Group4-Final-TheTaleofPeterRabbit

กระต่ายน้ อยปีเตอร์

The Tale of Peter Rabbit

ผู้แต่ง: Beatrix Potter
ภาพประกอบ: Beatrix Potter
แปลภาษาไทยโดย: Rabbit to the Moon Team



The Tale of Peter Rabbit
กระต่ายน้อยปีเตอร์

ผู้แต่ง : Beatrix Potter
ภาพประกอบ : Beatrix Potter

ชื่อผู้แปล : Rabbit to the Moon Team

1.ญาณิศา อุดมวงษ์
2.ฐิติกานต์ มากรด
3.ณัฏฐณิชา ถวิลรักษ์
4.ณัฏฐพิชา อารีพรสมสุข
5.ณัฐชยา ณ ลำพูน

ที่ปรึกษา ผู้ช่วยศาสตราจารย์หทยา อนันต์สุชาติกุล
สนับสนุนการจัดพิมพ์โดย คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้

ที่มา https://americanliterature.com/author/beatrix-potter/short-
story/the-tale-of-peter-rabbit

ผลงานการแปลชิ้นนี้เป็นส่วนหนึ่งของรายวิชา ศอ341 การแปลผลงานสร้างสรรค์
สาขาภาษาอังกฤษ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ ปีการศึกษา 2565

-1-

ONCE upon a time there were four little Rabbits,
and their names were Flopsy, Mopsy, Cottontail,
and Peter. They lived with their Mother in a sand-
bank, underneath the root of a very big fir tree.

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีกระต่ายน้อยอยู่สี่ตัว
และพวกมันมีชื่อว่า ฟลอปซี มอปซี คอตต้อนเทลล์ และปีเตอร์
พวกมันอาศัยอยู่กับแม่ในโพรงใต้รากของต้นสนที่ขนาดใหญ่มาก ๆ

"NOW, my dears," said old Mrs. Rabbit one morning,
“You may go into the fields or down the lane,
but don't go into Mr. McGregor's garden:
your father had an accident there; he was put in
a pie by Mrs. McGregor."
เช้าวันหนึ่งคุณนายแรบบิทบอกว่า “เด็ก ๆ จ๊ะ พวกหนูจะออก
ไปเล่นที่สนามหรือถนนก็ได้ แต่อย่าเข้าไปในสวนของคุณ
แม็คเกรเกอร์นะจ๊ะ พ่อของลูกเคยเกิดอุบัติเหตุที่นั่น
เขาถูกคุณนายแม็คเกรเกอร์เอาไปอบเป็นพายเนื้อกระต่าย”

"NOW run along, and don't get into mischief. I am going out."
“วิ่งออกไปแล้ว อย่าไปก่อเรื่องเข้าล่ะ แม่จะออกไปข้างนอก”

-2-

THEN old Mrs. Rabbit took a basket and her umbrella, to the baker's.
She bought a loaf of brown bread and five currant buns.
หลังจากนั้นคุณนายแรบบิทก็หยิบตะกร้าและร่มแล้วเดินไปที่ร้านขนมปัง
เธอซื้อขนมปังสีน้ำตาลก้อนหนึ่งและขนมปังลูกเกดห้าก้อน

Flopsy, Mopsy, and Cottontail, who were good
little bunnies, went down the lane to
gather blackberries;
เด็กดีอย่างฟลอปซี มอปซี และค็อนต้อนเทลล์
ไปที่ถนนแล้วเก็บผลแบล็กเบอร์รี่

BUT Peter, who was very naughty, ran straight
away to Mr. McGregor's garden and squeezed

under the gate!
แต่เจ้าปีเตอร์ กระต่ายจอมซุกซน กลับวิ่งตรงดิ่งไปที่สวน

ของคุณแม็คเกรเกอร์และมุดตัวเข้าไปที่ช่องใต้ประตู

-3-

FIRST, he ate some lettuces and some French beans;
and then he ate some radishes;

อย่างแรกที่มันทำคือการกินผักกาดหอมและถั่วแขกอย่างละหน่อย
จากนั้นก็ตามด้วยหัวไชเท้าไปอีกเล็กน้อย

AND then, feeling rather sick,
he went to look for some parsley.
หลังจากนั้น เจ้าปีเตอร์ก็รู้สึกไม่สบายท้อง

เอาซะเลย มันจึงมองหาใบพาร์สลีย์

BUT round the end of a cucumber frame,
whom should he meet but Mr. McGregor!

