องเพลง คนแต่งเพลง “คนกบั ควาย” ส่ง สงั คมไทยอย่างแข็งแกร่ง ชอ่ื ของสรุ ชยั จันทิมาธร

มอบควายสองตัวใหก้ ับคนร้องเพลงในวันน้ัน เป็น จงึ เปน็ หมุดหมายทต่ี รงึ แน่นอยู่บนพ้นื ทแี่ หง่

ปฏิสัมพันธ์ของสองคนซง่ึ เป็นกลั ยาณมติ รกันมา ศิลปวฒั นธรรมไทยท่ีกาลเวลาไมอ่ าจลบเลือน”

ยาวนานกวา่ 50 ปี คือสมคดิ สิงสง กับสรุ ชัย จนั ทิ สุรชัย จันทิมาธร เจ้าของนามปากกา ท.เสน

มาธร ผู้สร้างตานานเพลง “คนกบั ควาย” น่ันเอง เจนจดั เกดิ เมื่อปี 2491 พ่อเป็นครู ชอื่ ยุทธ จันทิน

สรุ ชยั จันทมิ าธร หรือหงา คาราวาน ได้รบั ยก มาธร เขาสะท้อนชีวิตวยั เด็กผ่านเพลง “พอ่ ” มี

14

เนื้อหาว่า เขาและประเสรฐิ เข้าทางานหนังสือพิมพ์ “เกียรติ

“เมอื่ ตอนเล็กเล็ก เล่นอยู่ตามทงุ่ นา ศกั ด”์ิ เขาทั้งสองเป็นเด็กวัดอาศัยนอนอยู่ทวี่ ัด กัน

หาปูหาปลา ในเรีย่ วในรู มาตุยาราม

ชวี ิตกลางแจ้ง มพี อ่ เป็นครู เขาชอบเรื่องสน้ั ของ มนัส จรรยงค์ ชอบเรอ่ื ง

ไดเ้ รยี นไดร้ ู้ หากินดิน้ รน..” ส้ัน “สญั ชาตญาณมืด” อันโด่งดังของ อ.อดุ ากร

ได้ช่ือเล่นว่า “หงา” เปน็ ภาษาท้องถิ่นเขมร ชอบงานเขียนแนวโรแมนติกของ ร. จันทพิมพะ หงา

สรุ ินทร์ แปลว่า “น่ารักน่าชัง” จงึ สงั่ สมวิทยายุทธด้านการขีดเขียนจากนกั เขยี นรุ่น

ตอนเป็นนกั เรยี นชอบเขยี นรปู พ่อส่งเสรมิ ใหญแ่ ละรุ่นใกล้กันไว้มากมาย

ดว้ ยดแี ละวาดหวังใหห้ งาเป็นครูสอนวาดเขยี น เขา จึงไม่ประหลาดใจทีร่ างวลั ศลิ ปนิ แหง่ ชาติ

เกดิ มาชอบเป็นนักดนตรี พ่อบอกว่า “แม่เขาก็หว่ งว่า แทนทีจ่ ะเปน็ สาขาการแสดง กลับเป็นสาขา

มนั จะไปร้องเพลงหากินยังไง แม่เขาวิตกมาก” วรรณศิลป์

พอ่ เป็นปัญญาชนทอ้ งถิน่ ท่ีอ่านหนังสอื หลาย ผมเองรจู้ กั กับหงา ตอนที่เขามาป้วนเปี้ยนอยู่

เล่มทั้งชัยพฤกษ์ วิทยาสาร สยามรัฐ ปติ ุภูมิ และยัง ที่ สนง.ทนายความธรรมรังสี เม่ือปี 2515–16 เขามี

อา่ นหนังสือเล่มของนกั เขยี นดังหลายคน หงาผเู้ ปน็ กีตาร์ตดิ มือตลอด เล่นเพลงฝรั่งทผี่ มไมค่ ่อยร้จู กั

ลกู จึงได้นิสัยอ่านหนังสอื ตามพ่อ ในชว่ งท่ีผมและเพื่อนๆ เช่น ธรี ยุทธ บุญมี ธญั ญา

ตอนอายุ 13–15 ปี อยู่ท่ีรัตนบรุ ี หงาเป็น ชุนชฎาธาร อาศัย สนง.แห่งนีเ้ ป็นฐานท่ีมั่น

นกั มวยเด็ก ไดฉ้ ายา “หล่อฟิต ศษิ ยร์ ัตน์” ทีม่ ีฝมี อื เคลอื่ นไหวต้ังกลุ่มเรียกร้องรฐั ธรรมนูญ เยาวชน

คนหนึ่งในทอ้ งถ่ิน ก้าวหน้าในยคุ นัน้ มีสถานท่ีสองแห่งพบปะเสวนากนั

ปี 2508 หงานั่งรถไฟเข้ามาแสวงโอกาสใน หน่งึ คือ สานักศกึ ษติ สยาม ท่ชี ้นั บนรา้ นหนังสือของ

กรงุ เทพฯ ไปอาศยั อยบู่ ้านพีช่ ายแถวบางกระบอื เขา อ.สลุ กั ษณ์ ศิวรกั ษ์ และ สนง. ธรรมรังสี ซง่ึ คุณ

ผดิ หวงั มากท่สี อบเข้า รร.เพาะชา่ งไม่ได้ เพราะหวงั จะ ไขแสง สกุ ใส ไดร้ ะดมทุนจดั หาให้พวกเราใชท้ า

มีอาชีพเป็นช่างวาดเขียน ตอ้ งไปเรียนท่ี รร.การชา่ ง กจิ กรรมกัน

นนทบุรี เขากลายเป็นนักพูดดาวเดน่ ประจาโรงเรยี น ควรบันทึกไวด้ ้วยว่า สองสานักนเี้ องเป็นสาย

โดยหัดวาดภาพการ์ตนู ไปด้วย ตอ่ มาไดร้ บั การชักนา ธารประวัติศาสตรแ์ ห่งการเคล่อื นไหวยคุ 14 ตุลา-

ให้รูจ้ กั กับ รงค์ วงษ์สวรรค์ คา้ สิงห์ ศรีนอก คม 2516

สุวรรณี สุคนธา ซ่งึ เป็นศลิ ปนิ รุ่นพ่ี กค็ บหากัน ผมไม่คาดคดิ วา่ หนมุ่ ผมหยิกเกรียน ท่มี าดดี

เรื่อยมา ขณะเดียวกัน ก็คบหาใกลช้ ดิ กับศลิ ปินแถบ กีตาร์อยู่บนสานกั งาน จะกลายมาเปน็ พ่อใหญ่ ท่ี

โคราช เช่น ศรีศกั ดิ์ นพรัตน์ มงคล อุทก สขุ สันต์ เป็นต้นตานานเพลงเพื่อชีวติ ในยคุ 50 ปกี อ่ น

เหมอื นนิรุทธ์ ต่อเน่ืองมาจนถงึ บดั นี้

ชะตากรรมน้อมนาใหห้ งาคบหาเพื่อนมิตรใน ขอตดั ฉากกลับมาท่ี สมคิด สิงสง ชาวนา

แวดวงนกั เขียน เพราะมใี จชอบงานเขยี นอยูแ่ ล้ว ปัญญาชนจากรั้วธรรมศาสตรท์ ี่มฐี านอยู่หมู่บ้านซับ

ต่อมาสนทิ กับ ประเสรฐิ จันดา้ นักกลอน จากร้ัว แดง อ.มญั จาคีรี จ.ขอนแก่น

สวนกุหลาบรุ่นพี่ แลว้ นเรศ นโรปกรณ์ ฝากฝงั ให้ สมคดิ เป็นนกั เขยี นที่แนบแนน่ ชีวติ ตนเองกับ

15

ท้องไรท่ ้องนามาตลอดจนกระท่ังปจั จบุ ัน ไปเถดิ ไปแบกไถไปทานา

เหตกุ ารณ์ 14 ตลุ า 2516 ทาใหส้ มคดิ กับหงา ยากจนหม่นหมองมานานนัก

คาราวาน ทีเ่ ขา้ ร่วมในเหตุการณ์ โดยเฉพาะใน นานนกั น้าตามันตกใน

จงั หวะคกุ รุ่นแห่งการชุมนุมในธรรมศาสตร์กอ่ น ยากแค้นลาเคญ็ ในหัวใจ

เคล่ือนขบวนใหญ่ ทาให้ทั้งสองคนผูกพันและรว่ มวง ร้อนรมุ่ เพียงใดไม่หว่ันเกรง

สรุ าอาหารดว้ ยกันตลอดมา เปน็ บทเพลงเสียงเพลงแห่งความตาย

เมอื่ 15 พ.ย. 2564 การส่งมอบควายของ ความเปน็ คนสลายลงไปพลนั

สมคดิ ใหก้ ับหงา ทร่ี ีสอร์ทภูผาม่าน จึงเป็นประวตั ิ- กฎมุ พกี นิ แรงแบง่ ชนช้ัน

ศาสตร์ทบทวนให้เห็นถงึ เพลง “คนกับควาย” ว่ามี ชนชัน้ ชาวนาจึงตา่ ลง

ท่ีมาอย่างไร เหยียดหยามชาวนาวา่ ป่าดง

สมคดิ สิงสง ชอบใจเพลง Master of War สาคัญม่ันคงคือความตาย

ของ Bob Dylan ท่ีหงาดีดกตี าร์เล่นอยู่ เพลงน้ัน

บรรยายถงึ ความเลวร้ายของสงครามไวอ้ ย่างไพเราะ หงา คาราวาน เลา่ ในวันนั้นว่า

ว่า “สมัยเป็นหนุ่ม ผมเจอสมคิดครัง้ แรก ในวง

“คุณสรา้ งปืน สร้างเครอ่ื งบินมรณะ สร้าง สนทนาสรุ าอาหาร แวดวงนกั คิด นักเขยี น คนทา

ระเบิดทาลายล้าง โดยมคี วามตาย และรอยเลอื ด หนังสือ ตอนน้ันสมคิดเรียนอยธู่ รรมศาสตร์ เป็นคน

ของผู้คนเป็นสง่ิ ตอบแทน..” ธรรมศาสตรท์ บ่ี า้ นนอกมาก ๆ แล้วยังมีบ้านนอกยิ่ง

ดว้ ยเน้อื หาและท่วงทานองที่กนิ ใจทาให้ สมคิด กวา่ อกี คน คือประเสรฐิ จันดา มาจากบุรีรมั ย์ กถ็ กู

ได้แรงบันดาลใจ ความเปน็ นกั ศกึ ษา จากบ้านนอก คอกัน ตะลอนไปด้วยกนั ไปนอนสานกั งาน

คอกนา ฟ้ารอ้ งกค็ ดิ ถึงบ้าน คิดถึงไร่นา คิดถงึ ทนายความ (ธรรมรังสี บางขุนพรหม) ไปที่น่ันโน่นน่ี

ควาย ยงิ่ ไดแ้ รงเชียร์จาก หงา เช่นนี้ ก็ยิง่ มานะแตง่ ผมเล่นกตี าร์เพลง Master of War ของ Bob Dyl-

เพลงจนจบ an สมคิดสีไวโอลนิ และชอบเพลงนี้มาก น่ีเป็น 3-4

คนกบั ควาย วนั ต่อเนอื่ ง ตอนน้นั อายุใกลเ้ บญจเพส ยังไม่มี

คาร้อง สมคิด สิงสง คาราวานตอนน้ัน

นักรอ้ ง สรุ ชัย จันทิมาธร สมคิดชอบเพลงน้กี ถ็ ามวา่ ‘ขอทาเป็นเพลง

ไทยได้ไหม’ ผมก็ปิ๊ง บอกว่า ‘เอาซิ เขียนโลด’ ก็เลย

คนกค็ นทานาประสาคน กลายเปน็ เพลงคนกับควาย แลว้ ออกเล่นครั้งแรกใน

คนกับควายทานาประสาควาย งานแต่งงานของ วีระประวัติ วงศ์พวั พันธ์ ผกู้ ากับ

คนกับควายความหมายน้ันลกึ ลา้ หนงั และละครชือ่ ดังในยคุ ต่อมา แตต่ อนน้ันยังเป็นคน

ลกึ ลา้ ทานามาเนิ่นนาน ทาหนังสอื เขาแต่งงานกบั คุณแดง จากธรรมศาสตร์

แข็งขนั การงานมาเน่ินนาน ทโี่ รงแรมมณเฑียร เรากไ็ ปงานกัน มีวิสา คัญทพั

สาราญเร่ือยมาพอสุขใจ เจ้าของบทกวี ‘สที องผ่องอาไพ’

ไปเถดิ ไปพวกเราไปเถิดไป ทที่ กุ คนรจู้ กั มปี ระเสริฐ จันดา สมคิด สงิ สง ก็มา

16

ยืนข้างผม ผมก็ร้องเพลงนี้ เล่นกตี าร์ตัวเดยี วของ เพลงของคนนอกวงแตง่ ข้ึน เชน่ เพลงนกสเี หลือง

ผมนีแ่ หละ เพลงคนกับควาย เป็นงานแตง่ งานที่ ของวินัย อกุ ฤษณ์ เพลงคนกับควาย ของสมคิด สิง

ประหลาดมาก เพราะมเี พลงเพื่อชีวิตเกิดข้นึ ตรงนั้น สง เพลงแสงดาวแหง่ ศรัทธา ของจติ ร ภูมศิ ักดิ์

วรี ะประวัตกิ ับแมแ่ ดงทแ่ี ต่งงานกันวันนั้นเองท่มี ลี ูก เพลงเปิบข้าว ก็มาจากบทกวีของจิตร ภูมศิ ักด์ิ

ช่ือ เคน ธีรเดช พระเอกรุ่นใหญใ่ นปัจจุบันนี้ นี่เป็น แมแ้ ต่เพลงเซิ้งอิสาน ก็มาจาก อุทัย มหาวงศ์ เปน็

เรื่องกาเนิดคนกับควายทไี่ มค่ อ่ ยมีคนรบั รู้” เจ้าของลขิ สิทธิ์ เป็นต้น

เพลง ‘คนกบั ควาย’ นเี้ อง กลายเป็นเพลงแจง้ เราอาจจารกึ ไว้ไดว้ า่ คาราวาน เป็นวงดนตรี

เกดิ ใหก้ บั วงคาราวาน เดมิ ทีเ่ ป็นศิลปนิ เดยี่ วกนั เมอื่ เพอ่ื ชวี ิตในยคุ 14 ตุลาคม 2516 ทีส่ รา้ งผลงาน

มาพบสบอธั ยาศยั กันอกี 3 รวมเป็น 4 คนคือ หงา เพลงทเ่ี ปน็ เอกลกั ษณเ์ ฉพาะวงไว้อยา่ งสง่างาม

คาราวาน (กตี าร/์ ร้องนา) วีระศกั ดิ์ สุนทรศรี(กีตาร์) แนบแน่นไปกบั ความทุกข์ยากของผใู้ ช้แรงงาน เป็น

มงคล อทุ ก (พิณ/หวดู ) และทองกราน ทานา หนึ่งเดยี วกนั กับการตอ่ ส้เู พ่ือความเป็นธรรม สรา้ ง

(ไวโอลนิ ) เป็นคนคอเดียวกันท่ีผสมวงไดล้ งตัว ผลสะเทอื นให้กับสังคมไทยมากมายอย่างไมอ่ าจลบ

กระแสเปิดกว้างประชาธปิ ไตย หลงั 14 ตลุ า มี เลือนได้

การเคลื่อนไหวทง้ั กรรมกร ชาวนา อย่างคึกคกั

กว้างขวาง ทาใหเ้ พลงคนกบั ควาย เปน็ เพลงร่วม

กระแสที่ฮิตตดิ ปากเยาวชนยุคน้ัน

น่าสังเกตว่า เพลงยุคแรกของคาราวาน เป็น

17

สถานที่ใดไวล้ ่วงหน้า ที่ราบลมุ่ แถบน้ันกว้างไกล และ

ท้องทุ่งก็เวง้ิ ว้างสดุ ตา เม่ือวา่ งเว้นจากวาระงาน

ประจาระหว่างวันบนทีว่ ่าการอาเภอ ผมจึงเลอื กท่จี ะ

ออกพื้นท่ี ซึ่งท่ีจริงแลว้ การออกตระเวนพ้นื ท่ีที่

หา่ งไกลจากท่ตี ง้ั ศูนย์ราชการอาเภอ ก็คอื การทางาน

อีกอย่างหน่งึ อาจสาคญั ย่ิงกว่างานในสานักงาน

ด้วยซ้าหากมองในมุม “บ้าบัดทุกข์ บา้ รงุ สขุ ”

โดยเฉพาะในยุทธศาสตร์ ทว่ี า่ ด้วย “การเข้าใจ เข้าถึง

ตานานขา้ วกบั ปลา และพฒั นา”
ฉบบั ผ้เู ฒา่ รมิ แมน่ ้า จริงน่ันแหละ ภาพรวมของเนือ้ งานทั้งหมดจึง

อยทู่ ี่พื้นท่ี อยู่ท่หี มู่บ้าน กล่าวอกี นยั หน่ึง ผลสมั ฤทธิ์
ยามบา่ ยวนั น้ัน ผมลุกจากเก้าอี้ ผละจากห้อง ของการพัฒนาหรอื แก้ไขปญั หา มีจุดชี้วดั แตกหักอยู่
สานักงานบนช้ันสองของอาคารท่ีว่าการอาเภอ แลว้ ที่หมู่บา้ นนัน่ เอง
พาตัวเองมงุ่ สู่ทีร่ าบลมุ่ แม่นา้ และท้องทุ่ง ไมไ่ ด้เจาะจง

18

ขา้ วนาปรัง ซ่งึ กาลังงอกราก หยัดยอดเลก็ ๆสเี ขยี ว

ออ่ นๆเสยี บแซมพนื้ ดินชมุ่ นา้ ดารดาษราวกับผืน

พรมมหึมา มีคลองน้าเลก็ ๆแทรกอยู่ระหวา่ งแปลง

ข้าว มนี กสขี าวเปน็ ฝงู ๆอยู่ทว่ั ไป

กระทั่งพบวา่ ตวั เองมาน่ังอยบู่ นแครไ่ ม้ไผห่ นา้

กระทอ่ มริมแม่น้า แสงแดดยามบ่ายส่องกระทบผิวน้า

เปน็ ประกายวบิ วบั ลมจากยอดไผ่โชยพดั เปน็ ระลอก

ห่มคลมุ ร่มร่ืนทว่ั บริเวณ

“ตาของผมเองครบั ” พลขับบอกผม ถึงความ

เก่ยี วพันกับชายเฒ่าอายแุ ปดสบิ ปี ซ่งึ นง่ั หย่อนขาบน

แครอ่ ยู่ตรงหนา้ ผม

ผมยกมือไหว้ผ้เู ฒา่ ไถถ่ ามสารทุกข์สขุ ดิบ

ท่ัวไป รวมถึงวิถีชีวติ ความเปน็ อยู่ การประกอบ

อาชีพ และตานานความเช่ือบางอย่าง

จับความได้ว่าผ้เู ฒ่ามีอาชีพหาปลามาตง้ั แต่

เกิด จาความได้แกก็เห็นตวั เองอยใู่ นเรืออโี ปง ลอ่ งจับ

ปลาในเว้ิงนา้ ลึก แกเคยเป็นทหารยคุ สงครามเวยี ด-

จริงอกี นัน่ แหละ ทกุ หนทุกแห่งในพืน้ ทท่ี ่ีรับผดิ นาม เคยเป็นกะลาสเี รือฉลอม คา้ ขายข้าวเปลือก

ชอบ คือสถานทีท่ างานของผม ทุกขอ้ มลู ทุกความ เป็นคนรนุ่ แรกทตี่ อ่ แพสะดุ้งในแม่นา้ เป็นผ้บู ุกเบิกโค่น

เคล่ือนไหว ทุกเรื่องราว ล้วนสาคัญ พยายามสดับ ไม้และถางพงริมลานา้ จนเตียนโลง่ เพ่อื สร้างเข่อื น

