ระหว่างความตาย และชีวิต

Between Death
and Life



by
Dolores Cannon

ระหว่างความตาย และชีวิต

โดย
โดโลเรส แคนนอน

รBะeหtwว่าeงeคnวาDมeตaาtยhแaลnะdชีวLติ ife

เขียน: Dolores Cannon / โดโลเรส แคนนอน
แปล: ตณิ ณ์ อนิ ทพเิ ชฎฐ์
บรรณาธิการ: นันทนชั ชวี กติ ตกิ ลุ
เรยี บเรียงและพิสจู นอ์ กั ษร: แพนด้ามัม
ศิลปกรรมปกและรปู เล่ม: Bookcreation

©2nd1p9r9in3tibnyg D19o9lo5r,e3srdC2a0n0n1o, n4th 2009, 5th 2010, 6th 2011, 7th 2013
By Ozark Mountain Publishing, Inc., P.O. box 754, Huntsville, AR 72740, USA
Thai Translation Copyright ©2017 by Seed of Love Co., Ltd.

ISBN 978-616-93159-0-2
ราคา 300 บาท

จัดทำ� โดย บริษัท ซีด ออฟ เลิฟ จำ� กัด / Seed of Love Co., Ltd.
103 ซ.ลาซาล 43 แขวงบางนาใต้ เขตบางนา กรุงเทพ 10260
Email: [email protected]
Facebook: https://www.facebook.com/Seedoflovepub

พมิ พ์ท่ี โรงพมิ ภาพพิมพ์
45/12-14, 33 หมู่ 4 ต. บางขนนุ
อ. บางกรวย จ. นนทบรุ ี 11130
โทร.02 879 9154-6 โทรสาร 02 879 9153

จดั จ�ำหน่ายโดย
บรษิ ัท เคล็ดไทย จำ� กัด
117 ถ. เฟื่องนคร เขตพระนคร กรงุ เทพ 10200
โทร. 02 225 9536-9 โทรสาร 02 222 5188
Website: www.kledthai.com
ขอ้ มลู ทางบรรณานุกรมหอสมุดแห่งชาติ

แคนนอน, โดโลเรส.
ระหว่างความตาย และชีวติ = Between death and life.-- กรุงเทพฯ : ซดี ออฟ เลฟิ , 2561.
285 หนา้
1. ความตาย. I. ติณณ์ อนิ ทพเิ ชฎฐ,์ ผแู้ ปล. II. ช่ือเรือ่ ง.
128.5
ISBN 978-616-93159-0-2

สารบัญ 1
25
บทท่ี 1: ประสบการณก์ ารตาย 34
บทท่ี 2: ผู้ตอ้ นรบั 44
บทที่ 3: ประสบการณ์เฉียดตาย 75
บทท่ี 4: โรงเรยี น 105
บทที่ 5: การเยยี่ มชมครั้งใหญ ่ 130
บทที่ 6: แตล่ ะระดบั ของการเป็นอยู่ 155
บทท่ี 7: ชวี ติ ทีถ่ กู เรยี กวา่ “เลวร้าย” 168
บทที่ 8: วิญญาณน�ำทาง 180
บทที่ 9: พระเจ้าและพระเยซ ู 198
บทท่ี 10: ซาตาน การเขา้ สงิ และปศี าจ 210
บทท่ี 11: ผีและวญิ ญาณหลอน 223
บทที่ 12: การวางแผนและการเตรียมตัว 239
บทท่ี 13: คณะกรรมการกลาง 251
บทท่ี 14: การประทบั ความทรงจำ� 269
บทท่ี 15: วิญญาณทดแทน 286
บทท่ี 16: การเดินทางกลับ
เก่ียวกบั ผเู้ ขียน



หนังสือเล่มน้ีเขียนขึ้นคร้ังแรกในช่วงปี ค.ศ. 1990 และได้ยืนหยัดผ่านกาลเวลามา
ตลอด ในเวลานั้น เร่ืองของชีวิตหลังความตายยังไม่มีการสนทนากันอย่างเปิดเผย
เนอื่ งจากความกลัวทีเ่ กี่ยวกบั เร่อื งน้ี แต่ในตอนน้ี ผคู้ นเปิดรบั ท่จี ะพดู คุยถงึ เร่อื งนก้ี นั
มากข้ึน และพร้อมที่จะส�ำรวจโลกท่ีมองไม่เห็น ในปี ค.ศ. 2013 ฉันจึงตัดสินใจ
ปรับปรุงหนังสือเล่มน้ีเพราะค�ำถามที่ฉันได้รับ และข้อมูลใหม่ที่ถูกเปิดเผยออกมา
ต้ังแต่ที่ฉันค้นพบเรื่องนี้ในปี ค.ศ. 1968 ไม่เคยมีข้อมูลใดท่ีขัดแย้งกับส่ิงท่ีฉันเขียน
ตงั้ แตต่ อนนน้ั และตลอด 45 ปใี นการทำ� งานดา้ นนี้ มเี พยี งขอ้ มลู ใหมท่ เี่ สรมิ เขา้ มาใน
ขณะทฉี่ ันทำ� หนา้ ทข่ี องฉนั ต่อไป ในฐานะผ้รู ายงานการค้นควา้ ความรูท้ ี่สญู หาย

โดโลเรส แคนนอน



ความตายจงอยา่ ทะนง
แมจ้ ะมีคนเรียกเจา้ ว่ายงิ่ ใหญแ่ ละน่าเกรงกลัว
แตแ่ ทจ้ รงิ แล้ว ไม่เลย
แม้คนท่เี จ้าคิดวา่ ได้ครอบงำ� ไปแลว้
ก็มิไดส้ นิ้ ความตายที่น่าสงสาร เจา้ ฆา่ ข้ายงั ไม่ได้

จอหน์ ดันน์
[1573-1631]
ซอ็ นเน็ต: ความตาย



บทที่ 1
ประสบการณก์ ารตาย

ฉันได้ถูกกล่าวหาว่า พูดคุยและสื่อสารกับคนตาย ซึ่งเป็นเรื่องต้องห้ามใน
แวดวงศาสนา ฉนั ไมเ่ คยคดิ ว่ามันเป็นแบบนนั้ แตก่ ็คงจรงิ เว้นแต่ว่าคนตายที่
ฉนั คุยดว้ ยน้ันไมไ่ ด้ตายอกี แล้ว แตไ่ ด้กลับมาใช้ชวี ติ เป็นคนปกติอกี คร้งั เพราะอยา่ ง
ทเี่ หน็ ฉนั คอื นกั สะกดจติ ยอ้ นอดตี (Regressionist) นค่ี อื คำ� เรยี กสำ� หรบั นกั สะกดจติ
ท่ีเชี่ยวชาญด้านการสะกดจิตผู้รับการสะกดจิตไปยังอดีตชาติ และการค้นคว้า
ประวัตศิ าสตร์

มันยังเป็นเร่ืองยากส�ำหรับใครหลายคน ที่จะยอมรับว่าฉันสามารถย้อนเวลา
และพูดคุยกับคนท่ีกลับไปอยู่ในอดีตชาติอีกครั้ง ฉันท�ำความคุ้นเคยกับส่ิงน้ีและพบ
ว่ามันเป็นเรือ่ งท่นี ่าหลงใหล ฉนั ไดเ้ ขยี นหนังสอื ไวห้ ลายเลม่ ท่ีบรรยายถึงการผจญภัย
ทน่ี า่ ตื่นเตน้ นข้ี องฉนั

ส�ำหรับนักสะกดจิตบ�ำบัด (Hypnotherapist) หลายคน อดีตชาตถิ อื เป็นเร่อื ง
ตอ้ งหา้ ม ฉันไมเ่ ขา้ ใจเหมือนกนั วา่ ท�ำไม ไมร่ ู้วา่ พวกเขากลัวส่ิงท่จี ะพบ หรือแค่อยาก
ท่ีจะเกาะติดอยู่ในสถานการณ์ที่คุ้นเคยท่ีพวกเขามั่นใจว่าสามารถจัดการได้
หน่ึงในนักบ�ำบัดท่ีว่าเผยกับฉันเหมือนดังว่าเขาได้ค้นพบอะไรท่ีส�ำคัญ “ผมได้ลอง
การสะกดจติ ยอ้ นอดีต ผมเคยพาคนคนหนง่ึ กลบั ไปตอนทเ่ี ขาเปน็ เดก็ ทารก”

เขาจรงิ จงั มาก มนั แทบจะเปน็ ไปไมไ่ ดส้ ำ� หรบั ฉนั ทจ่ี ะกลนั้ หวั เราะ และตอบวา่
“เหรอ? น่นั เป็นเพียง จุดเร่ิมต้น ของฉัน”

1

ระหวา่ งความตาย และชีวิต

แมก้ ระทง่ั ในหมนู่ กั สะกดจติ ยอ้ นอดตี ดว้ ยกนั ทใี่ ชอ้ ดตี ชาตเิ ปน็ เครอื่ งมอื บำ� บดั
ฉันพบว่ามีหลายคนที่กลัวการพาผู้รับการสะกดจิตผ่านประสบการณ์การตาย หรือ
เขา้ ไปในชว่ งระหว่างชีวิตท่ีบคุ คลนน้ั “ตาย” อยู่ พวกเขากลัวว่าจะมอี ะไรเกิดขนึ้ กับ
รา่ งกายของผทู้ ร่ี บั การสะกดจติ อยใู่ นทรานซ์ (Trance หรอื ทรานซ์ หมายถงึ สภาวะ
กึ่งหลับก่ึงต่ืน ที่มีลักษณะไม่ตอบสนองต่อสิ่งภายนอก โดยมักจะเกิดขึ้นจากการ
สะกดจิต หรือการสมาธิ) หรืออาจมีผลเสียจากการท่ีต้องเผชิญกับความทรงจ�ำน้ัน
อกี ครงั้ โดยเฉพาะถา้ เปน็ เหตกุ ารณท์ สี่ ะเทอื นใจ หลงั จากทฉี่ นั ไดม้ ปี ระสบการณน์ ก้ี บั
ผู้รบั การสะกดจติ หลายพนั คน ฉนั รู้ว่ามันจะไม่มปี ัญหาทางรา่ งกายใดๆ ถึงแมบ้ คุ คล
ทีย่ ้อนกลบั ไปนนั้ จะเสียชีวิตอย่างโหดร้ายกต็ าม แน่นอนว่าฉนั ระวงั เรื่องนี้เปน็ พิเศษ
เพอื่ ใหแ้ นใ่ จวา่ จะไมม่ ผี ลกระทบตอ่ รา่ งกายของบคุ คลนน้ั ความปลอดภยั ของผรู้ บั การ
สะกดจิตของฉันเป็นเร่ืองส�ำคัญที่สุดเสมอ ฉันรู้สึกว่าเทคนิคของฉันสามารถปกป้อง
ผรู้ บั การสะกดจติ ไดอ้ ยา่ งสมบรู ณแ์ บบ ไมอ่ ยา่ งนน้ั ฉนั คงไมใ่ ชว้ ธิ กี ารนใี้ นการคน้ ควา้
อย่างแน่นอน

ส�ำหรับฉัน โลกทีอ่ ยูร่ ะหว่างชวี ิต หรอื ทเี่ รยี กวา่ สภาวะการ “ตาย” นัน้ เปน็
ขอบเขตการดำ� รงอยทู่ นี่ า่ สนใจทส่ี ดุ เทา่ ทฉ่ี นั เคยเจอ เพราะฉนั เชอื่ วา่ มขี อ้ มลู มากมาย
ท่ีสามารถเรียนรู้ได้จากที่น่ัน ข้อมูลที่สามารถน�ำมาเป็นประโยชน์อย่างยิ่งให้กับ
มนษุ ยชาติ ฉนั เชอื่ วา่ คนจะสามารถตระหนกั ไดว้ า่ ความตายไมใ่ ชเ่ รอื่ งทน่ี า่ กลวั และ
เม่ือเวลาน้ันมาถึงในชีวิตของพวกเขา พวกเขาจะสามารถเห็นได้ว่า เรื่องน้ีไม่ใช่เร่ือง
ใหม่ แต่เป็นเรื่องท่ีพวกเขาคุ้นเคยกันอยู่แล้ว ซึ่งต่างก็เคยผ่านมาแล้วหลายคร้ัง ใน
สถานทท่ี ห่ี ลายคนเรยี กวา่ “บา้ น” ฉนั หวงั วา่ มนษุ ยจ์ ะสามารถเรยี นรทู้ จี่ ะเหน็ การเกดิ
และการตายเปน็ วงจรแห่งวิวฒั นาการท่แี ตล่ ะคนตอ้ งเผชญิ อยา่ งนบั ครงั้ ไมถ่ ว้ น และ
เปน็ สว่ นหนง่ึ ของการเตบิ โตของวญิ ญาณตามธรรมชาติ โดยหลงั จากความตาย เราจะ
มีชีวิตและประสบการณ์อยู่อีกโลกหนึ่งที่มีอยู่จริงไม่ต่างจากโลกวัตถุ (Physical
World) ทเ่ี ราเห็นอยนู่ ี้ ซึ่งมนั อาจจะมีความเป็นจริงมากกว่าดว้ ยซำ้�

2

ประสบการณ์การตาย

ครั้งหนึ่ง ฉันได้คุยกับผู้หญิงคนหน่ึงที่ถือว่าตนเอง “ตรัสรู้” ฉันพยายามจะ
อธิบายสิ่งท่ีฉันค้นพบ และบอกเธอว่าฉันค้นคว้าเกี่ยวกับความตาย และสถานที่
หลงั จากความตาย เธอถามอยา่ งตน่ื เตน้ วา่ “คณุ ไปทไ่ี หน... สวรรค์ นรก หรอื สถานท่ี
ลา้ งบาป?”