เดินมาจนสุดแปลงแตงกวาแล้วก็ยังไม่เจอ
แต่กลับมาเจอคุณแม็คเกรเกอร์แทน!

-4-

MR. McGREGOR was on his hands and
knees planting out young cabbages,
but he jumped up and ran after
Peter, waving a rake and calling out,

"Stop thief!"
คุณแม็คเกรเกอร์ที่นั่งคุกเข่าปลูกกะหล่ำปลี
อยู่นั้น ก็ลุกพรวดขึ้นมาพร้อมกับคราดในมือ

และวิ่งไล่ปีเตอร์พร้อมกับตะโกนว่า
“หยุดนะ เจ้าหัวขโมย!”

PETER was most dreadfully frightened;
he rushed all over the garden, for he had
forgotten the way back to the gate.
He lost one of his shoes among the cabbages,
and the other shoe amongst the potatoes.

เจ้าปีเตอร์กลัวสุดขีด มันรีบวิ่งไปทั่วทั้งสวน
เพราะลืมว่าทางออกนั้นอยู่ที่ไหน มันทำรองเท้าข้าง
หนึ่งหลุดหายอยู่ในแปลงกะหล่ำปลี ส่วนอีกข้างหนึ่งก็

ไปหายอยู่ในแปลงมันฝรั่ง

-5-

AFTER losing them, he ran on four legs and went faster, so that
I think he might have got away altogether if he had not unfortunately

run into a gooseberry net, and got caught
by the large buttons on his jacket. It was a
blue jacket with brass buttons, quite new.

หลังจากที่รองเท้าทั้งสองข้างของมันหายนั้น มันก็
ใช้ขาทั้งสี่ข้างของมันวิ่งให้เร็วมากขึ้นไปอีก

ซึ่งฉันคิดว่ามันน่าจะออกไปได้ทันนะ ถ้ามันไม่โชคร้าย
วิ่งไปติดที่ตะข่ายของแปลงผลกูสเบอรี่เสียก่อน จากนั้น
กระดุมทองเหลืองเม็ดใหญ่บนเสื้อตัวใหม่สีฟ้าของมันก็

ไปเกี่ยวกับตาข่าย

PETER gave himself up for lost, and
shed big tears; but his sobs were
overheard by some friendly sparrows,
who flew to him in great excitement,
and implored him to exert himself.
ปีเตอร์ยอมแพ้และร้องไห้โฮ พวกนกกระจอกที่แสนใจดี ได้ยินเสียงร้องไห้ของปีเตอร์
พวกมันก็รีบบินไปหาปีเตอร์ และช่วยกันบอกให้ปีเตอร์พยายามออกแรงลุกขึ้น

-6-

MR. MCGREGOR came up with
a sieve, which he intended to pop
upon the top of Peter; but Peter
wriggled out just in time, and

leaving his jacket behind him.
คุณแม็คเกรเกอร์เดินถือกระชอนมา ตั้งใจจะตะครุบจับปีเตอร์
แต่ปีเตอร์นั้นสลัดตัวออกไปในทันที และทิ้งเสื้อแจ็กเก็ตไว้ข้างหลัง

AND rushed into the toolshed, and jumped into a can.
It would have been a beautiful thing to hide in,
if it had not had so much water in it.
และรีบวิ่งเข้าไปในห้องเก็บเครื่องมือ จากนั้นจึงกระโดด
ลงไปในบัวรดน้ำ ซึ่งน่าจะเป็นที่ที่ดีที่จะซ่อนตัว
ถ้าบัวรดน้ำใบนั้นไม่มีน้ำมากขนาดนั้น

-7-

MR. MCGREGOR was quite sure that Peter was
somewhere in the toolshed, perhaps hidden
underneath a flower-pot. He began to turn
them over carefully, looking under each.

คุณแม็คเกรเกอร์มั่นใจว่าปีเตอร์อยู่ที่ไหนสักแห่งในห้อง
เก็บเครื่องมือ บางทีอาจจะซ่อนอยู่ใต้กระถางดอกไม้

เขาเริ่มพลิกดูกระถางแต่ละใบอย่างระมัดระวัง
Presently Peter sneezed- "Kertyschoo!" Mr. McGregor was after him in no time.

