It's complex - 01 -3

40 เสียงพูดของเขาแผ่ว และเบา
สวัสดีค่ะ”
มันเบาจนเหมอื นเสยี งกระซบิ
เขามที า่ ทที ี่เปลี่ยนไป
บคุ ลกิ ท่าทาง และน�้ำ เสยี ง
ทา่ น่ังพับเพียบ
มอื ท้ังสองขา้ งประสานไวบ้ นหนา้ ตัก
พลังงานคนตรงหนา้ ฉนั ถูกเปล่ยี นไป
ภายในระยะเวลาไม่ถงึ สิบวนิ าที

“คดิ วา่ ความซบั ซอ้ นกบั ความหลากหลายของ DID
มันแตกต่างกันไหมคะ” ฉนั ถาม

“ความซบั ซอ้ น หมายถึงในแต่ละระบบใชไ่ หม”
“มันควรจะเป็นแบบนนั้ ”
“ถ้าใหพ้ ูดตามหลักทางการแพทย์ เดก็ แตล่ ะคนได้
รับผลกระทบและปัจจยั ทส่ี ่งผลแตกตา่ งกนั ”
“เขาจงึ สรรสรา้ งกระบวนการตรงนขี้ นึ้ มาในรปู แบบ
ทแี่ ตกตา่ งกัน”

นำ้�เสียงของเขายังคงแผ่วเบา แต่น่ันไม่ใช่ปัญหาสำ�หรับคน
ฟงั อย่างฉัน

“คนที่ Trauma เยอะ มเี รอื่ งราวทเี่ ปน็ ปมในใจเยอะ
ถูกทำ�ร้ายมาเยอะ พวกเขาก็มีเร่ืองราวท่ีมีความซับ
ซอ้ นมากกวา่ อันน้ีจากทไี่ ซสงั เกตมาค่ะ”

คณุ สกายอธิบายให้ฉนั ฟงั ดว้ ยค�ำ พูดท่ีฉะฉาน

41

42

สกาย

เปน็ หนงึ่ ในอตั ลกั ษณ์ของรา่ งนี้
สกายเปน็ ผูช้ าย
เขาเป็นคนเรียบรอ้ ยมาก
เรียบรอ้ ยจนเหมือน ผูห้ ญิง
หากใครอา่ นตอนแรกจะคดิ ว่าสกายเป็นผหู้ ญงิ แนๆ่
ฉันกค็ ดิ คะ่ ในตอนที่คยุ กัน
แต่ฮวิ บอกฉันเกีย่ วกับ สกาย

สกายเป็นผูช้ ายทีโ่ อเคท่ีจะพดู ค่ะ
และ เขาโอเคทจ่ี ะใส่กระโปรง
เขาใส่กระโปรงไม่ได้หมายความว่า
เขาจำ�เป็นตอ้ งเปรยี บเทยี บตัวเอง

หรอื นิยามตวั เอง
เขาแคเ่ ปน็ คนทม่ี สี ไตลแ์ บบน้นั

อันท่ีจริงฉันเคยคุยกับสกายมาหน่ึงครั้งถ้วน แต่เป็นในรูปแบบของ
ออนไลน์ พอไดม้ าเจอกนั เขาดเู ปน็ คนทฉี่ นั รสู้ กึ วา่ มบี คุ ลกิ เชอื่ ถอื ทโี่ ดด
เด่นมากคนหน่ึงเลยค่ะ



44

“สกายศึกษาจากประสบการณ์ส่วนตัวหา
ข้อมูลศึกษาจากเว็บไซต์ต่างประเทศ และงาน
วจิ ยั ของคนฝรง่ั ทมี่ คี นเคยท�ำ ซง่ึ มคี นท�ำ ไวน้ อ้ ย
มากจากตรงนั้น”

“ส่วนมากจะมาจากประสบการณ์ และไป
เช็คข้อมูลบนเว็บไซต์ของต่างประเทศเก่ียวกับ
DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual
of Mental Disorders 5th Edition)”