ฉนั รสู้ กึ ผดิ หวงั ถา้ มแี ตส่ ถานทเ่ี หลา่ นเี้ ทา่ นนั้ ทค่ี วามคดิ ของเธอจะรบั ได้ แนน่ อน
ว่าผหู้ ญิงคนนค้ี งไมไ่ ดต้ รัสรเู้ หมือนอย่างทีเ่ ธอคิด

ฉันตอบดว้ ยความฉนุ เฉยี ววา่ “ไม่ใชท่ ้ังนั้นแหละ”
เธอตกใจ “หมายความว่าเราจะอยู่ในดินไปตลอดเลยเหรอ?”
ฉนั จงึ ตระหนกั ไดว้ า่ การจะเขยี นหนงั สอื เลม่ น้ี ฉนั ตอ้ งยอ้ นกลบั ไปตอนทปี่ ระตู
ที่ได้เปิดออกเป็นครั้งแรก และพยายามจดจ�ำความคิด และความเช่ือในตอนนั้น
กอ่ นทแ่ี สงสวา่ งจะสอ่ งเขา้ มา นไ่ี มใ่ ชเ่ รอื่ งงา่ ย แตเ่ ปน็ เรอ่ื งทจ่ี ำ� เปน็ ถา้ ฉนั จะเขา้ ใจคน
ทย่ี งั อยรู่ ะหวา่ งการคน้ หาประตู และแสงสวา่ งนนั้ เพอ่ื ทฉี่ นั จะสามารถพดู กบั พวกเขา
ในแนวทางท่ีพวกเขาสามารถเข้าใจได้ และค่อยๆ พยายามพาพวกเขาไปสู่เส้นทาง
แห่งการรู้ตื่น เพื่อที่จะท�ำให้พวกเขาสามารถใช้ชีวิตได้อย่างเต็มที่ โดยท่ีไม่กลัวว่า
วันพรงุ่ นี้จะเปน็ อย่างไร
ส�ำหรบั คนหลายคน คำ� ว่า “ตาย” เปน็ เหมือนค�ำตอ้ งห้าม ค�ำทส่ี ้ินหวงั ไมม่ ี
ทางออก มืดมน ลึกลับ และสับสน เพราะมนั แสดงถงึ การตดั ขาดจากโลกวัตถนุ ้ี ซ่ึง
เปน็ โลกเดยี วทพ่ี วกเขารจู้ กั วา่ มอี ยจู่ รงิ เหมอื นกบั หลายๆ อยา่ งในชวี ติ เรอ่ื งของความ
ตายเป็นเรอ่ื งทีไ่ ม่มใี ครรู้ เตม็ ไปด้วยความลกึ ลับ ความเชอ่ื ความงมงาย และเรื่องน่า
กลวั แต่ทกุ คนก็รวู้ า่ เปน็ สงิ่ ที่จะต้องเผชิญในทสี่ ุด แม้ว่าเราอยากจะปิดกน้ั ไว้ และไม่
อยากคดิ ถงึ มนั กต็ าม เรารวู้ า่ รา่ งกายนมี้ เี วลาจำ� กดั และตอ้ งตายในทส่ี ดุ แลว้ เกดิ อะไร
ข้ึนต่อ? แล้วอุปนิสัยท่ีเรานับว่าเป็นตัวเราจะหายไปกับร่างกายเปลือกนอกน้ี
หรอื เปลา่ ? ชีวติ น้คี ือทุกอย่างหรอื เปล่า? หรอื มันมอี ะไรมากกว่านี้ อะไรบางอย่างท่ี
เหนือกว่า และสวยงามกว่าสิ่งท่ีเราเรียกว่าชีวิตหรือเปล่า? หรือว่าที่โบสถ์จะพูดถูก

3

ระหวา่ งความตาย และชวี ติ

ที่สอนเก่ยี วกบั สวรรคส์ ำ� หรับคนดี และนรกส�ำหรับคนเลว? ดว้ ยความขส้ี งสยั ของฉนั
จึงไดห้ าค�ำตอบเรอ่ื งนมี้ าตลอด และกเ็ ช่อื วา่ มหี ลายคนทม่ี ีความรูส้ กึ กระหายความรู้
นเี้ ชน่ กนั มนั คงทำ� ใหช้ วี ติ งา่ ยขนึ้ ถา้ เราสามารถใชช้ วี ติ ของเราดว้ ยความสขุ และความ
รกั โดยที่ไม่กลวั สง่ิ ท่จี ะเกดิ ขึ้นในทส่ี ดุ

ตอนทีฉ่ นั เริม่ ทำ� การคน้ ควา้ ดว้ ยการสะกดจติ ย้อนอดีต ฉันไมร่ ู้เลยวา่ จะได้พบ
ค�ำตอบของค�ำถามเหล่านี้หรือไม่ ด้วยความสนใจในประวัติศาสตร์ ฉันสนุกกับการ
ย้อนเวลากลับไปคุยกับคนในยุคต่างๆ ฉันสนุกกับการได้ไปอยู่ในช่วงเวลาใน
ประวัติศาสตร์อีกคร้ัง และมองสิ่งต่างๆ ผ่านมุมมองของพวกเขา ในขณะที่พวกเขา
ระลึกอดีตชาติของตัวเอง ฉันอยากจะเขียนหนังสือที่เกี่ยวกับมุมมองของพวกเขาใน
ช่วงเวลาส�ำคัญในประวตั ิศาสตร์ เพราะแตล่ ะคนเลา่ เร่อื งท่ียืนยนั เร่ืองราวของอีกคน
อยา่ งไมร่ ตู้ วั ระหวา่ งทอี่ ยใู่ นทรานซ์ มนั มแี บบแผนทฉี่ นั ไมค่ ดิ วา่ จะเจอ แตแ่ ลว้ กม็ บี าง
อย่างทไ่ี มค่ าดคดิ เกดิ ขึ้น ซึ่งไดเ้ ปดิ ประตพู าฉนั ไปสู่โลกใหมข่ องการสำ� รวจ ฉนั คน้ พบ
ช่วงระหว่างชีวิต ในสภาวะที่เรียกวา่ “ตาย” สถานท่ที ่คี นไปหลังจากทอ่ี อกจากชีวติ
ในโลกน้ี

ฉนั ยังจำ� ครงั้ แรกทีฉ่ ันได้ก้าวเดนิ ผ่านเข้าประตู และคุยกบั คน “ตาย” เปน็ ครงั้
แรกได้ มันคือช่วงระหว่างการสะกดจติ ไปอดตี ชาติ และตอนที่บุคคลนน้ั “เสียชีวติ ”
มันเกดิ ขึ้นเร็วและทันทีจนไม่ทนั ต้ังตัว ฉันไม่รวู้ า่ เกดิ อะไรข้นึ และไมร่ ูว้ ่าจะเกดิ อะไร
ต่อจากนี้ถ้ามีใครเผชิญกับประสบการณ์การตาย แต่อย่างท่ีบอก มันเกิดขึ้นเร็วมาก
จนไม่สามารถหยุดไดท้ ัน บุคคลน้นั มองดรู า่ งกายตัวเอง และบอกว่ามนั ดูเหมอื นศพ
ทว่ั ไป ฉนั แปลกใจทอี่ ปุ นสิ ยั ของบคุ คลนนั้ ยงั อยคู่ รบถว้ น ไมม่ กี ารเปลยี่ นแปลงใดๆ นี่
เป็นเรื่องส�ำคัญมาก เพราะน่ีคือสิ่งท่ีคนหวาดกลัวกันว่า ประสบการณ์การตายจะ
เปลยี่ นพวกเขา หรอื คนทรี่ กั เปน็ อยา่ งอนื่ ทแ่ี ปลกประหลาด หรอื ไมร่ จู้ กั อกี ตอ่ ไป และ
นกี่ เ็ ปน็ ความหวาดกลวั ทม่ี ตี อ่ สงิ่ ทไี่ มร่ ู้ ไมอ่ ยา่ งนนั้ ทำ� ไมเราถงึ กลวั ผแี ละวญิ ญาณละ่ ?
เราคิดว่ากระบวนการของการตายอาจจะเปลี่ยนพวกเขาจากคนที่เรารักเป็นอะไรที่

4

ประสบการณก์ ารตาย

เลวร้าย หรือน่าหวาดกลัว แต่ฉันได้ค้นพบว่า อุปนิสัยจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ
แมว้ ่าบางครงั้ จะมีช่วงเวลาของความสบั สน อปุ นสิ ัยจะยังคงอยเู่ หมอื นเดมิ

เมอ่ื ฉนั สามารถเอาชนะความตกใจ และความประหลาดใจทสี่ ามารถคยุ กบั
คนท่ีตายไปแล้วได้ ความสงสัยก็เริ่มครอบง�ำฉัน จากนั้นก็เต็มไปด้วยค�ำถามที่สงสัย
มาตลอด ตั้งแต่ตอนน้ันมา ทุกคร้ังที่ฉันพบกับผู้รับการสะกดจิตท่ีเข้าลึกพอส�ำหรับ
การค้นคว้านี้ ฉันจะถามค�ำถามเดิมซ�้ำๆ กับหลายๆ คน ท�ำให้พบว่าความเช่ือทาง
ศาสนาไมม่ ผี ลตอ่ สง่ิ ทพี่ วกเขารายงาน คำ� ตอบจะเหมอื นกนั ทกุ ครง้ั แมว้ า่ การใชค้ ำ� จะ
ต่างกนั พวกเขาทกุ คนพูดเหมอื นกนั ซึง่ กถ็ ือเป็นปรากฏการณใ์ นตัวมนั เอง

ต้ังแต่ที่ฉันเร่ิมงานนี้ในปี ค.ศ. 1979 ฉันได้พาคนหลายร้อยหลายพันคน
ผา่ นประสบการณ์การตายในหลากหลายรูปแบบ ทัง้ ประสบอุบตั เิ หตุ ถูกยงิ ถูกแทง
ถูกเผา แขวนคอ ถกู ตดั หัว จมน้�ำ และคร้ังหนึง่ โดยระเบดิ นวิ เคลยี ร์ ซึง่ ฉนั ได้รายงาน
อยใู่ นหนงั สอื A Soul Remembers Hiroshima รวมไปถงึ การเสยี ชวี ติ โดยหวั ใจวาย
การป่วย โรคชรา และอย่างสงบบนเตียง แม้ว่าจะมีรูปแบบที่หลากหลาย แต่ก็มี
รปู แบบทชี่ ดั เจน สาเหตกุ ารตายอาจจะตา่ งกนั แตส่ ง่ิ ทเี่ กดิ ขน้ึ หลงั จากนนั้ เหมอื นเดมิ
ทกุ ครง้ั ฉนั จงึ สรปุ ไดว้ า่ ไมม่ เี หตผุ ลทจี่ ะตอ้ งกลวั ความตาย เรารภู้ ายในจติ ใตส้ ำ� นกึ อยู่
แลว้ ว่าจะเกดิ อะไรข้ึน และมีอะไรอยูท่ ่นี นั่ ซ่ึงเรากค็ วรจะรู้ เพราะได้ผา่ นมันมาแลว้
นบั ครงั้ ไมถ่ ว้ น ฉะนน้ั จากการศกึ ษาความตาย ฉนั ไดพ้ บกบั ความนา่ ยนิ ดขี องชวี ติ มนั
ชา่ งหา่ งไกลจากเรอ่ื งราวทนี่ า่ สะพรงึ กลวั นกั แตเ่ ปน็ เรอื่ งของอกี โลกหนงึ่ ทน่ี า่ อศั จรรย์
ใจเปน็ ท่สี ุด

ส่ิงที่มาพร้อมกับความตายคือ ปัญญา มีบางอย่างเกิดขึ้นหลังจากการละท้ิง
รา่ งกายทท่ี �ำให้ความรใู้ นมิตใิ หมต่ น่ื ข้นึ มา เหมอื นวา่ มนษุ ยจ์ ะถูกจำ� กัด และปดิ ก้ันใน
ขณะทอ่ี ยใู่ นรา่ งกาย แตอ่ ปุ นสิ ยั หรอื วญิ ญาณทคี่ งอยตู่ อ่ ไปจะไมถ่ กู จำ� กดั ในลกั ษณะ
นี้ และสามารถรับรูส้ ิ่งตา่ งๆ ได้มากมายเกนิ กวา่ ทีเ่ ราจะจินตนาการได้ ท�ำให้เวลาท่ี
ฉันคุยกับคนเหล่านี้หลังจากที่พวกเขา “ตาย” ฉันได้ค�ำตอบของค�ำถามที่ค้างคา

5

ระหวา่ งความตาย และชีวิต

อยู่ในใจของมนุษยชาติมาเป็นเวลายาวนาน สิง่ ที่จติ วญิ ญาณตอบ จะขน้ึ อยูก่ ับระดับ
พัฒนาการของจิตวิญญาณน้ันๆ บางจิตวิญญาณจะมีความรู้มากกว่า และสามารถ
อธิบายไดอ้ ยา่ งชดั เจน เพ่ือใหม้ นุษย์โลกอยา่ งพวกเราเขา้ ใจได้ง่ายข้นึ ฉันจะพยายาม
บรรยายสิง่ ท่พี วกเขาเผชิญ โดยให้พวกเขาพูดจากมมุ มองของตวั เอง หนังสือเลม่ นีจ้ งึ
เป็นการรวบรวมข้อมูลจากส่ิงท่ีหลายคนได้รายงานไว้

ค�ำบรรยายที่ฉันพบบ่อยที่สุดเก่ียวกับช่วงเวลาที่การตายเกิดขึ้นคือ มันจะมี
ความรสู้ กึ หนาวเหนบ็ และพบวา่ วญิ ญาณนนั้ จะยนื อยขู่ า้ งเตยี ง (หรอื อะไรกต็ าม) ทนั ที
และมองดรู า่ งกายของตวั เอง และพวกเขามกั จะไมเ่ ขา้ ใจวา่ ทำ� ไมคนอนื่ ในหอ้ งจงึ ตอ้ ง
รู้สึกเศร้า เพราะพวกเขารู้สึกดีมาก ความรู้สึกโดยรวมจะเป็นความรู้สึกท่ีเบิกบาน
แทนที่จะเป็นความหวาดกลัว

ค�ำบรรยายต่อไปน้ีมาจากผู้หญิงอายุราวๆ 80 ปี ในขณะท่ีเธอก�ำลังเสียชีวิต
จากโรคชรา น่ีคือตัวอย่างท่วั ไปทเ่ี กิดข้นึ เปน็ ประจำ�

ด: [โดโลเรส] คณุ อยูม่ านานมากแล้วใชไ่ หม
ร: [ผู้รับการสะกดจิต] อืม ใช่ ฉันเช่ืองช้า มันเสียเวลา (โอดร้อง) มันไม่สนุก

อกี แลว้ ฉนั เหนอื่ ยเหลือเกิน

ในเมอ่ื เธอก�ำลงั รู้สึกอึดอัด ฉนั จึงน�ำเธอไปหลงั จากที่ความตายจบลง หลงั จาก
ทฉ่ี นั นบั ถอยหลงั รา่ งกายของผรู้ บั การสะกดจติ กก็ ระตกุ และมรี อยยม้ิ ทนั ที เสยี งของ
เธอมชี วี ติ ชวี า ตา่ งกบั เสยี งทอี่ อ่ นลา้ เมอ่ื ครอู่ ยา่ งสน้ิ เชงิ “ฉนั รสู้ กึ อสิ ระ! ฉนั รสู้ กึ เบา!”
ฟังดเู หมอื นเธอดีใจมาก

ด: คณุ เหน็ ร่างกายหรอื เปลา่ ?
ร: (ขยะแขยง) โอ้! ไอ้ของเกา่ เนย่ี เหรอ? มนั อยู่ตรงน้แี หละ! โอ!้ ฉนั ไมร่ ู้ เลยนะ

เนี่ย ว่าฉันดู แย่ ขนาดนั้น! ฉันหย่อนยาน และแห้งเห่ียวมากเลย ฉันรู้สึกดี

6

ประสบการณก์ ารตาย

เกนิ กวา่ สภาพสงั ขารทเ่ี ปน็ อยู่ ตอนนนั้ ฉนั เหนอื่ ยลา้ (เธอมนี ำ�้ เสยี งดใี จ) โอ!้ โอ!้
ฉันดีใจมากเลยท่ไี ดอ้ ยู่ ทีน่ !่ี

ฉนั แทบจะกลัน้ หัวเราะไมอ่ ยู่ ท่าทางและน้�ำเสียงชา่ งแตกต่างเหลอื เกิน

ด: ไม่แปลกเลยที่มันจะแห้งเหี่ยว ร่างกายนั้นอยู่มาหลายปีแล้ว คงเป็นเหตุผลท่ี
มันตอ้ งตาย คุณบอกว่าคุณอยู่ “ที่น”ี่ คณุ อยู่ทีไ่ หนเหรอ?