แล้วเจ้าปีเตอร์ก็จาม “ฮัดเช้ย!” ขึ้นมา ทำให้คุณแม็คเกรเกอร์หามันเจอในทันที

AND tried to put his foot upon Peter, who jumped out of
a window, upsetting three plants. The window was too small
for Mr. McGregor, and he was tired of running after Peter.

He went back to his work.
เขาพยายามจะเหยียบปีเตอร์แต่มันกระโดดออกทางหน้าต่าง
แล้วมันก็ไปเหยียบต้นไม้ 3 ต้นเข้า หน้าต่างนั้นเล็กเกินไปสำหรับ
คุณแม็คเกรเกอร์ และเขาเหนื่อยที่จะวิ่งตามปีเตอร์แล้ว

เขาจึงกลับไปทำงานต่อ

-8-

PETER sat down to rest; he was out of breath and
trembling with fright, and he had not the least idea which
way to go. Also he was very damp with sitting in that can.

ปีเตอร์นั่งพัก มันหายใจไม่ออกและสั่นสะท้านด้วยความตกใจ
และไม่รู้ว่าจะไปทางไหนดี ยิ่งไปกว่านั้นตัวมันก็ตัวเปียกชื้นไปหมด

จากการที่ลงไปซ่อนในบัวรดน้ำใบนั้น
After a time he began to wander about, going lippity-lippity-

not very fast, and looking all around.
ครั้นเวลาล่วงเลยไป มันเริ่มเดินไปเดินมาไม่เร็วนัก และมองไปรอบ ๆ

-9-

HE found a door in a wall; but it was locked, and there was
no room for a fat little rabbit to squeeze underneath.
มันเจอประตูในกำแพง แต่ประตูนั้นล็อคอยู่ และไม่มีช่องที่จะให้
กระต่ายน้อยตัวอ้วน ๆ มุดลอดเข้าไปได้



An old mouse was running in and out over the stone
doorstep, carrying peas and beans to her family in the wood.
Peter asked her the way to the gate, but she had such
a large pea in her mouth that she could not answer.
She only shook her head at him. Peter began to cry.
และแล้วก็มีหนูแก่ตัวหนึ่งซึ่งกำลังวิ่งเข้าวิ่งออกบริเวณบันไดหินและ
กำลังขนถั่วไปให้ครอบครัวของมันที่อาศัยอยู่ในป่า ปีเตอร์จึงถามทาง
ไปที่ประตู แต่เธอมีถั่วเม็ดใหญ่อยู่ในปากจนไม่สามารถตอบปีเตอร์ได้

เธอเพียงแค่ส่ายหัวให้เขา แล้วปีเตอร์ก็เริ่มร้องไห้ออกมา

- 10 -

THEN he tried to find his way straight across
the garden, but he became more and more puzzled.
Presently, he came to a pond where Mr. McGregor
filled his water-cans. A white cat was staring at
some gold-fish; she sat very, very still, but now and
then the tip of her tail twitched as if it were alive.

หลังจากนั้น มันก็พยายามหาเส้นทางที่จะข้ามสวนนั้นไป แต่มันสับสนเอามาก ๆ
และตอนนี้มันก็มาถึงสระน้ำที่คุณแม็คเกรเกอร์ยืนตักน้ำใส่ถังอยู่
เจ้าแมวตัวสีขาวที่กำลังนั่งจ้องเขม็งไปที่ปลาทอง มันนั่งนิ่งมากๆ
แต่บางจังหวะหางของมันก็ยังกระดิกไปมา ราวกับมีชีวิต

Peter thought it best to go away without
speaking to her; he had heard about cats from

his cousin, little Benjamin Bunny. He went
back towards the toolshed, but suddenly, quite

close to him, he heard the noise of
a hoe- scr-r-ritch, scratch, scratch, scritch.
เจ้ากระต่ายปีเตอร์ก็คิดว่า ทางที่ดีคือเดินผ่านเจ้าแมวไป
แบบไม่ส่งเสียงจะดีกว่า เพราะมันได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับ
แมวมาเยอะจากเจ้ากระต่ายน้อยเบนจามิน ลูกพี่ลูกน้อง

ของมัน มันจึงย้อนกลับไปที่โรงเก็บเครื่องมือ
แต่ทันใดนั้นเอง มันก็ได้ยินเสียงจอบอยู่ใกล้ ๆ

ครืด ครืด ครืด

- 11 -

Peter scuttered underneath the bushes. But presently,
as nothing happened, he came out, and climbed upon
a wheelbarrow and peeped over. The first thing he saw was
Mr. McGregor hoeing onions. His back was turned towards

Peter, and beyond him was the gate!
ปีเตอร์ก็รีบวิ่งหางจุกตูดซ่อนอยู่ในพุ่มไม้ แต่เหมือนว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น
มันเลยค่อย ๆ โผล่ขึ้นมา และค่อย ๆ ปีนขึ้นไปบนรถเข็น แล้วแอบมองดู

อย่างแรกที่มันเห็นคือ คุณแม็คเกรเกอร์กำลังขุดหัวหอมอยู่
เขายืนหันหลังอยู่ และถัดจากคุณแม็คเกรเกอร์ไปก็คือประตู!

