หลัลั ลัลั กการใช้ช้ภ ช้ช้ าษาไทย ชั้ชั้ ชั้ น ชั้ นมัมัธ มัมั ยมศึศึ ศึศึ กษาปีปีปี ที่ ปี ที่ ที่ที่ ๕ รายวิวิช วิวิ า หลัลั ลัลั กการใช้ช้ ช้ ภ ช้ ภาษาไทย ท๓๒๒๐๖ ผู้ผู้ ผู้ผู้ เ ผู้ผู้ รีรีย รีรี บเรีรีย รีรี ง คณะผู้ผู้ ผู้ผู้ จัจั ผู้ผู้ จัจั ดทำทำ ทำทำ ทำทำ
สรุปหลักภาษาไทยเล่มนี้จัดทำ ขึ้นเพื่อใช้ประกอบการเรียนรายวิชาหลักการใช้ภาษาไทย รหัส ท๓๒๒๐๖ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕ เรื่อง ธรรมชาติของภาษา พลังของภาษา ลักษณะของภาษาไทย เสียงในภาษาไทย พยางค์และคำ ความหมายของคำ หลักการใช้ถ้อยคำ และสำ นวน ประโยค หลักการสังเกตคำ ภาษาต่างประเทศในภาษาไทย หลักการสร้างคำ ในภาษาไทยและระดับของภาษา คำ ราชาศัพท์และคำ สุภาพ โดยมุ่งแก้ไขและพัฒนาทักษะหลักการใช้ภาษาไทยของนักเรียนเพื่อนำ ความรู้ มาใช้ในการจัดทำ สรุปหลักภาษาไทยให้สอดคล้องกับมาตรฐานการเรียนรู้ ผลการเรียนรู้ ขอขอบคุณนายพิษณุ เดชใด ผู้อำ นวยการโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ ปทุมธานีและ คุณครูวุฒิชัย ทองใส ครูผู้สอนรายวิชาหลักการใช้ภาษาไทย ที่ให้คำ ปรึกษา แนะนำ แก้ไขข้อบกพร่องต่างๆ จนสำ เร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี หวังเป็นอย่างยิ่งว่าสรุปหลักภาษาไทย รายวิชาหลักการใช้ภาษาไทย รหัส ท๓๒๒๐๖ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕ เรื่อง ธรรมชาติของภาษา พลังของภาษา ลักษณะของภาษาไทย เสียงในภาษาไทย พยางค์และคำ ความหมายของคำ หลักการใช้ถ้อยคำ และสำ นวน ประโยค หลักการสังเกตคำ ภาษาต่าง ประเทศในภาษาไทย หลักการสร้างคำ ในภาษาไทยและระดับของภาษาคำ ราชาศัพท์และคำ สุภาพ เล่มนี้ จะเป็นประโยชน์ในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนและเป็นแนวทางสำ หรับครูผู้สอนนำ ไปใช้ในการ จัดการเรียนรู้ให้เกิดผลดีแก่นักเรียนต่อไป คณะผู้จัดทำ คำคำ คำคำ คำคำนำนำ นำนำ นำนำ
สารบับัญ บับั หน้า คำ นำ อ้างอิง บทที่ 1 ธรรมชาติของภาษา - ความหมายของภาษา - ภาษาสัตว์ - ภาษาพูดภาษาเขียน
อ้อ้ อ้อ้ างอิอิ อิอิ ง
ภาษาพูด - เสียงที่กำ หนดขึ้นร่วมกันเพื่อสื่อความหมายในสังคมนั้นๆ - เสียงไม่สัมพันธ์กับความหมายก็ได้ - คนต่างชาติและคนท้องถิ่นจึงอาจไม่เข้าใจความหมายกัน ภาษาเขียน - ตัวอักษร สัญลักษณ์ที่กำ หนดขึ้นเพื่อแทนเสียงพูด - อักษรแทนพยางค์ - อักษรแทนคำ ธรรมชาติ ติของภาษา ๑ ความหมายของภาษา ธรรมชาติของภาษาคือการสื่อสารระหว่างสิ่งมีชีวิตไม่ว่าคนหรือสัตว์เมื่อรวมกันเป็นกลุ่มย่อมมีการสื่อสาร ระหว่างกันเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลความรู้ เช่น การเรียนการสอน,เพื่อบ่งบอกความรู้สึกเช่นการโอบ กอด,เพื่อให้สัญญาณ เช่น การบินวนของฝูงผึ้ง โดยทั่ว ทั่ ไปเมื่อกล่าวถึงภาษาจะหมายถึงภาษาพูดของ มนุษย์เท่านั้น