ร: ฉันอยู่ในแสงสวา่ ง และโอ้วว... มนั ร้สู ึก ดี มากเลย! ฉันรสู้ ึกฉลาด... ฉันรู้สึก
สงบ... ฉนั ร้สู ึกใจเย็น... ฉันไม่ ต้องการ อะไรทั้งนั้น

ด: คุณจะท�ำอะไรต่อไป?
ร: พวกเขาบอกว่า ฉันต้องไปพักผ่อน โอ้ ฉันไม่อยากพักเลย เพราะมันยังมีอีก

หลายอย่างที่ตอ้ งท�ำ
ด: คณุ ตอ้ งพักทั้งๆ ท่คี ณุ ไม่อยากพกั เหรอ?
ร: ไม่ แตฉ่ นั รสู้ กึ วา่ ฉนั ไมอ่ ยากจะรสู้ กึ อดึ อดั อกี แลว้ ฉนั อยากจะเรยี นรแู้ ละเตบิ โต

หลังจากนั้น ฉันก็ไม่สามารถได้ค�ำตอบอะไรจากเธออีก นอกจากว่าเธอก�ำลัง
ลอยอยู่ ฉันสามารถบอกได้จากท่าทางและการหายใจของเธอว่า เธอก�ำลังอยู่ใน
สถานที่พักผ่อน (Resting Place) เวลาที่ไปที่น่ัน มันจะเหมือนกับว่าพวกเขาก�ำลัง
นอนหลับลึกอยู่ และไม่อยากถูกรบกวน มันไม่มีประโยชน์ที่จะถามอะไรพวกเขาใน
ตอนน้ี เพราะคำ� ตอบทไ่ี ดจ้ ะไมม่ คี วามตอ่ เน่ือง

โดยรายละเอยี ดของสถานทพ่ี เิ ศษน้ี จะมกี ารอธบิ ายเพมิ่ เตมิ ภายหลงั ในหนงั สอื
เลม่ น้ี

ในอกี กรณีหน่ึง ผ้หู ญิงคนหนง่ึ กำ� ลังร�ำลกึ ถงึ การคลอดบตุ รทบ่ี ้าน การหายใจ
และการเคล่อื นไหวของร่างกายบง่ บอกถงึ ประสบการณ์การคลอดลกู ส่งิ นจ้ี ะเกดิ ขน้ึ
ก็ต่อเมื่อร่างกายสามารถจดจ�ำประสบการณ์นั้นได้เช่นเดียวกับสมอง และเพื่อไม่ให้

7

ระหวา่ งความตาย และชวี ิต

ผรู้ บั การสะกดจติ รสู้ กึ อดึ อดั ฉนั จงึ นำ� พาเธอไปชว่ งเวลาขา้ งหนา้ หลงั จากทกี่ ารคลอด
น่าจะเสร็จสน้ิ แล้ว

ด: คณุ คลอดลกู ส�ำเร็จหรอื เปลา่ ?
ร: ไม่ มนั ล�ำบากมากเลย ลกู ไมย่ อมออกมา ฉนั เหน่ือย ฉันก็เลยทง้ิ รา่ งกายของ

ฉนั
ด: คุณรหู้ รอื เปลา่ ว่าเดก็ นน้ั เพศอะไร?
ร: ไม่ มันไมส่ ำ� คัญหรอก
ด: คณุ เหน็ รา่ งกายตวั เองไหม?
ร: เหน็ ทุกคนเสียใจ
ด: แลว้ ตอนนคี้ ณุ จะท�ำอะไรตอ่ ?
ร: ฉนั คดิ วา่ ฉนั จะพกั ผอ่ น สดุ ทา้ ยแลว้ กต็ อ้ งกลบั มาอกี แตฉ่ นั จะอยทู่ น่ี สี่ กั พกั อยู่

ในแสงสว่าง มันสบายเหลือเกนิ
ด: คณุ บอกฉันได้ไหมวา่ แสงสวา่ งอยูท่ ีไ่ หน?
ร: อยใู่ นทที่ มี่ คี วามรทู้ กุ อยา่ ง ทกุ อยา่ งบรสิ ทุ ธแิ์ ละเรยี บงา่ ย มคี วามจรงิ ทบี่ รสิ ทุ ธ์ิ

อยทู่ ีน่ ่ี ไม่มเี รอ่ื งทางโลกมาทำ� ให้คุณสบั สน คณุ มีความจริงอยบู่ นโลก แต่คณุ
แค่มองไม่เหน็ มัน
ด: แต่คุณบอกวา่ คุณกต็ ้องกลบั มาอีก คณุ รู้ไดอ้ ย่างไร?
ร: ฉันออ่ นแอ ฉันควรจะอดทนกับความเจ็บปวดนน้ั ได้ ฉันตอ้ งเรียนรทู้ จี่ ะอดทน
ฉนั คงจะอยตู่ อ่ ไดถ้ า้ ตวั เองไมอ่ อ่ นแอขนาดนนั้ ฉนั ดใี จทจ่ี ำ� ความเจบ็ ปวดนนั้ ไม่
ได้ ฉนั รวู้ า่ ฉนั ตอ้ งกลบั ไป และตอ้ งสมบรู ณแ์ บบ ความเจบ็ ปวดเปน็ สงิ่ ทฉี่ นั ตอ้ ง
เอาชนะ ฉนั ตอ้ งเอาชนะความเจ็บปวดท้งั หมดในโลก
ด: แต่การเจ็บปวดเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ และมันยากเสมอเวลาที่คุณอยู่ใน
รา่ งกาย จากด้านท่คี ณุ อยใู่ นตอนนี้ มนั งา่ ยกว่าที่จะมองมันต่างออกไป คณุ คิด
ว่านัน่ คอื บทเรยี นท่ีคณุ อยากจะเรยี นเหรอ?

8

ประสบการณก์ ารตาย

ร: ฉนั จะเรียน ใช่! บางครั้งมนั อาจต้องใช้เวลา แตฉ่ นั สามารถท�ำไดท้ กุ อยา่ ง ฉนั
คิดว่าตัวเองควรจะเข้มแข็งกว่าน้ี ควรจะทำ� ได้ดีกว่าน้ี แต่ฉันคิดว่า ฉันสะสม
ความกลวั มามากตงั้ แตต่ อนทฉี่ นั ปว่ ยในวยั เดก็ ฉนั กลวั วา่ ครงั้ นี้ มนั จะแยข่ นาด
น้ัน และ... ฉนั ยอมแพ้ความเจบ็ ปวด... เวลาท่คี ุณมีจติ ท่ีสงู ข้ึน และแยกตวั เอง
ออกเปน็ แสงสวา่ งและความคดิ ทบี่ รสิ ทุ ธ์ิ ความเจบ็ ปวดจะหายไป ความเจบ็ ปวด
จะเปน็ เพยี งบทเรยี น เวลาทเี่ ราเรยี นรเู้ กย่ี วกบั ความเจบ็ ปวดในระดบั ของมนษุ ย์
เราแทบคลงั่ และแสดงความกงั วลออกมาในชว่ งเวลานน้ั การนำ� ตวั เองออกมา
และมีสมาธิเข้าถงึ ภายใน มีความอดทน เราจะสามารถข้ามพน้ มนั ได้

ด: ความเจบ็ ปวดมีจุดประสงคห์ รอื เปล่า?
ร: ความเจบ็ ปวดเปน็ เครอื่ งมอื การสอน บางครง้ั มนั ใชเ้ พอื่ ทำ� ใหค้ นถอ่ มตน บางครงั้

จิตวิญญาณท่ีหยิ่งผยองจะถูกสอนให้มีเมตตามากข้ึนด้วยความทุกข์ทรมาน
มันอาจจะสอนให้พวกเขาเรียนรู้ที่จะข้ามพ้นความเจ็บปวด พวกเขาจึงจะ
สามารถเอาชนะมนั ได้ บางคร้ังแคก่ ารทำ� ความเขา้ ใจมนั และเหตผุ ลทเ่ี ราต้อง
มมี ัน ก็สามารถชว่ ยลดความเจ็บปวดลงได้
ด: แต่อย่างท่ีคุณพดู ผคู้ นคลุ้มคล่ัง และคิดว่าพวกเขาทนไม่ไหว
ร: พวกเขากลายเปน็ คนทเี่ หน็ แกต่ วั พวกเขาตอ้ งขา้ มพน้ ความตอ้ งการของตนเอง
และความรู้สึกของตนเองในตอนน้ัน เพื่อที่จะเข้าถึงจิตวิญญาณมากขึ้น และ
สามารถรับมือกับมันได้ ในตอนน้ี บางคนมีความเจ็บปวด เพราะมันเป็นสิ่ง
ก�ำบัง พวกเขาอาจจะใช้มันเป็นข้ออ้าง หรือ “ทางออก” และน่ันก็คือจุด
ประสงค์ของมัน ซึ่งแตกต่างกันในแต่ละคน อะไรคือความเจ็บปวด? มันไม่
สามารถแตะต้องคุณได้เลยถ้าคุณไม่อนุญาต แต่เมื่อใดท่ีคุณยอมรับว่าคุณ
เจบ็ ปวด คุณกำ� ลังให้อ�ำนาจกบั ความเจบ็ ปวดนน้ั ดังน้ัน อยา่ ใหอ้ ำ� นาจกบั มนั
คณุ ไมจ่ ำ� เปน็ ทจ่ี ะตอ้ งรสู้ กึ มนั อยทู่ รี่ า่ งกายเทา่ นน้ั จงเขา้ ถงึ ภายในจติ วญิ ญาณ
ของตวั เอง จติ ทส่ี งู กวา่ ของคุณ และมนั จะทำ� อะไรคณุ ไม่ได้

9

ระหว่างความตาย และชีวติ

ด: คนสามารถแยกตัวเองออกจากความเจบ็ ปวดไดเ้ หรอ?
ร: แนน่ อน ถา้ ต้องการ พวกเขาไม่ไดต้ อ้ งการเสมอไป พวกเขาอยากได้รบั ความ

สงสาร อยากจะลงโทษตวั เอง และอะไรอกี หลายอยา่ ง คนน่ีตลกดี ทุกคนร้วู ธิ ี
ทจ่ี ะทำ� สง่ิ เหลา่ น้ี เพยี งแคพ่ วกเขาใชเ้ วลากบั มนั พวกเขาตอ้ งหาทางดว้ ยตวั เอง
เพราะพวกเขาคงไมเ่ ชื่อ ถา้ คณุ บอกพวกเขาว่า มนั มีวธิ ีที่งา่ ยกวา่ นัน้ พวกเขา
ตอ้ งเรยี นรูด้ ้วยตัวเอง มนั เปน็ ส่วนหนง่ึ ของบทเรยี น
ด: คนกลวั ตายกนั มาก คณุ บอกฉันได้ไหมว่า มันเปน็ อย่างไรตอนทเ่ี กดิ ข้นึ ?
ร: ตอนที่อยใู่ นร่างกาย ฉันรู้สึกหนกั มนั ดึงฉัน มันอึดอดั แตเ่ วลาที่คุณตาย มัน
เหมือนการยกน�้ำหนักนั้นออกไป มันผ่อนคลาย ผู้คนมักถือปัญหาของตัวเอง
ไวต้ ลอดเวลา และมันกเ็ หมอื นกบั การแบกสงิ่ ของหนกั ๆ เอาไว้ เพราะส่ิงเหลา่
น้ีหนักหน่วงและเป็นภาระ ตอนที่คุณตาย มันเหมือนได้โยนส่ิงเหล่าน้ีทิ้งไป
และมนั รูส้ ึกดี มันเป็นการเปลย่ี นแปลง
ด: ฉันเดาวา่ คนกลวั เพราะพวกเขาไมร่ ู้ว่ามันจะเป็นอยา่ งไร
ร: พวกเขากลวั ในสิ่งท่ีไมร่ ู้ พวกเขาแค่ต้องมศี รทั ธาและความเช่ือม่นั
ด: เกดิ อะไรขึ้นเวลาท่คี นตาย?
ร: คณุ แค่ข้ึนสงู ขึน้ และท้ิงมนั มา เพอ่ื ขึน้ มาที่นี่ ในแสงสวา่ ง
ด: คณุ ท�ำอะไรตอนที่อยู่ท่ีน่ัน?
ร: ท�ำใหท้ ุกอย่างสมบูรณ์
ด: คณุ จะไปไหน ถา้ คุณตอ้ งออกมาจากแสงสวา่ งน้นั ?
ร: กลับไปทโ่ี ลก
ด: มันแปลกหรือเปลา่ ท่ีเราไดค้ ุยกับคณุ ผ่านกาลเวลาแบบน?้ี
ร: เวลาไม่มคี วามหมาย ในขอบเขตนไ้ี มม่ เี วลา ทุกเวลาเปน็ หน่ึงเดยี ว
ด: แสดงวา่ มนั ไมไ่ ดก้ วนใจคณุ ใชไ่ หม ทฉ่ี นั คยุ กบั คณุ จากอกี เวลา หรอื อกี โลกหนง่ึ ?
ร: ท�ำไมล่ะ?

10

ประสบการณก์ ารตาย

ด: กเ็ ราคิดวา่ มนั เป็นไปได้ และฉนั ไม่อยากจะกวนใจคุณ
ร: ฉันรูส้ ึกว่ามนั กวนใจคณุ มากกวา่ ฉัน

อกี ตวั อยา่ งหนงึ่ เปน็ เรอ่ื งของเดก็ ผหู้ ญงิ ทเี่ สยี ชวี ติ ตอนอายเุ กา้ ขวบ ตอนทฉี่ นั
เริ่มคุยกับเธอ เธออยู่บนรถบรรทุกหญ้าแห้งระหว่างเดินทางไปปิกนิกกับโรงเรียนใน
ช่วงปลายของยุค 1800 มีห้วยอยู่ใกล้กับสถานท่ีปิกนิกท่ีคนจะไปว่ายน�้ำกัน
เธอว่ายน้�ำไม่เป็นและกลัวน้�ำ แต่เธอไม่อยากให้เด็กคนอ่ืนรู้ เพราะกลัวว่าจะถูก
ล้อเลียน และเม่ือเด็กบางคนมีเบ็ดตกปลา เธอจึงตัดสินใจจะท�ำเป็นตกปลา เพ่ือท่ี
คนอ่ืนจะได้ไม่รู้ว่าเธอว่ายน้�ำไม่เป็น เด็กผู้หญิงคนน้ันกังวลเร่ืองน้ี และไม่รู้สึกสนุก
ไปกบั การทอ่ งเทย่ี วนนั้ เลย ฉนั บอกใหเ้ ธอไปในวนั สำ� คญั เมอื่ เธออายมุ ากขน้ึ หลงั จาก
ทฉ่ี นั นบั ถอยหลงั เธอประกาศอย่างมคี วามสุขว่า “ฉันไม่อยู่ตรงนนั้ อกี แลว้ ฉนั อยู่ใน
แสงสว่าง” นเ่ี ป็นเรอ่ื งน่าแปลกใจ ฉันจงึ ถามเธอว่าเกดิ อะไรขน้ึ

ร: (เศรา้ โศก) ฉันว่ายน�้ำไมไ่ ด้ มันมดื ไปหมด รสู้ ึกหนา้ อกร้อนผา่ ว และฉันกม็ าใน
ทแี่ สงสวา่ ง และมนั กไ็ มส่ ำ� คัญอกี ตอ่ ไป

ด: คุณคดิ วา่ หว้ ยมนั ลึกกว่าทีค่ ดิ ?
ร: ฉันไมค่ ดิ ว่ามันลกึ ขนาดนนั้ ฉันกลวั ฉันคิดวา่ ตัวเองงอเขา่ และยนื ไม่ไหว ฉนั

แคก่ ลวั
ด: คณุ ร้ไู หมวา่ คณุ อยูท่ ่ไี หน?
ร: (เสยี งของเธอยังเหมือนเป็นเด็ก) ฉันอยู่ในนริ ันดร์
ด: มีใครอยกู่ ับคุณไหม?
ร: พวกเขาทำ� งาน และทกุ คนนน้ั ยงุ่ กนั อยู่ กำ� ลงั พจิ ารณาวา่ ตอ้ งทำ� อะไร ฉนั กำ� ลงั

พยายามเข้าใจทกุ อยา่ งอยู่
ด: คุณคดิ ว่าคุณเคยมาท่ีนห่ี รอื เปลา่ ?

