การค้นพบชีวิตที่เหลือเชื่อ

LOVE

DOES

DISCOVER A SECRETLE INCREDIBLE LIFE
IN AN ORDINARY WORLD

การค้นพบชวี ิตทีเ่ หลอื เชอ่ื อย่างลบั ๆ ในโลกธรรมดา

Love Does

บอ๊ บ กอฟฟ์ : เขียน กุลธดิ า บุณยะกลุ - ดันนากนิ้ : แปล
พิมพ์ พ.ศ. 2564
จัดท�ำโดย

สำ� นักพมิ พ์แอรโ์ รว์
ในเครอื บริษทั แอรโ์ รว์ มัลติมีเดีย จ�ำกัด
เลขท่ี 1 ซอยก�ำแพงเพชร 6 ซ.5 แยก 6 (โกสุมนิเวศน์ ซ.2)
แขวงทุ่งสองหอ้ ง เขตหลกั ส่ี กรงุ เทพฯ 10210
โทรศพั ท์ 02-573-6584, 065-403-7466 โทรสาร 02-573-6585
Email : [email protected] Line ID : @arrow11
www.arrowmultimedia.co.th
Original Edition Copyright © by Bob Goff, 2012
Thai Language Translation Copyright © 2021 by Arrow Multimedia Co.,Ltd.
All rights reserved.
© สงวนลิขสทิ ธโิ์ ดย บริษัท แอรโ์ รว์ มลั ติมีเดยี จำ� กัด
หา้ มนำ� ส่วนหนงึ่ สว่ นใดของหนงั สอื เล่มนไี้ ปลอกเลยี น ทำ� ส�ำเนา ถา่ ยเอกสาร หรอื น�ำไปเผยแพร่ในอินเทอรเ์ นต็
หรอื ส่อื ตา่ งๆ ไม่ว่าในรูปแบบใด นอกจากไดร้ ับอนญุ าตเปน็ ลายลักษณอ์ ักษรเทา่ นนั้

ข้อมลู ทางบรรณานุกรม
กอฟฟ,์ บอ๊ บ.
Love Does : การค้นพบชีวติ ที่เหลอื เชอ่ื อยา่ งลบั ๆ ในโลกธรรมดา.—กรุงเทพฯ  :  แอร์โรว,์ 2564.
256 หนา้ .
1. จิตวิทยา I. กุลธิดา บุณยะกุล - ดันนากิน้ , แปล II. ชอื่ เร่อื ง.
ISBN 978-616-434-233-0

บรรณาธกิ าร : นิคม ชาวเรอื
กองบรรณาธิการ : สภุ าภรณ์ สว่างจันทร,์ รจนา นครโสภา, อรรถพร ทองบรรเทิง,
วลยั กร เตม็ ขันท์, ปวนั รัตน์ เกยี รตธิ ีรชัย ศลิ ปกรรม : ชมพูนุช ขอดคำ�
พิสจู น์อักษร : ธรี โชติ จวิ รเศรษฐ์กุล ฝา่ ยขาย : ณลณิ พรรณ เผ่าพันธ์ขุ าว
ผจู้ ดั การทว่ั ไป : เดอื นนภา สรุ ามิตร
จดั จ�ำหนา่ ยทวั่ ประเทศโดย
บริษัท อมรินทร์ บกุ๊ เซน็ เตอร์ จ�ำกัด
108 หมทู่ ่ี 2 ถ.บางกรวย-จงถนอม ต.มหาสวสั ด์ิ อ.บางกรวย จ.นนทบุรี 11130
โทรศพั ท์ 02-423-9999 โทรสาร 02-449-9561-3
www.naiin.com
พมิ พ์ที ่ :  บริษัท ไอดี ออล ดิจติ อลพรน้ิ ท์ จ�ำกัด
52 ซอยเอกชัย 69 ถนนเอกชัย แขวงบางบอน เขตบางบอน กรุงเทพฯ 10150
โทรศัพท์ 02-899-5429-35 โทรสาร 02-416-4097

ราคา 265 บาท

ประวัตผิ ูเ้ ขียน

BOB GOFF

บ๊อบ กอฟฟ์ เป็นผู้ก่อตั้งและประธานกรรมการบริหารของการฟื้นฟู
นานาชาติ องค์กรไม่หวังผลก�ำไรที่ต่อสู้กับความอยุติธรรมท่ีกระท�ำต่อ
เดก็ ภาระหน้าที่ขององค์กรฟ้ืนฟคู อื การสร้างความแตกตา่ งเพอื่ ผู้คน
องคก์ รฟน้ื ฟูสากลทำ� งานกับระบบยตุ ิธรรมของยกู นั ดากว่าสอง
ร้อยกรณีเพื่อปลดปล่อยเด็กๆ จากการจ�ำคุกโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย
และไมม่ กี ารพจิ ารณาคดี ในปี 2007 สถาบันการศึกษาฟ้นื ฟเู ร่ิมต้นเป็น
โรงเรียนในภูมิภาคกูลูซ่ึงถูกสงครามท�ำลาย พร้อมกับมีนักเรียนลง
ทะเบยี นเรยี น 220 คนในอนิ เดยี การฟน้ื ฟไู ดเ้ ขา้ แทรกแซงเพอ่ื ชว่ ยเหลอื
เดก็ หญงิ จากชวี ติ ทถี่ กู บบี บงั คบั ใหเ้ ปน็ โสเภณี นำ� ไปสกู่ ารระบแุ ละจบั กมุ
ผู้กระทำ� ผิดกว่าห้าสิบคน
บอ๊ บเปน็ ผนู้ ำ� ในสำ� นกั งานกฎหมายวอชงิ ตนั กอฟฟแ์ ละเดอวอลต์
ไดร้ บั การยอมรบั ใหท้ ำ� งานทางกฎหมายในรฐั แคลฟิ อรเ์ นยี และในวอชงิ ตนั
เขาทำ� หนา้ ทเ่ี ปน็ กงสลุ กติ ตมิ ศกั ดข์ิ องสาธารณรฐั ยกู นั ดาในสหรฐั ฯ ทงั้ ยงั
เป็นอาจารย์ผู้ช่วยสอนที่โรงเรียนกฎหมายเพพเพอร์ไดน์ (มาลิบู) และ
มหาวทิ ยาลยั พอยต์ โลมา นาซารนี (ซานดเิ อโก) ดว้ ย

ค�ำนิยม

ส�ำหรับ Love Does

“ถ้าหนังสือเล่มน้ีไม่ท�ำให้หัวใจเต้นแรงขึ้น คุณก็จองเท่ียวบินรอบ
หนา้ ไปคลินิกเมโยไดเ้ ลย!”

บิล ไฮเบลส์
บาทหลวงอาวโุ ส โบสถช์ ุมชนวลิ โลว์ครกี

ประธานสมาคมวิลโลวค์ รีก

“บอ๊ บ กอฟฟ์ เปน็ ราวกบั สนึ ามิ เปน็ เฮอรร์ เิ คนแหง่ ความรัก เขาไม่
เพยี งแตพ่ ดู ถงึ ความเปลยี่ นแปลง แตเ่ ขาคอื ความเปลย่ี นแปลงจรงิ ๆ
อย่างท่ี Love Does บันทกึ เรอ่ื งราวอย่างชัดเจน แต่ Love Does
กไ็ ม่ได้ทิ้งใหค้ ุณรูส้ กึ เหมือนตอ้ งการสรรเสริญผู้เขียน มันยงั กระตุ้น
ประสาทสัมผัสลึกลงไปในตัวคุณอีกด้วย มันมีบทบาทอันห้าวหาญ
ที่จะแสดงเร่ืองราวของพระเจ้าท่ีก�ำลังเผยให้เห็น ท้ังการช่วยเหลือ
และการซอ่ มแซม”

ลูอิ จิกริโอ
สมาคมแพสชั่น/โบสถ์แพสช่ันซิต้ี

“เรอื่ งราวทน่ี า่ สนใจและกระตนุ้ ความสนใจ (พรอ้ มกบั รากฐานของ
ยงั ไลฟ)์ ซง่ึ จบลงดว้ ยการทา้ ทายและแรงกระตนุ้ ทใ่ี ชไ้ ดจ้ รงิ : ‘ความ
รกั ไดก้ ระท�ำ’ และพระเจ้ากท็ รงใชค้ ุณเป็นผูท้ ำ� ด้วย!

เดนนี ไรดเ์ บิร์ก
ประธานยังไลฟ์

“เราชอบหนงั สอื เลม่ นม้ี าก โดยเฉพาะอยา่ งยง่ิ สว่ นทเ่ี กยี่ วกบั เกาะ
ทอม ซอวเ์ ยอร์ ผมคดิ วา่ วธิ ที บ่ี อ๊ บนำ� เอาเรอ่ื งราวในชวี ติ จรงิ มาแลว้
เปรียบเทยี บมนั กับส่งิ ทพี่ ระเจา้ และพระเยซูกระท�ำนน้ั เจง๋ จรงิ ๆ”

ลวิ ี, โจนาห์ และ เบน กู้ดเกม
อายุ 11, 8 และ 4 ขวบ

“เราชอบหนังสือเล่มนี้มาก ท่ีมากท่ีสุดก็คือลูกโป่งบนปก ส่วนที่
เหลือก็ดีเช่นกัน มีเรื่องราวเก่ียวกับว่าพระเจ้าทรงช่วยเราอย่างไร
อย่หู ลายเร่อื ง”

เอเดน, แอชเชอร์ และ สกาย ปีเตอรส์ นั
อายุ 13, 12 และ 9 ขวบ

“นี่อาจดูเหมือนเป็นหนังสือ แต่ไม่ใช่ มันเป็นค�ำเชื้อเชิญให้เข้าสู่
การผจญภยั อนั ยง่ิ ใหญท่ ส่ี ดุ ทค่ี ณุ เคยรจู้ กั —ชวี ติ ของคณุ อยา่ งทม่ี นั
ควรเป็น ยดึ ไว้ให้แนน่ !”

ไมเคิล ไฮแอตต์
ผู้เขยี น Platform: Get Noticed in a Noisy World

MichaelHyatt.com

“เปน็ ครงั้ เปน็ คราทใี่ ครคนหนงึ่ ซง่ึ เหมอื น บอ๊ บ กอฟฟ์ จะปรากฏตวั
ข้นึ เพอ่ื เตือนเราวา่ บางสิ่งบางอยา่ งมคี วามสำ� คัญมากกว่าอย่างอืน่
มาก Love Does มผี ลคลา้ ยๆ ‘ดาวเหนอื ’ ทจี่ ะผลกั ดนั ใหค้ ณุ โฟกสั
ชีวิตและพลังงานไปยังส่ิงที่มีความส�ำคัญท่ีสุด มันไม่เพียงเช้ือเชิญ
ใหค้ ณุ มปี ฏกิ ริ ยิ าตอบสนองตอ่ ศกั ยภาพซง่ึ พระเจา้ ใหม้ าเทา่ นน้ั แต่
ยังเช้ือเชิญให้คุณกลายเป็นส่วนหน่ึงของสิ่งที่พระเจ้าทรงท�ำได้ซึ่ง
ไกลเกนิ กวา่ ศักยภาพของคณุ ”

เรจจี จอยเนอร์
ผกู้ ่อตง้ั และประธานของออร์เรนจ์

“ผมรักหนังสือเล่มนี้! จงอ่านมันถ้าคุณพร้อมรับแรงบันดาลใจท่ีจะ
สนกุ สนานมากขนึ้ ผจญภยั มากขน้ึ และกลา้ ทจี่ ะใชช้ วี ติ อยา่ งเตม็ ท!่ี !
Love Does ใหอ้ ะไรในหลายระดบั —เปน็ บนั ทกึ ประจำ� วนั สว่ นหนงึ่
อีกส่วนเรียกร้องให้กระท�ำบางอย่าง เป็นการผจญภัยทางจิต
วิญญาณท้งั หมด และเขยี นไดด้ ีจนคณุ ไมส่ ามารถหยดุ อ่านได้”

ดาร์ลา เค แอนเดอรส์ นั
ผู้สร้างอาวุโส สตดู โิ อสร้างหนังการต์ นู พิกซาร์

(และผรู้ ่วมสมคบคิดของ บ๊อบ กอฟฟ์
ในการผจญภัยและการเลน่ แผลงๆ หลายครง้ั )