เนื่องจากการสื่อสารของสัตว์หรือการสื่อสารบางรูปแบบค่อนข้างจำ กัดและไม่ซับซ้อน เท่ากับภาษาของมนุษย์ นกแก้ว สามารถเลียนแบบการพูดของคนได้แต่การสื่อสารของนกแก้ว เป็นการเลียนแบบเสียงเท่านั้นไม่นับเป็นภาษาการสื่อสารของสัตว์ บางครั้งเป็นไปตามสัญชาตญาณ เช่น สัตว์ร้องเพราะหิว ร้องเพื่อหาคู่ หรือสื่อว่ามีอันตรายแต่ไม่มีความซับซ้อนหรือไม่สามารถสื่อสารเรื่องราว ในอดีตหรืออนาคตได้ทั้งยังขาดคุณสมบัติหลายอย่างแบบภาษามนุษย์ ภาษาคอมพิวเตอร์ ก็ไม่นับว่าเป็นภาษาในที่นี้โปรดสังเกตว่า ภาษาคอมพิวเตอร์ เช่น ภาษาซี มีข้อจำ กัดที่ไ่ม่สามารถสื่อสารทางอารมณ์ ความรู้สึกได้อย่างภาษาของมนุษย์ ไม่จัดเป็นภาษา เพราะ มีข้อจำ กัดหลายประการที่แตกต่างจากภาษาพูดของมนุษย์ ภาษาสัสัต สัสั ว์ว์ ว์ว์ ภาษาพู พูดภาษาเขีขีย ขีขี น
2. เปลี่ยนแปลงทางความหมายของคำ ความหมายแคบเข้า เดิมมีความหมายกว้างๆแต่เปลี่ยนเป็นเจาะจงเฉพาะมากขึ้น เช่น กู เดิมใช้เป็นสรรพนามบุรุษที่ 1 แทนตัวผู้พูดได้ทุกระดับต่อมากลายเป็นคำ ไม่สุภาพ ใช้เฉพาะกลุ่มคนที่สนิทกัน ความหมายกว้างออก เดิมมีความหมายเดียวต่อมานำ มาใช้แล้วมีความหมายกว้างกว่าเดิม เช่น แม่ หมายถึง ผู้ให้กำ เนิดต่อมานำ คำ ว่า แม่ มาสร้างเป็นคำ เช่น แม่ทัพ แม่เล้าอแม่งาน มีความหมายว่า หัวหน้า ผู้เป็นใหญ่ ความหมายย้ายที่ ความหมายต่างไปจากเดิม เช่น แกล้ง สมัยสุโขทัยแปลว่าตั้งใจทำ ขึ้นให้ดี ปัจจุบันแปลว่า จงใจทำ ให้เกิดความไม่พอใจ -ไม่มีตัวอักษรใช้เป็นของตัวเอง เช่น ภาษากลุ่มชนเผ่าต่างๆ ในประเทศไทย - บางภาษามีการยืมตัวอักษรจากภาษาอื่นๆ มาบันทึกเสียงภาษาของตนเอง เช่น ภาษาบาลีภาษามลายู ภาษาอังกฤษ - เมื่อกล่าวถึงภาษาจะหมายถึงภาษาพูดของมนุษย์เท่านั้นและแตกต่างจากเรื่องของตัวอักษร บางภาษามีมีเ มีมีพี พียงภาษาพูพูด พูพู แต่ต่ไต่ต่ ม่ม่มีมี ม่ม่ ภ มีมี าษาเขีขีย ขีขี น ๒ ธรรมชาติติ ติ ข ติ ของภาษาต้ต้ ต้ อ ต้ องมีมี มี ก มี การเปลี่ลี่ ลี่ ย ลี่ ยนแปลง -ภาษาเปลี่ยนแปลงไปตามปัจจัยทางสังคมและเกิดขึ้นทุกภาษาในโลกที่พูดกันอยู่ -เปลี่ยนแปลงได้ทุกระดับทั้งเสียง คำ ความหมาย สำ นวน ประโยค การเปลี่ยนแปลง หลักๆ ได้แก่ 1. เปลี่ยนแปลงทางเสียง เช่น ยุคสมัยของภาษาทำ ให้เสียงต่างกันตัวอย่างสมัยสุโขทัย ฃ และ ฅ ออกเสียงต่างจาก ข และ ค หรือคำ บางคำ เปลี่ยนแปลงเสียงสระเป็นเสียงสั้น-เสียงยาว เช่น ระไบ ระบาย เข้า เป็น ข้าว มีการเลิกใช้คำ หรือสร้างคำ ใหม่ คำ ในภาษามีเกิดขึ้นใหม่ดำ รงอยู่และสูญหายตายไปเมื่อไม่มีคนนำ มาใช้คำ บางคำ เลิกใช้ เรียกว่า ศัพท์สูญ คือ ไม่มีผู้พูดไม่มีใครนำ มาใช้แบบเดิมแล้วเมื่อโลกก้าวหน้ามีเทคโนโลยีมีสิ่งใหม่ ใหม่เกิดขึ้นต้องสร้างคำ ไหนโดยนำ คำ เดิมๆที่มีอยู่มารวมกันใหม่ เช่น สร้างคำ จากการเลียนเสียง ชักโครก กริ่ง ออด ฉิ่ง ทุ่ม