โครงสร้างวิชาภาษาไทย ป.3

BANBUENGMAL SCHOOL

โครงสร้างรายวิชา

ภาษาไทย

ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๓

โรงเรียนบ้านบึงมาลย์
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชร เขต ๑
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ

ช้นั ประถมศึกษาปที ่ี ๓

16

êüĆ ßĊüĚ ĆéĒúąÿćøąÖćøđø÷Ċ îøĒšĎ ÖîÖúćÜÖúŠčöÿćøąÖćøđøĊ÷îøĎõš ćþćĕì÷
êćöĀúÖĆ ÿĎêøĒÖîÖúćÜÖćøýÖċ þć×ĚîĆ óîĚČ åćî óčìíýĆÖøćß ģĦĦĢ

ßĆĚîðøąëöýÖċ þćðŘìĊę Ĥ

ÿćøąìĊę Ģ ÖćøĂćŠ î

öćêøåćî ì Ģ.Ģ ĔßšÖøąïüîÖćøĂćŠ îÿøšćÜÙüćöøĒĎš úąÙüćöÙĉéđóČęĂîĞćĕðĔßêš Ćéÿîĉ ĔÝ ĒÖðš ŦâĀćĔîÖćøéĞćđîĉî

ßüĊ ĉê ĒúąöĊîÿĉ ÷Ć øĆÖÖćøĂŠćî

êüĆ ßĊĚüĆéìęĊ Ģ. ĂŠćîĂĂÖđÿĊ÷ÜÙćРךĂÙüćö đøČęĂÜÿĆĚîė ĒúąïìøšĂ÷ÖøĂÜÜŠć÷ė ĕéšëĎÖêĂš Ü

ÙúŠĂÜĒÙúŠü

ģ. Ăíĉïć÷ÙüćöĀöć÷×ĂÜÙĞćĒúą×šĂÙüćöìęĊĂćŠ î

Ĥ. êÜĚĆ ÙĞćëćöĒúąêĂïÙĞćëćöđßÜĉ đĀêñč úđÖ÷Ċę üÖïĆ đøĂęČ ÜìęĊĂŠćî

ĥ. úćĞ éĆïđĀêčÖćøèĒŤ úąÙćéÙąđîđĀêÖč ćøèÝŤ ćÖđøĂęČ ÜìĂęĊ Šćîēé÷øąïđč ĀêčñúðøąÖĂï

Ħ. ÿøðč ÙüćöøĒĎš úą×šĂÙéĉ ÝćÖđøČęĂÜìĊęĂŠćîđóęČĂîĞćĕðĔßĔš îßüĊ êĉ ðøąÝćĞ üîĆ

ħ. ĂćŠ îĀîÜĆ ÿĂČ êćöÙüćöÿîĔÝĂ÷ŠćÜÿöĞćę đÿöĂĒúąîĞćđÿîĂđøęČĂÜìęĊĂćŠ î

Ĩ. ĂŠćîךĂđ×Ċ÷îđßĉÜĂíĉïć÷ĒúąðäĉïêĆ êĉ ćöÙĞćÿĆÜę ĀøČĂךĂĒîąîĞć

ĩ. Ăíïĉ ć÷ÙüćöĀöć÷×ĂÜךĂöúĎ ÝćÖĒñîõćó ĒñîìĊę ĒúąĒñîõöĎ ĉ

Ī. ööĊ ćø÷ćìĔîÖćøĂŠćî

ÿćøąìęĊ ģ Öćøđ×÷Ċ î

öćêøåćî ì ģ.Ģ ĔßšÖøąïüîÖćøđ×Ċ÷îđ×Ċ÷îÿČęĂÿćø đ×Ċ÷îđøĊ÷ÜÙüćö ÷ŠĂÙüćö Ēúąđ×Ċ÷îđøČęĂÜøćüĔîøĎðĒïï

êćŠ Üė đ×÷Ċ îøć÷ÜćîךĂöĎúÿćøÿîđìýĒúąøć÷ÜćîÖćøýÖċ þćÙšîÙüšćĂ÷ŠćÜöðĊ øąÿìĉ íĉõćó

êĆüßüĚĊ ĆéìęĊ Ģ. ÙĆéúć÷öČĂêüĆ ïøøÝÜđêĘöïøøìéĆ

ģ đ×Ċ÷îïøø÷ć÷đÖĊ÷ę üÖĆïÿĉÜę ĔéÿĉÜę ĀîċÜę ĕéĂš ÷ćŠ ÜßĆéđÝî

Ĥ. đ×Ċ÷îïîĆ ìċÖðøąÝĞćüĆî

ĥ. đ×Ċ÷îÝéĀöć÷úćÙøĎ

Ħ. đ×Ċ÷îđøęĂČ ÜêćöÝĉîêîćÖćø

ħ. ööĊ ćø÷ćìĔîÖćøđ×÷Ċ î

ÿćøąìĊę Ĥ ÖćøôŦÜ ÖćøéĎ ĒúąÖćøóéĎ
öćêøåćî ì Ĥ.Ģ ÿćöćøëđúČĂÖôŦÜĒúąéĎĂ÷ŠćÜöüĊ Ýĉ ćøèâćè ĒúąóéĎ ĒÿéÜÙüćöøšĎ ÙüćöÙéĉ ĒúąÙüćöøÿĎš Öċ Ĕî

ēĂÖćÿêćŠ Üė Ă÷ŠćÜöüĊ ĉÝćøèâćèĒúąÿøšćÜÿøøÙŤ
êĆüßüĚĊ éĆ ìęĊ Ģ. đúćŠ øć÷úąđĂĊ÷éđÖĊę÷üÖĆïđøČęĂÜìęĊôÜŦ ĒúąéìĎ ĚĆÜìđĊę ðîŨ ÙüćöøĎĒš úąÙüćöïĆîđìĉÜ

ģ. ïĂÖÿćøąÿćĞ ÙĆâÝćÖÖćøôŦÜĒúąÖćøéĎ

Ĥ. êĚÜĆ ÙćĞ ëćöĒúąêĂïÙćĞ ëćöđÖĊę÷üÖïĆ đøČęĂÜìęĊôŦÜĒúąéĎ

ĥ. óéĎ ĒÿéÜÙüćöÙĉéđĀîĘ ĒúąÙüćöøĎšÿÖċ ÝćÖđøęČĂÜìęĊôÜŦ ĒúąéĎ

Ħ. óĎéÿęČĂÿćøĕéßš éĆ đÝîêøÜêćöüĆêëðč øąÿÜÙŤ

ħ. ööĊ ćø÷ćìĔîÖćøôŦÜ ÖćøéĎ ĒúąÖćøóĎé

17



ÿćøąìęĊ ĥ ĀúĆÖÖćøĔßõš ćþćĕì÷

öćêøåćî ì ĥ.Ģ đךćĔÝíøøößćêĉ×ĂÜõćþćĒúąĀúĆÖõćþćĕì÷ ÖćøđðúĊę÷îĒðúÜ×ĂÜõćþćĒúąóúÜĆ ×ĂÜõćþć