“Love Does—ชอ่ื หนงั สอื และคำ� ประกาศสว่ นบคุ คลรวมเขา้ กนั เปน็
หนงึ่ เดยี ว บอ๊ บ กอฟฟ์ กแ็ ค่ ‘ไดร้ กั ’ และในเสน้ ทางนน้ั เขาปลดปลอ่ ย
คนอ่นื ๆ ให้คน้ พบตัวเอง ใหม้ ีความกลา้ ให้สรา้ งช่ือเสียงใหต้ วั เอง
เช่นเดียวกบั หนังสอื ดๆี ท้งั หมด Love Does ให้ความรูส้ ึกเหมอื น
เปน็ บทสนทนากบั ผเู้ ขยี น—เปน็ การสนทนาอยา่ งแทจ้ รงิ เกย่ี วกบั สง่ิ

ทมี่ คี วามสำ� คญั หนงั สอื ของกอฟฟเ์ ปน็ การดำ� ลกึ ลงไปในโลกซง่ึ มขี อบ
หยาบๆ สถานทีซ่ ่ึงไมม่ ีข้อก�ำหนดในความคดิ เหน็ ทแ่ี สดงถงึ อารมณ์
อ่อนไหวและความมแี กน่ สาร ขอ้ ความใน Love Does ยังคงอย่ใู กล้ๆ
หลังจากทคี่ ุณปดิ หน้าสุดทา้ ยไปนานแลว้ ”

เดวิด แบตสโตน
ประธาน น็อตฟอร์เซล

“ผมจะขโมยชีวิตของบ๊อบมาถ้าท�ำได้ ความรักแบบเหนยี วแน่นต่อสิง่
ซงึ่ ไมน่ า่ รกั ของเขา ความกลา้ ทจี่ ะเตะสตปิ ญั ญาโดยรวมเขา้ มมุ ไป และ
ความเช่ือมั่นในสิ่งท่ีเป็นไปได้ซึ่งมีผลต่อผู้อื่นท�ำให้เขาเป็นผู้ชายท่ีผม
อยากเป็น Love Does งดงาม และเป็นของขวัญที่เป็นอันตรายต่อ
นกั ฝัน คนทไ่ี ม่คูค่ วร และผู้เปลยี่ นแปลงโลกอย่างเพอ้ ฝันทุกคน”

ไมค์ ฟอสเตอร์
พีเพลิ ออฟ เดอะ เซเกิ้น ชานจ์

“ความสามารถของบอ๊ บทจ่ี ะรกั ผคู้ นไดน้ ำ� เอาความหวงั และแรงบนั ดาลใจ
ซง่ึ มผี ลตอ่ คนอน่ื มาในทกุ หนทกุ แหง่ ทเ่ี ขาไป พลงั แหง่ ความรกั ทแี่ สดง
ใหเ้ หน็ ในหนงั สอื เลม่ นจี้ ะจบั ใจและจติ วญิ ญาณของผคู้ นมากมาย อา่ น
Love Does และพบเพอื่ นคนหนงึ่ ในความลบั ซง่ึ ถกู ซอ่ นไวอ้ ยา่ งดเี ยยี่ ม
เปน็ คนทแี่ สดงใหเ้ หน็ วา่ ความรกั สรา้ งความสมั พนั ธแ์ ละกอ่ ใหเ้ กดิ ความ
แตกต่างไดอ้ ย่างไร—แม้จะข้ามมหาสมทุ รไปกต็ าม”

จอร์จ ทเซเรต็ เตลี
รองประธานสภาของประเทศจอร์เจยี
(เดิมเป็นสว่ นหน่ึงของสาธารณรัฐรสั เซยี )

“ถา้ ทุกคนรักวิธีที่ บอ๊ บ กอฟฟ์ รักทกุ คน โลกจะเปลี่ยนแปลงในชัว่
ขา้ มคนื ในหนงั สอื เลม่ นเ้ี ขายำ้� เตอื นเราถงึ คณุ งามความดแี ทจ้ รงิ ทสี่ ดุ
ซง่ึ อาณาจกั รเรียกรอ้ งให้เราปฏบิ ัติ : Love Does มพี ลงั พระเยซู
ท่ีเรารับใช้นั้นน่าแปลกใจและหัวแข็ง บ๊อบรู้เร่ืองน้ีเพราะเขาเองทั้ง
เฉลียวฉลาดพอๆ กับพ่อมด และทั้งเต็มไปด้วยความสนุกสนาน
เหมอื นเดก็ วัยหัดเดนิ ”

เจสัน รสั เซลล์
ผ้รู ว่ มก่อต้งั อินวิซิเบลิ้ ชิลเดร้น

“มขี ่าวลือรา้ ยๆ บางอยา่ งเกี่ยวกับขุมสมบตั ิ ส่วนใหญ่แสดงให้เห็น
ว่ามันฝงั อยูแ่ ละต้องคน้ ใหพ้ บ หรือตอ้ งขุดขนึ้ มา หรอื อาจเป็นเพยี ง
ช้ีจุดไดใ้ นแผนท่แี ลว้ กาเครอื่ งหมาย X ใหญๆ่ บ๊อบ กอฟฟ์บอกว่า
ไมใ่ ชอ่ ยา่ งนน้ั การมชี วี ติ อยจู่ ากกงึ่ กลางของหวั ใจไมจ่ ำ� เปน็ ตอ้ งสลบั
ซบั ซอ้ นหรอื ทำ� ไดย้ าก ความรกั เพงิ่ ตน่ื ขน้ึ ในเวลาเชา้ แลว้ เรมิ่ วนุ่ วาย
อยู่กับการรัก ขุมสมบัติน่ังอยู่ท่ีน่ัน ถัดจากแพนเค้กไปประมาณ 5
หน้า ดฉิ ันร้จู กั ชีวิตของตวั เองและดิฉนั จะมีค�ำพดู ”

นโิ คล นอรด์ แมน
แม่และนักดนตรี

หนังสือเล่มนี้อุทศิ ให้กับ
มาเรียผูอ้ อ่ นหวาน, ลินดซ์ ยี ,์ รชิ ารด์ และ อดัม รวมท้งั
กลุม่ เพอื่ นผไู้ ด้เปล่ยี นแปลงวธิ ีทผี่ มมองเห็นพระเยซู

ค�ำนำ� สำ� นักพิมพ์

ถา้ คณุ พรอ้ มรบั แรงบนั ดาลใจทจ่ี ะสนกุ สนานมากขนึ้ ผจญภยั มาก
ขนึ้ และกลา้ ท่ีจะใชช้ ีวิตอย่างเต็มท่ี! Love Does คือ การคน้ พบชีวิตท่ี
เหลือเช่ืออยา่ งลบั ๆ ในโลกธรรมดาของ บอ๊ บ กอฟฟ์ หนงั สือเลม่ นีจ้ ะให้
อะไรหลายๆ อยา่ งในแงค่ ดิ ท่ีคาดไมถ่ งึ พลงั แหง่ ความรกั ท่ีแสดงใหเ้ หน็ ใน
หนงั สือเลม่ นีจ้ ะสรา้ งแรงบนั ดาลใจใหผ้ อู้ า่ นอยา่ งไมร่ ูจ้ บ
สำ� นกั พิมพแ์ อรโ์ รวไ์ ดค้ ดั สรรหนงั สือเลม่ นีม้ าแปลก็เพราะเช่ือม่นั
และศรทั ธาวา่ ความรกั นนั้ เป็นพลงั ท่ีย่ิงใหญ่ และเปล่ยี นแปลงโลกทงั้ โลก
ไดช้ ่วั ขา้ มคืนเลยละ่

สำ� นักพมิ พแ์ อรโ์ รว์

สารบญั

ค�ำน�ำโดย โดนัลด์ มลิ เลอร์  17
บทน�ำ  21
 25
1. ผมอยู่กับคุณ  34
2. การซมุ่ ยงิ ของมอื ปนื  40
 49
3. ไรอนั มคี วามรกั  55
4. การไปใหถ้ ึงความสำ� เรจ็  62
 70
5. กระจกมองหลัง  78
6. “ไปซอ้ื หนังสอื ของคณุ !”  83
 91
7. มาเรียผูอ้ ่อนหวาน  100
8. เคก้ แตง่ งาน  108
 113
9. เพยี งตอบตกลง  118
10. การสมั ภาษณ์
11. มีที่ว่างมากกว่านัน้
12. ว้าว ช่างตรงจดุ อะไรอย่างน!้ี
13. ใหญ่กว่าและดีกวา่
14. รูปแบบใหม่ของโภชนาการ

123  15. ค�ำท่ีไมค่ วรใช้
127  16. การลา่ หมีกริซลีย์
133  17. เศรษฐศาสตร์รา้ นหวั มมุ ถนน
137  18. ติดรถไปดว้ ย
144  19. วา่ ด้วยเร่อื งของรถจ๊ปี
152  20. การผจญภัยสบิ ปี
161  21. อปุ กรณช์ ว่ ยฟงั
169  22. คนเชิดหุ่น
175  23. เพ่ือน ยินดตี ้อนรับกลับบ้าน
184  24. ท้งิ เส้ือคลมุ นนั้ ไป
189  25. พระเจ้าดีงาม
198  26. การแหกคุก
209  27. เรือ่ งราว
215  28. เปลอื กนอกในเกม
223  29. จดจำ� พระเยซู
229  30. หงายฝ่ามอื ขึน้
233  31. จอหน์ สองชั้น
243  บทส่งทา้ ย
246  กิตตกิ รรมประกาศ
251  ตดิ ต่อกบั บอ๊ บ



ค�ำน�ำ

โดย โดนัลด์ มลิ เลอร์

บ๊อบ กอฟฟ์ มอี ทิ ธพิ ลต่อชวี ิตผมมากกว่าใครๆ ทผี่ มร้จู กั ในขณะทค่ี ณุ
อ่านเร่ืองราวเกี่ยวกับการผจญภัยท้ังใหญ่และเล็กในหนังสือเล่มน้ี ไม่ใช่
หมี หมอผี หรือระเบิดท่ีเข้ามาถึงผม แม้ผมจะสารภาพว่าการผจญภัย
ของบ๊อบทำ� ให้มนึ เมา เหตผุ ลทีบ่ ๊อบมีอิทธพิ ลต่อชวี ิตกเ็ พราะเขารกั ผม
บอ๊ บ กอฟฟ์ รกั ผคู้ นดว้ ยพลงั ทเ่ี ปน็ ธรรมชาติ และคำ� วา่ ธรรมชาติ
นั้นผมหมายถึง เหมือนธรรมชาติ เหมือนน้�ำตกหรือคลื่นในมหาสมุทร
เขารกั โดยไมต่ อ้ งใชค้ วามพยายาม ราวกบั วา่ แตล่ ะปี ความรกั อดั กนั แนน่
ในหมิ ะบนภเู ขา ละลายแลว้ ไหลบา่ ผา่ นเขาในลกั ษณะเปน็ วงไมร่ จู้ บ ไมม่ ี
คำ� อธบิ ายใดๆ สำ� หรบั คนคนหนง่ึ ทรี่ กั ไดด้ อี ยา่ งนนี้ อกจากพระเจา้ ผมคดิ
วา่ บอ๊ บ กอฟฟ์ รู้จักพระเจา้ และความรกั ของพระเจา้ หลงั่ ไหลผ่านเขา
ผมไม่ใช่คนเดยี วทีม่ คี วามรู้สึกน้ี มีหลายคนทัว่ โลกทม่ี ปี ระสบ-
การณค์ วามรกั แบบเดยี วกนั คณุ ทำ� อยา่ งไรกบั คนคนหนง่ึ ทขี่ น้ึ เครอ่ื งบนิ
แล้วบินไปรอบโลกเพื่อเข้าร่วมงานแต่งงานของคนท่ีเพิ่งรู้จัก? คุณท�ำ
อย่างไรกับคนคนหนึ่งผู้ต้ังส�ำนักงานบนเกาะทอม ซอว์เยอร์ ที่ดิสนีย์-
แลนด์เพราะทนายความผู้โกรธเกร้ียวมีแนวโน้มจะไม่ตะโกนใส่เขาท่ีน่ัน
และด้วยเหตุนั้น คุณท�ำอย่างไรกับทนายความผู้ซ่ึงนามบัตรอ่านว่า ผู้
ชว่ ยเหลอื ? คณุ ทำ� อยา่ งไรกบั คนคนหนง่ึ ซงึ่ ทำ� งานอยสู่ องปเี พอ่ื ปลดปลอ่ ย
เดก็ คนหนง่ึ จากคกุ ในยกู นั ดา ทง้ั หมดกเ็ พราะผมพบเดก็ คนนนั้ และขอให้
เขาทำ� เชน่ นั้นหรือ คณุ จะอธบิ ายความจรงิ ท่ีวา่ เขาทุ่มเทแรงงานในสวน
ของเขาทุกเช้าเพื่อมองหาดอกกุหลาบให้ภรรยาท่ียังนอนหลับทั้งใน