ตรบั ฟังให้มาก เพือ่ จะไดห้ ยิบจับมาประกอบการ “ตาไม่กลวั บาปรึ” ผมถามชวนสนุก เมือ่ แก

วเิ คราะห์เจาะลึก ท้ังการวางแผน กาหนดกลยุทธ บอกว่านับแต่จาความได้ แกกจ็ บั ปลาทกุ วัน

หรอื การตัดสินใจ โดยเฉพาะการตัดสินใจเรื่องใด

เรอ่ื งหน่งึ ที่ดาเนินการในหมบู่ ้าน อาจส่งผลกระทบต่อ

ประชาชนในด้านลบหากได้รับข้อมลู ไมถ่ ูกต้อง คลาด

เคลื่อน หรือไม่เพยี งพอ

ยามบ่ายของวันน้ัน ผมจึงตะลุยไปในพนื้ ทร่ี าบ

ลมุ่ แมน่ ้า ตะลอนไปทว่ั เวงิ้ ว้างแห่งท้องทงุ่ ด้วยพลขับ

ของผมเป็นคนในพื้นที่ เขาเกดิ และเตบิ โตในหม่บู า้ น

จงึ ลว่ งรู้และชา่ ชองทกุ เส้นทาง โดยเฉพาะทางดิน

เรียบแมน่ ้า แม่นา้ ซึ่งหล่อเลี้ยงผ้คู นและสรรพชีวิตมา

เนิ่นนาน

พลขบั พาผมฝ่าไปบนเส้นทางฝุ่น ตัดผ่านทุ่ง

19

“ปลาเป็นอาหารของคน ไม่บาปหรอก” แกวา่ เมอื ง

“คิดว่าปลาจะหมดจากลาน้านี้ม้ัยครับ” ต้นขา้ วเท่าตน้ มะพร้าว เม็ดข้าวเท่าลกู

“ไมห่ มด ปลาไม่มีวนั หมดจากน้า” มะพร้าว นง่ึ ขา้ วเม็ดหนึ่งกนิ ไดห้ ลายวัน จ้าเดิม

“แน่ใจไดอ้ ยา่ งไรครบั ” ตอ่ มาอกี นานเนนิ่ มีแม่หม้ายคนหน่ึงนึ่งข้าวไม่สกุ

“แน่สิ ตราบใดทย่ี ังมขี ้าว ปลากย็ อ่ มมี ข้าวกบั โมโหหิว จึงเทเม็ดขา้ วจากหวดลงดิน แล้วตีด้วยไม้

ปลาเป็นของคูก่ ัน” คาน หวังใหเ้ ม็ดขา้ วแตกกระจายออกเป็นเม็ดเลก็ ๆ

“คกู่ ันอยา่ งไรครบั ” ผมชักสนกุ และก็สมดง่ั ใจ เมด็ ข้าวแตกเป็นเสยี่ ง ๆ แต่ทวา่ เมด็

“กนิ แตข่ ้าว ไมก่ ินปลา ก็ไม่อม่ิ กินแตป่ ลา ไม่มี ข้าวแต่ละเมด็ พลันงอกปีกแล้วบนิ หนีขึนไปอยูบ่ น

ขา้ ว ก็ไม่อร่อย” ภูเขา เพราะโกรธจดั ทีแ่ ม่หม้ายยา่้ ยีตกี ระหน่้าอย่าง

“ออ๋ ” ไม่ปรานี ไม่กตัญญรู ู้คณุ ขา้ ว และพลอยใหข้ ้าวทกุ

“ดสู ิ พวกเสอื พวกช้าง หรือพวกบา่ งพวก ตน้ ทุกเม็ดและทกุ สถานทโี่ กรธเคอื งเหมือนกัน จึง

ชะนี มันไม่ยอมคกู่ บั ข้าว พวกมันจงึ สญู พนั ธุ์” แก ตา่ งหลบหนีขนึ ไปอยู่บนภูเขาด้วย

หัวเราะ ผมก็หวั เราะ เนนิ่ นานต่อจากน้ัน มนุษย์อดอยากปากแห้ง

แสงแดดยา่ มบา่ ยนาผมสู่อีกโลกหนึ่ง เพราะไมม่ ีขา้ วกิน กินอยา่ งอ่ืนกไ็ ม่อม่ิ ไม่อร่อย

. จาเดิมเนิ่นนานจากบรรพกาล ต่อเนอ่ื งจากยุค เพราะไม่มีขา้ ว มนุษย์จึงเดือดรอ้ นไปทกุ หนทุกแห่ง

แผ่นดนิ เท่ารอยไก่ ต้นไม้เท่าลาเทียน มนุษยเ์ พิ่ม เรือ่ งรอ้ นไปถึงปสู่ ังกะสา ย่าสังกะสี จึงอาสาเปน็

จานวน ผืนดนิ ขยายเพ่มิ จากข้ีเถา้ ฟองน้า กลับ ตวั แทนไปร้องขอใหข้ า้ วลงมาเกิดในผืนดนิ อกี ครั้ง

กลายเปน็ ดนิ เป็นหิน เปน็ เขตเปน็ แคว้น เป็นบ้านเปน็ เฝ้าออ้ นวอนอยู่หลายเดือน ขา้ วถงึ ได้ใจอ่อน ยอมลง

20

มาจากภเู ขาให้คนได้กินอกี ครงั้ เหนื่อยทั้งหิว เมือ่ เหน็ วา่ มีปูขนข้าวมาไวใ้ นลานซึ่งเป็น

จาเดิมตอ่ มาอีกนานเนิ่น แผน่ ดินขยายเพ่มิ ข้ึน สาเหตทุ าใหต้ นขนขา้ วขึน้ เล้าไมห่ มดสักที จนเหนด็

อีก ผ้คู นเพิ่มจานวนขึ้นอีก ขา้ วงอกงามอุดม เหน่ือยสายตวั แทบหลดุ เช่นน้ี จึงพาลโมโห ขาดสติ

สมบูรณ์ คนอยดู่ ีมีสุขถ้วนทว่ั เว้นแตบ่ ักสกุ ับอลี า คู่ รบี คว้าไม้มาตีปจู นแหลกยับคาที

ผัวเมียผอู้ าภพั มีนาในที่โคก ไม่มีนา้ ปลกู พืชพรรณ เหล่าขา้ วเม่ือเห็นบกั สุตปี จู นดบั ด้ินต่อหนา้ ต่อ

ใดกไ็ ร้ผล มีควายกค็ วายต้ตู าเปยี ก บักสุเศรา้ หมอง ตา ตา่ งตน่ื ตระหนกตกใจ บินหนขี นึ้ ไปอยู่บนภเู ขาอีก

และคบั แคน้ ใจในสภาพความเป็นอยขู่ องมนั ย่ิงนัก มัน ครัง้ ต่อจากน้ันผู้คนกอ็ ดอยากยากแคน้ เรอื่ ยมาอีก

ตดั พ้อกับตัวเองว่ามันช่างอัตคัดขดั สน เนิน่ นาน เพราะไม่มีขา้ วสกั ต้นบนผืนดิน จึงไม่พน้ ปู่สัง

บักสยุ ง่ิ น้อยเนื้อต่าใจลงไปอกี นอกจากมีทน่ี า กะสา ยา่ สังกะสี ข้ึนไปอ้อนวอนให้ข้าวลงมาจาก

เปลา่ แปน ปลกู อะไรก็ไม่ขึ้น มีควายตู้ขี้ตา แก่หนัง ภเู ขา

หยาบแลว้ บักสุยังมเี มยี หน้าลาย อ้วนเตี้ย เนอ้ื ตวั ดา คราวนีข้ ้าวไมใ่ จออ่ นง่าย ๆ เพราะเจ็บแคน้ มาก

เป็นตอตะโก ขร้ี ิ้วข้ีเหร่ไมม่ ีที่ติ บักสุมองทุ่งนา มอง ท่ีมนุษย์มีจิตใจโหดร้าย เหยียบย่าทารา้ ยได้แม้กระทัง่

ควายตู้โซเซแกห่ ง่อม แล้วชาเลอื งดเู มยี หนา้ ลายของ ผมู้ พี ระคณุ แมว้ ่าปู่สังกะสายา่ สังกะสจี ะร้องขอและ

มนั มนั หมดอาลัยตายอยาก อยากก้ันใจตายไปเกิด อ้อนวอนสักเพยี งใด ขา้ วก็ไม่ยอมลงมาจากภเู ขา จน

ใหม่ จะได้เมยี สาวสวย ไดท้ ี่นาทีล่ ุ่ม ไดค้ วายคูไ่ ถท่ี มนษุ ย์ล้มตายไปเรอ่ื ยๆเพราะไม่มขี า้ วกนิ

หนุม่ แน่น แลว้ มันก็ตดั สินใจเลือกทาสิง่ ทมี่ ันคดิ บีบ ต่อมานางมจั ฉาไดร้ ู้เห็นความทกุ ขข์ องมนุษย์

จมูกตวั เองกน้ั ใจตาย ซ่ึงเกิดขึ้นทุกหวั ระแหง แล้วนึกสงสารมนษุ ย์ จงึ เป็น

วิญญาณบกั สุไปอย่ตู อ่ หน้าพระอนิ ทร์ มันบอก ตวั แทนไปขอรอ้ งขา้ ว พร้อมทงั้ อาสาอุทิศตนให้

ความประสงค์วา่ มันตอ้ งการสิ่งใด พระอินทรจ์ งึ มนุษยก์ ินเป็นอาหารค่กู บั ข้าว โดยไมใ่ ห้มนุษย์เป็น

อนเุ คราะห์ใหโ้ อกาสมันเลือกค่คู รองใหม่ โดยใหเ้ ลอื ก บาป แม้มนุษยจ์ ะฆ่าจะกินปลาเท่าไร ก็ไม่ให้มนษุ ย์มี

จากสายม่งิ สายแนน ซ่ึงผูกโยงจากสวรรค์ทอดลงมา เวรมกี รรม เพราะถอื ว่าปลาเปน็ อาหารคู่กับขา้ ว มี

สูพ่ ้ืนโลก ข้าวกต็ อ้ งมปี ลาเปน็ อาหาร ให้มนุษย์ไดก้ ินอมิ่ หนา

บักสเุ ลอื กเฟ้นอย่นู าน จึงเห็นสายมง่ิ สายแนนท่ี สาราญ สรา้ งคณุ งามความดีสืบตอ่ ไป

สวยที่สุดดุจสร้อยทองพันชั่ง มันจงึ เลือกเอาสายน้ัน ผมหลุดออกจากภวังค์ ลาผู้เฒา่ ริมแมน่ ้ากลบั

แล้วไลต่ ามลงมายงั พน้ื โลก พลนั ได้พบคูค่ รอง สูบ่ า้ นพกั ด้วยความสุขเปยี่ มลน้ ขณะเรื่องเล่ายังคง

หนา้ ตากลบั ลายพร้อยด้วยรอยฝีดาษเตม็ หน้า เปน็ อี ไหลเนอื งอยู่ในหว้ งจินตนาการ

ลาคนเดิม ไดอ้ ยู่ที่ไร่ท่นี าที่เดมิ และควายตูข้ ีต้ าตวั

เดิม

พระอนิ ทร์นกึ สงสารโชควาสนาของบกั สุ จึง

แปลงร่างลงมาเป็นปู ช่วยขนขา้ วจากท่ีอื่นๆมาไว้ใน

ลานของบกั สุ บกั สุกับอลี าหาบคอนเอาขา้ วในลานไป

เก็บไวใ้ นยงุ้ ฉาง ขนไปเทา่ ไรกไ็ ม่หมดจากลานสักที

เพราะปมู าช่วยขนข้าวจากทีอ่ ื่นมาไวใ้ ห้ บกั สุทงั้

21

คาถามคาใจ...

กญั ชาจะปลูกไว้ทบ่ี ้านได้

หรือไม่? เร่อื งจบแค.่ ..??!

สรยุทธ วาระกุล

การทผ่ี มเขียนบทความนข้ี ึ้นมา กเ็ นื่องจากเห็น ทาไมกญั ชายังไมถ่ ูกปลดล็อกออกจากบญั ชี

ผคู้ นในสงั คมกาลังถกเถียงตคี วามและตั้งคาถามกัน ยาเสพติดประเภท 5? ทั้ง ๆ ท่ีกฎหมายยาเสพติด

อดุ ตลุดว่า "ต่อไปนีจะปลูกกัญชาไว้เสพสักส่ซี ้าห้าต้น ฉบบั ปัจจุบนั (2564) หรือฉบับอนทุ ินได้ถอดกัญชา

จะถกู ตา้ รวจจบั หรือไม!่ ???" (ไม่รวมถงึ วิสาหกจิ ออกจากบัญชยี าเสพตดิ แลว้ เหตผุ ลง่าย ๆ กค็ ือ

ชุมชน) และทีส่ าคญั มีนักการเมืองเจ้าของนโยบาย กฏหมายฉบับดังกล่าวยังให้อานาจหน้าทแ่ี ก่กฏหมาย

อยา่ งพรรคภมู ใิ จไทยบางคนออกมาการันตีวา่ .. ลูกฉบับต่างๆ เอาไว้ ซึ่งก็หมายถึงกฏกระทรวง

"ปลกู ได้ เพราะ พรบ.ยาเสพตดิ ฯ ฉบบั 2564 สาธารณสขุ โดยเฉพาะกฏกระทรวง 2563 ซง่ึ เขยี น

(ฉบับลา่ สดุ ) ได้ปลดกัญชาออกจากยาเสพตดิ เอาไวช้ ดั ว่า กัญชายังเป็นยาเสพตดิ ประเภท 5

ประเภท 5 เรยี บรอ้ ยโรงเรียนภมู ใิ จไทยแล้ว!" นัน่ เอง หากไมเ่ ขยี นไว้ศักด์ิศรีของกฏหมายแม่

แต่...ชา้ ก่อนอย่าเพิง่ ดีอกดีใจไป เพราะเมอ่ื เร็ว (พรบ.64) ย่อมลบล้างกฏหมายย่อยลงอย่างราบ
ๆ น้ีศาลได้ส่งั จาคกุ และปรับคนปลูกกัญชาไปแล้ว 1 คาบ ซ่ึงผมก็ไม่เข้าใจว่าคนในรัฐบาลบาลหรือ
ราย และเมอ่ื ตน้ ปที ี่ผา่ นมามคี นใกล้ตัวผมคนหนึ่ง ไม่ นักการเมืองท่ีสนบั สนุนให้ประชาชนปลูกกัญชาจะ
รู้ว่าไปไดข้ ้อมูลมาจากไหน วา่ เขาอนุญาตให้ปลูก ทราบถึงหลักการขอ้ น้หี รือไม่ แต่ศาลท่านทราบดี
กัญชาได้ 6 ต้น สดุ ทา้ ย เสียเงินไปหลายหมื่น เพอ่ื ให้ ดงั น้ันจงึ พิจารณาคดีไปตามที่กฎหมายบญั ญตั ิไว้

คือ "ปลกู เม่อื ไรตดิ คุกเม่อื นนั้ !!!"

...ครบั ...คราวน้ีคงพอจะเข้าใจนะ
ครบั ว่า ทาไมเราจึงปลูกกัญชาเสรีกัน
ไมไ่ ดเ้ สียที แต่อยา่ งไรกต็ ามเร็ว ๆ น้ี
นา่ จะมคี วามคบื หน้าเก่ียวกับเรื่องนี้
ครบั ...

กระทอ่ มไชยวาน 18/1/65

22

ใจนก

นกหาก ชมชอบไม้ ในปา่ พนาหนา

บ่หอ่ น ปองประสงคก์ รง กดี กนั สกัดก้ัน

บม่ กั เฝือแฝงฟัน่ กระสันเนาในกรอบ

โลกวถิ ี ชีวติ น้ัน ไผช่างขวางขีดขั้น

ตนไดก้ แ็ ต่กาย นั้นแล้ว

ใจนก หวังรา่ ยร้อย นองสน่ันเนืองนัน
แผ่วผา่ น เสยี งประสานลม สง่ ไพรพงไม้
เตน้ ไต่ ตามใจให้ สัจธรรมในทางโลก
สทิ ธเิ์ สยี งเสรภี าพพร้อม ไผก็หอมฮักไว้

ใดจะกน้ั กีดใจ เป็นเด

คนเฮา ก็คือดา้ ม ดอมเหลา่ คณานก
บ่มัก การบัญชาคุม เครง่ เคยี นคาข้อง
ไผหอ่ น ตันตัวไว้ วางกาแพงแข็งข่ม
ก็หาก พังถล่มได้ ใจคนสูช้ ่วงชงิ

สะดนั ยู เพด็ ชะลาด คนั บ่ตาย ตอ้ งต่อสู้ ประชนั เพอ่ื ทวงสทิ ธิ์

นักเขยี นหนุม่ สปป.ลาว เคย ท้งั กายใจ ประสานแรง เปล่งไฟพลังล้น
มาเยอื น “ซบั แดงแหลง่
ตานาน” พรอ้ มคณะผแู้ ทน สกั กุนาอ้าง ยอทางเหินปกี

นักเขยี น สปป.ลาว จาก รอวัน ผลักผลีกย้าย เวน้ หว่างปลดแอกได้
สมาคมนกั ประพนั ธล์ าว เมอ่ื
เดอื นสงิ หาคม 2562 กอ่ น สบายเข้าสู่ไพร พุ้นแลว้

การแพร่ระบาดของไวรัสโค
วิด 19 สะดันยู เพด็ ชะลาด ๒.๔.๑๑.๒๐๑๙

23

ไมก่ ู้แตก่ ับระเบดิ

ไดย้ นิ เสยี งคัดคา้ นดังองึ ม่ี มีเสยี งวิพากษ์วิ-

จารณ์ท้งั เชงิ เป็นห่วงและปรามาสครูจากนกั วิชาการ กันทุกคน แถมคนทไ่ี ดก้ ็นิดหน่อย ไมเ่ ป็นยาประสานอ
วิชาเกินตา่ ง ๆ แล้วทั้งอยากหวั และอยากไห้ในเวลา แรดอะไรดอก แถมไรซ้ ่ึงมาตรการในการป้องกนั การ
เดียวกัน อะไรกันนักกนั หนา พดู จากันเปน็ ฉาก ๆ ก่อหนีก้ อ่ สนิ ครง้ั ต่อไปของครู
น่ันน่ะ ถามไถ่ครเู ขามงั่ หรือเปลา่
โครงการพัฒนาคณุ ภาพชีวติ ครู นนั้ หรอื ก็
“ไม่อยากใหค้ รเู ปน็ หนี้” “จะเปน็ การสร้างภาระ หรแู ตช่ อื่ เกิดและดาเนินการมากีป่ แี ล้ว ไมเ่ ห็นครไู ด้
หนสี้ นิ ใหก้ บั ครู”
พฒั นาชีวิตอะไร ซ้าบางครัง้ บางหนตอ้ งมานัง่ แบก
แลว้ ทกุ วันน้คี รไู ม่เป็นหน้หี รอื ร้อยละ ๙๐ นู้น หนค้ี นอนื่ ชชี ้าระกาใจอยู่ไม่สร่าง ยกตัวอยา่ งเช่นกลุ่ม
กระมังทเี่ ป็นหนี้เป็นสิน จะด้วยสาเหตอุ ะไรนน้ั อยา่ ให้ พฒั นาคณุ ภาพชีวติ อาเภอหนึ่งซึ่งผู้เขยี นเปน็
จาระไนเลย รฐั บาลไหนมากส็ ารวจข้อมูล ข้อมูล เลขานกุ ารอยขู่ ณะน้ี ตอ้ งนาเงินออม (สะสมมาหา้ หก
เก่ียวกบั ปรมิ าณหนข้ี องครูคงกองท่วมกระทรวง ป)ี ไปใชห้ นใ้ี ห้กบั สมาชิกคนหนึง่ ซึ่งกลมุ่ ย่อยไม่
แล้วมงั จนบางทผี ู้เขยี นปฏิเสธการกรอก ทีส่ ุด รับผิดชอบ ครั้งแรกใช้ไป ๙๔,๐๐๐ บาท ครง้ั ทส่ี อง
วธิ ีการแก้หนคี้ รูกห็ นีไม่พ้นใหย้ มื และก็ใช่ว่าจะได้ยืม ใชไ้ ป ๗๓,๐๐๐ บาท แน่นอนว่ามีคนถามว่าไปใชใ้ ห้