õöĎ ðĉ ŦââćìćÜõćþć ĒúąøĆÖþćõćþćĕì÷ĕüšđðîŨ ÿöïêĆ ×ĉ ĂÜßćêĉ

êĆüßĚĊüéĆ ìęĊ Ģ. đ×÷Ċ îÿąÖéÙćĞ ĒúąïĂÖÙüćöĀöć÷ ×ĂÜÙćĞ

ģ. øąïčßîéĉ ĒúąĀîćš ì×ęĊ ĂÜÙćĞ Ĕîðøąē÷Ù

Ĥ Ĕßóš ÝîćîčÖøöÙîš ĀćÙüćöĀöć÷×ĂÜÙĞć

ĥ. ĒêÜŠ ðøąē÷ÙÜŠć÷ė

Ħ. ĒêÜŠ ÙćĞ ÙúšĂÜÝĂÜĒúąÙćĞ ×üâĆ

ħ. đúČĂÖĔßõš ćþćĕì÷öćêøåćîĒúąõćþćëĉęîĕéđš ĀöćąÿöÖĆïÖćúđìýą

ÿćøąìĊę Ħ üøøèÙéĒĊ úąüøøèÖøøö

öćêøåćî ì Ħ.Ģ đ×ćš ĔÝĒúąĒÿéÜÙüćöÙéĉ đĀîĘ üÝĉ ćøèüŤ øøèÙéĒĊ úąüøøèÖøøöĕì÷Ă÷ćŠ ÜđĀîĘ ÙčèÙćŠ Ēúą
îĞćöćðøą÷čÖêĔŤ ßĔš îßüĊ êĉ ÝøÜĉ

êüĆ ßĚĊüéĆ ìĊę Ģ. øąïčךĂÙéĉ ìĊęĕéÝš ćÖÖćøĂćŠ îüøøèÖøøöđóęČĂîĞćĕðĔßĔš îßĊüĉêðøąÝćĞ üĆî

ģ. øĎšÝĆÖđóúÜóîČĚ ïćš îĒúąđóúÜÖúĂŠ öđéĘÖ đóęČĂðúÖĎ òŦÜÙüćößČęîßöüçĆ îíøøöìšĂÜëĉîę

Ĥ. ĒÿéÜÙüćöÙĉéđĀĘîđÖ÷Ċę üÖïĆ üøøèÙéĊìĊęĂŠćî

ĥ. ìĂŠ ÜÝĞćïìĂć×÷ćîêćöìęĊÖćĞ ĀîéĒúąïìøšĂ÷ÖøĂÜìĊęöĊÙčèÙŠćêćöÙüćöÿîĔÝ



ÝĞćîüîêĆüßĊüĚ ĆéìĆĚÜÿĉĚî ĤĢ ßĚüĊ Ćé

18

ßîĆĚ ìęĊ øĀÿĆ êüĆ ßĚĊüĆé êüĆ ßĊüĚ Ćé ÿćøąÖćøđø÷Ċ îøšĎĒÖîÖúćÜ êĂš ÜøšĎ ÙüøøšĎ

ð.Ĥ Ģ ì Ģ.Ģ ð.Ĥ/Ģ Ģ. ĂćŠ îĂĂÖđÿĊ÷ÜÙĞć ךĂÙüćö z ÖćøĂŠćîĂĂÖđÿ÷Ċ ÜĒúąÖćøïĂÖ 3

ì Ģ.Ģ ð.Ĥ/ģ đøĂęČ ÜÿĆîĚ ė ĒúąïìøĂš ÷ÖøĂÜÜŠć÷ ė ÙüćöĀöć÷×ĂÜÙćĞ Ēúą×šĂÙüćö

ĕéšëĎÖêšĂÜ ÙúĂŠ ÜĒÙúüŠ ìĊęðøąÖĂïéšü÷ÙĞćóČĚîåćî ĕöŠîšĂ÷ÖüćŠ

ģ. Ăíĉïć÷ÙüćöĀöć÷×ĂÜÙćĞ Ģ,ģġġ ÙĞć ēé÷đóĉęöÙĞćÝćÖ ð.2 éÜĆ îĚĊ

Ēúą×šĂÙüćöìęĊĂćŠ î - ÙćĞ óšĂÜ

- ÙĞćóĉđýþĂîęČ ė đߊî ÙćĞ ìęĊĔßš æ

ùùĖ

- ÙĞćìĊęĂćŠ îĕéš 2 úÖĆ þèą

ìÜĆĚ êćöĂĆÖ×øüĉíĒĊ úąêćöÙüćöîĉ÷ö

ģ ì Ģ.Ģ ð.Ĥ/Ĥ Ĥ. êĚÜĆ ÙĞćëćöĒúąêĂïÙćĞ ëćöđßĉÜ z ÖćøĂŠćîÝĆïĔÝÙüćöÝćÖÿĂęČ êćŠ Ü ė 3

