สมุดบันถึกรักการอ่าน

สมุดบันถึกรักการอ่าน เขียนได้เลย

ชื่อ ด.ช.อภิรักษ์ ทองแก้ว
ชั้น ม.1/1

เลขที่19

เลขประจํานักเรียน 37383

ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2565



โรงเรียนสารวิทยา

รวมคนที่เรารัก ในงานแต่งงานของเรา : 26/03/2023

แปะรูปได้นะ

ชื่อหนังสือ :พี่เลี้ยงเด็กกับหมาป่า

ผู้แต่ง:อีสป
สํานัก:พิมกัลยาณมิตร

จํานวนหน้า: 2หน้า วันที่เริ่มอ่าน:วันที่21

เรื่องย่อ หมาป่าตัวหนึ่งลอบเข้ามาในหมู่บ้านเพื่อหาอาหาร ขณะที่เดินผ่าน
บ้านหลังหนึ่ง มันบังเอิญได้ยินพี่เลี้ยงขู่เด็กทารกที่กำลังร้องไห่ไม่
หยุดว่า
"หยุดร้องเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นจะจับโยนให้หมาป่ากินเลย"
หมาป่าได้ยินดังนั้นก็ดีไจ รีบเข้าไปซ่อนคอยที่อยู่ใต้ถุนบ้าน
พลางนึกในใจว่าวันนี้คงได้กินอาหารเต็มอิ่มแน่ แต่มันเฝ้ารออยู่
จนมืดค่ำก็ไม่ได้ยินเสียงเด็กร้องอีกเลย เห็นแต่พี่เลี้ยงอุ้มเด็กขึ้น
มากอดแล้วพูดกับเด็กว่า
"หนูไม่ร้องไห้แล้วน่ารักมาก พี่จะไม่โยนให้หมาป่ากินแล้ว แต่
ถ้าหมาป่ามันเข้ามา เราจะช่วยกันตีให้ตายเลย"
เมื่อหมาป่าได้ยิน มันตกใจลนลานวิ่งหนีออกจากบ้านหลังนั้น
ไปทันที ขณะที่มันวิ่งคอตกกลับรังด้วยความหิวนั้น มันนึกรำพึง
ในใจด้วยความโมโหว่า
"เราต้องอดอาหารจนแสบท้องอย่างนี้ เพราะหลงเชื่อคำพูด
กลับกลอกของมนุษย์นี่เอง"