“เพื่อท่ีจะเช็คว่าข้อมูลตรงนั้นเหมือนกัน
หรอื เปล่า”

“เราจะได้ไม่เผยแพรข่ อ้ มูลท่ผี ิดออกไป”
สกายอธิบายให้ฉันฟังอย่างช้าๆ ทีละคำ�
แต่ชดั เจน

“คณุ สกายคดิ วา่ บคุ ลกิ กบั ตวั ตน
สองอย่างน้ีมีความแตกตา่ งกันยงั ไงคะ”

“บคุ ลกิ คอื Personality — ตัวตน คอื Identity”
“ตัวตนกอ็ ย่างเช่น คุณ หรอื สกาย”

“บุคลิก คือ คุณตอนตกอยู่ในสถานการณ์
หน่ึง คุณตอนที่ติดอยู่ในสถานการณ์หนึ่งมีวิธี
การรบั มอื อารมณ์ทีแ่ ตกต่างกนั ส่วนน้ีจะเรยี ก
วา่ บุคลิก”

“ถ้าจะยึดท่ีสกายอธิบายพวก Persona
(บคุ ลกิ ), Avatar (อวตาร), Form (ฟอร์ม) ตรง
นนั้ ก็จะลงลกึ ไปอกี ”

เขาบอกฉนั วา่ ปกตเิ นอ้ื หาในสว่ นนจี้ ะไมค่ อ่ ย
มใี ครอธบิ ายไวม้ ากนกั อยา่ งทเี่ รารกู้ นั วา่ ขอ้ มลู
ของ DID นน้ั ยังมีไม่มาก



46

ป็อก! เม่อื สกั คร่เู ธอทำ�ทา่ ดดี น้วิ เสียงดังปอ๊ ก

วินาทตี ่อมาเหมือนกบั วา่ ตอนนี้พวกเขาจะสลับตัวตนกนั แล้วดว้ ย

“โอเค มาแลว้ ” คนตรงหน้าฉันในตอนนคี้ อื ฮวิ
เลน่ เอาฉันทำ�ตัวไมถ่ กู ปรับตัวไม่ทนั จริงๆ


“ชว่ งนส้ี กายเขาด่ิง เขาดิ่งมานานมากและเป็นมาตลอด”
เธออธบิ ายใหฉ้ นั ฟงั เกยี่ วกับสกาย

“มันเหมือนกบั ว่าเขาจ�ำ ศีล”
“เขาจะแทบไมอ่ อกมาถา้ ไม่จ�ำ เป็น”

“น้ีเห็นแบบน้ันเลยสงสาร”
“กเ็ ลยให้เขาไปเถอะเดยี่ วคุยเอง”

ฉันหวั เราะกบั คำ�พดู ของเธอ
พวกเขาดใู ส่ใจความรู้สึกของกนั และกนั จริงๆ

DID มีโรคทแ่ี ทรกซ้อนหลายอยา่ งมากหากใครอา่ นต้งั แตต่ น้ จะพอรวู้ ่าลยา
หรือรา่ งนีเ้ ขามีโรคแทรกซ้อนทางจติ หลายอยา่ ง ไบโพลาร์ (Bipolar Disorder),
BPD (Borderline Personality Disorder) , C-PTSD (Complex Post-Traumatic
Stress Disorder)

และ PTSD (Post-Traumatic Stress Disorder ที่จะพบไดใ้ นคนทเ่ี ป็น DID เกือบ
ทุกคน เพราะโรคเหล่านเ้ี ปน็ รากฐานของการเกดิ สภาวะ DID

“มนั นา่ เบอื่ นา่ ร�ำ คาญตรงนีแ้ หละ
“ถา้ คุณสังเกตข้าพเจ้าจะเป็นคนสมาธสิ นั้ อยไู่ มน่ ิ่ง”
เธอบอกฉนั ด้วยสายตาทด่ี เู บ่ือหนา่ ย

