น.๑ ประวัติและความสำคัญของพระพุทธศาสนา ม.1

ศาสนา ศีลธรรม จริยธรรม

หน่วยการเรียนรู้ที่ ๑




ั
ุ
ิ
ประวตและความสาคญของพระพทธศาสนา
ั
กลุ่มสาระการเรียนรู้ สังคมศึกษาศาสนา และวัฒนธรรม
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑









































วิภาวรรณ กูนา

สาระการเรียนรู้







สาระที่ 1 ศาสนา ศีลธรรม จริยธรรม




มาตรฐาน ส 1.1 รู้ และเข้าใจประวัติ ความส าคัญ ศาสดา หลักธรรม



ของพระพุทธศาสนาหรือศาสนาที่ตนนับถือและศาสนาอื่น



มีศรัทธาที่ถูกต้อง ยึดมั่น และปฏิบัติตามหลักธรรม เพื่ออยู่


ร่วมกันอย่างสันติสุข




มาตรฐาน ส 1.2 เข้าใจ ตระหนักและปฏิบัติตนเป็นศาสนิกชนที่



ดี และธ ารงรักษาพระพุทธศาสนาหรือศาสนาที่ตนนับถือ

ี
้
่
หนวยการเรยนรูที ่ ๑



ประวัติและความสาคัญของพระพุทธศาสนา

กรอบเนื้อหา



๑.การท าสังคายนา



๒. การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเข้าสู่ประเทศไทย


๓. ความส าคัญของพระพุทธศาสนาต่อสังคมไทย



๔. พระพุทธศาสนากับการพัฒนาตนเองและครอบครัว

พระพุทธศาสนาได้ก่อก าเนดข้นในประเทศ
ิ
ึ


ี
ี
ิ
อนเดยมากว่า ๒,๕๐๐ ป โดยหลังจากการท า

่
ั
สังคายนาคร้งท ๓ พระพุทธศาสนาได้เผยแผ่ไป
ี

ยังดนแดนต่างๆ รวมถงดนแดนสวรรณภมด้วย
ึ
ิ
ิ
ุ
ิ
ู
ั
นับจากนั้นมาชาวไทยส่วนใหญ่ก็ได้ยอมรบ


นับถอพระพุทธศาสนามาเปนหลักในการ
ื
็


ด าเนนชวิต
ิ
ี

ั
๑. การท าสงคายนา










สงคายนา มาจาค าวา “ส ” หมายถง ร่วมกัน
ึ
ั
่

ึ
พรอมกัน กับค าว่า “คายนา” หมายถง การสวด
้


้
ื
หรอสาธยาย การสวดพรอมกัน รวมทั้งการจัด


ู
หมวดหม่พระธรรมวินัยด้วย

ั
้
้
ั
ดังนน การสงคายนาจึงหมายถึง การรอยกรอง
ึ
หรอการจัดหมวดหมูพระธรรมวินยดวย ซง
่
ั
่
้
ื
้
่
ั
การท าสงคายนา ไดมีการกระท าติดตอกันมา
ั
้
็
หลายครงเปนระยะ ทังในประเทศอินเดียและ
้
ประเทศอนๆ รวมทังสน ๑๐ ครง
ิ
ื่
้
ั
้
้

ั
การท าสงคายนาครงที่ ๑
ั
้



สาเหตุ











่
ื
่
ื
เนองจากพระภิกษุชอ สุภัททะ ไดกลาว
้
่
์
วาจาดูหมินพระพุทธองค และแสดงความ
่

่
่
ดีใจเมอไดยินขาววาพระพุทธเจา
้
้
ื
่
ปรนพพาน พระมหากัสสปะเกรงวาจะท า
่
ิ
ิ
ี
้
่
ื
ใหพระธรรมวินยเสอมสูญจึงเรยกประชุม
ั
พระสงฆเพอกระท าการสงคายนา
์
ั
ื่

ิ
ิ
เวลาที่กระท า เร่มหลังจากพระพุทธเจ้าปรนพพาน
ิ

ื
ื
็
ได้ ๓ เดอน กระท าอยู่ ๗ เดอน จงส าเรจพระสงฆ์
ึ
็
ผู้กระท า มพระมหากัสสปะเปนประธาน พระอุบาล ี
ี