ข้อคิด:คนปากไวพูดอะไรง่าย ก็เปลี่ยนคำ

พูดง่าย คําศัพธ์

แหล่งเรียนรู้ห้อง หมาป่า=wolf
สมุดโรงเรียน
วิ่ง=Run

กิน=Eat

ร้องไห้=cry

ตี=hit

ชื่อเรื่อง:นกฮูกกับช้าง สํานักพิม: -
จํานวนหน้า: -
ผู้แต่ง:อีส
ป

วันที่เริ่มอ่าน:วันที่ 21

ก า ล ค รั้ง ห นึ่ ง ใ น ป่ า ที่ ห น า ทึ บ แ ห่ ง ห นึ่ ง ไ ด้ มี น ก ฮู ก แ ล ะ ช้ า ง ซึ่ ง เ ป็ น เ พื่ อ น ที่ ส นิ ท กั น ม า ก อ า ศั ย อ ยู่ ทั้ ง ส อ ง
ไ ด้ แ บ่ ง ปั น ค ว า ม ทุ ก ข์ ค ว า ม สุ ข ใ ห้ แ ก่ ก้ น แ ล ะ กั น จ ะ ช่ ว ย เ ห ลื อ ซึ่ ง กั น แ ล ะ กั น อ ยู่ เ ส ม อ
วั น ห นึ่ ง ช้ า ง อ อ ก ไ ป ห า อ า ห า ร ใ น ป่ า ลึ ก แ ล ะ ต ก เ ข้ า ไ ป อ ยู่ ใ น ว ง ล้ อ ม ข อ ง เ ห ล่ า ปี ศ า จ ร้า ย ร า ช า แ ห่ ง ปี ศ า จ
เ พิ่ ง ฝั น ไ ป ว่ า ไ ด้ เ ส ว ย ช้ า ง เ ข้ า ไ ป ห นึ่ ง เ ชื อ ก ด้ ว ย เ ห ตุ นี้ เ อ ง บ ร ร ด า ปี ศ า จ ร้า ย ทั้ ง ห ล า ย จึ ง พ อ อ ก พ อ ใ จ ม า ก ที่
ไ ด้ พ บ เ ห็ น ช้ า ง จ ริง ๆ แ ล ะ ยื น ยั น ว่ า ค ว า ม ฝั น ข อ ง พ ร ะ ร า ช า ข อ ง พ ว ก ต น ค ว ร จ ะ ต้ อ ง ทำ ใ ห้ เ ป็ น จ ริง ใ ห้ ไ ด้
ค รั้น แ ล้ ว พ ว ก ปี ศ า จ ร้า ย จึ ง ไ ด้ จั บ ช้ า ง นั้ น ไ ว้ แ ล ะ เ ต รีย ม พ ร้อ ม ที่ จ ะ ฆ่ า ใน ที่ สุ ด ช้ า ง ไ ด้ พู ด ขึ้ น ว่ า
" ข อ ใ ห้ ข้ า ไ ด้ ไ ป พ บ กั บ เ พื่ อ น รัก เ ก่ า แ ก่ ข อ ง ข้ า เ ป็ น ค รั้ง สุ ด ท้ า ย ด้ ว ย เ ถิ ด " พ ว ก ปี ศ า จยอมตกลง ถ้ า

ช้ า ง สั ญ ญ า ว่ า จ ะ ก ลั บ ม า ใ ห้ ร า ช า ข อ ง เ ห ล่ า ปี ศ า จ กิ น แ ล ะ ช้ า ง ก็ ย อ ม ต ก ล ง ข้ า ง จึ ง อ อ ก เ ดิ น ท า ง ไ ป พ บ น ก ฮู ก
เ พื่ อ น เ ก่ า ข อ ง ต น
ร ะ ห ว่ า ง ท า ง ช้ า ง พ บ ห ม า จิ้ ง จ อ ก ไ ด้ รับ คำ แ น ะ นำ ว่ า ย อ ม เ ป็ น อ า ห า ร ข อ ง ร า ช า ปี ศ า จ เ สี ย เ ถ อ ะ สั ต ว์ อื่ น ๆ
จ ะ ไ ด้ ไ ม่ เ ดื อ ด ร้อ น ช้ า ง พ อ ไ ด้ ยิ น ดั ง นั้ น ก็ รู้สึ ก เ ป็ น ทุ ก ข์ ใ จ ยิ่ ง นั ก รีบ เ ดิ น ท า ง ไ ป ห า เ พื่ อ น รัก ผู้ ฉ ล า ด ที่ สุ ด
ข อ ง ป่ า คื อ น ก ฮู ก
เ มื่ อ น ก ฮ ก รู้เ รื่ อ ง ทั้ ง ห ม ด จึ ง พู ด ขึ้ น ว่ า " ข อ ใ ห้ ข้ า ไ ด้ ไ ป เ ป็ น เ พื่ อ น แ ล้ ว จ ะ คิ ด ห า ท า ง ช่ ว ย เ จ้ า เ อ ง "
ทั้ ง ส อ ง จึ ง เ ริ่ม อ อ ก เ ดิ น ท า ง ไ ป ด้ ว ย กั น ก า ร มี เ พื่ อ น ร่ว ม ท า ง ไ ป ด้ ว ย ไ ด้ ช่ ว ย ทำ ใ ห้ ช้ า ง รู้สึ ก ใ จ ขึ้ น ขึ้ น ม า
บ้ า ง เ มื่ อ ทั้ ง ส อ ง เ ข้ า สู่ ถิ่ น ที่ อ ยู่ ข อ ง ปี ศ า จ น ก ฮู ก แ ส ร้ง ทำ เ ป็ น ว่ า เ ข า เ พิ่ ง ตื่ น จ า ก ห ลั บ ทำ เ ป็ น ก ร ะ พื อ ปี ก บิ ด
ขี้ เ กี ย จ แ ล้ ว ม อ ง ดู ร อ บ ๆ ด้ ว ย ด ว ง ต า ที่ เ ปิ ด ก ว้ า ง แ ล้ ว ห ยุ ด อ ยู่ ที่ ก ลุ่ ม ปี ศ า จ ร้า ย ที่ ชุ ม นุ ม กั น อ ยู่ จ า ก นั้ น น ก
ฮู ก ไ ด้ เ อ่ ย ขึ้ น ว่ า
" ฉั น ไ ด้ ฝั น แ ป ล ก ม า ก จ ริง ๆ ฉั น ฝั น ว่ า ไ ด้ แ ต่ ง ง า น กั บ ร า ชิ นี แ ห่ ง ปี ศ า จ ดั ง นั้ น ฉั น ค ง จ ะ ไ ด้ แ ต่ ง ง า น กั บ