ì Ģ.Ģ ð.Ĥ/ĥ đĀêčñúđÖĊ÷ę üÖĆïđøĂęČ ÜìĂęĊ ćŠ î đߊî

ì Ģ.Ģ ð.Ĥ/Ħ ĥ. úćĞ éĆïđĀêčÖćøèĒŤ úąÙćéÙąđî - ÞúćÖ÷ćĒúąÿîĉ Ùćš

đĀêčÖćøèÝŤ ćÖđøęČĂÜìĂęĊ Šćîēé÷øąïč - îĉìćî

đĀêčñúðøąÖĂï - đøęČĂÜđúŠćÿĆĚî ė ĔîìĂš Üëĉęî

Ħ. ÿøðč ÙüćöøšĒĎ úą×Ăš ÙĉéÝćÖđøČęĂÜ - ׊ćüĒúąđĀêčÖćøèŤĔîßĊüêĉ ðøąÝĞćüîĆ

ìĊĂę ćŠ îđóęČĂîĞćĕðĔßšĔîßüĊ êĉ ðøąÝĞćüîĆ - üøøèÙéĊĒúąüøøèÖøøö

ĔîĀîĆÜÿĂČ đø÷Ċ î

- ïìđøĊ÷îÝćÖÖúöŠč ÿćøąÖćøđøĊ÷îøĎš

ĂęîČ ė

Ĥ ì Ģ.Ģ ð.Ĥ/ħ ħ. ĂŠćîĀîĆÜÿČĂêćöÙüćöÿîĔÝ z ÖćøĂćŠ îĀîĆÜÿČĂêćöÙüćöÿîĔÝ đߊî 3

Ă÷ćŠ ÜÿöĞćę đÿöĂĒúąîĞćđÿîĂđøČęĂÜ - ĀîĆÜÿĂČ ìîĊę ĆÖđø÷Ċ îÿîĔÝĒúą

ìĂĊę Šćî đĀöćąÿöÖïĆ üĆ÷

- ĀîĆÜÿČĂìęĊÙøĒĎ úąîÖĆ đøĊ÷îÖĞćĀîé

øŠüöÖîĆ

ĥ ì Ģ.Ģ ð.Ĥ/Ĩ Ĩ. ĂćŠ îךĂđ×Ċ÷îđßÜĉ Ăíĉïć÷Ēúąðäïĉ êĆ ĉ z ÖćøĂćŠ îךĂđ×Ċ÷îđßĉÜĂíïĉ ć÷Ēúą 3

êćöÙĞćÿęÜĆ ĀøČĂךĂĒîąîćĞ ðäïĉ êĆ êĉ ćöÙĞćÿĆÜę ĀøĂČ ×šĂĒîąîĞć

- ÙĞćĒîąîćĞ êćŠ Ü ė ĔîßüĊ ĉêðøąÝĞćüĆî

- ðøąÖćý ðŜć÷ēÛþèć ĒúąÙĞć×üĆâ

Ħ ì Ģ.Ģ ð.Ĥ/ĩ ĩ. Ăíïĉ ć÷ÙüćöĀöć÷×ĂÜךĂöúĎ z ÖćøĂŠćîךĂöĎúÝćÖĒñîõćó ĒñîìĊę 3

ÝćÖĒñîõćó ĒñîìęĊ ĒúąĒñîõöĎ ĉ ĒúąĒñîõĎöĉ

ħ ì Ģ.Ģ ð.Ĥ/Ī Ī. öĊöćø÷ćìĔîÖćøĂŠćî z öćø÷ćìĔîÖćøĂŠćî đߊî 3

- ĕöĂŠ ćŠ îđÿ÷Ċ ÜéĆÜøïÖüîñĂšĎ ęČî

- ĕöŠđúŠîÖîĆ ×èąìĊęĂŠćî

- ĕöìŠ Ğćúć÷ĀîĆÜÿĂČ

- ĕöŠÙüøĒ÷ÜŠ ĂŠćî ĀøČĂßąēÜÖĀîćš

ĕðĂćŠ î×èąìĊęñĂšĎ îęČ ÖĞćúĆÜĂćŠ î

Ĩ ì ģ.Ģ ð.Ĥ/Ģ Ģ. ÙĆéúć÷öČĂêüĆ ïøøÝÜđêĘöïøøìéĆ z ÖćøÙéĆ úć÷öČĂêüĆ ïøøÝÜđêĘöïøøìĆé 3

êćöøðĎ ĒïïÖćøđ×Ċ÷îêĆüĂĆÖþøĕì÷

19

ßĚĆî ìęĊ øĀĆÿêüĆ ßĊĚüĆé êüĆ ßüĚĊ éĆ ÿćøąÖćøđø÷Ċ îøšĎĒÖîÖúćÜ êšĂÜøšĎ ÙüøøšĎ

ð.3 ĩ ì ģ.Ģ ð.Ĥ/ģ ģ. đ×Ċ÷îïøø÷ć÷đÖęĊ÷üÖĆïÿĉęÜĔéÿÜęĉ ĀîÜċę z Öćøđ×Ċ÷îïøø÷ć÷ÿîĆĚ ė 3

ĕéšĂ÷ŠćÜßéĆ đÝî z Öćøđ×Ċ÷îÿąÖéÙĞćóĚîČ åćî
ĕöîŠ šĂ÷ÖüŠć 1,200 ÙćĞ

Ī ì ģ.Ģ ð.Ĥ/Ĥ Ĥ. đ×÷Ċ îïîĆ ìċÖðøąÝćĞ üîĆ z Öćøđ×Ċ÷îïĆîìċÖðøąÝćĞ üĆî 3

Ģġ ì ģ.Ģ ð.Ĥ/ĥ ĥ. đ×÷Ċ îÝéĀöć÷úćÙøĎ z Öćøđ×÷Ċ îÝéĀöć÷úćÙøĎ 3

ĢĢ ì ģ.Ģ ð.Ĥ/Ħ Ħ. đ×÷Ċ îđøČęĂÜêćöÝîĉ êîćÖćø z Öćøđ×Ċ÷îđøČęĂÜêćöÝĉîêîćÖćø 3

Ă÷ŠćÜÿĚîĆ ė

Ģģ ì ģ.Ģ ð.Ĥ/ħ ħ. öĊöćø÷ćìĔîÖćøđ×÷Ċ î z öćø÷ćìĔîÖćøđ×÷Ċ î đßîŠ 3

- đ×÷Ċ îĔĀĂš ŠćîÜćŠ ÷ ÿąĂćé ĕöŠ×ĊéÛŠć
- ĕöŠ×Ċéđ×÷Ċ îĔîìęÿĊ ćíćøèą
- Ĕßšõćþćđ×Ċ÷îđĀöćąÿöÖĆïđüúć
ÿëćîìĊę ĒúąïčÙÙú
- ĕöŠđ×÷Ċ îúšĂđú÷Ċ îñšĎĂęîČ ĀøĂČ ìĞćĔĀš
ñšĎĂîęČ đÿ÷Ċ Āć÷

ĢĤ ì Ĥ.Ģ ð.Ĥ/Ģ Ģ. đúćŠ øć÷úąđĂ÷Ċ éđÖĊ÷ę üÖïĆ đøČęĂÜìĊęôŦÜ z ÖćøÝïĆ ĔÝÙüćö ĒúąóĎéĒÿéÜ 3