ในปจั จบุ นั ยังไมม่ ียารกั ษาสำ�หรบั สภาะ DID โดยเฉพาะ
แตใ่ นบางกรณบี างคนจะไดร้ บั ยารกั ษาส�ำ หรบั บางอาการ
ขา้ งเคยี ง หรอื โรคแทรกซอ้ นทเี่ กดิ ขน้ึ ของแตล่ ะบคุ คลเทา่ นน้ั
ซง่ึ โรคแทรกซอ้ นทว่ี า่ คอื โรคทก่ี ลา่ วมาเบอ้ื งตน้ ในกอ่ นหนา้ นี้
ส�ำ หรบั การรกั ษาในเบอ้ื งตน้ คอื การไปพบปะกบั จติ แพทย์
จิตแพทย์ในบางคนจะใชว้ ธิ ีการพดู คุย
บา้ งกบ็ �ำ บดั โดยการจติ วทิ ยา หรอื บ�ำ บดั โดยการนงั่ สมาธิ
ซ่ึงกแ็ ตกตา่ งกนั ออกไปในแตล่ ะบุคคล

47

“การเกดิ Mood Swings (อารมณแ์ ปรปรวน)”
“มกี ารเปล่ยี นแปลงมากไหมในแต่ละวัน”
“ขึน้ อยูก่ บั แตล่ ะคน” เธอพดู
“ถ้าเป็นอนาคนิ เขาไมม่ ี Mood Swings ”
“ถา้ เป็นก็เด็กคนหน่ึง ไมเ่ ชงิ เด็ก
“แตเ่ ปน็ Child Alter คอื อายเุ ขาสามารถขน้ึ ลงได้”

หากจะอธบิ ายเพม่ิ เตมิ คือ บุคคลิก นำ�้ เสียงของเขาจะสามารถเปลีย่ นแปลงได้
ในช่วงอายยุ งั น้อย ค�ำ พูดเขากจ็ ะเหมอื นเด็กนอ้ ยที่ยงั พูดไมช่ ัดถ้อย ชดั ค�ำ
หากเป็นช่วงวัยท่ีโตข้ึนมาหน่อยน้ำ�เสียงก็จะเป็นในลักษณะท่ีโตขึ้น มีคำ�พูดที่
ชดั เจนกวา่ ตอนชว่ งทเี่ ปน็ เดก็ น้อย

“สว่ นวลิ เขาเปน็ พวกทโี่ มโหยาก แต่ถ้าได้โมโหอะไรก็หยุดเขาไมไ่ ด”้
“วลิ จะเปน็ เหมอื นเส้นกราฟท่ีค่อยๆ ทะยานพงุ่ ขึ้นไป”
“แต่ถ้าเป็นข้าพเจา้ เวลาท่ีโมโหมันคือการ Snap (สตหิ ลุด)”
“มันจะควบคุมยากกว่า เพราะการ Snap (สตหิ ลุด) มนั จะไปเลย”
“สตหิ ลุดมนั จะเกดิ ก็ต่อเมื่อมอี ะไรหนักมากๆ ท่เี ราแบกไม่ไหวแล้ว”
“เราไมช่ อบใหต้ วั เองเปน็ แบบนน้ั ดว้ ยงานทท่ี �ำ และนสิ ยั ทเี่ ปน็ เราตอ้ งเปน็ คนทเี่ ขา้
ถึงไดไ้ มใ่ ชค่ นที่คนอืน่ กลัว”
เธอบอกว่า เธอมีปญั หาเรอ่ื งการท�ำ ความเข้าใจในอารมณข์ องคนอน่ื
สมมตุ ิวา่ ฉันพดู เรอื่ งความรกั กับเธอ เธอจะเพียงแคร่ บั ฟงั
เพราะเธอจะไมเ่ ขา้ ใจในแงข่ องความรสู้ กึ แตส่ ามารถเขา้ ใจในเชงิ โครงสรา้ งของสง่ิ ที่
เกดิ ไดว้ า่ มนั จะสง่ ผลกระทบยงั ไงกบั ความคดิ หรอื สง่ิ ทฉ่ี นั ก�ำ ลงั จะท�ำ ในเวลาขา้ งหนา้
ในสว่ นน้เี ธอจะสามารถเข้าใจได้

