ประวัตินักคณิตศาสตร์

สาระที่ 3 สถิติและความน่าจะเป็น 47 สาระที่ 3 สถิติและความน่าจะเป็น สถิติและความน่าจะเป็น เรียนรู้เกี่ยวกับ การตั้งคำถามทางสถิติ การเก็บรวบรวมข้อมูลการ คำนวณค่าสถิติ การนำเสนอและแปลผลสำหรับข้อมูลเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ หลักการนับเบื้องต้น ความน่าจะเป็น การใช้ความรู้เกี่ยวกับสถิติและความน่าจะเป็นในการอธิบายเหตุการณ์ต่าง ๆ และช่วยในการตัดสินใจ

สาระที่ 3 สถิติและความน่าจะเป็น 48 Ada Lovelace (เอด้า เลิฟเลซ; ค.ศ. 1815 – 1852) เอด้า เลิฟเลซ เป็นนักเขียนและนักคณิตศาสตร์ชาวอังกฤษ ร่วมกับ Charles Babbage เธอทํางานกับ Analytical Engine ซึ่งเป็นคอมพิวเตอร์ กลไกรุ่นแรกๆ เธอยังเขียนอัลกอริธึมแรกที่ทํางานบนเครื่องดังกล่าว (เพื่อคํานวณตัวเลข Bernoulli) ทําให้เธอเป็นโปรแกรมเมอร์คอมพิวเตอร์ คนแรกในประวัติศาสตร์ เลิฟเลซอธิบายว่าแนวทางของเธอเป็น "วิทยาศาสตร์บทกวี" และใช้เวลามากในการคิดเกี่ยวกับผลกระทบของ เทคโนโลยีที่มีต่อสังคม Gerolamo (เจโรลาโม การ์ดาโน; ค.ศ. 1501 - 1576) เจโรลาโม การ์ดาโน เป็นหนึ่งในนักคณิตศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ ที่มีอิทธิพลมที่สุดในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา เขาตรวจสอบไฮเปอร์ไซโคลลอยด์ ตีพิมพ์คำตอบของ Tartaglia และ Ferrari สำหรับสมการลูกบาศก์และ ควอร์ติก เป็นชาวยุโรปคนแรกที่ใช้จำนวนลบอย่างเป็นระบบ และยังยอมรับ การมีอยู่ของจำนวนจินตภาพ Cardano ยังสร้างความก้าวหน้าในช่วงต้นของ ทฤษฎีความน่าจะเป็นและนำค่าสัมประสิทธิ์ทวินามและทฤษฎีบททวินามมาสู่ ยุโรป เขาประดิษฐ์อุปกรณ์เชิงกลมากมาย รวมถึงรหัสล็อคไจโรสโคปที่มีองศา อิสระ 3 ระดับ และเพลาขับ (หรือเพลา Cardan) ที่ยังคงใช้ในยานพาหนะใน ปัจจุบัน Florence Nightingal (ฟลอเรนซ์ ไนติงเกล; ค.ศ. 1820 – 1910) ฟลอเรนซ์ ไนติงเกล เป็นพยาบาลและนักสถิติชาวอังกฤษในช่วงสงคราม ไครเมีย เธอดูแลทหารอังกฤษที่ได้รับบาดเจ็บ และต่อมาได้ก่อตั้งโรงเรียน ฝึกอบรมแห่งแรกสำหรับพยาบาล ในฐานะ "สตรีผู้จุดตะเกียง" เธอกลายเป็น สัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมและพยาบาลใหม่ในสหรัฐอเมริกายังคงให้คำมั่นสัญญา กับไนติงเกล ผลงานด้านการแพทย์ที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งของเธอคือการใช้สถิติ เพื่อประเมินการรักษา เธอสร้างอินโฟกราฟิกมากมาย และเป็นคนแรกๆ ที่ใช้แผนภูมิวงกลม ไนติงเกลยังทำงานเพื่อปรับปรุงสุขอนามัยและการบรรเทาความหิวโหย ในอินเดีย ช่วยยกเลิกกฎหมายการค้าประเวณี และส่งเสริมอาชีพใหม่สำหรับผู้หญิง Gerolamo Florence Nightingal Ada Lovelace

