สู้ๆเพนกวิน วิ น้ สู้ๆสู้ เพน น้ อย กวิน วิ น้อย ผู้ผู้ ผู้ผู้ วาด/ผู้ผู้ ผู้ผู้ เขีขี ขีขียน นางสาวธนันั นันัชนันั นันั นท์ท์ ท์ท์ เขีขี ขีขียวทน นางสาวณชพร เข้ข้ ข้ข้ าใจการ
กาลครั้งหนึ่งในวันที่แสนธรรมดา ได้มีเพนกวินน้อยกำ ลังเล่น หิมะกับเจ้าหมีขั้วโลก และทั้งสองนั้นเป็นเพื่อนรักกัน
วันนั้นทั้งสองก็เล่นกันอย่า สนุกสนานเช่นเคยเเต่เเล้วเจ้าเพนกวินน้อยได้ เห็นนกกำ ลังบินอย่างอิสระ
นี่ๆ เจ้าหมีขั้วโลก ดู นั่นสิ! ฉันอยากบินได้ เหมือนนกตัวนั้น โอ้ ! งั้นหรอฉันจะรอดูนะ เจ้าเพนกวินน้อยเห็นดังนั้นจึงอยากบินได้เหมือนเจ้านกบ้าง
เจ้าเพนกวินน้อยตั้งใจฝึกทุกวัน วันแล้ววันเล่า เจ้าเพนกวินน้อยก็ยัง บินไม่ขึ้นเสียที
ทำ ไมฉันถึงบินไม่ได้สักที ทั้งๆที่ตั้งใจฝึกมากเเท้ๆ เจ้าเพนกวินน้อยรู้สึกท้อแท้ ไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ก้ไม่สามารถบินได้เหมือนนกตัวนั้น
ถึงบินไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ เพราะเธอว่ายน้ำ เก่งมากๆเลย เเม้ว่าจะบินไม่ได้เธอก็ยังเป็น เพื่อนรักของฉันเสมอนะ เจ้าหมีน้อยได้ยินดังนั้นจึงพูดปลอบใจว่า
เจ้าเพนกวินน้อยได้ยินดังนั้นจึงคิดได้ และเข้าใจว่าตนนั้นไม่จำ เป็นจะต้องเก่งเหมือนใครหรือดีไปทุกอย่าง
และแล้วเจ้าเพนกวินน้อยและเจ้าหมีขั้วโลก ก็เป็นเพื่อนตลอดไป