น า ง จ ริง ๆ ไ ห น ร า ชิ นี แ ห่ ง ปี ศ า จ อ ยู่ ที่ ไ ห น ? "
พ วก ปี ศ า จ คั ด ค้ า น เ สี ย ง ดั ง ลั่ น แ ล ะ พู ด ขึ้ น ว่ า
" แ ก ไ ม่ ส า ม า ร ถ จ ะ แ ต่ ง ง า น กั บร า ชิ นี ข อ ง เ ร า ไ ด้ เ พี ย งเพรา ะ ค ว า ม ฝั น อ ย่ า ง โ ง่ ๆ ว่ า แ ก ไ ด้ แ ต่ ง ง า น กั บ
พระนาง"
น ก ฮู ก จึ ง รีบ ต อ บ อ ย่ า ง ร ว ด เ ร็ว ทั น ที ทั น ใ ด ว่ า
" ถ้ า ฉั น ไ ม่ ส า ม า ร ถ ทำ ใ ห้ ค ว า ม ฝั น ข อ ง ฉั น เ ป็ น จ ริง ขึ้ น ม า ไ ด้ ก็ แ ล้ ว ร า ช า ข อ ง พ ว ก แ ก จ ะ ส า ม า ร ถ ยื น
ก ร า น ที่ จ ะ กิ น ช้ า ง ไ ด้ อ ย่ า ง ไ ร เ พ ร า ะ ร า ช า ข อ ง พ ว ก แ ก ก็ เ พี ย ง แ ค่ ฝั น ว่ า ไ ด้ กิ น ช้ า ง เ ท่ า นั้ น เ อ ง ? ถ้ า ร า ช า
ข อ ง พ ว ก แ ก ยั ง ยื น ยั น ว่ า จ ะ กิ น เ พื่ อ น ข อ ง ฉั น ใ ห้ ไ ด้ ฉั น ก็ จำ เ ป็ น ต้ อ ง ยื น ยั น ที่ จ ะ แ ต่ ง ง า น กั บ ร า ชิ นี ข อ ง พ ว ก
แ ก ใ ห้ ไ ด้ เ ช่ น กั น "
ปี ศ า จ ร้า ย รู้สึ ก ง ง งั น จ น ก ร ะ ทั่ ง ไ ม่ รู้ว่ า จ ะ พู ด อ ย่ า ง ไ ร ดี ดั ง นั้ น พ ว ก ปี ศ า จ ร้า ย จึ ง ไ ด้ ป ล่ อ ย ใ ห้ น ก ก แ ล ะ
ช้ า ง ก ลั บ ไ ป บ้ า น ข อ ง พ ว ก ต น ไ ด้ แ ล ะ นี่ คื อ วิ ธี ที่ น ก ฮู ก ไ ด้ ช่ ว ย ชี วิ ต ช้ า ง เ พื่ อ น เ ก ล อ ข อ ง เ ข า



ข้อคิด:การคบบัณฑิตผู้มีปัญญา เป็นเพื่อน คําศัพธ์
ย่อมช่วยให้พ้นภัยได้"
ช้าง=Elephant
แหล่งเรียนรู้ห้องสมุดโรงเรียน นกฮูก=Owl

ป่า=Forest

แต่งงาน=Marry

ชื่อเรื่อง:กบอยากเกิดใหม่ สํานักพิม: - -

ผู้แต่ง:อีสป
จํานวนหน้า:

วันที่เริ่มอ่าน:วันที่21

เรื่องย่อ: กบตัวหนึ่งนั่งอยู่ข้างกำแพงวัด ทุกเช้ามันเฝ้าดูพระออกบิณฑบาตตั้งแต่เช้ามืด พอพระ
กลับมาถึงวัดเพื่อฉันภัตตาหารเช้า...