สาระที่ 3 สถิติและความน่าจะเป็น 49 David Hilbert (ดาวิท ฮิลเบิร์ท; ค.ศ. 1862 – 1943) ฮิลเบิร์ทเป็นหนึ่งในนักคณิตศาสตร์ที่มีอิทธิพลมากที่สุดในศตวรรษที่ 20 เขาทำงานในเกือบทุกด้านของคณิตศาสตร์และสนใจเป็นพิเศษในการสร้างรากฐาน ที่เป็นทางการและมีเหตุผลสำหรับคณิตศาสตร์ Hilbert ทำงานใน Göttingen (ประเทศเยอรมนี) ซึ่งเขาได้สอนนักเรียน จำนวนมากซึ่งต่อมาได้กลายเป็นนักคณิตศาสตร์ที่มีชื่อเสียง ในระหว่างการประชุม สมัชชานักคณิตศาสตร์ระหว่างประเทศในปี1900 เขาเสนอรายการปัญหาที่ยังไม่ได้ แก้ไข 23 รายการ สิ่งเหล่านี้เป็นตัวกำหนดแนวทางสำหรับการวิจัยในอนาคต และอีกสี่ข้อที่ยังไม่ได้รับการ แก้ไขในวันนี้ Albert Einstein (อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์; ค.ศ. 1879 – 1955) ไอน์สไตน์เป็นนักฟิสิกส์ชาวเยอรมันและเป็นหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์ที่ มีอิทธิพลมากที่สุดในประวัติศาสตร์ เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ และนิตยสาร TIME เรียกเขาว่าบุคคลแห่งศตวรรษที่ 20 ไอน์สไตน์เป็นผู้ จุดชนวนการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญที่สุดในมุมมองของเราเกี่ยวกับเอกภพ นับตั้งแต่นิวตัน เขาตระหนักว่าฟิสิกส์แบบนิวตันแบบคลาสสิกไม่เพียงพอที่จะ อธิบายปรากฏการณ์ทางกายภาพบางอย่างอีกต่อไปตอนอายุ 26 ปี ในช่วง "ปีแห่งปาฏิหาริย์" ของเขา เขาได้เผยแพร่เอกสารทางวิทยาศาสตร์ ที่ก้าวล้ำสี่ฉบับ ซึ่งอธิบายปรากฏการณ์โฟโตอิเล็กทริกและการเคลื่อนที่ แบบบราวเนียน แนะนำทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ และได้รับสูตร E=mc2 ซึ่งเป็นสถิติ David Hilbert Albert Einstein

สาระที่ 3 สถิติและความน่าจะเป็น 50 Andrey Kolmogorov (อันเดรย์ คอลโมโกรอฟ; ค.ศ. 1903 – 1987) คอลโมโกรอฟเป็นนักคณิตศาสตร์ชาวโซเวียต เขามีส่วนสำคัญในทฤษฎี- ความน่าจะเป็น กระบวนการสโทแคสติก และมาร์คอฟเชน นอกจากนี้เขายัง ศึกษาโทโพโลยี ตรรกศาสตร์ กลศาสตร์ ทฤษฎีจำนวน ทฤษฎีข้อมูล และทฤษฎี ความซับซ้อน ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง คอลโมโกรอฟใช้สถิติเพื่อทำนาย การกระจายของการทิ้งระเบิดในมอสโก นอกจากนี้เขายังมีบทบาทอย่างแข็งขัน ในการปฏิรูประบบการศึกษาในสหภาพโซเวียต และพัฒนาการเรียนการสอน สำหรับเด็กที่มีพรสวรรค์ Stanisław Ulam (สตานิสลอว์ อุลาม; ค.ศ. 1909 – 1984) อุลามเป็นนักคณิตศาสตร์ชาวโปแลนด์-อเมริกัน เขามีส่วนสำคัญใน โครงการแมนฮัตตันของอเมริกาที่พัฒนาอาวุธนิวเคลียร์ชิ้นแรก เขายังทำงาน เกี่ยวกับการขับเคลื่อนจรวดโดยใช้พัลส์นิวเคลียร์ และพัฒนาวิธีมอนติคาร์โล ซึ่งเป็นแนวคิดสำคัญทางสถิติ Claude Shannon (คล็อด แชนนอน; ค.ศ. 1916 – 2001) คล็อด แชนนอนเป็นนักคณิตศาสตร์และวิศวกรไฟฟ้าชาวอเมริกัน ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็น “บิดาแห่งทฤษฎีสารสนเทศ” เขาทำงานเกี่ยวกับวิทยาการเข้ารหัสลับ รวมทั้งการถอดรหัสเพื่อป้องกัน ประเทศในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่เขายังสนใจในการเล่นกล การปั่นจักรยานล้อเดียว และหมากรุกอีกด้วย ในเวลาว่างเขาสร้าง เครื่องจักรที่สามารถเล่นปาหี่หรือไขปริศนาลูกบาศก์รูบิคได้ Stanisław Ulam Andrey Kolmogorov Claude Shannon