ì Ĥ.Ģ ð.Ĥ/ģ ĒúąéĎìĚĆÜìęĊđðŨîÙüćöøšĎĒúą ÙüćöÙéĉ đĀĘî ÙüćöøĎÿš ċÖÝćÖđøęČĂÜ
ì Ĥ.Ģ ð.Ĥ/Ĥ ÙüćöïĆîđìÜĉ ìôęĊ ÜŦ ĒúąéĎ ìĆÜĚ ìĊęđðîŨ ÙüćöøšĎĒúą
ì Ĥ.Ģ ð.Ĥ/ĥ ģ. ïĂÖÿćøąÿćĞ ÙâĆ ÝćÖÖćøôŦÜ ÙüćöïîĆ đìÜĉ đßîŠ
ĒúąÖćøéĎ - ÿćøÙéÿĊ ćĞ ĀøïĆ đéĘÖ
Ĥ. êĚÜĆ ÙćĞ ëćöĒúąêĂïÙćĞ ëćöđÖĊę÷üÖïĆ - ×ćŠ üĒúąđĀêčÖćøèŤĔîßĊüêĉ ðøąÝĞćüîĆ
đøČęĂÜìęĊôŦÜĒúąéĎ
ĥ. óéĎ ĒÿéÜÙüćöÙĉéđĀĘîĒúą
ÙüćöøÿĎš Öċ ÝćÖđøČęĂÜìĊęôÜŦ ĒúąéĎ

Ģĥ ì Ĥ.Ģ ð.Ĥ/Ħ Ħ. óĎéÿČęĂÿćøĕéßš ĆéđÝîêøÜ z ÖćøóĎéÿęČĂÿćøĔîßüĊ êĉ ðøąÝĞćüĆî đߊî 3
êćöüêĆ ëčðøąÿÜÙŤ - ÖćøóĎéĒîąîĞćÿëćîìęĊ
- ÖćøóĎéēîšöîšćüĔÝĂ÷ŠćÜÿîĚĆ ė

ĢĦ ì Ĥ.Ģ ð.Ĥ/ħ ħ. öĊöćø÷ćìĔîÖćøôŦÜ ÖćøéĎ z öćø÷ćìĔîÖćøôŦÜ đߊî 3

ĒúąÖćøóĎé - êĚĆÜĔÝôÜŦ êćöĂÜñĎšóéĎ
- ĕöŠøïÖüîñšĎĂČęî×èąìĊęôŦÜ
- ĕöÙŠ üøîĞćĂćĀćø ĀøČĂđÙøČęĂÜéČęö
ĕðøĆïðøąìćî×èąìĊęôŦÜ
- ĕöŠĒÿéÜÖĉø÷ĉ ćìĊĕę öđŠ Āöćąÿö

đßîŠ ēĀŠ ăć Āćü
- ĔĀšđÖ÷Ċ øêñĉ óšĎ Ďééüš ÷ÖćøðøïöĂČ
- ĕöóŠ ĎéÿĂéĒìøÖ×èąìęôĊ ŦÜ
z öćø÷ćìĔîÖćøéĎ đßîŠ
- êÜĆĚ ĔÝéĎ
- ĕöÿŠ ŠÜđÿ÷Ċ ÜéĆÜ ĀøĂČ ĒÿéÜĂćÖćø
øïÖüîÿöćíĉ×ĂÜñĎšĂęîČ