ชุดนอน แล้วจากน้ันก็มีหญิงชราผู้วิ่งเข้าหารถจ๊ีปของเขา ส่งร่างเขาให้
ลอยไปบนถนนสผู่ ู้ซึง่ เขาส่งดอกไม้ไปให้ด้วย มนี กั การทูตในดซี ีคนหนึ่ง
เปน็ คนคนุ้ เคยคนใหมซ่ ง่ึ เขาสง่ พซิ ซา่ ไปใหห้ นง่ึ สปั ดาห์ เปน็ ตลุ าการชาว
ยกู นั ดาท่ีเขาพาไปดิสนียแ์ ลนด์ แลว้ ยังมคี ่ายผูอ้ พยพนอกเมอื งกูลู ทีซ่ ง่ึ
เขาขุดบ่อน้ำ� และสง่ เสอื้ ผา้ ให้ปอนดแ์ ล้วปอนด์เลา่
ผมไมร่ จู้ ะอธิบายความรักของบ๊อบอยา่ งไร นอกจากบอกว่ามัน
รุนแรงและน่าชื่นชมอย่างที่สุด เม่ือได้รู้จักเขา คุณก็ไม่สามารถใช้ชีวิต
เหมอื นเดิมไดอ้ กี ต่อไป เขาจะทำ� ลายความฝันแบบอเมริกัน และชว่ ยให้
คณุ พบความฝนั ทแี่ ทจ้ รงิ ของตวั เอง เขาจะทำ� ลายการแตง่ งานเลวๆ และ
ชว่ ยใหค้ ณุ พบเรอ่ื งราวความรกั การไดร้ จู้ กั บอ๊ บทำ� ใหส้ งิ่ หลอกลวงซงึ่ คณุ
ใชช้ วี ติ คงมนั ไวอ้ ยา่ งสวยงามทลายลงเหลอื แตเ่ ศษซาก และเขาจะเขา้ มา
เคียงขา้ งคณุ เหมือนเพ่ือนคนหนึง่ ขณะทคี่ ณุ สรา้ งมนั ขึ้นใหม่
บอ๊ บเคยเสนอจะขน้ึ เครอื่ งบนิ ไปดว้ ยในวนั ทผี่ มทกุ ขย์ าก ตดิ ตอ่
มาในเวลาท่ีผมต้องการเขา พูดความจริงเวลาที่ผมถูกกระหน�่ำด้วย
ค�ำโกหก ให้ครอบครัว ให้บ้าน และให้ทัศนวิสัยกับผมในสิ่งที่เกิดข้ึน
ในชวี ติ คนคนหนง่ึ เม่ือพวกเขาทุ่มเททีจ่ ะให้มนั ไป
หนงั สอื เลม่ นจ้ี ะเปน็ ปญั หาสำ� หรบั บางคน เราไมช่ อบยนื่ มอื และ
เทา้ แก่ความรัก เวลาทค่ี วามรักเปน็ ทฤษฎี มันปราศจากความเสยี่ ง แต่
ความรกั ในสมองไมไ่ ดเ้ ปลย่ี นอะไรเลย บอ๊ บเชอ่ื วา่ ความรกั เปน็ แนวคดิ ท่ี
งดงามเกนิ กว่าจะปิดกน้ั ไวห้ ลงั หนา้ ผากราวกับเปน็ นักโทษ
ทกุ คนทผ่ี มแนะนำ� ใหร้ จู้ กั บอ๊ บ—และมหี ลายคน—ตา่ งพบวา่ ยาก
ท่ีจะอธิบายความแตกต่างของตนออกมาเป็นค�ำพูด แต่ช่ือหนังสือเล่มน้ี
บอกท้ังหมดน้ัน ที่ซึ่งคุณและผมอาจต้องการความรัก รู้สึกถึงความรัก
และบอกว่ารัก บอ๊ บยำ�้ เตอื นเราว่าความรักทำ� อะไรหลายอย่าง มนั เขียน
จดหมายและขน้ึ เครอ่ื งบนิ มนั สง่ั พซิ ซา่ และกระโดดลงไปในทะเลสาบ มนั
กอด สวดมนต์ ร้องไห้ และร้องเพลง ส่วนใหญ่ท่ีเราได้มารู้จักและเช่ือ

เกี่ยวกับความรักไม่ได้ให้ความรู้สึกว่า เป็นความจริงทันทีที่คุณได้รู้จัก
ชายคนนี้ ผูซ้ ง่ึ ความรกั ได้กระทำ�
ชา่ งเปน็ สทิ ธพิ เิ ศษอะไรเชน่ นที้ ไ่ี ดแ้ นะนำ� ใหค้ ณุ รจู้ กั บอ๊ บ กอฟฟ์
เพอ่ื นผม

ด้วยความจรงิ ใจ
โดนลั ด์ มลิ เลอร์

บทน�ำ

ความรักได้กระท�ำ

ผมเคยคดิ ว่าผมต้องการห้องท�ำงานเพ่ือจะเปน็ ทนายความ
แตเ่ วลาน้ี ผมรู้แลว้ ว่าทง้ั หมดท่ีผมต้องการคือเกาะแห่งหน่ึง

ผมได้ความคิดท่ีดีที่สุดทั้งหมดบนเกาะทอม ซอว์เยอร์ ท่ีดิสนีย์แลนด์

มโี ตะ๊ ปกิ นกิ อยสู่ ดุ ปลายสะพานเลก็ ทยี่ น่ื ลงไปในนำ�้ ซงึ่ อยฝู่ ง่ั ตรงขา้ มกบั
เรือโจรสลัด ผมเดาว่าคนส่วนใหญ่คิดว่าสถานที่แห่งนี้เป็นเพียงเคร่ือง
ประกอบฉากเพราะมีถังเบียร์ทำ� ด้วยไมส้ องถงั เขยี นว่า “ดนิ ปนื ” และมี
ของใช้ของโจรสลัดแขวนอย่บู นราว แต่สำ� หรับผมมนั ไม่ได้เป็นแคเ่ ครอื่ ง
ประกอบฉาก แต่เปน็ ห้องทำ� งานของผมด้วย
ตลอดเวลาทไี่ ปทนี่ นั่ ผมไมเ่ คยเหน็ ใครนงั่ ทโี่ ตะ๊ บนสะพาน หรอื
มีโจรสลัดจริงๆ บนเรือโจรสลัด ผมเดาว่านั่นท�ำให้มันเป็นโต๊ะ สะพาน
และเรอื โจรสลดั ของผม ทนายความตดั สนิ ใจแบบน้ัน ในขณะทผ่ี มเต็มใจ
แบง่ ปนั โตะ๊ และเรอื โจรสลดั ของผม ขอใหร้ คู้ วามจรงิ ทว่ี า่ ผมเพยี งตอ้ งการ
แบ่งมันกับคนที่ฝันได้เท่านั้น เราทั้งหมดต้องการสถานที่ซึ่งเราจะใช้ฝัน
และหนีจากอะไรก็ตามท่ีพันแผ่นเหล็กรอบๆ จินตนาการและความคิด
สร้างสรรค์ เกาะทอม ซอว์เยอร์เป็นสถานที่ซงึ่ ผมสมคบคดิ กับผูค้ นเปน็

22 Love Does

ทป่ี ลอ่ ยเรอื เดนิ สมทุ รขนาดใหญ่ และทซ่ี งึ่ ความเพอ้ ฝนั ไดร้ บั การปลดปลอ่ ย
ท่ีอยู่ผู้ส่งของเรื่องราวหลายเรื่องที่คุณจะพบในหนังสือเล่มนี้แท้จริงแล้ว
คือสะพานบนเกาะทอม ซอว์เยอร์นน่ั เอง
สิ่งทผ่ี มชอบมากทส่ี ดุ เก่ียวกับเกาะทอม ซอว์เยอร์ กค็ อื มันเป็น
ของผม ผมมีน้�ำใจนักกีฬาพอที่จะแบ่งมันกับเด็กและผู้มาเยือนคนอื่นๆ
แต่ถึงอยา่ งไรทงั้ หมดน้นั ก็เปน็ ของผม บางสิ่งบางอย่างเกดิ ขนึ้ ในเวลาท่ี
คณุ รสู้ กึ ถงึ ความเปน็ เจา้ ของ คณุ จะไมป่ ฏบิ ตั ติ วั เหมอื นเปน็ ผสู้ งั เกตการณ์
หรอื ผบู้ รโิ ภคอกี เพราะคณุ เปน็ เจา้ ของ ศรทั ธาอยใู่ นสภาพดที สี่ ดุ เมอ่ื เปน็
เชน่ น้นั ด้วยเหมือนกนั อยู่ได้อย่างดีท่สี ดุ เมอื่ มันมเี จ้าของ
ผมมบี ตั รผา่ นเขา้ ดสิ นยี แ์ ลนด์ และสามารถนงั่ รถไฟไปทน่ี น่ั ตอน
ไหนกไ็ ดท้ ตี่ อ้ งการ ถา้ อยากพาเพอ่ื นไป ผมมรี ถมอเตอรไ์ ซคร์ นุ่ คลาสสกิ
ท่ีมีพ่วงข้าง เป็นฮาร์ลีย์-เดวิดสัน สปริงเกอร์ ซอฟเทล ที่ผมเก็บไว้ใน
โรงรถส�ำหรับโอกาสพิเศษ มันเป็นรถมอเตอร์ไซค์ประเภทที่คุณเห็นใน
รปู ถา่ ยภายใต้หัวขอ้ “ของแปลกๆ” ในสารานกุ รม มันเจง๋ เลยแหละ มี
สีฟ้าและมีเสียงดัง ผมชอบข่ีมันเพราะรู้สึกมีส่วนร่วมโดยสมบูรณ์เวลา
ขบั จากทน่ี ่ไี ปท่นี ่นั และยังชอบทพ่ี าเพือ่ นไปดว้ ยได้ เวลาทผ่ี มผา่ นผูค้ น
พวกเขาจะย้ิมเพราะไมเ่ คยเหน็ รถพ่วงมาก่อน แต่ผมบอกได้วา่ พวกเขา
อยากเป็นผู้โดยสารบ้าง ความแปลกประหลาดเป็นไปในลักษณะนั้นอยู่
มาก—ตอ้ งมปี ระสบการณน์ น้ั อยา่ งสมบรู ณจ์ งึ จะรไู้ ดอ้ ยา่ งสมบรู ณ์ ความ
แปลกประหลาดไม่แคร์ว่าคุณเป็นคนขับหรือผู้โดยสาร ท้ังหมดที่ส�ำคัญ
คือคุณกำ� ลังไปตามทางของคณุ
นี่คือขอ้ เทจ็ จริงแปลกๆ ที่ผมสงั เกตเห็น เกือบทุกคนรู้เกยี่ วกับ
เกาะทอม ซอว์เยอร์ ท่ีดสิ นียแ์ ลนด์ แตค่ นส่วนใหญ่ไม่ไปท่ีนั่นกัน บางที
อาจเพราะมนั ลอ้ มรอบดว้ ยนำ้� และคณุ ตอ้ งนงั่ แพไป แตน่ นั่ ไมใ่ ชเ่ รอื่ งยาก
ที่จะทำ� คนมากมายอยากไปท่ีน่ัน บางคนกว็ างแผนจะไป แตส่ ่วนใหญ่
ลมื หรอื เพียงไมม่ ีโอกาส มันเป็นหนง่ึ ในสถานท่ีซ่ึง “เราจะทำ� ในคราวต่อ