24

ครสู มัยก่อนเป็นทงั้ ครู

ทง้ั ปราชญใ์ นหม่บู ้าน

วตั รปฏิบตั ิไมต่ ่างกับพระ

วางตัววางตนสมฐานะ

กราบไหว้ได้สนิทใจ ซ้า

ครูสมัยก่อนสว่ นมากได้

ไปเปน็ ลูกเขยคนมฐี านะ

ในชมุ ชน นาไร่ ทรัพยส์ ิน

มากกวา่ คนอ่นื หรอื ไม่

มากแตร่ จู้ กั ทามาหากนิ

เชน่ ให้ภรรยาค้าขาย

บางคนอยา่ งครูสีแกมรี ถ

โดยสารวิ่งระหวา่ ง

หมู่บ้านกับอาเภอ การ

ไหลเขา้ ของเงินมากกว่า

การไหลออก มนั กย็ ่อม

ทาไม อย่างนี้ก็เสียระบบแย่ซี ตอบว่าไม่ใชใ้ ห้ ธนาคาร ไมเ่ ป็นหนี้เป็นสิน แตค่ รูสมัยนี้ตา่ งกันลิบลบั เปน็ ครู

กจ็ ะไมป่ ล่อยกู้แก่สมาชิกคนอ่ืน ๆ ซง่ึ แตล่ ะคน ทั้งผัวและเมียแตก่ ลบั ไม่มีสมบัติพัสถานใดเลย ทีม่ แี ละ

เดอื ดร้อนหนา้ เหลอื งหน้าแหล่ โทรมาตอ่ ว่า มีคอื หน้ีสนิ (ท้ังจากภาครัฐและเอกชน) เน่ืองจาก

คณะกรรมการต่าง ๆ นานา ท่ีสุดต้องเข้าพบ สังคมดนั ยกให้ครูเป็นอีกชนชน้ั หน่ึงซ่ึงมีหน้ามตี า ครู

ผจู้ ัดการธนาคารออมสิน แล้วได้แนวทางดังกล่าวมา จงึ ตอ้ งขวนขวายในการมีบ้าน มรี ถ ซา้ ต้องส่งเสยี

ปฏบิ ัติ จาต้องกลืนเลือด เพราะเจา้ ครูคนตน้ เหตุ ดัน ตวั เองและลูก ๆ ให้เรียนสงู ๆ กันท้ังนั้น อย่าไปพูด

ลาออกจากราชการแลว้ ไม่มเี งินพอให้หกั จ่าย ครั้น ถงึ การทาอาชีพเสริมทางอื่น ไปรอดสักก่คี น พวก

เขาประกาศขายบ้านมาใช้หนธ้ี นาคาร กลับปรากฏว่า ขายตรงก็ถูกดแู คลน ไปทานาทาไร่ก็หาวา่ ไมเ่ หมือน

มันติดจานองอยู่ จึงไม่มีใครไปซื้อ ครู ไมร่ จู้ กั พัฒนาตัวเอง ซ้างานครูทกุ วนั นีห้ าใช่มี

ตอนน้เี ขาหายตัวไป ท้ิงภาระหนสี้ ินไวก้ บั กลุ่ม เฉพาะสอน ตอ้ งทานูน้ ทาน้ไี ว้ให้คณะนนั้ คณะนี้มา

พฒั นาคณุ ภาพชวี ิตครู (จน ๆ) อยา่ งพวกเรา ตรวจ มาประเมิน ปีหนึ่ง ๆ กระดิกไปไหนไมไ่ ด้

เพราะฉะนน้ั ผู้เขียนจึงเหน็ ด้วยอย่างยงิ่ ท่ี สก.สค. จะ นอกจากสร้างงานและงาน การณ์กลับเปน็ ว่ายิ่งงาน

ใหค้ รกู ู้เงิน ชพค. ล็อตใหมใ่ นอัตรา(เพดาน) ๓ ล้าน มากเด็กยง่ิ โง่ ครูยิ่งจน

ใครจะว่าขายกระดกู ตวั เองกนิ ก็ชา่ งเหอะ แตก่ ารจะ สามล้านก็ไม่พอตอ่ การให้กู้ ถ้าครูเราไมค่ ิด

ปลอ่ ยกู้จะตอ้ งมีมาตรการเดด็ ขาด เช่น นาไปใช้หน้ี แก้ไขตนเองและหน่วยเหนือไม่มมี าตรการในการ

สหกรณ์หรอื หนี้นอกใหห้ มด แลว้ ห้ามกเู้ งินจาก ปล่อยกทู้ ่ีรัดกุม อย่าห่วงเลยครับเร่ืองท่ีครูจะเปน็ หนี้

สถาบันการเงินใด ๆ (อาจจะระยะหนึ่ง ๑๐ ปี ๑๕ ปี มนั เป็นมาแล้ว มาหาทางหรือช่วยกันคิดดกี ว่าวา่ เปน็

ว่าไป) หรอื หา้ มสถาบันการเงินปล่อยกแู้ ก่ครผู ู้ได้กู้ หน้ีแล้วทาอย่างไรชีวติ จะดีขึ้น ม่ันคงขึ้น หาใชด่ แี ตก่ ่น

เงนิ สามล้านน้อี กี และจะต้องนาเงินกทู้ ีเ่ หลอื ไป ดา่ และประณามครสู ารพัดสารเพเช่นที่เป็นอยู่

พฒั นาชีวิตตัวเองด้วย ทั้งนี้ต้องมีการตรวจสอบ ที่สุดเป็นเช่นทคี่ นเขาปรามาส “ครูไมก่ ู้แต่กบั ระเบดิ

จรงิ จัง ไม่ใช่เขียนกันไว้แตใ่ นกระดาษ เทา่ น้ันละ่ ”

เคยต้ังขอ้ สังเกตเหมอื นกันวา่ ครูสมยั ก่อนทาไม

ไม่เป็นหนีเ้ ป็นสินมากเหมือนสมัยน้ี คาตอบท่ไี ด้คือ

25

1. ป่ าร้างทางรก

ขา้ วในนาเขียวสด ลมพัดพลว้ิ มาอ่อนๆทาให้
กอขา้ วเอนระนาบไปตามสายลม ราวแพรพรมสี ผายซ่งึ เป็นพีช่ ายของแม่จึงอาสาพาเขาออกมาเดิน
เขียวผืนมหมึ าปลู าดไปตามพ้ืนดิน ถัดนาข้าวข้ึนไป ปา่ เพ่อื ระลึกถงึ ความหลัง
“ ดูอะไรมันเปล่ยี นไปมากเลยนะลงุ ยกเวน้ ถนน
คือภเู ขาลูกย่อมๆท่ีเรียกว่าภูหลน่ และภผู ักหวาน
พนื้ ดินคอ่ ยๆลาดเอยี งสูงข้ึนไปทลี ะนอ้ ยจนกระทงั่ สงู สายนี้ ยงั อยทู่ เ่ี ดิม”
“ ใช่ ถนนมนั ขยับเขย้อื นไปไหนไม่ไดห้ รอก
ตระหง่านเสยี บยอดข้ึนสทู่ ้องฟา้
เพลินทอดฝ่าเท้าตามทางเดินทีล่ ดเลี้ยวเคยี้ ว เพราะเจ้าของท่ีทั้งสองข้างทางเขาไมย่ อม”
“ อือ” เพลินพยักหนา้ “ แตด่ ูเหมอื นว่าป่าจะ
คดไปตามเส้นทางเดินเก่าๆทีย่ งั ไมเ่ ปลย่ี นแปลง เฉก
รกเรื้อน่าดู”
เชน่ เดยี วกบั เม่อื คร้ังที่เขายังอยู่ท่ีนี่
“ แนน่ อน กว็ ัวควายไม่มเี ลี้ยง ป่าหญ้า ป่ากก
และนั่น มนั ตั้งส่ีสิบปีมาแล้ว….
เสียงนกก้นโดกร้องอยูบ่ นยอดไม้ทาให้เขาอดที่ ป่าพง ท้ังตน้ เล็บแมว หนามแท่ง มันก็ขึ้นจนแทบลอด
ผา่ นไปไม่ได้น่ะซี”
จะสอดส่ายสายตามองหาตวั มันไมไ่ ด้
“ ยังง้ี จงอางไมน่ า่ ดเู รอะ”
และแลว้ เขาก็พบ นกสเี ขียวออ่ นซ่อนอย่บู น
ยอดไมต้ ้นหนึ่งท่ตี อนนี้กระดกทั้งหางและคอ เวลาส่ง ลงุ ผายหัวเราะ “ จะมสี ักก่ีตวั เชียว คนมันกิน
หมด”
เสยี งร้องกระโด๊กๆ
เพลินยิ้ม เมือ่ นึกถงึ สมัยก่อนท่ีสัตวป์ า่ มากมาย “ หา แม้แต่จงอางเรอะ”
นกมกั จะกลายเป็นเหย่อื หนังสต๊ิกของเขาเสมอ ซึ่งเขา ลุงผายผงกศีรษะ ผ่อนเสียงลงพอได้ยนิ คล้าย
กบั สลดใจกับส่ิงทเี่ อย่ ถงึ
เป็นคนหนึง่ ที่จัดได้ว่าฝีมอื แมน่ ราวจับวาง
“ งูเห่า งูจงอาง เร่ืองเล็กทั้งนั้นแหละ คนมนั กิน
“ไอเ้ พลิน ได้ยนิ เสยี งร้องนกกน้ โดกไหม” ลุง
ไม่เลือก อดอยากปากแหง้ กันเหลือเกิน”
ผายตะโกนถามมาจากทางดา้ นหลงั
“ คนมันมากขึ้นรึไงลุง”
“ไดย้ ินครับลงุ เหน็ ตวั มันด้วยล่ะ”
“ เรอะ แหม โชคดีจัง แตเ่ หลือตัวเดยี วนีแ่ หละ” “ ก็ทานองน้ัน คนมาก ลองดูนะ นถี่ ้ามใี ครเกบ็
“ ว่าไงนะลุง” เพลนิ หยุดหันมองมาทางลุงผาย เหด็ ได้สักดอกสองดอก รับรองพรุ่งนี้คนจะเตม็ ภู
ผกั หวาน”
“ ทงั้ ป่านี่นะ”
“ มาทาไมกัน”
“ เออ ก็มันเลน่ มีปืนแกป๊ กันทุกคน ตัวเล็กตวั
“ เก็บเหด็ ”
น้อยไม่เคยเวน้ เสียงปนื เปร้ยี งปรา้ งสนั่นป่า นกหนกู ็
“ บ้านเรารึเปลา่ ”
รว่ งผล็อยๆเป็นใบไมร้ ่วง ”
เพลนิ พยกั หน้า แล้วเขาก็หวนคิดถึงความหลัง “ ทง้ั บา้ นเรา ไทยนิยม นาสมหวัง หรอื บางทีก็
เมือ่ ครั้งทเ่ี ขาเปน็ เดก็ จนกระทง่ั แตกเน้ือหนุ่มจงึ ออก มาจากกกค้อ กุดดินจ่โี นน่ ”
เพลินพยกั หน้ารับหงึกๆ แลว้ จึงถามต่อไป
จากบา้ น
ทุกครงั้ ท่ีกลบั มาเย่ยี มบา้ น เขาไม่มโี อกาสออก “ มาไกลขนาดน้ันเชียวรึ ลุง”
ป่าและทุ่งนาอย่างคราวน้ี มาประเดี๋ยวประด๋าวแลว้ ก็ “ ไกลกว่านกี้ ็เคยมาแล้ว พอได้ยินขา่ วก็พากัน
เหมารถเหมารามาเลย ขา้ วา่ คนมนั มาก อีกอย่างคน
กลบั กลบั ไปสู่ป่าคอนกรีตท่ีเตม็ ไปดว้ ยแสงสี
ทวา่ คร้ังนี้ เขามีเวลาค่อนข้างมากหนอ่ ย ลุง ไม่ค่อยมีงานทาดว้ ยล่ะ การมาหากินก็เป็นการฆา่

26

เวลาใหห้ มดไปในแต่ละวนั ไม่จาเจอยกู่ ับบา้ น” ไหนพรานรึเปล่านัน้ กจ็ ะดกู ันทีล่ ิ้นของมัน ถ้าลิ้นมีปาน

เพลินพยกั หน้ารับ พลางถอนหายใจยาว ดาทปี่ ลาย ก็จะถือว่าหมาตัวนนั้ เปน็ หมาพราน เด็กๆ

ออกมา กจ็ ะประคบประหงมมันเป็นพิเศษ ด้วยหวงั จะใหม้ นั

เม่ือก่อน ที่น่อี ุดมสมบูรณ์มาก เห็ด หน่อไม้ นก เป็นหมาพราน ช่วยขวั่ หาเตา่ หาแลน หรือสัตวป์ ่า

หนู สัตว์ปา่ สาระพัด แตท่ ว่าบัดนี้ ป่าไม้หนาทึบก็จริง อ่นื ๆให้

หากร้างไร้สัตวป์ ่ากล่อมพงไพร เวลาผ่านไปไม่กีป่ ี ป่าก็ร้าง ทางกร็ ก สัตว์

มนุษย์เกิดมามากข้ึน ทาให้เบยี ดเบียนพื้นท่ี อาศยั ตน้ ไม้รุ่นแรกๆถูกทาลาย จนกระทง่ั ภูเขา ป่า

สัตวป์ า่ นอกจากนั้นยงั ทาลายล้าง ฆ่าชีวติ ของพวก ดงโล่งเตยี นไปหมด ความแห้งแลง้ กันดารมาเยอื น

มันเพื่อนาเน้ือมาเปน็ อาหาร ปรนเปรอตวั เอง พรอ้ มกบั ความอดอยากของผู้คน ทาให้ชาวบ้านทิ้ง

เพลินจาได้ เมื่อตอนที่เขาเป็นเด็กสตั วป์ ่ามอี ยู่ ไรน่ าหนีเข้าเมืองใหญ่ หางานทาพอไดเ้ งนิ มาประทัง

มาก เข้าปา่ แต่ละที พบเห็นสัตว์แทบทกุ ฝกี ้าว แตท่ ว่า ชีวติ พยุงครอบครัวใหอ้ ยู่รอด

บดั น้ี มแี ตค่ วามวา่ งเปล่า แมแ้ ตน่ กตัวเลก็ ๆ กระแต เวลาผ่านไป ปา่ คอ่ ยๆฟื้นตัว ตน้ ไม้เกิดใหมไ่ ด้

กระจอ้ นทีเ่ คยวงิ่ พลา่ น กระโดดโลดเต้นตามขอนไม้ แต่สัตวป์ า่ ท่ีสญู พันธ์ุไป ไม่มกี ารสบื ตอ่ สายพนั ธไุ์ ด้

ขา้ งทางก็ไมม่ ีใหเ้ ห็นอีกแล้ว อีก

สมยั นั้น ขณะทเ่ี ดินไปตามทางยังง้ี ไมก่ ระแต อย่าว่าแต่สตั ว์ปา่ ทีอ่ ยปู่ ระจาในป่าเลย แม้แต่

กระจอ้ น ก็จอนฟอนมกั จะวง่ิ ตัดหน้า กระโดดขา้ ม สตั ว์ท่ีเกดิ ตามฤดูกาลอย่างจกั จ่นั ก็ยังมีน้อยเต็มที

ทาง ปรดู๊ ปรา๊ ดไปในระยะใกล้ สร้างความต่นื เตน้ ทเ่ี คยขบั กลอ่ มพงไพรด้วยเสยี งร้องระงมไปทั่วป่าเขา

ให้กบั เขาบอ่ ยๆ บางทถี า้ มีหมามาดว้ ยก็จะ”อุ๊บ” มัน บดั น้ีแทบนับตวั ได้

ให้ไล่ตามไป ซงึ่ สว่ นใหญแ่ ลว้ เด็กๆอย่างพวกเขากจ็ ะ “ คดิ อะไรอยู่รึ เพลนิ ” เสยี งลุงผายปลกุ ใหช้ าย

สมมตุ ิว่าหมาทกุ ตวั คือหมาพราน ซ่ึงวธิ ดี ูว่าหมาตวั หนุม่ ต่ืนจากความหลงั

27

“เปลา่ ครบั มัวแต่มองภูผักหวานเพลินไป กรงุ เทพนานเข้าเกบ็ เงนิ ทองได้มากพอ หรือบางคนก็

หน่อย” ขายทีท่ างเอาเงินไปลงทนุ ค้าขาย ทาอตุ สาหกรรม

“ เห็นเงียบไป นกึ ว่าคิดถึงกรงุ เทพ” เล็ก ๆ เป็นของครอบครัว จนประสบความสาเร็จก็

“กรุงเทพไม่มีอะไรใหค้ ดิ ถึงหรอกครับ มากมายหลายครอบครัว เดี๋ยวนี้กลายเป็นเถา้ แก่

นอกจากงาน” เยอะแยะไปหมด”

“ สาว ๆ ละ่ ” เพลนิ นิ่งคิด กอ่ นพยักหน้าเห็นดว้ ยกับสิ่งที่ลุง

“ สวยสูค้ นบ้านเราไม่ไดห้ รอก” ผายกล่าว

“จริงร”ึ “ลงุ คดิ ว่าอะไรเป็นสาเหตุให้เกิดกรณียังงี้”

“ผมยืนยนั ครับ” แกพ่นควันยาสูบปุ๋ยออกมา แลว้ จงึ เอ่ย

ลงุ ผายผงกศรี ษะ แล้วจึงเอย่ “เพราะความซา้ ซากจาเจน่ะซี แกสังเกตไหม

“มนั กจ็ ริงอย่างเองว่าน่ันแหละ แต่อย่าลืมวา่ ขณะทชี่ าวไร่ชาวนาทาอาชีพเกษตรกรรมขาดทุนจน

สาวกรุงเทพก็คอื สาวบ้านนอกน่ันแหละ” ตอ้ งขายท่ีทางหมด พวกคนกรงุ กลบั ประสบ

“ทาไมเป็นยงั งน้ั ล่ะลุง” ความสาเร็จ แถวบา้ นเราน่ีกม็ ี มาจากกรงุ เทพ มาทา

“ก็สาวบ้านนอก เข้าไปอักกันอยู่ในเมืองกรงุ ไร่อยู่ท่ีนี่เกือบสิบปีแลว้ ไร่ของแกอดุ มสมบรู ณ์มาก

กันหมดแล้ว แยกไมอ่ อกหรอกว่าใครกรุงใครไม่กรุง ในขณะท่ีพวกเขาอม่ิ ตัวจากงานค้าขาย อยาก

หน้ามนั ขาวเท่ากันหมดแล้ว”

เพลินเห็นด้วยกบั คากล่าวของลุงผาย

เพราะเดีย๋ วนี้คนกรุงเทพแท้ ๆ แทบหาตวั ตนไม่มี

สว่ นหน่งึ เรน้ ตัวออกจากเมืองกรุง ทยอยกันไปอยู่

ตามชนบทกนั หมด อากาศ ความสงบสุข ดงึ ให้

พวกเขาออกไปอยู่ตามสถานทห่ี ่างไกลเหล่านั้น

ในขณะท่คี นชนบท พากันมุ่งหน้าสู่เมอื งใหญ่ เพ่อื

งานและเงนิ

“แกสงั เกตไหม” ลุงผายถามเพลนิ ขณะที่

ดูดยาใบตองพ่นควันปุย๋

“สงั เกตอะไรครับ”

“เดย๋ี วน้ที รัพย์มันเปล่ยี นมือคน

ครอบครอง”

เพลนิ ทาหน้างง เขาไม่เข้าใจความหมายที่

ลงุ ผายพดู

“ผมยังไม่เขา้ ใจทีล่ ุงพูด”

“ขา้ หมายความว่า คนมันเปล่ียนการถือ

ครองกรรมสทิ ธ์ิในทรัพย์สิน คนชนบทเริม่ เป็น

เจ้าของทรพั ย์ท่ีคนกรุงเขามีมาก่อน ในขณะทีค่ น

กรงุ กลับมาซื้อหาครอบครองทรัพย์ของคนชนบท”

“ยงั ไงครับ”

“ท่ดี ินของชาวบ้านเปลยี่ นมือไปเป็นของคน

กรงุ มากข้ึน คนพวกน้นั ออกมาทาไร่ไถนากันมาก

ขึ้น ในขณะที่คนชนบทพากันอพยพเข้าไปอยู่

28

ออกมาพักผอ่ นกับธรรมชาติ คนชนบทกลบั เร่งเขา้ หนา้ เก่ยี วข้าวชาวนาขุดปูในรูมาตม้ ทานา้ พริก

หา และแสวงหากอบโกยเงินทอง ขา้ ว่าอกี ไม่นาน คน อรอ่ ยมาก เนอื่ งจากปหู น้าแลง้ มนั ย่องเลยทีเดยี ว

สองกลมุ่ นจ้ี ะเปลีย่ นที่อยู่ เปล่ยี นอาชีพกันหมด” แลว้ ความหลังก็พร่ังพรูเข้าสู่ห้วงมโนนกึ เสยี ง

เพลินเหน็ ด้วย และเขาเองก็เปน็ คนหนง่ึ ท่ีอย่ใู น ปซี งั ขา้ วดังระงม ผสมผสานกบั เสียงโหวดทโ่ี หยหวน

ข่ายทีล่ งุ ผายหมายถงึ มาจากเถยี งนาของหนมุ่ ๆท่ีลงนอนนา มันดังออ้ ยสอ้

“แลว้ ลงุ ละ่ ไม่ขายท่ที าง แลว้ เขา้ ไปเท่ียว ยอยู่นาน แลว้ ลาลงสูค่ วามเงยี บ เสียงฟาดขา้ วจาก

เมอื งกรงุ บ้างรึ” ลานนาคนโน้น คนน้ัน ดังมาต้ังแตค่ ่อนดกึ หนุม่ ๆจะ

“โอ๊ย ตอ่ ให้เอาเงินมากองตรงหนา้ สูงเทา่ หัว ลกุ ขน้ึ มาฟาดขา้ วแข่งกนั คล้ายเปน็ สญั ญาณบอกไป

ของขา้ ข้าก็ไม่เอา” ยังสาวคนรกั และอวดแก่พ่อแมข่ องหญงิ สาวว่าลกู

“ทาไมล่ะลงุ ” ชายบ้านนข้ี ยันตืน่ แต่เช้าเพื่อฟาดข้าว หากจะรกั ใคร่

“ขา้ รักชนบทโว้ย เข้ากรุงทีไร หายใจไม่ออกว่ะ” กับลูกสาวบ้านไหนกไ็ ม่น่ารังเกียจแตอ่ ย่างใด

“ไม่อยากไปเหน็ แสงสบี ้างรึ” หน้าทานา ไม่ว่าจะเป็นดานาหรอื เก่ยี วข้าว

“ไอ้อยากน่ะมันอยาก แตไ่ ม่อยากไปอยกู่ บั หม่บู ้านจะร้างเพราะผู้คนจะลงทานากันหมด สงิ่ ของ

ความซ้าซากแบบนน้ั ใหข้ า้ ไปชวั่ ครั้งช่ัวคราวได้ แต่ไป เคร่ืองใช้ หมูหมากาไก่ ถกู ขนลงไปนอนนาด้วย

อย่เู ลยไม่ได้ ถ้าไปอยู่เลย ข้าคงอึดอดั ตายก่อน กลายเปน็ บา้ น เลี้ยงดกู ันอยทู่ ี่โน่นหลายเดือน พอทา

กาหนดแน่” นาเสร็จจงึ โยกย้ายกลับมาอกี คร้งั ชีวิตของคนบ้าน

เพลนิ หัวเราะกับท่าทีท่ีแสดงออกด้วยความ ปา่ จงึ มแี ต่การย้ายถน่ิ ที่อยูไ่ ม่เคยหยดุ บา้ นของ

สยดสยองของลุงผาย เพลินในวยั เด็กจึงมีอยู่สองหลัง คอื บ้านท่ีอยูใ่ น

“ดแี ล้วลงุ ท่ีไมห่ ลงเขา้ กรงุ ผมเองก็อยาก หมู่บา้ นและบ้านที่อยู่นาซ่ึงแต่ละหลงั กไ็ ด้อยอู่ าศัย

กลับมาอยู่บา้ นเรา แตด่ ว้ ยความจาเปน็ เรอ่ื งงาน ทา ดว้ ยระยะเวลาพอๆกนั

ใหต้ อ้ งอดทนอยทู่ ่ีนัน่ ” เวลาเด็กๆมาโรงเรียนกจ็ ะเดนิ จากนามาบา้ น

“อยู่ไปเถอะคนหนุ่ม มาอยู่ทน่ี กี่ ไ็ ม่มีอะไรทา ห่อขา้ วจากนามากนิ ด้วย เรอื นเกือบทุกหลัง จึงไม่

แลว้ จะเอาอะไรกินเข้าไป” ตา่ งกบั เรอื นรา้ ง หอ้ งหบั เรือนนอน เปลา่ ว่าง โอง่ นา้

“หาปหู าปลากินตามเร่ืองตามราวน่ันแหละ ผม ถูกควา่ ไวบ้ นชานเรอื น จนกระทั่งดานาเสร็จ หรอื ไม่

ว่าน่าจะมีความสขุ เหมือนกัน” กข็ นข้าวขึ้นเลา้ แล้ว น่ันแหละ หมู่บา้ นจงึ จะคึกคักอกี

ลุงผายหัวเราะ ครั้งหน่ึง

“ปูไม่มใี ห้แกหาหรอก ส่วนปลากเ็ ป็นบาดเป็น เพลินนกึ ถึงโรงเรียนสมัยนั้น ตอนสายๆจึงจะมี

แผลไปหมดแล้ว น้าเป็นพษิ ดินแขง็ และแหง้ จนปทู ารู เด็กมาเข้าแถว และเลิกเรยี นเม่ือถงึ เวลา เพือ่ ใหเ้ ด็กๆ

ไมไ่ ด้” กลบั นาทัน ช่างแตกต่างกับสมัยนเ้ี สยี จริง ทท่ี ุ่มสอง

“แหม ฟังลงุ พูดแล้ว น่ากลัวจังเลยนะครับ” ทุ่มครูยังสอนพเิ ศษเดก็ อยู่เพ่อื หาเงินเข้าตงุ กระเป๋า

“นค่ี ือความจริง ไมเ่ ช่อื แกลงไปดูทุ่งนาซี มีรปู ูท่ี ตวั เอง มนั ช่างแตกต่างกนั ราวฟา้ กับดิน ซ่ึงเพลินก็

ไหนล่ะ” นึกไม่ออกว่า เขากบั เดก็ สมยั นี้ ใครอา่ นหนังสอื แตก

เพลนิ รสู้ กึ สลดหดหหู่ วั ใจ ปกติปูปลาจะมอี ยู่ กวา่ กัน แตช่ ่างมนั เถอะ ถึงยงั ไงปา่ ก็ร้างทางก็รก

อย่างมากมายในทงุ่ นาล่มุ น้าห้วยดาน หมดแลว้ ทางข้างหน้า ค่อยถากถางกันไป.

หน้าฝนปลาจะหาไดอ้ ย่างง่ายดายในนาของใคร

ของมัน หน้าหนาว ลงข่ายปลาขาวส้อย ครยุ ลาม

หรือปลาขาวสูดติดข่ายแทบยกไม่ขึ้น

เพลนิ เคยลงตุ้มกบั พ่อ ปลาขาวที่หลงเข้าไปกนิ

ราในต้มุ จนแทบแตก หามข้ึนบกแทบไม่ไหว

29

สังคมโลกออนไลนท์ าให้ผมไดร้ ู้จัก “ปลดั โอเล่ 1. แรงจงู ใจท่ีทาให้สนใจเลยี้ งควาย

คนเลยี งควาย” ปลัดเทศบาลตาบลหนองสอ อาเภอ 2. เร่ิมตน้ การเลยี้ งควายได้อยา่ งไร? งาน
เมอื งกาฬสนิ ธ์ุ จงั หวัดกาฬสินธ์ุ เข้าของฝูงควาย 2 ราชการในหน้าทปี่ จั จุบัน เปน็ อปุ สรรคต่อการ
ฝูง จานวนกว่า 80 ชีวติ และผมไม่ลังเลใจทจ่ี ะขอ เลี้ยงควายหรือไม่? จดั การเวลาท่มี ีอยู่
สมั ภาษณเ์ ขานามาลงตีพิมพ์ใน ซับแดงเจอรน์ ัล ฉบับ อยา่ งไร?
ปฐมฤกษ์ โดยที่เราสองฝ่ายยงั ไม่มีโอกาสได้พบหนา้ 3. ทรรศนะท่มี ีต่อควายเป็นอย่างไร? ทาไมคน
ทว่ั ไปจึงไม่นิยมเลี้ยงควาย?

คา่ ตากันเลย 4, สถานการณค์ วายไทยปัจจุบนั เป็นอย่างไร?
วธิ กี ารสมั ภาษณ์ ผมตงั้ คาถาม 4 ข้อเพ่อื ให้ คาดว่าในอนาคตจะเป็นเช่นไร?

เขาเขยี นตอบสง่ มาทางกล่องขอ้ ความ แลว้ นามา แรงบนั ดาลใจในการเลยี งควาย
เรียบเรยี งเล็กน้อย ส่วนใหญค่ งสานวนบอกเล่าของ
สวัสดีครับกระผมนายกังวาน แสนอดุ ม เกดิ ปี
เขา คาถามคือ..
2516 ปีนอี้ ายยุ ่าง49ครบั ชอื่ เล่นปลัดโอเล่ครับเขา

30

หญ้าไปข้าง ๆ ลาห้วยเราก็จะอยูบ่ นเรือ มองดคู วาย

กนิ หญ้าก็เพลดิ เพลินกจ็ ะเหน็ วิถีชีวติ เราเกดิ ความ

ผกู พนั ครบั ก็ไม่ได้มหี น้าท่ีเลยี้ งควายอะไรกับเขา

หรอกครับ แต่ชอบครับ เสาร์อาทติ ยเ์ ลิกเรียนหยดุ

เรัยน กจ็ ะไปอยู่กับควายอยกู่ บั วัว ส่วนอีกฝงั่ หนง่ึ ก็

จะเป็นพีน่ ้องของทางคุณปู่คุณย่าทางพ่อครบั ซึ่งอยู่

จะหา่ งจากเมอื งไปประมาณ 3-4 กิโลเมตร ต้องปน่ั

จักรยานไป บางทีคณุ พ่อก็พาไปเสารอ์ าทติ ย์ปบ๊ั ก็จะ

ออกไปทงุ่ นา คุณลุงเค้ากจ็ ะเล้ียงควายไว้ไถนา ผมก็

ชอบไปอยู่กับเขา ชอบไปอยู่กบั ควาย เล่นกะเค้า ข่ีเค้า

ชอบที่เค้าเช่ืองครบั ก็มาจากความรกั ก่อนครบั

อันดบั แรก หลงั จากทีเ่ ร่มิ จากความรักและพอโตข้ึน

กม็ โี อกาสครับ มีโอกาสได้เลีย้ งวัวบา้ ง แตก่ ไ็ ม่ไดเ้ ป็น

กิจจะลักษณะอะไรมาก เพราะว่ายังไม่มคี วามพร้อม

ซ้ือวัวมาเลี้ยงไวม้ ีอยู่ชว่ งหน่ึงในหน้าท่ีราชการ ตอ้ ง

ยา้ ยไปเป็นรองปลัดท่ขี อนแก่นครบั ท่ี อบต.ศรีสุข

สาราญ อาเภออบุ ลรัตน์ จังหวัดขอนแก่น ห่างจาก

เรยี กว่าปลัดโอเลค่ นเลย้ี งควาย เป็นปลัดเทศบาล บา้ นไปเกอื บ 200 กโิ ลเมตร ไม่มีเวลาครบั ชว่ งน้ัน

ตาบลหนองสอ อาเภอเมืองกาฬสินธ์ุ จงั หวัด ทางบ้านก็เลยไดข้ ายวัวไป 5 ตวั กร็ ู้สกึ เสียใจแตก่ ็ทา

กาฬสินธุ์ ใจ เรายังไมพ่ ร้อม ทีนี้เพราะชว่ งทไ่ี ด้กลับมายา้ ยมา

แรงบันดาลใจในการเลี้ยงควาย ก็ด้วยความ เป็นรองปลัดที่จังหวัดกาฬสินธก์ุ เ็ ลยได้มีโอกาสเลีย้ ง
รักก่อนครับ เกิดจากความรักความชอบตงั้ แต่เดก็ ๆ ควาย

และคอื คณุ พ่อคณุ แมผ่ มก็ไม่ไดเ้ ป็นชาวไรช่ าวนานะ

ครับ แตว่ า่ ในรุ่นคณุ ปคู่ ุณยา่ ตาคณุ ยายเป็นชาวนา

ครับ ผมก็เป็นลกู คนสดุ ทอ้ ง มีพีน่ ้องท้ังหมด 4 คน

พ่ชี ายพี่สาวอกี 2 คนเขาไม่ได้ชอบไปทาไรไ่ ถนาหรอก

ครบั แต่ตัวผมชอบ ตอนเดก็ ๆ ก็จะไปกบั คณุ ตาบ้าง

คณุ ตาท่านกจ็ ะมีฝูงควาย ทาใหเ้ ราผูกพันกับควาย

ตัง้ แตเ่ ดก็

แต่กอ่ นน่ะคุณตาจะไล่ควายไปที่นา ซ่ึงจะหา่ ง
จากบา้ นอยู่ ก็เป็น 2 ถึง 3 กิโลเมตร ครับ กจ็ ะเดินไป
ตามริมลาหว้ ย นา้ ลาปาวนะครับ ควายเค้ากนิ จะ

31

ถามว่า นอกจากความรักความผกู พันท่ีมี ควายน่าจะเหมาะเกยี่ วกันยังไงกับปรชั ญาเศรษฐกิจ

ต้งั แต่เดก็ แลว้ นี่ เม่ือเราโตขึ้นเราได้เรยี นรู้ศาสตร์ พอเพยี ง

หลาย ๆ ศาสตร์ เรากต็ ้องมาใคร่ครวญดวู า่ สิ่งทีเ่ รา อันดับแรกเราก็ต้องมีความรกู้ ่อนครบั ผมก็
จะทามันตอ้ งเกดิ ความยั่งยืน คอื ผมมีความศรัทธาใน ศึกษาเรยี นร้เู กย่ี วกับศาสตรก์ ารเล้ียงควาย จะพบว่า
หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงรชั กาลที่ หนง่ึ เลยควายเป็นสัตว์ทเี่ ขาเรยี กว่าเป็นสตั ว์พ้ืนถิ่น
9 ที่พระองค์ทา่ นได้ทรงพระราชทานให้ ต้งั แตเ่ ปน็ สตั วพ์ ื้นถิน่ ท่เี กดิ มากับเอเชยี ตะวนั ออกเฉียงใต้มา
ชา่ งมาผมก็จะศกึ ษาเรียนรู้ตลอดคือหลกั ปรชั ญา ต้งั แต่ก็หลายพันปหี ลายหมืน่ ปแี ล้วมั้ง ก็ศึกษาทฤษฎี
เศรษฐกิจพอเพยี ง กจ็ ะมีอยู่หลกั อยูก่ ็คอื 3 ห่วง 2 ววิ ฒั นาการทางธรรมชาติของส่ิงมชี ีวติ ของ
เงื่อนไข
ชารล์ ดาวนิ ซ์ ทบี่ อกวา่ สิ่งมีชวี ิตมพี ฒั นาการเสมอ

3 หว่ งแรกกค็ ือพอดี พอประมาณ มเี หตมุ ีผล เพราะวา่ ควายเขาเกิดเป็นกบั พนื้ ถ่นิ ไหมครบั

มีภูมิคุ้มกันอีก 2 เงื่อนไขก็คือต้องมคี วามรคู้ ู่ เปรยี บเทียบจากควายป่ากับควายบ้านมันอัน

คณุ ธรรม เราก็ไมค่ ิดว่าเราจะทาอะไรสักอย่างน่เี ป็น เดียวกันเหมอื นกับ ช้างป่ากับชา้ งบ้านเหมือนกัน ผม

อาชีพที่ 2 แล้วตอ้ งเปน็ อาชีพที่ 2 ทเี่ ก้ือกลู กับอาชีพ กเ็ หน็ ว่าควายป่ากับควายบา้ นเหมือนกัน นั่นแสดงว่า

หลักคอื อะไรในหนา้ ทีต่ าแหนง่ ปลัดเทศบาล เป็นนัก ธรรมชาติสรา้ งใหเ้ ขาไปอยู่ท่ีนี่ แลว้ มนุษยก์ ไ็ ปเอาเขา

บริหาร งานท้องถิ่น นักพัฒนาชุมชน นักพัฒนา ออกมาจากปา่ มาใช้งาน มาประยุกตใ์ หเ้ ขาเป็นเคร่อื ง

ท้องถิ่นถ้าเรามีอาชีพที่ 2 ที่เกอื้ กลู กับพี่นอ้ ง ไมเ้ คร่อื งมือในการทาการเกษตรเปน็ ประโยชน์ต่อ

ประชาชนในชนบทซง่ึ สว่ นใหญ่เขาก็มีอาชีพเกษตร มนุษย์ นน่ั แสดงว่าเขาจะต้องแข็งแรง เมื่อแขง็ แรงก็

ปศสุ ัตว์ ประมงกันอยแู่ ล้ว และถ้าหากทาแล้วมัน แสดงว่าตอ้ งมีภูมติ า้ นทานตอ่ โรค และต้นทุนตา่ ไม่

ประสบผลสาเร็จก็จะได้เป็นแบบอยา่ งให้พี่นอ้ ง เหมอื นกบั ววั ถา้ เปรยี บเทียบกับววั ผมก็เคยเลย้ี งวัว

ประชาชนในพนื้ ท่ีทาตามเพื่อยกระดับพัฒนา มาระยะหนึ่งกเ็ หน็ ว่าวัวมีปัญหา บางตัวออกคลอด

คุณภาพชีวิตเคา้ ให้ดีขึ้นได้ ประกอบกบั เราเป็นมีใจ ลกู มา มดลูกทะลกั บ้าง ไม่มนี มใหล้ กู กนิ หรอื บางตัว

รักด้านนอี้ ย่แู ล้วก็เลยคิดว่าถ้าทาเรอ่ื งอาชีพเลี้ยง ไม่ให้ลกู กินนม มีปัญหาต่าง ๆ มากมาย แตค่ วายไม่

ค่อยมีปัญหา สอบถามเรยี นรจู้ ากผ้แู กผ่ ูเ้ ฒา่ คน

เลย้ี งควายท่ีเขามีประสบการณ์กไ็ ม่ค่อยเจอครับ ก็

เลยคดิ ว่าการเล้ียงควายน่าจะเหมาะทสี่ ุด ก็เรม่ิ เล้ียง

ควาย

อีกประการหน่ึงในการตัดสินใจเล้ยี งควายของ
ผมนะครับซ่ึงเป็นประการท่ีสาคญั มาก ๆ เลยกค็ ือวา่
บรเิ วณบ้านท่ีผมอย่นู ะ่ อยู่ในตวั เมืองกาฬสินธใุ์ กล้ ๆ
สานักงานเทศบาลเมืองกาฬสินธ์ุ ตรงหลังบา้ นจะมีท่ี
ทเี่ จ้าของนายทุนเขาปล่อยท้งิ ไว้ครบั หญ้าเยอะเลยที
ประมาณ 5-6 ไรเ่ ห็นจะได้ เราก็เฝา้ มองมาตลอด เขา

