ชาติพันธุ์โอก๋อง

โอก๋อง ชาติพันธุ์ เพื่อการศึกษา

01 03 02 04 05 07 06 ประวัติ วั ติ การปรับ รั ตัว ลักษณะทาง เศรษฐกิจ สัง สั คม วัฒ วั นธรรม ปัญ ปั หา อุปสรรค 9 windows tool สารบัญ บั

จากการสันสันิษฐานผ่าผ่นภาษาและการบอกเล่าของผู้อผู้ าวุโส พบว่าว่ถิ่นฐานดั้งดั้เดิมของชาว โอก๋อง อยู่ใยู่กล้กับพื้นพื้ที่ชายแดนไทย - เมียมีนมา อพยพเข้าข้สู่ปสู่ ระเทศไทยในช่วช่งสงคราม ไทยรบพม่าม่ ได้ตั้ด้ ตั้งตั้ถิ่นฐานในจังจัหวัดวัสุพสุรรณบุรีแรีละอุทัยธานี วิถีวิ ถีวัฒวันธรรมของชาวโอก๋อง ในอดีตดี ประมาณ พ.ศ.2500 ส่วส่นใหญ่มีญ่กามีรดำ รงชีพชีด้วยการทำ การเกษตรแบบยังยัชีพชี การล่าสัตสัว์หว์าของป่าป่และการทำ ไร่หร่มุนเวียวีน หลังจากปี 2500 - ปัจจุบันบัชาวโอก๋อง มี การเปลี่ยนแปลงอาชีพชีเน้นการปลูกลูพืชพืเศรษฐกิจ เช่นช่ข้าข้วโพด พริกริละหุงหุฝ้าย ตามการ ส่งส่เสริมริจากหน่วยงานรัฐรัด้าด้นประเพณีคณีวามเชื่อชื่ยังยัคงมีพิมีธีพิกรธีรมการไหว้ผีว้เผีจ้าจ้บ้าบ้นที่ยังยัมี การปฏิบัติบั ติกันเป็นประจำ ทุกทุปี โอก๋อง หรือ รื อุก๋อง ประวัติ วั ติ ความเป็น ป็ มา โอก๋อง เป็นชื่อที่กลุ่มชาติพันธุ์ใช้เรียกตนเอง ในขณะที่ชื่อที่ถูกเรียกโดยหน่วย งานราชการและคนทั่วไปในท้องถิ่นจะเรียกชนกลุ่มนี้ว่า “ละว้า” ชื่อของชาวโอก๋ องมีความซับซ้อนในการออกเสียงและการใช้อักษรไทยในการสะกด ชาวโอก๋อง จึงมีชื่อเรียกที่หลากหลาย ได้แก่ โอก๋อง อุก๋อง ก๋อง ก๊อง อย่างไรก็ตาม ชื่อเหล่า นี้เกิดจากความเข้าใจของนักวิชาการแต่ละคนที่เข้าไปเก็บข้อมูลในพื้นที่และ แปลความแตกต่างกันออกไป ขณะที่ชื่อเรียก “ละว้า” เป็นชื่อที่หน่วยงาน ราชการ และบุคคลทั่วไปในท้องถิ่นใช้เรียกพวกเขามายาวนานจนกลายเป็น ความเคยชินและยอมรับชื่อดังกล่าวไปโดยปริยาย 01

