สังข์ทอง_ตอน...กำเนิดพระสังข์

โวหารภาพพจน์

อุปมา คือ การกล่าวเปรียบเทียบของสองสิ่งว่าสิ่งหนึ่ง เหมือนกับอีกสิ่งหนึ่ง

ทั้งโดยตรงหรือโดยอ้อมให้เห็นความรู้สึกชัดเจนยิ่งขึ้นกว่าคำอธิบาย เช่น ดุจ กล เฉก
เช่น เหมือน ราว ประดุจ เพียง เสมอ คล้าย

จึงเห็นลูกแก้วแววไว ลูกใครคนนี้ไม่มีเหมือน
มานั่งเล่นอยู่ประตูเรือน พักตร์ดังดวงเดือนเลื่อนลอย

ถอดคำพูด : นางจันท์เทวีได้เห็นเด็กน้อยรูปลักษณ์งามเด็กคนนี้เป็นลูกใคร
มานั่งเล่นอยู่ตรงประตูเรือน ใบหน้าเปรียบเสมือนดวงเดือนที่เลื่อนลอย

โวโหวหาราภราภพาพพพจนจ์น์

ปฏิภากย์ คือ การใช้ถ้อยคำที่มีความหมายตรงกันข้าม หรือขัดแย้งกัน

เมื่อนั้น นางจันทาตัวคิดริษยา
ดีใจรับสั่งบังคมลา ทำเช็ดน้ำตาแล้วคลาไคล

ถอดคำพูด : ขณะนั้น นางจันทาตัวคิดริษยา ดีใจรับสั่งกราบลา
ทำเช็ดน้ำตาแล้วคลานออกไป

โวหารภาพพจน์

นามนัย คือ การใช้คำหรือวลี ซึ่งบ่งบอกถึงลักษณะ หรือคุณสมบัติของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง




เมื่อนั้น พระมารดานึกในพระทัยอยู่
คิดถึงลูกน้อยหอยปู เดินไปสักครู่แล้วจู่มา
เก็บได้ฟืนผักเผือกมัน สารพันกินได้ที่ในป่า
ใส่หาบหาบเดินดำเนินมา ไม่ช้าครู่หนึ่งก็ถึงเรือน

ถอดคำพูด : เมื่อนางจันท์เทวีออกมาหาของป่าผักเผือกมัน สารพัดของกินในป่า
เกิดคิดถึงลูกขึ้นมา รีบใส่ของป่าในหาบ (แบกของขึ้นบ่าด้วยไม้คานโดยห้อยของ
น้ำหนักเท่าๆ กันไว้ที่ปลายไม้คานทั้ง ๒ ข้าง) ไม่ช้าก็ถึงกระท่อม

คำศัพท์

คำศัพท์

คำศัพท์

ข้อคิดที่ได้รับ

๑. การแสดงความรักของแม่ที่มีต่อลูก ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไร แม่ก็ยังรักลูกเสมอ
๒. ความกตัญญูของพระสังข์ ที่คอยช่วยเหลืองานบ้านเพื่อแบ่งเบาภาระของแม่
๓. ความพยายามของนางจันเทวี ที่ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคแม้จะต้องลำบาก
๔. คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะทำดี และเป็นคนดีได้
๕. ผู้ทำกรรมดี ประพฤติดี ย่อมเเคล้วคลาดปลอดจากภัยอันตราย

สมาชิกในกลุ่ม

๑. นายอัยมาน สะนิแว ๔๐๖๓๑๕๐๐๒

๒. นายซอดีกีน ดะยี ๔๐๖๓๑๕๐๐๘

๓. นางสาวนรูไอดา เซ็ง ๔๐๖๓๑๕๐๐๙

๔. นางสาวอัลฟาติน ยูหนุ๊ ๔๐๖๓๑๕๐๑๖

๕. นางสาวฟาราตรี มะรอเซะ ๔๐๖๓๑๕๐๒๑

๖. นางสาวนูเรีย สาและ ๔๐๖๓๑๕๐๒๒

๗. นางสาวอันฟาเรีย อาแด ๔๐๖๓๑๕๐๒๔
๔๐๖๓๑๕๐๓๒
๘. นางสาวฟัตเราะห์ เดอะ ๔๐๖๓๑๕๐๓๓
๔๐๖๓๑๕๐๓๔
๙. นางสาวมารีด้า หลำโต๊ะแหล๊ะ ๔๐๖๓๑๕๐๓๕

๑๐.นางสาวฟาราโนเรี๊ยะ ยะระ

๑๑.นางสาวซูไมยะห์ ยูโซ๊ะ