็
เปนผู้ตอบด้านพระวินัย และพระอานนท์เปนผู้ตอบ
็


ี
พระธรรม และมพระสงฆ์เข้าร่วมการสังคายนา




จ านวน ๕๐๐ ร ูป

้
่
สถานทีและผูอุปถัมภ ์ ถ าสัตตบรรณ
้

ุ
ข้างภเขาเวภาระ ใกล้กรงราชคฤห์ โดยม ี
ู


ุ
็
พระเจ้าอชาตศัตรเปนองค์อปถัมภ์
ิ
ู

ั
การท าสงคายนาครงที่ ๒
ั
้




่
ี
ุ
ุ
ิ
ี
ุ
สาเหตุ เนองจากกล่มพระภกษทชอว่า พระวัชชบตร
่
ื
ื
่
ิ
ุ
ปฏบัตหย่อนทางวินัย ๑๐ ประการ พระยสกากัณฑบตร
ิ
จงชักชวนพระเถระให้ร่วม
ึ
ิ
วินจฉัยแก้ความผิดคร้งน้ ี
ั


เวลาที่กระท า กระท าใน



พ.ศ. ๑๐๐ และกระท าอยู่





๘ เดอน จงเสรจ
ึ
็
ื

็
ุ
พระสงฆผูกระท า พระยสกากัณฑบตรเปนผู้ชักชวนพระ
้
์
็
เถระทั้งหลายให้กระท าสังคายนา พระเรวตะเปนผู้



็
ี
่
ั
ซักถาม และพระสัพพกามเปนผู้ตอบปญหาเกียวกับพระ
ุ
ี
ธรรมวินัย โดยมพระสงฆ์ร่วมประชมกัน ๗๐๐ ร ูป


ื
ี
สถานทีและผูอุปถัมภวาลการาม เมองเวสาล แคว้นวัชช
ิ
ี
์
่
้
ี
โดยมพระเจ้ากาฬาโศกเปนองค์อปถัมภ์
ุ
็

ั
การท าสงคายนาครงที่ ๓
ั
้




ี
สาเหตุ มพวกนอกศาสนาปลอมเข้ามาบวชในพระพุทธศาสนา



มาก จนอาจท าให้พระพุทธศาสนามัวหมองได้ พระโมคคัลลี




ิ
บตรตสสเถระจงคดทจะท าการสังคายนา
ี่
ิ
ุ
ึ
เวลาที่กระท า กระท าใน พ.ศ. ๒๓๔ (บางแห่งว่า พ.ศ. ๒๓๕)




และกระท าอยู่ ๙ เดอน จงเสรจ
็
ื
ึ

ุ
ี
พระสงฆผูกระท า พระโมคคัลลบตรตสสเถระ
ิ
์
้
ี
เปนประธาน และมพระสงฆ์เข้าร่วมประชม
ุ
็

ู
๑,๐๐๐ รปสถานทีและผูอุปถัมภ อโศการาม
้
์
่
ี
ุ
็
กรงปาฏลบตร โดยมพระเจ้าอโศกมหาราชเปน
ุ
ี
องค์อปถัมภ์
ุ

้
การท าสงคายนาครงที่ ๔
ั
ั





สาเหตุ ต้องการวางรากฐานพระพุทธศาสนาใน




ประเทศลังกา




ิ
เวลาที่กระท า เร่มกระท าใน พ.ศ. ๒๓๘ไม่



ปรากฏว่าใช้ระยะเวลาเท่าใด

็
ิ
พระสงฆผูกระท า พระมหนทเถระเปนประธาน
้
์
ิ
็
ี
พระอรฏฐะเปนผู้สวดวินัย และมพระสงฆ์ร่วม

ิ
ประชมทั้งส้น ๖๘,๐๐๐ รป
ู
ุ

ื
ู
ุ
สถานทีและผูอุปถัมภ ถปาราม เมองอนราธประ
ุ
้
่
์
็
ประเทศลังกา พระเจ้าเทวานัมปยะตสสะ เปนองค์
ิ
ิ
ุ
อปถัมภ์

้
ั
การท าสงคายนาครงที่ ๕
ั








สาเหตุ พระสงฆ์ในลังกาเหนพ้องว่า พระพุทธวจนะท ี่
็



็
ถ่ายทอดมาเปนเวลานานอาจขาดตกบกพร่องได้



์
ประกอบกับสถานการณทางการเมองตอนนั้นอยู่ในความ
ื


็
ิ
ี
ึ
ไม่สงบ จงมการจดบันทกพระไตรปฎกเปนลายลักษณ ์
ึ
อักษร

ิ
เวลาที่กระท า เร่มกระท าใน พ.ศ. ๒๓๓ (บางแห่งว่าพ.ศ.๔๕๐ )