32

ไม่ทาอะไรครับ ตอนน้ันมีวัวมาเลย้ี งก็เลย้ี งอยู่พรรค วนั ที่ 27 กมุ ภาพันธ์ 2557 ครับตน่ื เช้าไปท่คี อก

แล้วขายไป แตผ่ มกค็ ดิ วา่ เสยี ดายหญ้านะ่ แล้วกค็ ดิ ควายเจอลูกควายคลอดออกมาครบั เป็นตัวเมยี ซะ

ว่าควายเหมาะเพราะวา่ ทตี่ รงนั้นมันนา้ ทว่ มขงั ควาย ดว้ ยครับ ต้ังช่ือว่านอ้ งมารกั เพราะวา่ แม่ชอ่ื มารวย

เขาอยู่ได้สบาย วัวมีปญั หาเพราะวา่ เขาไมช่ อบน้า ก็ เนาะ ทีช่ อื่ สดุ สวยแล้วมาในวนั ครบรอบวนั แต่งงาน

เลยคิดว่าควายนา่ จะเหมาะท่สี ุดในการเลยี้ ง ต้นทุนจะ ด้วยกเ็ ลยให้ต้ังช่อื ว่ามารกั ครบั จะไดค้ ลอ้ งจองกับแม่

ไดต้ ่า เราก็ก่อนไปทางานก็ผูกไว้หาร่มหาอะไรให้เขา กถ็ ือวา่ ค้าคณู ครับก็เป็นแม่ควายครอบครัวแรกที่

เลกิ งานมาก็เอาเขา้ ร่ม คร้ังแรกมีควายแมล่ ูกแรกใน ได้มา

ชีวิตก็ประมาณเดือนกันยายนตลุ าคมปี 56 ครบั เรม่ิ แรกแห่งการเลยี้ งควาย
ตอนนน้ั ท่านประธานสภาองคก์ ารบรหิ ารส่วนตาบล

หลกั เมอื ง ท่านจะเป็นนายฮ้อยก็มีควายแม่ลูกมา พอหลังจากมีควายแม่ลกู แรกแล้วนะครับก็

เรยี กผมไปดูก็ชอบครับกต็ กลงซอ้ื ในราคา 70,000 หญ้าเยอะครับ ควายแมล่ ูกกนิ ไม่หมดแน่ กเ็ สียดาย

บาท กเ็ อามาเลยี้ ง ก็โชคดีครบั ช่วงเดือนกุมภาพนั ธ์ หญ้าครบั ประกอบกบั ผมเป็นคนชอบอ่านหนงั สือ

ปีถดั มา วันนั้นเป็นวันครบรอบแต่งงานพอดีครบั ผมกอ็ ่านหนังสอื นติ ยสารเกี่ยวกับวัวควายมาตง้ั นาน

33

แลว้ ตัง้ แต่เดก็ ๆ เลย โดยเฉพาะหนังสือนติ ยสาร น้อยมากมตี ัวเมยี ผมคดิ ว่าลูกตัวเมยี ตัวละแสนก็คมุ้

โคบาลแมก็ กาซนี ก็เรียนรู้เรอ่ื งควายกต็ ดิ ตามคอลัม ละ แม่เขาก็เหลอื ราคา 7-8 หม่ืนก็ยังใหล้ กู ไดอ้ กี จะ

นิสต์ทา่ นหนึ่งชื่อคอลัมน์ว่า ไม้บรรทัดยาง ครับ ไม้ คิดวา่ คุ้มกไ็ ปเอามาอีกแม่ลูกนึงครับวันน้ันจาได้พา

บรรทัดยางตอนน้ันก็ไมท่ ราบหรอกวา่ ทา่ นเป็นใคร ภรรยาไปดูควายท่ีอาเภอวาริชภูมิ ตอนนัน้ เขาเลย้ี ง

พอเจาะลกึ ลงไปถึงได้ทราบวา่ ท่านเป็นนายตารวจอยู่ ไวท้ ีอ่ าเภอวาริชภูมิ สกลนคร ชว่ งวันลอยกระทงปี

กองปราบครับ ทา่ นชื่อวา่ พันตา้ รวจเอกอเนก เตา 56 ครับวนั ลอยกระทงพอดไี ปดคู วายไปถึงก็มดื ๆ ก็

สภุ าพ เป็นคนอุทัยธานคี รับ ทา่ นดารงตาแหน่งเป็นผู้ ไปเหน็ ควายตกลงครับ ไม่ไดม้ คี วามรู้อะไรมากมาย

กากับอยูท่ ี่กองปราบฯ และไดเ้ รียนรู้เรือ่ งควายจาก แตเ่ ขาเหล่ากอเอาคดิ ว่าเขาเป็นตระกลู ควายดีพอ่ เขา

ทา่ นโดยการอ่านหนังสอื และติดตามแลกเปลี่ยนขอ กเ็ จา้ แปดริ้ว ควายยักษ์อุทัยธานีรอ้ ยเปอร์เซนต์ครับ

ความรู้เร่ืองควายต่าง ๆ เปน็ มายังไง ประกอบกบั กเ็ อามาเลย้ี งต่อมาครับ เพราะว่าเล้ยี งต่อมากเ็ พ่ิมขน้ึ

ตอนนน้ั ก็เร่ิมมี Facebook กเ็ ล่น Facebook ก็เห็น ครบั ควายก็คลอดลกู เนาะ แตก่ เ็ จอปัญหาอย่างหน่งึ

พัฒนาการต่าง ๆ ของวงการควาย แลว้ กไ็ ด้ทราบ กค็ ือผสมไมค่ ่อยตดิ นีล่ ะ่ ครับ ทแี รกเรายังไม่เคยเลี้ยง

ว่าควายอทุ ยั ธานีมนั ใหญโ่ ตมาก ๆ ครับ ควาย เนาะเรากค็ ิดวา่ มนั กจ็ ะเหมือนวัว วัวผสมติดงา่ ยแต่

อทุ ัยธานใี หญโ่ ตมาก แล้วก็ไดข้ อเป็นเพอ่ื นทา่ น ควายไม่ใช่ครบั ผมเสยี ค่าน้าเชือ้ ไปปีน้นั น่ะครับ

ในเฟซฯ ก็เรียนรแู้ ลกเปลี่ยนองค์ความรู้เรือ่ งควาย ประมาณปี 57 ปี 57 เสียค่าน้าเชื้อไปเป็นหม่ืน

ต่าง ๆ จากท่านแล้วก็ไปเจอกันที่งานชาตงิ าน ครับ ไม่ตดิ สกั ตัว มตี ดิ อยู่แมเ่ ดยี ว แม่มารวยจึง

ประกวดควายเขาเรียกว่างานชาติท่ีมหาวิทยาลยั กลบั มาคลอดลูกเป็นตวั ผู้ในชว่ งปถี ดั มา 58 ครับ

ขอนแก่นครบั งานเกษตรภาคอีสาน จาไดว้ ่าตอนน้ัน ตอนน้นั กค็ ดิ วา่ เราจาเป็นที่จะต้องมพี ่อพนั ธค์ุ วาย

ประมาณปี 56 ครับไปดูเขาจะจดั ประมาณเดือน คุมฝูงและเพื่อแกป้ ญั หาการผสมตดิ ยากซงึ่ ตอนนน้ั ก็

มกราคม กุมภาพนั ธ์ ตอ้ งโฟกัสทีค่ วายอุทัยธานีครบั เพราะเปน็ ควายยักษ์

เห็นควายใหญ่มากครบั ใหญม่ าก ๆ เจอพ่อ ควายใหญ่ ตอนน้ันก็ไปกับเสยี่ วุ้นครับ ใจแสวงฟาร์ม
พนั ธค์ุ วายยักษ์ช่ือเจ้าปงั แปดรว้ิ เจ้าใบหยก กม็ ารู้ พธ่ี นา ทห่ี นองบัวลาภู คุณป้าดาว คณุ ลุงยนต์ลงไป
ตอนหลงั ว่าเป็นควายของทา่ นผู้กากบั อเนกท้งั หมด ท่อี ทุ ัยธานีเลยครับ ไปหาท่านผู้กากบั อเนกตอนนน้ั
ครบั ก็เลยอยากไดค้ วายมาเล้ยี งกเ็ สาะแสวงหาครบั ทา่ นเป็นผกู้ ากับอยคู่ รับตอนนเ้ี ป็นรองผ้กู ารกอง
กไ็ ดร้ ูจ้ ักกบั พ่ีวแิ กบอกวา่ แกมีควายแมล่ ูกจะขายอยู่ ปราบ และเมื่อประมาณปี 57 ขับไปไปกพ็ ี่อเนกกพ็ า
ตวั นึง ซงึ่ ตอนนก้ี ็ยังไม่มตี ังคห์ รอกครบั ก็ชักแม่นา้ ตะเวนดูควายครบั ทุก ๆ คอกครับไปเจอเหมือนกับ
ท้ังห้ากบั คณุ ภรรยาครบั บอกคุณศรภี รรยา บอกว่า เปดิ โลกทัศน์ เปดิ กะโหลกเราว่า โอ้โหควายใหญ่กว่า
เราจะมีอาชีพที่ 2 นะเราจะทาเร่ืองปศุสัตวเ์ ลีย้ งควาย ยกั ษ์มันเป็นอย่างนนี้ เี่ องครับ เป็นช้างเลยครบั

อนาคตมันดอี ย่างนั้นอย่างนี้ กบ็ อกไปโชคดคี รับ เขา เปรียบเทียบควายอีสานเรา สูงแค่เมตรกว่า ๆ

ก็เชื่อเขากเ็ ลยให้ทนุ ก้อนนึงไปซือ้ ควายแม่ลกู ครับ ไปเหน็ ท่ีอุทยั ธานีเขาหนีสงู ทว่ มหัวสงู 150 160 เป็น

ราคาตอนน้ันก็ถือว่าแรงพอสมควรราคาแสนแปด ฝูงครับเห็นอย่างน้ันกโ็ อ้โหคดิ ไว้ในใจเลยตอ้ งมีพอ่

ครบั รวมค่ารถอะไรเรียบร้อยเปน็ ลกู ตัวเมีย ผมก็คดิ ควายอุทัยมาคุมฝูง กท็ ่านผ้กู ากบั กบ็ อกว่ามลี ูกป๋า

ว่าเอ้าตอนน้นั ลูกเจา้ ปังแปดรว้ิ นีบ่ างสกลนะตอนนั้นมี เงนิ อุทยั อยตู่ ัวนงึ ทีเ่ กดิ กับแม่สวย แมส่ วยกเ็ ป็นควาย

34

ท่ีสวยงามครับไดแ้ ชมป์มาหลายสนามกต็ กลงแบง่ ให้ ควาย เร่ิมมีรายได้จากการเล้ยี งควาย มีคนมาขอ

พี่ก็แบ่งใหผ้ ม ยืน่ คาขาดครบั ยน่ื คาขาดบอกว่าถา้ แบง่ ลูกเจ้าพลายงามผมก็ขายไป ขายไปก็ไมไ่ ด้เอาเงิน

ทา่ นผู้กากับไม่ใหค้ วายตัวผ้ผู มกลับบ้านผมจะเลกิ เขา้ กระเป๋านะครบั ขายลูกควายงามไปตัวละสองสาม

เลีย้ งควาย ท่านก็ใจอ่อน เขาก็ยกให้และแบง่ ปันใน แสน เราก็ไปซื้อแม่ควายราคาควายเน้อื หรือเกนิ นิด

ราคาพ่ีนอ้ งกันครับปลายปี 57 ครบั ผมก็ได้เจ้าพลาย หน่อย ราคาหา้ หกหมื่น เข้ามาแทนนี้ครับ มันกท็ าให้มี

งามมามาประมาณเดือนธันวาคม 57 ครับจะมเี จ้า ควายมากขน้ึ นะ

พลายงามมาตอนนัน้ พลายงามปีกวา่ ๆ ครับยังผสม วนั นีม้ คี วายอยู่ 2 ฝงู ครบั แต่ละฝูงก็
ไม่ได้ กม็ แี มค่ วายพรรคพวกแบง่ มาให้ 2 แม่ 3 แม่ก็ ประมาณสี่สิบชีวิตควายทั้งหมดก็รว่ ม 80 ชวี ติ มี
มาคลอดกับเราโชคดีครับทกุ แม่ออกตัวเมียหมดเป็น พ่อพันธุ์อยู่ 2 ตวั ฝูงนงึ กใ็ หเ้ จ้าพลายงามคมุ ครับ
ตวั เมยี หมดกถ็ อื ว่าเราโชคดีมาถูกทางครบั แล้วพอ อีกฝูงนึงกเ็ ปน็ เจ้าพรายเพชรเอกคมุ
เขาเป็นสตั วผ์ สมใหมก่ ็พังอามกท็ าหนา้ ท่ีได้ดีคุมฝูงก็
เจา้ พลายเพชรเอกก็เป็นลูกหลานเจ้าเงนิ อทุ ัยฯ
ออกลูกออกเต้าครบั กผ็ ่านมาจนถึงปี 58 59 60 61
มาน่คี รบั เร่ิมเล้ยี งควายมาครบ 5 ปี เร่ิมไดข้ าย เหมอื นกัน กเ็ ป็นความเป็นมาท่คี ดิ ว่า เปน็ อาชีพท่ี 2

35

ทอ่ี ยไู่ ด้ครบั ถามวา่ บริหารจัดการเวลายังไงใน
ตาแหนง่ หน้าท่ีปลดั เทศบาล แลว้ ก็เล้ยี งควายไปดว้ ย
ชว่ งแรก ๆ เลยนี่กล็ าบากอยนู่ ะครบั เพราะวา่ ควาย
ไมเ่ ยอะน่ีควายเรามีไมถ่ ึง 10 ตวั น่กี ็ไม่ไดจ้ ้างใคร
เพราะจา้ งกไ็ ม่คุ้ม ก็ใช้วธิ ีการผูกล่ามครับก็เรียนรู้
วธิ ีการถักเชอื กทาเองหมดครบั ทาเปน็ จนเช่ียวชาญ
ดา้ นเชือกและก็เรยี นรู้วา่ แดด แสงแดดมนั ไปทางไหน
ควายทีเ่ ราผูกไว้เนย่ี เขาจะต้องอยใู่ นรม่ ได้ทั้งวัน มีที่
หลบร่ม กผ็ ูกลา่ มแมใ่ หญ่ ๆ ครบั แม่ทีเ่ ป็นจ่าฝงู แมท่ ่ี
มอี ิทธิพล ตวั เล็ก ๆ เป็นวัยรนุ่ ก็ไม่ตอ้ งผูก เขาก็ไม่ไป
ไหนครับ ก็อยู่สองสามปีจนมคี วาย 10 กวา่ ตวั ขึ้น
เริ่มมีคนมาชว่ ยเล้ียงครับ ก็ดแู ลว้ คมุ้ ค่ากเ็ ลยจา้ ง
เด็กมาเล้ยี งช่วย คนเล้ียงก็เปล่ยี นอยู่นะไมใ่ ช่ว่าจะได้
ทมี่ ีคุณภาพเลยกไ็ ม่ใช่ครับก็แกป้ ญั หา คนน้ีไปคนนั้น
มา

เพ่งิ กลบั จากไปประชุมทก่ี รุงเทพฯ มาครบั

กาลังขบั รถกลับ ขอ้ ความอาจจะกระทอ่ นกระแท่น

บา้ งนะครบั คุณลุงครับขออภัยด้วยครับ วชิ าการน่ีก็ทราบกนั ดีวา่ เนอ้ื ควายเป็นเนื้อคุณภาพ
ดีอนั ดับตน้ ๆ นอกจากเนื้อแล้วกค็ อื นมครับ ณ วนั นี้
ทศั นะที่มีตอ่ ควาย

ถ้าถามถึงทัศนะทม่ี ีต่อควายนะครับ ก็ตอ้ งตอบ นมควายเป็นอาหารเพื่อสุขภาพครบั ไมว่ ่าจะเอาไป
ตรง ๆ เลยวา่ ควายเป็นสตั วท์ เ่ี หมาะกับประเทศไทย ทาชสี ทาไอศกรมี ผมเคยอา่ นบทความทางวิชาการ
เหมาะกับเมืองไทยเรามาก ๆ ด้วย 1 เลยคือว่าเขาเปน็ เขายนื ยนั วา่ นมท่ีมีคุณภาพรองจากนมคนรองจาก
สัตวพ์ ื้นถิน่ มภี ูมติ ้านทานต่อโรค และในทางวิชาการ นมแม่คนละเนย่ี กค็ ือนมควายครบั แล้ววันนี้ธรุ กิจ
ก็ทราบกันดีวา่ ควายเขาสามารถแปลงอาหารหยาบ เกย่ี วกับนมควายน่ี เป็นล่าเปน็ สันไม่พอขายครบั
หมายถงึ พวกวัชพชื ต่าง ๆ หญ้าตา่ ง ๆ ฟางแห้งต่าง ตลาดไม่มีตนั ส่วนปญั หาท่ีบอกวา่ ลบ ทาไมคนไม่
นิยมเล้ยี งควาย ก็หนึ่งเลยก็คือ ควายเขานอน
ๆ เม่ือควายกินเขา้ ไปละมันหนักในกระเพาะเนย่ี
แบคทีเรียอะไรตา่ ง ๆ จลุ ินทรีย์ ที่อยู่ในกระเพาะควาย ปรกั เนาะ เวลาถา้ ไมม่ ีที่เปน็ ของตวั เอง เอาควายไป
สามารถจดั การแปลงให้เป็นโปรตีนงา่ ยกวา่ นเ่ี ป็นเหตุ เลยี้ งก็จะสรา้ งความเสียหายใหก้ ับพืน้ นา แต่ ณ วันนี้
สาคญั ที่เราเห็นวา่ เวลาฤดูแลง้ ไม่มหี ญ้าควายอยู่ได้ น่ี การเลย้ี งควายประยุกต์มาใหม่แล้วครบั กค็ ือ
แต่ตวั เขาจะผอม ๆ ไปกินฟาง ได้นอนน้า อยใู่ นรม่ ก็ จะตอ้ งมีที่เป็นของตวั เอง ปลูกหญ้า อันนี้สบายละ
สามารถอยไู่ ด้ ควายถงึ เหมาะแลว้ ต้นทุนต่า นอก รับผลตอบแทนควายตอนนี้ก็ ควายมีราคาดขี ึ้นก็
จากกนิ อาหารงา่ ย ๆ ละก็เรื่องคุณภาพเนอื้ ในทาง นา่ จะเป็นทางเลอื กท่ดี ใี ห้กับพ่นี อ้ งเกษตรกร ปญั หา

36

การ ไมค่ อ่ ยนยิ มเลีย้ งควายเรมิ่ ลดนอ้ ยนะครบั มีแต่ ชาติ วนั ที่ 23 มกราคม 2565 ทีผ่ ่านมาที่สกลนคร

เพิ่มมากข้ึนตอนน้ี อดีตใช่ เพราะวา่ ผสมตดิ ยากไม่มี นะครับ เปน็ ประวตั ิศาสตร์ครบั ควายทป่ี ระกวดกันใน

พ่อพันธค์ุ ุมฝูง ตอนนี้พ่อพันธ์คุ ณุ ปกู่ เ็ ยอะขึ้น รุน่ ฟันนา้ นมมี 60 กว่าตัวท้งั เพศผู้และเพศเมียนะ

เทคโนโลยีการผสมเทยี มกเ็ กง่ ข้ึน คุณภาพน้าเช้ือก็ดี ครบั ทุก ๆ ปที ี่ผา่ นมางานชาติ 30 กว่าตัวก็เกง่

ขน้ึ ณ วันน้ีวา่ กันว่า แตก่ ่อนตอนผมเริ่มเลี้ยงควาย ตอนนี้มี 60 กว่าตัว เกษตรกรต่ืนตัวกนั เยอะครับ

ใหม่ ๆ ประมาณ ปี 56-57 มคี วายอยู่ 6-7 แสนตัว นกั ธุรกิจหนา้ ใหม่ ๆ มาซ้อื ควายเล้ยี งเขา้ มาสวู่ งการ

นะครับ วัวตอนนนั้ ประมาณ 4 ล้านกว่า ๆ ณ วันนี้ ควายกันเยอะเชียวครับ

ขอ้ มูลลา่ สดุ กรมปศุสัตว์บอกวา่ ปี 64 65 เรามคี วาย ด้วยจติ คารวะ
อย่ลู ้านกว่าละ วัวก็ 45 ลา้ นเหมอื นเดิมครับ น่ัน จากปลดั โอเล่คนเลยี้ งควายครับ
แสดงวา่ อาชีพการเลี้ยงควายได้รบั ความนยิ มเพ่ิม

มากข้ึนครบั ก็นา่ จะเกิดจากควายสายพันธอุ์ ุทัยธานี

ควายยักษค์ วายใหญ่สรา้ งมูลคา่ เพม่ิ ใหก้ บั ควายทั้ง

ประเทศได้ อย่างลา่ สุดทีไ่ ปงานประกวดควายงาน

37

ກັ່ ອນັ່ທບນດາທ່ັ ານຈະຮູ້ ຈກ່ັທໄປັ່ທມາຂອງເມດ พูเพียงบอลเิ วน
ກາເຟແລະໃບຊາຂອງສປປລາວ,ຂູ້ າພະເຈູ້ າຢາກໍຂໍນາ

ສະເຫນຄູ້ າວໆກຽັ່ວກບພມສນຖານຫືລດນແດນແຫ່ັ ງໝາກ

ดินแดนแห่งกาแฟและชาກາເຟລາວັ່ທກໍ າເນດຢັ່ ູເືມອງປາກຊັ່ ອງ.ເືມອງປາກຊັ່ ອງ
ແມັ່ ນເືມອງືັ່ນງໃນ10ຕວເືມອງຂອງແຂວງໍຈາປາ ของ สปป.ลาว

ສກສປປລາວ.

