กระต่ายตื่นตูม

กระต่ายตื่นตูม

ณ ป่าอันแสนกว้างใหญ่ สัตว์นานาชนิด
อาศัยอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข และมีกระต่าย
ตัวหนึ่งกำลังนอนกลางวันอยู่ใต้ต้นมะพร้าว

อย่างเพลิดเพลิน

ทันใดนั้นเองมีเสียงดังสนั่นหวั่น
ไหวจนทำให้กระต่ายตัวนี้ตื่นขึ้นมา

ด้วยความตกใจ

"เมื่อกี้มันเสียงอะไรทำไมน่ากลัวจัง ต้องเกิดแผ่นดินไหว
หรือฟ้าถล่มแน่ ๆ ต้องรีบไปบอกให้ทุกคนรู้ตัว เดี๋ยวจะ

หนีกันไม่ทัน"



เมื่อกระต่ายตัวอื่น ๆ เห็นว่ากระต่ายตัวนี้วิ่งมา
หน้าตาตื่นจึงตะโกนถาม

"เจ้าวิ่งหนีอะไรมา ทำไมถึงได้รีบร้อนขนาดนั้น ?
"

"เมื่อกี้ตอนที่ข้านอนหลับอยู่ใต้ต้นมะพร้าว ข้า
ได้ยินเสียงฟ้าถล่มก็เลยรีบมาบอกทุกคน

พวกเรารีบหนีกันเถอะ !" เจ้ากระต่ายตื่นตูม
รีบอธิบายให้ฝูงกระต่ายฟังด้วยเสียงสั่นเครือ

จากนั้นฝูงกระต่ายนับร้อยก็รีบวิ่งตามมันไปด้วย
ความตื่นกลัวพร้อมช่วยกันตะโกนตลอดทางว่า



"ฟ้าถล่ม ! ฟ้าถล่ม ! รีบหนีเร็วทุกคน’"

เหล่าสัตว์ป่านานาชนิดได้ยินเช่นนั้นก็
พากันวิ่งหนีตามกระต่ายฝูงนี้ไป จนพบ
ราชสีห์เจ้าป่าเห็นสัตว์วิ่งมาดังนั้น จึงถาม

ว่า

"พวกเจ้าวิ่งหนีอะไรมา ทำไมถึงได้รีบร้อน
กันขนาดนี้"



"ฟ้าถล่มน่ะสิท่าน หากไม่รีบหนีพวก
เราจะตายกันหมด" ช้างเอ่ยขึ้นมา

"แล้วพวกเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าฟ้าถล่ม ?" ราชสีห์ถาม
กลับด้วยความสงสัย



สัตว์ทุกตัวต่างหันไปมองฝูงกระต่าย เพราะ
อยากรู้เรื่องราวเช่นเดียวกับราชสีห์



"กระต่ายตัวนี้เล่าว่าได้ยินเสียงฟ้าถล่ม"
กระต่ายตัวหนึ่งพูดขึ้นพร้อมชี้บอก

"เจ้าได้ยินอย่างนั้นจริงหรือไม่" ราชสีห์เอ่ยถาม



"ข้าได้ยินจริง ๆ นะท่าน ขณะที่ข้ากำลังนอนพักผ่อนอยู่ใต้ต้น
ะพร้าว อยู่ ๆ ก็เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นจนข้าตกใจรีบวิ่งมาบอก

ทุกคนให้รีบหนี"



กระต่ายพูดอธิบายเหตุการณ์ทุกอย่างด้วยความตื่นเต้น

"ไหนเจ้าลองพาข้าไปดูหน่อยสิว่าเจ้าได้ยินเสียงนั้นมาจาก
ตรงไหน" ราชสีห์ผู้กล้าหาญเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เข้มแข็ง



เจ้ากระต่ายจึงรีบพาราชสีห์ไปดูบริเวณที่เกิดเสียงฟ้า

ถล่ม

"ตรงใต้ต้นมะพร้าวนั่นไงท่านที่ข้าได้ยินเสียงฟ้าถล่ม" กระต่าย
เอ่ยด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว



เมื่อได้ยินเช่นนั้นราชสีห์ก็เดินเข้าไปอย่างกล้าหาญ แล้ว
จึงใช้เท้าอันแข็งแรงเขย่าต้นมันพร้าวจนลูกมะพร้าวร่วงลงมาเสียง

ดัง

เสียงแบบนี้หรือเปล่าที่เจ้าได้ยิน" ราชสีห์เอ่ย
ถามเจ้ากระต่าย



"ใช่เลยท่าน เสียงแบบนี้แหละที่ข้า
ได้ยิน" กระต่ายตอบพร้อมเกาหัวตัวเองด้วย

ความเขินอาย

"เสียงฟ้าถล่มที่เจ้าได้ยินเป็นเสียงของลูกมะพร้าวที่ตกกระทบ
พื้นยังไงล่ะ คราวหน้าคราวหลังหากเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นเจ้า
ควรหาสาเหตุก่อนว่าเสียงนั้นมาจากอะไร ไม่ควรโวยวาย ตื่น
ตูมจนทำให้คนอื่นตื่นตกใจตามไปด้วย" ราชสีห์สอนกระต่าย

ด้วยความเป็นห่วง

"ต่อไปข้าจะไม่ตื่นตูมแบบนี้อีกแล้ว" กระต่ายพูด
พร้อมก้มหน้าด้วยความรู้สึกผิด


จากนั้นราชสีห์จึงนำความจริงกลับมาบอก

หล่าสัตว์ทั้งหลาย และแยกย้ายกันกลับไปยังถิ่น
ที่พักเดิมของตัวเอง