สาระที่ 3 สถิติและความน่าจะเป็น 51 David Blackwell (เดวิด แบล็คเวลล์; ค.ศ. 1919 – 2010) แบล็คเวลล์เป็นนักสถิติและนักคณิตศาสตร์ชาวอเมริกัน เขาทำงานเกี่ยวกับทฤษฎีเกม ทฤษฎีความน่าจะเป็น ทฤษฎีข้อมูล และโปรแกรมไดนามิก และเขียนตำราเล่มแรกเกี่ยวกับสถิติแบบเบส์ ทฤษฎีบท Rao-Blackwell แสดงวิธีการปรับปรุงตัวประมาณของปริมาณ ที่แน่นอนในสถิติแบล็คเวลล์เป็นชาวแอฟริกัน-อเมริกันคนแรกที่ได้รับเลือกให้ เข้าร่วม American National Academy of Sciences และเขาเป็นหนึ่งในคน กลุ่มแรกๆ ที่ได้รับปริญญาเอกด้านคณิตศาสตร์ Martin Gardner (มาร์ติน การ์ดเนอร์; ค.ศ. 1914 – 2010) มาร์ติน การ์ดเนอร์ใช้นิทาน เกม ปริศนา และมายากลเพื่อทำให้ คณิตศาสตร์เป็นที่นิยมและทำให้เข้าถึงได้สำหรับผู้ชมที่กว้างขึ้น นักเขียนวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกันเขียนหรือแก้ไขหนังสือมากกว่า 100 เล่ม และเป็นหนึ่งในนักมายากลและผู้สร้างปริศนาที่สำคัญที่สุดในศตวรรษที่ 20 เป็นเวลากว่า 24 ปีที่เขาเขียนคอลัมน์ "เกมคณิตศาสตร์" ในนิตยสาร Scientific American David Blackwell Martin Gardner

สาระที่ 4 แคลคูลัส 52 เข้าใจลิมิตและความต่อเนื่องของฟังก์ชัน อนุพันธ์ของฟังก์ชัน ปริพันธ์ของฟังก์ชัน และ นำไปใช้ สาระที่4 แคลคูลัส ตัวอย่างสูตรแคลคูลัส

สาระที่ 4 แคลคูลัส 53 Eudoxus of Cnidus (ยูดอกซัสแห่งซนีดัส; 390 – 337 ก่อนคริสตศักราช) ยูดอกซัสแห่งซนีดัส เป็นนักดาราศาสตร์และนักคณิตศาสตร์ ชาวกรีกโบราณ หนึ่งในผลงานด้านดาราศาสตร์ของเขาคือแบบจำลองดาว เคราะห์ประวัติศาสตร์จำได้ว่าเขาเป็นคนแรกที่เขียนคำอธิบายทาง คณิตศาสตร์ของดาวเคราะห์ เขาได้พัฒนาวิธีการหมดแรงในวิชาคณิตศาสตร์ ซึ่งวางรากฐานสำหรับแคลคูลัสเชิงปริพันธ์ ยูดอกซัสเดินทางไปหลายแห่งทั่ว ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนเพื่อศึกษา เขาศึกษาประวัติเพลโตในกรุงเอเธนส์ ประเทศกรีซ และภายใต้การปกครองของนักบวชชาวอียิปต์ ในเมืองเฮลิโอโปลิส ประเทศอียิปต์ ต่อมาเขากลับไปเอเธนส์เพื่อสอนในโรงเรียนของเพลโตในช่วงที่อริสโตเติลยังเป็นนักเรียน Bonaventura Cavalieri (โบนาเวนตูรา โกคาวาเลียรี; ค.ศ. 1598 – 1647) โบนาเวนตูรา โกคาวาเลียรีเป็นนักคณิตศาสตร์และนักบวช ชาวอิตาลีเขาได้พัฒนาสารตั้งต้นของ แคลคูลัสจำนวนน้อยและเป็นที่จดจำ สำหรับหลักการ ของ Cavalieri ในการหาปริมาตรของของแข็งในรูปทรง เรขาคณิต และยังทำงานด้านทัศนศาสตร์และกลศาสตร์แนะนำลอการิทึมใน อิตาลีและแลกเปลี่ยนจดหมายหลายฉบับกับ กาลิเลโอ กาลิเลอี Eudoxus of Cnidus Bonaventura Cavalieri Bonaventura Cavalieri

สาระที่ 4 แคลคูลัส 54 Pierre de Fermat (ปีแยร์ เดอ แฟร์มาต์; ค.ศ. 1607 - 1665) ปีแยร์ เดอ แฟร์มาต์เป็นนักคณิตศาสตร์และนักกฎหมาย ชาวฝรั่งเศสเขาเป็นผู้บุกเบิกวิชาแคลคูลัส ในยุคแรกๆตลอดจนทำงานทฤษฎี- จำนวนความน่าจะเป็นเรขาคณิตและทัศนศาสตร์ ใน ปี ค.ศ . 1637 เขาเขียน ข้อความสั้นๆที่ขอบหนังสือเรียนเล่มหนึ่งของเขาโดยอ้างว่า สมการ a " + b " = c " ไม่มีคำตอบของจำนวนเต็มสำหรับ n > 2 และเขามี" ข้อ พิสูจน์ที่น่าอัศจรรย์ซึ่งข้อนี้แคบเกินกว่าจะบรรจุได้" สิ่งนี้กลายเป็นที่รู้จักใน ชื่อ ทฤษฎีบทสุดท้ายของแฟร์มาต์และเป็นหนึ่งในปัญหา ที่ยังไม่มีคำตอบที่มีชื่อเสียงที่สุดในวิชาคณิตศาสตร์ จนกระทั่งในที่สุดก็ได้รับการ พิสูจน์ ใน ปี 1994 John Wallis (จอห์น วอลลิส; ค.ศ. 1616 – 1703) จอห์น วอลลิส นักคณิตศาสตร์ชาวอังกฤษมีส่วนในการพัฒนา แคลคูลัสคิดค้นเส้นจำนวนและสัญลักษณ์สำหรับอนันต์และทำหน้าที่ เป็นหัวหน้านักเข้ารหัสสำหรับรัฐสภาและราชสำนัก Pierre de Fermat John Wallis

สาระที่ 4 แคลคูลัส 55 Sir Issac Newton (เซอร์ ไอแซก นิวตัน; ค.ศ. 1642 - 1726) เซอร์ ไอแซก นิวตัน เป็นนักฟิสิกส์นักคณิตศาสตร์ และนักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษและเป็นหนึ่งใน นักวิทยาศาสตร์ ที่มี อิทธิพลมากที่สุดตลอดกาลเขาเป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์และเป็นประธานของ Royal Society ลอนดอน ในหนังสือ Principia Mathematica ของ เขานิวตันได้กำหนดกฎ ของการเคลื่อนที่และแรงโน้มถ่วงซึ่งวางรากฐานสำหรับฟิสิกส์ คลาสสิกและครอบงำมุมมองของเราเกี่ยวกับจักรวาลเป็นเวลาสาม ศตวรรษต่อมาเหนือสิ่งอื่นใดนิวตันเป็นหนึ่งในผู้ประดิษฐ์แคลคูลัส สร้างกล้องโทรทรรศน์ สะท้อนแสงเครื่องแรกคำนวณความเร็วของ เสียงศึกษาการเคลื่อนที่ของของไหลและพัฒนาทฤษฎีสีโดยพิจารณา จากวิธีที่ปริซึมแบ่งแสงอาทิตย์ออกเป็นสเปกตรัมสีรุ้ง Gottfried Wilhelm Leibniz (ก็อทฟรีท วิลเฮ็ล์ม ไลบ์นิทซ์; ค.ศ. 1646 - 1716) ก็อทฟรีท วิลเฮ็ล์ม ไลบ์นิทซ์เป็นนักคณิตศาสตร์และนักปรัชญา ชาวเยอรมัน ท่ามกลางความสำเร็จอื่นๆ อีกมากมายเขาเป็นหนึ่งในผู้ประดิษฐ์ แคลคูลัสและสร้างเครื่องคิดเลขเชิงกลเครื่องแรกๆ ไลบ์นิซเชื่อว่าจักรวาลของเรา เป็น" จักรวาลที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้" ที่พระเจ้าสามารถสร้างได้ในขณะที่ ปล่อยให้เรามีเจตจำนงเสรีเขาเป็นผู้ สนับสนุนหลักของลัทธิเหตุผล Sir Issac Newton Gottfried Wilhelm Leibniz

สาระที่ 4 แคลคูลัส 56 Jacob Bernoulli (เจคอบ แบร์นูลลี; ค.ศ. 1655 – ไม่ทราบปี่ที่แน่นอน) เจคอบ แบร์นูลลีนักคณิตศาสตร์และเป็นหนึ่งในหลายๆ คนที่ไร้ สมรรถภาพนักวิทยาศาสตร์ ในตระกูล แบร์นูลลีในความเป็นจริงเขามีความรู้ การแข่งขันทางวิชาการกับพี่น้องและลูกชายของเขาหลายคน แบร์นูลลีก้าวหน้าไปอย่างมีนัยสำคัญต่อแคลคูลัสที่คิดค้นโดย นิวตันและไลบ์นิทซ์ สร้างไฟล์สาขาแคลคูลัสของการ แปรผันค้นพบค่าคงที่ พื้นฐาน E, เทคนิคที่พัฒนาขึ้นสำหรับการแก้สมการเชิงอนุพันธ์และอีก มากมายเขาตีพิมพ์ผลงาน ชิ้นแรกเกี่ยวกับความน่าจะเป็นรวมถึงการเรียง สับเปลี่ยนชุดค่าผสมและกฎของจำนวนมากเขาพิสูจน์ทวินามทฤษฎีบท และ ได้รับคุณสมบัติมากมายของหมายเลข แบร์นูลลี Marius Sophus Lie (มาริอุส โซฟัส ลี; ค.ศ. 1842 – 1899) นักคณิตศาสตร์ชาวนอร์เวย์ สร้างความก้าวหน้าที่สำคัญใน การศึกษากลุ่มการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง ซึ่งปัจจุบันเรียกว่ากลุ่มLie นอกจากนี้เขายังทำงานเกี่ยวกับสมการเชิงอนุพันธ์และเรขาคณิตที่ไม่ใช่ แบบยุคลิด Jacob Bernoulli Marius Sophus Lie

สาระที่ 4 แคลคูลัส 57 Sofia Kovalevskaya (โซเฟีย โควาเลฟสกาย; ค.ศ. 1850 – 1891) โซเฟีย โควาเลฟสกาย เป็นนักคณิตศาสตร์ชาวรัสเซีย และเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้รับปริญญาเอกสมัยใหม่ทางคณิตศาสตร์ เธอยัง เป็นผู้หญิงคนแรกที่ดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์เต็มรูปแบบในยุโรปเหนือ และเป็นหนึ่งในผู้หญิงคนแรกที่เป็นบรรณาธิการวารสารวิทยาศาสตร์ โควาเลฟสกาย มีส่วนสำคัญในการวิเคราะห์ สมการเชิงอนุพันธ์- ย่อยและกลศาสตร์ เธอยังเขียนผลงานเกี่ยวกับชีวิตของเธออีกหลายเรื่อง รวมทั้งบันทึกความทรงจำ บทละคร และนวนิยายอัตชีวประวัติ David Hilbert (ดาวิท ฮิลเบิร์ท; ค.ศ. 1862 – 1943) ดาวิท ฮิลเบิร์ท เป็นหนึ่งในนักคณิตศาสตร์ที่มีอิทธิพลมาก ที่สุดในศตวรรษที่ 20 เขาทำงานในเกือบทุกด้านของคณิตศาสตร์ และสนใจเป็นพิเศษในการสร้างรากฐานที่เป็นทางการและ มีเหตุผลสำหรับคณิตศาสตร์ฮิลเบิร์ท ทำงานในกอทิงเกน (ประเทศเยอรมนี) ซึ่งเขาได้สอนนักเรียนจำนวนมากซึ่งต่อมาได้ กลายเป็นนักคณิตศาสตร์ที่มีชื่อเสียง ในระหว่างการประชุม สมัชชานักคณิตศาสตร์ระหว่างประเทศในปี 1900 เขาเสนอ รายการปัญหาที่ยังไม่ได้แก้ไข 23 รายการ สิ่งเหล่านี้เป็น ตัวกำหนดแนวทางสำหรับการวิจัยในอนาคต และอีกสี่ข้อที่ยัง ไม่ได้รับการแก้ไขในวันนี้ Sofia Kovalevskaya David Hilbert

สาระที่ 4 แคลคูลัส 58 Albert Einstein (อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์; ค.ศ. 1879 – 1955) อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์เป็นนักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน และเป็นหนึ่ง ในนักวิทยาศาสตร์ที่มีอิทธิพลมากที่สุดในประวัติศาสตร์ เขาได้รับรางวัล โนเบลสาขาฟิสิกส์ และนิตยสาร TIME เรียกเขาว่าบุคคลแห่งศตวรรษที่ 20 ไอน์สไตน์เป็นผู้จุดชนวนการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญที่สุดในมุมมอง ของเราเกี่ยวกับเอกภพนับตั้งแต่นิวตัน เขาตระหนักว่าฟิสิกส์แบบนิวตัน แบบคลาสสิกไม่เพียงพอที่จะอธิบายปรากฏการณ์ทางกายภาพ บางอย่างอีกต่อไป ตอนอายุ 26 ปี ในช่วง "ปีแห่งปาฏิหาริย์" ของเขา เขาได้เผยแพร่เอกสารทางวิทยาศาสตร์ที่ก้าวล้ำสี่ฉบับ ซึ่งอธิบาย ปรากฏการณ์โฟโตอิเล็กทริกและการเคลื่อนที่แบบบราวเนียน แนะนำ ทฤษฎีสัมพันธภาพพิเศษ และได้รับสูตร E=mc2 ซึ่งเป็นสถิติ Srinivasa Ramanujan (ศรีนิวาสะ รามานุชัน; ค.ศ. 1887 – 1920) ศรีนิวาสะ รามานุชัน เติบโตในอินเดีย ซึ่งเขาได้รับการศึกษา อย่างเป็นทางการน้อยมากในวิชาคณิตศาสตร์ ถึงกระนั้น เขาก็สามารถพัฒนา แนวคิดใหม่ๆ ได้โดยแยกจากกันโดยสมบูรณ์ ในขณะที่ทำงานเป็นเสมียนในร้าน เล็กๆ หลังจากพยายามติดต่อนักคณิตศาสตร์คนอื่นไม่กี่ครั้ง เขาก็เขียนจดหมายถึง G.H. ฮาร์ดี ฮาร์ดีจำอัจฉริยะของรามานุจันได้ทันที และจัดการให้เขาเดินทางไป เคมบริดจ์ในอังกฤษ พวกเขาร่วมกันค้นพบทฤษฎีจำนวน การวิเคราะห์ และอนุกรมอนันต์มากมายน่าเสียดายที่ ศรีนิวาสะ รามานุชัน ล้มป่วยลงในไม่ช้า และถูกบังคับให้กลับไปอินเดีย ซึ่งเขาเสียชีวิตเมื่ออายุได้ 32 ปี ในช่วงชีวิตอันสั้น ของ รามานุชัน ได้พิสูจน์ทฤษฎีบทและสมการมากกว่า 3,000 รายการใน หลากหลายหัวข้อ งานของเขาได้สร้างพื้นที่ใหม่ๆ ของคณิตศาสตร์ และสมุด บันทึกของเขาได้รับการศึกษาโดยนักคณิตศาสตร์คนอื่นๆ เป็นเวลาหลายสิบปี หลังจากการตายของเขา Albert Einstein Srinivasa Ramanujan