PETER got down very quietly off the wheelbarrow, and started
running as fast as he could go, along a straight walk behind some
black-currant bushes. Mr. McGregor caught sight of him at the
corner, but Peter did not care. He slipped underneath the gate

and was safe at last in the wood outside the garden.
เจ้ากระต่ายปีเตอร์รีบกระโดดลงจากรถเข็นอย่างรวดเร็ว และรีบวิ่งให้เร็วที่สุด

เท่าที่มันจะวิ่งได้ พร้อมกับตรงไปที่ทางเดินหลังพุ่มแบล็กเคอร์แรนต์
คุณแม็คเกรเกอร์เห็นปีเตอร์แวบ ๆ แต่มันก็ไม่ได้ใส่ใจ มันรีบไถลตัวเอง

ไปที่ใต้ประตู และออกไปป่าข้างนอกสวนได้อย่างปลอดภัย

- 12 -

MR. McGREGOR hung up the little jacket
and the shoes for a scare-crow to
frighten the blackbirds. Peter never

stopped running or looked behind him till
he got home to the big fir-tree.

คุณแม็คเกรเกอร์ นำเสื้อแจ็คเก็ตกับรองเท้าของ
ปีเตอร์มาสวมให้หุ่นไล่กา เพื่อที่จะไล่นก ปีเตอร์วิ่ง
ไปไม่หยุด หรือแม้แต่จะหันหลังกลับไปมองเลย

จนกว่าเขาจะไปถึงบ้านที่ต้นสน

He was so tired that he flopped down upon the nice soft
sand on the floor of the rabbit-hole, and shut his eyes.
His mother was busy cooking; she wondered what he had done
with his clothes. It was the second little jacket and pair of

shoes that Peter had lost in a fortnight!

เขาเหนื่อยมากจนล้มลงบนพื้นทรายนุ่ม ๆ ในบ้าน
โพรงกระต่ายแล้ว ค่อย ๆ หลับตาลง
แม่ของเขากำลังยุ่งอยู่กับการทำอาหาร
เธอสงสัยว่าปีเตอร์ไปทำอะไรกับเสื้อมา
นี่เป็นแจ็คเก็ตกับรองเท้าคู่ที่สองแล้ว
ที่ปีเตอร์ทำหายในรอบสองสัปดาห์มานี้

- 13 -

I AM sorry to say that Peter was
not very well during the evening.
ฉันขอโทษที่ต้องบอกว่าในตอนเย็น

ปีเตอร์นั้นไม่ค่อยสบาย



His mother put him to bed, and made some chamomile
tea; and she gave a dose of it to Peter!
แม่พาเขาเข้านอน แล้วทำชาคาโมมายด์ให้เขาด้วย

"One table-spoonful to be taken at bed-time."
"ลูกต้องกินหนึ่งช้อนโต๊ะก่อนนอนนะจ๊ะ"

BUT Flopsy, Mopsy, and Cotton-tail had bread and milk and blackberries,
for supper.

ส่วน ฟลอปซี มอปซี คอตต้อนเทลล์ นั้นได้กินขนมปัง นมและ
ลูกแบล็กเบอร์รี่ เป็นมื้อเย็น

The end

ศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)

accident (n.) อุบัติเหตุ เหตุร้าย
currant (n.) ลูกองุ่นแห้ง
dreadfully (adv.) อย่างน่ากลัวมาก
sparrow (n.) นกกระจอก
trembling (adj.) สั่นสะท้าน
toolshed (n.) ห้องเก็บเครื่องมือ
rush (v.) รีบ
sneeze (v.) จาม
flop down (phrv.) ล้มลงเสียงดัง (อย่างกะทันหัน)
fortnight (n.) สองสัปดาห์

แหล่งที่มารูปภาพ www.canva.com

NOTES date: