สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น

สาระที่น่าสนใจ เกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิ ของประเทศญี่ปุ่น โดย รองศาสตรจารย์ ดร.ณัฏฐ์ ลีละวัฒน์, อาจารย์ ดร.จิง ถาง, วณิช ตรีรานุรัตน์, อำพัน เหล่าสุนทร, กรกช มังกรสุข และผู้ช่วยศาตราจารย์ ดร.ปานนท์ ลาชโรจน์

สมุดปกขาว สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น กรุงเทพฯ: คณะวิศวกรรมศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2567 สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ปี พ.ศ. 2537 โดย รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฏฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ หน่วยปฏิบัติการวิจัยระบบสารสนเทศการจัดการภัยพิบัติและความเสี่ยง ภาควิชาวิศวกรรมอุตสาหกรรม คณะวิศวกรรมศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ห้อง 511 ชั้น 5 อาคารเจริญวิศวกรรม (ตึก 4) 254 ถนนพญาไท แขวงวังใหม่ เขตปทุมวัน กรุงเทพฯ 10330 โทรศัพท์ติดต่อ: (+66)-2218-6824 E-mail: [email protected] Facebook: fb.com/DRMISChula รายชื่อผู้จัดทำ รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฏฐ์ ลีละวัฒน์, อาจารย์ ดร.Jing Tang, นายวณิช ตรีรานุรัตน์, นายอำพัน เหล่าสุนทร, นางสาวกรกช มังกรสุข, และ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ปานนท์ ลาชโรจน์ สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น นางสาวกรกช มังกรสุข ออกแบบรูปเล่มโดย พิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2567 ISBN (E-Book) 978-616-407-911-3 ii | สมุดปกขาว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ

ISBN (e-book): 978-616-407-911-3 Editor Assoc. Prof.Natt Leelawat, D. Eng. Online access https://www.eng.chula.ac.th/th/45387 Editor Assoc. Prof.Natt Leelawat, D. Eng. Online access https://www.eng.chula.ac.th/th/45387 National Library of Thailand Cataloging in Publication data สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น | iii สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ Insight knowledges about Japan Tsunami evacuation warning system Disaster and Risk Management Information Systems Research Unit (DRMIS), Chulalongkorn University Bangkok: 2024. 20 Pages. Disaster and Risk Management Information Systems Research Unit (DRMIS), Chulalongkorn University Bangkok: 2024. 20 Pages.

สารบัญ บทสรุปผู้บริหาร 1 บทนำ 3 ส่วนที่ 1: ระบบการเตือนภัยสึนามิในประเทศญี่ปุ่น 4 1.1 ระบบรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับสึนามิในประเทศ ญี่ปุ่นและเครือข่ายเฝ้าระวังในปัจจุบัน 1.2 กระบวนการแจ้งเตือนและระยะเวลาการเฝ้าระวัง ส่วนที่ 2: บทเรียนจากประเทศญี่ปุ่น 9 2.1 ความตระหนักที่เกิดขึ้นในประเทศไทย 2.2 การปรับปรุงมาตรการรับมือกับสึนามิของญี่ปุ่น สรุป 11 เอกสารอ้างอิง 12 กิตติกรรมประกาศ 14 เกี่ยวกับผู้แต่ง “สมุดปกขาว [WHITE PAPER]” 15 iv | สมุดปกขาว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ

บทสรุปผู้บริหาร [ E x e c u t i v e S u m m a r y ] ประเทศไทยเป็นหนึ่งในประเทศที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดสึนามิเป็นพิเศษ เนื่องจากมีแนว ชายฝั่งที่กว้างขวางและอยู่ใกล้กับมหาสมุทรอินเดีย ใน ปี พ.ศ. 2547 สึนามิเป็นหนึ่งในภัยพิบัติทาง ธรรมชาติที่ร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ที่ถูกบันทึกไว้จากเหตุการณ์นั้น รัฐบาลไทยเร่งดำเนินการ สร้างมาตรการลดความเสี่ยงภัยพิบัติเพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชนในการรับมือกับสึนามิ ที่อาจเกิดขึ้น มีโครงการและมาตรการลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติหลายประการ โดยมีพื้นฐานความรู้ และบทเรียนจากนานาประเทศหนึ่งในนั้นคือ ประเทศญี่ปุ่นซึ่งเป็นประเทศที่ได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติ สึนามิมากที่สุด ระบบเตือนภัยสึนามิในประเทศญี่ปุ่นมีการใช้เทคโนโลยีเฝ้าระวังและแจ้งเตือนสึนามิอย่าง รวดเร็วและแม่นยำ สำ นักอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) รวบรวมข้อมูลจากเครื่องวัดการสั่นสะเทือน และเครื่องวัดความรุนแรงของการเกิดแผ่นดินไหว เพื่อตรวจจับสัญญาณผิดปกติ รวมถึงใช้ระบบ วัดระดับน้ำ ทะเลเพื่อตรวจจับการเกิดสึนามิ หลังจากวิเคราะห์ข้อมูลผ่านระบบ Earthquake Phenomena Observation System (EPOS) แล้ว JMA จะประกาศคำเตือนส่งข้อมูลให้หน่วย งานจัดการภัยพิบัติ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และสื่อ เพื่อให้ประชาชนทราบการแจ้งเตือนภัย สึนามิในประเทศญี่ปุ่นมีกระบวนการแจ้งเตือน และระยะเวลาการเฝ้าระวังที่แม่นยำ อีกทั่งลำดับ กระบวนการเป็นขั้นตอนที่ชัดเจน สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น | 1

อย่างไรก็ตามในประเทศญี่ปุ่นหลังจากเหตุการณ์สึนามิใน ปี พ.ศ. 2554 มีการปรับปรุง มาตรการการรับมือภัยสึนามิทั้งในเชิงโครงสร้างและไม่ใช่โครงสร้าง ผ่านการทบทวนปรับปรุงจาก ประสบการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงห้าปีหลังเหตุการณ์สึนามิมีการเพิ่มขั้นตอนในการอพยพ การเผยแพร่ คำเตือนภัยสึนามิ และการพัฒนาระบบสำ หรับคาดการณ์อันตรายและความเสี่ยง การปรับปรุงนี้ยังมี อีกหลายประเด็นที่เป็นข้อพิจารณาและมีความท้าทายในอนาคต เช่น การใช้เทคนิคการจำลองขั้นสูง ระบบสำ หรับการคาดการณ์อันตรายและความเสี่ยงในการดำเนินการตามโครงสร้างการป้องกัน ชายฝั่ง มาตรการตอบโต้หลายชั้น และการส่งเสริมการอพยพรวมถึงการตอบสนองขององค์กร ที่เกี่ยวข้อง ซึ่งเป็นประเด็นที่ต้องศึกษาและขยายผลไปประเทศอื่น ๆ ต่อไปในอนาคต ประเทศไทยได้รับแรงบันดาลใจจากประเทศญี่ปุ่นในการพัฒนามาตรการ การรับมือ และลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติสึนามิหลังเหตุการณ์สึนามิ ใน ปี พ.ศ. 2547 ภาครัฐได้ดำเนินการจัด ทำแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 10 เพื่อเตรียมความพร้อมและลดความเสี่ยงจาก ภัยสึนามิ ภาครัฐได้จัดทำแผนการจัดการภัยพิบัติที่ชัดเจน ครอบคลุม และดำเนินการพัฒนาอย่าง ต่อเนื่องหลังเหตุการณ์สึนามิ ใน ปี พ.ศ. 2554 ของประเทศญี่ปุ่น ประเทศไทยได้รับรู้ถึงความสำ คัญ ของวันตระหนักรู้ภัยสึนามิโลก และเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับภัยสึนามิผ่านบทความ กิจกรรมต่าง ๆ ให้แก่ประชาชน และหน่วยงานในประเทศ 2 | สมุดปกขาว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ

บทนำ [ i n t r o d u c t i o n ] ประเทศไทยเป็นหนึ่งในประเทศที่มีความเสี่ยงต่อภัยสึนามิเป็นพิเศษ เนื่องจากมีแนว ชายฝั่งที่กว้างขวางและอยู่ใกล้กับมหาสมุทรอินเดีย ในปี พ.ศ. 2547 สึนามิเป็นหนึ่งในภัยพิบัติทาง ธรรมชาติที่ร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ที่ถูกบันทึกไว้ จากเหตุการณ์นั้น รัฐบาลไทยเร่งดำเนินการ สร้างมาตรการการลดความเสี่ยงภัยพิบัติ เพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชนในการรับมือกับ สึนามิที่อาจเกิดขึ้น และมีโครงการมาตรการลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติหลายประการ โดยมีพื้นฐาน ความรู้และบทเรียนจากนานาประเทศ หนึ่งในนั้นคือ ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งเป็นประเทศที่ได้รับผลกระทบ จากภัยพิบัติสึนามิมากที่สุด สมุดปกขาว เรื่อง “สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น” ฉบับนี้มี วัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอข้อมูลระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น โดยสมุดปกขาวเล่มนี้ จะเป็น ประโยชน์อย่างมากต่อผู้กำหนดนโยบาย ผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดการภัยพิบัติ และผู้ที่เกี่ยวข้องกับ ความปลอดภัย และความเป็นอยู่ที่ดีของชุมชนชายฝั่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รายงานนี้รวบรวม สาระที่เป็นประโยชน์ต่อการจัดการลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติในประเทศไทยและภูมิภาค ส่วนที่ 1: ระบบการเตือนภัยสึนามิในประเทศญี่ปุ่น [ T s u n a m i W a r n i n g S y s t e m s i n J a p a n ] ประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีปัจจัยต่าง ๆ ทางด้านภูมิศาสตร์ที่ทำให้ประสบกับ ภัยธรรมชาติหลายรูปแบบ ส่งผลให้ประเทศญี่ปุ่นมีความจำเป็นต้องเตรียมการป้องกันและลดความ เสี่ยงจากภัยธรรมชาติอยู่เสมอ (อนวัช สรรพศรี และคณะ, 2559) ซึ่งทำให้มีการพัฒนาและการใช้ เทคโนโลยีต่าง ๆ มากมาย สำ หรับการลดความเสี่ยงด้านภัยสึนามิ และของสำ นักอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (Japan Meteorological Agency; JMA) ได้มีการจัดเตรียมข้อมูลจําลองจากรอยเลื่อน (Fault) ต่าง ๆ รอบบริเวณประเทศมากกว่า 100,000 กรณี เพื่อใช้จําลอง ทํานาย และพยากรณ์สึนามิ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น | 3

เมื่อมีเหตุการณ์แผ่นดินไหวเกิดขึ้น เพื่อที่จะได้คาดคะเนคลื่นและแจ้งเตือนประชาชนได้โดย ใช้เวลาอันสั้น (ณัฏฐ์ ลีละวัฒน์ และอนวัช สรรพศรี, 2561) นอกจากนี้บทเรียนที่เกิดจากเหตุการณ์ ภัยสึนามิปี พ.ศ. 2554 ที่ผ่านมาถูกนำมาใช้ปรับปรุงระบบ และมาตรการด้านการเตือนภัยต่าง ๆ ดังต่อไปนี้ 1.1 ระบบรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับสึนามิในประเทศญี่ปุ่นและเครือข่ายเฝ้าระวังในปัจจุบัน JMA มีระบบรวมรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับสึนามิดังภาพที่ 1 เครื่องวัดความสั่นสะเทือน จากแผ่นดินไหว (SEISMOMETER) กว่า 700 เครื่อง และเครื่องวัดความรุนแรงของแผ่นดินไหว (SEISMIC INTENSITY METERS) อีกกว่า 300 เครื่อง ที่มีการปรับปรุงให้สามารถตรวจรับสิ่ง ผิดปกติใต้พื้นดิน นอกจากนี้ยังมีระบบตรวจวัดการเกิดสึนามิ (TSUNAMI METER) ที่ประกอบด้วย มาตรวัดระดับน้ำ ทะเล (TIDE GAUGE) ประมาณ 100 ตัว ที่ดำเนินการโดยหน่วยยามชายฝั่ง และอีก ประมาณ 80 ตัว ที่ดำเนินการโดย JMA หลังจากที่ได้ข้อมูลพร้อมแล้ว JMA จะทำการตรวจสอบการเกิดแผ่นดินไหว และออก คำเตือน คำแนะนำ และข้อมูลตลอด 24 ชั่วโมง ในการนี้ได้มีการจัดหาทรัพยากรเหล่านี้ไว้อย่าง เร่งด่วนและแม่นยำ JMA จำเป็นต้องรวบรวมข้อมูลแผ่นดินไหวต่าง ๆ และวิเคราะห์อย่างรวดเร็ว ด้วยเหตุนี้หน่วยงานจึงใช้ระบบที่ครอบคลุมข้อมูลข้างต้นทั้งหมด ซึ่งเรียกว่า Earthquake Phenomena Observation System (EPOS) โดยมีหน้าที่รับผิดชอบในการออกคำเตือน แผ่นดินไหวล่วงหน้า คำเตือน / คำแนะนำ สึนามิ และข้อมูลแผ่นดินไหว คำเตือน / คำแนะนำ และข้อมูลที่ออกโดย JMA จะถูกส่งไปยังหน่วยงานการจัดการ ภัยพิบัติ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นและสื่อกระจายเสียงผ่านเครือข่ายคอมพิวเตอร์ทั่วประเทศทันที หน่วยงานการจัดการภัยพิบัติและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นดำเนินการเพื่อบรรเทาภัยพิบัติ โดยอาศัยทรัพยากรเหล่านี้ การกระทำดังกล่าวยังประกาศต่อสาธารณชนผ่านสื่อและอินเทอร์เน็ต 4 | สมุดปกขาว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ

Air traffic controls JMA Website SHIPS FLOW OF WARNINGS/INFORMATION 7 Japan Coast Guard Ministry of Land, Infrastructure and Transport Nippon Telegraph and Telephone Corporation and assembling information Designated administrative organs General Internet Emergency broadccast system TV, radio Local munici - palities Transmission company of Licensed company for forecasting ภาพที่ 1: การเก็บรวบรวมข้อมูลและการเผยแพร่ข้อมูลของ JMA ในปัจจุบัน (ที่มา: Earthquakes and Tsunamis Observation and Disaster Mitigation, JMA, https://www.jma.go.jp/jma/kishou/books/jishintsunami/en/jishintsunami_en.pdf) Seismometers 6 Seismic Intensity 5 8 Meters JMA 700+ others 3,700+ JMA 300+ others 1,500+ Tsunami Meters JMA 80+ others 3 3 0 + Strainmeters JMA others 25 14 "As of Jan. 1, 2023 i n g s . Data analysis JMA Various types of information Earthquake Early Warning Tsunami Warning/Advisory Other Information Prompt report P o li c e Seismic Intensity Information Earthquake Information Tsunami Information From Observation Data to Information Nankai Trough Earthquake Information Off the Coast of Hokkaido and Sanriku Subsequent Earthquake Advisory Designated public institution Police Prefectural government Fire and Disaster Management Agency/ J-ALERT system NHK and other Broadcasting media Mobile network operators public Dedicated device/Apps Emergency Alert E-mail สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น | 5

JMA ISSUES VARIOUS TYPES OF INFORMATION ON EARTHQUAKES AND TSUNAMI WITH PARTICULAR TIMING AFTER THE EARTHQUAKE, AND THE ACCURACY OF THE CONTENT ESSENTIALLY INCREASES WITH TIME. 5 MIN. 10 MIN. 15 MIN. 1-2 HRS. 1 WEEK TSUNAMI DIMINISHED TSUNAMI OBSERVED P.10 EARTHQUAKE! SEVERAL EARTHQUAKE EARLY WARNING SECONDS TSUNAMI WARNING / ADVISORY T I M I N G O F W A R N I N G S / I N F O R M A T I O N ESTIMATED TSUNAMI ARRIVAL TIMES AND HEIGHTS HIGH TIDE TIMES AND ESTIMATED TSUNAMI ARRIVAL TIMES OF INDIVIDUAL LOCATIONS SEISMIC INTENSITY INFORMATION 1 MIN. 30 SEC. EARTHQUAKE INFORMATION 3 MIN. 1.2 ระบบการแจ้งเตือนและระยะเวลาการเฝ้าระวัง JMA มีกระบวนการแจ้งเตือนซึ่งจะเผยแพร่ข้อมูลประเภทต่าง ๆ เกี่ยวกับแผ่นดินไหว และ สึนามิ โดยมีการประมาณระยะเวลา เวลาที่ใช้ในแต่ละกระบวนการหลังเกิดแผ่นดินไหว ความถูกต้อง และแม่นยำของข้อมูลจะเพิ่มขึ้นตามระยะเวลาที่ใช้ในการรับข้อมูลจากแหล่งต่าง ๆ ภาพที่ 2: กระบวนการแจ้งเตือนและระยะเวลาการเฝ้าระวัง (ที่มา: Earthquakes and Tsunamis Observation and Disaster Mitigation, JMA, https://www.jma.go.jp/jma/kishou/books/jishintsunami/en/jishintsunami_en.pdf) EARTHQUAKE AND SEISMIC INTENSITY INFORMATION INFORMATION ON LONG-PERIOD GROUND MOTION ESTIMATED SEISMIC INTENSITY DISTRIBUTION MAP TSUNAMI INFORMATION (TSUNAMI OBSERVATIONS AT OFFSHORE GAUGES) TSUNAMI INFORMATION (TSUNAMI OBSERVATIONS) PROMPT REPORT & PRESS RELEASE NANKAI TROUGH EARTHQUAKE EXTRA INFORMATION (UNDER ANALYSIS) NANKAI TROUGH EARTHQUAKE EXTRA INFORMATION (MEGATHRUST EARTHQUAKE ALERT) OFF THE COAST OF HOKKAIDO AND SANRIKU SUBSEQUENT EARTHQUAKE ADVISORY REPORT & PRESS RELEASE (PROSPECT OF SEISMIC ACTIVITY) 6 | สมุดปกขาว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ

ระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่นมีความเป็นมาจากสึนามิที่บริเวณแถบซันริคุซึ่งเป็นต้น แบบของระบบเตือนภัยสึนามิในประเทศญี่ปุ่น โดยมีการแจ้งพยากรณ์สึนามิครั้งแรกในปี พ.ศ. 2493 หลังจากนั้นได้มีการพัฒนาระบบการเตือนภัยสึนามิอย่างเป็นทางการในปี พ.ศ. 2495 ในระยะแรก มุ่งเน้นการเตือนสึนามิที่เกิดจากแผ่นดินไหว โดยอ้างอิงสมมติฐานที่ว่าสึนามิจะเกิดขึ้นหลังจาก แผ่นดินไหวภายในเวลา 30 นาที หลังจากนั้นได้มีการวิจัย และพัฒนาระบบมาอย่างต่อเนื่อง เริ่มมีการนำระบบคอมพิวเตอร์เข้ามาใช้กับระบบเตือนภัยสึนามิตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2542 โดยใช้วิธีการ เตรียมข้อมูลจำลองของรอยเลื่อนต่าง ๆ รอบบริเวณประเทศกว่า 100,000 กรณีอันเป็นที่มาของ โครงการเคเบิ้ลตรวจจับการสั่นของแผ่นดินไหว ทั้งบนบกและใต้พื้นทะเล เทคโนโลยีเกี่ยวกับระบบเฝ้าระวังและเตือนภัยสึนามิของญี่ปุ่น โครงการเคเบิ้ลตรวจจับการสั่นของแผ่นดินไหวบนบก ประกอบด้วย โครงการ F-net (Full range seismograph network of Japan) ริเริ่มขึ้นตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2537 ประกอบด้วยประมาณ 73 สถานีวัด (ข้อมูล ปี ค.ศ. 2020) โครงการ K-net เริ่มมีการใช้งานตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2539 เป็นเครือข่ายตรวจจับการสั่นสะเทือน ที่มีสถานีวัดกว่า 1,047 สถานี ในทุก ๆ 20 กิโลเมตร ครอบคลุมพื้นที่เกาะฮอนชู (ข้อมูลล่าสุด จากเว็บไซด์ https://www.kyoshin.bosai.go.jp/kyoshin/db/ โครงการ Ki-net ประกอบด้วยประมาณ 699 สถานีวัด (แต่มีบางสถานีวัดที่ปิด) โครงการ Hi-net ถูกติดตั้งใน ปี พ.ศ. 2543 ประกอบด้วยประมาณ 1,000 สถานีวัด (ข้อมูล จากเว็บไซด์ https://www.hinet.bosai.go.jp/summary) ตั้งแต่เกาะฮอกไกโดจนถึงเกาะ คิวชูยกเว้นบริเวณที่มีการวางเคเบิ้ลของโครงการอื่นไว้ก่อนหน้ามีการวางตัววัดลงในหลุมที่ เจาะลงไปใต้ดินลึกกว่า 100 เมตร สำ หรับบริเวณใกล้เมืองใหญ่ ๆ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น | 7

โครงการเคเบิ้ลตรวจจับการสั่นสะเทือนของแผ่นดินไหวใต้พื้นทะเล โครงการ DONET เริ่มพัฒนาระบบเครือข่ายสังเกตการณ์พื้นทะเลแบบเรียลไทม์ตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2549 ถูกพัฒนาขึ้นมาเพื่อใช้ในการวิจัย และการวิเคราะห์แผ่นดินไหว การสำ รวจพื้นโลก รวมทั้งการตรวจจับสึนามิ DONET ถูกออกแบบให้เป็นระบบที่มีความน่าเชื่อถือสูง ด้วยการ ผสมผสานสามส่วนประกอบหลัก คือ (1) Backbone Cable System เป็นระบบเคเบิ้ลที่ป้อน พลังงานและเป็นช่องทางการส่งข้อมูลโดยมี Optical Amplifier ทำหน้าที่ขยายสัญญาณใน ระยะทุก 40-60 กิโลเมตร (2) Science node เป็นฮับใช้เชื่อมต่อตัว Backbone กับ ระบบย่อย Measurement Instrument และ (3) Extendable Measurement Instruments เป็นตัวเซ็นเซอร์ที่ใช้ต่อกับ Science node สามารถขยายระยะทางได้สูงสุด 10 กิโลเมตร (JAMSTEC, 2008). ปัจจุบันมีเครื่องสังเกตการณ์ทั้งสิ้น 50 ตัว กำลัง ปฏิบัติการอยู่ในพื้นที่บริเวณแนวร่องนันไก (JAMSTEC, 2016). JAMSTEC ได้ส่งมอบการ บริหารจัดการ DONET ให้กับสถาบัน NIED ตั้งแต่เดือนเมษายน ปี พ.ศ. 2559 โครงการ S-net เป็นระบบเคเบิ้ลตรวจจับการสั่นสะเทือนของแผ่นดินไหวใต้ทะเลที่ถูกติดตั้ง บริเวณร่องลึกบาดาลญี่ปุ่น (Japan Trench) เป็นบริเวณที่เคยเกิดเหตุการณ์ภัยพิบัติ แผ่นดินไหวและสึนามิหลายครั้ง รวมทั้งเหตุการณ์บริเวณภูมิภาคโทโฮคุ ปี พ.ศ. 2554 และ บริเวณจังหวัดฟุกุชิมะ ปี พ.ศ. 2559 แต่ละสถานีมีระยะห่างประมาณ 30 ถึง 50 กิโลเมตร ซึ่งระบบ S-net ประกอบด้วยเครื่องสังเกตการณ์ (Observatory) 150 ตัว แบ่งเป็น 6 ระบบ ย่อย แต่ละระบบย่อย มีการเชื่อมสายเคเบิ้ลยาว 800 กิโลเมตร เพื่อส่งข้อมูลให้สถานีระบบย่อยละ 2 สถานีก่อนจะถูกส่งต่อไปประมวลผลที่ศูนย์ข้อมูล 8 | สมุดปกขาว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ

ส่วนที่ 2: บทเรียนจากประเทศญี่ปุ่น (Lessons Learned from Japan) 2.1 ความตระหนักที่เกิดขึ้นในประเทศไทย ประเทศไทยเป็นหนึ่งในประเทศที่ได้รับผลกระทบและความเสียหายจากเหตุการณ์สึนามิ เช่นเดียวกับที่ประเทศญี่ปุ่น จากเหตุการณ์ต่าง ๆ ทำให้เกิดงานวิจัยและการพัฒนาแผนที่เกี่ยวข้อง กับการรับมือภัยพิบัติมากมาย (ณัฏฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ, 2564) ภายหลังเหตุการณ์ใน ปี พ.ศ. 2547 ภาครัฐของประเทศไทยได้จัดทำแผนการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 10 (พ.ศ. 2550-2554) โดยมีแผนการจัดการภัยพิบัติไว้แบบชัดเจนและครอบคลุม แผนดังกล่าวถูกพัฒนา อย่างต่อเนื่องอีกครั้งหลังจากเกิดเหตุการณ์ใน ปี พ.ศ. 2554 ของประเทศญี่ปุ่น ทำให้วิธีการรับมือ และเตรียมความพร้อมกับภัยพิบัติที่เราได้เรียนรู้จากประเทศญี่ปุ่นถูกควบรวมไปด้วย จากประสบการณ์ภัยพิบัติหลายครั้งที่ประเทศญี่ปุ่นต้องเผชิญทำให้ประเทศญี่ปุ่นมีความ พยายามอย่างมากที่กระตุ้นให้หลาย ๆ ประเทศ มีความตระหนักเกี่ยวกับภัยพิบัติสึนามิเช่นเดียวกัน จึงก่อให้เกิด “วันตระหนักรู้ภัยสึนามิโลก” ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2559 เป็นต้นมา โดยที่ประเทศไทยก็ได้ ตอบรับถึงความสำ คัญของวันตระหนักรู้ภัยสึนามิโลกผ่านบทความและกิจกรรมต่าง ๆ เช่นเดียวกัน และองค์กรหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้ประสานงาน ประชาสัมพันธ์ เผยแพร่ข้อมูลความสำ คัญของ การตระหนักรู้เรื่องภัยสึนามิไปยังประชาชน ผ่านบทความและกิจกรรมต่าง ๆ มากมาย 2.2 การปรับปรุงมาตรการรับมือสึนามิของประเทศญี่ปุ่น สึนามิครั้งใหญ่ของญี่ปุ่น ปี พ.ศ. 2554 เผยจุดอ่อนที่ซ่อนอยู่มากมายในมาตรการรับมือ สึนามิก่อนหน้า จึงเกิดการปรับปรุงมากมายทั้งในมาตรการเชิงโครงสร้าง เช่น จำลองเชิงตัวเลข โครงสร้างการป้องกันชายฝั่ง การประเมินความเสียหายของอาคาร และการอพยพ เป็นต้น Suppasri et al. (2016) ได้สรุปบทเรียนและปรับปรุงช่วงเวลาหลังเหตุการณ์สึนามิใน ปี พ.ศ. 2554 ห้าปีหลัง บทเรียนส่วนใหญ่ถูกนำไปใช้รวมถึงการจำลองภัยสึนามิที่เหมือนจริงมากขึ้น โดยใช้ข้อมูลประยุกต์ที่ละเอียดมาวิเคราะห์มากขึ้น วิธีการเสริมสร้างโครงสร้างการป้องกันชายฝั่ง การสร้างการอพยพ การปรับปรุงเนื้อหา และการเตือนที่ดีขึ้น โดยมีประเด็นสำ คัญเพื่อปรับปรุง มาตรการอพยพ ซึ่งความท้าทายในอนาคตยังคงมีอยู่ เช่น เทคนิคการจำลองขั้นสูง และระบบ สำ หรับการคาดการณ์อันตรายความเสี่ยงตามเวลาจริง การดำเนินการตามโครงสร้างการป้องกัน ชายฝั่ง มาตรการตอบโต้หลายชั้น และการส่งเสริมการอพยพ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น | 9