Love Does 23

ไป” สำ� หรบั ใครหลายคน ผมคดิ วา่ เกาะทอม ซอวเ์ ยอร์ กเ็ หมอื นชวี ติ ของ
คนสว่ นใหญ:่ พวกเขาไมเ่ คยข้ามไปท่ีนัน่
การใชช้ วี ติ อยา่ งสมบรู ณ์ ทง้ั ยงั เตม็ ไปดว้ ยความคดิ แปลกๆ และ
สงิ่ ของประเภททค่ี วามรกั ไดก้ ระทำ� เปน็ บางอยา่ งซงึ่ คนสว่ นใหญว่ างแผน
ไว้ว่าจะท�ำ แต่ตลอดทางพวกเขาก็เพียงลืมเลือนไป ความฝันของเขา
กลายเป็น “เราจะไปท่ีนั่นในคราวต่อไป” การยืดเวลาออกไป เรื่องที่
นา่ เศรา้ กค็ อื สำ� หรบั หลายคนไมม่ ี “ครง้ั ตอ่ ไป” เพราะการปลอ่ ยใหโ้ อกาส
ท่ีจะข้ามไปนั้นผ่านไปเป็นทัศนคติโดยรวมต่อชีวิตมากกว่าเป็นการ
ตัดสินใจหนึ่งเดียว สิ่งที่พวกเขาต้องการคือเปล่ียนทัศนคติ ไม่ใช่การมี
โอกาสมากขึ้น
ไม่มีข้อก�ำหนดใดๆ ส�ำหรับการข้ึนไปบนเกาะทอม ซอว์เยอร์
ไมส่ �ำคญั วา่ คณุ จะสูงหรือตำ่� แก่หรอื หนุ่ม เคร่งศาสนาหรอื ไม่ ไมม่ ีเส้น
แบ่งบนเกาะทอม ซอว์เยอร์ มนั จะเป็นอะไรก็ได้ท่ีคณุ อยากใหเ้ ปน็ ทน่ี ่ัน
คณุ ท�ำอะไรไดน้ บั ไมถ่ ้วน สว่ นใหญเ่ กย่ี วกับการวง่ิ กระโดด ใชค้ วามคิด
สรา้ งสรรคแ์ ละจนิ ตนาการของคณุ มนั เปน็ สถานทซี่ งึ่ คณุ ไปและเพยี งทำ�
อะไรกไ็ ด้ ในลกั ษณะนน้ั มนั เปน็ สถานทซี่ ง่ึ สะทอ้ นภาพชวี ติ ไดเ้ ปน็ อยา่ งดี
—อย่างน้อยก็เป็นโอกาสใหท้ ำ� อะไรได้มากกับชวี ิตเรา
จากหอ้ งทำ� งานผมบนเกาะทอม ซอว์เยอร์ ผมมคี อน*ดเี ย่ยี มไว้
เกาะเพื่อมองไปรอบๆ และเห็นว่าทะเลของผู้คนมีชีวิตอยู่อย่างไร เกาะ
ทอม ซอวเ์ ยอร์ ไมใ่ ชเ่ ครอื่ งเลน่ ลอยฟา้ ไมใ่ ชส่ งิ่ บนั เทงิ ใจหรอื ทำ� ใหต้ นื่ เตน้
และไม่ใช่สถานที่ประเภทท่ีคุณไปเพื่อให้เพลิดเพลินด้วยเช่นกัน มันมี
ศกั ยภาพทงั้ หมดทคี่ ณุ นำ� ไปให—้ ไมม่ อี ะไรมากหรอื นอ้ ยกวา่ นน้ั เพอ่ื คน้
ใหพ้ บวา่ มากเพยี งใด ทงั้ หมดทคี่ ณุ ตอ้ งทำ� กแ็ คไ่ ปทน่ี นั่ คณุ ไมจ่ ำ� เปน็ ตอ้ ง
มแี ผนการใดๆ เพยี งแตไ่ ปปรากฏตวั ทน่ี ัน่ เท่านัน้ เอง

* perch : สิง่ ส�ำหรบั ใหน้ กหรือสตั วเ์ กาะ, ทน่ี ั่งในทสี่ ูง, ทพี่ ักผอ่ น

24 Love Does

ทไี่ หนสกั แหง่ ในตวั เราแตล่ ะคน ผมเชอ่ื วา่ มคี วามตอ้ งการสถานท่ี
อย่างเกาะทอม ซอว์เยอร์ สถานท่ซี ึ่งใชช้ ีวิตทา่ มกลางสรรพสงิ่ ทมี่ าจาก
จนิ ตนาการ ความเพอ้ ฝนั และความนา่ มหศั จรรยใ์ จไดง้ า่ ยกวา่ —ไมเ่ พยี ง
แตค่ ิดหรือเลอ่ื นออกไปเรือ่ ยๆ จนกว่า “ครงั้ ต่อไป” น่เี ปน็ ส่งิ ทมี่ นี ำ้� หนัก
มากใหค้ ดิ เมอ่ื อยบู่ นเกาะผม แตผ่ มกม็ กั พจิ ารณาถงึ สงิ่ ทอ่ี ยากเรยี กวา่ การ
โกหกอย่างยิ่งใหญ่ท่ีสุดตลอดกาล และค�ำโกหกน้ันก็ผูกข้ึนเป็นสองค�ำ
ใครคนอื่น บนเกาะทอม ซอว์เยอร์ ผมครุ่นคิดถึงพระเจ้า ผู้ไม่ได้เลือก
ใครอื่นเพื่อแสดงให้เห็นสรรพสิ่งที่พระองค์สร้างข้ึนอย่างสร้างสรรค์ต่อ
โลก ไม่ได้แต่งต้ังร็อกสตารห์ รอื เดก็ ซง่ึ เปน็ ทช่ี ่ืนชอบของผ้คู นใหท้ �ำอะไร
ให้ส�ำเร็จ พระองค์เลือกคุณกับผม เราเป็นเคร่ืองมือ เป็นวิธีการ เป็น
เป้าหมาย และเป็นรถส่งของ แน่นอนพระเจ้าจะทรงใช้ใครก็ได้ ถ้าเล่น
สเกต็ บอร์ดได้ หรอื ไดร้ บั เลือกเปน็ บุคคลผู้ “มีบคุ ลิกดที ี่สุด” คุณก็จะไม่
ถูกตัดสิทธิ์น้ัน—มันแค่ไม่ได้ท�ำให้คุณมีคุณสมบัติ มากขึ้น เท่าน้ันเอง
พระเจ้ามักเลอื กคนธรรมดาๆ เชน่ เราๆ เพ่ือทำ� งานใหล้ ุลว่ ง
ขณะผมนั่งอยู่บนเกาะตัวเอง เปน็ ทชี่ ัดเจนว่าเราจ�ำเปน็ ต้องเลกิ
วางแนวทาง และแทนทจ่ี ะลงจอดเครอื่ งบนิ ตามแผนการของเราเพอื่ สรา้ ง
ความแตกต่างด้วยการ “ท�ำ” ในส่วนของความศรัทธา น่ันเป็นเพราะ
ความรักไม่เคยหยดุ นง่ิ อยู่กับท่ี ในท้ายสุดความรักไม่เพยี งแต่เก็บรกั ษา
ความคดิ ถึงมนั หรือวางแผนไปเรือ่ ยๆ พดู งา่ ยๆ กค็ ือ ความรักลงมือท�ำ

บทที่ 1

ผมอยู่กบั คณุ

ผมเคยอยากแกไ้ ขผ้คู น
แตเ่ วลาน้ี ผมเพยี งอยากอยู่กบั พวกเขา

ตอนอยชู่ นั้ มธั ยม ผมพบชายคนหนง่ึ ชอื่ แรนด้ี แรนดม้ี สี ามสงิ่ ทผ่ี มไมม่ ี

มอเตอร์ไซค์สดุ เจง๋ หนวดเครา และเพอื่ นสาว มนั ดไู ม่ยุตธิ รรมเลย ผม
อยากไดท้ งั้ สามอยา่ งนนั้ ตามลำ� ดบั จากลา่ งไปบน ผมเทยี่ วถามใครๆ และ
พบวา่ แรนดไ้ี มไ่ ดเ้ รยี นชนั้ มธั ยมดว้ ยซำ�้ เขาเพยี งเตรด็ เตรอ่ ยแู่ ถวนนั้ ผม
ได้ยินเรื่องคนประเภทน้ันและคิดว่าควรทิ้งระยะห่างจากพวกเขา ผมท�ำ
แบบนนั้ ภายหลงั เมอื่ ไดย้ นิ วา่ แรนดเ้ี ปน็ ชาวครสิ ต์ และทำ� งานกบั องคก์ ร
ที่เรียกว่ายังไลฟ์ ผมไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับเร่ืองพวกนั้น แต่มันก็ช่วย
อธิบายเรื่องหนวดเครา และท�ำให้เรื่องที่เขาเตร็ดเตร่อยู่แถวโรงเรียน
มธั ยมปลายนนั้ โอเค ผมคดิ วา่ นะ แรนดไ้ี มเ่ คยชวนผมขนึ้ รถมอเตอรไ์ ซค์
เขา แต่พยายามคุยเรื่องพระเยซูกับผม ผมคงให้เขาอยู่ห่างๆ แต่น่ันก็
ดูเหมือนจะไม่ท�ำให้เขาละท้ิงความสนใจท่ีจะค้นหาให้ได้ว่าผมเป็นใคร
และเป็นคนอยา่ งไร ผมคดิ ว่าบางทีเขาอาจไมร่ จู้ กั ใครท่อี ยู่ในวัยเดยี วกนั
กับเขา ด้วยเหตนุ ั้นในท่สี ุดเรากก็ ลายเปน็ เพอ่ื นกนั

26 Love Does

ผมเปน็ นกั เรยี นชน้ั เลว และพบวา่ ตวั เองสอบเพอ่ื ใหไ้ ดใ้ บรบั รอง
ซ่งึ เทยี บเทา่ ประกาศนยี บัตรชน้ั มธั ยมปลายเทา่ นั้น แตไ่ มร่ จู้ ะสมคั รสอบ
ไดอ้ ยา่ งไร ซง่ึ เมอื่ คดิ ไปแลว้ กเ็ ปน็ ตวั บง่ ชที้ ด่ี วี า่ ผมควรอยโู่ รงเรยี นมธั ยม
ปลายต่อไป แผนการกค็ ือยา้ ยไปโยซมิ ติ ี ใชเ้ วลาแตล่ ะวนั ปนี หนา้ ผาหนิ
แกรนิตขนาดยักษ์น้ัน ด้วยความสูงหกฟุตส่ีน้ิวกับน้�ำหนักสองร้อยย่ีสิบ
ปอนด์ ผมไม่ได้มีรูปร่างแบบนักปีนเขา สงสัยว่ามีความคิดเรื่องการปีน
หน้าผาอยู่กับตัวได้อย่างไร เวลาอยู่มัธยมปลายคุณไม่คิดถึงส่ิงท่ีตวั เอง
ทำ� ไมไ่ ดส้ กั เทา่ ไร สำ� หรบั คนสว่ นใหญน่ นั่ เปน็ สง่ิ ทเี่ รยี นรใู้ นภายหลงั และ
สำ� หรับคนส่วนนอ้ ยย่ิงกว่า เปน็ สง่ิ ทีล่ มื เลือนไปตลอดชวี ิต
ตอนเรม่ิ ตน้ เกรดสบิ เอด็ ผมตกลงใจวา่ ถงึ เวลาออกจากโรงเรยี น
มัธยมแล้วย้ายไปโยซิมิตี ผมมีเสื้อก๊ักขนนกเป็ดน�้ำตัวหนึ่ง ผ้าพันคอ
สแี ดงสองผนื รองเท้าปีนเขาหนึง่ คู่ เงินเจ็ดสบิ ห้าดอลลาร์ และรถโฟล์ก
เต่าหนึ่งคัน แล้วจะต้องการอะไรอีก? ผมหางานท�ำได้ท่ีหุบเขา และใช้
เวลาวา่ งจากงานทเี่ ทือกเขา โดยมารยาทมากกวา่ อ่ืนใด ผมแวะไปบ้าน
แรนดี้เป็นส่ิงแรกในเช้าวันอาทิตย์เพ่ือบอกลา ให้เขารู้ว่าผมก�ำลังจะไป
แลว้ ผมเคาะประตู หลงั จากผา่ นไปสองสามนาทยี าวๆ แรนดก้ี เ็ ปดิ ประตู
เขางวั เงียและยงั ตืน่ ไมเ่ ตม็ ท—ี่ เห็นได้ชัดวา่ ผมปลุกเขาขึ้นมา
ผมอธิบายคร่าวๆ ว่าก�ำลังท�ำอะไร ท้ังหมดนั้นในขณะท่ีแรนดี้
ยนื อยา่ งอดทนทธ่ี รณปี ระตู พยายามอยา่ งทสี่ ดุ ทจี่ ะเกบ็ กดสหี นา้ งนุ งงไว้
“นายจะไปเร็วๆ นห้ี รอื ” เขาถามเมอื่ ผมพดู จบ
“ใช่ จรงิ ๆ กำ� ลงั จะไปตอนนแี้ หละ” ผมบอกขณะยดื หลงั ตรงและ
ยดื อกเพอื่ แสดงใหเ้ หน็ วา่ ผมหมายความอยา่ งนนั้ จรงิ ๆ “ฟงั นะ แรนดี้ ถงึ
เวลาแล้วท่ีฉันจะไปจากที่น่ี ฉันเพียงแต่แวะมาขอบคุณนายท่ีใช้เวลาอยู่
กับฉัน และเปน็ เพ่ือนท่ดี ”ี
แรนด้ีเก็บสีหน้ากระตือรือร้นและวิตกกังวลไว้ แต่เขาไม่ได้เอ่ย
อะไร