20
Ī

ßîĚĆ ìęĊ øĀÿĆ êĆüßĊĚüĆé êüĆ ßĊĚüĆé ÿćøąÖćøđø÷Ċ îøšĒĎ ÖîÖúćÜ êĂš ÜøšĎ ÙüøøšĎ

ð.3 z öćø÷ćìĔîÖćøóéĎ đߊî

- Ĕßëš Ăš ÷ÙćĞ ĒúąÖøĉ ĉ÷ćìĊęÿčõćó

đĀöćąÿöÖĆïÖćúđìýą

- Ĕßîš ĞĚćđÿ÷Ċ ÜîöŠč îüú

- ĕöóŠ éĎ ÿĂéĒìøÖĔî×èąìñęĊ ĎšĂęîČ

ÖĞćúÜĆ óéĎ

- ĕöóŠ éĎ úšĂđúĊ÷îĔĀñš ĂšĎ Čęîĕéøš ïĆ

ÙüćöĂïĆ Ăć÷ ĀøĂČ đÿĊ÷Āć÷

Ģħ ì ĥ.Ģ ð.Ĥ/Ģ Ģ. đ×Ċ÷îÿąÖéÙćĞ ĒúąïĂÖÙüćöĀöć÷ x ìïìüîĀúÖĆ ÖćøĔßõš ćþćĕì÷ 3

×ĂÜÙĞć ßĚĆî ð.2 Ēúąđø÷Ċ îøđšĎ óöęĉ đêöĉ

đøęĂČ ÜêŠĂĕðîĊĚ

- ĀúĆÖÖćøĂŠćîĒúąđ×Ċ÷î

ÙĞćìęĊðøąüĉÿøøßî÷Ċ Ť Ēúą

ÙćĞ ìĕęĊ öŠðøąüÿĉ øøßî÷Ċ Ť

- ĀúĆÖÖćøĂćŠ îĒúąđ×÷Ċ îÙćĞ ìĊęöĊ æ

ù ùć

- ĀúÖĆ ÖćøĂŠćîĒúąđ×Ċ÷îÙĞćìĊęöĊ ïîĆ

ïøø

- ĀúÖĆ ÖćøĂćŠ îĒúąđ×÷Ċ îÙĞćìĔęĊ ßš øø

- ĀúĆÖÖćøĂćŠ îĒúąđ×Ċ÷îÙćĞ

ìęĊöêĊ üĆ ÖćøîĆ êŤ

- ÙćĞ ìęĊĂŠćîĕéš 2 úĆÖþèą

ìÜĆĚ êćöĂĆÖ×øüíĉ ĊĒúąêćöÙüćöî÷ĉ ö

- ÙĞćóšĂÜ

ĢĨ ì ĥ.Ģ ð.Ĥ/ģ ģ. øąïčßîéĉ ĒúąĀîšćì×ęĊ ĂÜÙĞć z ßîéĉ ĒúąĀîćš ìę×Ċ ĂÜÙćĞ ĕéĒš ÖŠ 3

Ĕîðøąē÷Ù - ÙćĞ îćö

- ÙĞćÿøøóîćö

- ÙĞćÖøĉ÷ć

Ģĩ ì ĥ.Ģ ð.Ĥ/Ĥ Ĥ. Ĕßóš ÝîćîÖč øöÙšîĀćÙüćöĀöć÷ z ÖćøĔßóš ÝîćîčÖøö 3

×ĂÜÙĞć

ĢĪ ì ĥ.Ģ ð.Ĥ/ĥ ĥ. ĒêŠÜðøąē÷ÙÜćŠ ÷ė z ÖćøĒêÜŠ ðøąē÷ÙđóęČĂÖćøÿĂęČ ÿćø 3

ĕéĒš ÖŠ

- ðøąē÷ÙïĂÖđúćŠ

- ðøąē÷Ùðäĉđÿí

- ðøąē÷ÙÙćĞ ëćö

- ðøąē÷Ù×ĂøšĂÜ

- ðøąē÷ÙÙćĞ ÿĆęÜ

21
Ģġ

ßĚîĆ ìęĊ øĀÿĆ êüĆ ßĊĚüĆé êüĆ ßĊüĚ éĆ ÿćøąÖćøđø÷Ċ îøĎšĒÖîÖúćÜ êĂš ÜøĎš ÙüøøšĎ

ð.3 ģġ ì ĥ.Ģ ð.Ĥ/Ħ Ħ. ĒêÜŠ ÙĞćÙúšĂÜÝĂÜĒúąÙćĞ ×üĆâ z ÙĞćÙúĂš ÜÝĂÜ 3

z ÖćøĒêÜŠ ÙćĞ ×üĆâ

ģĢ ì ĥ.Ģ ð.Ĥ/ħ ħ. đúĂČ ÖĔßšõćþćĕì÷öćêøåćîĒúą z õćþćĕì÷öćêøåćî 3

õćþćëîĉę ĕéšđĀöćąÿöÖĆïÖćúđìýą z õćþćëîĉę

ģģ ì Ħ.Ģ ð.Ĥ/Ģ Ģ. øąï×č šĂÙéĉ ìĊęĕéšÝćÖÖćøĂćŠ î z üøøèÙéĊĒúąüøøèÖøøö 3

ì Ħ.Ģ ð.Ĥ/ģ üøøèÖøøöđóęČĂîĞćĕðĔßš - îìĉ ćîóČîĚ ïćš î

ì Ħ.Ģ ð.Ĥ/Ĥ ĔîßĊüĉêðøąÝćĞ üîĆ - ðøĉýîćÙĞćìć÷

ì Ħ.Ģ ð.Ĥ/ĥ ģ. øĎšÝÖĆ đóúÜóîĚČ ïšćîĒúąđóúÜ - ïìøšĂ÷ÖøĂÜìęöĊ ĊÙèč ÙćŠ

ÖúŠĂöđéĘÖ đóČęĂðúÖĎ òŦÜÙüćößęČîßö - đóúÜóĚČîïćš î ĀøČĂđóúÜÖúŠĂöđéÖĘ

üçĆ îíøøöìšĂÜëęĉî ìęĊöĊÙčèÙŠć

Ĥ. ĒÿéÜÙüćöÙĉéđĀîĘ đÖĊ÷ę üÖĆï - ïìĂć×÷ćî

üøøèÙéìĊ ĊęĂŠćî - üøøèÙéĊĒúąüøøèÖøøö

ĥ. ìĂŠ ÜÝĞćïìĂć×÷ćîêćöìĊęÖĞćĀîé ĔîïìđøĊ÷î

ĒúąïìøšĂ÷ÖøĂÜìĊęöĊÙèč ÙćŠ

êćöÙüćöÿîĔÝ

øüö ĤĢ êĆüßĊĚüĆé ģ4 7

คำอธบิ ายรายวิชา

ท 13101 กลมุ่ สาระการเรียนรู้ภาษาไทย
ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 เวลาเรียน 200 ช่ัวโมง

ศึกษาและฝึกอ่านออกเสียงและบอกความหมายของคำพื้นฐาน คำที่ใช้เรียนรู้ในกลุ่มสาระ
การเรยี นรูอ้ ื่น คำคล้องจอง ขอ้ ความ และบทร้อยกรองง่าย ๆ อ่านจบั ใจความจากสื่อต่าง ๆ แล้วสามารถ ตั้งคำถาม
และตอบคำถามเชงิ เหตุผล ลำดับเหตุการณ์และคาดคะเนเหตุการณ์ โดยระบเุ หตผุ ลประกอบ สรุปความรูแ้ ละข้อคิด
จากเร่ืองทีอ่ ่าน เพื่อนำไปใช้ในชีวติ ประจำวัน อา่ นหนังสอื ตามความสนใจอย่างสม่ำเสมอและนำเสนอเรื่องที่อา่ น
อ่านข้อเขียนเชิงอธิบายและปฏิบัติตามคำสั่งหรือข้อแนะนำ อ่านข้อมูลจากแผนภาพ แผนที่ และแผนภูมิ และมี
มารยาทในการอ่าน คัดลายมือตัวบรรจงเต็มบรรทัดตามรูปแบบการเขียนตัวอักษรไทย เขียนบรรยายเกี่ยวกับ
ลกั ษณะของคน สัตว์ ส่งิ ของ สถานที่ ได้อย่าง ชดั เจน เขียนบันทกึ ประจำวัน เขยี นจดหมายลาครู เขียนเรื่องตาม
จินตนาการจากคำ ภาพ และหัวข้อที่กำหนด และมีมารยาทในการเขียน จับใจความจากเรื่องที่ฟังและดูทั้งที่
เป็นความรู้และความบันเทิง โดยสามารถเล่ารายละเอียด บอกสาระสำคัญ ตั้งคำถาม ตอบคำถาม พูดแสดง
ความคิดเห็น และความรู้สึกจากเรื่องที่ฟังและดู พูดแนะนำตนเอง พูดแนะนำสถานที่ในโรงเรียนและในชุมชน พูด
แนะนำเชิญชวนเกี่ยวกับการปฏิบัติตนในด้านต่าง ๆ เล่าประสบการณ์ในชีวิตประจำวัน พูดในโอกาสต่าง ๆ เช่น
ขอร้อง ทักทาย ขอบคุณ ขอโทษ ปฏิเสธ ซักถาม และมีมารยาทในการฟัง การดู และ การพูด เขียนสะกดคำ
และบอกความหมายของคำ ใช้พจนานุกรมค้นหาความหมายของคำ ระบุชนิดและหน้าที่ของคำนาม คำสรรพ
นาม และคำกริยาในประโยค แต่งประโยคเพอ่ื การสอื่ สาร ได้แก่ ประโยคบอกเล่า ประโยคปฏิเสธ ประโยคคำถาม
ประโยคขอร้อง ประโยคคำสั่ง แต่งคำคล้องจองและ คำขวัญ และเลือกใช้ภาษาไทยมาตรฐานและภาษาถิ่นได้
เหมาะสมกับกาลเทศะ ระบขุ ้อคิดที่ได้จากการอ่านวรรณคดีและวรรณกรรมเพ่ือนำไปใช้ในชวี ิตประจำวันและแสดง
ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องที่อ่าน รู้จักเพลงพื้นบ้านและเพลงกล่อมเด็กเพื่อปลูกฝังความชื่นชมวัฒนธรรมท้องถ่ิน
และทอ่ งจำบทอาขยาน ตามทีก่ ำหนดและบทรอ้ ยกรองทม่ี ีคุณค่าตามความสนใจ