ເືມອງປາກຊັ່ ອງຫັ່ າງຈາກນະຄອນປາກເຊໄປທາງ กอ่ นท่ีบรรดาทา่ นขะรู้จักท่ีไปทม่ี าของเมลด็
ິທດຕາເວນອອກ50ກິ ໂລແມດ,ແລະຫ່ັ າງຈາກຊາຍແດນ กาแฟและใบชาของ สปป.ลาว ขา้ พเจา้ อยากขอ
ຈງຫວດອຸ ບນຣາຊທານແຫັ່ ງຣາຊອານາຈກໄທ໌ຍໄປທາງ นาเสนอเคร่า ๆ เก่ียวกับภูมิสนั ถาน หรอื ดินแดนแห่ง
ผลกาแฟลาวทีก่ าเนิดอย่เู มอื งปากชอ่ ง 1 ใน 10 ตัว
ທິ ດຕາເວນຕກປະມານ60ກິ ໂລແມດ.ເືມອງປາກຊັ່ ອງມ เมอื งของแขวงจาปาสัก สปป.ลาว
ເືນູ້ ອ່ັທທງຫມດ 397.300 ເຮກຕາ ເປນພພຽງຫືລເປນັ່ທ
ຮາບສງ,ມຄວາມສງຈາກລະດບໍນູ້ າທະເລປະມານ 1200 เมืองปากช่องตั้งอยหู่ ่างจากนครปากเซไปทาง
ແມດ ຫາ 1600 ແມດ. ມປະຊາກອນ ອາໃສຢັ່ 87.299ຄນ, ทิศตะวันออก 50 กิโลเมตร และอยู่หา่ งจากชายแดน
ເປນຊນເຜັ່ າເດມ 40%ຊນເຜ່ັ າລະເວນຫືລເຜ່ັ າຢຣຸ ່ັທໃຊູ້ จงั หวดั อุบลราชธานีแหง่ ราชอาณาจกั รไทยไปทางทิศ
ພາສາເຄູ້ າເປນພາສາ ມອນ-ຂແມ.ປະຊາກອນໃນ 87.299 ตะวันตกประมาณ 60 กิโลเมตร

ຄນເປນຍງ 43.020 ຄນ,ຕາມການລງເກບກໍ າສະຖຕິ
ປະຊາກອນເ່ັືມອປ 2020.ເືມອງປາກຊ່ັ ອງມ 87 ຫມ່ັ ບູ້ ານ,ມ

38

17.770 ຄອບຄວ,ເືມອງນູ້ ເປນເືມອງັ່ທມອານາໍບິລເວນ เมอื งปากช่องมีพ้นื ท่ี 397,300 เฮกตาร์ เปน็ ภู
ເປນພພຽງຫືລັ່ທຮາບສງ,ເປນເຂດແດນ່ັທມດນໍດາໍນາູູ້ เพยี งหรือท่รี าบสูง สงู จากระดับนา้ ทะเลปานกลาง
ຊຸ່ັ ມແລະມຝນຕກທຸ ກໆວນ,ອາກາດຫນາວ ອຸັ່ ນຫະພມສະ
ເລຍຢ່ັ ໃນລະຫວ່ັ າງ 10ອງສາ ຫາ 20 ອງສາ ສງສຸ ດຈະໍັ່ບເກນ 1,200-1,600 เมตร ประชากรพลเมอื ง 87,299 คน
25 ອງສາ. เปน็ ชนเผ่าเดมิ 40% ชนเผ่าละเวน หรือชนเผ่าปลูท่ีใช้

ປາກຊັ່ ອງເປນເືມອງັ່ທມພເຂາໄຟລະເິບດຕູ້ ງສາມ ภาษาเค้าเป็นภาษามอญ-เขมร ในจานวนประชากร
ຫນັ່ ວຍເັື່ມອຄູ້ ງອະິດດຕະການຜັ່ ານມາ ເຫມາະແກ່ັ ການປກ ทัง้ หมด เป็นหญิง 43,020 คน เปน็ สถิติเมอ่ื ปี 2020

ພຶ ດ່ັທເປນອຸ ດສະຫະກໍ າ ເປນຕູ້ ນ ກາເຟ, ຊາ, ໝາກແໜັ່ ງ, (2563)
ແລະພຶ ດພກເືມອງໜາວແລະ່ືັອນໆ......
เมอื งปากชอ่ งมี 87 หมู่บ้าน 17,770 ครัวเรือน

ນອກນູ້ ນຍງເປນເືມອງທັ່ ອງທຽ່ວັ ທາງດູ້ ານທໍ າມະ เมืองนม้ี ีอาณาบรเิ วณเปน็ ภเู พียงหรอื ท่ีราบสงู เป็น

ຊາດເປນຕູ້ ນ:ແຫລ່ັ ງທ່ັ ອງທຽວ່ັ ໍນູ້ າຕກຕາດ,ເລາະທຽ່ັວຊມ เขตแดนทด่ี ินดานา้ ชุ่ม และมีฝนตกทกุ ๆ วนั อากาศ
ເືມອງໜາວ,ສວນດອກໄມູ້ ແລະທຽ່ວັ ຊມເື່ັຂອນຜິລດດູ້ ານພ หนาว อณุ หภมู ิเฉลยี่ 10-20 องศาเซลเซียส สูงสุดจะ
ລງງານໄຟຟູ້ າໍນູ້ າຕກເຊປຽນແລະເຊໍນູ້ ານູ້ ອຍ.
ไม่เกิน 25 องศา

ການໍດາລງຊິວດຂອງປະຊາກອນສ່ັ ວນໃຫຍັ່ ແມັ່ ນ ในอดตี ปากชอ่ งเคยมภี ูเขาไฟระเบิด 3 ลูก

ຊາວກະິສກອນ,ໃນຍຸ ກອານາິນຄມຝຣັ່ ງເສດ-ນກລັ່ າຫວ เหมาะแก่การปลูกพชื ทเ่ี ป็นอุตสาหกรรม เช่นกาแฟ ชา
ເືມອງືຂູ້ ນໄດູ້ ໍສາລວດແລະິວໄຈດນແລະໄດູ້ ຜນສະຫລຸ ບອອກ หมากแหน่ง (เร่ว) และพชื ผกั เมอื งหนาวอื่น ๆ

ມາວ່ັ າ:

39

ເືມອງປາກຊ່ັ ອງແມ່ັ ນເືມອງອນດບັື່ນງໃນການປກ นอกนั้นยงั เป็นเมืองท่องเท่ียวเชิงธรรมชาติ
ກາເຟແລະຊາ.ຝຣັ່ ງເສດ່ັືຈງໄດູ້ ໍນາເອາແນວພນມາທດລອງ แหลง่ ท่องเทยี่ วน้าตก ตาด แหล่งทอ่ งเท่ียวเมือง
ປກຢັ່ ່ັທບູ້ ານຫລກ 42 .ເັ່ືມອທໍ າການທດລອງປກຈນ หนาว สวนไม้ดอก และแหล่งท่องเทยี่ วเข่ือนไฟฟ้า
ເຫນໃດູ້ ປະິລມານ,ໍບິລມາດແລະຄຸ ນນະພາບຂອງກາເຟ พลงั น้าตกเซเปยี นและเซนา้ น้อย
ັ່ທໍນາມາທດລອງປກນູ້ ແລູ້ ວ,ັ່ືຈງໄດູ້ ແບ່ັ ງປນໃຫູ້ ປະຊາຊນ
ເປນຜູ້ ຜິລດໂດຍຕຣງ การดารงชีวติ ของประชากรสว่ นใหญ่เปน็
เกษตรกร ในยุคอาณานคิ มของฝร่ังเศส นักล่า
ນບແຕ່ັ ບດນູ້ ນເປນຕູ້ ນມາ. เมอื งขึ้นได้สารวจและวิจัยดนิ สรุปว่า..

ເມດກາເຟ່ັທຝຣັ່ ງເສດໍໍນາເຂູ້ າມາປກທດລອງແຕ່ັ เมืองปากช่องเป็นเมืองอันดับหนึ่งในการ
ສະໃຫມເ່ັລມຕູ້ ນແລະມອບໃຫູ້ ຊາວກະິສກອນໍນາໄປປກ ปลกู กาแฟและชา ฝรั่งเศสจงึ นาเอาพันธุ์มา
ເ່ພືັ ອໍບິລໂພກແລະເປນເສດຖະກິ ດສນຄູ້ າມຢັ່ ສາມ ຊິນດ: ทดลองปลกู ท่บี ้านหลัก 42 จนได้ทง้ั ปริมาณและ
คณุ ภาพดีแล้ว จึงได้แบ่งปันใหป้ ระชาชนเป็น
1-ແນວພນ ອາຣາິບກູ້ າ ຫືລ ກາເຟນູ້ ອຍ່ັທເປນັ່ືຊ ผู้ผลติ โดยตรงนับแตน่ ้นั เป็นตน้ มา
ຊາວບູ້ ານຮຽກເອູ້ ນ.
เมลด็ กาแฟทฝี่ รงั่ เศสนาเข้ามาปลกู ทดลอง
2-ແນວພນ ໂຣບດສະຕາ ຫືລ ກາເຟກາງ ່ັທ ตัง้ แตส่ มัยเริ่มตน้ และมอบให้เกษตรกรนาไปปลูก
ປະຊາຊນຮຽກເອູ້ ນ, เพอ่ื บรโิ ภคและเป็นเศรษฐกิจสนิ คา้ มี 3 ชนิดคือ

3-ກາເຟ ມິ ກ (MIX). 1. พนั ธอุ์ ราบริกา้ หรือทชี่ าวบ้านเรียกขาน
ว่า “กาแฟนอ้ ย”
ເືບູ້ ອງຕູ້ ນຊາວກະິສກອນຜູ້ ຜິລດເມດກາເຟຈະຕູ້ ອງໄດູ້
ຂາຍໃຫູ້ ຝລັ່ ງເສດໃນລາຄາ່ັທແສນືຖກ,ເັື່ມອສູ້ ນສຸ ດການ 2. พันธ์ุโรบัสต้า หรือทช่ี าวบ้านเรยี กขานว่า
ເປນຫວເືມອງືຂູ້ ນຂອງຝຣັ່ ງເສດຊາວສວນັ່ືຈງອູ້ າປາກຕາກ “กาแฟกลาง” และ
ແຂູ້ ວໃດູ້ ືັ່ຈງໄດູ້ ໍນາເອາວດຖຸ ຂອງຕນໄປຂາຍໃຫູ້ ພໍັ່ ຄູ້ າຊາວ
ຈນ.ຕູ້ ງແຕັ່ ບດນູ້ ນເປນຕູ້ ນມາ ກາເຟລາວຈາກດນແດນ 3. กาแฟ MIX
ແຫັ່ ງພເຂາໄຟເືມອງປາກຊັ່ ອງແຂວງໍຈາປາສກືັ່ຈງຄ່ັ ອຍໆ เบอื งตน้ เกษตรกรผู้ผลติ เมล็ดกาแฟ
จะต้องขายให้ฝรั่งเศสในราคาแสนตา้่ เมอ่ื สินสดุ
การเป็นเมอื งขนึ ของฝรงั่ เศส เกษตรกรจงึ ได้ลมื
ตาอา้ ปาก (อา้ ปากตากแข้วได)้ สามารถนา้ ไป
ขายให้พอ่ คา้ ชาวจีนได้
ตงั้ แต่น้นั เป็นต้นมา ผลผลติ กาแฟลาวจาก
ดนิ แดนภูเขาไฟเมืองปากชอ่ ง แขวงจาปาสกั จงึ
คอ่ ย ๆ เปน็ ทร่ี ้จู กั ของชาวตา่ งชาติ
โปรดติดตามตอนตอ่ ไป..
เพลินชมสวนกาแฟลาวใต้
Tipyca Robusta

40

ປະຫວດັ ກອງທບັ ປະຊາຊົນລາວ

ຄົບຮອບ 73ປີ (20/01/1949 –

20/01/2022)ປະທານສພຸ ານຸວງົ

ຫັນທດິ

ວັນທີ 20 ມັງກອນ ແມ່ນວນັ ສາ້ ງຕ້ັງກອງທບັ ประวัตกิ องทพั ประชาชนลาว
ປະຊາຊົນ ລາວອນັ ເປັນວນັ ປະຫວດັ ສາດສາຄນັ ຂອງ

ຊາດ, ຂອງພັກ, ຂອງກອງທບັ ເຮົາທຫີ່ ມນູ ວຽນມາ ครบรอบ 73 ปี (1049-2022)
ຄບົ ຮອບ 73 ປີ ( 20/01/1949 – 20/01/2022) ບົນ
ເສ້ນັ ທາງແຫ່ງ ການສ້າງ ຕັງ້ , ສຮູ້ ບົ ມໄີ ຊ ແລະ ເຕບີ ภายใตท้ ศิ ทางของประธานสุ

ໃຫຍຂ່ ະຫຍາຍຕົວ, ກອງທບັ ເຮາົ ໄດ້ຜ່ານຜາ່ ຄວາມ พานวุ ง

ຫຍຸ້ງຍາກ, ເສຍສະຫລະນາໆ

ປະການຕສໍ່ ູ້ເພອ່ີ ຊາດເພ່ີອ 20 มกราคม คือวันสถาปนา

ປະຊາຊນົ , ຕີ ຊະນະສດັ ຕູທີໃ່ ຫຍ່ กองทัพประชาชนลาว อนั เปน็ วัน
ໂຕ, ເຂັ້ມແຂງກວ່ າພວກເຮາົ ບໍ່ຈັກ ประวัติศาสตรส์ าคญั ของชาติ
ເທົ່າໃດທົບ, ປດົ ປອ່ ຍປະເທດ พรรค และกองทัพ ทหี่ มุนเวียน
ຊາດ, ສບຕໍປ່ ກົ ປັກຮກັ ສາ ແລະ มาครบรอบ 73 ปี บนเส้นทาง
ສ້າງສາພດັ ທະນາປະເທດ ຊາດ, แหง่ การสถาปนา ต่อส้มู ชี ัย และ
ສມົ ຊ່ວີ ່າ: “ກອງທັບ ວລິ ະຊົນຂອງ เติบใหญ่ขยายตวั กองทัพเราได้
ຊາດລາວວລິ ະຊນົ , ຄນົ ລາວພລິ ະ ผา่ นผ่าความย่งุ ยาก เสยี สละบาง
ອາດຫານ”. ประการ ต่อสู้เพื่อชาติ เพื่อ

ປະຫວັດສາດແຫງ່ ການກາເນີດ ประชาชน รบชนะศตั รทู ่ีใหญ่โต
ເກີດຂນ້ຶ ຂອງກອງທບັ ປະຊາຊົນ เข้มแขง็ กว่าเราไม่รสู้ ักกเ่ี ท่า
ລາວແຕທ່ ້າຍສະຕະ ວດັ ທີ 19 ເຖິງ ปลดปลอ่ ยประเทศชาติ สืบต่อปก
ຕົ້ນສະຕະວັດທີ 20 ພວກ ปักษ์รกั ษา และสรา้ งสรรค์
ຈກັ ກະພັດລ່າເມອງຂຶນ້ ຝຣງົ່ັ ໄດ້ເຂ້າົ พัฒนาประเทศชาติ สมนาม
ມາຢຶດ ຄອງລາວໃນປີ 1893; ແລວ້ “กองทัพวีรชนของชาติลาววีร
ດາເນນີ ການກດົ ຂີຂ່ ດູ ຮດີ ປະຊາຊນົ ชน คนลาววรี ะอาจหาญ”
ລາວຢາ່ ງແສນສາຫັດ, ດ້ວຍຈດິ ໃຈທີ່ບ່ໍຍອມເປັນ ประวตั ิศาสตรแ์ ห่งการกาเนิดเกดิ ข้ึนของ
ຂ້ອຍຂ້າຈງ່ີ ໄດລ້ ກຸ ຮຂຶ້ ້ນຶ ຕ່ໍສຕູ້ າ້ ນກບັ ພວກລ່າເມອງ

ຂ້ຶນ ແລະ ຕີນມຂອງພວກເຂາົ ດວ້ ຍຫລາຍຮບູ ການ, กองทัพประชาชนลาวต้ังแต่ปลายคริสตศ์ ตวรรษที่
ຫລາຍລະດັບຈນົ ເຖິງການຕ່ໍສ້ດູ ວ້ ຍອາວຸດ ໃນນ້ນັ ມີ 19 ถึงตน้ คริสต์ศตวรรษท่ี 20 พวกจกั รวรรดินยิ ม
ຫລາຍຂະບວນການທ່ພີ ້ົນເດ່ົັນຂນ້ຶ ເຊ່ົັນ: ການຕ່ໍສູ້ ลา่ เมอื งข้นึ ฝร่งั เศสได้เขา้ มายดึ ครองลาวในปี 1893
ດວ້ ຍອາວດຸ ຂອງປະຊາຊນົ ອເູ ຫນອ, ອູໃຕຂ້ ອງເຈົ້າ (พ.ศ.2436) กดขข่ี ดู รดี ประชาชนลาวอย่างแสน
ວັນນະພມູ (1899-1910) ອົງແກ້ວ, ອງົ ກມົ ມະດາຢູ່ สาหัส
ດງົ ບລເິ ວນ (1901-1937) ການຕ່ໍສູ້ຂອງປະຊາຊນົ

41

ເຜົາ່ ຕ່າງໆຢູ່ແຂວງ ສະຫວນັ ນະເຂດ. ພາຍໃຕ້ການ ด้วยจติ ใจที่ไมย่ อมเป็นขข้ี ้ารับใช้ จงึ ได้ลกุ ฮือข้ึน

ນາພາຂອງພກໍ່ ະດວດ ( 1901-1902 ) ການ ຕສ່ໍ ູ້ ต่อสู้ต้านนกั ลา่ เมืองขนึ้ และตนี มือของพวกมัน ด้วย
ຂອງເຜ່ົາມງ້ົ ພາຍໃຕ້ການນາພາຂອງເຈົາ້ ຟ້າປັດໃຈຢູ່ รูปแบบและวธิ ีการต่าง ๆ หลายระดบั รวมทั้งการตอ่ สู้
ພາກເຫນອຂອງ ລາວ (1918-1922) ການຕໍ່ສູ້ຂອງ
ຄູ ຄາຢູວ່ ຽງຈນັ (1920) ການຕໍສ່ ູ້ຂອງປະຊາຊົນຜງ້ົ ด้วยกาลังอาวุธ ในจานวนน้ันมหี ลายขบวนการท่ีโดด