Love Does 27

“โอ เฮ้” ผมเสริมขน้ึ อกี “นายชว่ ยบอกลาแฟนนายใหฉ้ ันดว้ ย
นะ ตอนนายพบหล่อนคราวหนา้ นะ่ ” เป็นอกี ครั้งทไี่ ม่มีคำ� พดู ใดๆ จาก
แรนดี้ เขามีสีหน้าแปลกๆ และห่างเหิน ราวมองผ่านผมไป แล้วกลับมา
ทบี่ ทสนทนาของเราอยา่ งปจั จบุ ันทันด่วน
“เฮ้ บ๊อบ นายคอยอยู่ตรงนี้สักครู่นะ ฉันจะไปตรวจดูอะไร
สกั หน่อย”
“ไม่มีปัญหา แรนดี้ ตอนนี้ฉันมีเวลาเหลือเฟือ มีอะไรให้ต้อง
ห่วงอีก”
แรนดห้ี ายกลบั เขา้ ในบา้ นไปสองสามนาทขี ณะทผ่ี มยนื เกๆ้ กงั ๆ
ท่ีระเบียงบ้านพร้อมกับมือซุกในกระเป๋า ตอนเขากลับมาที่ประตูมี
เปส้ ะพายหลงั ปุๆ ปะๆ ใบหนง่ึ อยบู่ นบา่ ดว้ ย สายหลดุ ๆ ลยุ่ ๆ ท้งั ยงั มี
ถุงนอนหนีบอยู่กับแขนอีกข้าง เขาแน่วแน่และตรงไปตรงมา ท้ังหมดท่ี
เขาพูดคอื “บอ๊ บ ฉันไปกบั นาย”
บางส่งิ บางอยา่ งในค�ำพูดเขาส่นั สะเทือนเขา้ ไปในตัวผม เขาไม่
ได้เล็คเชอร์เร่ืองท่ีผมก�ำลังทิ้งโอกาสท่ีมีด้วยการลาออกจากโรงเรียน
มธั ยมปลาย เขาไมไ่ ด้ว่าผมโงแ่ ละความคิดของผมจะตกขา้ งทางก่อนไป
ถงึ ฐานส่งจรวด เขาไมไ่ ด้บอกผมวา่ ต้องพบั ฐานแน่ๆ แมผ้ มจะพุ่งข้ึนได้
ในชวั่ เวลาอนั สนั้ กต็ าม เขาตดั สนิ ใจแนว่ แน่ มน่ั อกมนั่ ใจ และไมม่ แี ผนลบั
ใดๆ เขาเห็นดว้ ยกับผม
แมก้ ารตดั สนิ ใจนนั้ จะดมู เี มตตา แตก่ ค็ อ่ นไปทางแปลกประหลาด
เม่ือคิดวา่ เขาอยากตามไปด้วย
“เออ่ แนน่ อน คงไดม้ งั้ ” ผมตอบอยา่ งไมค่ อ่ ยมนั่ ใจนกั “แนใ่ จนะ”
“แน่สิ บอ๊ บ ฉนั อยกู่ บั นาย ถา้ นายไม่ว่าอะไรนะ จะเปน็ ไรไหม
ถา้ ฉันจะติดรถนายไปดว้ ย” แรนดย้ี ืนอยตู่ รงน้นั ดว้ ยกิรยิ าท่าทีม่งุ มัน่
“ถา้ อยา่ งนนั้ เรามาตกลงกนั กอ่ น นายอยากขบั รถไปโยซมิ ติ กี บั
ฉัน—ตอนนเี้ ลย?”

28 Love Does

“ใชแ่ ลว้ ฉนั หาทางกลบั มาเองไดห้ ลงั จากเราไปถงึ ทนี่ น่ั และนาย
ลงหลกั ปักฐานได้แลว้ ”
ผมไมแ่ นใ่ จวา่ ทำ� ไมถงึ ยอมรบั การเชญิ ตวั เองอยา่ งคนมนี ำ้� ใจของ
แรนด้ี เดาว่าเพราะเป็นขอ้ เสนอท่มี ีมาแบบไมท่ นั ตัง้ ตัว ไมเ่ คยมีใครเคย
แสดงความสนใจในตัวผมเช่นนั้นมากอ่ น
“แนส่ …ิ ” ผมพูดตะกกุ ตะกกั ขณะเราทงั้ คยู่ ืนเก้ๆ กังๆ อยบู่ น
ระเบยี งขนาดเลก็ ของเขา “เออ่ คดิ วา่ ถา้ อยา่ งนนั้ เรากค็ วรไปกนั ไดแ้ ลว้ ”
และด้วยประโยคนนั้ แรนดี้ปดิ ประตบู ้านหลงั เลก็ แล้วเรากเ็ ดิน
เคยี งกันไปท่ีรถโฟลก์ เตา่ ของผม เขาน่งั แปะลงบนทีน่ ั่งผู้โดยสาร เหว่ียง
สมั ภาระไปบนข้าวของของผมทเ่ี บาะหลงั
เราไปถึงโยซิมิตีก่อนค�่ำ และผมคิดได้เป็นครั้งแรกว่าเราไม่มี
ทพ่ี ัก เรามีถงุ นอนสองถงุ ไม่มีเต็นท์ และมเี งินน้อยมาก ด้วยเหตุนัน้ เรา
จึงแอบเข้าไปทางด้านหลังของชานท่ีจัดไว้ส�ำหรับตั้งเต็นท์ที่บริเวณ
ต้ังแคมป์ชั่วคราวแห่งหน่ึงซึ่งต้องจ่ายเงินเป็นรายคืน โชคดีไม่มีใครมา
และเชา้ วนั รงุ่ ขน้ึ เราตนื่ มากบั อากาศทเ่ี ยน็ เยอื ก แตเ่ ปน็ ยามเชา้ ทง่ี ดงาม
ในหบุ เขาโยซิมติ ี ทางฝงั่ เหนอื ของเราโขดหิน เอล กาปิตนั เสยี ดยอดสงู
ตรงขึ้นไปสามพันฟุตเหมือนทหารหินแกรนิตขนาดใหญ่ หินแกรนิตรูป
โดมคร่ึงซีกครอบครองภมู ทิ ศั นท์ างฝั่งตะวันออก เหล่านค้ี ือสหาย นี่เป็น
โบสถ์วหิ ารของผม ผมอยู่ห้องนัง่ เลน่ ในหุบเขาของบา้ นใหม่ ถงึ เวลาหา
งานท�ำและลงหลักปักฐานแล้ว ผมม้วนถงุ นอน คิดวา่ ดเี พยี งใดทีม่ ีแรนดี้
มาด้วย แม้กระวนกระวายนิดหน่อยแต่ก็ตื่นเต้นกับอิสรภาพใหม่ท่ีเพิ่ง
ค้นพบนี้ เวลาน้ีผมเป็นผู้ชายเต็มตัวแล้ว แตะคางเพ่ือมองหาว่ามีเครา
บา้ งหรอื เปลา่ ยงั ไม่มี แต่ผมก็โกนหนวดอย่ดู ี เผื่อไว้ก่อน
แรนดก้ี บั ผมสะบดั แขนขาขบั ไลอ่ าการแขง็ เกรง็ จากการตงั้ แคมป์
ด้วยเต็นท์ แล้วไปท่ีโรงอาหารของบริษัทแคมป์เคอร์รี ผมคิดว่าท�ำงาน
ทอดแพนเคก้ ตอนเช้าได้ งานนัน้ จะทงิ้ เวลาที่เหลอื ทัง้ วนั ใหผ้ มไดป้ นี เขา

Love Does 29

เขยี นใบสมคั รงานเสรจ็ ตอ่ หนา้ ผจู้ ดั การ สง่ ใหเ้ ขา เขาสง่ กลบั คนื พลางสา่ ย
หนา้ อยา่ งบดู บง้ึ วา่ ไมร่ บั เขาไมแ่ มแ้ ตแ่ สรง้ ทำ� เปน็ สนใจ แตผ่ มกข็ อบคณุ
เขาอย่างลับๆ ท่ีอย่างน้อยก็สร้างความขบขันให้ผมพอท่ีจะยอมให้ผม
สมัคร
ไมว่ า่ อยา่ งไรกแ็ ลว้ แต่ ไมย่ อมแพ้ ผมไปทรี่ า้ นขายอปุ กรณไ์ ตเ่ ขา
แห่งหนึ่งซึ่งมีหน้าร้านอยู่ในหุบเขา แล้วบอกคนพวกน้ันว่าท�ำอะไรก็ได้
ทงั้ นน้ั ทพ่ี วกเขาตอ้ งการ แนใ่ จวา่ จะทดแทนการขาดประสบการณไ์ ดด้ ว้ ย
สง่ิ ทขี่ าดในความเปน็ ผใู้ หญแ่ ละสตปิ ญั ญา พวกเขาบอกวา่ ไมม่ งี านใหผ้ ม
เหมอื นกนั ทงั้ งานกห็ ายากและแทบจะหาไมไ่ ดเ้ ลยในหบุ เขา ผมเดนิ ออก
จากร้านอย่างหมดก�ำลังใจและมองแรนด้ีผู้ก�ำลังพิงรถโฟล์ก แทนที่จะ
ทำ� ใหผ้ มทอ้ แทย้ งิ่ ขนึ้ ไปอกี หรอื บอกวา่ “กบ็ อกแลว้ ไง” แรนดใ้ี หก้ ำ� ลงั ใจ
ตอ่ จติ วิญญาณของผมด้วยความเป็นจรงิ และมุมมอง
“บอ๊ บ นายทำ� สงิ่ นไ้ี ดถ้ า้ อยากทำ� นายมคี วามสามารถทจี่ ะทำ� ได้
คนพวกนี้ไมร่ ู้วา่ พวกเขาพลาดอะไรไป ลองอีกสกั สองสามแห่งส”ิ
แล้วจากนั้น อย่างท่ีเขาบอกเมื่อวันก่อนบนระเบียงบ้านเขา
แรนดพ้ี ดู ประโยคนนั้ ซำ้� อกี ครงั้ “ไมว่ า่ จะทางใดกแ็ ลว้ แต่ บอ๊ บ ฉนั อยกู่ บั
นาย” ค�ำพดู นัน้ ปลอบใจผมเปน็ อยา่ งมาก
ผมสมัครงานกับธุรกิจเกือบทั้งหมดในหุบเขาและอย่างกระตือ
รอื ร้นในทกุ แห่ง เพียงแตไ่ มม่ งี านใดๆ ใหท้ ำ� และไม่มคี วามหวงั ว่าจะมี
ความต้องการคนงานในเร็ววนั
เวลาเย็นใกล้เข้ามา ขณะดวงอาทิตย์ลาลับลงตำ�่ ในภูเขา เป็น
ดวงอาทิตย์ตกประเภทท่ีมีสีสันสดใสแบบท่ีท�ำให้ผืนผ้าใบของศิลปินดู
ทะเยอทะยานเกินขอบเขต แต่ผมก็ยังมั่นใจ ดวงอาทิตย์ตกน้ีเป็น
ความจริง ผมอยูใ่ นโยซิมติ ี เพ่ือนอยกู่ ับผม และผมก็ยงั มีโอกาสท�ำตาม
ความฝนั

