คำวิเศษณ์

คำวิเศษณ์

Adverb

คำนำ

หนังสืออิเล็กทรอนิกส์เล่มนี้จัดทำขึ้นเพื่อเป็นสื่อการสอน
ในรายวิชาภาษาไทย ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 เรื่อง คำวิเศษณ์
ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับคำวิเศษณ์ ได้แก่ ความหมายของคำ
วิเศษณ์ ชนิดของคำวิเศษณ์ ตำแหน่งการวางคำวิเศษณ์
หน้าที่ของคำวิเศษณ์ และกิจกรรมท้ายบท

ผู้จัดทำหวังว่าหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เล่มนี้ จะเป็นประโยชน์
ในการเรียนไม่มากก็น้อย


ผู้จัดทำ

สารบัญ

เรื่อง หน้า
สาระ/มาตรฐาน/สาระสําคัญ/จุดประสงค์การเรียนรู้ ...................................1
คำวิเศษณ์.......................................................................................................2
ชนิดของคำวิเศษณ์.........................................................................................3
ตำแหน่งการวางคำวิเศษณ์..............................................................................6
หน้าที่คำวิเศษณ์...............................................................................................7
กิจกรรมท้ายบทเรียน........................................................................................8

สาระ/มาตรฐาน/สาระสำคัญ/
จุดประสงค์การเรียนรู้

สาระ / มาตรฐาน

สาระที่ 4 หลักการใช้ภาษาไทย
มาตรฐาน ท 4.1 เข้าใจธรรมชาติของภาษาและหลักภาษาไทย
การเปลี่ยนแปลงของภาษาและพลังของภาษา ภูมิปัญญาทางภาษา
และรักษาภาษาไทยไว้เป็นสมบัติของชาติ

จุดประสงค์การเรียนรู้

1. เพื่อให้นักเรียนสามารถบอกความหมายของคําวิเศษณ์ได้
2. เพื่อให้นักเรียนมีความรู้ ความเข้าใจใน
เรื่องคําวิเศษณ์
3. เพื่อให้นักเรียนสามารถสื่อสาร และนําเสนอเกี่ยวกับเรื่องคําวิเศษณ์ได้

คำวิเศษณ์
Adverb



คือ คำที่ทำหน้าที่ขยายคำอื่นให้มีความหมายชัดขึ้นหรือมีเนื้อความต่างไป
ใช้ประกอบ คำนาม คำสรรพนาม คำกริยา และคำวิเศษณ์ด้วยกัน ตัวอย่างเช่น

1. ประกอบคำนาม เช่น 2. ประกอบคำสรรพนาม เช่น
คนอ้วนเป็นเพื่อนกับคนผอม ท่านทั้งหลายอยากดูใครบ้าง
โต๊ะกลมทาสีเหลือง เขาทั้งหมดจะมาหาเราทั้งสองวันนี้

3. ประกอบคำกริยา เช่น 4. ประกอบคำวิเศษณ์ เช่น
ม้าวิ่งเร็ว เขารักน้องมากเหลือเกิน
เขาพูดเพราะ เขากินอาหารจุมาก

คำที่ใช้เป็นวิเศษณ์ มีอยู่ 4 ประเภท คือ
1. คำวิเศษณ์แท้ ได้แก่คำ ดี ชั่ว สูง ต่ำ ดำ ขาว ยาว สั้น ใหญ่ เล็ก ฯลฯ
2. คำนาม ได้แก่คำนามที่ประกอบอื่น และทำหน้าที่เช่นเดียวกับคำวิเศษณ์
เช่น ไก่บ้าน ไก่ป่า ช้างบก ครูเด็ก ครูผู้ใหญ่

3. คำกริยา ได้แก่ คำกริยาที่ประกอบคำอื่นและทำหน้าที่เช่นเดียวกับคำวิเศษณ์ เช่น
1. คนดูร้องบอกคนเล่นให้เล่นช้าๆ
2. คนตายขายคนเป็น

4. วลี ได้แก่ กลุ่มคำที่ประกอบคำอื่นและทำหน้าที่เช่นเดียวกับคำวิเศษณ์ เช่น
1. คนขายผ้าไม่กล้าเข้าใกล้คนขายหมู
2. คนตัดผมจูงมือคนตาบอด