กจิ กรรมการเรียนรูเ้ น้นให้ผเู้ รียนฝกึ ทักษะการใชภ้ าษา ทั้งการอ่าน การเขียน การฟงั การดู และการ
พูด ทอ่ี ยู่บนพ้ืนฐานของหลักภาษา โดยใชก้ ระบวนการกลุ่มและการระดมสมองเปน็ หลัก

เพือ่ ใหเ้ กิดความเขา้ ใจหลกั ภาษา เกดิ ทกั ษะในการใชภ้ าษาเพ่ือการส่อื สาร สามารถนำไปใช้ใน
ชีวิตประจำวนั ได้ มีความชื่นชม เหน็ คุณคา่ ภูมิปัญญาไทยและภมู ิใจในภาษาประจำชาติ

รหัสตัวช้ีวัด
ท ๑.๑ ป.๓/๑, ป.๓/๒, ป.๓/๓, ป.๓/๔, ป.๓/๕, ป.๓/๖, ป.๓/๗, ป.๓/๘, ป.๓/๙
ท ๒.๑ ป.๓/๑, ป.๓/๒, ป.๓/๓, ป.๓/๔, ป.๓/๕, ป.๓/๖
ท ๓.๑ ป.๓/๑, ป.๓/๒, ป.๓/๓, ป.๓/๔, ป.๓/๕, ป.๓/๖
ท ๔.๑ ป.๓/๑, ป.๓/๒, ป.๓/๓, ป.๓/๔, ป.๓/๕, ป.๓/๖
ท ๕.๑ ป.๓/๑, ป.๓/๒, ป.๓/๓, ป.๓/๔
รวมท้ังหมด ๓๑ ตัวชี้วัด

โครงสร้างรายวิชาพืน้ ฐาน ภาษาไทย
ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๓ เวลาเรยี น ๒๐๐ ชั่วโมง

ลำดบั ที่ ชอื่ หนว่ ยการเรียนรู้ มาตรฐานการเรยี นรู้/ สาระสำคัญ เวลาเรยี น น้ำหนกั
๑ หลกั ภาษาและ ตัวชีว้ ดั (ชัว่ โมง) คะแนน
๒ การใชภ้ าษาไทย
๓ สระไทย...ใช้ประสมคำ ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ สระใช้ประสมกับพยัญชนะ ๘
๔ ท ๒.๑ ป. ๓/๑ และวรรณยุกต์ให้เป็นคำที่มี ๗
มาตรา ก กา... ท ๔.๑ ป. ๓/๑ ความหมายเพื่อใช้สื่อสารใน
๖ ร้วู า่ ไมม่ ตี วั สะกด ชวี ติ ประจำวัน
ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ คำที่ไม่มีตัวสะกดทุกคำจัดป็น
มาตรา กง กม เกย ท ๒.๑ ป. ๓/๑ คำในมาตรา ก กา
เกอว...ตวั สะกด ท ๔.๑ ป. ๓/๑
กำหนดเสยี ง ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ คำในมาตรา กง กม เกย และ ๗
มาตรา กก กด กน กบ... ท ๒.๑ ป. ๓/๑ เกอว มีตัวสะกดตรงตามเสียง ๘
ตวั สะกดหลายตวั ท ๔.๑ ป. ๓/๑ เพยี งตวั เดียว ๘
ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ คำในมาตรา กก กด กน และ
วรรณยกุ ต์...สนกุ กบั การ ท ๒.๑ ป. ๓/๑ กบ เป็นคำที่มีตัวสะกดหลาย ๗
ผันอักษร ท ๔.๑ ป. ๓/๑ ตัว ซ่งึ ออกเสยี งเหมือนกนั
ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ วรรณยุกต์เป็นระดับสูงตำ่ ของ
ควบกล้ำ...คำทม่ี ี ร ล ว ท ๒.๑ ป. ๓/๑ เสียงที่ปรากฏในพยางค์หรือ
ท ๔.๑ ป. ๓/๑ คำ วรรณยุกต์มี ๔ รูป
๕ เสยี งเม่ือนำวรรณยกุ ต์เขยี น
ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ บนพยัญชนะต้นของคำจะทำ
ท ๒.๑ ป. ๓/๑ ใหเ้ สยี งและความหมายของคำ
ท ๔.๑ ป. ๓/๑ เปล่ียนไป
พยัญชนะควบกล้ำจะควบกับ
ร ล หรือ ว บางคำออกสียง
พยัญชนะต้นทั้ง ๒ ตัว พร้อม
กัน บางคำออกเสียงเฉพาะ
พยัญชนะต้นตัวแรก และบาง
คำออกเสยี ง ทร เปน็ เสยี ง ซ

ลำดบั ท่ี ชื่อหนว่ ยการเรียนรู้ มาตรฐานการเรยี นรู้/ สาระสำคญั เวลาเรียน นำ้ หนัก
ตวั ช้ีวัด (ชว่ั โมง) คะแนน
๗ อักษรนำ...ทำใหเ้ สยี ง
ต่างไป ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ คำที่มอี ักษรนำจะมีพยญั ชนะ ๘
ท ๒.๑ ป. ๓/๑
ท ๔.๑ ป. ๓/๑ ตน้ ๒ ตวั ประสมสระเดยี วกนั

พยญั ชนะต้นท้ัง ๒ ตัวพร้อม

กัน บางคำออกเสียงเฉพาะ

พยัญชนะตน้ ตัวแรกจะเป็น

อักษรสงู หรืออักษรกลาง ส่วน

พยัญชนะตน้ ตวั ท่ี ๒ ตอ้ งเปน็

อักษรตำ่ เดยี่ วเทา่ นนั้ บางคำ

ออกเสียงพยางค์เดยี ว บางคำ

ออกเสียงสองพยางค์

๘ คำที่ประวสิ รรชนยี ์และ ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ คำที่ออกเสียง อะ บางคำมีรูป ๘
๗
คำที่ไมป่ ระวิสรรชนีย์ ท ๒.๑ ป. ๓/๑ –ะ และออกเสียงอะ เต็มเสยี ง
๘
ท ๔.๑ ป. ๓/๑ บางคำไม่มีรูป –ะ และออก

เสียงอะ ก่งึ เสยี ง

๙ คำทใ่ี ช้ บัน บรร รร ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ คำที่ใช้ รร ไม่มีตัวสะกด จะ

ท ๒.๑ ป. ๓/๑ ออกเสียงสระเป็นเสียง อะ

ท ๔.๑ ป. ๓/๑ และเสียงตัวสะกดเป็นเสียงใน

มาตรา กน ส่วนคำที่ใช้ รร มี

ตัวสะกด จะออกเสียงสระเปน็

เสียง อะ และเสียงตัวสะกด

ตามมาตราตัวสะกดของคำนน้ั

ส่วนคำที่ใช้ บัน บรร เป็นการ

เขยี นเฉพาะของแต่ละคำ

๑๐ คำทมี่ ตี วั การนั ต์ ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ ตัวอักษรทม่ี ีไมท้ ณั ฑฆาต ( -์ )