11

ระหวา่ งความตาย และชวี ิต

ร: เคยแลว้ ท่ีน่ีสงบมาก แตฉ่ ันจะกลับไป ฉันต้องเอาชนะความกลัว ความกลัว
เปน็ สงิ่ ทเี่ ราสรา้ งขนึ้ เอง และมนั ทำ� ใหฉ้ นั ขยบั ตวั ไมไ่ ด้ ฉนั ไมค่ ดิ วา่ นำ้� มนั ลกึ นะ
ฉันคิดว่าฉันคิดไปเองเพราะความกลัว ปกติแล้วสิ่งท่ีร้ายแรงที่สุดที่จะเกิดขึ้น
ได้ ไมไ่ ดแ้ ยเ่ ทา่ กบั ทเ่ี รากลวั เลย (เสยี งเปน็ ผใู้ หญม่ ากขน้ึ ) มนั เปน็ สตั วป์ ระหลาด
ในจติ ใจคน และความกลวั จะมผี ลกบั คนทอ่ี ยบู่ นโลกเทา่ นนั้ มนั อยใู่ นความคดิ
คน ไมม่ ผี ลอะไรกับจิตวญิ ญาณ

ด: คุณคิดวา่ เวลาทคี่ นกลัวสิ่งใด พวกเขาจะดึงดูดสงิ่ นน้ั เขา้ มาหรอื เปลา่ ?
ร: ใช่เลย! คุณดึงดูดส่ิงเหล่านั้นเข้ามาเอง ความคิดคือพลังงาน มันสร้างสรรค์

สิ่งต่างๆ ให้เกิดข้ึนได้ มันง่ายท่ีจะมองว่าความกลัวของคนอื่นเป็นสิ่งโง่เขลา
ไร้สาระ และคิดว่า “ท�ำไมต้องกลัวส่ิงนั้นด้วย?” แต่เวลาท่ีมันเป็นความกลัว
ของคณุ มัน ลึก มาก มัน สว่ นตัว มาก และ รนุ แรง มากพอที่จะครอบงำ� คณุ
ได้ ฉะน้ัน ถ้าฉันสามารถมองดูความกลัวของคนอ่ืนได้ และช่วยให้พวกเขา
เข้าใจความกลวั ของ พวกเขา เองได้ ฉันคิดวา่ สกั วนั มันอาจจะชว่ ยให้ฉันเขา้ ใจ
ความกลวั ของฉนั
ด: ฟังดูมีเหตุผล คุณรู้ไหมวา่ หน่ึงในความกลวั ทย่ี ง่ิ ใหญท่ สี่ ดุ ทค่ี นมีกค็ ือ พวกเขา
กลวั ตายมากๆ
ร: มันไม่ได้แย่ขนาดน้ัน นน่ั เปน็ สง่ิ ท่ี ง่ายทีส่ ุด ทฉ่ี ันเคยทำ� มนั เหมอื นจดุ จบของ
ความสบั สนทง้ั หมด จนถงึ ตอนท่ีคณุ ตอ้ งเริม่ ตน้ ใหม่ และมันกย็ ิง่ สบั สนเขา้ ไป
อกี
ด: แลว้ ท�ำไมคนถึงตอ้ งกลบั มาเร่อื ยๆ ดว้ ยละ่ ?
ร: คณุ ต้องท�ำวฏั จกั รให้สมบรู ณ์ คุณตอ้ งเรยี นรู้ทุกอยา่ ง และขา้ มพน้ ทุกอยา่ งใน
โลก เพ่ือท่คี ุณจะสามารถเขา้ สคู่ วามสมบรู ณ์แบบ และชวี ิตทีไ่ ม่สน้ิ สุด
ด: นัน่ เป็นเร่ืองใหญม่ ากเลยนะ ทจี่ ะเรียนรู้ทุกอย่าง
ร: ใช่ บางครัง้ มันก็เหนอื่ ยมาก

12

ประสบการณ์การตาย

ด: เหมือนวา่ มนั ตอ้ งใช้เวลานานมาก
ร: แตจ่ ากท่ีฉนั อยูต่ อนนี้ ทกุ อยา่ งมันดูงา่ ยมากเลย มันอยใู่ นการควบคุมของฉนั

ตวั อยา่ งเชน่ ฉนั สามารถเขา้ ใจความกลวั และในความรสู้ กึ ตอนนี้ ฉนั รสู้ กึ วา่ มนั
แตะต้องฉันไม่ได้ แต่มันก็มีอะไรท่ีเกี่ยวกับการเป็นมนุษย์ ตอนท่ีคุณอยู่ท่ีนั่น
มันปกคลุมคุณ ฉันหมายถึงว่า มันกลายเป็นส่วนหนึ่งของคุณ มันเข้าถึงคุณ
และกไ็ ม่งา่ ยที่จะถอยหา่ งออกมา และมองมันอยา่ งแท้จรงิ
ด: ใชแ่ ลว้ เพราะคณุ มอี ารมณเ์ ขา้ มาเกย่ี วขอ้ ง มนั งา่ ยเสมอทคี่ นอน่ื จะมองดู และ
พดู ว่า “ง่ายนิดเดียว”
ร: น่ันคือเวลาท่ีเรามองดูความกลัวของคนอื่น ฉันต้องเรียนรู้ท่ีจะอดทน ใช้ชีวิต
และไม่หนีออกมาจนกว่าฉันจะเรียนรู้เท่าที่จะเรียนได้ในชีวิตนั้น ฉันคิดว่าถ้า
ฉนั สามารถมชี วี ติ ทคี่ งอยู่ และมปี ระสบการณท์ หี่ ลากหลายในชวี ติ เดยี ว มนั คง
งา่ ยกวา่ การมีชวี ติ สน้ั ๆ หลายๆ ชวี ิต ฉนั เสียเวลาไปมาก ฉะนั้น ฉันจะค่อยๆ
เลอื กชวี ติ ทฉ่ี นั จะสามารถมปี ระสบการณท์ ห่ี ลากหลาย เพอื่ ทจี่ ะไดไ้ มต่ อ้ งกลบั
ไปบ่อยๆ แต่ฉันคิดว่ามันก็จะยากกว่า เพราะมีสิ่งท่ีคุณต้องสะสางกับคนอ่ืน
ระหว่างท่ีมีความสมั พนั ธ์ตอ่ กัน สงิ่ ท่คี ุณท�ำจะกลับมาหาคณุ

มคี วามเชอื่ หนงึ่ ทเี่ ชอื่ กนั มานานในวฒั นธรรมของพวกเรากค็ อื เวลาทคี่ ณุ กำ� ลงั
จะตาย คุณจะเห็น “ชีวิตทั้งชีวิตอยู่ต่อหน้าคุณ” ส่ิงน้ีได้เกิดข้ึนกับบางคนท่ีฉันพบ
มนั จะเกดิ ขน้ึ บอ่ ยกวา่ ภายหลงั จากการตาย ทผี่ ตู้ ายมองยอ้ นไปดชู วี ติ ของตวั เอง และ
วเิ คราะหว์ า่ พวกเขาไดเ้ รยี นรอู้ ะไรจากมนั ซงึ่ ปกตแิ ลว้ จะทำ� พรอ้ มกบั ความชว่ ยเหลอื
ของอาจารยจ์ ากอกี ดา้ นหนงึ่ ผทู้ สี่ ามารถมองดชู วี ติ ไดอ้ ยา่ งไมล่ ำ� เอยี ง และไมม่ อี ารมณ์
มาเกีย่ วข้อง

หน่ึงในผู้รับการสะกดจิตของฉันสามารถทบทวนชีวิตของตัวเองด้วยวิธีที่
แหวกแนว แม้ว่ายากท่ีจะบอกว่าอะไรคือปกติ และอะไรท่ีเป็นไปตามรูปแบบทั่วไป
เวลาทคี่ ณุ ทำ� งานในสาขาการวจิ ัยโดยการสะกดจิตยอ้ นอดตี นี้

13

ระหวา่ งความตาย และชีวิต

ผหู้ ญงิ คนนี้รำ� ลึกชวี ติ อดีตชาติ และมาถึงจดุ ที่เสยี ชีวิตในชาติน้ัน เธอเสยี ชวี ิต
อย่างสงบในวัยชรา และมองดูร่างกายตัวเองถูกน�ำไปบนยอดเขาใกล้บ้าน เพ่ือท่ีจะ
ถกู ฝงั ในสสุ านครอบครัว แต่แทนท่ีจะข้ามไปอีกฟากหนึง่ เธอตัดสินใจกลบั ไปท่บี า้ น
เพ่ือพยายามสะสางสิ่งที่ค้างคาอยู่ เมื่อถึงท่ีน่ัน เธอตกใจท่ีเห็นตัวเองเป็นผี และมี
ความสามารถเดินทะลุก�ำแพงได้ พลันเหน็ ตัวเองเป็นเพียงหมอกในรูปรา่ งคน แต่เธอ
แปลกใจท่ีพบว่าสามารถมองเห็นเฟอร์นิเจอร์ และส่ิงของต่างๆ ทะลุตัวเธอได้
เหมือนว่าตัวเธอโปร่งแสง มันเป็นเรื่องน่าต่ืนเต้นส�ำหรับเธอท่ีได้อยู่ในสภาพที่
แปลกประหลาดนี้ และเธอก็เดินไปรอบบ้านเพ่ือดูว่าตัวเองสามารถท�ำอะไรได้บ้าง
ในจุดหน่ึงก็ได้ยินแม่บ้านพูดว่า มีหญิงชราก�ำลังหลอกหลอนบ้านหลังน้ันอยู่ เพราะ
พวกแมบ่ า้ นไดย้ ินเสียงของเธอเดนิ ไปมาอยู่ในบ้าน

หลังจากน้ันสักพัก การเป็นผีก็กลายเป็นเรื่องที่น่าเบ่ือ เพราะรู้ตัวว่าไม่มีใคร
สามารถมองเห็น หรือได้ยินเสยี งของเธอ อีกท้งั ยงั ไม่สามารถสื่อสารได้ และในทส่ี ุดก็
ค้นพบว่า เธอคงไม่สามารถท�ำในส่ิงท่ีต้ังใจจะกลับมาท�ำได้ เพราะสภาพที่เป็นอยู่
น่ันเอง และวินาทีที่ได้ตระหนักถึงเรื่องน้ี เธอก็ออกมาจากบ้านน้ันทันที และยืนอยู่
บนเนินเขา สามีทจี่ ากไปแล้วมาพบเธอ และยืนอยูข่ ้างๆ ในมิติน้นั พวกเขากลบั กลาย
เปน็ หนุม่ สาวอกี ครัง้ เหมือนในวนั ทีแ่ ตง่ งาน และขณะท่พี วกเขาจับมอื กันยืนดหู ุบเขา
นน้ั มนั กลายเปน็ “หบุ เขาแหง่ ชวี ติ แตม่ นั คลา้ ยกบั หบุ เขา” ทมี่ ชี วี ติ หลงั จากนน้ั เธอ
บรรยายถึงผืนผ้าสีสดใสที่กระจายไปท่ัวหุบเขา และมันเปล่ียนเป็นเหตุการณ์ และ
สถานท่ีในชีวิตที่เธอเพิ่งจากมาแทนที่ เธอค่อยๆ เห็นชีวิตของเธอเป็นล�ำดับทีละ
เหตุการณ์ ท้ังชีวติ ของเธอแสดงออกมาต่อหนา้ เธอในคราเดยี ว

เธอบอกวา่ “เราเห็นสสุ าน เราเหน็ ตวั เมอื ง เราเหน็ บ้านของเรา เราเห็นภูเขา
มันเหมือนว่าเราเห็นทุกอย่างท่ีเราเคยรู้จักรวมอยู่ด้วยกัน มันเหมือนกับว่าน่ีคือชีวิต
ของพวกเรา และน่ีคือสิ่งที่เรามีร่วมกัน และเราสามารถเห็นว่าเราได้ผ่านมันมาร่วม
กนั เราดใี จทไ่ี ดใ้ ชช้ วี ติ มาแบบนน้ั ยงั มสี งิ่ ทไี่ มเ่ ปลยี่ นแปลงหลงั จากทม่ี นั จบลง มนั สงบ

14

ประสบการณก์ ารตาย

เหมือนกับว่าเรายืนอยู่ตรงนั้นและตรวจสอบ คล้ายๆ กับว่า คุณมีทุ่งกว้างที่มีอะไร
หลายอยา่ งเตบิ โต หรอื เหมอื นกบั วา่ มดี อกไมห้ ลายชนดิ อยใู่ นสวน และคณุ ยนื สำ� รวจ
มัน คุณจะจ�ำได้ว่าคุณได้ท�ำอะไรไปบ้างเพ่ือท�ำให้สวนเป็นแบบนี้ คุณจะจ�ำได้ว่า
สิ่งต่างๆ เติบโตและพฒั นาอยา่ งไร และนกี่ ็คือผลลัพธ์ท่คี ุณได้ คณุ มองดหู บุ เขาแห่ง
ชวี ติ น้ี ชไ้ี ปทบี่ างจดุ และพดู วา่ ‘ตรงน้ี เรามชี ว่ งเวลาทด่ี มี ากเลย และนค่ี อื สง่ิ ทดี่ ที เี่ รา
ท�ำรว่ มกัน ตรงน’้ี คุณช่นื ชมส่วนต่างๆ ในสวนนั้น และสามารถมองเห็นมันทงั้ หมด
ทุกเหตุการณใ์ นชีวิตอยู่ตรงนน้ั และคณุ สามารถจับตอ้ งมันได้ มัน เหมือนกับวา่ เรา
ก�ำลงั เปิดหนังสือภาพดชู วี ิตตัวเอง แตม่ ันอยูใ่ นรปู แบบของหบุ เขา”

เธอรู้สึกดีมากที่ได้ดูเหตุการณ์พวกน้ัน แม้ว่าส่วนท่ียากล�ำบากของชีวิตนั้นจะ
ยากทจ่ี ะมองดู ไมม่ กี ารตดั สนิ เขา้ มาเกยี่ วขอ้ ง แตเ่ หมอื นวา่ จะมกี ารจดจำ� ในจติ ใจเพอ่ื
เตือนถึงสิ่งท่ีอยากจะเปล่ียนในคร้ังต่อไป แน่นอนว่านี่ไม่ใช่วิธีเดียวในการมองดูชีวิต
ท่เี พง่ิ จากมา แต่มนั ก็เปน็ อกี วิธีหนึ่งทงี่ ดงาม

ในอกี กรณหี นง่ึ ฉนั คยุ อยกู่ บั ผชู้ ายทเี่ สยี ชวี ติ จากเหตกุ ารณด์ นิ ถลม่ ฉนั ถามเขา
ว่า ความตายเป็นอยา่ งไร

ร: คณุ เคยดำ� นำ�้ ลงไปลึกๆ หรอื เปล่า... ลงไปในทท่ี ่มี ันมืดมิดข้างใตน้ ่นั น่ะ? ขณะ
ที่คุณวา่ ยขนึ้ มาสผู่ วิ นำ้� ความรู้สึกจะเบาลงเรอื่ ยๆ และตอนทคี่ ณุ ขึ้นส่ผู ิวน้�ำท่ี
เต็มไปด้วยแสงอาทติ ย์ ความตายกเ็ ป็นแบบนน้ั

ด: คณุ คดิ วา่ ทรี่ สู้ กึ แบบนน้ั เพราะวธิ ที ค่ี ณุ เสยี ชวี ติ หรอื เปลา่ ทม่ี หี นิ ตกลงมาใสค่ ณุ
ร: ไม่ มนั เป็นแบบนน้ั เพราะผมเดินทางจากภพวตั ถุ (Physical Plane) ไปสภู่ พ

จติ วญิ ญาณ (Spiritual Plane) เมอ่ื ผมออกจากรา่ งกาย มนั เหมอื นชว่ งทก่ี ำ� ลงั
ข้ึนมาสู่ผิวน้�ำ และเม่ือผมถึงภพจิตวิญญาณ มันก็เหมือนการขึ้นมาเหนือน้�ำ
สแู่ สงอาทติ ย์ ถา้ คณุ เสยี ชวี ติ ในอบุ ตั เิ หตุ คณุ จะรสู้ กึ เจบ็ ปวดรา่ งกายกอ่ นทคี่ ณุ
จะหมดสตใิ นโลกวัตถุ เพราะร่างกายของคุณไดร้ ับบาดเจบ็ แตห่ ลังจากที่คุณ

15

ระหว่างความตาย และชีวติ

หมดสติ มนั กง็ า่ ยและเปน็ ธรรมชาตมิ าก เหมอื นทกุ อยา่ งในชวี ติ อยา่ งเชน่ การ
มีเพศสัมพันธ์ การเดิน การวิ่ง และการว่ายน�้ำ มันก็แค่อีกส่วนหน่ึงของชีวิต
ไมม่ กี ารตายหรอก คณุ แคเ่ ขา้ สอู่ กี ชว่ งเวลาในชวี ติ การตายนน้ั รสู้ กึ ดนี ะ ถา้ ใคร
กังวลเร่อื งนี้ บอกพวกเขาเลยว่าใหล้ องไปดำ� นำ�้ ลึกดู และใชข้ าถีบพืน้ พุ่งขน้ึ มา
เหนือน้�ำอย่างรุนแรง มนั กเ็ ป็นแบบนั้นแหละ
ด: ฉันคิดว่าหลายคนกงั วลวา่ การตายจะทรมาน
ร: การตายจะไม่ทรมาน เว้นแต่ว่าคุณต้องการความเจ็บปวดน้ัน ส่วนใหญ่แล้ว
คุณจะไม่มีความเจ็บปวดถ้าไม่ต้องการ มันอาจจะทรมานมากถ้าคุณต้องการ
ให้มันเป็นแบบน้ัน หรือถ้าคุณรู้สึกว่าต้องการให้มันสอนอะไรคุณ แต่คุณ
สามารถแยกตวั เองออกจากมนั ไดต้ ลอด และคณุ ทำ� ไดไ้ มว่ า่ ตวั เองจะตระหนกั
ถึงเรื่องท่ีเกิดข้ึนมากแค่ไหน ทุกคนสามารถแยกร่างกายออกจากวิญญาณใน
เวลาท่ีเจ็บปวดได้
ด: แตใ่ นการตาย การออกจากร่าง มันเจ็บปวดไหม?
ร: ไม่ การเปล่ียนแปลงนั้นเป็นเร่ืองที่ง่ายดาย ไม่ได้ตึงเครียด ความเจ็บปวด
มาจากร่างกาย วิญญาณไม่ได้รู้สึกเจ็บปวด ยกเว้นแต่ความเสียใจ นี่คือ
ความทุกข์ทรมานเดียวที่วิญญาณรู้สึกได้ ความรู้สึกว่าพวกเขาน่าจะท�ำอะไร
มากกว่าน้ี น่ีเป็นเรื่องที่เจ็บปวด แต่ความเจ็บปวดทางร่างกายจะไม่มีความ
หมายอกี ต่อไป เพราะมนั จะหายไปพร้อมกบั ร่างกาย
ด: มนั เปน็ ไปไดไ้ หม ทจี่ ะออกจากรา่ งกายกอ่ นทจ่ี ะตายจรงิ ๆ และปลอ่ ยใหร้ า่ งกาย
เจบ็ ปวดไป?
ร: เปน็ ไปได้ บคุ คลนน้ั มที างเลอื ก ไมว่ า่ พวกเขาจะอยรู่ สู้ กึ ถงึ มนั จนจบ หรอื อยาก
จะออกมาก่อน และมองดูจากภายนอก นคี่ อื ทางเลอื กทท่ี ุกคนมี
ด: สว่ นตวั แลว้ ฉนั คดิ วา่ มนั นา่ จะงา่ ยกวา่ โดยเฉพาะถา้ ตอ้ งเสยี ชวี ติ อยา่ งทรมาน
ร: เรื่องนี้ขน้ึ อย่กู บั แตล่ ะบุคคล

16

ประสบการณ์การตาย

ในงานของฉัน ฉนั ได้เจอตวั อย่างในลักษณะนี้ ในการสะกดจติ ครง้ั หนงึ่ ผหู้ ญิง
คนหนง่ึ ถกู ผกู อยกู่ บั เสา และถกู เผาทง้ั เปน็ เพราะความเชอื่ ของเธอ ขณะทคี่ นทงั้ เมอื ง
มองดเู ธออยนู่ นั้ เธอรสู้ กึ หวาดกลวั แตก่ โ็ กรธพวกคลงั่ ศาสนาทร่ี บั ผดิ ชอบเรอื่ งน้ี ขณะ
ท่ีไฟเริ่มโหมสูงข้ึน เธอตัดสินใจว่าจะไม่ให้ความพึงพอใจต่อพวกเขาท่ีจะได้เห็นเธอ
ทุกข์ทรมาน เธอจึงออกจากร่าง และมองดูเหตุการณ์จากด้านบน แต่เธอกลับต้อง
ผิดหวัง เพราะสิ่งที่เห็นคือร่างกายของเธอนั้นกรีดร้องขณะท่ีต้องเผชิญกับความ
ทรมานทถ่ี กู เผาทั้งเป็น ในกรณนี ้ี มันชัดเจนมากว่า รา่ งกายและวญิ ญาณน้นั เป็นส่ิง
ทีแ่ ยกจากกนั

ฉันคิดว่า มันจะเป็นเรื่องท่ีสามารถปลอบโยน และลดความกังวลให้กับคนที่
เสยี คนท่รี กั ไปในเหตุการณท์ ีร่ ุนแรงและโหดร้ายได้ ท่ีไดร้ ู้ว่าพวกเขาคงไม่ตอ้ งรู้สกึ ถึง
ส่วนท่ีทรมานในการตายน้ัน มันฟังดูมีเหตุผลมากท่ีได้รู้ว่าวิญญาณจะไม่อยากอยู่ใน
ร่างกาย และเผชิญกับความเจ็บปวดน้ัน ในขณะนั้นวิญญาณจะออกจากร่าง และ
ปล่อยให้ร่างกายตอบสนองโดยอัตโนมัติ ไม่ต่างกับตอนที่เราตอบสนองเวลาท่ีเรา
ถูกมีดบาด หรือถูกไฟลนโดยอุบัติเหตุ เราจะตะโกนร้องและชักมือหนี ซึ่งน่ีไม่ใช่
การตอบสนองอย่างมีสติ แต่มันเกิดขึ้นจากความไม่ได้ต้ังใจ ฉะน้ัน มันเหมือนว่า
ระหวา่ งการตายทโ่ี หดรา้ ย รา่ งกายจะตอบสนองในขณะทตี่ วั ตนทแี่ ทจ้ รงิ ละสงั ขารไป
และมองดูตวั เองอยู่ข้างๆ

อกี ค�ำอธบิ าย ของความตาย:

ร: ลองจินตนาการว่าคุณไม่ไดใ้ ส่เสอ้ื ผา้ รา่ งกายหนาวเหน็บ เลอื ดไหล และก�ำลัง
เดินอยู่ในป่าที่มืดมิดเต็มไปด้วยพุ่มไม้และสัตว์ป่า อีกท้ังยังมีเสียงท่ี
แปลกประหลาด คุณรู้ว่าในทุกพุ่มไม้น้ันเต็มไปด้วยสัตว์ดุร้ายท่ีพร้อมจะขย้�ำ
คุณ แตอ่ ยู่ดๆี คุณก็เดนิ เข้าไปในทงุ่ หญ้ากวา้ ง มเี สียงนกร้อง เมฆบนท้องฟ้า
ลอยเด่น และเสียงน้�ำล�ำธารไหลเอื่อยๆ ลองนึกถึงความแตกต่างของ

17

ระหว่างความตาย และชีวติ

สองสถานการณ์นี้ และคุณจะสามารถเห็นความแตกต่างระหว่างชีวิต และ
ความตาย
ด: แต่มนั มีหลายคนในโลกท่กี ลวั
ร: ถูกต้องแล้ว หลายคนที่อยู่ในป่าก�ำลังหวาดกลัว แต่เมื่อพวกเขาออกจากป่า
จะไมม่ ีความกลวั อีกตอ่ ไป เพราะความกลัวนั้นจะมีอยู่แคภ่ ายในปา่ เทา่ นัน้
ด: แสดงวา่ ไมม่ ีอะไรตอ้ งกลัวในการเปลีย่ นผ่านน้ี?
ร: การเปลย่ี นผา่ นบางวธิ กี ด็ กี วา่ วธิ อี น่ื ฉนั จะไมพ่ ดู ออ้ มคอ้ มในเรอ่ื งนี้ อยา่ งไรกต็ าม
ประตูก็คือประตู ไม่ว่าคุณจะเปิดมันก่ีครั้งก็จะไม่เปล่ียนจากประตูไปเป็น
อยา่ งอนื่

อกี คำ� อธบิ ายหนง่ึ :

ร: คนเราไม่ควรจะกลัวตาย การตายไม่ต่างจากการหายใจ การตายน้ันแสน
ธรรมชาติ และไมเ่ จบ็ ปวด มนั ไม่ต่างกับการ... กะพริบตาเลยสกั นดิ ในขณะ
หน่งึ คุณอยใู่ นโลกของการด�ำรงอยู่ เพียงคุณกะพรบิ ตา คณุ ก็จะอยูใ่ นอกี โลก
หนง่ึ ทนั ที ความรสู้ ึกกจ็ ะเป็นประมาณน้ันแหละ ไม่มคี วามทรมานใดๆ ความ
เจบ็ ปวดทคี่ ณุ จะรสู้ กึ นนั้ มาจากความเสยี หายของรา่ งกาย แตด่ ว้ ยวญิ ญาณไมม่ ี
ความเจบ็ ปวด ความทรงจำ� ของคณุ กย็ งั อยู่ดี และความรสู้ ึกกเ็ หมอื นเดิม มนั
เหมอื นกบั วา่ คณุ มชี วี ติ อยตู่ อ่ ไป บางครง้ั อาจจะตอ้ งใชเ้ วลาสกั นดิ กอ่ นทจี่ ะรตู้ วั
วา่ คุณไมไ่ ด้เป็นหนง่ึ เดียวกบั เชอ่ื มต่อกบั รา่ งกายอกี ต่อไปแลว้ ซึ่งโดยปกติแล้ว
คณุ จะรทู้ นั ที เพราะขอบเขตการรบั รนู้ นั้ จะกวา้ งขนึ้ จนสามารถเขา้ ถงึ และรสู้ กึ
ถงึ โลกวญิ ญาณไดใ้ นแบบทไี่ มม่ มี า่ นปกคลมุ (Veil) นค่ี อื กระจกขนุ่ ทคี่ นเขาเรยี ก
กนั สง่ิ ทเ่ี กดิ ข้ึนคอื ในชว่ งแรกจะเป็นชว่ งเวลาในการปรับตวั คณุ ยงั คงรับรู้ถึง
โลกวัตถุอยู่ แต่ก็เริ่มท่ีจะส�ำรวจ และซึมซับความรู้สึกในการรับรู้ของโลก
วญิ ญาณ จนคณุ เริม่ จะคุ้นเคยกบั โลกใหม่น้ี

18

ประสบการณ์การตาย

ด: คุณบอกฉนั ได้ไหมวา่ ตอนท่ีจติ ของคณุ ออกจากร่างกายนน้ั รวมไปถึงวิญญาณ
ดว้ ยหรอื เปล่า?

ร: จติ ของคณุ กค็ อื วญิ ญาณของคณุ วญิ ญาณของคณุ ครอบคลมุ พลงั งานทคี่ ณุ เรยี ก
ว่าจิต ตัวตนของคุณ โลกของคุณ แน่นอนว่าน่ันคือตัวตนท่ีแท้จริงของคุณ
ซง่ึ คณุ อาจเรยี กมนั วา่ จติ หรอื วญิ ญาณ มนั กแ็ ลว้ แตม่ มุ มองทค่ี ณุ เลอื กเขา้ ไปใน
โลกแห่งความเปน็ จริงของคณุ

ด: เราได้ยนิ มามากเก่ียวกบั เร่ือง “สายสีเงนิ ” (Silver Cord) มันมอี ะไรแบบนนั้
หรอื เปลา่ ?