30 Love Does

แรนด้แี ละผมมุ่งหนา้ กลับไปท่ีต้ังแคมป์ ลอบเขา้ ไปในเตน็ ท์เดิม
ท่ีเราตัง้ ขึ้นเม่ือคนื กอ่ น ผมนอนไมค่ อ่ ยหลับ หรือนอนไมไ่ ดน้ านขณะไล่
ไปตามรายการทางเลือกสั้นๆ ทม่ี ี ไมม่ งี านใหท้ ำ� ไม่มีเงิน ผมเปน็ เด็กที่
ลาออกจากโรงเรียนมัธยม แรนดี้กรน และผมก็ต้องเข้าห้องน้�ำ น่ัน
ครอบคลุมรายการปัญหาจากเลก็ น้อยท่สี ดุ ไปหามากท่สี ดุ
เช้าวันรุ่งขึ้นมาถึงพร้อมกับความสดช่ืนที่ย่ิงเพิ่มความกระวน
กระวายไปอกี แรนดข้ี ยบั ตวั ในถงุ นอนถดั จากผม ไอโขลกๆ สองสามครง้ั
แลว้ เอย่ ขนึ้ ดว้ ยสมุ้ เสยี งครกึ ครน้ื เกนิ เหตุ “ไปปนี หนา้ ผากนั เถอะ” เรามงุ่
ตรงไปฐานหนา้ ผาหนิ ใหญโ่ ตแหง่ หนง่ึ แลว้ ไตไ่ ปตามกอ้ นหนิ อยสู่ องสาม
ช่ัวโมง พูดคุยเร่ืองไร้สาระว่าใครเป็นนักปีนเขาท่ีเก่งกว่ากัน พอช่วง
กลางวนั เรากลบั ไปหบุ เขาเพอ่ื ดวู า่ มธี รุ กจิ ไหนบา้ งทบ่ี งั เอญิ เกดิ ตดั สนิ ใจ
ขยายงานข้ึนมาอย่างปาฏหิ ารยิ ์ในชว่ั ข้ามคนื รู้สกึ ราวกบั บรรดาเจา้ ของ
ร้านไปพบกันลับๆ ท่ีไหนสักแห่งตอนพวกเขารู้ว่าผมมาถึงหุบเขา แล้ว
วางแผนกันลับๆ ต่อต้านผมเพื่อท�ำลายความฝัน โขดหินเดียวกับที่ผม
ไปปนี เวลานี้เรมิ่ ดเู หมอื นเครอื่ งกีดขวาง ผมสมคั รงานกับรา้ นคา้ เลก็ ๆ ที่
ไม่ได้ลองสมัครเม่ือวนั ก่อน จะต้องเสียลมหายใจไปเปล่าๆ เพื่อบอกคุณ
ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น?
แรนดก้ี บั ผมนงั่ อยบู่ นกนั ชนหนา้ รถโฟลก์ เตา่ ของผม หลงั พงิ ฝาก
ระโปรงบอบบางและสนิมขึ้นนิดหน่อย มันบุบลงภายใต้น�้ำหนักของเรา
ดวงอาทิตย์ก�ำลังคล้อยต่�ำลงในหุบเขาอีกครั้ง หน้าผาหินแกรนิตซึ่งผม
หวังจะนับเป็นเพ่ือนบ้านก็ก�ำลังทอดเงายาวและมืดลงบนพื้นดิน เงาซึ่ง
ดำ� มืดลงทกุ ทชี ้ไี ปยังถนนออกจากหุบเขา
ผมมีเงินเหลืออีกสองสามดอลลาร์หลังซื้อน้�ำมัน แรนด้ีเสนอว่า
ไปกนิ อาหารเย็นกัน ตอนเราเดนิ กลับไปท่ีรถหลังกินเสร็จเรยี บรอ้ ย ผม
หนั ไปหาแรนดี้แล้วบอกว่า “รู้ไหมแรนดี้ นายเปน็ เพื่อนทดี่ มี ากที่มากับ
ฉนั แตด่ เู หมอื นฉนั กำ� ลงั จะไปไมร่ อด ฉนั คดิ วา่ สง่ิ ทจี่ ะทำ� คอื กลบั บา้ นแลว้

Love Does 31

เรียนให้จบ” หลังจากเงียบไปครู่หน่ึง แรนด้ีเอ่ยค�ำพูดท่ีท�ำให้เขาเป็น
เครอื่ งปลอบใจผมตลอดทรปิ นี้ “ไมว่ า่ นายจะตดั สนิ ใจยงั ไงกแ็ ลว้ แต่ เพยี ง
ขอใหร้ ู้ว่าไม่วา่ จะยังไง ฉนั ก็อยกู่ บั นายนะบอ๊ บ”
แรนดอี้ ยกู่ บั ผม และผมบอกไดว้ า่ เขา “อยกู่ บั ผม” ในจติ วญิ ญาณ
พอๆ กับการอยู่ใกล้ๆ ทางกาย เขาผูกมัดตัวเองกับผมและเช่ือมั่นใน
ตวั ผม ผมไมใ่ ชโ่ ครงการหนง่ึ ผมเปน็ เพอื่ นเขา ผมสงสยั วา่ บางทพี วกชาว
คริสต์ท�ำงานกันแบบนี้หรือเปล่า ไม่คิดว่าอย่างนั้นเพราะพวกเขาส่วน
ใหญ่ที่ผมเคยเจอจนถึงตอนนั้นเปน็ ประเภทงี่เง่า และดเู หมือนจะมีความ
คดิ เหน็ เพมิ่ เตมิ เกย่ี วกบั อะไรหรอื ใครทพ่ี วกเขาตอ่ ตา้ นมากกวา่ ทพ่ี วกเขา
สนบั สนนุ โดยไม่ตอ้ งถกอะไรกันมากกว่าน้ัน แรนด้ีกบั ผมมองกันไปมา
เงียบๆ แลว้ พยกั หน้า ซงึ่ หมายถึงจบแล้ว ผมกระโดดขนึ้ บนทีน่ งั่ คนขับ
รถโดยไมเ่ อย่ อะไร แรนดกี้ ระโดดขน้ึ บนทน่ี งั่ ผโู้ ดยสาร เราไปตามเสน้ ทาง
ทีม่ ีเงายาวไกลของวันก่อนหนา้ ทอดลงบนนน้ั ผมก�ำลังเดินทางกลบั
เราไมไ่ ดพ้ ดู อะไรกนั มากขณะออกจากหบุ เขาโยซมิ ติ ี หรอื ตลอด
ระยะทางสว่ นใหญเ่ พอ่ื กลบั บา้ น ความฝนั ของผมเพง่ิ ไดเ้ ขา้ ไปตรวจทบ่ี า้ น
พักรับรอง และแรนดี้ก็ละเอียดอ่อนพอที่จะรู้ว่าผมต้องการช่องว่างเพ่ือ
ครนุ่ คดิ เราขบั รถกนั เงยี บๆ อยหู่ า้ หกชว่ั โมง บางครงั้ แรนดจี้ ะตรวจดผู ม
ด้วยสุม้ เสียงมนั่ อกมัน่ ใจและมองโลกในแง่ดี “เฮ้ นายเป็นไงบา้ ง บ๊อบ”
เราไปตามถนนที่คุ้นเคยและเข้าไปในถนนรถแล่นของแรนดี้ มี
รถอกี คนั จอดอยขู่ า้ งรถของเขา เปน็ คนั ทดี่ เู หมอื นของแฟนสาวเขา หลอ่ น
มาเยยี่ มบอ่ ยๆ เราเดนิ ไปทปี่ ระตหู นา้ แลว้ เปดิ ออก ผมเดนิ ตามหลงั แรนด้ี
เข้าไปโดยไม่มีใครเชิญ แต่ถึงอย่างไรก็รู้สึกว่าได้รับการต้อนรับ บนพ้ืน
ผมสังเกตเห็นจานกองหน่ึงกับกระดาษห่อของ เครื่องชงกาแฟ แก้วน้�ำ
บนเกา้ อน้ี อนมไี มโครเวฟอยคู่ รง่ึ กลอ่ ง ทแี รกผมไมเ่ ขา้ ใจ แรนดเี้ พงิ่ มงี าน
วันเกิดอย่างนั้นหรือ? มันเป็นงานของแฟนเขาหรือเปล่า? ไมโครเวฟดู
เป็นวิธีที่แปลกส�ำหรับฉลองการมาถึงโลกของใครสักคน ผมรู้ว่าแรนด้ี

32 Love Does

ไม่ได้ก�ำลังย้ายบ้านเพราะจะไม่มีกระดาษห่อของ จากนั้นที่มุมห้องมี
อีกครึ่งหน่ึงของคนคู่น้ีโผล่มา ก่อนเหว่ียงแขนไปรอบตัวแรนดี้ “ขอ
ตอ้ นรับกลับบ้านคะ่ ที่รกั ” แล้วโลหะนกิ เกลิ กต็ กลงมา
ผมรู้สึกทั้งไม่สบายและเต็มตื้นขึ้นทันที ตระหนักว่าของพวกนี้
บนพ้นื เปน็ ของขวญั วนั แตง่ งาน แรนดี้กับแฟนสาวเพิง่ แตง่ งานกัน ตอน
ผมมาเคาะประตูบ้านแรนดี้เมื่อเช้าวันอาทิตย์ แรนดี้ไม่ได้เห็นเพียงเด็ก
นักเรียนผู้มาขัดจังหวะการเร่ิมต้นชีวิตแต่งงาน เขาเห็นเด็กผู้ก�ำลังจะ
กระโดดออกนอกทาง แทนทีจ่ ะใช้วันแรกๆ ของการแต่งงานกับเจ้าสาว
เขากลับใช้ช่วงเวลานน้ั กบั ผม แอบเข้าไปดา้ นหลังของเต็นท์
ท�ำไมกัน? เป็นเพราะแรนด้ีรักผม เขามองเห็นความต้องการ
แลว้ ท�ำบางอย่าง เขาไม่ไดเ้ พียงแต่ บอกว่า เขาท�ำเพอ่ื ผมหรอื อยกู่ ับผม
เขาอยู่ที่นั่นกับผมจริงๆ
แรนดไี้ ดเ้ ปลย่ี นมมุ มองของผมตอ่ ความหมายของความสมั พนั ธ์
กับพระเยซูอย่างถาวร ผมเรียนรู้ว่าศรัทธาไม่ได้เก่ียวกับการรู้ทุกส่ิง
ทกุ อยา่ งทถี่ ูกตอ้ ง หรอื เช่ือฟงั กฎเกณฑ์ มันเปน็ มากกว่านนั้ เป็นบางสิ่ง
ทมี่ มี ลู คา่ สงู เพราะมนั เกยี่ วขอ้ งกบั การอยทู่ นี่ น่ั และเสยี สละ บางทนี น่ั เปน็
สาเหตุว่าท�ำไมบางครั้งพระเยซูจึงถูกเรียกว่าอิมมานูเอล—“พระเจ้ากับ
เรา” ผมคิดว่านั่นคือสิ่งที่อยู่ในใจของพระเจ้า เพื่อให้พระเยซูสถิตอยู่
เพียงเพื่อให้อยู่กับเรา นอกจากนี้ยังเป็นส่ิงที่พระองค์ทรงมีต่อเราเม่ือ
พูดถึงคนอ่ืน
โลกท�ำให้คุณคิดว่าความรักสามารถหยิบได้จากการขายโรงรถ
หรอื อยใู่ นซองของบตั รฮอลลม์ ารค์ แตค่ วามรกั ประเภททพี่ ระเจา้ สรา้ งขน้ึ
และแสดงให้เห็นเป็นส่ิงที่มีมูลค่าสูง เหตุเพราะมันเกี่ยวข้องกับการเสีย
สละและการอยู่ท่ีน่ัน เป็นความรักท่ีท�ำงานเหมือนภาษาใบ้มากกว่าเอ่ย
ออกมาตรงๆ สง่ิ ทผ่ี มเรยี นรจู้ ากแรนดเี้ กย่ี วกบั ชนดิ ของความรกั ทพ่ี ระเยซู