กบตัวเดิมนึกในใจอยากเกิดเป็น "พระ" มีคนถวายภัตตาหารให้ฉันทุกวัน เมื่อพระฉันเสร็จก็นำ
อาหารที่เหลือมากมายนั้นไปให้เด็กวัดกินต่อ แล้วเด็กวัดก็กินกันอย่างเอร็ดอร่อย

ตอนนี้กบเปลี่ยนใจอยากเกิดเป็น "เด็กวัด" สบายกว่าพระ หลายคนตื่นสายได้ และไม่ต้องออก
ตามพระไปบิณฑบาตก็ได้ เมื่อเด็กวัดกินกันเสร็จก็โกยอาหารที่เหลือทั้งหมดให้หมาวัดไปกินจากนั้น

ก็ช่วยกันล้างจาน
ถึงตอนนี้ เจ้ากบก็เปลี่ยนใจ... อยากเกิดเป็น "หมาวัด" แล้ว เพราะไม่ต้องล้างจานเหมือนเด็ก
วัด พอหมาวัดกินอาหารเสร็จก็แยกย้ายไปทำหน้าที่เฝ้าบริเวณวัดคอยเห่าคนแปลกหน้า ฝูงแมลงวัน

ก็บินมาตอม แทะเล็มอาหารต่อจากหมาวัด
กบเปลี่ยนใจอีกแล้วอยากเกิดเป็น "แมลงวัน" สบายที่สุด ไม่ต้องทำอะไรเลย หนำซ้ำยังมีกอง

อาหารให้กินไม่มีหมดด้วย
ขณะที่เจ้ากบฟุ้งซ่านกำลังคิดเพลินๆ อยู่นั้น มันหันมาเห็นแมลงวันบินมาใกล้ๆ จึงใช้ลิ้นตวัด

เอาแมลงวันเข้าปากตัวเองโดยสัญชาตญาณ
ถึงตอนนี้ ....กบฟุ้งซ่านจึงคิดได้ฉับพลัน!! "เอ้อ! เป็นตัวของเราเองนี้แหละ ดีที่สุดเลย




ข้อคิด:การมีชีวิตที่ดีย่อมมาจากการรู้จักตนเอง

คําศัพย์

กบ=Frog

พระ=Monk
หมา=D
og

แหล่งเรียนรู้ห้องสมุก
โรงเรียน

ชื่อเรื่อง:นกกระยางผู้เย่อหยิ่ง

ผู้แต่ง:อีสป


สํานักพิม: - จํานวนหน้า: - วันที่เริ่มอ่าน:วันที่21

เรื่องย่อ:นกยางตัวหนึ่งมีนิสัยเย่อหยิ่งและหลงตน ทุกวันมันจะเดินท่อม ๆ หาอาหารอยู่ริม
ฝั่ งน้ำ มองเห็นเงาจงอย ปากคอ และขาอันเรียวงามอีกทั้งรูปร่างระหงสะโอดสะองของตัว

เอง ที่ปรากฎอยู่ในน้ำ
นกยางอดที่จะนึกกระหยิ่มอิ่มเอมใจไม่ได้ทุกครั้งไป ...ครั้นเหลือบเห็นปลาช่อน กับ
ปลาซะใดว่ายอยู่เคียงคู่กันมันเกือบถลาเข้าจิกกินตามสัญชาตญาณ แต่พลันนึกได้ว่ายังไม่

ถึงเวลาอาหารกลางวัน
"อ๊ะ! อย่าเพิ่งเลยดีกว่า" นกยางบอกกับตัว
"แม้เจ้าปลาสองตัวนี้จะกำลังโตได้ขนาดน่ากินแต่การกินอาหารก่อนเวลาอันสมควร
เช่นนี้ไม่ใช่กิริยาของนกผู้ดีมีตระกูลอย่างเราเลยสักนิด"
เมื่อปล่อยให้ปลาซ่อน และปลาชะโดว่ายผ่านหน้าไปอย่างไม่ไยดีแล้ว นกยางก็เดิน
เล่นต่อไปอย่างสำราญใจอีกพักใหญ่จนถึงเวลาเที่ยง มันเริ่มรู้สึกหิวมองลงไปในลำธารเห็น
เพียงปลาเข็มตัวเล็กๆว่ายอยู่กลุ่มใหญ่
"อุ๊ย! รออีกสักนิดดีกว่า... นกผู้ดีมีตระกูลอย่างเราจะกินปลาเข็มแบบนั้นเป็นอาหาร