ไม่ปรากฏว่าใช้ระยะเวลาเท่าใดพระสงฆผูกระท า พระสงฆ์ชาว
้
์


ลังกา




สถานทีและผูอุปถัมภ อาโลกเลณสถานมตเลณชนบท
์
่
้

ประเทศลังกา พระเจ้าวัฏฏคามณอภัยเปนองค์อปถัมภ์
ุ
ี
็

้
การท าสงคายนาครงที่ ๖
ั
ั







ิ
ิ
ี
ี
สาเหตุ ในประเทศอนเดยมแต่เพียงพระไตรปฎก
ึ
ย
ี
ไม่มอรรถกถา พระพุทธโฆษาจาร ์ จงท าการแปล

็
ิ
พระอรรถกถาพระไตรปฎกจากภาษาลังกาเปนภาษาบาล ี


ิ
เวลาที่กระท า เร่มกระท าใน พ.ศ. ๙๕๖ ไม่ปรากฏว่าใช้



ระยะเวลาเท่าใด

ย
พระสงฆผูกระท าพระพุทธโฆษาจาร ์ และพระ
์
้

เถระแห่งวัดมหาวิหารจ านวนหนง
ึ
่


สถานทีและผูอุปถัมภวัดมหาวิหาร ประเทศศร ี
่
์
้

ุ
ลังกา โดยมพระเจ้ามหานามเปนองค์อปถัมภ์
ี
็

ั
การท าสงคายนาครงที่ ๗
ั
้



สาเหตุ ในลังกายังขาดคัมภรฎกา พระเถระทั้งหลาย
ี
์
ี

จงประชมกันเพือรจนาคัมภรข้น
ี
ุ
ึ
ึ
่
์
เวลาที่กระท า เร่มกระท าใน พ.ศ. ๑๕๘๗ ไม่ปรากฏ
ิ


ว่าใช้ระยะเวลาเท่าใด

็
พระสงฆผูกระท า พระกัสสปะเถระเปนประธานสงฆ์
์
้

ี
ร่วมกับพระสงฆ์อก จ านวน ๑,๐๐๐ รป
ู


ี
่
สถานทีและผูอุปถัมภ ์ ประเทศศรลังกา โดยม ี
้

ุ
พระเจ้าปรากรมพาหมหาราชเปนองค์อปถัมภ์
็
ุ

ั
การท าสงคายนาครงที่ ๘
้
ั


สาเหตุ พระไตรปฎกยังขาดตกบกพร่อง ผิดเพี้ยน และไม่
ิ



ครบ พระเถระผู้ทรงพระไตรปฎกหลายรอยรป จง
ิ
้
ึ
ู
ู
์
ึ
ร่วมกันช าระพระไตรปฎกให้สมบรณยิ่งข้น
ิ
เวลาที่กระท า เร่มกระท าใน พ.ศ. ๒๐๒๐ ใช้เวลากระท า
ิ



ึ
ี
๑ ป จงแล้วเสรจ
็

็
ิ
พระสงฆผูกระท า พระธรรมทนนเถระเปนประธาน
์
้
ู
้
สงฆ์ ท าร่วมกับพระเถระหลายรอยรป


ี
สถานทีและผูอุปถัมภวัดโพธาราม จังหวัดเชยงใหม่
์
่
้
ั
็
ประเทศไทย (เปนการสังคายนาคร้งแรกในประเทศ


ุ
ไทย) โดยมพระเจ้าตโลกราชเปนองค์อปถัมภ์
็
ิ
ี

้
ั
ั
การท าสงคายนาครงที่ ๙




ู
สาเหตุ พระผู้ใหญ่ถกถอดถอนและจับศก เพราะประพฤต ิ
ึ


หย่อนในธรรมวินัย พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟาจฬา
้
ุ


ี
ึ
โลกมหาราช จงทรงมพระราชประสงค์ให้ช าระล้าง


ิ
พระไตรปฎกข้น
ึ


เวลาที่กระท า เร่มกระท าใน พ.ศ. ๒๓๓๑ ใช้เวลากระท า
ิ



๕ เดอน จงแล้วเสรจ
ึ
็
ื

ู
ิ
พระสงฆผูกระท า พระเถระ ๒๑๘ รป และบัณฑต
์
้
ี
คฤหัสถ์ อก ๓๒ คน



ั
สถานทีและผูอุปถัมภวัดมหาธาตยุวราชรงสฤษฎ์ ิ
ุ
์
้
่
ี
โดยมพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟา
้


