Wiersze Nieudolnego Romantyka

Tom Pierwszy Poezji zadedykowanej
najwspanialszej kobiecie świata Helenie Charlton,
mojej przyszłej żonie.

“Kiedy błogość mija szybko,
Moje nogi ugną giętko
Ja w twe uda wciąż wpatrzony
Cię zabiorę na salony”

“Piękna heleno, muzo moja cała,
Chciałbym wiedzieć czy byś chciała,
Zaznać mego nagiego ciała.
Pełnego pożądania, rozgrzanego co do cala.
Wtem bym wziął cię na kocyku
W pięknym leśnym zagajniku.
Bym cię kochał aż do rana
Aż spocona wyszłabyś z rana.”

“Piękne lico, piękne oczy
Coś żem znalazł nie przeskoczył,

Pod balkonem teraz stoję
I się zakochuje w tobie
Wciąż ciem okiem swym doglądam
I na inne nie spoglądam.
Wierny bym ci chciał być szczerze
Lecz do ciebie wielu legnie
Oh Heleno moja miła
Czy mnie przyjmiesz w swe ramiona”

“Czy ktoś kiedy widział przecie
Kobietę tak piękną przecie
I czy przecie rzeczę przecie
To nie nie wywlecze przecie
Przecie piękne, gładkie przecie
Jak udeczka twoje przecie
Co poprzecie co nie przecie
To się mówi tobie przecie,
Gwiazd jasny blask tobie przecie
I złoto świata dla ciebie przecie
Jak brąz twoich włosów przecie
Kocham cię przecie na zawsze i przecie.”

“Jakeż żem cię obaczył po raz pierwszy
Jużem wiedział żem nie pierwszy
Miłość ci wyznać zechciałem,
Lecz pod twoją pięknością się zachwiałem,
Jakież widzłżem rycerzy
Co ci dary dają tudzieży
Ja ci serce ofiaruję,
Od ciebie miłości oczekuję.”

“Wiek przychodzi, zło odchodzi,
Ciebie złoto nie obchodzi,
Wtem miłość ma przychodzi
i już wcale nie odchodzi.
Ofiaruję ci w podarku,
Wierszy moich ze trzech garków
Tyle w kieszeniach pomieszcze
A me serce większe jeszcze.”

“Jeśliś kiedyś pomyślała z kim się kochać aż do rana
Jam jest twoją odpowiedzią, twym kochankiem, twą
gawiedzią.
Twą opoką w dzień zbyt srogi twym zbawieniem w
dzień nie błogi.
Nie ma dla mnie długiej drogi, gdy w swym śnie
zaznajesz trwogi.
Oddałbym się tobie cały, gdybyś tylko dała znak mi.”

“Kimże jestem ja bez ciebie, nieudolnym romantykiem,
me wiersze tak pieknę choć jak grochem o ścianę,
dlaczegoś tak uparta mego serca kochanie?
Jam sam piękniejszej nie widział, inne żem spławiał
aby dla ciebie być cały czemu mnie Heleno odrzucasz
czas cały?”

“Już dość mam tej trwogi, boli mnie serce,
Wybranka moja nie kocha mnie wielce,
Nie kocha nikogo, uczuciem się bawi,
Innych dzielnych mężów również wystawi,
A ja sam stracony na śmierć skazany
W samotności będę umierał niełaskawy.