ท ๒.๑ ป. ๓/๑ เขียนอยู่ข้างบนทำให้ตัวอักษร

ท ๔.๑ ป. ๓/๑ น้ันไม่ออกเสยี ง เรยี กวา่ ตัว

การนั ต์ ตวั การนั ต์อาจอยกู่ ลาง

คำหรือท้ายคำ

ลำดบั ที่ ชอ่ื หนว่ ยการเรยี นรู้ มาตรฐานการเรียนร/ู้ สาระสำคญั เวลาเรียน นำ้ หนัก
ตัวชว้ี ัด (ชัว่ โมง) คะแนน
๑๑ คำทพ่ี ยัญชนะและสระ
ไมอ่ อกเสยี ง ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ การอ่านและเขียนคำที่มี ๖
ท ๒.๑ ป. ๓/๑
ท ๔.๑ ป. ๓/๑ พยัญชนะและสระไม่ออกเสียง

ต้องสังเกตและจดจำตัวอักษร

เหล่านั้น เพื่อให้อ่านและเขียน

คำได้ถูกตอ้ ง

๑๒ คำที่ใช้ ฑ ฤ ฤา ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ ตัวอักษรบางตัวในภาษาไทย ๗
๗
ท ๒.๑ ป. ๓/๑ สามารถออกเสียงได้หลาย
๗
ท ๔.๑ ป. ๓/๑ แบบ ต้องสังเกตจากการ ๗
๗
ประสมคำ

๑๓ คำพอ้ ง ท ๑.๑ ป. ๓/๒,ป. ๓/๒ คำพ้องรูปจะเขียนเหมือนกัน

ท ๒.๑ ป. ๓/๑ แ ต ่ อ่ า นออกเ ส ี ย ง แ ล ะ มี

ท ๔.๑ ป. ๓/๑ ความหมายต่างกัน ส่วนคำ

พ้องเสียงเป็นคำที่อ่านออก

เสียงเหมือนกัน แต่การเขียน

และความหมายตา่ งกัน

๑๔ ชนิดของคำ...ทำหลาย ท ๔.๑ ป. ๓/๒ ประโยคประกอบด้วยคำหลาย

หนา้ ที่ ชนิดซึ่งทำหน้าที่ในประโยค

แตกตา่ งกัน

๑๕ การใชพ้ จนานกุ รม ท ๔.๑ ป. ๓/๓ พจนานุกรมเป็นหนังสือที่ใช้

สำหรับค้นหาคำในภาษาไทย

เพื่อตรวจสอบการเขียนสะกด

คำการอ่านคำ ความหมายและ

ชนดิ ของคำ

๑๖ การแตง่ ประโยคเพอื่ การ ท ๔.๑ ป. ๓/๔ ประโยคเกิดจากการนำคำมา

สอื่ สาร เรียงกันเพื่อบอกเล่า ปฏิเสธ

ถาม ส่ง ขอร้อง ซึ่งเป็นการ

ส่ือสารในชีวิตประจำวนั

ลำดบั ท่ี ช่ือหนว่ ยการเรียนรู้ มาตรฐานการเรียนรู/้ สาระสำคญั เวลาเรียน น้ำหนัก
๑๗ ตวั ชี้วัด (ช่วั โมง) คะแนน

๑๘ คำคล้องจองและคำขวญั ท ๔.๑ ป. ๓/๕ คำคลอ้ งจองทำใหถ้ อ้ ยคำ ๗
๑๙
ไพเราะ มีเสียงของคำเช่ือมโยง
๒๐
กัน ซง่ึ เปน็ เอกลักษณ์ของ

ภาษาไทย คำขวญั เป็น

ขอ้ ความสนั้ ๆ ท่ีมีเสยี งคลอ้ ง

จองกัน ให้

คติสอนใจหรอื ให้ทำสงิ่ ดงี าม

ภาษาไทยมาตรฐานและ ท ๔.๑ ป. ๓/๔ ภาษาไทยมาตรฐานเป็นภาษา ๗
ภาษาถิน่
ที่ใช้สื่อสารกันทั่วประเทศ

ส่วนภาษาถิ่นเป็นภาษาที่กลุ่ม

คนในแต่ละท้องถิ่นใช้สนทนา

กัน ควรเลือกใช้ให้เหมาะสม

กบั กาลเทศะ

การอา่ น ท ๑.๑ ป. ๓/๗, ป. ๓/ การอ่านเป็นเครื่องมือในการ ๗
๘, ป. ๓/๙
ค้นคว้าและแสวงหาความรู้

เรื่องต่าง ๆ ทำให้ได้แนวคิดท่ี

เป็นประโยชน์ในการดำเนิน

ชีวิต การฝึกฝนทักษะการอ่าน

อย่างสม่ำเสมอ ทำให้มีความรู้

เพอื่ พฒั นาตนมากยง่ิ ขนึ้

การเขยี น ท ๒.๑ ป. ๓/๑, การเขียนเป็นการสื่อสารอย่าง ๑๖
ป. ๓/๒, ป. ๓/๓,
ป. ๓/๔, ป.๓/๕, หนึ่งเพื่อให้ผู้อื่นรับรู้เรื่องราว
ป. ๓/๖
ตามที่ผู้เขียนต้องการในการ

เขียนจะต้องเขียนด้วยลายมือ

บรรจงและสะอาดเรียบร้อย

ลำดับที่ ชอ่ื หนว่ ยการเรยี นรู้ มาตรฐานการเรียนรู้/ สาระสำคัญ เวลาเรียน น้ำหนกั
๒๑ การฟงั การดู และการ ตัวชวี้ ดั (ช่ัวโมง) คะแนน
พดู การฟัง การดู และการพดู
ท ๒.๑ ป. ๓/๑, เป็นทกั ษะพ้นื ฐานทีส่ ำคัญอัน ๒๒
วรรณคดีและ ป. ๓/๒, ป. ๓/๓, จะนำไปส่กู ารอา่ นและการ
วรรณกรรม ป. ๓/๔, ป.๓/๕, เขียนนกั เรยี นควรมมี ารยาทใน
๑ นิทานสอนใจ ป. ๓/๖ การฟงั และการดเู พื่อให้
สามารถจบั ใจความ นำไปใช้
ประโยชนใ์ นชีวติ ประจำวนั
และสามารถพดู สือ่ สารกบั
ผู้อืน่ ได้อยา่ งถูกตอ้ ง และมี
มารยาทตามความเป็นไทย