จฬาโลกมหาราชเปนองค์อปถัมภ์
ุ
ุ
็

ั
การท าสงคายนาครงที่ ๑๐
ั
้


ิ
สาเหตุ เพื่อช าระพระไตรปฎก แล้วจัดพิมพ์ในวโรกาสท ี่



พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรชกาลปจจบัน ทรงเจรญ
ั
ิ
ุ
ั
พระชนมายุครบ ๖๐ พรรษาใน พ.ศ. ๒๕๓๐




เวลาที่กระท า เร่มกระท าใน พ.ศ. ๒๓๒๘ ไม่ปรากฏ
ิ



ระยะเวลาทกระท า
ี่

็
พระสงฆผูกระท า สมเด็จพระสังฆราชเปนองค์
์
้

ุ
่
ประมข ร่วมกับพระสงฆ์ทั้งฝายมหานกาย และ
ิ

ธรรมยุตกนกาย
ิ
ิ


สถานทีและผูอุปถัมภวัดมหาธาตยุวราชรงสฤษฎ์ ิ
ั
ุ
์
่
้
ี
โดยมรฐบาลเปนผู้อปถัมภ์
็
ุ
ั

้
๒. การเผยแผพระพุทธศาสนาเขาสูประเทศไทย
่
่

ั
ื
ั
้
การนบถอพระพุทธศาสนาในประเทศไทยนน
็
้
สามารถแบงออกไดเปน 4 ยุค ดังน้ ี
่


ยุคเถรวาทสมัยพระเจาอโศกมหาราช
้




ยุคมหายาน






ยุคเถรวาทแบบพุกาม






ยุคเถรวาทแบบลังกาวงศ ์

้
ยุคเถรวาทสมัยพระเจาอโศกมหาราช







้
ในสมัยของพระเจาอโศกมหาราช พระพุทธศาสนา



ื
ั

่
่
ไดรบการท านุบารุงจนมีความรุงเรองอยางมาก พระราช
้
กรณียกิจที่สาคัญของพระองค คอ ทรงจัดใหมีการท า
้
์
ื

สงคายนา ครงที่ ๓ และไดสงคณะสมณทูตเดินทางไปเผย
่
ั
ั
้
้
่
แผพระพุทธศาสนายังดินแดนตางๆ
่


็
รวมถึงดินแดนอันเปนที่ตังของ
้


ประเทศไทยในปจจุบนดวย
ั
้
ั

ยุคมหายาน








ื
ั
ประมาณ พ.ศ. ๑๓๐๐ อาณาจักรศรวิชยเรองอ านาจ
ี

ื
่
ิ
มากมีอิทธพลครอบคลุมพ้นทีทางคาบสมุทร

ิ
ื
ตอนใต ทังน้กษัตรยศรวิชยนบถอ
ั
ั
ี
์
้
้
ี
พระพุทธศาสนานกายมหายาน จึงท าให ้
ิ
ื
่
่
้
พ้นทีภาคใตของไทยทีอยูในอาณาจักร
่
ิ
์
ของพระองค ตางนบถอนกายมหายาน
่
ื
ั
ตามไปดวย
้

ิ
ตอมาประมาณ พ.ศ. ๑๕๕๐ กษัตรยกัมพูชาผูทรง
์
่
้
ิ
้
ื
ั
นบถอพระพุทธศาสนานกายมหายานเรองอ านาจ ไดแผ ่
ื
ิ
ี
้
้
ขยายอิทธพลมายังดินแดนละโว (ลพบุร) จึงท าใหเกิดการ
ี
ื
ั
ิ
ิ
นบถอพระพุทธศาสนานกายมหายานในบรเวณน้ขึ้น