Love Does 33

มใี หก้ ค็ อื มนั เกีย่ วขอ้ งกบั การอยทู่ ่นี น่ั มากกวา่ การรบั ภาระโครงการใดๆ
เปน็ ความรกั ประเภททีไ่ ม่ใชค่ ดิ ถงึ แต่ส่งิ ดีๆ หรอื เหน็ ด้วยกับมัน หรอื พดู
ถงึ มนั สงิ่ ทผี่ มเรยี นรจู้ ากแรนดไ้ี ดย้ นื ยนั ขอ้ เทจ็ จรงิ โดยงา่ ยทค่ี งถกั ทอตวั
มนั เองใหเ้ ปน็ ผืนพรมของทุกเรอ่ื งราวที่ยิ่งใหญอ่ ย่ตู ลอดเวลา
ความรกั ไดก้ ระทำ�

บทท่ี 2

การซมุ่ ยิงของมอื ปนื

ผมเคยคดิ วา่ ตวั เองตอ้ งท�ำวิธหี น่ึงเพ่อื ดำ� เนนิ รอยตามพระเจา้
แต่เวลานี้ ผมรแู้ ลว้ ว่าพระเจ้าไม่ต้องการให้เราเปน็ คนธรรมดาทัว่ ไป

ผมไดย้ นิ เกย่ี วกบั พระเยซเู ปน็ ครงั้ แรกตอนอยชู่ นั้ มธั ยมปลาย จากผชู้ าย

ชอ่ื ดกั๊ ผู้ซ่ึงผมเคยยิงปนื บบี ีดว้ ย เราจะเขา้ ไปในป่าใกล้พืน้ ทส่ี งวน แล้ว
ยิงกระปอ๋ งและบังโคลนรถเก่าๆ เราทง้ั คู่ไมใ่ ชน่ ักแมน่ ปืนสักเทา่ ไร และ
แทบยิงไม่โดนส่ิงท่ีเราเล็งเป้าไปหา ด้วยเหตุน้ันเราก็แค่เรียกสิ่งท่ีเรายิง
โดนว่าเป็นเป้า มีคนมากมายท่ียังคงท�ำอย่างนั้น  การอยู่ในป่าและติด
อาวุธท�ำให้เด็กสิบห้าปีรู้สึกเหมือนตัวเองมีขนหน้าอก  โอกาสที่จะสูญ
เสียดวงตาสกั ขา้ งยังท�ำให้เรากลบั มาอีก ไมจ่ ำ� เป็นวา่ เป็นเร่อื งของผชู้ าย
เสมอไป—เออ่ จรงิ ๆ แล้วกใ็ ช่ มนั เปน็ เร่อื งของผู้ชาย
วันหน่ึงปืนบีบีของด๊กั เสีย และเขาได้ปืนอัดเม็ดมา ผมอยากได้
ปืนอัดเม็ดบ้าง แต่ไม่เจอใครที่จะหามาให้ได้ ผมจึงยังใช้ปืนเก่าที่ได้มา
ตอนอายุแปดขวบต่อไป มีความแตกต่างระหว่างปืนอัดเม็ดจริงๆ ของ​
ดั๊กกบั ปืนบบี ีคณุ ภาพเลวๆ ของผม ปืนผมยงิ ไดไ้ มไ่ กลและยิงไมด่ ี หลัง
ข้ึนไกคร้ังหน่ึงเกือบยิงข้ามห้องไปได้ นั่นคือเว้นแต่จะเปิดพัดลม ถ้า

Love Does 35

พดั ลมไม่เปิดก็จะไปไกลเพยี งครึ่งหนง่ึ ของระยะทางนั้น มนั มีชอ่ งซ่งึ คณุ
สามารถหยดน�้ำมันลงไปได้สองสามหยด แล้วมันจะกลายเป็นควัน
สีน้ำ� เงนิ เมื่อคณุ เหน่ียวไก แมจ้ ะมคี ณุ สมบตั สิ นุกๆ เลก็ ๆ นอ้ ยๆ ปืนผม
ก็ยังเทยี บไมไ่ ด้กับของดั๊ก และเราทง้ั คกู่ ็รู้ ปืนของดัก๊ ดูเหมอื นปนื จรงิ ๆ
เขาปั๊มมันได้หลายคร้ังจนนับไม่ถ้วน เราจินตนาการกันว่ามันเจาะผ่าน
เหล็กได้ เราใส่กล้องส่องทางไกลขนาดใหญ่บนล�ำกล้อง แล้วคลุมด้วย
เครอ่ื งพรางตา สว่ นใหญป่ ระกอบดว้ ยถงุ เทา้ เกา่ ทาสเี ขยี วกบั วชั พชื มนั
เปน็ อปุ กรณ์การยิงช้นั เย่ียมเมื่อเทียบกบั ปืนเดซีบบี ี แม้ของผมจะมีควนั
สีน้�ำเงินและของเขาไม่มีก็ตาม ผมคิดว่าจะเก็บเงินเพื่อซื้อปืนเหมือน
ของดกั๊ และบางทซี อื้ ชน้ั วางปนื ไรเฟลิ ดว้ ย - ใช่ ชนั้ วางปนื ไรเฟลิ แนน่ อน
บ่ายวันหน่ึง ดั๊กกับผมเดินเคียงกันไปตามทางเดินในป่า ขณะ
ผมมองหากระป๋องใหม่เพื่อใช้ยิง หรือกระป๋องที่เราใช้ยิงไปแล้วเม่ือ
สปั ดาห์กอ่ น ทันใดนัน้ สงั เกตว่าด๊กั ไม่ไดอ้ ยูเ่ คยี งข้างผมอีกแลว้ ผมมอง
ไปทางซา้ ยและขวากไ็ มเ่ หน็ เขา แตพ่ อหนั ไปขา้ งหลงั กเ็ หน็ ปากกระบอก
ปนื อดั เมด็ ของดกั๊ กำ� ลงั เลง็ มาทผี่ มจากหลงั ตน้ ไม้ มถี งุ เทา้ สเี ขยี วครงึ่ หนงึ่
หอ้ ยลงมาจากลำ� กลอ้ งซงึ่ ยกขนึ้ อยกู่ บั สายตาเขา ผมไดก้ ลายเปน็ กระปอ๋ ง​
ดีบุกกระป๋องต่อไปแล้ว และก็ท�ำในส่ิงท่ีนักแม่นปืนผู้ห้าวหาญทุกคน
พึงท�ำ—ผมออกวิ่ง ขณะวิ่งก็ข้ึนไกปืนเดซีบีบีซึ่งมีควันสีน้�ำเงินไปด้วย
และขณะข้ึนไกก็หันไปเพ่ือป้องกันตัวเอง แต่ก่อนจะปล่อยกระสุน ด๊ัก​
ลัน่ ไกแล้วยงิ ผมท่ีท้อง
ดั๊กจะต้องปั๊มปืนย่ีสิบครั้งหรือมากกว่านั้นเพราะผมทรุดตัวลง
คกุ เขา่ แลว้ กม้ ลงดู มรี กู บั เลอื ดไหลออกมาตรงทก่ี ระสนุ เจาะผา่ นเสอื้ เชต้ิ
แลว้ เขา้ ไปในตวั ผม เราทง้ั คแู่ ปลกใจและทงึ่ ไปพรอ้ มกนั เราเพงิ่ กลายเปน็
หนึ่งในบรรดาเรื่องราวท่ีคุณได้ยนิ ด๊ักสวดมนตภ์ าวนาเพ่ือผม แลว้ บอก
ผมว่าอยา่ เดินเข้าหาแสงสว่าง ผมบอกด๊ักวา่ เขาเอาจกั รยานไปไดถ้ า้ ผม
ตาย เขาวางยางไม้กับใบไม้ลงบนรูกระสุนเพื่อหยุดเลือด ออกเดินกลับ

36 Love Does

ไปทห่ี อ้ งนอนเพอ่ื หาแหนบสำ� หรบั ดงึ กระสนุ ออก เขาราดนำ�้ ยาบว้ นปาก
สโคปลงรเู พอื่ ทำ� ความสะอาด จากนน้ั ใชแ้ หนบขดุ ลงไปและไดก้ ระสนุ ออก
มา ให้รางวัลเป็นหัวใจสีม่วงแก่ผม ผมให้เหรียญมือปืนแก่เขา และเรา
สาบานว่าจะกลับไปยิงใส่กันและกันใหบ้ ่อยท่ีสดุ เท่าท่จี ะท�ำได้
ผมชอบการใช้ชีวิตของด๊ัก เขาเต็มไปด้วยการผจญภัยและมี
ความคิดซุกซนอยู่ในใจเสมอ ขณะนั่งขอบเตียงของด๊ักแล้วหัวเราะกับ
เหตุการณ์วันน้ัน ด๊ักเร่ิมเล่าถึงการผจญภัยของชายอีกคนท่ีช่ือพระเยซู
ผู้มีชีวิตอยู่เมื่อนานมาแล้ว เหมือนดั๊ก พระเยซูไม่ใช่คนเคร่งศาสนา
สำ� หรบั ผม พระเยซฟู ังดูเหมือนเปน็ คนธรรมดาผนู้ า่ ประทับใจ ท่านชว่ ย
เหลอื ผคู้ น ทา่ นมองหาวา่ พวกเขาตอ้ งการอะไรอยา่ งแทจ้ รงิ แลว้ พยายาม
ชน้ี ำ� พวกเขาไปในแนวทางนน้ั ทา่ นรกั ษาคนทกี่ ำ� ลงั เจบ็ ปว่ ย ทา่ นใชเ้ วลา
กบั คนทเี่ ราสว่ นใหญพ่ ยายามเลยี่ ง ดเู หมอื นสำ� หรบั พระเยซแู ลว้ ไมส่ ำ� คญั
ว่าคนเหล่านี้เป็นใคร เพราะท่านเน้นท่ีการมีส่วนร่วม นั่นเป็นหน่ึงใน
คุณสมบัติของดั๊กที่ผมเห็น ผมชอบท่ีดั๊กเป็นเพ่ือนกับพระเยซูแล้วยัง
ยงิ ปืนอดั เมด็ ได้ ผมไมค่ ิดวา่ จะไดร้ ับอนุญาต แตจ่ ริงๆ แล้วท�ำได้
ผมไมม่ เี รอื่ งราวเจบ็ ปวดซงึ่ บางครงั้ คณุ ไดย้ นิ เวลาทใ่ี ครคนหนงึ่
อธิบายการเผชิญหนา้ กบั พระเยซเู ปน็ ครัง้ แรก ผมไมต่ ิดยา ไม่ได้ท�ำผดิ
ทางอาญา ไมเ่ คยตดิ คุก และไมม่ ีโอกาสเข้าไปเกีย่ วขอ้ งกับศาสนามาก
นัก ส่ิงท่ีผมไมร่ ู้กไ็ ม่ค่อยเข้าใจ มีบางอยา่ งเกย่ี วกับพิธกี รรมทางศาสนา
และบางอยา่ งเกยี่ วกบั โรงเรยี นวนั อาทติ ย์ ไมว่ า่ จะเปน็ คำ� ถามใด พระเยซู
ก็ควรเป็นค�ำตอบ นอกจากน้ีมีอะไรบางอย่างเกี่ยวกับการศึกษาไบเบิ้ล
กับกลุ่มผู้ชายในวันพุธด้วย มันฟังดูแปลกประหลาดเพราะผมคิดว่าคุณ
ควรอา่ นมันแล้วท�ำตามท่ีมนั บอก ไมใ่ ช่เพยี งศึกษามัน บางทอี าจมีแบบ
ฝึกหัดท่ีติดมาด้วย ทั้งหมดที่ผมรู้เก่ียวกับศรัทธาคือเป็นชิ้นส่วนและ
เศษเส้ียวเล็กน้อยของจารีตประเพณีต่างๆ แต่ผมไม่เคยได้ยินเรื่องราว
ทัง้ หมดวา่ พระเยซคู ือใคร และต้องการให้รอู้ ะไรเก่ยี วกบั ทา่ น แมจ้ ะขาด