การปรับ รั ตัว 02 การเคลื่อนไหวของชาวโอก๋องเพื่อพื่สร้าร้งเครือรืข่าข่ยชาติพันพัธุ์อธุ์าจ กล่าวได้ว่ด้าว่มีคมีวามชัดชัเจนมาก นับนัตั้งตั้แต่ ปีพ.ศ.2551 เป็นต้นมา โดยเริ่มริ่ต้นจากโครงการศึกษาแนวทางการพัฒพันาศูนย์ลย์ะว้าว้ (ก๋อง)ให้เห้ป็นศูนย์กย์ลางการเรียรีนรู้ทรู้างด้าด้นภาษา วัฒวันธรรม และภูมิภูปัมิ ปัญญาท้องถิ่นบ้าบ้นกกเชียชีง ตำ บลห้วห้ยขมิ้นมิ้อำ เภอ ด่าด่นช้าช้ง จังจัหวัดวัสุพสุรรณบุรี มีนมีางฉวีววีรรณศิริปิ ริมา เป็นหัวหัหน้าน้ โครงการ มีสมีถาบันบัวิจัวิยจัภาษาและวัฒวันธรรมเอเชียชี มหาวิทวิยาลัยมหิดหิล เป็นที่ปรึกรึษา โดยโครงการนี้มี นี้ คมีวามพยาม ยามเชื่อชื่มความสัมสัพันพัธ์กัธ์ กับกลุ่มลุ่ชาติพันพัธุ์เธุ์ดียดีวกัน พยายามเผย แพร่วัร่ฒวันธรรมและภาษาของตนเองด้วด้ยการไปสอนภาษาและ วัฒวันธรรมให้กัห้ กับทางโรงเรียรีนด่าด่นช้าช้ง จังจัหวัดวัสุพสุรรณบุรี อีก ด้วด้ย เพื่อพื่ทำ ให้คห้นทั่วทั่ ไปรู้จัรู้กจัและเข้าข้ใจชาวโอก๋องมากขึ้นขึ้ ปัจจุบันบัวิถีวิ ถีวัฒวันธรรมและอัตลักษณ์ขณ์องชาวโอก๋องได้ถูด้กถูกลืน กลายกับคนท้องถิ่นทั้งทั้ชาวไทยและชาวลาวครั่งรั่คงเหลือเพียพีง ร่อร่งรอยของอัตลักษณ์ทณ์างภาษาที่ผู้สูผู้ งสูอายุยังยัคงใช้ใช้นการ สื่อสื่สาร รวมถึงพิธีพิ ไธีหว้ผีว้เผีจ้าจ้บ้าบ้นที่ยังยัคงถือปฏิบัติบั ติกันอยู่เยู่ ป็น ประจำ ทุกทุปีพิธีพิกธีรรมดังดักล่าวมีคมีวามสำ คัญในมิติมิ ติของการรวม เครือรืญาติที่กระจัดจักระจายออกไปต่างถิ่นเพื่อพื่กลับมาพบปะกัน ในถิ่นฐานดั้งดั้เดิมดิพิธีพิกธีรรมนี้ไนี้ ด้รัด้บรัการสนับนัสนุนนุจากองค์กร ปกครองส่วส่นท้องถิ่น หน่วน่ยงานภาครัฐรัในด้าด้นการพัฒพันา คุณคุภาพชีวิชีตวิและหน่วน่ยงานด้าด้นการส่งส่เสริมริวัฒวันธรรมในการ รื้อรื้ฟื้นฟื้อัตลักษณ์ด้ณ์าด้นการแต่งกายพื่อพื่นำ เสนอต่อสาธารณะชน ให้รู้ห้จัรู้กจัและเข้าข้ใจในวิถีวิ ถีวัฒวันธรรมของชาวโอก๋องมากยิ่งยิ่ขึ้

ลักษณะทาง เศรษฐกิจ ในอดีตดี ประมาณ พ.ศ.2500 ชาว โอก๋องมีกมีารดำ รงชีพชีด้วยการ ทำ การเกษตรแบบยังยัชีพชีและการ ล่าสัตสัว์หว์าของป่าป่เป็นป็หลัก ในไร่ ข้าข้วจะปลูกลูพืชพือาหารหลายชนิด ร่วร่มด้วด้ยเช่นช่ ฟักฟัทอง โหระพา ตะไคร้ มะเขือขืนอกจากนี้ยังยัมีกมีาร ปลูกลูข้าข้วโพด อ้อย และพริกริ ปะปนเพื่อพื่เอาไปจำ หน่ายโดย เฉพาะการปลูกลูพริกริถือเป็นป็สินสิค้า ขายดีอดีย่าย่งหนึ่ง การขายพริกริจะต้องเดินดิทางไป ขายที่ด่าด่นช้าช้งจะต้องนอนค้าง ระหว่าว่งทาง 2 คืน การเดินดิทาง ส่วส่นใหญ่มัญ่กมัจะเดินดิทางพร้อร้มกัน หลายคน ส่วส่นของที่ซื้อซื้กลับมา ได้แด้ก่ หอม กระเทียม ปลาร้าร้เกลือ ชาวก๋องส่วส่นใหญ่ปญ่ระกอบอาชีพชีทำ ไร่อ้ร่ อ้ย ไร่ข้ร่าข้วโพด ไร่พร่ริกริหาหน่อไม้ และยังยัมีบมีางส่วส่น ที่ยังยัคงปลูกลูข้าข้วไร่ และดำ รงชีพชีด้วยการหาของป่าป่มีกามีรทอผ้าผ้เป็นอาชีพชีเสริมริและนำ ไป ขายเวลามีงมีาน 03