ยุคเถรวาทแบบพุกาม






้
ประมาณ พ.ศ. ๑๖๐๐ พระเจาอนุรุทธมหาราช



่
์
พระมหากษัตรยแหงพุกาม
ิ

้
่
้
ไดแผขยายอ านาจเขาครอบครอง

อาณาจักรทางตอนเหนอของ
ื



ประเทศไทย จึงท าให ้




พระพุทธศาสนาแบบเถรวาท




่
เฟองฟูในพ้นทีแถบน้ ี
ื
่
ื
โดยเรยกวา “นกายเถรวาทแบบพุกาม”
ิ
่
ี

่
ิ
ี
หลักฐานสาคัญที่พบในบรเวณน้ เชน

์
เจดียวัดเจ็ดยอด จังหวัดเชยงใหม ที่
ี
่

์
สรางเลียนแบบเจดียพุทธคยาในอินเดีย
้


เปนตน
็
้

ยุคเถรวาทแบบลังกาวงศ ์










้
ใน พ.ศ. ๑๖๙๖ พระเจาปรากรมพาหุมหาราช กษัตรย ์
ิ



้
ลังกา ไดทรงท านุบารุงพระพุทธศาสนา โดยรวม


ิ
็
้
ั
์
พระสงฆเปนนกายเดียว และโปรดใหมีการสงคายนาพระ
ธรรมวินยครงที่ ๗ ขึ้น ท าใหพระพุทธศาสนา
้
ั
้
ั
ึ
ั
เจรญรุงเรองมากทังดานการศกษาและปฏิบติ
้
ื
่
ิ
้

ั

สาหรบประเทศไทย ไดนบถอพระพุทธศาสนา
ื
ั
้
็
์
แบบลังกาวงศเปนศาสนาประจ าชาติจนถึงปจจุบน
ั
ั
็
่
่
แบงเปนสมัยตางๆ ดังน้ ี



ุ
๑. สมัยสโขทัย

๒. สมัยล้านนา



๓. สมัยอยุธยา



๔. สมัยธนบร ี
ุ

ั
๕. สมัยรตนโกสนทร ์
ิ

่
ั
๓. ความสาคัญของพระพุทธศาสนาตอสงคมไทย




็
ั
พระพุทธศาสนาเปนศาสนาหลักของสงคมไทย


่
ั
์
หลักธรรมของพระพุทธศาสนามี ความสมพันธตอการ

ิ
ี
ด าเนนชวิตของคนไทยมาโดยตลอด

ั
่
ความสาคัญของพระพุทธศาสนาตอสงคมไทยสามารถ

่
้
แบงไดเปน ๓ ดาน ดังน้ ี
้
็
• ในฐานะที่เปนศาสนาประจ าชาติ
็



ั
• เปนสถาบันหลักของสงคมไทย
็


่
้
• เปนสภาพแวดลอมทีกวางขวางครอบคลุม
็
้
สงคมไทย
ั

็

พระพุทธศาสนาเปนศาสนาประจาชาติไทย

ั
ื
ั
เหตุผลของการยอมรบนบถอพระพุทธศาสนามาเปน
็
ศาสนาประจ าชาติ มีดังน้ ี






ั
๑. คนไทยส่วนใหญ่ให้การยอมรบนับถอ
ื




ี
๒. มสญลักษณแทนพระพุทธศาสนาในสถานทีราชการ
ั
่
์

ั
๓. พระมหากษตรยทรงเปนพุทธมามกะและอัครศาสนูปถมภก
ั
ิ
็
์
๔. ก าหนดใหวันสาคัญทางพระพุทธศาสนาเปนวันหยุดราชการ
้

็

ั
ั
็
พระพุทธศาสนาเปนสถาบนหลักของสงคมไทย

ั
ุ
เหตผลของการยอมรบนับถอพระพุทธศาสนามาเปน
ื
็
ิ
ี
ศาสนาประจ าชาต มดังน้ ี

็
๑. พระพุทธศาสนาเปนสถาบันค่ชาตไทย
ู
ิ
๒. พระมหากษัตรย์ไทยทรงเปนพุทธมามกะ
็
ิ


ู
๓. พระมหากษัตรย์ไทยทรงอัครศาสนปถัมภก
ิ
ั
๔. รฐบาลไทยส่งเสรมสนับสนนพระพุทธศาสนา
ุ
ิ