ท ๑.๑ ป. ๓/๑, ป. ๓/ ๑. นทิ านสุภาษิต เรอ่ื ง ๒
๒, ป. ๓/๓, ป. ๓/๔, กระตา่ ยต่นื ตมู ใหข้ อ้ คิดว่า
ป. ๓/๕, ป. ๓/๙ ควรใชป้ ัญญาในการไตรต่ รอง
ท ๕.๑ ป. ๓/๑ เร่อื งตา่ ง ๆ ไมห่ ลงเชอื่ สงิ่ ใด
งา่ ย ๆ
๒. นทิ านสุภาษติ เร่อื ง เดก็
เลี้ยงแกะใหข้ อ้ คิดวา่ ไมค่ วร
พดู โกหก หลอกลวงผอู้ นื่
เพราะนอกจากจะทำให้ผอู้ ื่น
เดอื ดรอ้ นแล้วอาจจะสง่ ผลให้
ตนเองและครอบครวั
เดือดร้อนดว้ ย

ลำดับท่ี ช่ือหน่วยการเรยี นรู้ มาตรฐานการเรียนร/ู้ สาระสำคัญ เวลาเรยี น นำ้ หนัก
๒ หลกี ไกลคนพาล ตัวช้ีวดั (ชั่วโมง) คะแนน

๓ ความสขุ จากการอา่ น ท ๑.๑ ป. ๓/๑, ป. ๓/ ๑. นิทานอีสป เรื่อง กระต่าย ๓
๔ สืบสานบทกลอน
๒, ป. ๓/๓, ป. ๓/๔, แหย่เสือให้ข้อคิดว่า ไม่ควร

ป. ๓/๕, ป. ๓/๙ แกล้งผูอ้ นื่ โดยเฉพาะผู้ท่ีมีนิสัย

ท ๕.๑ ป. ๓/๑ พาล เกเร เพราะจะทำให้คน

เดือดร้อน

๒. นิทานอีสป เรื่อง หมาป่า

กับลูกแกะให้ข้อคิดว่า ควร

หลีกเลี่ยงหรอื ไม่อยู่ใกล้คนที่มี

นิสัยพาลเกเร เพราะจะนำภัย

มาสู่ตนเองและคนที่มีนิสัย

เกเร จะทำใหไ้ มม่ ใี ครอยากคบ

หา

ท ๑.๑ ป. ๓/๑, ป. ๓/ หนงั สือ ประถม ก กา เป็น ๓

๒, หนังสอื ทีม่ ีประโยชน์การฝึก

ป. ๓/๕, ป. ๓/๙ อ่านจะทำใหอ้ า่ นออก เขียนได้

ท ๕.๑ ป. ๓/๔ และใชค้ ำไดถ้ กู ความหมาย

ท ๑.๑ ป. ๓/๑, ป. ๓/ ๑. บทดอกสรอ้ ยสภุ าษติ เร่อื ง ๗

๒, ป. ๓/๓, ป. ๓/๕, มดแดงเปน็ บทกลอนที่มีความ

ป. ๓/๖, ป. ๓/๙ ไพเราะ สอนใหร้ ้จู ักการมี

ท ๕.๑ ป. ๓/๑, ป. ๓/๔ ความกล้าหาญและอดทน

๒. บทดอกสรอ้ ยสภุ าษติ เรื่อง

นกกระจาบเป็นบทกลอนท่ี

สอนใหใ้ ชค้ วามละเอียด

รอบคอบ รู้จกั คิดไตรต่ รองใน

การทำงาน

๓. บทอาขยาน เด็กน้อย สอน

ให้เด็กเหน็ ความสำคญั ของการ

เรียนหนังสือ ที่จะทำให้มี

อนาคตทดี่ ี ไม่ลำบาก

ลำดับที่ ช่อื หนว่ ยการเรียนรู้ มาตรฐานการเรยี นรู/้ สาระสำคัญ เวลาเรยี น น้ำหนัก
ตวั ช้ีวดั (ช่ัวโมง) คะแนน
๕ บทเพลงทขี่ ับขาน
ท ๕.๑ ป. ๓/๒ ๔. บทอาขยาน
๖ ศรศลิ ปไ์ ม่กินกนั
๗ ปรศิ นาพาสนุก ท ๑.๑ ป. ๓/๑, ป. ๓/ วิชาหนาเจ้า สอนให้เห็น
๘ ความสุขจากการทำ ๒, ป. ๓/๓, ป. ๓/๔,
ป. ๓/๕, ป. ๓/๙ ความสำคัญของการมีวิชา
ความดี ท ๕.๑ ป. ๓/๑
ท ๕.๑ ป. ๓/๔ ความรู้ ซึ่งจะทำให้ชีวิตมี

ท ๑.๑ ป. ๓/๑, ป. ๓/ ความสุข เป็นที่เชิดหน้าชูตา
๒,
ป. ๓/๕, ป. ๓/๙ ได้
ท ๕.๑ ป. ๓/๑
เพลงกล่อมเด็ก และเพลง ๕
รวม
พวงมาลยั เป็นบทเพลงพนื้ บ้าน

ทใ่ี ช้ถอ้ ยคำไพเราะ

ผู้ขับร้องต้องใช้น้ำเสียงท่ี

อ่อนหวานในการร้อง เพื่อให้

บทเพลงน่าฟงั มากขนึ้

ศรศิลป์ไม่กินกัน เป็นสำนวน ๕

ไทยที่มาจากวรรณคดี เรื่อง

พระไชยเชษฐ์ ปจั ุบนั สำนวนนี้

มีความหมายว่าไม่ถูกกัน ไม่

ลงรอยกนั

ปรศิ นาคำทาย เป็นเกมท่ีฝึก ๒

การใช้ความคิดฝึกการอา่ น

ภาษาไทยอย่างถูกต้อง สร้าง

ความสนุกสนาน และส่งเสรมิ

เชาวน์ปัญญา

นิทานชาดก เรื่อง คนพาล ๒

ย่อมสำคัญผิดคิดว่าบาปนั้น

เป็นความลับ ให้ข้อคิดได้ว่า

ความลบั ไมม่ ีในโลก การทำส่ิง

ใดแม้ไม่มีใครเห็น แต่ตนเอง

ย่อมรู้ดีอยู่แก่ใจ เกิดความ

ทุกข์ การเป็นคนที่ซื่อสัตย์จะ

ทำให้ได้รับการยกย่องและ

ไวว้ างใจจากผอู้ ื่น

๒๐๐

โครงสร้างรายวิชา

ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๓

ภาษาไทย