สาระที่ 4 แคลคูลัส 59 Elbert Cox (แฟรงก์เอลเบิร์ค็อกซ์; ค.ศ. 1895 – 1969) แฟรงก์เอลเบิร์ค็อกซ์เป็นนักคณิตศาสตร์ชาวแอฟริกันอเมริกันคนแรกที่ได้รับปริญญาเอก มหาวิทยาลัยในอังกฤษและ เยอรมนีปฏิเสธที่จะรับวิทยานิพนธ์ของเขาในเวลานั้น แต่มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยโทโฮกุของญี่ปุ่นไม่ยอมรับ ค็อกซ์สอนที่มหาวิทยาลัยฮาวเวิร์ดในสหรัฐอเมริกา เขาศึกษา การแก้สมการเชิงอนุพันธ์ของพหุนาม สรุปสูตรผลรวมบูล และ เปรียบเทียบระบบการให้เกรดแบบต่างๆ Mary Lucy Cartwright (แมรี คาร์ทไรท์; ค.ศ.1900 – 1998) แมรี คาร์ทไรท์ เป็นนักคณิตศาสตร์ชาวอังกฤษและเป็นหนึ่ง ในผู้บุกเบิกทฤษฎีความอลวนร่วมกับ Littlewood เธอได้ค้นพบ วิธีแก้ไขปัญหาที่น่าสงสัย ตัวอย่างของสิ่งที่เราเรียกว่าเอฟเฟกต์ผีเสื้อ Elbert Cox Mary Lucy Cartwright

สาระที่ 4 แคลคูลัส 60 John von Neumann (จอห์น ฟอน นอยมันน์; ค.ศ. 1903 – 1957) จอห์น ฟอน นอยมันน์เป็นนักคณิตศาสตร์ นักฟิสิกส์ และ นักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ชาวฮังการี-อเมริกัน เขามีส่วนสำคัญต่อ คณิตศาสตร์บริสุทธิ์ เป็นผู้บุกเบิกกลศาสตร์ควอนตัม และพัฒนา แนวคิดต่างๆ เช่น ทฤษฎีเกม ออโตมาตาเซลลูลาร์ เครื่องจำลองตัวเอง และโปรแกรมเชิงเส้น ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ฟอน นอยมันน์เป็นสมาชิกคน สำคัญของโครงการแมนฮัตตัน ซึ่งทำงานเกี่ยวกับการพัฒนาระเบิด ไฮโดรเจน หลังจากนั้นเขาได้ปรึกษากับคณะกรรมาธิการพลังงาน ปรมานูและกองทัพอากาศสหรัฐ Edward Lorenz (เอ็ดเวิร์ด ลอเรนซ์; ค.ศ. 1917 – 2008) เป็นนักคณิตศาสตร์และนักอุตุนิยมวิทยาชาวอเมริกัน เขาเป็นผู้ บุกเบิกทฤษฎีความโกลาหล ค้นพบสิ่งดึงดูดที่แปลกประหลาด และบัญญัติ คำว่า "เอฟเฟกต์ผีเสื้อ" John von Neumann Edward Lorenz

สาระที่ 4 แคลคูลัส 61 Ernest Wilkins (เจ. เออร์เนสต์ วิลคินส์ จูเนียร์; ค.ศ. 1923 – 2011) เจ. เออร์เนสต์ วิลคินส์ จูเนียร์เป็นวิศวกร นักวิทยาศาสตร์นิวเคลียร์ และนักคณิตศาสตร์ชาวอเมริกัน เขาเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยชิคาโกตอนอายุ 13 ปี ซึ่งเป็นนักเรียนที่อายุน้อยที่สุด ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เขามีส่วนร่วมในโครงการแมนฮัตตันเพื่อพัฒนา อาวุธนิวเคลียร์ชุดแรกในฐานะนักวิทยาศาสตร์นิวเคลียร์ ภายหลังเขาได้ช่วย ออกแบบเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์เพื่อผลิตพลังงาน เจ. เออร์เนสต์ วิลคินส์ จูเนียร์เผยแพร่เอกสารมากกว่า 100 ฉบับ ครอบคลุม หัวข้อต่างๆ เช่น เรขาคณิตเชิงอนุพันธ์ แคลคูลัส วิศวกรรมนิวเคลียร์และ ทัศนศาสตร์ แม้ว่าในฐานะชาวแอฟริกัน-อเมริกัน เขามักตกเป็นเป้าหมายของ การเหยียดเชื้อชาติ Sir Roger Penrose (เซอร์โรเจอร์ เพนโรส; ค.ศ. 1931) เซอร์โรเจอร์ เพนโรส เป็นนักคณิตศาสตร์และนักฟิสิกส์ชาวอังกฤษ ผู้ เป็นที่รู้จักจากผลงานที่ก้าวล้ำในด้านทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปและจักรวาล วิทยา นอกจากนี้เขายังได้ค้นพบ Penrose Tilings เทสเซลเลชั่นที่คล้ายคลึง กันและไม่ใช่คาบโดยใช้กระเบื้องที่แตกต่างกันเพียงสองแผ่น ในปี 1988 เขาได้รับรางวัลวูล์ฟ ร่วมกับ สตีเฟน ฮอว์กิง และในปี 2020 เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์จากการค้นพบเกี่ยวกับการก่อตัวของ หลุมดำ Ernest Wilkins Sir Roger Penrose