้
พระพุทธศาสนาเปนสภาพแวดลอมทีกวางขวางและ
้
่
็
ครอบคลุมสงคมไทย
ั



็
้
เหตุผลของการทีพระพุทธศาสนาเปนสภาพแวดลอมทีกวางขวางและ
่
่
้
ั
ครอบคลุมสงคมไทย มีดังน้ ี
ี
๑. มวัดและส านักสงฆ์มากมายทั่วประเทศ


๒. มปชนยสถานและปูชนยวัตถมากมาย
ี
ุ
ู
ี
ี
่
๓. มประเพณและพธกรรมต่างๆ ของไทย ทเกียวข้องกับพระพุทธศาสนา
ี
ี
ี
ิ
่
ี
ั
ิ
๔. ลักษณะนสยและมารยาทของคนไทยมีรากฐานจากพระพุทธศาสนา

๕. ภาษาและวรรณคดีไทยมีอิทธพลมาจากพระพุทธศาสนา
ิ



ั
๖. การนบศกราชของไทยใชหลักการนบแบบพุทธศกราช
้
ั
ั
ั

ั
๔. พระพุทธศาสนากับการพัฒนาตนเองและครอบครว


พระพุทธศาสนากับการพัฒนาตน






้
้
ื
ั
็
การพัฒนาตนนน มองได ๒ ทาง คอ พัฒนาตนใหเปนคน
้
่
ดี กับการพัฒนาตนใหเปนคนเกง มีความสามารถ ซงการ
็
ึ่
้

ี
้
พัฒนาตนทัง ๒ ทางน้ สามารถ นาหลักธรรมทาง

พระพุทธศาสนามาใช ซง สามารถสรุปได ดังน้ ี
้
ึ
่
้

็
การพัฒนาตนเปนคนดี





้
้

หลักธรรมที่สามารถนามาใช ไดแก ่


เบญจศล
ี



่
้
• เวนจากการฆา


ื
• เวนจากการถอเอาสงของที่เขามิไดให ้
้
้
ิ่
้
• เวนจากการประพฤติผิดในกาม



้
• เวนจากการพูดเท็จ



• เวนจากการดมน้าเมา

ื่
้

เบญจธรรม





้
่
• เวนจากการฆา


ื
้
• เวนจากการถอเอาสงของที่เขามิไดให ้
้
ิ่
้
• เวนจากการประพฤติผิดในกาม



• เวนจากการพูดเท็จ
้




้
ื่
• เวนจากการดมน้าเมา

็
การพัฒนาตนใหเปนคนเกงมีความสามารถ
้
่


หลักธรรมที่สามารถนามาใช ไดแก ่
้
้

อิทธบาท ๔
ิ




ิ่
ั
ื
ั
้
• ฉนทะ คอ ความมีใจรกในสงที่ก าลังตังใจท า
้
• วิรยะ คอ ความพยายามเขมแข็ง อดทนที่จะท า
ื
ิ

ื
่
้
่
• จิตตะ คอ ความตังใจแนวแนที่จะท า
• วิมังสา คอ การวางแผน ไตรตรองตามเหตุผล
ื
่

พละ ๕




ั
ื่
ื
ิ่
• สทธา คอ ความเชอมั่นในสงที่ตนก าลังท า
ิ
ื
• วิรยะ คอ ความเพียร


ื
• สติ คอ ความระลึกไดไมประมาท
่
้

้
ิ
• สมาธ คอ มีจิตใจตังมั่น
ื

ื
่
่
• ปญญา คอ มีความรูชดเจนเกียวกับเรองที่ท า
้
ื
ั
ั

ั
พระพุทธศาสนากับการพัฒนาครอบครว





่
่
ิ
หลักธรรมทางพระพุทธศาสนาทีสงเสรมใหมนุษย ์
้
่
่
ั
พัฒนาครอบครวมีอยูมากมาย ซงหลักธรรมทีนาสนใจ มีดังน้ ี
่
่
ึ

กุลจิรฏฐติธรรม ๔ ประการ
ั
ิ

เปนหลักธรรมเพอพัฒนาให ้
็
ื่


สกุลยังยน มี ๔ ประการ ดังน้ ี
่
ื









้
้
๑. ของหมดใหรูจักหามาไว ้


้
่
๒. ของเการูจักบูรณะซอมแซม
่


้
๓. รูจักประมาณการกินการใช ้




่
ื
่
้
้
๔. ตังผูมีศลธรรมเปนพอบานแมเรอน
้
็
ี