ร: ในแบบทคี่ ณุ จะเขา้ ใจ นคี่ อื เสน้ ชวี ติ ทเ่ี ชอื่ มตอ่ กบั รา่ งกาย ซง่ึ มอี ยจู่ รงิ ในธรรมชาติ
แต่ในเชิงพลังงาน น่ีคอื เส้นสายที่เชอ่ื มตอ่ ระหวา่ งพลังงานกับรา่ งกายของคุณ
แนน่ อนวา่ มนั คอื เรื่องจรงิ

ด: และในจดุ ของการตาย สายน้จี ะขาดออก?
ร: ถกู ต้องแล้ว
ด: บางคนกลัวที่จะมีประสบการณ์การออกจากร่าง เพราะกลัวว่าวิญญาณของ

พวกเขาจะถูกแยกขาดจากร่างกายก่อนกำ� หนด
ร: มนั ก็เป็นไปได้ อย่างไรกต็ าม มันคอื การกระท�ำโดยตงั้ ใจ ไม่ใชอ่ ุบตั เิ หตุ
ด: คุณหมายความว่า เวลาท่ีวิญญาณของพวกเขาออกจากร่างกาย สายสีเงินนี้

จะเช่ือมอยู่ระหว่างวิญญาณกับร่างกาย เพ่ือไม่ให้พวกเขาหลงทาง ใช่แบบน้ี
หรอื เปล่า?
ร: ถกู ตอ้ งแลว้ คณุ ไม่ควรกลวั ท่จี ะตอ้ งถอดจิต เพราะถา้ มนั ไมส่ มควรจะเกิดขนึ้
มันกจ็ ะไม่เกดิ ข้นึ
ด: แต่หลายครงั้ มันเกดิ ข้ึนเองโดยทไี่ ม่ไดต้ ้งั ใจ
ร: ถูกตอ้ งแล้ว มนั “เกดิ ข้นึ เอง”

19

ระหว่างความตาย และชีวติ

ในงานของฉนั ฉนั พบวา่ คนสว่ นใหญไ่ มร่ ตู้ วั วา่ ทกุ คนเดนิ ทางออกจากรา่ งกาย
ทุกคืนเวลานอน ร่างกายเป็นส่วนที่เหน่ือยล้าและต้องการการพักผ่อน จิตหรือ
วญิ ญาณไมเ่ คยตอ้ งการการพกั ผอ่ นนอนหลบั มนั เปน็ เรอื่ งนา่ เบอื่ มากสำ� หรบั “ตวั ตน
ที่แทจ้ รงิ ” หรือจติ วญิ ญาณของคณุ ที่ตอ้ งรอจนร่างกายตื่นเพือ่ ทเ่ี ข้าสู่การท�ำงานของ
มนั อีกคร้ัง ฉะน้ัน เวลาทรี่ ่างกายกำ� ลังนอนหลบั ตวั ตนท่ีแทจ้ ริงของคณุ จะออกจาก
ร่างไปผจญภัยมากมายหลายรูปแบบ มันสามารถเดินทางได้รอบโลก ใช้เวลาใน
โลกวิญญาณ หรือแม้กระทั่งในดาวดวงอ่ืนหรือมิติอ่ืน คนเรามักไม่รู้เรื่องนี้หรอก
นอกจากว่าพวกเขาจะจดจ�ำความฝันท่ีก�ำลังบินอยู่ หรือสถานท่ีแปลกประหลาดได้
จะเหน็ ไดว้ า่ คณุ เชอื่ มตอ่ กบั รา่ งกายของคณุ อยตู่ ลอดเวลาผา่ นสายสเี งนิ เสน้ ชวี ติ หรอื
สายสะดือของคุณ และเมื่อถึงเวลาท่ีคุณต้องกลับมายังร่างกาย มันจะเหมือนกับว่า
คณุ ถกู “มว้ นกลบั ” เขา้ มา และจติ วญิ ญาณกจ็ ะกลบั เขา้ มาในรา่ งอกี ครง้ั ผรู้ บั การบำ� บดั
ของฉันบอกฉันหลายครั้งว่า บางทีพวกเขาจะรู้สึกเหมือนเป็นอัมพาตชั่วคราวก่อนท่ี
จะต่ืนนอน เหตุการณ์ลักษณะน้ีจะเกิดขึ้นเม่ือบุคคลนั้นต่ืนข้ึนอย่างฉับพลัน (จาก
เสียงดัง หรืออ่ืนๆ) ก่อนท่ีจิตวิญญาณจะกลับเข้ามาในร่างกายอย่างสมบูรณ์ การ
เชอื่ มตอ่ ระหวา่ งรา่ งกายและจติ วญิ ญาณจะยงั ไมส่ มบรู ณ์ และอาการอมั พาตชวั่ คราว
ก็คอื ผลของมัน แตม่ นั จะผา่ นไปอย่างรวดเรว็ จงึ ไม่มีอะไรทตี่ อ้ งกลัวเลย

ด: มนั มีอันตรายอะไรหรือเปล่า เวลาท่ีออกจากรา่ งกาย?
ร: เราพบว่า มันไม่มีอันตรายอะไรนะ เพราะถ้าคนคนนั้นไม่กลับมา มันจะเป็น

ทางเลอื กของเขาหรือเธอเอง ไม่ใช่เพราะพลังงานชั่วร้ายจากภายนอกทเี่ ข้ามา
ตัดสายน้ี
ด: พวกเขาจะไม่หลงทาง หรือหาทางกลบั ไมเ่ จอเหรอ?
ร: เราไมพ่ บวา่ เร่อื งนีเ้ ปน็ ความจรงิ

20

ประสบการณ์การตาย

ด: แสดงวา่ พวกเขาจะเชอื่ มตอ่ กบั รา่ งกายจนกวา่ จะถงึ จดุ ทตี่ าย และสายนนั้ กจ็ ะ
ขาด? มันเหมอื นกบั สายสะดือใช่ไหม?

ร: เรอ่ื งนน้ั ถกู ตอ้ งแลว้
ด: ถ้าหากการตายเกิดข้ึนระหว่างประสบการณ์การออกจากร่าง ร่างกายจะเสีย

ชวี ติ จากอะไร? หวั ใจวายหรอื เปลา่ ?
ร: คุณก�ำลังถามถึงอาการที่เกิดกับร่างกาย ซึ่งคนส่วนใหญ่มักเรียกว่า

การไหลตาย (Sudden Infant Syndrome) และยังมผี ู้ทเ่ี ลอื กที่จะไมก่ ลับมา
เพราะอายขุ องพวกเขา และพวกเขากจ็ ะถกู พบวา่ เสียชีวิตอยบู่ นเตยี ง
ด: มนั คืออาการของหวั ใจวายหรอื เปล่า?
ร: ไมใ่ ชแ่ บบนน้ั เพราะการหวั ใจวายคอื การตายทเ่ี กดิ จากอาการปว่ ยของรา่ งกาย
และนน่ั ไมใ่ ชเ่ รอื่ งทเ่ี รากำ� ลงั พดู ถงึ พวกเขาจะเสยี ชวี ติ ในระหวา่ งการนอนหลบั
และนั่นคือการเสยี ชีวติ “โดยธรรมชาต”ิ
ด: ถา้ มกี ารชนั สตู ร พวกเขาจะไมเ่ จอสาเหตุอะไรเลยเหรอ?
ร: ถูกตอ้ งแล้ว
ด: แลว้ คนทต่ี ายจากการไฟลกุ ทว่ มตวั (Spontaneous Combustion)? เรอื่ งนนั้
ยงั คงเปน็ ปริศนาท่ไี มม่ คี ำ� อธิบายเลยนะ
ร: เรอื่ งนเ้ี กดิ จากความไมส่ มดลุ ของสงิ่ ทคี่ ณุ เรยี กวา่ “สารเคม”ี ในรา่ งกาย เพราะ
กรบวนการทมี่ นษุ ยต์ อ้ งเผาผลาญอาหารนน้ั แมว้ า่ มนั จะเปน็ กระบวนการทอี่ ยู่
ในการควบคมุ และเกิดขนึ้ อย่างเช่อื งช้า การตายนีเ้ กิดขึ้นจากการเผาไหม้ของ
ของเหลวในรา่ งกาย เรอ่ื งนมี้ กั จะเกย่ี วขอ้ งกบั ปจั จยั ดา้ นกรรมพนั ธท์ุ ม่ี คี วามไม่
สมดลุ ของโครงสรา้ งสารเคมีในรา่ งกาย อยา่ งเช่น มสี ารฟอสฟอรสั มากเกนิ ไป
ในระบบของร่างกาย

21

ระหว่างความตาย และชวี ติ

เวลาท่ีคนอยู่ในโลกวิญญาณ พวกเขาจะวางแผนก่อนท่ีจะกลับเข้ามาใน
กงเกวียนก�ำเกวียนที่เรียกว่า “โลก” น่ีคือแผนการของสิ่งที่พวกเขาหวังว่าจะส�ำเร็จ
ในชีวิตถัดไป พวกเขายังได้ท�ำสัญญากับวิญญาณอื่นที่จะมีความส�ำคัญท่ีจะมี
ความเกี่ยวข้องกันในชีวิตที่จะมาถึงน้ัน และส่วนหน่ึงของสัญญาน้ันก็ยังมี
แผนทางออก (Exit Plan) ทุกคนจะวางแผนวิธีการที่จะออกจากชีวิตนี้ ฉันพบว่า
ไม่มีใครจะตายจนกว่าจะถึงเวลาที่พวกเขาต้องตาย สิ่งที่เรียกกันว่าอุบัติเหตุน้ันไม่มี
จรงิ มนั เปน็ เพยี งวธิ กี ารทวี่ ญิ ญาณเลอื กเพอื่ ออกจากรา่ งเทา่ นนั้ เมอ่ื วญิ ญาณไดท้ ำ� สงิ่
ทตี่ ง้ั ใจจะทำ� มนั กถ็ งึ เวลาทจี่ ะเดนิ หนา้ ตอ่ ไปทส่ี ภาวะแหง่ การเปน็ อยถู่ ดั ไป ฉนั พบวา่
มนั เป็นไปไดท้ ่จี ะชะลอการตายไปอีกเลก็ นอ้ ย อยา่ งไรกต็ าม เมือ่ ถงึ เวลาทก่ี �ำหนดไว้
วญิ ญาณจะเลอื กทจี่ ะออกจากรา่ ง แนน่ อนวา่ จติ สำ� นกึ ของบคุ คลจะไมม่ คี วามทรงจำ�
เกีย่ วกับแผนการส่วนนี้ เพราะเวลาทีเ่ ราเขา้ มาในชวี ติ นี้ มา่ นแห่งความหลงลมื จะปิด
ลง และความทรงจำ� ทุกอย่างในด้านจติ วิญญาณจะหายไป คร้งั หนึง่ พวกเขาบอกวา่
“มันคงไม่ใช่การทดสอบ ถ้าคุณรู้ค�ำตอบท้ังหมด” ฉะน้ัน เราจึงต้องอยู่อย่างไม่
ตระหนักถึงแผนการของวิญญาณของเราตอ่ ไป

ด: แล้วผู้คนที่เสียชีวิตเป็นกลุ่มล่ะ? ในหลายๆ กรณีอย่าง อุบัติเหตุทางรถไฟ
การฆาตกรรมหมู่ หรือแผ่นดินไหว เหตุการณ์ที่มีคนเสียชีวิตเป็นจ�ำนวนมาก
ในเวลาเดยี วกนั พวกเขาทกุ คนเลอื กทจี่ ะไปพรอ้ มกนั หรอื พวกเขาเลอื กไดห้ รอื
เปล่า?

ร: คุณคงตระหนักถึงแนวคิดเรื่องกรรมส่วนบุคคลอยู่น่ะสิ แน่นอนว่ามันมีส่ิงท่ี
เรยี กวา่ กรรม “หม”ู่ ในชว่ งเวลาทนี่ านแสนนานทผี่ า่ นมา มเี หตกุ ารณท์ ว่ี ญิ ญาณ
ได้รวมกลุ่มกันเพ่อื ท�ำอะไรบางสง่ิ หรือสร้างความเปลยี่ นแปลงบางอย่าง หรือ
เพื่อมีประสบการณ์ชีวิตเป็นกลุ่ม เหมือนกับท่ีคุณมีประสบการณ์ชีวิตด้วย
ตวั คนเดยี ว การ “เสยี ชวี ติ หม่”ู น้นั คือการที่วิญญาณเหล่านน้ั มารวมตัวกันที่

22

ประสบการณ์การตาย

จดุ ของการเปลีย่ นผ่าน ซง่ึ ก็คือ ประสบการณ์การตาย และจุดท่ีมาบรรจบกนั
ในลักษณะทเี่ หมาะสมทพี่ วกเขาจะจากไปพรอ้ มกนั
ด: พวกเขาตกลงกันวา่ จะท�ำแบบนี้ ก่อนที่จะเขา้ มาในชวี ติ นี้เหรอ?
ร: ถูกต้องแล้ว เน่ืองจากมันเป็นการเปลี่ยนผ่านแบบหมู่คณะที่พวกเขาจะ
สนบั สนนุ กนั และกนั น่ีคือการแบง่ ปนั ประสบการณท์ พี่ วกเขาไมต่ อ้ งเดยี วดาย
ในการเปลย่ี นผา่ นน้ี มหี ลายกรณที ม่ี กี ารเกดิ รว่ มกนั และการใชช้ วี ติ รว่ มกนั มนั
จงึ ไมใ่ ช่เรื่องแปลกท่จี ะมกี ารตายรว่ มกนั เกิดขึน้
ด: น่ีเป็นกรณีของเหตุการณ์ที่นักบินอวกาศเสียชีวิตในอุบัติเหตุกระสวยอวกาศ
ชาเลนเจอร์ (Challenger Spaceship Accident) หรือเปลา่ ?
ร: แนน่ อนวา่ นนั่ คอื หนง่ึ ในตวั อยา่ ง ทไ่ี ดต้ กลงกนั ไวว้ า่ จะมกี ารแบง่ ปนั ประสบการณ์
การตายรว่ มกนั
ด: แตม่ นั มีความทกุ ขท์ รมานมากมายทเ่ี กดิ ขน้ึ แกค่ รอบครวั และผคู้ นทั้งประเทศ
ตอนทีเ่ ร่ืองน้เี กดิ ขนึ้ ถ้ามันเป็นชะตาชวี ิตของพวกเขา ทำ� ไมเราถงึ ยินดีกบั มัน
ไมไ่ ด้ละ่ ?
ร: มันอาจเกิดจากการท่ีมองไม่เห็นภาพรวมในเวลาที่เห็นเหตุการณ์แบบน้ี คุณ
ค�ำนึงถงึ เพียงคนทีเ่ สียชวี ิตไป มันไมใ่ ชแ่ บบน้ัน มีปัจจัยหลายอย่างที่เกีย่ วขอ้ ง
อย่างในกรณีแบบนี้คือมีการรวมตัวของผู้รอดชีวิต การแบ่งปันประสบการณ์
การทเ่ี หน็ วา่ มคี นอน่ื แบง่ ปนั ความโศกเศรา้ นอ้ี ยู่ มนั งา่ ยสำ� หรบั บคุ คลนนั้ ทต่ี อ้ ง
เผชญิ สง่ิ นี้ โดยทรี่ วู้ า่ มคี นอนื่ ทต่ี อ้ งเผชญิ สงิ่ เดยี วกนั ฉะนน้ั มนั คอื ประสบการณ์
กล่มุ ในหลายระดับ

ผู้รับการสะกดจิตหลายคนบรรยายถึงประสบการณ์การออกจากร่างกายว่า
เป็นการเดนิ ทางไปสู่แสงสว่างทีป่ ลายถำ�้ หรอื อะไรแบบนั้น ค�ำบรรยายเหล่านยี้ งั พบ
ได้ในรายงานของประสบการณ์เฉียดตาย (Near Death Experiences) ซ่ึงหน่ึงใน
ผู้รับการสะกดจิตบอกว่า แสงสีขาวนี้เป็นสนามพลังงานหนาแน่นที่กั้นอยู่ระหว่าง