48

เธอเล่าถงึ บทบาทท่สี ำ�คัญกบั ระบบของพวกเธอในเบอื้ งตน้
“ส่วนมากก็เป็นโฮสต์กับคนท่ีดูแลโฮสต์แค่นั้น พวกเราไม่ได้
อะไรมาก”
“เหมอื นตอนนข้ี า้ พเจา้ เปน็ โฮสต์ สว่ นวลิ จะเปน็ คนทถ่ี า้ เมอ่ื ไหร่
เกดิ อะไรข้ึนกับข้าพเจา้ เขาพรอ้ มดแู ลระบบแบบช่ัวคราว”
“โฮสตเ์ ลอื กได้ แตจ่ ะไมส่ ามารถเลอื กได้ 100%”
“สว่ นมากไม่มีใครอยากเป็นโฮสตห์ รอก”
“ขา้ พเจ้ายงั ไม่อยากเปน็ เลย”
เธอหัวเราะออกมาเพราะตอนนีห้ นา้ ท่ีนน้ั ดันตกอยู่ท่เี ธอ

“ส่วนหนงึ่ พวกเราเบือ่ ชวี ิตดว้ ยแหละมัง้ ”
“ประมาณว่าแลว้ ไงจะไปอธิบาย
“ให้คนก่คี นเขาเขา้ ใจว่าเราไม่ใชม่ นุษย”์
“หนึ่ง-เขาจะคดิ วา่ เราบ้า”
“สอง-เขาจะมองว่าเราเบียว”

หลายคนอาจไมเ่ ขา้ ใจ
ความหมายของคำ�ว่าเบยี ว

มนั หมายถงึ เบย้ี ว หรือเปลา่

เบียว มาจากค�ำ ว่า จนู ิเบียว หรือ Chuunibyou
เปน็ ศพั ท์สแลงในภาษาญ่ปี ุ่น
ซง่ึ หากเราแปลอย่างตรงๆ
จะหมายถงึ โรคเดก็ ม.2 หรอื โรคเดก็ มัธยมต้นปี 2
ทำ�ไมถงึ เรียกวา่ โรคเด็กม.2
นั้นเป็นเพราะ

ช่วงวัยที่คาบเกยี่ วเนื่องระหว่าง
เด็ก และวยั รนุ่ มักจะมีความประมาณว่า
ฉันเปน็ ผู้ใหญท่ รี่ ู้ดที กุ อยา่ ง และดูถกู คนทโ่ี ตเป็นผูใ้ หญ่
หรืออาจมคี วามเช่อื วา่ ตัวเองนนั้ มีพลังวเิ ศษบางอยา่ งทค่ี นอ่ืนไมม่ ี

สาม-จุดป“ระสงค์ของ 49
พวกเราก็ไม่มีอะไร
ที่สอดคล้องกับชีวิต
ป ร ะ จำ � วั น อ ยู่ แ ล้ ว
จ ะ อ ยู่ ไ ป ทำ � ไ ม

”

เธออธบิ ายเหตุผลของการเปน็ อยู่ของเธอและพวกเขา
ความคิดของเธอไมใ่ ช่ความคิดของการฆ่าตัวตาย
เธอแค่คิดวา่ จะอยู่ตรงน้ไี ปเพอ่ื อะไร

“เหมือนตอนนี้ข้าพเจ้าอยู่เพราะรู้วา่ นสิ ยั
ของเรามันเหมาะท่ีจะอย่ตู รงน้ี”
“รสู้ กึ สนุกดีนะ กอ็ ยู่ได”้