Love Does 37

ความรทู้ มี่ มี ากอ่ น แตต่ อนทเี่ พอ่ื นนกั แมน่ ปนื อยา่ งดกั๊ เลา่ เรอื่ งราวทง้ั หมด
ให้ผมฟังนั้นสมเหตุสมผลเอามากๆ
ส่ิงที่ผมเห็นในตัวดั๊กเป็นอะไรท่ีมากกว่าส่ิงท่ีเขาบอกผม จริงๆ
แล้วจนกระท่ังเราอยู่ในห้องเขาหลังการผ่าตัด เราไม่ได้พูดกันเรื่อง
พระเยซมู ากนกั ถงึ กระนนั้ ผมกร็ วู้ า่ ดกั๊ มบี างอยา่ งทผี่ มอยากได้ ผมไมเ่ คย
อยากได้ศาสนา ไมเ่ ข้าใจมัน และไมไ่ ด้ต้องการมนั เปน็ พเิ ศษดว้ ย ความ
จริงก็คือผมคิดว่าศรัทธาในศาสนาเป็นเร่ืองของคนอ่อนแอที่ไม่ท�ำอะไร
ซกุ ซน แมด้ ก๊ั จะยงิ ไมแ่ มน่ (หรอื เปน็ คนยงิ เกง่ ขน้ึ อยกู่ บั วา่ คณุ จะมองมนั
อย่างไร) เขาก็ไม่ใช่คนอ่อนแอ และดูเหมือนเขาจะรู้จักคนคนนั้น—
พระเจ้าผู้มชี ีวติ อยจู่ รงิ ผูช้ อบเขา หรือแม้แตร่ ักเขาแมว้ ่าดก๊ั จะบกพรอ่ ง
อย่างที่ผมเป็น เพราะดั๊ก ผมจึงเช่ือในพระเจ้าองค์น้ีและอยากรู้จักท่าน
เช่นกัน ผมเช่ือว่าพระเยซูไม่ได้เป็นเพียงควันสีน้�ำเงินท่ีท�ำให้ศาสนาดู
เหมือนจะเปน็ เรื่องจริง ท่าน เปน็ สงิ่ ทม่ี อี ย่จู ริง และทา่ นมอี าวธุ มากมาย
ตอนนผ้ี มในวยั หา้ สบิ กวา่ ๆ ไมไ่ ดว้ งิ่ ไปรอบปา่ และเลน่ กบั ปนื บบี ี
แล้วน่ันจืดชืดเกินไป ผมมีจิตวิญญาณขี้เล่น แต่ก็เป็นทนายความด้วย
เช่นกนั ทั้งยงั มีเน็คไทและสูทในตเู้ ส้ือผ้าเดยี วกับทเ่ี ก็บปนื บีบขี น้ึ สนิมไว้
บางครั้งรู้สึกว่าน่าแปลกเพียงใดท่ีคนคนเดียวกันน้ี คนที่ได้ผ่านความ
เปลี่ยนแปลงในชีวิตมามากมายตลอดเวลาหลายปีจะเช่ือในพระเจ้าผู้ยัง
คงเหมอื นเดมิ เพราะทา่ นไมเ่ คยเปลยี่ น และแปลกยง่ิ กวา่ เพราะผมมคี วาม
รู้สึกนึกคิดท่ีเอนเอียงไปทางกฎหมาย และหาเล้ียงชีพด้วยการใช้เวลา
พสิ ูจน์อะไรต่อมอิ ะไร ยากทจ่ี ะพิสจู นพ์ ระเจ้า แตผ่ มก็ยงั เชือ่ ตอ่ ไป ผมมี
ความรสู้ กึ ซาบซง้ึ ใจอยา่ งทว่ มทน้ ขณะทแี่ กต่ วั ลง เพราะเหน็ แลว้ วา่ พระเจา้
คงอยู่กับผมทง้ั ในชว่ งเวลาทด่ี ีและชว่ งเวลาทเี่ ลวรา้ ย
เพราะเปน็ ทงั้ ทนายความและสาวกของพระเจา้ บางครง้ั จงึ มคี น
ถามผมเกยี่ วกบั ศาสนา ผมไมแ่ นใ่ จเสมอไปวา่ เขาหวงั จะเรยี นรอู้ ะไรจาก
ผม สิ่งแรกท่ีผมบอกพวกเขาคือบางทีเขาไม่ควรคุยกับผม ผมไม่ยืนยัน

38 Love Does

ความเชื่อของตัวเองด้วยการเข้าโบสถ์ มองว่าโบสถ์เป็นชุมชนที่มีชีวิต
ชวี า ประกอบดว้ ยผคู้ นทม่ี พี นื้ ฐานตา่ งๆ มารวมตวั กนั รอบพระเยซู บางครง้ั
พวกเขาอยใู่ นทท่ี อ่ี าจมยี อดหอคอยหรอื หอ้ งประชมุ แตโ่ บสถก์ ม็ ขี น้ึ ไดใ้ น
สถานทอ่ี นื่ เชน่ กนั อยา่ งรา้ นกาแฟ ขอบธารนำ้� แขง็ หรอื ในพงไมท้ ยี่ กู นั ดา
ผมคดิ วา่ สถานทท่ี ง้ั หมดนน้ั ใชไ้ ดด้ พี อกนั เมอ่ื เปน็ เรอื่ งของหวั ใจ สถานที่
ไมส่ ำ� คญั สำ� หรบั ผมแลว้ เปน็ พระเยซบู วกกบั ความวา่ งเปลา่ —ไมม่ แี มแ้ ต่
ตวั อาคาร
เมื่อเพ่ือนถามเกี่ยวกับความเชื่อ ผมบอกเขาว่านานมาแล้ว
เพ่ือนช่อื ด๊กั บอกผมเกี่ยวกบั พระเยซู ว่าผมรจู้ ักท่านได้ ผมไมไ่ ดเ้ ริ่มเชื่อ
ในพระเยซเู พยี งเพราะดกั๊ ยงิ ผม แตผ่ มกไ็ มเ่ คยหยดุ เชอื่ ในพระองคแ์ มจ้ ะ
ถูกคนที่เช่ือได้ยิงนับแต่น้ันมา มีข้อความในไบเบ้ิลบอกว่าผู้คนซึ่งยังไม่
เคยพบพระเยซจู ะคดิ วา่ คนทไี่ ดพ้ บทา่ นนนั้ บา้ บางครง้ั ผมกไ็ ดร้ บั สายตา
แบบนั้น และสายตาท่ีมักมาจากผู้คนที่ไม่มีความคิดสร้างสรรค์มากนัก
ไม่เคยมีประสบการณ์แปลกๆ ไม่เคยเล่นปืนบีบี หรือเคยถูกยิงสักครั้ง
สองครัง้ คนซึง่ ค่อยๆ กลายเปน็ ธรรมดาสามัญมปี ัญหาใหญ่ท่ีสุดในการ
ห่อหุ้มจิตใจของพวกเขาด้วยมิตรภาพท่ีไม่หยุดน่ิงกับพระเจ้าผู้ทรง
พระชนมท์ ี่มองไม่เห็น
ความธรรมดาสามญั ไมใ่ ชส่ ง่ิ ทผี่ ดิ ผมวา่ นะ แตไ่ มม่ อี ะไรถกู ตอ้ ง
ในพ้ืนฐานเก่ียวกับมันด้วยเหมือนกัน ผมไม่เคยอ่านบทปฐมกาลที่ว่า
พระเจา้ สร้าง “ความธรรมดาสามญั ” แลว้ เรยี กมนั วา่ ดี แต่ผมคดิ ว่าคนที่
เบ่ือหน่ายสร้าง “ความธรรมดาสามัญ” ขึ้นมาแล้วบอกว่าอย่างน้อยก็
ยอมรับมันได้แม้ไม่ดีนัก สาวกพระเยซูแม้จะไม่ธรรมดาสามัญอีกต่อไป
—พระเจ้าเชื้อเชิญพวกเขาเข้ามาในชีวิตที่เคลื่อนย้ายออกไปจากความ
เป็นธรรมดาสามัญอยู่เสมอ แม้พวกเขาจะมีงานปกติ อาศัยอยู่ในบ้าน
ปกติ ขับรถปกติ พวกเขากแ็ ค่ไม่เหมอื นเดิมอีกต่อไป

Love Does 39

แนน่ อน คนแรกๆ ท่ีพระเยซเู ลือกใหต้ ดิ ตามท่านไดเ้ ริ่มต้นตาม
แบบฉบับ เพ่ือให้แน่ใจ พวกเขาไม่ได้เรียนหนังสือและเป็นคนท่ัวไปแต่
เปน็ คนหาปลา นกั ธรุ กจิ คนตาบอด หญงิ แพศยา หวั ขโมย และคนจรจดั
เปน็ พวกคนหยาบๆ เหมอื นผมกบั ด๊กั ผู้คนที่ชวี ติ ถูกท�ำร้ายและรวมตวั
กนั ดว้ ยยางไม้ ใบไม้ และความดงี าม แตก่ ็เหมือนปืนบีบีของผม สาวก
พระเยซูซ่ึงขาดความรวดเร็วนั้นพวกเขาได้ทดแทนด้วยความแรงกล้า
เป็นคนซ่ึงมีประสบการณ์กับมิตรภาพใกล้ชิดท่ีแรงกล้ากับพระเยซู และ
เคล่ือนต่อไปขา้ งหน้าด้วยความแรงกลา้ เทยี บเทา่ กบั ประสบการณ์นนั้
พระเยซปู ลอ่ ยใหเ้ ราซอื่ สตั ยต์ อ่ ชวี ติ และศรทั ธา บางทปี นื บบี ขี อง
ผมยิงไปได้ไม่ไกลเท่าของคนอื่น น่ันเคยเป็นเร่ืองส�ำคัญส�ำหรับผม แต่
ตอนนไ้ี มไ่ ดม้ คี วามหมายอกี ตอ่ ไปแลว้ พระเยซบู อกวา่ สง่ิ ทเี่ ราทำ� ไดก้ ค็ อื
ทงิ้ ความธรรมดาสามญั ไวข้ า้ งหลงั ทง้ิ การเปรยี บเทยี บ สว่ นประกอบ และ
การเสแสร้งทางศาสนาท้ังหมดไปได้ ท่านบอกผู้คนท่ีอยู่ด้วยว่าเพียง
ดูเหมือนคุณจะรักพระเจ้านัน้ ไมพ่ อ เราตอ้ งร้ถู งึ ขอบเขตของความรกั ทม่ี ี
ให้พระเจ้าด้วยการรู้ว่าเรารักผ้คู นอยา่ งไรดว้ ย
ดกั๊ และผมยงั คงเปน็ เพอ่ื นกนั ผมสง่ ขอ้ ความทางโทรศพั ทห์ าเขา
เป็นคร้งั คราวเพ่อื ดูว่าเขาเปน็ อยา่ งไรบา้ ง เพ่ิงยงิ ใครอกี หรอื เปล่า ผมไม่
เก่งเร่ืองการสะกดค�ำ ขอบคุณโปรแกรมแก้ไขค�ำผิดในโทรศัพท์มือถือท่ี
ช่วยแก้ให้ แต่ส่ิงท่ีผมสังเกตก็คือทุกคร้ังที่ผมพิมพ์ค�ำว่ารัก มันจะถูก
เปล่ยี นเปน็ ลฟี (การมีชีวิตอย)ู่ เหมอื นเปน็ คำ� เตือนสิ่งหนึ่งซ่งึ ผมเรียนรู้
จากด๊ักเกี่ยวกับการติดตามพระเยซู ผมเรียนรู้ว่าการรักและการใช้ชีวิต
อย่างเต็มที่ไม่เพียงมีความหมายพ้องกัน แต่ยังเป็นชีวิตประเภทที่
พระเยซไู ดเ้ ชอ้ื เชญิ ใหเ้ ราเปน็ สว่ นหนง่ึ อกี ดว้ ย และเพราะเหตนุ นั้ ชวี ติ เรา
จึงไม่จำ� เปน็ ต้องเปน็ เพียงกลุม่ ควันสีน้�ำเงินอกี ต่อไป