กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีชายหนุ่มนามว่า ตะวัน
พ่อค้าที่ขายของอยู่ในเมือง ไม่ได้มีฐานะร่ำรวยมากนัก
ในขณะที่กำลังค้าขายอยู่นั้นเขาได้พบเจอหญิงงามผู้หนึ่ง
เธอมีรอยยิ้มที่สดใสท่าทางใจดี
เธอคือเจ้าจันทร์ลูกสาวมหาเศรษฐี
ขณะที่กำลังซื้อของเจ้าจันทร์ได้เห็นว่าหญิงชราคนหนึ่ง
กำลังถูกโจรปล้นเจ้าจันทร์จึงเข้าไปช่วย
แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงพวกโจรได้
ตะวันจึงรีบเข้าไปช่วยทั้งสองจากพวกโจรเมื่อพวกโจรสู้ไม่ได้
จึงรีบวิ่งหนีไปเจ้าจันทร์ซึ้งในน้ำใจของตะวันอย่างมาก
ตะวันได้ตกหลุมรักในความใจดีกล้าหาญ และมีน้ำใจต่อทุกคน
ของเจ้าจันทร์ดั่งได้พบกับรักแรกพบ และความรักของเขา
ก็ได้สะสมอยู่ในหัวใจของเขาตั้งแต่นั้น
เวลาผ่านไปตะวันได้รวบรวมความกล้าที่จะไปบอกรักเจ้าจันทร์
แต่ยังไม่ทันบอกก็ต้องล้มเลิกเมื่อเจ้าจันทร์มาบอกว่า
เธอและคนรักกำลังจะแต่งงานกัน จึงมาเชิญตะวันไปร่วมงาน
นับตั้งแต่นั้นเขายังคงเฝ้ามองเจ้าจันทร์ตลอดตะวันรู้ดีว่า
ตนไม่สามารถดูแลเจ้าจันทร์ได้เพราะฐานะต่างกันเกินไป
เขาจึงทำได้เพี ยงมองเจ้าจันทร์อยู่ไกลๆ
และคอยอยู่ข้างๆเมื่อเธอต้องการ
แม้ตะวันจะไม่สมหวังในความรักแต่เขายังคงเป็นเพื่ อนที่ดีให้กับ
เจ้าจันทร์เสมอม าเพราะความรักของเขาไม่ใช่การครอบครอง
แต่คือการได้ดูแลเอาใจใส่และได้อยู่ข้างๆคนที่เขารัก
ความรักไม่จำเป็นต้องครอบครองเสมอไป
ความหวังดีความห่วงใย ปราถนาให้คนที่เรารักมีความสุข
นับว่าเป็นรักที่แสนบริสุทธิ์ถึงแม้จะเจ็บปวดแต่มันก็สวยงาม
เรื่อง วิบูลย์ลักษณ
ภาพ ธนัญญา
เรียบเรียง คนธรส จีรนันท์ ลักษมี