ชนิดของคำวิเศษณ์

คำวิเศษณ์แบ่งออกเป็น 10 ชนิด คือ

1. ลักษณวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์บอกลักษณะต่าง ๆ เช่น

บอกชนิด ดี ชั่ว สี เขียว ดำ สัณฐาน กลม แบน

ขนาด ใหญ่ เล็ก เสียง โครม เปรี้ยง อาการ เร็ว ช้า

กลิ่น หอม เหม็น รส เปรี้ยว เค็ม ความรู้สึก เย็น ร้อน

ตัวอย่าง แม่ชอบน้ำอุ่น

2. กาลวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์บอกเวลา เช่น
เช้า สาย บ่าย เที่ยง เย็น ค่ำ นาน ก่อน หลัง อดีต อนาคต ปัจจุบัน ฯลฯ

ตัวอย่าง คนโบราณไม่ชอบทำงานเวลากลางคืน

3. สถานวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์บอกสถานที่ เช่น
บน ล่าง เหนือ ใต้ ซ้าย ขวา ไกล ใกล้ บก น้ำ บ้าน ป่า ฯลฯ

ตัวอย่าง รถวิ่งเลนซ้าย

4. ประมาณวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์บอกปริมาณหรือจำนวน
แบ่งออกเป็น 2 ชนิดคือ
1. บอกจำนวนนับ เช่น หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า ที่หนึ่ง ที่สอง ที่สาม ที่สี่ ที่ห้า
ฯลฯ จะใช้เป็นตัวหนังสือหรือตัวเองก็ได้
2. บอกจำนวนปริมาณ ไม่ได้บอกชัดเจนว่าจำนวนเท่าไหร่ แต่จะกำหนดว่า
มากหรือน้อยซึ่งพอจะรู้ความหมายได้โดยปริมาณ เช่น มาก น้อย หลาย ทั้ง
หลาย จุ ทั้งปวง ทั้งหมด บรรดา คนละ ต่าง บาง บ้าง กัน ฯลฯ

ตัวอย่าง บรรดาคนที่มาล้วนแต่กินจุทั้งสิ้น

5. นิยมวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์ชี้เฉพาะหรือจำกัดลงไปว่าเป็นเช่นนั้นเช่น
นี้หรือสิ่งนั้นสิ่งนี้ เช่น

นี่ นั่น โน่น นี้ นั้น โน้น ทั้งนี้ ทั้งนั้น อย่างนี้ อย่างนั้น ดังนี้ ดังนั้น แท้ จริง
เฉพาะ เอง ดอก แน่นอน ทีเดียว ฯลฯ

ตัวอย่าง ฉันเรียนวิชาเฉพาะไม่ใช่วิชาทั่วไป

6. อนิยมวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์ไม่ชี้เฉพาะหรือไม่จำกัดลงไปว่าเป็นเช่นนั้น เช่น
นี้หรือสิ่งนั้นสิ่งนี้ เช่น ใด ไร ไหน กี่ อะไร ทำไม ฉันใด เช่นไร ฯลฯ แต่ต้องจำ
ไว้ว่าคำพวกนี้จะต้องไม่ใช้ในข้อความที่เป็นคำถามหรือสงสัยถึงจะนับเป็น อนิยม
วิเศษณ์ ถ้าใช้ในข้อความที่เป็นคำถามจะหรือสงสัยจะเป็น ปฤจฉาวิเศษณ์

ตัวอย่าง เขาอ่านหนังสืออะไรเวลาไรได้ทั้งนั้น

7. ปฤจฉาวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์แสดงคำถามหรือความสงสัย เช่น ใด ไร
ไหน กี่ อะไร เช่นไร อันใด อย่างไร เท่าไร ฯลฯ

ตัวอย่าง ฉันจะทำอย่างไรดี?

8. ประติชญาวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์ขานรับหรือโต้ตอบเพื่อแสดงความสละ
สลวยของภาษาและแสดงความเป็นกันเองในระหว่างผู้พูด เช่น คะ ค่ะ ครับ จ๊ะ
โว้ย ฯลฯ

ตัวอย่าง สวัสดีค่ะ

9. ประติเษธวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์แสดงการปฏิเสธ หรือไม่ยอมรับ เช่น
ไม่ มิ ใช่ ไม่ใช่ บ่ บ่มิ ไม่ได้ หาไม่ มิได้ ฯลฯ

ตัวอย่าง สิ่งนี้ไม่ใช่ของเรา

10. ประพันธวิเศษณ์ คือ คำวิเศษณ์เชื่อมประโยค เช่น ที่ ซึ่ง อัน อย่างที่
ชนิดที่ ว่า ที่ว่า คือ เพื่อ ให้เพื่อว่า ฯลฯ

ตัวอย่าง เธอพูดให้ฉันอับอาย

ตำแหน่งการวางคำวิเศษณ์

1. วางไว้หลัง ได้แก่ วางหลังคำนาม
เพื่อขยายนาม เช่น เก้าอี้ขาว วางหลัง
กริยาเพื่อขยายกริยา เช่น เขาพูดเก่ง
วางหลังกรรมเพื่อขยายกริยา เช่น เขา
ผัดผักอร่อย วางหลังคำวิเศษณ์เพื่อ
ขยายวิเศษณ์ เช่น พี่ขับรถเร็วมาก

2. วางไว้หน้า ได้แก่ วางหน้าคำนาม
เช่น ปวงชนชาวไทย (วิเศษณ์ขยาย
นาม) มากคนก็มากความ (วิเศษณ์
บอกปริมาณ) วางหน้าคำกริยา เช่น
เขาไม่รู้ (วิเศษณ์บอกปฏิเสธ)

3. วางไว้ทั้งหน้าและหลัง ได้แก่
วิเศษณ์บอกคำถามหรือไม่ชี้เฉพาะ
เช่น อะไรที่เธอขอ เธอขออะไร

หน้าที่ของค
ำวิเศษณ์

1. ขยายประธาน เช่น
รถใหม่วิ่งเร็ว

๒. ขยายกริยา เช่น
เต่าคลานช้า

๓. ขยายกรรม เช่น
ฉันชอบมะม่วงหวาน ๆ

๔. ขยายส่วนขยาย เช่น
แม่ครัวปรุงแกงอร่อยมาก

กิจกรรมท้า
ยบทเรียน

คำชี้แจง ให้นักเรียนทําเครื่องหมาย × ทับข้อที่ถูกที่สุด

1. ข้อใดไม่มีคําวิเศษณ์บอกปริมาณหรือจํานวน
ก. เด็กอมลูกอมมากฟันผุ
ข. ฉันเป็นคนเขียนจดหมาย
ค. ฉันมีสวนหลายขนัด
ง. เพื่อนฉันกินจุทุกคน

2. ข้อใดมีวิเศษณ์ขยายกริยา
ก. คนอ้วนเดินช้า
ข. นกเขากินปลาใหญ่
ค. ต้นไม้ใหญ่ล้ม
ง. ปลาใหญ่กินปลาเล็ก

3. คําว่า "แก่" ในข้อใดเป็นคําวิเศษณ์ Note !
ก. คนแก่มักหูตึง
ข. เขาเห็นแก่ตัว
ค. คนอ้วนมักเห็นแก่ตัว
ง. เขาให้เงินแก่ฉัน

กิจกรรมท้า
ยบทเรียน

4. ข้อใดเป็นคําวิเศษณ์แสดงคําถาม

ก. คนไหนไม่กินเนื้อหมู

ข. คนไหนอยากไปก็ตามมา

ค. ฉันไม่ชอบคนไหนเลย Note !
ง. คนไหนก็มองเหมือนกัน

5. ข้อใดมีคําวิเศษณ์ที่ทําหน้าที่ขยายกริยา
ก. ผมไปเยี่ยมคุณตาทุกสัปดาห์
ข. เธอเป็นคนตัวเตี้ย
ค. ฉันทําแก้วแตกเอง
ง. โรงพยาบาลนี้มีแพทย์ประจํา 7 คน

คำชี้แจง ให้นักเรียนขีดเส้นใต้คําวิเศษณ์จากประโยคที่กําหนด

1. ตํารวจหลายคนจับโจรผู้ร้าย
2. บ้านโน้นเขามีงานแต่งงาน
3. ลูกนอนดึกมากจึงตื่นสาย
4. ขนมไทยหอมหวานน่ารับประทาน
5. เธอจะมาเวลาใดก็ได้