สาระที่ 4 แคลคูลัส 62 Jean Bourgain (ฌอง เบอร์เกน; ค.ศ. 1954 - 2018) ฌอง เบอร์เกน เป็นชาวเบลเยียม นักคณิตศาสตร์ที่เรียนหัวข้อ ต่างๆ เช่นช่องว่าง Banach การวิเคราะห์ฮาร์มอนิก ergodic ทฤษฎี และดิฟเฟอเรนเชียลบางส่วนที่ไม่ใช่เชิงเส้นสมการ เขาได้รับเหรียญ รางวัล Fields ในพ.ศ. 2537 Ingrid Daubechies (อิงกริด โดเบชี่ส์; ค.ศ. 1954) อิงกริด โดเบชี่ส์เป็นชาวเบลเยียมนักฟิสิกส์และนัคณิตศาสตร์ เธอเป็นพวกประธานาธิบดีหญิงคนแรกของนานาชาติสหภาพคณิตศาสตร์ (IMU)Daubechies ศึกษาประเภทต่างๆ ของ Wavelets ซึ่งตอนนี้เป็นส่วน สําคัญของรูปแบบการบีบอัดภาพ เช่น JPEG Jean Bourgain Ingrid Daubechies

สาระที่ 4 แคลคูลัส 63 Terence Tao (เทอร์เรนซ์ เต๋า; ค.ศ. 1975) เทอร์เรนซ์ เต๋า เกิดที่แอดิเลด ประเทศออสเตรเลีย บางครั้ง เรียกว่า "โมซาร์ทแห่งคณิตศาสตร์" เมื่อเขาอายุ 13 ปีเขากลายเป็นผู้ ชนะที่อายุน้อยที่สุดเท่าที่เคยมีมาของการแข่งขันคณิตศาสตร์ โอลิมปิกนานาชาติ และ International Mathematical Olympiad และเมื่ออายุได้ 24 ปี เขากลายเป็นน้องคนสุดท้องศาสตราจารย์ ประจําที่มหาวิทยาลัยแห่งมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ลอสแองเจลิส เต๋าได้รับทุนแมคอาเธอร์รางวัลความก้าวหน้าทางคณิตศาสตร์ เช่น Breakthrough Prize เช่นเดียวกับ Fields Medal รางวัลสูงสุดใน วิชาคณิตศาสตร์ สําหรับ "การมีส่วนร่วมของเขาในสมการอนุพันธ์ ย่อยCombinatorics การวิเคราะห์ฮาร์มอนิก และทฤษฎีจํานวน สารเติมแต่ง "ร่วมกับเบน กรีน เต๋าได้พิสูจน์ให้เห็นถึงทฤษฎีบท Green-Tao ซึ่งระบุว่ามีเป็นลําดับเลขคณิตยาวโดยพลการของ จํานวนเฉพาะ Terence Tao

อ้างอิง Airly Haha. (2552). ประวัตินักคณิตศาสตร์ของโลก. สืบค้น 19 มกราคม 2566, จาก https://www.mindmeister.com/144126354/_?fullscreen=1 Philipp Legner, (2020), Timelind of Mathematics. Retrieved 6 January 2023, from https://th.mathigon.org/timeline. สุนิสา ชัยเมืองเขื่อน. (ม.ป.ป). ประวัตินักคณิตศาสตร์โลก. สืบค้น 13 มกราคม 2566, จาก https://sunisa236.wordpress.com/คณิตศาสตร์ไม่ยาก/ สุภัตรา ทรัพย์อุปการ. (2562). รู้จักกับนักวิทย์-คณิต จากทุกมุมโลก ตอนที่ 1 รู้จักนักคณิตศาสตร์. สืบค้น 15 มกราคม 2566, จาก https://www.scimath.org/article-mathematics/ อินทิรา สังข์อุดม. (2557). ประวัตินักคณิตศาสตร์โลก. สืบค้น 15 มกราคม 2566, จาก https://sites.google.com/site/kruinintira/nak-khnitsastr