ได้อย่างไรกัน"
นกยางบอกกับตัวเองและพยายามเดินต่อไป จนมันรู้สึกหิวจนแสบท้องแต่เมื่อเห็น
เพียงปลาซิวจึงกัดฟันเดินไปได้อีกไม่ใกลนักก็ชักจะรู้สึกหน้ามืดจึงสอดส่ายสายตามองหา
อาหารและเห็นหอยทากเปลือกแข็งตัวอยู่ในเลน มันถลาเข้าจิกกินอย่างไม่สนใจต่อสายตา

ของนกทั้งหลายที่เกาะอยู่บริเวณนั้น
ข้อคิด: เมื่อโชคลาภและโอกาสมารออยู่ตรงหน้า อ
ย่างทำเพิกเฉยหยิ่งยโส เพราะ

เมื่อมันหลุดลอยผ่านเลยไปแล้ว อาจจะต้องมานั่งเสียใจภายหลัง


คําศัพย์

นกยาง=egret
ปลา=
Fish

แหล่งเรียนรู้ห้องสมุดโรงเรียน

ชื่อเรื่อง:พ่อไก่ แม่ไก่กับไข่มุก

ผู้แต่ง:อีสป


สํานักพิม: - เริ่มอ่านวันที่: 21 ธ.ค.

จํานวนหน้า:-

เรื่องย่อ:พ่อไก่ตัวหนึ่งกำลังเดินเล่นอยู่ในฟาร์มท่ามกลางแม่ไก่ทั้ง

หลาย ทันใดนั้นพ่อไก่ก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างส่องแสง

ประกายวับวาวอยู่พื้นดิน

"โอ้ว!สวยจัง" พ่อไก่ร้องอุทาน "นั่นน่ะของข้า"

แล้วมันก็รีบคุ้ยเขี่ยสิ่งนั้นออกมาจากพื้นดิน ทว่านั่นกลับเป็น

ไข่มุกเม็ดหนึ่งที่มีคนทำหล่นไว้

"มันอาจจะมีค่าสำหรับมนุษย์ที่เห็นคุณค่ามัน แต่สำหรับข้า

แล้วเมล็ดข้าวเมล็ดเดียวยังมีค่าดีกว่าไข่มุกเป็นไหนๆ" แม่ไก่ตอบ

ข้อคิด:สิ่งของที่ล้ำค่ามีไว้สำหรับผู้ที่

มองเห็นคุณค่าของมัน
คําศัพย์
ไก่=chicken
ไข่มุก=pearl




แหล่งเรียนรู้ห้องสมุดโรงเรียน

ชื่อเรื่อง:สิงโตแบ่งเนื้อ
ผู้แต่ง:อีสป


สํานักพิม: -
จํานวนหน้า: - เริ่มอ่านวันที่:21 ธ.ค.

เรื่องย่อ:สิงโตตัวหนึ่งได้ออกไปล่าเหยื่อพร้อมกับสุนัขจิ้งจอก
และหมาป่า พวกมันได้ออกตระเวนล่าเหยื่อจนกระทั่งไปพบ
กวางตัวหนึ่ง และได้ปลิดชีวิตมันเสีย จากนั้นก็มาถึงคำถามว่า

จะแบ่งซากกวางนี้อย่างไรดี
"แล่เนื้อกวางหนึ่งในสี่ส่วนนั้นให้ข้า" เจ้าสิงโตคำราม

เลียงดัง
สัตว์ตัวอื่นๆ จึงทำการถลกหนัง และแบ่งเนื้อกวางออก

เป็นสี่ส่วน
สิงโตยืนอยู่หน้าซากกวางนั้นและประกาศตัดสินต่อว่า
"เนื้อส่วนแรกนั้นเป็นของข้าในฐานะเจ้าป่า ส่วนที่สอง
เป็นของข้าในฐานะผู้ตัดสิน และส่วนที่สามก็ต้องเป็นของข้า
เพราะข้าเข้าร่วมล่าเหยื่อด้วย และสำหรับส่วนที่สี่ เอาล่ะ... ข้าก็
อยากรู้เหมือนกันว่าพวกเจ้ากล้าจะเข้ามาเอาไหม"
ข้อคิด:อย่าคาดหวังความยุติธรรมจาก
ผู้ปกครอง