เธอพยกั หนา้ เบาๆ
คลา้ ยกับเปน็ การยอมรบั หนา้ ที่ตรงน้ี

ในระบบของพวกเขาจริงๆ มีหลาก
หลายหน้าท่ี พวกเขาพยายามให้มคี น
ที่ใช้ชีวิตได้สักคน หรือสองคน และ
อาจมีอีกคนที่สามารถดูแลพวกเขาใน
กรณฉี กุ เฉนิ ได้

50

“ในแตล่ ะวัน มีใครออกมาใชช้ วี ติ เป็นหลักบา้ งหรอคะ”
“ตอนน้หี ลักๆ กม็ ีขา้ พเจา้ วิล และสกาย”
“แตส่ กายก็ก�ำ ลังถอยไปแล้วแหละ เพราะเขาไมโ่ อเค”
“ส่วนเบล เขาอาจะกลับมาปีหนา้ ” เธอพูด

ส่วนมากคนท่ีออกมาใช้ร่างในแต่ละ
วันคือผู้ท่ีทำ�หน้าที่เป็นโฮสต์ (Host)
การสลับตัวตนออกมาน้ันข้ึนอยู่กับ
สถานการณ์ ขึ้นอยู่กับพื้นท่ี คนที่อยู่
ด้วยในตอนน้ัน และโฮสต์ในช่วงเวลา
น้ันด้วย เว้นแต่คนที่พวกเขาอยู่ด้วย
ท�ำ ให้เราร้สู ึกสะเทอื นจิตใจบ่อยๆ
ก็อาจจะสลบั หลายคน

“ชวี ิตประจำ�วนั ก็จะงาน”
“งานอย่างเดียวเลยคณุ ”
“แทบจะไม่มีเวลาคดิ เรอื่ งส่วนตวั ”
เธอบอกฉัน
เธอหยบิ โทรศพั ท์ข้นึ มาเลอ่ื นเปิดไปทห่ี น้า Messenger
ในน้ันมขี ้อความทีย่ ังไม่ไดถ้ กู เปดิ อ่านมากมายนับไมถ่ ว้ น
“เนี่ย ข้อความ”
“เปน็ คนคุยเยอะมากนะในหนึ่งวนั แต่แทบจะหาเวลาตอบไมไ่ ด้”
เธอพูดจบและปดิ หน้าจอโทรศพั ทล์ ง
เธอเปน็ คนท่ีมชี วี ิตสังคมสูง ชอบที่จะพบเจอผู้คน
แต่เธอจะเลอื กงานไวเ้ ปน็ อยา่ งแรกเสมอ

51

บางครง้ั เธออาจชว่ ยเหลอื คนอ่นื บา้ ง
ซึ่งเธอไม่ได้มองว่านนั้ คอื การชว่ ยเหลอื
เธอมองวา่ มันเป็นการพยายามท�ำ ใหท้ กุ คน
ในท่ีนีเ้ ปน็ หนง่ึ เดียวกันมากกว่า

“เวลาที่ข้าพเจ้าเ ็หนใครสักคนสู้กับชีวิตมากๆ ”
“ข้าพเ ้จาช่วยอะไรได้ข้าพเจ้าจะช่วยนะ”

“เพราะ ้ขาพเจ้าสู้ชีวิตอย่างนั้น ช่วย ัตวเองมาทั้งชี ิวต”
“ ้ขาพเ ้จา ้รู ่วามันดีแ ่คไหน เวลาที่เราอ ่ยูใน ุจดท่ีอ่อนแอแล้ว ีมคน ่ืยน ืมอมา”

“การทข่ี า้ พเจา้ ช่วยเหลือเขามนั เปน็ อารมณ์อย่างหนึ่ง”
“ที่ทำ�ให้รู้สกึ ดไี ด…้ ม้งั ”

“ไมไ่ ดม้ องวา่ เปน็ การท�ำ ความดดี ว้ ยซำ�้ ”
“ไมไ่ ดม้ องวา่ เป็นการชว่ ยเหลอื ”

“แต่เรามองเหน็ ตัวเองในคนท่เี ราชว่ ย”
“ไม่อยากใหเ้ ขารูส้ ึกโดดเดีย่ ว”