23

ระหว่างความตาย และชีวิต

โลกวัตถุและโลกวิญญาณ ในประสบการณ์เฉียดตาย บุคคลน้ันจะเข้าใกล้แสงสว่าง
แต่จะถูกดึงกลับมายังร่างก่อนท่ีจะเข้าไปยังแสงนั้น พวกเขาอยู่ในสถานการณ์
ใกล้ตายจริงๆ แต่พวกเขาไม่ได้ท�ำการเปลี่ยนผ่านอย่างสมบูรณ์ พวกเขายังไปได้ไม่
ไกลพอ เวลาท่ีผู้รับการสะกดจิตของฉันต้องร�ำลึกถึงประสบการณ์การตาย พวกเขา
จะเดนิ ทางผา่ นแสงสขี าวหรอื สนามพลงั งานไป ในจดุ นน้ั พลงั งานจะมคี วามหนาแนน่
มากพอทจ่ี ะตดั “สายสีเงนิ ” ขาด ซึง่ เป็นสายสะดือท่เี ชือ่ มตอ่ วญิ ญาณไว้กับร่างกาย
เวลาทสี่ งิ่ นเ้ี กดิ ขนึ้ วญิ ญาณจะไมส่ ามารถขา้ มผา่ นสนามพลงั งานกลบั มายงั รา่ งกายได้
อีก ทั้งสองสิ่งจะถูกตัดขาดกันตลอดไป เมื่อปราศจากการเชื่อมต่อกับพลังงานชีวิต
(จติ หรือวญิ ญาณ) รา่ งกายจะเรมิ่ แตกสลายลงอยา่ งรวดเร็ว

24

บทท่ี 2
ผตู้ ้อนรบั

หลงั จากการเสยี ชวี ติ ในบางกรณจี ะมชี ว่ งเวลาทบ่ี างจติ วญิ ญาณมคี วามสบั สน
ไม่ใช่ทุกจิตวิญญาณท่ีจะเป็นแบบน้ี โดยมักจะขึ้นอยู่กับลักษณะการตาย
เปน็ หลกั วา่ พวกเขาเสยี ชวี ติ โดยธรรมชาติ หรอื โดยฉบั พลนั และนกึ ไมถ่ งึ แตส่ งิ่ สำ� คญั
ท่ีฉันพบท่ีท�ำให้รู้สึกโล่งใจได้ก็คือ ไม่มีใครต้องเดียวดายหลังจากท่ีเผชิญกับ
ประสบการณก์ ารตาย

ร: บางครง้ั มนั กม็ ชี ว่ งทคี่ ณุ ไมแ่ นใ่ จวา่ คณุ อยทู่ ไ่ี หน อยใู่ นโลกวตั ถุ หรอื โลกวญิ ญาณ
เพราะความรูส้ ึกบางอยา่ งจะคล้ายกัน แตม่ ันก็แตกต่างกนั นะ และคณุ ก็ก�ำลงั
พยายามจะทำ� ความเขา้ ใจว่าเกดิ อะไรข้นึ และกำ� ลังอยู่ท่ีไหน มันคือชว่ งเวลา
ของการปรับตัวและการท�ำความคุ้นเคย ซ่ึงอาจจะเป็นเรื่องน่าสับสนส�ำหรับ
บางคนระหว่างท่ีพยายามจะหาว่าต้องไปท่ีไหนต่อ แต่พวกเขาไม่ต้องกังวล
เพราะความชว่ ยเหลอื จะถกู สง่ ไปทนั ที โดยปกตแิ ลว้ จะเปน็ จติ วญิ ญาณของคน
ที่คุณมีความใกล้ชิดทางกรรมในชีวิตก่อนหน้านี้ ไม่ว่าหน่ึงคน สองคน หรือ
มากกวา่ นั้น ทีอ่ ยู่ในช่วงระหว่างความตาย และชวี ิตของตวั เอง พวกเขาจะมา
ตอ้ นรบั คณุ และบคุ คลนนั้ จะรจู้ กั พวกเขาจากความสมั พนั ธท์ มี่ ใี นชาตกิ อ่ นหนา้
น้ัน อีกอย่างหนึ่งที่จะสร้างความสับสนในช่วงท่ีคุณข้ามมาที่โลกวิญญาณ
กค็ อื คณุ จะเรมิ่ จดจำ� ชาตกิ อ่ นๆ และภาพรวมของกรรมของคณุ ฉะนนั้ คณุ จะ
รจู้ กั วญิ ญาณเหลา่ นนั้ เรม่ิ ตน้ ดว้ ยฐานะของความสมั พนั ธใ์ นชวี ติ ทคี่ ณุ เพงิ่ ออก

25

ระหว่างความตาย และชีวิต

มา และจะเร่ิมจดจ�ำความสัมพันธ์อื่นที่มีกับพวกเขาได้ นั่นเป็นส่วนหนึ่งของ
กระบวนการในการรำ� ลกึ กรรมทง้ั หมดของคณุ ระหวา่ งทอี่ ยใู่ นภพนน้ั เพอื่ ทจี่ ะ
สามารถเข้าใจส่ิงท่ีคุณได้สะสางไปแล้ว และสิ่งที่ยังต้องสะสางเมื่อกลับไปยัง
โลกอีกคร้งั
ด: แสดงวา่ มันเป็นเรอ่ื งจริงทจี่ ะมีคนมารับเสมอหลังจากท่เี สยี ชีวิตแล้ว
ร: ใช่ ถา้ เป็นไปได้ จะเป็นคนพเิ ศษของเขาทยี่ ังไมไ่ ปเกิด คนทีพ่ วกเขารจู้ ัก และมี
การดงึ ดดู ทจ่ี ะชว่ ยเหลือพวกเขาในช่วงเวลาการเปลีย่ นผา่ น
ด: แตห่ ลายครง้ั ท่ีคนเสียชวี ติ อย่างทารุณ หรือฉับพลัน ถ้าพวกเขาไม่รู้ตัววา่ ตาย
ไปแล้ว พวกเขาจะมโี อกาสท่จี ะสับสนมากกว่าหรือเปล่า?
ร: ใช่ เรื่องนั้นจริง และผู้ช่วยเหลือที่อยู่ตรงนั้นก็จะช่วยอธิบายให้พวกเขาฟังว่า
เกิดอะไรขน้ึ และชว่ ยให้ผา่ นสิง่ น้ีไปได้
ด: เม่อื จิตวญิ ญาณไดพ้ บกับวิญญาณอ่นื หลังจากท่ีตายแลว้ ปกตจิ ะไปทไี่ หนตอ่ ?
ร: ไปยังสถานท่ีของการเรียนรู้ มันไม่ใช่ศูนย์กลางหรืออะไรหรอก มันเป็นเพียง
สถานะของการเป็นอยู่ และปกติแล้วจิตวิญญาณน้ันจะได้ส่ือสารกับวิญญาณ
อื่นมากมายในระหวา่ งน้ี หลังจากท่ไี ดเ้ รยี นรสู้ ิ่งที่จ�ำเปน็ ส�ำหรบั ชวี ติ ต่อไปแล้ว
พวกเขาจะปรึกษากับอาจารย์ทางจิตวิญญาณ และเริ่มเตรียมตัวส�ำหรับ
การเกิดคร้ังต่อไป พวกเขาจะปรึกษากับอาจารย์ทางจิตวิญญาณเพ่ือดูว่า
สถานการณ์แบบไหนเหมาะสมทส่ี ดุ ทจี่ ะมาเกดิ และปรกึ ษาเกย่ี วกบั เรอ่ื งที่ว่า
วิญญาณใดเหมาะสมท่ีสุดท่ีจะสร้างความสัมพันธ์ด้วย เพ่ือประโยชน์ของ
ทกุ ฝา่ ย
ด: คุณเคยได้ยินเร่อื งสถานท่พี ักผอ่ น (Resting Place) หรอื เปล่า?
ร: เคยนะ ถ้าคุณก�ำลังพูดถึงส่ิงท่ีฉันเห็น มันคือสถานที่พิเศษส�ำหรับวิญญาณ
ท่ีบอบช้�ำ หรือวิญญาณท่ีเสียชีวิตอย่างโหดร้าย เพื่อให้ไปพักผ่อนและฟื้นฟู
ตวั เองก่อนทจ่ี ะพบปะกับวญิ ญาณตนอน่ื ๆ หรอื กลับเข้าไปในวงจรชวี ติ อีกคร้งั

26

ผตู้ อ้ นรับ

ด: มบี างคนทเ่ี ชอ่ื วา่ จะมจี ติ วญิ ญาณของพระเยซมู าชว่ ยเหลอื คณุ ในเวลาทวี่ ญิ ญาณ
ออกจากร่างกาย

ร: มนั กเ็ ปน็ ไปได้ แตก่ ไ็ มเ่ สมอไปหรอก มนั จะเกดิ ขนึ้ ถา้ บคุ คลนนั้ มคี วามปรารถนา
หรือมีความต้องการที่จะเห็นพลังงานของพระเยซู และน่ันก็คือพลังงานของ
พระเยซทู จ่ี ะปรากฏออกมา เนอื่ งจากเขาไดก้ ลา่ วไวว้ า่ ความชว่ ยเหลอื ของเขา
เปน็ สว่ นหนง่ึ ของกระบวนการนี้ และมนั อยตู่ รงนน้ั สำ� หรบั คนทเี่ ลอื กจะเปดิ รบั
พลังงานนี้ ไม่ว่าจะในรูปร่างใด และเร่ืองนี้ก็เป็นจริงส�ำหรับคนที่มีความเช่ือ
หรือในศาสนาอ่ืนๆ ถ้าพวกเขามีความเช่ือที่ลึกซึ้งในตัวตนใด พลังงานของ
จิตวิญญาณน้ันจะอยู่ตรงนั้น เพื่อชว่ ยเหลอื พวกเขาใหก้ ารขา้ มผ่านน้ันงา่ ยขน้ึ
ถา้ นเ่ี ป็นส่งิ ทีพ่ วกเขาตอ้ งการ

ด: มันยังมีความเช่ือว่า มีสถานที่ในโลกวิญญาณส�ำหรับให้วิญญาณนอนหลับ
เพราะพวกเขาเสียชีวิตไปกับความเชื่อว่าพวกเขาต้องพักผ่อนจนกว่าพระเยซู
จะกลบั มาชบุ ชีวติ พวกเขา

ร: สิ่งที่คุณหวังว่าจะเจอ หรือความเป็นจริงที่คุณสร้างข้ึน คุณจะได้พบส่ิงนั้น
ถา้ พวกเขาหวงั ไวว้ า่ พวกเขาจะตนื่ มาเจอกบั งานเฉลมิ ฉลอง พวกเขากจ็ ะเจอกบั
ส่ิงนั้น ทุกอย่างเป็นไปได้ถ้าพวกเขามีความเชื่อ มีหลายส่ิงหลายอย่าง
ที่ สามารถ เกดิ ขน้ึ ไดห้ ลังจากการตายของส่งิ ที่คณุ เรยี กวา่ “รา่ งกาย” เวลาที่
รา่ งกาย หมดสภาพ (วญิ ญาณไมเ่ คยหมดสภาพ) ถา้ เปน็ การเสยี ชวี ติ อยา่ งสงบ
ก็จะมีความรู้สึกถึงความปลดปล่อย ความพิศวง อิสรภาพ โดยส่วนใหญ่แล้ว
สงิ่ ที่พวกเขาคิดว่าจะเจอกจ็ ะอยตู่ รงนัน้ ถ้าพวกเขาคิดว่าจะได้เจอกับผู้นำ� ทาง
หรอื เพอ่ื นทจ่ี ะมาชว่ ยเหลอื เพอื่ นำ� พาสแู่ สงสวา่ ง นน่ั กจ็ ะเปน็ สงิ่ ทพี่ วกเขาเหน็
ถา้ พวกเขาจมปลกั อยใู่ นความเชอ่ื ของการสาปแชง่ และไฟนรก และหากเชอื่ วา่
พวกเขาสมควรได้รับสิ่งน้ัน นั่นก็จะเป็นสิ่งที่พวกเขาเผชิญ เร่ืองเหล่าน้ีข้ึนอยู่
กบั การเตรยี มตวั ของวญิ ญาณของบคุ คลนน้ั กอ่ นทจ่ี ะเสยี ชวี ติ แตโ่ ดยปกตแิ ลว้

27

ระหวา่ งความตาย และชีวติ

จะมีคนใกล้ชิดที่คอยต้อนรับพวกเขาอยู่ ซึ่งส่วนมากจะมีวิญญาณอ่ืนมาช่วย
น�ำทางไปยังสถานที่ส�ำหรับการเยียวยาเพ่ือลดความสับสน เพราะพวกเขาไม่
ได้กลับมาในด้านน้ีเป็นเวลานาน ผู้ต้อนรับจะช่วยเหลือพวกเขาให้หายสับสน
และหาทที่ ี่พวกเขาอยากไปและตอ้ งไป ในลักษณะนี้ ถา้ เปน็ คนท่พี วกเขาร้จู ัก
พวกเขาก็จะไม่กลัว เพราะความกลัวท�ำให้คนต่ืนตระหนก บางคนท่ีเสียชีวิต
อย่างรุนแรงก็จะเข้าไปอยู่ในสภาวะของการหลับลึก และพักผ่อนจนกว่าพวก
เขาจะสามารถยอมรบั ประสบการณท์ รี่ า่ งกายของพวกเขาไมม่ อี ยอู่ กี ตอ่ ไปแลว้
ได้ การต่ืนจะเกิดขึ้นอย่างช้าๆ เราไม่ต้องการให้ใครเร่ร่อนไปทั่วอย่างมึนงง
เพราะพวกเขาสามารถท�ำรา้ ยตวั เองและผอู้ ื่นได้
ด: บางคร้งั พวกเขาก็ท�ำอยา่ งนนั้ เหรอ?
ร: ใช่ มันก็เกิดข้ึนได้นะ พวกเขาไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ท่ีไหน ในความต่ืนตระหนก
พวกเขาสามารถท�ำร้ายตัวเองด้วยความรู้สึกท่ีว่า “ต้องกลับไป ต้องกลับไป”
และพวกเขาก็ผูกตัวเองกับสถานท่ีที่พวกเขาเสียชีวิตด้วยความรู้สึกไม่ยอมรับ
ในส่งิ ทีเ่ กดิ ข้นึ
ด: มันจะดกี วา่ ถ้าพวกเขาไดไ้ ปพกั ผอ่ นใช่ไหม?
ร: ใช่ เพราะพวกเขาจะค่อยๆ ต่ืนอย่างช้าๆ โดยรู้ว่าสิ่งท่ีเกิดข้ึนน้ันเป็นส่ิงที่ดี
ส่ิงที่ถูกต้อง และเป็นธรรมชาติ ถึงตอนน้ัน ความต่ืนตระหนกและความเจ็บ
ปวดก็ไดห้ ายไปหมดแลว้
ด: คนท่ีพวกเขารักจะมารบั เม่ือมีการเสยี ชวี ติ อยา่ งทารณุ ดว้ ยหรอื เปล่า?
ร: ใช่แล้ว บางครั้งพวกเขาก็แค่พาไปยังสถานท่ีพักผ่อน แต่ส่ิงท่ีคุณถือว่าเป็น
การเสยี ชวี ติ อยา่ งทารณุ ไมไ่ ดน้ บั วา่ เปน็ เรอื่ งทารณุ ในดา้ นนเ้ี สมอไป คณุ อาจจะ
คิดว่าทหารหลายคนเสียชีวิตอย่างทารุณ แต่พวกเขามักจะยอมรับส่ิง
ทเ่ี กดิ ข้ึนได้มากกวา่ คนท่เี สยี ชีวิตจากการคลอดบตุ รด้วยซ�้ำ