คําศัพย์

สิงโต=Lion

เนื้อ=Meat
จิ้งจอก=Fox

แหล่งเรียนรู้ห้องสมุดโรงเรียน

ชื่อเรื่อง:Thai Town จํานวนหน้า: -
ผู้แต่ง: -

วันที่เริ่มอ่านวันที่: 21 ธ.ค.
สํานักพิมพ์:Sarakadee
Magazine

เรื่องย่อ:เมื่อเราเดินทางไปยังต่างประเทศ สิ่งหนึ่งที่มักพบเจอจนเป็นปรกติคือ“ชุมชน”

คนชาติต่างๆ ที่เข้าไปตั้งรกรากทำมาหากิน

China Town มีทั่วโลกฉันใด Thai Town ก็มีไม่ต่างกัน (แม้จะมีขนาดเล็กกว่าก็ตาม)




ในสาธารณรัฐสิงคโปร์ เป็นที่รู้กันว่า Golden Mile Complex (Who Hub

Complex) คือ “Thai Town” ด้วยศูนย์การค้าแห่งนี้เต็มไปด้วยร้านรวงที่ขายสินค้า

จากเมืองไทยตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเรือรบ

สำหรับแรงงานไทยหรือกระทั่งคนไทยที่คิดถึงบ้าน อาหารไทย น้ำจิ้ม แจ่ว ยาหม่อง

และ ฯลฯ โกลเด้นไมล์คือโอเอซิสอันอุดมสมบูรณ์ท่ามกลางทะเลทราย

Golden Mile เป็น “ไทยทาวน์” มานานหลายปี ก่อตัวขึ้นโดยธรรมชาติ คล้ายยกเมือง

ไทยในพื้นที่เล็กๆ ไปไว้ในสิงคโปร์พอให้คนไทยขี้เหงาไกลบ้านหายคิดถึงแผ่นดินแม่

แต่ข่าวใหม่ที่เราได้รับในช่วงปลายปี 2565 คือ สถานที่แห่งนี้กำลังจะปิดตัวลง




หลังโควิดซา สารคดี เดินทางไปบันทึก “ห้วงสุดท้าย” ของ Thai town สถานที่ที่เต็ม

ไปด้วยความฝัน ความทรงจำมากมายของ “แรงงานไทย” บนเกาะสิงคโปร์

ที่กำลังจะกลายเป็นอดีต

คําศัพย์


ชุมชน=Community

อาหารไทย
= Thai Food
แผ่นดิน=land




แหล่งเรียนรู้ห้องสมุดโรงเรียน

ชื่อเรื่อง:เหยี่ยวที่มีขนาดเล็กที่สุดในโลก

ผู้แต่ง: -


สํานักพิมพ์:บริษัท เนกซ์สเตป จำกัด

จํานวนหน้า: - วันที่เริ่มอ่านวันที่:21 ธ.ค.

เรื่องย่อ:เหยี่ยวเคสเทรล (Kestrel) คือเหยี่ยว
ขนาดเล็กที่อยู่ในวงศ์เหยี่ยวปีกแหลม มีถิ่นอาศัย
หลากหลายทั้งในทวีปยุโรป เอเชีย และแอฟริกา
พวกมันสามารถปรับตัวเพื่ออยู่ร่วมกับชุมชนของ
มนุษย์ได้เป็นอย่างดี โดยการอาศัยรังของนกชนิด
อื่นที่อยู่ตามอาคาร และกินสัตว์ขนาดเล็กอย่าง
กิ้งก่าหรือแมลงเป็นอาหารโดยสายพันธุ์เหยี่ยวที่มี
ขนาดเล็กที่สุดในโลกก็คือ เหยี่ยวซีเชลส์ เคสเตรล
(Seychelles kestrel) เป็นสัตว์ท้องถิ่นของ

สาธารณรัฐซีเชลส์ ประเทศเกาะที่ตั้งอยู่ใน
มหาสมุทรอินเดีย ซึ่งเป็นเหยี่ยวที่มีความสูงเพียง

25 เซนติเมตรเท่านั้น

คําศัพย์


เหยี่ยว=hawk
มหาสมุทร
=

ocean

แหล่งเรียนรู้ห้องสมุดโรงเรียน

ชื่อเรื่อง:การเคลื่อนที่ของปลาซาร์ดีน

ผู้แต่ง:-

สํานักพิมพ์:บริษัท เนกซ์สเตป จำกัด

จํานวนหน้า:- วันที่เริ่มอ่านวันที่:21 ธ.ค.