ສາລີ ພາຍໃຕ້ການນາພາຂອງອງົ ແສນ (1915- เด่น เช่นขบวนการต่อส้ดู ว้ ยอาวุธของประชาชนอู
1927) ການຕ່ໍສູ້ ຂອງເຜ່າົ ລເຶ້ ມອງສງິ (1914-1918) เหนือ, อูใต้ ของเจา้ วนั นะพูม (1899-1910) องค์แก้ว

ແລະ ອນີ່ ໆ… ແຕບ່ ໄໍ່ ດ້ຮບັ ໄຊຊະນະຢາ່ ງເດັດຂາດ, องคก์ มมะดาที่ดงบอลิเวน (ที่ราบสงู ลาวใต้) (1901-

ຍອ້ ນບໍ່ທັນມີພັກ ມາກ – ເລ ນິນນາພາ, ບທ່ໍ ັນມີ 1937) การต่อส้ขู องประชาชนเผา่ ตา่ ง ๆ ทแี่ ขวงสะหวัน

ແນວທາງທຖີ່ ກຕ້ອງ, ບທ່ໍ ນັ ມກີ ອງທບັ ປະຕວິ ັດທີ່ นะเขด ภายใต้การนาของพ่อกะดวด (1901-1902)
ເອກະພາບ ແລະ ສະພາບສາກົນບທ່ໍ ັນເອຶ້ອອານວຍ. การต่อสู้ของชนเผ่ามง้ ภายใต้การนาของเจ้าฟ้าปจั จัย

ມາເຖງິ ວນັ ທີ 03/02/1930 ພາຍໃຕ້ການນາພາ ทภ่ี าคเหนือของลาว (1918-1922) การตอ่ ส้ขู องครคู า
ຂອງປະທານໂຮຈ່ ມິ ິນ, ພກັ ກອມມນູ ິດ ອິນດູຈນີ ໄດ້
ทเี่ วียงจันทน์ (1920) การต่อสู้ของประชาชนพงสาลี

ຮບັ ການສ້າງຕັ້ງຂຶນ້ ແລະ ໄດ້ຮບັ ເອົາພາລະກາ ภายใตก้ ารนาขององค์แสน (1915-1927) การตอ่ สู้
ປະຫວດັ ສາດແຫງ່ ການນາພາ ການປະຕວິ ດັ ຂອງ 3 ของชนเผา่ ลอื้ เมืองสิง (1914-1918) และอ่นื ๆ.. แตย่ ัง

ປະເທດອນິ ດູຈີນ. ພັກໄດ້ມແີ ນວທາງ, ຈດຸ ໝາຍ, ไมไ่ ดร้ บั ชัยชนะเด็ดขาด เนื่องจากยังไมท่ ันมกี ารนาของ

ວທິ ກີ ານຕໍ່ ສູ້ອນັ ຖກ ຕອ້ ງເຮດັ ໃຫຂ້ ະບວນການ พรรคลทั ธิมารก์ ซ์-เลนนิ มานาพา ยังไมท่ ันมแี นวทาง

ປະຕວິ ດັ ຂະຫຍາຍຕວົ ຂ້ນຶ ດ້ວຍຄຸນນະພາບໃຫມ່. ท่ีถกู ตอ้ ง ไม่ทนั มกี องทัพปฏิวัตทิ ม่ี ีเอกภาพ และ

ເດອນສງິ ຫາປີ 1945 ກອງທັບແດງໂຊວຽດໄດ້ຜາບ สถานการณ์สากลยังไม่เอื้ออานวย

ແພພ້ ວກຟາດຊດິ ເຢຍລະມັນຜູ້ຮຸກ ຮານເຮັດໃຫ້ มาถงึ วนั ที่ 3 กมุ ภาพันธ์ 1930 (2473) ภายใต้
ສົງຄາມໂລກຄ້ງັ ທີ 2 ສິ້ນຶ ສດຸ ລງົ , ໄຊຊະນະຂອງການ
การนาของประธานโฮจิมินห์ พรรคคอมมวิ นสิ ต์อินโด

ປະຕິວັດເດອນສິງຫາປີ 1945 ຢຫູ່ ວຽດນາມກຄ່ໍ ຢູ່ จีนได้รบั การสถาปนาข้ึน และได้รบั ภารกรรมทางประ-
วัตศิ าสตรแ์ หง่ การนาพาการปฏิวัตขิ อง 3 ประเทศอิน
ລາວພາຍໃຕ້ການນາພາຂອງພກັ ກອມມູນິດ

ອິນດຈູ ີນ ເຮດັ ໃຫ້ ຈກັ ກະພດັ ຝຣງັ່ົ ປະລາໄຊ ແລະ โดจนี พรรคได้มแี นวทาง จดุ หมาย วธิ ีการตอ่ สอู้ ัน

ຍອມຈານນົ . ກາເອາົ ກາລະໂອກາດປະຫວດັ ສາດທ່ີ ถูกต้อง ทาให้ขบวนการปฏิวัติขยายตัวข้ึนด้วย

ອາ ນວຍທວ່ົ ປະເທດ.ໃນວນັ ທີ 12 ຕຸລາ 1945 ພາຍ คุณภาพใหม่
ໃຕ້ເປນັ ປະມກຸ ລາວຕຕ່ໍ ້ານໂດຍເຈົາ້ ເພັຊລາດ ແລະ
เดือนสงิ หาคม ปี 1945 (2488) กองทพั แดงโซ
ປະກາດເອກະລາດ 12 ຕລຸ າປີ 1945 ໄດສ້ ້າງຕັງ້
ລດັ ຖະບານລາວອດິ ສະຫລະຂ້ຶນ ທ່ີນະຄອນ ຫລວງ เวยี ตได้รบชนะพวกฟาสซีสตเ์ ยอรมันผรู้ กุ ราน ทาให้
ວຽງຈັນ. ສະເດດັ ເຈາ້ົ ສພຸ ານວຸ ົງ ໄດ້ຖກແຕ່ງຕງັ້ สงครามโลกคร้ังที่ 2 ยุติลง ชัยชนะของการปฏิวัติ

ເປນັ ລັດຖະມນົ ຕຕີ າ່ ງ ປະເທດ ແລະ ເປນັ ຜບູ້ ັນຊາ เดอื นสิงหาคม ปี 1945 (2488) ท่เี วียดนามและในลาว

ການກອງທັບລດັ ຖະບານລາວອິດສະຫລະ ภาคใต้ ภายใตก้ ารนาของพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีน

ทาใหจ้ กั รพรรดินิยมฝร่ังเศสปราชยั และยอมจานน

ພາຍຫລງັ ທ່ີປວງຊົນເຮົາຍາດໄດ້ອານາດມາໄດບ້ ໍ່ພ ถือเอาโอกาสทางประวตั ศิ าสตรท์ ่ีเอ้อื อานวยนี้
ເທົາ່ ໃດພວກລາ່ ເມອງຂນຶ້ ຝຣົງ່ັ ໄດກ້ ບັ ຄນມາຮຸກ ขบวนการลาวต่อต้าน โดยการนาของเสดจ็ เจา้ เพชร

42

ຮານລາວອີກຄ້ງັ ໃຫມ່. ດ້ວຍຈດິ ໃຈຮັກຊາດ, ຮກັ ราช และประกาศเอกราชในวนั ท่ี 12 ตุลาคม 1945

ຄວາມເປນັ ເອກະລາດອັນສງູ ສ່ົງປະຊາຊນົ ລາວໄດ້ (2488) ได้จดั ต้งั รัฐบาลลาวอิสระขน้ึ ทน่ี ครหลวง

ລຸກຂຶ້ນຕໍ່ສູ້ ກັບພວກລ່າເມອງຂນຶ້ ຝຣົັ່ງອີກຄ້ງັ ໃຫມ່. เวยี งจันทน์ เสดจ็ เจา้ สุพานุวงได้รับการแต่งตั้งเป็น
ເດ່ນົັ ກ່ວາຫມແູ່ ມ່ນ ບນ້ັ ຮບົ ທາ່ ແຂກໃນວັນທີ 21 รัฐมนตรีวา่ การกระทรวงต่างประเทศ และเป็นผู้
ມີນາ 1946, ບນັ ຊາໂດຍສະເດດັ ເຈ້ົາ ສພຸ ານຸວງົ ໄດ້ສູ້
ຮບົ ຢ່າງດຸເດອດກັບຝຣງົ່ັ , ກອງ ທັບປະສົມລາວ- บัญชาการกองทัพรัฐบาลลาวอิสระ

ຫວຽດນາມພອ້ ມກບັ ປະຊາຊົນໄດ້ມີການ ภายหลังที่ปวงชนลาวได้อานาจเอกราชมาไม่

ເສຍສະຫລະຢາ່ ງໃຫຍຫ່ ລວງ, ສະເດດັ ເຈົາ້ ສພຸ ານຸ นาน พวกล่าเมอื งขึน้ ฝรั่งเศสก็ไดก้ ลบั มารุกรานลาว

ວງົ ກຖ່ໍ ກບາດເຈັບສາຫັດ; ຍ້ອນເຫລກັ ຫລາຍກວ່ າ อกี ครงั้ ใหม่ ด้วยจิตใจรักชาตริ ักเอกราชอันสูงส่ง

ຖ່ານລດັ ຖະ ບານລາວອິດສະຫລະໄດ້ອົບພະຍົບໄປຢູ່ ประชาชนลาวไดล้ กุ ขึ้นต่อสกู้ ับพวกลา่ เมืองขึน้

ປະເທດໄທ. ฝรัง่ เศสอกี คร้ังใหม่ ทโ่ี ดดเด่นท่ีสดุ คอื บั้นรบทา่ แขกใน

ຕໍ່ຈາກນ້ນັ ຄະນະລດັ ຖະບານລາວອດິ ສະຫລະ วันที่ 21 มนี าคม 1946 (2489) บญั ชาการรบโดย

ຈານວນຫນງ່ີ ກ່ຍໍ ອມຈານນົ ຕຝ່ໍ ຣງັົ່ . ອີກຈານວນ เสดจ็ เจา้ สุพานุวง ได้ส้รู บอย่างดุเดือดกับฝรั่งเศส
ຫນ່ີງນາໂດຍສະເດັດເຈາົ້ ສຸພານຸວົງໄດ້ ເຫັນທິດໄປສູ່
กองทัพประชาชนลาวผสมเวียดนาม พรอ้ มกับ

ຊົນນະບດົ , ເຂດພດູ ອຍ ປກຸ ລະດມົ ປະຊາຊົນເຜົາ່ ประชาชนได้มีการเสียสละอย่างใหญห่ ลวง เสดจ็ เจ้าสุ
ຕ່າງໆກ່ສໍ າ້ ງ ແລະ ຈດັ ຕງັ້ ເຂດທ່ີຫມນ້ັ , ຂະຫຍາຍ พานุวงได้รับบาดเจบ็ สาหัส ดว้ ยกาลงั รบทดี่ ้อยกว่า

ສົງຄາມກອງ ຫລອນປະສານສມົ ທົບຢ່າງແຫນນ້ (ຍ້ອນເຫລັກຫລາຍກ່ວາຖ່ານ) รัฐบาลลาวอิสระได้

ແຟ້ນກັບການຕໍ່ສູຂ້ ອງກອງທັບ ແລະ ປະຊາ ຊົນ อพยพไปประเทศไทย

ຫວຽດນາມ, ກາປເູ ຈຍອາ້ ຍນ້ອງ, ຈັດຕ້ງັ ກອງ ต่อจากน้นั คณะรัฐบาลลาวอสิ ระจานวนหน่ึงก็
ໂຄສະນາປະ ກອບອາວຸດຂນຶ້ ທັງໂຄ ສະນາປຸກລກຸ ยอมจานนตอ่ ฝรง่ั เศส อกี จานวนหนง่ึ ท่นี าโดยเสดจ็
ປະຊາຊນົ ກ່ໍສ້າງຮາກຖານການເມອງຈດັ ຕ້ງັ ກາລງັ เจ้าสุพานุวงไดเ้ ปลย่ี นทิศทางเข้าสเู่ ขตชนบท เขตภู
ປະກອບອາວດຸ ຂ້ນຶ ຢ່າງ ຕເ່ໍ ນອີ່ ງ, ຂະບວນການ ดอย ปลุกระดมประชาชนเผ่าตา่ ง ๆ ก่อสรา้ งและ
ຕຕ່ໍ າ້ ນໄດຂ້ ະຫຍາຍກວາ້ ງຂວາງອອກທົ່ວປະເທດ, จัดตง้ั เขตฐานท่ีม่นั ขยายสงครามจรยุทธ ประสาน
ຮາກຖານ ການເມອງກໍ່ເຕບີ ໃຫຍ່ຂະຫຍາຍຕວົ ຂຶ້ນ, สมทบอยา่ งแนน่ แฟ้นกับการต่อสูข้ องกองทัพและ
ຫລາຍທອ້ ງຖິນີ່ ໄດ້ຈັດຕ້ັງກາລັງປະກອບອາ ວຸດໃນ

ລະດັບກອງຮອ້ ຍຂນ້ຶ ຄ: ກອງປັດໃຈຢຊູ່ ຽງຂວາງ, ประชาชนเวยี ดนาม กาพูชาอา้ ยน้อง จัดตง้ั กอง

ກອງຟ້າງມຸ່ ຢູວ່ ຽງຈັນ, ກອງໄຊ ເສດຖາຢ່ພູ າກກາງ, โฆษณาประกอบอาวธุ ขึ้นอยา่ งต่อเน่อื ง ขบวนการ

ກອງໄຊຈັກກະພດັ ຢ່ພູ າກໃຕ້… ເຮດັ ໃຫ້ຮບູ ຖານ ตอ่ ตา้ นไดข้ ยายกว้างขวางออกไปทว่ั ประเทศ รากฐาน
ສົງຄາມແບບ ຊ້ອນແຂ້ວຫວີລະຫວ່າງເຮາົ ກັບສດັ ຕູ การเมืองก็เตบิ ใหญข่ ยายตัวขึ้น หลายท้องถน่ิ ไดจ้ ดั ต้ัง
ໄດປ້ ະກດົ ຂນ້ຶ ຢ່າງເດົນັ່ ຊດັ .
กองกาลงั ประกอบอาวุธข้ึนในระดบั กองร้อย คือกอง

ປະຕບິ ດັ ຕາມມະຕິຕົກລງົ ຂອງສນູ ກາງພັກກອມມູ ปัจจัยทีเ่ ชยี งขวาง กองฟ้างุ่มท่ีเวยี งจันทน์ กองไชย
ນດິ ອນິ ດຈູ ີນຢ່ເູ ຂດທີຫ່ ມັ້ນຕາແສງລາວຮງຸ່ , ເມອງ เชษฐาท่ีภาคกลาง กองไชยจักรพรรดิท่ีภาคใต.้ . ทาให้
ຊຽງຄ,້ໍ ແຂວງ ຫວົ ພນັ ໄດປ້ ະກາດສ້າງຕັ້ງກອງທບັ รกู ารสงครามแบบซ้อนฟนั หวรี ะหวา่ งเรากับศตั รู

ລາວອດິ ສະຫລະຂ້ນຶ ຢ່າງເປັນ ທາງການໃນວັນທີ 20 ปรากฏข้ึนอย่างเด่นชัด

ມງັ ກອນ ປີ 1949 ຊງີ່ ແມ່ນກອງທບັ ປະຊາຊນົ ລາວໃນ เพื่อปฏิบตั ิตามมตขิ อ้ ตกลงของศูนย์กลาง

43

ປະຈບຸ ນັ ໂດຍໃສຊ່ ວີ່ າ່ : “ກອງລາດສະວງົ ” ຊງີ່ ແມ່ນ พรรคคอมมิวนสิ ตอ์ ินโดจีนทเ่ี ขตท่ีมนั่ ตาแสงลาวฮงุ่

ປະທານ ໄກສອນ ພມົ ວິຫານ ເປັນຜູ້ປະກາດ ແລະ เมอื งเชยี งคอ้ แขวงหัวพัน ไดป้ ระกาศสถาปนา

ບັນຊາໂດຍກງົ . ນບັ ແຕ່ນນ້ັ ມາໄດ້ຖ ເອາົ ວັນທີ 20 กองทัพลาวอสิ ระข้ึนอยา่ งเป็นทางการในวันท่ี 20
ມັງກອນ ປີ 1949 ເປນັ ວນັ ສາ້ ງຕັ້ງກອງທັບ
มกราคม 1949 (2492) ซึ่งก็คือกองทัพประชาชน
ປະຊາຊົນລາວ
(ວນັ ທີ 01/10/1965 ໄດປ້ ່ຽນຊ່ມີ າ ເປັນກອງທັບ ປົດ ลาวในปัจจุบัน โดยขนานนามว่า “กองลาดสะวง”
ປອ່ ຍ ປະຊາຊນົ ລາວ ແລະ ວນັ ທີ 16/07/1982 ປ່ຽນ โดยประธานไกสอน พมวิหาน เป็นผปู้ ระกาศและ

ຊີມ່ າເປນັ ກອງທັບປະຊາຊົນ ລາວຈນົ ເຖງິ ປະຈຸບນັ ). บัญชาการโดยตรง นับแต่นนั้ มาได้ถือเอาวันที่ 20

ຂຽນໂດຍ:ແສງພໄູ ຊ ອນິ ທະວຄີ າ มกราคม 1949 (2492) เป็นวนั สถาปนากองทัพ

ประชาชนลาว

(วนั ท่ี 1 ตลุ าคม 1965 (2508) ไดเ้ ปลย่ี นชอื่ มา

เป็นกองทัพปลดปลอ่ ยประชาชนลาว และวนั ที่ 16

กรกฎาคม 1982 (2525) เปล่ียนชือ่ มาเป็นกองทัพ

ประชาชนลาว จนถึงปจั จุบัน)

เขยี นโดย : แสงพูไช อินทะวคี ้า

ສະເດດັ ເຈົາ້ ສພຸ ານຸວົງປີ 1945 สมเด็จเจา้ สุพานวุ ง
พ.ศ.2488
ພາຍຫງເຕູ້ າໂຮມສະມກພກພວກໄດູ້ ໍຈານວນໜູ້ ອຍ
ໜຶັ່ ງແລູ້ ວສະເດດໄດູ້ ເດນມຸັ່ ງໜູ້ າສູ້ ເຊໂປນມທະຫານ ภายหลงั รวบรวมสมัครพรรคพวกไดจ้ านวน
ອາສາໜ່ັຶ ງໝວດ.ພູ້ ອມອບລກຊາຍກກຂອງເພ່ິັ ນມາ หน่อยหน่งึ แล้ว เสด็จไดเ้ ดินทางมุ่งหน้าสู่เซโปน มี
ດູ້ ວຍ.ພໍ ຮູ້ ຂັ່ າວວັ່ າສະເດດຈະມາຊາວເມື ອງເຊໂປນກໍ ทหารอาสาหนึ่งหมวด พร้อมอุ้มลูกชายคนหัวปีของ
ພາກນຫ່ັ ງໄຫອອກມາຕູ້ ອນຮບຕ່ັໍ ໜູ້ າໍສານກເືມອງຕ່ັໍ ท่านมาด้วย พอร้ขู ่าวว่าเสด็จจะมา ชาวเมอื งเซโปนก็
ໜູ້ າັ່ທວ່ັ າການຂອງເຈູ້ າເືມອງ.ໃນເວລາຶຂູ້ ນເວູ້ າໜູ້ າ พากนั หล่ังไหลออกมาต้อนรับทห่ี น้าเมอื ง หน้าทีว่ ่า
ເຕູ້ ວອທງພໍ ພສາກະຫຸ ນບທໄວດູ້ ງວັ່ ເາອ:"າເແຖິ ຜງັ່ ຄນາິດວນັ່ທລພາວວືຄກນເຮຈາາຄກນຝລຣັ່ າງວ การเจา้ เมือง ตอนขน้ึ ปราศรยั บนเวทพี อสรุปได้ว่า..
ເສດແລູ້ ວ,ເພາະຝຣັ່ ງເສດປກຄອງລາວມາດນແລູ້ ວ ! “ถงึ คราวทีพ่ วกเราคนลาวต้องพากันทวงเอาแผ่นดิน
ພວກມນກດັ່ຂຂດຮດປະຊາຊນລາວຢ່ັ າງທາລຸ ນ...". ลาวคืนจากฝร่ังเศสแล้ว เพราะฝร่ังเศสปกครองลาว
ສຽງຕບມື ຂອງຊາວເຊໂປນສະນັ່ ນໄປທ່ັ ວເດນ່ັທ มานานแลว้ ! พวกมันกดข่ีขดู รีดประชาชนลาวอย่าง
ວັ່ າການເຈູ້ າເືມອງເຊໂປນ ทารณุ ..”