28

ผู้ต้อนรับ

ด: ฉันเข้าใจวา่ มนั คงข้ึนอยูก่ ับสถานการณแ์ ละวญิ ญาณนน้ั ๆ
ร: ใช่แล้ว ในระดับหนึ่งนะ

มันดูเหมือนจะมีวัฏจักรท่ีชัดเจนในการกลับมายังโลกอีกครั้งหลังจาก
การอย่อู ีกฟาก ฉนั คิดว่าเวลาทีม่ ีใครอยู่ในสถานทที่ ีพ่ วกเขา ไมม่ วี นั ตาย พวกเขาคง
อยากจะอยทู่ น่ี นั่ ไปตลอด ฉนั กำ� ลงั คดิ วา่ มนั เหมอื นกบั การทค่ี นบนโลกมกั จะแสวงหา
ชีวติ อมตะน่ันเอง

ร: ไม่ คณุ จะเบอ่ื เร็วมาก ถา้ บทเรยี น ป.3 ของคุณจบแล้ว ท�ำไมจะต้องอยากอยู่
ป.3 ไปตลอดชวี ติ ละ่ ? มนั อาจจะสบาย แต่ก็ไม่มีการเรยี นรู้อะไรเพ่มิ เตมิ

ด: มนั คงไมม่ คี วามทา้ ทายอีกแล้ว
ร: น่ันเป็นความจริง ความตายเป็นเร่ืองท่ีจ�ำเป็นส�ำหรับการพัฒนา มันจะเป็น

การหยดุ นง่ิ ถา้ ไมม่ คี วามตายเพอ่ื พาคนกลบั มาทดี่ า้ นวญิ ญาณ นค่ี อื กระบวนการ
ท่ีเกิดข้ึนที่เหมาะสมท่ีสุดส�ำหรับการเรียนรู้ ทุกอย่างเป็นไปในแบบท่ีควรจะ
เป็น ถ้าบทเรียนที่คุณก�ำลังเรียนรู้จบลงแล้ว มันก็จะมีการก�ำจัดท้ิงของ
ประสบการณท์ ีส่ อนบทเรียนนั้น และเข้าสู่ประสบการณ์ ใหม่ เพื่อทีจ่ ะเรียนรู้
บทเรียนท่ีสูงขึ้น มันเหมือนการปีนบันได ถ้าคุณจะมองมันแบบน้ันน่ะนะ ที่
แตล่ ะระดบั ของการเรยี นรคู้ อื การเตบิ โตของการตนื่ ตวั ถงึ ระดบั ทต่ี ำ�่ กวา่ ฉะนน้ั
สิ่งแวดล้อมท่ีช่วยส่งเสริมประสบการณ์เหล่าน้ีจะต้องถูกทิ้งไปเพื่อเปิดทาง
สำ� หรับประสบการณ์ใหม่ คุณอยากเรยี นบทเรยี นของ ป.4 หรอื ป.6 ในห้อง
ป.3 เหมอื นเดมิ หรอื เปลา่ ? หรอื คณุ อยากอยใู่ นสภาพแวดลอ้ มใหม่ และเรม่ิ ตน้
ด้วยสภาพจิตใจท่ีสดใหม่ ถ้าคุณยังอยู่ในห้องเรียนเดิม คุณก็มักจะคิดเหมือน
เดมิ สภาพจติ ใจเปน็ เรื่องทส่ี �ำคญั มากเช่นกนั
ด: ฉันคิดว่ามันเป็นเร่ืองจริงส�ำหรับหลายคนบนโลก บางครั้งถ้าอยู่ในสภาพ
แวดล้อมเดมิ พวกเขาก็จะไมเ่ ตบิ โต นน่ั คอื ความหมายของคุณหรือเปล่า?

29

ระหวา่ งความตาย และชวี ิต

ร: ถูกต้องแล้ว
ด: พวกเขาตอ้ งการความทา้ ทายของสิ่งใหม่ สถานทใ่ี หม่ และสภาพแวดลอ้ มใหม่
ร: สภาพแวดลอ้ มใหมส่ ำ� คญั มากตอ่ การพฒั นา สงิ่ เตอื นใจถงึ เรอื่ งเกา่ ๆ จะปดิ กนั้

การมองไปในอนาคตขา้ งหนา้
ร: บางคนคิดวา่ มัน ไมม่ ี ชวี ิตหลังความตาย (เธอหัวเราะส้ันๆ) แตเ่ มอื่ บางอย่าง

มอี ยู่ พลงั งานของการมอี ยนู่ น้ั ไมส่ ามารถถกู ทำ� ลายได้ ทำ� ไมมนั ถงึ ยากนกั ทจี่ ะ
เช่ือว่ามีการมีอยู่หลังจากการตายของร่างกาย? คุณไม่สามารถท�ำลายกระแส
ไฟฟา้ ได้ เพราะพลังงานจะคงอยูเ่ สมอ แมใ้ นรปู แบบทต่ี า่ งออกไป ทำ� ไมพวก
เขาถึงคิดว่า จิตวิญญาณของมนุษย์สามารถถูกท�ำลายได้ในขณะท่ีพลังงานไม่
สามารถถกู ทำ� ลายได?้ นน่ั คอื วญิ ญาณของมนษุ ย์ ทไ่ี มใ่ ชอ่ ะไรนอกจากพลงั งาน
เพราะวิญญาณไม่ใช่แค่ วัตถุ ท่ีอยู่ในร่างกาย มันคือพลังงาน และพลังงาน
สามารถแผ่ขยายได้ตามธรรมชาติของมัน มุมมองที่ถูกต้องส�ำหรับตัวตนของ
คณุ กค็ อื พลงั งาน เพราะนนั่ คอื กลน่ิ อายแหง่ ความเปน็ จรงิ ในการสรา้ ง ทกุ อยา่ ง
คือพลังงาน พลังงานบางรูปแบบจะอยู่ในระดับท่ีต่�ำกว่า อย่างเช่น โลกวัตถุ
รอบตัวคุณ แต่มันก็คือพลังงาน และสามารถแสดงให้เห็นได้ในกระบวนการ
แปรสภาพงา่ ยๆ อยา่ งเชน่ การจดุ ไฟ ดงั นนั้ ความเปน็ จรงิ ของทกุ สรรพสง่ิ กค็ อื
พลงั งาน ทีแ่ ค่ปรากฏออกมาในรูปแบบทไ่ี ม่ซับซ้อน ฉะน้ัน คุณสามารถที่จะ
มองตัวเองเป็นสิ่งมีชีวิตที่เป็นพลังงานบริสุทธิ์ได้ ไม่มากหรือน้อยไปกว่าน้ัน
โดยท่ี สสาร ไม่มอี ยู่จริง เพราะเป็นเพียงคำ� เรยี กที่มีไว้นยิ ามถงึ ส่ิงท่ีปรากฏใน
โลกแห่ง “วตั ถ”ุ เทา่ น้นั
ร: มคี วามกลัวมากมายท่เี กยี่ วข้องกับความตาย อย่างไรกต็ าม ความตายเป็นสง่ิ
ที่ถูกปฏิเสธมากท่ีสุด และเป็นเร่ืองโกหกที่ใหญ่โต มันคือสิ่งท่ีห้ามพูดถึงมาก
ที่สุด แต่เป็นเร่ืองท่ีถูกนึกถึงมากท่ีสุดอีกด้วย ไม่มีความจ�ำเป็นท่ีจะต้องกลัว
ความตาย เพราะในการปลดปล่อยน้ี จะน�ำเราไปสชู่ ีวิตทย่ี ง่ิ ใหญก่ วา่ ชวี ิตทีเ่ รา

30

ผ้ตู อ้ นรับ

มีบนโลก อยา่ งไรกต็ าม ส�ำหรับคนทปี่ ฏเิ สธการด�ำรงชวี ติ นี้ เราอยากจะเตือน
ถึงการใช้ชีวิตที่ผิด นั่นก็คือ การฆ่าตัวตาย หรืออะไรลักษณะน้ัน ซึ่งจะสร้าง
พลังงานที่ค้างคามาถึงในอีกด้านหน่ึง และจ�ำเป็นต้องได้รับการจัดการ
ในดา้ นน้ี เพราะไมม่ เี หตผุ ลใดทเี่ ราจะละทง้ิ รา่ งกายทม่ี ชี วี ติ อยกู่ อ่ นเวลาอนั ควร
มนั เป็นการเสียของ ซึง่ ไม่ได้รับการยินยอม
ด: ฉนั พยายามทำ� ใหส้ ง่ิ เหลา่ น้ีชัดเจน เพื่อที่คนจะได้ไมก่ ลัวเรื่องพวกน้ี
ร: ใช่ ปญั หาหลกั ที่คณุ จะมไี มใ่ ช่ความกลัว แต่เป็นเรอ่ื งความเชอ่ื ในปรัชญา
ด: คณุ หมายถึงวิธใี นการอธิบายนะ่ เหรอ?
ร: ความเชอ่ื ในปรชั ญาเปน็ วธิ ที ผ่ี คู้ นปดิ ตวั เองจากความเปน็ จรงิ อยา่ งเชน่ คนทม่ี ี
ความเช่อื ในแนวทางทีแ่ ตกต่างจะร้สู กึ ลำ� บากที่จะยอมรับส่ิงทีฉ่ ันอธิบาย
ด: คุณหมายถึงคนท่ีถกู เลยี้ งมาในความเชอ่ื เร่อื งสวรรค์และนรกใช่ไหม?
ร: ใช่ น่ันเป็นตัวอย่างหน่ึง และคนที่ถูกเลี้ยงมากับความเช่ือว่าแต่ละคนเกิดได้
ครง้ั เดยี วเท่าน้ัน นั่นมนั โงเ่ ขลาชะมดั แตม่ ันก็เปน็ ส่ิงทพี่ วกเขาเช่อื กนั
ด: ใช่ พวกเขาคิดว่าชีวิตนี้มีครั้งเดียวเท่าน้ัน มีคนที่ไม่ยอมรับความคิดท่ีว่า
พวกเขาเคยเกดิ มามากกว่าหนึ่งคร้ัง
ร: มันยากกว่าหรือเปล่าท่ีจะเช่ือว่าคุณสามารถเกิดมาได้ครั้งเดียว แทนที่จะเชื่อ
ว่าคุณสามารถเกิดได้หลายครัง้ ?
ด: บางคนรสู้ ึกล�ำบากท่จี ะรบั แนวคิดน้นี ่ะ
ร: มแี ค่คนใน ดา้ น ของคุณเทา่ นน้ั นัน่ เปน็ เหตุผลทห่ี ลายคนมปี ัญหาโรคซมึ เศร้า
เพราะพวกเขารู้สึกว่าก�ำลังท�ำลายโอกาสเดียวท่ีได้รับ ถ้าพวกเขารู้ว่าตัวเองมี
หลายโอกาส พวกเขาจะสามารถทำ� ให้ดที ีส่ ุดในแต่ละครั้ง โดยทไ่ี ม่ร้สู ึกแยก่ บั
ความผดิ พลาดทีท่ ำ� ไป เพราะพวกเขาสามารถแกไ้ ขมันได้ในครัง้ ตอ่ ไป

31

ระหวา่ งความตาย และชีวิต

ด: พวกเขาควรจะพยายามทำ� ใหด้ ที สี่ ดุ ในครง้ั นี้ มนั ฟงั ดมู เี หตผุ ลสำ� หรบั ฉนั แตม่ นั
กม็ หี ลายคนท่ไี ม่เขา้ ใจ

ร: มหี ลายคนทไ่ี มอ่ ยากจะเขา้ ใจ หลายคนกลวั ทจี่ ะคดิ ถงึ ความเปน็ อยอู่ น่ื หลงั จาก
ชีวิตที่พวกเขาอยู่ บางทีอาจเป็นเพราะชีวิตที่ก�ำลังใช้อยู่น้ันทุกข์ทรมานมาก
จนพวกเขาคิดว่ามันจะมแี ต่ความทุกข์ทรมานในชีวิตอ่นื ต่อไป โบสถส์ ว่ นใหญ่
ไม่อยากให้คนเชื่อในเร่ืองอดีตชาติ หรือชาติในอนาคต เพราะมันจะท�ำให้
ความหวาดกลวั ลดลง และทำ� ให้ พวกเขา สญู เสยี การควบคมุ ผนู้ ำ� ของโรงเรยี น
ท่สี อนเก่ยี วกับความคดิ น้ี ทกุ คนรถู้ งึ การมอี ยขู่ องอดตี ชาตแิ ละชาติในอนาคต
แตม่ ันถูกปิดกน้ั จากความรสู้ ามัญ เพยี งเพราะเปน็ เรอื่ งของการควบคมุ แมแ้ ต่
ในโรงเรียนสอนศาสนาฮินดูยังใช้การควบคุมน้ีในวิธีต่างๆ พวกเขาบอกว่า
“ผู้ชายคนน้ีได้ท�ำบางอย่างในอดีตชาติท่ีท�ำให้เขาต้องทุกข์ทรมานในตอนนี้
ฉะนั้น ท�ำไมต้องไปช่วยเขาด้วย? เขาท�ำสิ่งที่ท�ำให้สมควรได้รับส่ิงนี้เอง”
ในลกั ษณะนี้ พวกเขาใช้วธิ เี ดียวกนั กบั ท่ศี าสนาครสิ ต์และคนอน่ื ๆ ใช้ คณุ ต้อง
จ�ำไว้ว่า ไม่ใช่ทุกคนที่บอกว่าตัวเองนั้นนับถือศาสนา แล้วจะปฎิบัติตาม
หลกั ธรรมแทๆ้ ของศาสนาที่ตนนับถอื นนั้ จรงิ ๆ พวกเขาอาจถกู ครอบงำ� ดว้ ย
ดา้ นมดื โดยไมร่ ตู้ วั คนไดล้ บอะไรหลายอยา่ งออกจากคมั ภรี ไ์ บเบลิ และใสส่ ง่ิ ที่
อยากจะใสเ่ ขา้ ไป พวกเขาไมส่ นใจ พวกเขาคดิ วา่ “นค่ี อื สง่ิ ทฉ่ี นั อยากใหม้ นั พดู
เพราะฉะนัน้ มันจะพดู อย่างนน้ั ”

ด: เหมอื นวา่ คนจะกลวั เวลาที่พูดเรอ่ื งเหล่าน้ี เวลาทีค่ ุณพยายามจะบอกพวกเขา
วา่ คัมภรี ไ์ บเบลิ ไดถ้ ูกเปล่ียนแปลงหลายครัง้ ในประวัตศิ าสตร์

ร: สิ่งเหล่านี้ท�ำให้พวกเขาฉุกคิด และหลายคนก็กลัวท่ีจะคิดอย่างอิสระ เวลาท่ี
คณุ ท�ำลายสิ่งทค่ี นเชอื่ มาทง้ั ชีวติ และบอกวา่ มันไม่ใชแ่ บบนน้ั หรอื พอ่ แมข่ อง
พวกเขาอาจจะโกหกพวกเขาโดยไม่รู้ตัว คุณก�ำลังท�ำลายพ้ืนฐานของส่ิงที่

32