สัง สั คม ในอดีตดีหมู่บ้มู่าบ้นกกเชียชีงจะมีเมีฉพาะชาว โอก๋องเป็นป็หลัก แต่มีกมีารแต่งงานข้าข้ม วัฒวันธรรมกับชาวลาวครั่งรั่ซึ่งซึ่อาศัยอยู่ ในพื้นพื้ที่ใกล้เคียงกัน จากการสำ รวจ ประชากรเมื่อมื่ประมาณ ปี 2539 มีชมีาว โอก๋องจำ นวนทั้งทั้สิ้นสิ้ 507 คน ส่วส่น จำ นวนชาวโอก๋องในบ้าบ้นกกเชียชีงมีเมีพียพีง 104 คน ต่อมามีกมีารพัฒพันาระบบ สาธารณสุขสุที่ดีมดีากขึ้นขึ้ส่งส่ผลให้จำห้จำนวน ประชากรชาวโอก๋องเพิ่มพิ่มากขึ้นขึ้ดังดัที่ ปรากฎข้อข้มูลการสำ รวจจำ นวนประชากร ในปี 2558 พบว่าว่มีจำมีจำนวน536 คน แบ่งบ่เป็นป็ชาย246 คน และหญิงญิ 290 คน มีบ้มีาบ้นอยู่ 153 หลังคาเรือรืน ปัจจุบันบัชาวโอก๋องบ้าบ้นกกเชียชีงมีกมีารแต่งงานข้าข้มชาติพันพัธุ์ กับชาวสุพสุรรณท้องถิ่น ลาว ครั่งรั่ชาวอีสาน มีลัมี ลักษณะเป็นลูกลูผสมทางวัฒวันธรรม มีเมีพียพีงชาวโอก๋องแท้ที่ไม่มีม่กามีรผสม ผสานทางเชื้อชื้สายเพียพีง 4 ครอบครัวรั ประมาณ 20 คน จากการสำ รวจประชากรในบ้าบ้นกก เชียชีง พบว่าว่มีจำมีจำนวน 150 ครอบครัวรั ประชากรทั้งทั้หมด 620 คน 04