ต่อมาในเหตุการณ์แผ่นดินไหวและสึนามิที่ฟูกูชิมะ ปี พ.ศ. 2559 ประเทศญี่ปุ่นได้นำเสนอ ประเด็นใหม่ ๆ หลายประการเกี่ยวกับกลไกการเกิดภัยสึนามิและการประเมินเขตพื้นที่ที่ได้รับผล กระทบ ตลอดจนการตอบสนองขององค์กร (Suppasri et al, 2017) เช่น ขั้นตอนการอพยพ และการเผยแพร่คำเตือนสึนามิ การศึกษานี้มุ่งเน้นไปที่การอธิบายประเด็นต่าง ๆ ที่อยู่ในความสนใจ ของสาธารณะจากประสบการณ์ในช่วงที่เกิดสึนามิใน ปี พ.ศ. 2559 อาทิ (1) จังหวัดฟูกูชิมะอยู่ใกล้ กับจุดศูนย์กลางแผ่นดินไหวแต่เหตุใดจึงสังเกตเห็นคลื่นที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดมิยางิที่อยู่ใกล้เคียง (2) ทำไมสึนามิระลอกที่สองจึงใหญ่กว่าครั้งแรก (3) เหตุใดคำแนะนำสึนามิจึงยกระดับเป็นคำเตือน สึนามิในจังหวัดมิยางิ (4) เหตุใดสึนามิจึงรุกล้ำ แม่น้ำ และ (5) เหตุใดค่าสึนามิในท้องถิ่นจึงสูงกว่า แอมพลิจูดสึนามิที่ออกอากาศจากมาตรวัดระดับน้ำ ในท้องถิ่นหลังจากเกิดแผ่นดินไหว และสึนามิครั้ง ใหญ่ใน ปี พ.ศ. 2554 การศึกษานี้ยังชี้ให้เห็นถึงปัญหาที่เหลืออยู่และมุมมองใหม่ที่เกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยง จากภัยพิบัติสึนามิ ประเด็นแรก คือ การให้ประชาชนรอจนกว่าจะมีการประกาศยกเลิกอย่างเป็นทางการก่อน ที่จะกลับไปยังพื้นที่เสี่ยงภัยสึนามิ เพราะมีความเป็นไปได้ว่าคลื่นลูกใหญ่ที่สุดไม่จำเป็นต้องเป็นคลื่น ลูกแรก ประเด็นที่สอง คือ ความสำ คัญที่จะต้องพิจารณาข้อความเเตือนภัยถูกเผยแพร่อย่างไร บทเรียนที่ได้รับจากการออกอากาศคำเตือนสึนามิครั้งใหญ่ทางตะวันออกของญี่ปุ่นใน ปี พ.ศ. 2554 ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงวิธีการออกอากาศ มีการใช้คำศัพท์ที่ยืนกรานการปฏิบัติตามมากขึ้นแทน การใช้น้ำ เสียงทั่วไป การใช้คำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์สึนามิใน ปี พ.ศ. 2554 ทำให้เกิดความ รู้สึกรีบเร่งอพยพโดยด้วยเพราะคำเหล่านี้ยังคงเตือนให้ผู้คนนึกถึงความหายนะกับเหตุการณ์ใน ปี พ.ศ. 2554 ประเด็นสุดท้าย คือ ความยากลำบากในการตัดสินใจของผู้คน เนื่องจากคำแนะนำในการ อพยพที่มีการขัดแย้งกันใน ปี พ.ศ. 2554 องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เช่น ระดับหมู่บ้าน เมือง หรือเทศบาล ภายในเขตปกครองเดียวกัน มีหน้าที่ให้ข้อมูลการอพยพแก่ผู้อยู่อาศัย เป็นผลให้บาง คนที่ย้ายจากเมืองหนึ่งไปยังอีกเมืองหนึ่ง ในช่วงเวลานั้นต้องเผชิญกับการประกาศ 10 | สมุดปกขาว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ

[S U M MARY ] บทสรุป ระบบการเตือนภัยสึนามิในประเทศญี่ปุ่นเน้นการใช้เทคโนโลยีเพื่อเฝ้าระวังและแจ้งเตือน สึนามิอย่างรวดเร็ว แม่นยำ โดยรวบรวมข้อมูลจากเครื่องมือต่าง ๆ เพื่อตรวจจับการเกิดสึนามิ แล้ววิเคราะห์อย่างรวดเร็ว ออกคำเตือนแผ่นดินไหว และคำแนะนำข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับแผ่นดินไหว โดยข้อมูลที่ได้รับจะถูกส่งต่อให้หน่วยงานและสื่อ แจ้งให้กับประชาชน ระบบการแจ้งเตือนภัยสึนามิใน ประเทศญี่ปุ่นมีกระบวนการแจ้งเตือน และระยะเวลาการเฝ้าระวังที่แม่นยำ มีขั้นตอน ลำดับและ กระบวนการที่ชัดเจน ประเทศไทยได้พัฒนามาตรการรับมือเพื่อเตรียมความพร้อมและลดความ เสี่ยงจากภัยพิบัติสึนามิ โดยได้รับอิทธิพลประสบการณ์ของประเทศญี่ปุ่น ประเทศไทยได้รับรู้ถึงความสำ คัญของวันตระหนักรู้ภัยสึนามิโลกและ เผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับภัยพิบัติสึนามิผ่านการเรียนรู้กิจกรรมต่าง ๆ ให้ประชาชน และหน่วยงานในประเทศ ประเทศไทยได้พัฒนามาตรการรับมือเพื่อเตรียมความพร้อมและลดความ เสี่ยงจากภัยพิบัติสึนามิ โดยได้รับอิทธิพลประสบการณ์ของประเทศญี่ปุ่น ประเทศไทยได้รับรู้ถึงความสำ คัญของวันตระหนักรู้ภัยสึนามิโลกและ เผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับภัยพิบัติสึนามิผ่านการเรียนรู้กิจกรรมต่าง ๆ ให้ประชาชน และหน่วยงานในประเทศ หลังเหตุการณ์สึนามิ ในปี พ.ศ. 2554 ประเทศญี่ปุ่นมีการปรับปรุงมาตรการรับมือสึนามิทั้ง เชิงโครงสร้างและไม่ใช่โครงสร้าง เตรียมความพร้อมรับมือในอนาคต จำลองสึนามิที่เหมือนจริง มากขึ้น ประยุกต์ใช้ข้อมูล วิเคราะห์ และปรับปรุงมาตรการมีความท้าทายในอนาคต เช่น เทคนิคการ จำลองขั้นสูง ระบบสำ หรับการคาดการณ์อันตราย และความเสี่ยงการดำเนินการตามโครงสร้างการ ป้องกันชายฝั่ง การตอบโต้หลายชั้น และการส่งเสริมการอพยพ การตอบสนองขององค์กรก็ยังคง เป็นประเด็นที่ต้องศึกษาต่อไป สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น | 11

ณัฏฐ์ ลีละวัฒน์, อำพัน เหล่าสุนทร, JING TANG, อนวัช สรรพศรี, อาณัติ เรืองรัศมี, ประเสริฐ อัครประถมพงศ์, FUMIHIKO IMAMURA, และปิยพร โสเจยยะ. (2564, พฤศจิกายน). 10 ปี เหตุการณ์แผ่นดินไหวและสึนามิภูมิภาคโทโฮคุ ประเทศญี่ปุ่น: บทเรียนที่ประเทศไทยสามารถ เรียนรู้ได้จากประเทศ IN2SD, ฉบับที่ 5 (หน้า 18-24), กรุงเทพมหานคร: คณะวิศกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. https://www.eng.chula.ac.th/th/32382 ณัฏฐ์ ลีละวัฒน์, และอนวัช สรรพศรี. (2561, พฤษภาคม). เทคโนโลยีเกี่ยวกับระบบเฝ้าระวังและ เตือนภัยคลื่นสึนามิในประเทศญี่ปุ่น. Reverse Brain Drain e-Newsletter: Vol.8, Iss.2 (หน้า 10-14), ปทุมธานี: สำ นักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ (https://www.researchgate.net/publication/3561872_thekhnoloyikeiywkabra bbfearawanglaeateuxnphahkulunsunamini) อนวัช สรรพศรี, ปานนท์ ลาชโรจน์, และณัฏฐ์ ลีละวัฒน์. (2559, กุมภาพันธ์). บทเรียนจากสึนามิ ในประเทศญี่ปุ่นและรูปแบบการบริหารจัดการที่เหมาะสมสำ หรับประเทศไทย. Reverse Brain Drain e-Newsletter: Vol. 6, Iss. 1 (หน้า 11-13), ปทุมธานี: สำ นักงานพัฒนา วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ. Leelawat, N., Laosunthara, A., Tang, J., Suppasri, A., Ruangrassamee, A., Akkharaprathompong, P., & Imamura, F. (2021). The 2011 Great East Japan earthquake and tsunami: A message from Japan to Thailand. Journal of Disaster Research, 16(6), 908-913. doi: 10.20965/jdr. 2021. p 0908 เอกสารอ้างอิง [ R e f e r e n c e s ] 12 | สมุดปกขาว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ

Leelawat, N., Latcharote, P., Suppasri, A., Sararit, T., Srivichai, M., Tang, J., Chua, T., Kumnetrut, D., Saengtabtim, K., & Imamura, F. (2021). Today in Thailand: Multidisciplinary perspectives on the current tsunami disaster risk duction. In Y. Dilek, Y. Ogawa, & Y. Okubo (Eds.), Geological Society, London, Special Publications: Vol.501. Characterization of Modern and Historical Seismic- Tsunamic Events, and Their Global-Societal Impacts (pp.353-365), London: The Geological Society of London. doi: 10.1144/SP501-2019-97 Suppasri, A., Leelawat, N., Latcharote, P., Roeber, V., Yamashita, K., Hayashi, A., Ohira, H., Fukui, K., Hisamatsu, A., Nguyen, D., & Imamura, F. (2017). The 2016 Fukushima earthquake and tsunami: Local tsunami behavior and recommendations for tsunami disaster risk reduction. International Journal of Disaster Risk Reduction, 21, 323-330. doi: 10.1016/j.ijdrr.2016.12.016 Suppasri, A., Latcharote, P., Bricker, J. D., Leelawat, N., Hayashi, A., Yamashita, K., Makinoshima, F., Roeber, V., & Imamura, F. (2016). Improvement of tsunami countermeasures based on lessons from the 2011 Great East Japan earthquake and tsunami situation after five years. Coastal Engineering Journal, 58(4), 164001-1-164001-30. doi: 10.1142/S0578563416400118 สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น | 13

กิตติกรรมประกาศ 14 | สมุดปกขาว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ เอกสารฉบับนี้ได้รับการสนับสนุนภายใต้ทุนอุดหนุนการวิจัย และนวัตกรรมจากสำ นักงานวิจัยแห่งชาติและทุนอุดหนุนการวิจัยจาก กองทุนส่งเสริมวิทยาศาสตร์วิจัยและนวัตกรรม (ววน.) จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย (DIS66210025) ขอขอบคุณความร่วมมือ และการให้การ สนับสนุนมาเป็นอย่างดีจาก ศ. ดร.เป็นหนึ่ง วานิชชัย (สถาบันเทคโนโลยี แห่งเอเชีย) ศ. ดร.สุพจน์ เตชวรสินสกุล (จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย) Prof.Fumihiko Imamura และ รศ. ดร.อนวัช สรรพศรี (Tohoku University) และ ขอขอบคุณทีมงานเบื้องหลัง

เกี่ยวกับผู้แต่ง ‘สมุดปกขาว’ white paper สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฏฐ์ ลีละวัฒน์ อาจารย์ประจำภาควิชาวิศวกรรมอุตสาหการ คณะวิศวกรรมศาสตร์ อาจารย์ประจำหลักสูตรสหสาขาวิชาการจัดการความเสี่ยงและภัยพิบัติบัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย Guest Professor (Global) Graduate School of System Design and Management, Keio University ประเทศญี่ปุ่น อาจารย์ ดร.Jing Tang อาจารย์ประจำหลักสูตรวิศวกรรมหุ่นยนต์และปัญญาประดิษฐ์ คณะวิศวกรรมศาสตร์จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย อาจารย์ประจำหลักสูตรการจัดการความเสี่ยงและภัยพิบัติบัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย วณิช ตรีรานุรัตน์ นิสิตหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมอุตสาหการ คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อำพัน เหล่าสุนทร นักวิจัยประจำ School of Environment and Society, Tokyo Institute of Technology ประเทศญี่ปุ่น กรกช มังกรสุข นิสิตหลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการความเสี่ยงและภัยพิบัติ (สหสาขา) บัณฑิต วิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ปานนท์ ลาชโรจน์ รองผู้อำนวยการสถาบันบริหารจัดการเทคโนโลยีและนวัตกรรม (iNT) มหาวิทยาลัยมหิดล อาจารย์ประจำภาควิชาวิศวกรรมโยธาและสิ่งแวดล้อมคณะวิศวกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยมหิดล สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 รองศาสตราจารย์ ดร.ณัฎฐ์ ลีละวัฒน์ และคณะ สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิของประเทศญี่ปุ่น | 15

D I S A S T E R A N D R I S K M A N A G E M E N T I N F O R M A T I O N S Y S T E M R E S E A R C H U N I T , C H U L A L O N G K O R N U N I V E R S I T Y u r l : h t t p s : / / d r m i s . e n g . c h u l a . a c . t h f b : f b . c o m / d r m i s c h u l a e m a i l : d r m i s @ c h u l a . a c . t h T E L : + 6 6 - 2 2 1 8 - 6 8 2 4 สาระที่น่าสนใจเกี่ยวกับระบบเตือนภัยสึนามิ ของประเทศญี่ปุ่น W H I T E P A P E R