โคลงสี่สุภาพ
เรื่อง เรื่องของผม
จัดทำโดย
นายธัญพิสิษฐ์ เพ็งหิรัญ
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่๕/๔ เลขที่๕
คุณครูจิเตสนน
าอวงษ์สุนทร
งานนี่เป็ นส่วนหนึ่ งของการศึกษารายวิชาภาษาไทยพื้ นฐาน๔(ท๓๒๑๐๒)
ภาคเรียนที่๒ปี การศึกษาที่๒๕๖๔
โรงเรียนชุมพลวิทยาสรรค์ อำเภอชุมพลบุรี จังหวัดสุริทร์
พ่อตั้งให้ชื่อเติ้ล นั้นดี
ความคิดที่มากมี เลิศหล้า
ดื้อหรือเงียบบางที ชี้บ่ง
แต่ต่อสู้แก่กล้า แต่งแต้มให้ทน
ธวัชชัยชื่อนี้ พ่อฉัน
บุรุษที่ขยัน แก่กล้า
ทำงานเก่งทุกวัน มิบ่น
จะเหนื่อยบ้างอ่อนล้า แต่สู้สุดใจ
กันยารัตน์แม่นี้ ทรงค่า
จะไม่เคยบ่นว่า บ่งชี้
ผิดพลาดบอกบ้างด่า สอนสั่ง
บอกฝึกเราแหล่ะนี้ ถูกต้องแน่แท้
บ้านของฉันเล็กน้อย คนนิด
มีผู้รักใกล้ชิด เลิศล้น
ทั้งน้องพี่เป็นมิตร คอยห่วง
ความเหนื่อยเครียดหลุดพ้น สุขล้วนพวกพ้อ
ฉันอายุเจ็ดขวบนี้ เข้าเรียน
เริ่มฝึกหัดอ่านเขียน รอบรู้
มีความหมั่นขยันเพียร กล้าเก่ง
ทนไขว่คว้าต่อสู้ ฉลาดล้ำเหลือเกิน
กำลังเรียนอยู่ชั้น มอปลาย
ฉันเก็บเกี่ยวหลากหลาย แต่งแต้ม
ตามคว้าไขว่มากมาย แม้นมัก
อ่อนเหนื่อยแต่ยิ้มแย้ม ไต่เต้าฝึกฝน
เพื่อนที่ดีมีเลิศล้วน ฉันรัก
สามัคคีมากนัก เหลือล้น
เจอกันที่ไหนทัก พ้องพวก
ไม่เล่ห์ร้ายผ่านพ้น เดือดร้อนช่วยกัน
ทีมสภาชุดนี้ แข็งขัน
อดทนและขยัน กึกก้อง
เมตตาแบ่งปันกัน มุ่งมั่น
ถึงหมดหวังบ้างร้อง ต่อสู้ไม่ถอย
นักร้องที่ชอบนี้ พงษ์สิทธิ์
เป็นบทเพื่อชีวิต เหนื่อยล้า
เนื้อเพลงฝึกให้คิด สู้ต่อ
ปลุกฝึกคนแกร่งกล้า ไม่ท้อแม้นเหนื่อย
สัตว์ที่ฉันชอบนี้ สุนัข
เป็นเพื่อนที่ฉันรัก แน่แท้
แสนซื่อสัตย์ยิ่งนัก อบอุ่น
แม้นเหนื่อยเหงายอมแพ้ หยุดให้ยิ้มแย้ม