05 วัฒ วั นธรรม ในอดีตดีชาวกฺ๋อกฺ๋งมีวัมีฒวันธรรมการแต่งกาย ด้วด้ยผ้าผ้ที่ทอขึ้นขึ้เองเป็นป็เอกลักษณ์เณ์ฉพาะตัว แต่ปัจจุบันบัการแต่งกายในชุดพื้นพื้เมือมืงแทบ จะไม่เม่หลือให้เห้ห็นห็กันแล้ว ส่วส่นศิลปการทอผ้าผ้ นั้นนั้หายไปกับอดีตดีจนกระทั่งทั่มีชมีาวกฺ๋อกฺ๋งกลุ่มลุ่ หนึ่งฟื้นฟื้ ฟูหัตหัถกรรมทอผ้าผ้ขึ้นขึ้ชาวกฺ๋อกฺ๋งจึงจึเริ่มริ่ หันหักลับมาทอผ้าผ้กันอีกครั้งรั้แต่ถึงอย่าย่งนั้นนั้ ก็ตามวัฒวันธรรมการแต่งกายในท้องถิ่นไม่ อาจต้านกระแสวัฒวันธรรมจากสังสัคมใหญ่ไญ่ด้ ทุกทุวันวันี้เราจึงจึเห็นห็ชาวกฺ๋อกฺ๋งในชุดแต่ง กายที่ดูจดูะไม่ต่ม่ ต่างไปจากคนไทยท้องถิ่น ทั่วทั่ ไปในขณะเดียดีวกันแนวคิดความเชื่อชื่ เรื่อรื่งการนับถือผีขผีองชาวกฺ๋อกฺ๋งที่มาแต่ ดั้งดั้เดิมไม่ไม่ด้ละทิ้งความเชื่อชื่หรือรืการ นับถือผีขผีองตนเองไปแต่อย่าย่งใด ยังยัคง มีกมีารสืบสืทอดพิธีพิกธีรรมศักด์สิด์ทสิธิ์ตธิ์าม ความเชื่อชื่นั้นนั้อยู่ ถึงทุกทุวันวันี้ในวันวัข้าข้งขึ้นขึ้ เดือดืน 6 เรายังยัคงเห็นห็ชาวกฺ๋อกฺ๋งที่บ้าบ้น ละว้าว้กกเชียชีงพร้อร้มใจทำ พิธีพิเธีซ่นซ่ ไหว้ผีว้ ผี บรรพบุรุษ ผีบ้ผีาบ้นผีเผีรือรืน เจ้าจ้ป่าป่เจ้าจ้เขา ตามความเชื่อชื่เดิมอยู่เยู่ ป็นประจำ ทุกทุปี

ปัญหาและ อุปสรรค กลุ่มลุ่ชาติพันพัธุ์กฺ๋ธุ์ กฺ๋อกฺ๋ง เป็นป็กลุ่มลุ่ชนที่เคยถูกถูจัดจั ให้เห้ป็นกลุ่มลุ่ชนบนพื้นพื้ที่สูงสูหรือรืที่เรียรีกว่าว่ “ชาวเขา” อยู่ใยู่นความกำ กับดูแดูลของศูนย์สย์งเคราะห์ชาห์วเขาจังจัหวัดวัอุทัยธานี แต่ ปัจจุบันบัชาวกฺ๋อกฺ๋งที่บ้าบ้นละว้าว้กกเชียชีงได้กลายเป็นชาวเราโดยสมบูรณ์มิณ์ ไมิด้ถือบัตบัรชาว เขาอีกต่อไปแล้ว เพราะมีกมีารตั้งตั้หลักปักฐานอย่าย่งถาวร และทำ มาหากินโดยการทำ ไร่ เฉกเช่นช่ ประชากรบนพื้นพื้ที่ราบโดยทั่วทั่ ไป ชาวก๋องในปัจจุบันบัก็หลงเหลืออยู่ไยู่ม่มม่ากนัก หากไม่แม่ต่งงานผสมกลมกลืนกับ กลุ่มลุ่ชาติพันพัธุ์อื่ธุ์อื่นๆ พวกเขาก็ล้มหายตายจากไปตามกาลเวลา และหลงเหลือ ‘ชาติพันพัธุ์โธุ์อก๋องที่แท้จริงริ’ อยู่ไยู่ม่มม่ากนัก โดยในจังจัหวัดวัสุพสุรรณบุรี ชาวก๋องจะ ตั้งตั้รกรากอยู่ที่ยู่ ที่ อำ เภอด่าด่นช้าช้ง นอกนั้นนั้หลงเหลือเบาบางอยู่ที่ยู่ ที่ กาญจนบุรีแรีละ อุทัยธานี 06

9 windows tool 07 อดีต ปัจ ปั จุบัน บั อนาคต อพยพ เผยแพร่วัร่ฒวันธรรม คนรู้จั รู้ กจัมากขึ้นขึ้ หาของป่า ทำ ไร่ทำ ร่ ทำสวน อุตสาหกรรมงานทอผ้า ประชากรน้อย แต่งงานข้าข้มชาติพันพัธุ์ ประชากรเพิ่มพิ่ขึ้นขึ้

จัด จั ทำ โดย 65020108 พิชพิญพร ธงชัย ชั คณะมนุษ นุ ย์ศ ย์ าสตร์แ ร์ ละ สัง สั คมศาสตร์ สาขาการจัด จั การ บริกริารสัง สั คม