ຈາກນູ້ ນສະເດດເຈູ້ າສຸ ພານຸ ວງໄດູ້ ເດນທາງຕັ່ໍ ໄປທັ່ າ เสียงปรบมือดังสนั่นไปทวั่ สนามหน้าท่วี ่าการเจ้า
ແຂກໂດຍມທັ່ ານິສງກະໂປ ສໂຄດຈຸ ລມານມາ เมืองเซโปน
ຕູ້ ອນຮບການພບກນເັື່ທອນູ້ ່ິັຍງເຮດໃຫູ້ ສະເດດມອງ
ເຫນຄວາມອະທໍ າຂອງຝຣ່ັ ງເສດແລູ້ ວປະຊຸ ມກນຝຶ ກ จากน้ันเสดจ็ เจา้ สุพานุวงได้เดนิ ทางต่อไปยัง
ກອງກໍ າລງຂອງຕນໂດຍມທ່ັ ານແຈູ້ ງອາສາສະມກຫວ เมอื งท่าแขก โดยมีท่านสิงกะโป สโี คดจนุ นะมานีมา
ໜູ້ າໝັ່ ປູ້ ອງກນສະເດດແລະທ່ັ ານິສງກະໂປ ສໂຄດຈຸ ລ ตอ้ นรบั การพบกันคร้ังน้ที าใหเ้ สด็จมองเห็นความ
ມານຮ່ັ ວມຝຶ ກໍນາ อธรรมของฝร่ังเศส แล้วประชุมกันฝึกกองกาลงั ของ
ตน โดยมีท่านแจ้งอาสาสมัคร หวั หน้าหมู่ปอ้ งกันคือ
ทา่ นสิงกะโป สโี คดจุนนะมานีร่วมการฝึกด้วย

44

ພໍ ມາເຖິ ງປ 1946 ໂດຍິອງໃສ່ັ ທັ່ ານ พอมาถึงปี 1946 (2489)
ິສງກະໂປເປນຫວໜູ້ າສະຫະພນ
ຊາວໜຸັ່ ມເືມອງທັ່ າແຂກຶ່ັຈງ โดยอ้างถงึ ทา่ นสิงกะโปเป็นหัวหน้า
ເຕູ້ າໂຮມຊາວໜຸັ່ ມລາວແລະຫວຽດ สหพันธช์ าวหนมุ่ (เยาวชน) เมือง
ກຽວເປນກໍ າລງຝຶ ກກອງທະຫານ ทา่ แขก จงึ รวบรวมเยาวชนลาว
ຂອງສະເດດ และเวียดเกียวเป็นกองกาลังฝึก
กองทหารของเสด็จฯ
พอมาถึงวันที่ 19 มีนาคม 1946

ພໍ ມາເຖິ ງວນທ 19/3/1946 ຝຣ່ັ ງ (2489) ฝรงั่ เศสก็เอาเครื่องบินมา
ເສດກໍ ເອາຍນມາເ່ັວນແລະປະກາດ โปรยใบปลิว “ฝร่งั เศสขอประกาศ
ໃຫູ້ ສະເດດອອກມາຍອມນາບຂັ່ ให้ทกุ คนที่มีแนวความคดิ ต่างจาก
ໂດຍໃຊູ້ ໍຄາປະກາດເປນໃບິປວ ฝร่ังเศสออกมายอมจานน จะไม่
ວ່ັ າ:"ຝຣັ່ ງເສດໍຂປະກາດໃຫູ້ ທຸ ກຄນ เอาความผิด หา้ มหลบซอ่ นตวั
່ັທມແນວິຄດຕ່ັ າງຈາກຝຣ່ັ ງເສດ อย.ู่ .”
ອອກມາຍອມ,ຫູ້ າມລູ້ ຊູ້ ອນຢ່ັ ຝຣ່ັ ງ พอถึงวนั ท่ี 21 มนี าคม 1946
ເສດຈະມນະໂຍບາຍໍັ່ບເອາຜິ ດ...". (2489)

ພໍ ເຖິ ງເຊູ້ າຕ່ັ ຂອງວນທ 21/3/1946 ພວກມນເອາຍນ พวกมันเอาเครื่องบินมาบินวนแต่
ມາເ່ັວນແຕ່ັ ເຊູ້ າໂດຍກໍ າໜດໂມງໃຫູ້ ອອກມາຍອມ. เช้า โดยมกี าหนดเวลาทีต่ อ้ งออกมายอมจานน
ສະຖານະການເ່ັລມຮູ້ ອນແຮງຶຂູ້ ນເືລູ້ ອຍໆ.ສະເດດເຈູ້ າ สถานการณ์ระอุข้ึนเร่ือย ๆ เสดจ็ เจ้าสุพานวุ งได้
ສຸ ພານຸ ວງໄດູ້ ວາງແຜນສັ່ ງທະຫານອອກທາງສາມ วางแผนส่งทหารออกทางสามแยก แยกหนงึ่ ลง
ແຍກ,ແຍກໜ່ັຶ ງລງສະຫວນນະເຂດແຍກບູ້ ານຶຂູ້ ນວຽງ สะหวันนะเขด แยกบา้ นขน้ึ เวียงจันทน์ ทหารฝร่งั เศส
ຈນທະຫານຝຣ່ັ ງເສດເ່ັລມລຸ ກຈາກສາມແຍກຕເຂູ້ າ เร่ิมรุกจากสามแยก ตีเข้ามา

ມາ ภายใตค้ ณะบัญชาการสรู้ บ มเี สดจ็ เจ้าสุพานุ
วง ท่านสงิ กะโป และทา่ นแจ้งอาสาสมคั รเวยี ดนาม
ໂດຍບນຊາການສູ້ ຮບມສະເດດເຈູ້ າສຸ ພານຸ ວງ,ທັ່ ານ ร่วมกันบัญชาการรบจนถึงเทยี่ ง กาลังของเสด็จเริ่ม
ິສງກະໂປແລະທັ່ ານແຈູ້ ງອາສາສະມກຫວຽດນາມ อ่อนแรง ในขณะทเ่ี สด็จกาลงั เหนี่ยวไกปืนเพื่อสังหาร
ບນຊາຮັ່ ວມສູ້ ກນຈນຮອດທັ່ ຽງກໍ າລງຂອງສະເດດເ່ັລມ ไอฝ้ ร่ังเศสอยู่ทางปีกขวา ท่านแจ้งได้วิ่งมารายงานว่า
ອັ່ ອນແຮງ.ໃນຂະນະັ່ທສະເດດກໍ າລງິລູ້ ວໄກືປນເພ່ືັ ອ
ສງຫານບກຝຣ່ັ ງເສດຢັ່ ທາງ “ทา่ นเอย ทหารเราจะไม่ไหวแลว้ ตา้ นทานมันไม่อยู่
ປກຂວາ.ທ່ັ ານແຈູ້ ງໄດູ້ ແລັ່ ນ แล้ว..”
ມາລາຍງານວ່ັ າ:" ທ່ັ ານເອຍ
ທະຫານເນາຈະໍັ່ບໄຫວແລູ້ ວ อีกหนอ่ ยหน่ึงกเ็ หน็ ท่านสงิ กะโป
ຄູ້ ານທານມນ່ັໍບຢັ່ ...". ອກຈກ เขา้ มา “ยังไงอ้าย กาลังมันแขง็
ໜູ້ ອຍພກເຫນທ່ັ ານິສງກະໂປ นกั ..จะไหวม้ัย? ทหารเราตาย
ເຂູ້ າມາ:" ຈັ່ ງໃດອູ້ າຍກໍ າລງ หลายคนแล้ว..”
ມນແຮງຫາຍ...! ິຊໄຫວໍັ່ບ ? เสด็งยังใจสู้ ไม่ยอม
เสดจ็ หันหน้ามาพดู กับท่านสงิ กะ

ທະຫານເນາຕາຍຫາຍຄນ โปว่า “เดี๋ยวน้มี ีแต่ระดมเอา

ແລູ້ ວ...". ສະເດດບງໃຈສູ້ ັ່ໍບ ประชาชนเราข้ามโขงไปทาง

ຍອມ นครพนม อาศัยอยูต่ ามวัดวา

ສະເດດຫນໜູ້ າມາເວູ້ າກບ อาราม..”
ທ່ັ ານິສງກະໂປວັ່ າ:" ດຽວນູ້ ມ เห็นทหารฝรง่ั เศสวางเพลิงเรอื น

45

ฃ

ແຕ່ັ ລະດມເອາປະຊາຊນເຮາຂູ້ າມຂອງໄປເືບູ້ ອງ ชานยุ้งฉางประชาชนชาวท่าแขก ทงั้ เด็กและคนชรา
ນະຄອນພະນມອາໄສຢັ່ ຕາມວດວາອາລາມ...". ເິັ່ບງ ล้มตายกองกันดว้ ยน้ามือของฝร่ังเศส
ທະຫານຝຣ່ັ ງເສດຈດເລູ້ າເຂູ້ າເຜາເືຮອນປະຊາຊນ
ຊາວທ່ັ າແຂກ.ທງເດກນູ້ ອຍຜູ້ ເຖູ້ າຕາຍກອງຈາກໍນູ້ າືມ พอบ่ายโมง เหน็ เครอ่ื งบินสปิดไฟท์เข้ามา
ຂອງຝຣ່ັ ງເສດ เหน็ ชาวเมืองท่าแขกล้มตายเปน็ ทะเลเลอื ด!
ພໍ ບັ່ າຍໂມງ ມຍນສະິປດຟາຍເຂູ້ າມາ,ເິ່ັບງຊາວທັ່ າ
ແຂກລູ້ ມຕາຍເປນທະເລເືລອດອາບເມື ອງທ່ັ າແຂກ ! เห็นทา่ นสิงกะโปบอกว่า “อยากให้สาธุอา้ ย
ເຫນທັ່ ານ ິສງກະໂປລອກວ່ັ າ:" ຢາກໃຫູ້ ສາທຸ ອູ້ າຍ รักษาชีวติ ไว้! ลงเรือขา้ มโขงไปนครพนม..”
ຮກສາິຊິວດໄວູ້ ! ລງເືຮອຂູ້ າມຂອງໄປນະຄອນ
ພະນມ...". ສະເດດຕອບວ່ັ າ:" ໂອູ້ ! ິຊໃຫູ້ ເຮາໜປະ เสด็จฯ ตอบว่า “โอ้ จะใหเ้ ราหนหี น้าจาก
ທະຫານເຮາັ່ທກໍ າລງສູ້ ຮບສດຕນູ້ ັໍ່ບ ! ເຮາິຊໄປໄດູ້ ทหารของเราท่ีกาลังสู้รบศัตรูน่ีร?ึ เราจะไปได้
ແນວໃດ ! ". อยา่ งไร?”
ທ່ັ ານິສງກະໂປເຂູ້ າມາໍຂອັ່ ອນໍຂວອນອກວ່ັ າຢາກໃຫູ້ ລງ
ເືຮອໄປກັ່ ອນັໍ່ບຫູ້ າັ່ໍບສວາຍດອກ ! ພວກນູ້ ອງຈະ ท่านสิงกะโปเขา้ ขอรอ้ งวิงวอน อยากให้ลง
ຈດການທາງນູ້ ! ໍຂໃຫູ້ ສາທຸ ອູ້ າຍຮກສາຊິວດໄວູ້ ກ່ັ ອນ ". เรือไปกอ่ น ไม่สายเกนิ ไปดอก
ການສູ້ ຮບິ່ັຍງໜກຶຂູ້ ນເືລູ້ ອຍໆ
ສຽງືປນຂອງຝຣັ່ ງເສດຍບມ່ໍັ ເຂູ້ າມາ พวกน้องจะจัดการทางนี้ ขอใหส้ าธอุ า้ ย
รักษาชีวิตไว้ก่อน!

การสู้รบย่งิ หนกั ข้ึนเรือ่ ย ๆ
เสยี งปืนของฝรั่งเศสขยบั ใกล้เขา้ มาเรื่อย!

แสงพูไช อินทะวีคา
Sengphouxay Inthavikham

ໂດຍ:ແສງພໄຊ ອນທະວໍຄາ
Sengphouxay Inthavikham

46

ภาพลกั ษณ์

นกั การเมอื ง

ผมส่งคาถาม 5 ขอ้ ถึงท่าน ดร.สมศักดิ์ คุณ

เงิน ส.ส.ขอนแก่น สังกัดพรรคพลังประชารฐั เพื่อขอ

คาตอบมาเผยแผ่ที่น่ี โดยท่ีร้อู ยแู่ ล้วว่าภารกิจ

ประจาวันของทา่ นน้ันรุมเร้าจนยากท่ีจะมเี วลาน่งั

เขียนคาตอบ แตท่ ่านกย็ ืนยันว่า “สะดวกตอบครับ

แต่ตอนน้ี ประชุมอยคู่ รบั ”

หลังจากน้ันมกี ารตอ่ รองกันเรอ่ื ยมา เนื่องจาก

ทา่ นคงมีขอ้ จากดั เรื่องเวลาจรงิ ๆ

“พ่ีส่งฉบบั หนา้ นะครับ ขออภยั ยังวนุ่ ๆ วาย

ๆ ใจครบั ”

ผมต่อรองเป็นวันศุกรท์ ่ี 28 กะวา่ คงทัน

กาหนดเผยแพร่วารสาร “ซบั แดงเจอรน์ ลั ” ในวันท่ี

31 มกราคม 2565 อันจะเป็นฉบับปฐมฤกษ์

รอจนสิ้นวันนัดหมายก็ยังเงียบอยู่ จึง

เปน็ อันว่าคงตอ้ งรอฉบับถัดไป ท่านคงยังไม่พร้อม

จริง ๆ

ต่อคาถาม 5 ข้อท่ผี มอยากไดค้ าตอบของท่าน

ท่านกย็ ังแซวกลับมาวา่ “พถี่ ามเอง ตอบให้ด้วยเลย ความจริงเราเป็นพ่ีนอ้ งกนั ภายในร้วั เหลือง

ครับ มมุ มองคงไมต่ า่ งกันมากม้ัง 555” แดง ม.ธ. ผมเป็นรุ่นพ่ีท่ชี มรมนกั ศกึ ษาชาวอีสาน

ผมตอ้ งรีบตอบกลบั ท่านว่า “มิกลา้ ” มหาวิทยาลยั ธรรมศาสตร์

ถา้ จะเรียงรุ่นโดยเร่มิ จาก “อดี ้จี วบ” ประจวบ

ไชยสาส์น ตอ่ มาคือบวร ไชยสตั ย์ รุ่นผมมวี ิราม

ขัณฑ์ชรา เป็นประธานชมรมฯ ผมเป็นเลขาชมรมฯ

ถดั มาคือรุ่นประธานอดิศร เพียงเกษ ถดั มาจงึ เป็น

ประธานสมศกั ดิ์ คุณเงิน น่ีถา้ จาไม่ผิดนะ (ไมแ่ น่ใจ

อาจจะประธานชูวิทย์ โอวาทวงศ์ ค่ันหนา้ หรือหลงั

ท่านสมศักดอิ์ ยู่คนหน่ึง)

คนรุน่ พวกผมยังทันนักการเมอื งอดุ มการณ์

47

อย่างเช่นนายแคล้ว นรปติ ส.ส. โอกาสทางการเมือง ทห่ี มายจะ

ขอนแกน่ อดีต ส.ส.สายเสรไี ทย ท่ี กอบโกยผลประโยชนใ์ สต่ นโดยไม่

ยอมพลีชีพเพื่ออุดมการณ์ทาง เลอื กแมแ้ ตก่ ารฉอ้ ราษฎร์บงั หลวง

การเมอื ง หรอื 4 อดตี รัฐมนตรี อดีตท่านพทุ ธทาสภิกขเุ คย

เสรีไทยทีถ่ ูกลอบสังหารดว้ ยเหตุ- กล่าวไว้เม่ือ 24 มีนาคม 2495 วา่

ผลทางการเมอื ง “คนดี ส้าคัญกวา่ ทกุ ส่งิ ! ในโลกนี

น่ีคอื ภาพลักษณน์ กั การ จะให้ลัทธิไหนครองโลกไม่ส้าคัญ

เมอื งทค่ี นรุ่นพวกผมใฝ่ฝนั อยาก ขอแตใ่ ห้คนดีกพ็ อแล้ว..ธรรมะใน

เจริญรอยตาม รวมทัง้ ทา่ น ส.ส. ศาสนาเท่าน้ันทีจ่ ะทาให้คนดี หาใช่ และประชาชนคนไทยเดินทางไปใน

ดร.สมศกั ดิ์ คณุ เงนิ ลทั ธกิ ารเมอื งแต่ลัทธิใดไมเ่ ลย” ทิศทางใด ใชท่ ิศทางทจ่ี ะนาไปสู่

ทวา่ เมอื่ กาลเวลาและ 70 ปีแห่งวาทะของพระ ความมง่ั คั่งทางเศรษฐกจิ และการ

สถานการณ์บ้านเมอื งคลี่คลาย ธรรมโกศาจารย์ นามเดมิ เง่ือม อยู่ดมี ีสนั ติสขุ ในสังคมไดจ้ ริงหรอื

ขยายตวั มาจนถึงยุคสมยั ปัจจบุ ันนี้ พานชิ ฉายา อนิ ทปญฺโญ หรือ ไม?่

ยคุ ท่รี ะบบเศรษฐกจิ ตกอยู่ใต้ รู้จกั ในนาม พทุ ธทาสภกิ ขุ ไม่ย่ิง หรอื ว่าเพียงน้อมนาเอาแนว

อิทธพิ ลของทนุ สามานย์ เสน้ แบ่ง หย่อนไปกว่า 90 ปีแหง่ การ ทางพระราชทานเศรษฐกจิ พอ-

ระหว่างนกั การเมอื งกับนักฉวย เปลยี่ นแปลงการปกครอง 2475 เพยี ง ในพระบาทสมเด็จพระบรม

โอกาสทางการเมือง มันชา่ งบาง เกือบ 1 ศตวรรษแห่งระบอบ ชนกาธเิ บศร มหาภูมพิ ลอดุลยเดช

เบาเสยี เหลือเกิน จนแทบจะแยกไม่ ทเี่ รยี กว่า “ประชาธิปไตย” ถามว่า มหาราช บรมนาถบพติ ร ท่มี ีความ

ออกว่าใครคือนักการเมืองเชิง ระบอบการเมืองการปกครอง และ ม่ันคงทางอาหาร สามารถพึ่งตน-

อุดมการณ์ และใครคือนกั ฉวย นักการเมอื ง ไดน้ าพาประเทศชาติ เองไดใ้ นระดบั ทีพ่ อเพียง มาปฏิบัติ

ใหเ้ ปน็ รูปธรรม กเ็ พียงพอแลว้

ถามวา่ กระบวนการทาง

การเมืองการปกครอง นักการ

เมือง และรัฐบาลผใู้ ช้อานาจบริหาร

บา้ นเมือง คอื คาตอบของแนวทาง

เศรษฐกจิ พอเพยี งหรือไม?่ หาก

ภาพลักษณน์ กั การเมืองยังเปน็ ได้

เพียงนักฉวยโอกาสทางการเมอื ง

เทา่ น้ัน

สมคิด สิงสง
บรรณาธิการ

48