เรื่องย่อ:ทุกๆ ปีระหว่างเดือนพฤษภาคมและกรกฎาคม

ฝูงปลาซาร์ดีนขนาดใหญ่จะเดินทางไปทิศเหนือจาก

มหาสมุทรใต้ที่หนาวเย็นของแอฟริกา ขึ้นไปยังน่านน้ำที่

อบอุ่นของ Kwa-Zulu Natal การเคลื่อนที่ของพวกมัน

จะรู้จักกันดีในนาม The Sardine Run ประจำปี

จำนวนที่มากมายมหาศาลของมันจะดึงดูดนักล่าหลาย

ร้อยตัว เช่น ปลาฉลาม ปลาโลมา และฝูงนกเพลิแกน

ปลาซาร์ดีนจะอยู่รวมกันเป็นฝูงขนาดใหญ่ โดยมากเป็น

ปลากินแพลงก์ตอนเป็นอาหาร เมื่อเวลากินจะอ้าปากเพื่อ

ดูดแพลงก์ตอนจากน้ำทะเลเข้าปาก และผ่านการกรอง

โดยน้ำทะเลจะไหลออกจากทางช่องเหงือก เนื่องจากเป็น

ปลาขนาดเล็กจึงมักตกเป็นอาหารของปลาขนาดใหญ่

หรือสัตว์ทะเลขนาดใหญ่กว่าเสมอ ๆ

คําศัพย์

ปลาซาร์ดีน=


Sardines

แหล่งเรียนรู้ห้องสมุดโรงเรียน

ชื่อเรื่อง:เต่าแม่น้ำแม่รี่กลายเป็นสัตว์เลื้อยคลานเสี่ยงสูญพันธุ์
ผู้แต่ง:-



สํานักพิมพ์:บริษัท เนกซ์สเตป จำกัด วันที่เริ่มอ่านวันที่:21 ธ.ค.

จํานวนหน้า:-

เรื่องย่อ:เต่าแม่น้ำแม่รี่ถือเป็นสิ่งมีชีวิตที่ได้กลายมาเป็นสัตว์เลี้ยงของ

ผู้ที่ชื่นชอบสัตว์แปลก พวกมันถูกจับออกมาจากธรรมชาติ ทำให้ตอน

นี้ ถูกจัดให้เป็นสัตว์เลื้อยคลานที่เสี่ยงใกล้จะสูญพันธุ์ลำดับที่ 30 ใน

บัญชีรายชื่อสัตว์เลื้อยคลานที่มีเอกลักษณ์ทางวิวัฒนาการและเสี่ยง

สูญพันธุ์ของโลก (EDGE) ซึ่งจัดทำโดยสมาคมสัตววิทยากรุง

ลอนดอน (ZSL)

เต่าแม่น้ำแม่รี่ (Mary River turtle) ตัวนี้มีความพิเศษคือมี

สาหร่ายขึ้นตามตัว จนมองแล้วคล้ายมันมีทรงผมสุดเท่อยู่บนหัว เต่า

แม่น้ำแม่รี่ มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Elusor macrurus

เต่าแม่น้ำแม่รี่ เป็นเต่าที่อาศัยอยู่ในแม่น้ำแมรี่ ทางตะวันออกเฉียงใต้

ของรัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย ตอนนี้เป็นเต่าที่อยู่ในสถานะ

ใกล้สูญพันธุ์ เนื่องจากถูกจับไปเป็นสัตว์เลี้ยงจำนวนมาก สิ่งที่แปลก

ประหลาดของพวกมันคือตามลำตัวมักจะมีสาหร่ายมาขึ้น ไม่ว่าจะเป็น

บริเวณกระดอง บริเวณหัวของพวกมัน เป็นต้น

คําศัพย์


เต่า=turtle




แหล่งเรียนรู้ห้องสมุดโรงเรียน

Thyoaun!k

FOR

READING